[Non Final] : "เพื่อน"

กระทู้จากหมวด 'ETC' โดย gomora, 8 กุมภาพันธ์ 2008.

  1. gomora

    gomora Board Protector

    EXP:
    726
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ที่มา : <!-- m -->http://madambuffalo.exteen.com/20051128/entry<!-- m -->

    อ่านแล้วประทับใจมากๆ ครับ :)
    -----------------------------------------
    เพื่อนแท้คนเดียวของกะเทย

    ฉันกำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับการขึ้นเรือบินเป็นครั้งแรก
    ทุกอย่างดูใหม่หมดสำหรับคนอย่างฉัน
    ขณะที่กำลังร่ำลาเพื่อนแต่ละคนและถึงคนสุดท้าย
    เพื่อนคนนี้ถามฉันว่า

    "แกไม่ใช่ผู้ชายจริง ๆ ใช่ไหมวะ"

    เป็นคำถามที่โพล่งออกมา จากปากของผู้ชายตรงหน้า
    ฉันบอกได้เต็มปากเต็มคำว่า ไอ้บ้าปากเสียคนนี้
    คนที่เกกมะเหรกเกเร ใครต่อใครส่ายหน้ากับความเหลวแหลก
    เรียนก็ไม่เอาไหน ไม่เคยเป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่มันสักครั้ง
    แต่สำหรับฉัน "มงคล" เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยมี

    "อื้อ ไม่ใช่มาตั้งนานแล้วล่ะ ถามทำไมยะ
    จะบอกรักฉัน ชิมิ"

    "เฮ้ย จะบ้าเรอะ ไปดีมาดีละกัน เราเป็นห่วง"

    มันมองหน้าฉันอีกครั้ง แล้วก็พ่นบุหรี่ออกมาเป็นวง
    เสหน้าไปมองทางอื่น ไม่มองหน้าฉันหรือให้คำตอบใดๆ
    ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วกับการถามอะไรแล้วไม่ตอบ
    ในขณะที่ฉันกำลังจะขึ้นเครื่องบินหนีไปจากเมืองไทย
    ฉันไม่ได้เอะใจ แต่รู้สึกทะแม่งเล็กน้อยที่เพื่อนกันมานมนาน
    ตั้งคำถามที่มันก็รู้อย่างเต็มอกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเช่นนี้



    ฉันรู้จักเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่ก่อนเข้าเรียนมัธยมคอซองหน้าใสเด้ง
    ยังเดินแรด ๆ อยู่ในโรงเรียนกับกลุ่มกะเทยสปีชี่เดียวกันฝูงใหญ่เบิ้ม
    แน่นอน กลุ่มสาวสะพรั่งแสนสวยโฉมงามของฉันคงไม่ใช่กลุ่มเดียว
    หรือก๊กเดียวในโรงเรียนที่แข่งกันสร้างความเลิศล้ำหน้าหรอกค่ะ
    ยังมีกลุ่มอสูรร้ายจอมซ่า ซึ่งไม่เคยถูกชะตากันหรือพูดจาดี ๆ เลย
    นอกจากจะชอบตั้งกลุ่มแซวนักเรียนชะนีสาวฝั่งตรงกันข้ามแล้ว
    งานประจำที่พวกบ้านี่ชอบทำคู่ขนานกันไป
    ก็คือ ล้อเลียนนังกะเทยทุกนางที่เดินผ่านรัศมีของพวกมัน
    ซึ่งกลุ่มฉันไม่เคยยี่หระ หรือได้เคอะเขินอับอายกับคำพูดหมาๆ เหล่านั้น
    ตรงกันข้าม ฉันและเพื่อนสาวแสนมั่นตอกกลับพวกมันหน้าแหกทุกครั้ง
    เรียกได้ว่าเจอกันเมื่อใด โรงเรียนแทบแตกค่ะคุณขา
    เพราะศึกระหว่างกะเทยกับจอมอันธพาลประจำโรงเรียน ใหญ่หลวงนัก

    เราสองคนโตมาด้วยกันก็ว่าได้ เพราะบ้านอยู่ในละแวกเดียวกัน
    พ่อแม่ของทั้งฉันและมงคล เป็นเพื่อนคบหากันมานานแสนนาน
    ตอนฉันยังเด็ก ฉันจำต้องเล่นกับไอ้คุณมงคลอย่างฝืนทนในตอนแรก
    เวลาที่พ่อของทั้งสองฝ่ายมาก๊งเหล้า สัมมนาประสาคนเมายามเย็นย่ำ
    ฉันเองไม่เคยชอบสักครั้งที่จะต้องเล่นกับไอ้เด็กเวรคนนี้แม้แต่นิดเดียว
    ก็แหม ฉันน่ะถนัดเล่นขายของ นั่งประดิษฐ์ประดอยหอยสังข์อยู่ใต้ร่มไม้
    แต่ไอ้เวรมงคลนั่น มันเล่นอะไรบ้าระห่ำ ชอบปีนป่ายต้นไม้เป็นลิงเป็นค่าง
    ตรงกันข้ามกันกับฉันราวนางฟ้ากับซาตาน ฉันก็ไม่สนใจหรอก
    มันเดินมาบ้าน ฉันก็เล่นอะไรของฉันไป ปล่อยให้มันมาเมียงมอง
    เดินป้วนเปี้ยนอยู่รอบกองของเล่นหม้อข้าวหม้อแกงไฮโซของฉัน
    บางทีมันเบื่อ ก็วิ่งมาฉกหม้อใบน้อยของฉัน แล้วก็ล่อหลอก
    ให้กะเทยน้อยอย่างฉัน เต้นเร่า ๆ ที่โดนแย่งของรักไปต่อหน้าต่อตา
    กว่าฉันจะฉวยเอาหม้อของฉันกลับคืนมาได้ ก็เล่นเอาเหนื่อยหอบแฮ่ก
    เพราะต้องวิ่งไล่ไอ้ลิงค่างมงคลบ้านั่นแทบรอบบ้าน รอบสวน
    และเป็นแบบนี้จนฉันเริ่มชินชา และไม่สนใจว่าไอ้ลิงนั่นจะทำอะไร
    หรือเรียกร้องความสนใจด้วยการแหย่ แกล้งฉันมากเพียงใด
    กะเทยน้อยอย่างฉัน ต้องสวย เริ่ด เชิด และไม่สนอีหอยนั่นมากขึ้นเท่านั้น

    วันเวลาผ่านไป ฉันเริ่มคุ้นเคยกับความเป็นลิงเป็นค่างบ่างชะนีของมัน
    เริ่มรับได้กับความห้าวและซุกซนอย่างร้ายกาจแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
    ในที่สุด ฉันก็วิ่งเล่นกับไอ้หอยนี่ได้ และถวิลหามันทุกครั้งที่ไม่เจอหน้า
    เพราะปกติ แค่วิ่งมาสองหัวถนน ก็มาถึงบ้านฉันแล้ว ไม่ได้ไกลอะไรนักหนา
    ฉันจึงเติบโตมาพร้อมกับไอ้จอมซ่านี่ และกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
    แม้ฉันจะเป็นเด็กผู้ชาย (แค่กาย)แต่ฉันก็โตมาสวยสง่าเยี่ยงนางพญา
    ในขณะที่ไอ้หอยนั่นเป็นได้แค่เด็กผู้ชายมุทะลุตัวดำ บ้าบอไปวันแล้ววันเล่า
    ต่างกันเห็น ๆ ชิมิคะ ประดุจนางฟ้ากับอสูรน้อยปานนั้น

    แม้ฉันจะโดนบังคับให้ไปเรียนโรงเรียนประจำตั้งแต่ม.ต้น ยันม.ปลาย
    ซึ่งฉันน่าจะแคล้วคลาดตัวซวยนั่น เพราะถึงไง ก็คงไม่ได้เรียนด้วยกัน
    มันก็คงเรียนในโรงเรียนแถวบ้านนั่นแหล่ะ อีกอย่างมันเล็กกว่าฉันเกือบปี
    ทุกปิดเทอมฉันกลับมาทีไร ก็เจอหน้าจอมทะเล้นของมันเสมอ
    ยืนยิ้มแฉ่ง แยกเขี้ยวยิงฟันขาวตัดกับหน้าดำเมี่ยม
    ตั้งหน้าตั้งตารอฉันกลับมาอย่างใจจดใจจ่อหน้าบ้าน
    แม้ฉันจะทำเป็นไม่ใส่ใจ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับการมีตัวตนของไอ้บ้านั่น
    แต่ก็อดใจหายไม่ได้ เวลาที่กลับมาแล้วไม่เห็นหน้าเป็น ๆ ของมงคล
    ต้องชะเง้อคอว่า จะมีเด็กตัวดำเป็นถ่านวิ่งหน้าตาตื่นมารับฉันหรือไม่

    ตลอดเวลาในยามปิดเทอม ฉันจึงต้องใช้เวลาหมดไปกับลิงหอยเนี่ย
    และแทบทุกวัน ฉันยังไม่ทันตื่นนอนดี ไอ้ผีบ้าเนี่ยก็มาปลุกกระตุกกระชาก
    แกล้งฉันสารพัดให้ตื่นไปเล่นกับมันจนได้ แถมเล่นแบบเด็กผู้ชายทั่วไปด้วย
    ซึ่งผิดวิสัยกะเทยผู้สูงศักดิ์อย่างแรง ที่จะต้องไปขลุกอยู่กับเด็กผู้ชายแบบนั้น
    แทนที่จะไปเล่นโดดยาง ตั้งวงหม้อข้าวหม้อแกง กับชะนีน้อยข้างบ้าน
    ทำไงได้ละคะ ไอ้หอยมงคลเนี่ย มันป่วนชาวบ้านเขาไปทั่ว
    ไม่มีเด็กคนไหนทนเล่นกับไอ้เวรได้นาน แกล้งเขาซะเละเทะ
    มันจึงโดนเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันบอยคอด ไม่รับเข้ากลุ่ม
    เล่นอะไรไอ้มงคลก็กลายเป็นส่วนเกิน ตั้งแง่ตั้งข้อรังเกียจไปโดยปริยาย
    ทุกข์หนักจึงตกที่ฉันคนเดียว และฉันเองก็ยังแปลกใจจนบัดนี้
    ทำไมนะ ฉันถึงทนได้กับจอมเกเรหน้าเป็นตรงหน้าเนี่ย ไม่เคยนึกรังเกียจ
    อาจจะหมั่นไส้ที่มันชอบมาจุ้นจ้านในชีวิตความเป็นหญิงงามของฉันนัก

    กิจกรรมประจำวันของเราสองคน ก็จะออกแนวนางพญาผจญภัยค่ะคุณขา
    คือเนื่องจากฉันโตกว่าไอ้คุณมงคลอยู่เล็กน้อย ฉันจึงข่มไอ้หอยเนี่ยได้หมด
    สั่งให้ทำอะไร ก็ต้องทำตามซิคะ ไม่งั้นอีกะเทยมีงอนวิ่งหนีกลับบ้าน
    มันก็หงอย ไม่มีเพื่อนเล่น เฉาตายห่าพอดีซิคะ ก็ต้องยอมกันไป
    ฉันสั่งให้ทำอะไร มงคลต้องทำตาม
    ส่วนใหญ่ฉันก็ชอบพากันไปวิ่งเล่นในทุ่งแถวบ้าน ที่ยังรกร้างผู้คน หญ้าท่วมหัว
    ตามคูน้ำ ตกปูปลา หาหอยกันเล่น ตามประสาเด็กบ้านนอกบ้านนา
    ฉันเองไม่ชอบเนื้อตัวสกปรกมอมแมม ก็ชอบดัดจริตสั่งให้ไอ้ลิงนั่นทำโน่นทำนี่แทน
    มันก็ทำตามค่ะ แต่บางทีมันทนไม่ไหว ก็แกล้งฉันกลับบ้าง เจ๊ากันไป

    อย่างเวลาที่เราไปคลองชลประทานกัน ฉันจะหิ้วของกินไปด้วย
    แน่นอน กะเทยจิตใจดีอย่างฉัน ก็ต้องเอาของอร่อยเลิศมาเผื่อบริวารด้วย
    ฉันแอบรู้จากท่านพ่อท่านแม่ว่า มงคลเป็นลูกชัง ไม่มีใครชอบมันเท่าไร
    จึงไม่แปลกใจว่า ทำไมเวลาฉันเอาขนมมาเผื่อ มันถึงกินเหมือนตายอดตายอยาก
    แต่ไม่เคยถาม ฉันชอบมองเวลาที่มงคลทำตาลุกวาว เวลาฉันเอาของกินมาอวด
    แล้วฉันก็แบ่งใส่กระอับส่งให้ อย่างว่าล่ะค่ะ อนาคตนางงามอย่างฉัน
    ก็ต้องเมตตาต่อสัตว์โลกอย่างไอ้ลิงมงคลนี่ ชิมิคะ
    แม้ฉันจะโดนแย่งส่วนแบ่งของฉันไปก็ตาม เมื่อมันกินส่วนของมันหมด
    กะเทยอย่างฉันไม่ยอมให้โดนแย่งง่าย ๆ ค่ะ มีตบตีจิกกัดกันพองาม
    เรียกได้ว่า เอาขนมเดี๊ยนไป ก็โดนฉันตบหัวทิ่มหัวตำ เป็นการตอบแทน

    ฉันเองยังเด็กมาก และไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ผู้ใหญ่กระทำกับเด็กในเวลานั้น
    มงคลเป็นเพื่อนผู้ชายของฉันคนเดียว ที่คลุกคลีตีโมงกับฉันเช้ายันค่ำ
    ตลอดการปิดเทอม ฉันจึงแทบไม่เจอกระเจี๊ยวผู้ชายคนอื่นเลย
    เพราะมีมารคอหอยหน้าเป็น ยืนปักหลักขวางทางทำมาหากินตลอด
    น่าแปลกนะคะ ฉันก็ไม่ได้ถวิลหากระดอผู้ชายเท่าไรนัก
    ยังสนุกสนาน เริงร่าเป็นนางพญาอยู่กับไอ้หอยมงคลเนี่ยได้ทั้งวี่ทั้งวัน

    เวลาที่ฉันไปเล่นกับมงคล ฉันมักจะเห็นเนื้อตัวของมงคลมีรอยเต็มไปหมด
    เป็นทางยาวเหมือนโดนไม้เรียว บางวันหน้าก็ช้ำเลือดช้ำหนองมาเชียว
    แต่ก็ยังอดทำหน้าทะลึ่งใส่ฉันไม่ได้ ทั้งที่ฉันมองมันด้วยความเป็นห่วง
    แผลบอบช้ำบนหน้ากับตามตัว คงจะเจ็บมิใช่น้อยซินะ
    ฉันเคยออกปากถามกับต้นสายปลายเหตุของแผลเหล่านั้น
    แน่นอน สิ่งที่ฉันได้รับคำตอบคือ ความเงียบ มงคลไม่เคยบอกว่าเกิดอะไรขึ้น
    ทุกครั้งที่ฉันเห็น ฉันแทบน้ำตาไหล ไม่ได้สงสารหรอกค่ะ
    แต่ฉันรู้สึกอึดอัดที่เด็กอย่างฉันทำอะไรเป็นการปกป้องเพื่อนคนเดียวไม่ได้
    เพื่อนที่ไม่เคยรังเกียจแม้จะโดนล้อว่า เล่นกับกะเทย มึงก็เป็นกะเทย
    ฉันทำได้แค่เป็นเพื่อน เล่นกับมัน แล้วก็แอบเอาขนมนมเนยมาแบ่งให้
    คงทำได้เท่านี้จริง ๆ สำหรับเด็กอย่างฉันในเวลานั้น

    วันเวลาผ่านไปรวดเร็วสมดังนวนิยายหลายเรื่องชอบเกริ่นนำ
    เพื่อแสดงถึงความจริงของโลกที่เราหยุดไม่ได้ ทุกอย่างเคลื่อนไปข้างหน้าเสมอ
    ในที่สุดเราสองคนต้องแยกกันไปคนละทาง เพราะบ้านฉันทุกอย่างขึ้นอยู่กับท่านพ่อ
    ทั้งครอบครัวต้องย้ายไปอยู่อีกจังหวัด ด้วยความจำเป็นเรื่องค้าเรื่องขาย
    และมันเป็นสัญญาณที่ดีสำหรับการเติบโตของธุรกิจที่เลี้ยงดูเราทุกคน

    นับแต่นั้นจนฉันเรียนมหาวิทยาลัย อีกะเทยอย่างฉันก็มีเส้นทางชีวิตของตัวเอง
    วันเวลาที่เคยมีเพื่อนเล่นระดับลูกกระจ๊อกที่ชื่อมงคล เกือบจะเลือนหาย
    จางไปจากความทรงจำ ฉันไม่เคยได้ยินข่าวคราวเท่าใดนักจากทางโน้น
    อาจจะเป็นเพราะความทรงจำในช่วงเด็ก มันไม่ได้สลักสำคัญอะไรกระมังคะ
    ฉันก็เลยปล่อยให้มันเลื่อนไหลไปตามกระแสเวลาที่เคลื่อนผ่านไปไม่หยุดยั้ง

    ฉันเองเติบโตขึ้นเข้าสู่โลกกึ่งผู้ใหญ่ในมหาวิทยาลัยอย่างเต็มตัว
    มีอะไรทำมากมาย จนแทบไม่คิดถึงอดีต หรือประสบการณ์ในวัยเยาว์
    จนวันหนึ่งเวลาอีกเหมือนกันที่ทำให้เพื่อนสนิทเก่าเก็บคนเดิม
    กลับมาสู่วงโคจรของกะเทยอีกครั้งอย่างที่ฉันไม่เคยคาดคิด
    พ่อแม่ของมงคลกลับมาทำงานกับที่บ้านของฉันในฐานะที่เป็นเกลอเก่า
    และโยกย้ายมาอยู่ในอาณาเขตเดียวกันอีกครั้ง

    มงคลที่ฉันเห็นในวันนี้ เติบโตเป็นหนุ่มแกร่ง หน้าตาคมเข้มแบบลูกทุ่ง
    ผิวพรรณกรำแดดจนคล้ำ แต่ก็สมเป็นชายชาตรี มันเปลี่ยนไปมากค่ะ
    นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อน มันก็คงโดนฉันคาบไปกินตามระเบียบ แต่นี่มันเพื่อนนี่คะ
    ต้องยกเว้นกันบ้าง ไม่งั้นผิดผีผิดประเพณีกะเทยจิตใจนางฟ้าค่ะ
    แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันว่ามันยังคงเหมือนเดิม ก็คือ แววตาแสนทะเล้น
    ที่ส่งประกายมาแวบหนึ่ง แล้วก็แปรกลับไปเป็นสงบนิ่งยากจะเข้าใจเหมือนเดิม
    แน่นอนค่ะ อีกะเทยคนนี้เปลี่ยนเหมือนกัน ฉันสวยขึ้นนี่คะ เลิศ เชิดค่ะ


    มงคลไม่ได้เป็นเด็กตัวดำ เอาแต่เล่นเหมือนสมัยก่อนอีกแล้ว
    น่าเสียดาย มันไม่ได้เรียนหนังสือทั้งที่อยู่ในวัยไล่เลี่ยกับฉัน
    ต้องออกโรงเรียนมาช่วยพ่อแม่ทำงานที่บ้านฉันเหมือนคนงานคนอื่นๆ
    พอเวลาผ่านไปสักพัก ฉันกับมงคลก็เริ่มปรับตัวและกลับมาเป็นสนิทสนมกันอีก
    ฉันรู้สึกเหมือนว่าได้เพื่อนเก่ากลับมาอีกครั้ง แม้จะไม่เหมือนเก่าก็ตาม
    อย่างน้อยฉันก็อุ่นใจที่ฉันจะไม่ต้องโดดเดี่ยวยามฉันเหงาอีก

    แน่นอนนี่คะ สัตว์โลกเพศผู้ก็ย่อมจะต้องดิ้นรนแสวงหาตัวเมียมาเป็นคู่
    มงคลไอ้หอยเพื่อนฉัน ก็มีแฟนกับเขาเหมือนกัน ชะนีนั่นก็สวยใช้ได้ค่ะคุณ
    เพียงแต่ ถ้าคิดจะเอามาทำแม่ของลูก ฉันว่าอีนี่ไม่เหมาะอย่างแรง
    นิสัยใจคอก็ออกแนวกะหรี่ภูธร อ้อนผัว หลอกเงินไอ้มงคลไปวัน ๆ
    ดีแต่แต่งตัวแบบไร้รสนิยม ฉันมองด้วยความสมเพชค่ะ
    และด้วยสายตาธิดาพยากรณ์อย่างฉัน ไม่นานมันต้องเลิกกันค่ะ
    ไม่ได้แช่งนะคะ แต่ด้วยปัจจัยรอบด้านหลายอย่างสนับสนุน
    มันเลิกแน่ ฟันธงค่ะ

    ไม่เกินสามเดือน กะเทยพูดอะไรไม่ผิดชิมิคะ มงคลกับกะหรี่นั่นเลิกกันจนได้
    แต่กว่าจะตัดขาดกันได้ เรือนแทบแตก ทะเลาะเบาะแว้งกันเช้ายันค่ำ
    โชคดีไม่มีลูกมาเป็นบ่วงคล้องคอให้เรื่องมันยากเย็นหนักขึ้นไป
    หลังจากเลิกกัน ถ้าจะพูดให้ถูก มงคลถูกเมียสวมเขาควายให้
    และโผไปหาผู้ชายคนอื่นที่ดีกว่า รวยกว่า ตามประสากระหรี่นั่นแหล่ะค่ะ
    ปล่อยให้เพื่อนฉันเสียอกเสียใจ และโทษตัวเองว่าไม่ดีพอ
    มันน่าจบผู้หญิงสัญชาติโสเภณีนั่นมาตบให้เลือดสาดเหลือเกิน

    เพื่อนฉันกลายเป็นไอ้ขี้เมาหัวราน้ำ สภาพดูไม่ได้ นั่งกอดขวดเหล้า
    พูดจาไม่รู้เรื่องอยู่ในตลาด จนผู้คนเขาเอือมระอา กับสภาพทุเรศนั่น
    ไม่มีใครใส่ใจ สนใจ หรือพยายามจะดึงมงคลคนเดิมกลับมาให้เป็นคน
    พ่อแม่มันก็ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน มีแต่ฉันอีกะเทยใจกล้าคนนี้แหล่ะ
    ที่ต้องตามไปลาก ไปจิกเพื่อนขี้เมาหยำเปกลับมานอนบ้าน
    ตามไปไกล่เกลี่ยกับตำรวจ หรือคู่กรณีที่ไม่เคยซ้ำหน้า
    ฉันต้องอดหลับอดนอน เพื่อไปช่วยเพื่อนคนเดียวของฉัน
    มันจะรู้ไหมคะว่าทำให้เพื่อนสวยน้อยลงเพราะอดหลับอดนอน
    หน้าไม่นวลผ่องใสเด้ง ก็เพราะต้องแหกขี้ตาไปหิ้วมันตามที่อโคจรต่าง ๆ

    ฉันไม่ได้ช่วยอะไรมากนักหนา ทำได้ก็แค่ที่บอกไป โดยหวังเพียงว่า
    สักวัน เพื่อนคนเก่าที่ฉันรู้จักจะกลับมาเป็นคนเดิม
    ฉันเชื่อมั่นเสมอว่า วันเวลาจะช่วยเยียวยาจิตใจของมนุษย์ได้
    ในที่สุดแล้ว มงคลกลับมาเกือบปกติก็จริง แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไป
    มงคลไม่คิดมีเมียอีกเลย กินเหล้าหนัก แต่ไม่เมาเหมือนหมาอย่างเคย
    นอกจากทำงานให้กับที่บ้านฉันแล้ว ก็ไม่เคยสุงสิงกับใครเป็นเรื่องเป็นราว
    จะพูดคุยกับฉันคนเดียว หรือกับท่านพ่อท่านแม่ฉันเท่านั้น

    ทำไมฉันถึงได้ให้ความสำคัญกับมนุษย์ตัวผู้คนนี้มากมายอะไรนัก
    อาจจะไม่ใช่แค่มงคลเป็นเพื่อนเล่นในวัยเด็กคนเดียวที่เป็นผู้ชาย
    เหตุผลหลักก็คือ ฉันแม้จะเป็นแค่กะเทยตัวเล็ก ๆ สวยสะ หน้าตาดี ชิมิ
    แค่ฉันอยากจะตอบแทนเพื่อนคนหนึ่งของฉันบ้างก็เท่านั้น
    ฉันไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็ไม่ใจร้ายพอที่จะทิ้งเพื่อนได้ลงคอ

    เพราะมงคลทำให้ฉันไม่เกลียดตัวฉันเอง.....
    มันทำให้ฉันไม่เหงา ไม่โดดเดี่ยว
    และตัวมงคลเองก็คงคิดอย่างเดียวกัน
    เราต่างเห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์กระมังคะ

    อย่างที่รู้ ฉันเป็นกะเทย และแสดงออกมาตั้งแต่ปิ๊ยังไม่แตกพาน
    คนที่จะมาใกล้ชิดฉัน หรือเป็นเพื่อนในวัยเด็ก มักจะเป็นชะนีล้วน
    แทบไม่มีผู้ชายที่ไหนมาเล่นกับกะเทยหรอกค่ะ โดนล้อตายเลย
    ก็มีไอ้หอยมงคลคนเดียวที่แหวกประเพณี สุงสิงกับฉันอย่างสนิทสนม
    แถมไม่เคยยุ่งวอแวกับแก๊งเด็กผู้ชายในหมู่บ้าน นอกจากแก๊งที่โรงเรียน
    ฉันเคยโดนล้อ โดนรังแกจากเด็กบ้าพวกนั้นนับครั้งไม่ถ้วน
    ฟังดูเหมือนน้ำเน่านะคะ ที่ทุกครั้ง คนที่ออกมาปกป้องกะเทยอย่างฉัน
    ก็คือไอ้มงคลนี่แหล่ะ เจ้าเด็กตัวกะเปี๊ยกที่แทบจะสู้ใครไม่ได้
    ด้วยความที่ตัวเล็กแกรนกว่าคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด
    แต่ก็สู้ใจขาดดิ้น อาศัยเครื่องทุ่นแรง ไม้มั่ง ก้อนหินมั่ง
    ขว้างปา แล้วก็ฉุดกระชากถูลู่ถูกังวิ่งหนีไอ้พวกบ้านั่นให้ไกลที่สุด
    พ้นเคราะพ้นกรรมไปเป็นครั้งเป็นคราว

    ฉันเคยถามว่า ทำไมต้องมาช่วยฉัน ฉันดูแลตัวเองได้ย่ะ
    มันก็ตอบว่า ไม่รู้อ่ะ เราอยากช่วยเฉย ๆเพราะเราไม่อยากให้ใครมา
    รังแกนายอ่ะ ก็เท่านั้นไม่มีอะไรมาก
    แหม ตอบมาแบบนี้ เกือบจะปิติบังเกิดในตัวเพื่อนแล้วนะคะ
    แต่ไอ้คำสุดท้ายที่ทิ้งทวนมานี่ซิ

    "เราจะเก็บกะเทยไว้แกล้งคนเดียวว่ะ สนุกกว่าเยอะ"

    ไอ้เด็กเปรต!!! ฉันในเวลานั้นเปิดตำราด่ามันตลอดทางแทบไม่ซ้ำวลี
    มันก็เอาแต่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก ทำหน้าเป็นใส่กะเทยให้วีนแตกหนักขึ้น
    ถึงจะโกรธ หงุดหงิด และรำคาญกับความหื่นห่ามทะลึ่งของมัน
    แต่ลึก ๆ ฉันจะรู้สึกดีที่มีเพื่อนแท้กับเขาแล้วก็ตาม แม้จะมีกับเขาแค่คนเดียว


    เราสองคนเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ฉันจะเลือกทางชีวิตชัดเจน
    และมีความสุขกับการเป็นสิ่งที่ฉันเป็น ใช่ค่ะ ฉันเลือกที่จะเป็นกะเทย
    ดูเหมือนจะขัดใจผู้ใหญ่ ไม่ได้เป็นที่เชิดหน้าชูตาครอบครัวเท่าใดนัก
    ฉันก็ยังภูมิใจที่อย่างน้อย กะเทยที่ผู้ชายส่วนใหญ่รังเกียจ
    คนทั่วไปมองว่าเป็นรังแห่งโรคเคลื่อนที่ น่าขยะแขยง
    ฉันไม่เคยทำให้ที่บ้านเดือดร้อน หรือเสียชื่อเสียงแต่อย่างใด
    และฉันก็ยังมีเพื่อนที่ไว้เนื้อเชื่อใจ และยอมให้ฉันจิกกัดได้ ไอ้คุณมงคล
    เพื่อนแท้ที่ฉันเต็มใจที่จะเรียกและไว้ใจ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน

    มงคลเอง ไม่เคยถามว่าฉันเป็นอะไร รู้สึกแปลกแยก หรืออับอาย
    กับความเป็นแต๋วแหววโจ๋งครึ่มของอีกะเทยอย่างฉัน
    ตรงกันข้าม มันทำตัวปกติเหมือนกับว่า ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ
    ฉันนั่งคุยกับมันได้ทั้งคืน โดยไม่ได้คิดเรื่องเอามันเป็นผัว
    ไม่เคยคิดที่จะทำอะไรเกินเลยไปกว่านี้แม้แต่นิดเดียว
    ฉันนึกเสมอว่า มันเป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันมีในโลกนี้
    ฉันจะไม่เคยถามมันเลยว่า มันรักฉันไหม
    หรือมันรับฉันได้หรือเปล่าที่เป็นกะเทย
    เพราะคำตอบฉันรู้มาตั้งนานแล้ว มันพิสูจน์ด้วยตัวของมันเอง

    ฉันไม่เคยเสียใจที่จะต้องโดนผู้ชายทิ้ง หรือทิ้งผู้ชายซะเอง
    แต่ฉันคงทำใจไม่ได้อย่างแน่น ถ้าชีวิตกะเทยเส็งเคร็งอย่างฉัน
    ยอมให้เพื่อนดี ๆคนหนึ่งหายไป เพียงเพราะตัณหาราคะ หรือกิเลสอื่นๆ
    ฉันแยกออกระหว่างเพื่อนกับผัว และเพื่อนสำคัญกับว่าสิ่งอื่นใด

    บางครั้งฉันรู้ดีว่า ฉันไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีเท่าไรนักสำหรับมงคล
    ชอบวีนแตกใส่มัน เวลาไม่พอใจผู้ชายคนอื่น ฉันก็ลงกับมัน
    ชอบลากมันไปไหนต่อไหนด้วย โดยไม่เคยถามความสมัครใจ
    ก็แหมถึงมันไม่หล่อสะท้านใจ แต่การควงผู้ชายพอดูได้คนหนึ่ง
    มันก็พอทำให้กะเทยอิ่มอกอิ่มใจ เชิดหน้าชูตา ท้าชะนีให้อิจฉาเล่น
    และไม่เคยสักครั้งที่มงคลจะตอบปฏิเสธ


    วันหนึ่งเมื่อเรียนจบ ฉันตัดสินใจมาเรียนต่อที่นี่
    ฉันแอบมาเองโดยไม่ได้บอกใครในบ้านให้รับรู้
    ตั้งใจว่า จะไม่ให้ต้องเป็นห่วง ฉันแกร่งพอที่จะยืนได้ด้วยตัวเอง
    ฉันเดินทางมาต่างแดนเพียงลำพัง เพื่ออนาคตของฉัน
    โดยไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรมากนัก ทุกอย่างตายเอาดาบหน้าสถานเดียว
    คนที่มาส่งฉันนอกจากเพื่อนสนิทไม่กี่คนแล้ว
    ไอ้คุณมงคลมาส่ง ทำหน้าไร้อารมณ์ เดินมาส่งที่ทางเข้า โดยไม่พูดอะไร
    ฉันรู้ว่า เพื่อนต้องการแค่มาส่งเพื่อนเท่านั้น ชิมิคะ

    ฉันเองก็ใจดำมาก พอมาถึงนี่ ฉันไม่เคยติดต่อใครเลย
    นาน ๆ จะโทรกลับไปบ้านเป็นครั้งเป็นคราว เรียกได้ว่าฉันแทบตัดขาดทุกอย่าง
    ท่านพ่อท่านแม่ก็คงปล่อยวางกับสันดานของฉันแล้ว
    ฉันดูแลตัวเองได้ดีพอจนกว่าจะเรียนจบ ถ้าฉันไม่แรดมีผัวฝรั่งไปซะก่อน

    ฉันไม่เคยคิดว่า วันหนึ่งจะต้องมานั่งทบทวนสิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมด
    กับการที่ฉันดูดายคนที่รักฉัน และคนที่ห่วงใยฉันด้วยการหมางเมิน
    ท่านแม่ของกะเทยโทรมาค่ะ ทั้งที่ส่วนใหญ่ฉันเองจะเป็นฝ่ายโทรไป
    ความไม่ชอบมาพากลทำให้ฉันต้องรับสาย

    "เออ แม่มีเรื่องจะบอก มงคลตายแล้วนะ เสียเมื่อวาน ตอนนี้
    ตั้งศพอยู่ที่วัดแถวบ้านเรานี่แหล่ะ แกคงจะกลับมางานไม่ได้
    เขาไปดีแล้ว แม่กับพ่อจัดการเรื่องศพให้ แกไม่ต้องเป็นห่วงนะ"


    ท่านแม่พูดอะไรอีกยืดยาว แต่ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
    ฉันคิดว่าหูฉันอื้อตั้งแต่ได้ยินคำว่า มงคลตายแล้ว มงคลตายแล้ว
    นี่มันอะไรกัน ฉันมาแค่ไม่นาน แกชิงหนีหน้าฉันไปก่อนได้ไงยะ
    ฉันโทรกลับไปหาแม่อีกครั้ง ฉันก็ได้รู้ว่า มงคลตายด้วยโรคตับอักเสบ
    แถมเป็นเรื้อรังมานานมาก นี่คงตับวายกะทันหันกระมัง

    ฉันนั่งอื้งอยู่เป็นนานสองนาน ฉันเป็นเพื่อนแกประสาอะไรเหรอมงคล
    ไม่เคยเอะใจว่า แกกำลังป่วยหนัก ทำไมแกถึงไม่ปริปากบอกฉันบ้าง
    ฉันเป็นเพื่อนซี้แกนะยะ เราคบกันมานานแค่ไหน แกชิงหนีฉันไปแบบนี้
    มันไม่ยุติธรรมเลย ฉันยังไม่ได้กลับไปแกล้งแกอีก
    ฉันคิดแผนแกล้งไว้ตั้งแยะ แกเล่นหนีไปดื้อ ๆ แบบนี้ ฉันเคืองนะเว้ย
    ที่สำคัญของที่แกฝากซื้อ ฉันจะเอาไปโยนให้หมาทีไหน
    ฉันยังไม่ได้กลับไปบอกแกเลยว่า แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

    ฉันสูญเสียเพื่อนคนเดียวไปในขณะที่ไม่มีแม้โอกาสจะกลับไปรดน้ำศพแก
    คงไม่มีใครรู้หรอกว่า หัวใจกะเทยแร่ด ๆ คนนี้ เจ็บปวดแทบขาดใจ
    ฉันคงแย่มากซินะ ที่ไม่เคยใส่ใจแกหรือสิ่งผิดปกติที่น่าจะสังเกตได้ตั้งแต่แรก
    อย่างน้อยก็จะได้รับรู้ว่า เพื่อนฉันกำลังลำบากด้วยโรคภัยไข้เจ็บ
    ฉันจะได้ระมัดระวัง และอาจจะดูแลแกได้มากกว่านี้

    แกก็เหลือเกิน ตับฉิบหายไปแล้วแค่ไหน ก็ยังกระดกเหล้าหนักเหมือนเดิม
    เที่ยวหัวราน้ำกลางดึกกลางดื่นกับฉัน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
    แกห่วงฉันมากกว่าห่วงตัวเอง ไอ้มงคลเพื่อนบ้า กระทั่งวาระสุดท้าย
    แกกลับเป็นห่วงเป็นใยฉันมากกว่าตัวเอง ไม่ยอมบอกฉันแม้กระทั่งที่สนามบิน
    ฉันนี่เป็นเพื่อนที่ไม่เอาไหนเลยนะ ฉันน่าจะรู้มาก่อนหน้านี้

    ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน ในหัวใจของกะเทยคนนี้
    อยากจะตะโกนให้คับโลงของแกตอนนี้ว่า

    "แกเป็นเพื่อนผู้ชาย เป็นเพื่อนแท้คนเดียวที่ฉันมีทั้งชีวิต
    หลับให้เป็นสุขนะยะ แล้วสักวันฉันจะตามไปเป็นเพื่อนแก"


    ฉันเอารูปที่เราถ่ายรูปด้วยกันตั้งแต่เด็กมานั่งดูทบทวนความทรงจำ
    ภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ ย้อนวนกลับมาครบถ้วนกระบวนความ


    .....ภาพเด็กผู้ชายมอมแมมท่าทางเอาเรื่องยืนถือกระป๋องน้ำตัวแข็งทื่อ
    ยืนถ่ายรูปคู่กับเด็กผู้ชายกระตุ้งกระติ้งแอ่นระแน้ริมคันนา

    .....ภาพกะเทยเด็กกำลังยิ้มเย้ยฟ้าแข่งกับเด็กผู้ชายตัวดำยิ่งฟันขาว
    สู้กล้องกันสุดชีวิต

    .....ภาพของเด็กสองคนที่กระโดดโลดเต้น เล่นหัวกันอย่างสนิทสนม
    กอดคอกันกลมดิก


    ฉันยังจำสิ่งที่แกทำให้ฉันทุกอย่าง แกหัวดื้อกับทุกคน
    แต่แกก็ยอมอ่อนข้อให้คนอย่างฉันแบบไม่มีเงื่อนไข
    ฉันจะไม่มีวันลืมผู้ชายคนเดียวในชีวิตที่ปกป้อง
    ต่อสู้เพื่อเพื่อน และทำทุกอย่างเพื่อคนอย่างฉัน


    ฉันรักแกนะ มงคล เพื่อนแท้คนเดียวของฉัน
    ถึงจะเป็นกะเทย ฉันก็มีหัวใจรักเพื่อนไม่แพ้ใครนะยะ


    -----------------------------------------

    ทำดีต่อกันไว้ ก่อนที่คนรอบตัวเรา จะไม่อยู่นะครับ จะเคืองกัน จะโกรธกัน
    เสียเวลาเปล่าๆ ครับผม :china:
  2. flamefox

    flamefox Well-Known Member

    EXP:
    2,755
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    88
  3. dominica

    dominica สิ่งมีชีวิตอ้วนกลม

    EXP:
    1,818
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    36
    อืม.....ชอบนะคะ
    แนวมิตรภาพในวัยเด็ก
    เป็นบทความที่ดี สื่อชัดเจน การดำเนินเรื่องธรรมดาแต่ก็โอเค ใช้ภาษาเห็นภาพชัดเจน...
    แต่ไอ้ภาพที่เห็น อธิบายความรู้สึกยากจังแฮะ - -'''
    เอาเป็นว่า ซึ้งค่ะ
    แต่ก็ ...แหะๆ บอกไม่ถูก ^^"

    -----
    edit :
    ว่าแต่ลุงนุ๊กไปหาเจอมาได้ยังไงหรอคะ บทความแนวนี้... :confused:
  4. tales

    tales อัครเทวดาแมวเหมียว

    EXP:
    546
    ถูกใจที่ได้รับ:
    6
    คะแนน Trophy:
    88
    น้ำตาไหลแล้ว
  5. shuu

    shuu Banned

    EXP:
    1,993
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    เวลาน้อยกว่าที่จะมาโกรธกัน จริงๆนะ...แต่คลิกเข้าไปในบล็อกแล้วต๊กกะใจกับรูปนี้
    [​IMG]
  6. kisa

    kisa New Member

    EXP:
    150
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ซึ้งค่ะ T^T
  7. l2eenai2y

    l2eenai2y New Member

    EXP:
    533
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    T^T

    ซึ้งกินใจมาก


    -----------------------

    เพื่อน...ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไงในสายตาคนอื่นแต่เขาก็เป็นเพื่อนของเรา T T
  8. yoshiki

    yoshiki FATE

    EXP:
    862
    ถูกใจที่ได้รับ:
    17
    คะแนน Trophy:
    38
    ประทับใจอย่างบอกไม่ถูก.....

    เพื่อน คือสิ่งมีชีวิตที่สามารถ เหยียดหยาม ดูถูก ตบหัว และอยู่เมื่อกับเรายามเศร้าจนถึงที่สุด
  9. topkun

    topkun New Member

    EXP:
    1,576
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ซึ้ง...คิดถึงเพื่อนสมัยเด็กทันทีเลย
  10. pop30711

    pop30711 New Member

    EXP:
    1,155
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    เป็นเนื้อเรื่องที่กินใจมากครับ ขอคารวะ

    มาแนวมิตรภาพในช่วงวัยเด็ก
  11. Sybil

    Sybil New Member

    EXP:
    57
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    คิดถึงเพื่อนสาวทั้งหลาย
    ถึงพวกหล่อนจะปากคอเราะร้าย แต่เวลาสำคัญก็ไม่เคยทิ้งกันเลย
    จะเรียกว่าน้ำใจกระเทยได้มั้ยนะ 55
    แต่ไม่ว่าจะเพศไหนเพื่อนก็คือเพื่อน มีความจริงใจก็เป็นเพื่อนที่ดีได้แล้ว
  12. M2X

    M2X Active Member

    EXP:
    953
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    38
    สับสน - -
    เคยรักเพื่อนมากมายอยู่ แต่บางทีก็ไม่เข้าใจมัน หรือบางทีไม่เข้าใจตัวเองหว่า?
  13. luziferm

    luziferm Member

    EXP:
    60
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    6
    ลุงไปเจอบทความแนวนี้ได้ไงหว่า สงสัยๆๆๆ :E
    อ่านแล้วซึ้งแหะ มีเพื่อนที่สนิทๆเป็นกระเทยอยู่2-3คน แต่ไม่ได้ติดต่อไปนานละ ไม่รู้ไปอยู่ขุมไหน เอ๊ย ไปทำอะไรที่ไหนแล้ว

    เพื่อนก็คือเพื่อน ไม่ว่าเพื่อนจะเป็นอะไร แต่ยังไงนั้นก็คือเพื่อน
  14. gomora

    gomora Board Protector

    EXP:
    726
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    blog เขาขึ้น blog แนะนำ หน้า exteen อ่ะ บางครั้ง จะหาอะไรอ่าน ก็กดไล่ๆ เอาจากหน้าแรก exteen ไป

    แล้วเห็นชื่อเรื่องมันน่าสนใจ เลย click ไปอ่านดู :)
  15. leaf

    leaf New Member

    EXP:
    1,279
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ซึ้งมากๆ อ่านแล้วนึกตาม น้ำตาไหลเลย...
  16. dominica

    dominica สิ่งมีชีวิตอ้วนกลม

    EXP:
    1,818
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    36
    อ๋องับ อิอิ ดีนะไม่ใช่ว่าติดตามอ่านอยู่ประจำ :p

    [action]รีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว[/action]

    เคารพดอกจึงหยอกเล่นนะคะ ^^
  17. HIHO

    HIHO New Member

    EXP:
    44
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ว้าว

    พระเจ้าอวยพรท่านแล้ว

    เราหาคนที่จะเป็นเพื่อนเป็นเพื่อนตายอย่างนี้ไม่ได้เลย

    สุดท้ายคนที่ไว้ใจได้มีตัวเองกับพระเจ้า = =
  18. kurayami

    kurayami เคย์

    EXP:
    547
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    88
    แรกๆอ่านแล้วฮา แต่อ่านจบแล้วเศร้าแฮะ

    อยากมีเพื่อนแบบนี้บ้างจัง
  19. rerina

    rerina New Member

    EXP:
    170
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    อ่านแล้วแรกฮาๆ แต่ที่จริงเศร้านี่นะ
    ชอบเกี่ยวกับเรื่องมิตรภาพมากเลย
    แถมไม่เคยอ่านมิตรภาพระหว่างผุ้ชายกับกระเทยด้วยแฮะ
  20. zeryu

    zeryu New Member

    EXP:
    72
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    มันเศร้าจังค่ะ T___T
    ทุำิกสิ่งทุกอย่างต่างพลัดพรากกันด้วยความตาย
    ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
  21. train

    train Member

    EXP:
    498
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    16
    ซึ้งมาก นับเป็นโชคของเค้าแล้วล่ะที่พบเพื่อนแท้....
    เพื่อนน่ะหาไม่ยากหรอก แต่เพื่อนแท้นี่สิ คนที่จะอยุ่กับเรา ทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเราได้มากขนาดนี้ นอกจากพ่อแม่แล้วหายากจริงๆนะ....
  22. prockdj

    prockdj Member

    EXP:
    358
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    ผมไม่ถึงกับร้องไห้แต่ซึ้งดีครับผม : )
  23. JerryF1

    JerryF1 Member

    EXP:
    216
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    16
    ซึ้งมากมาย น้ำตาซึมแล้วเนี่ย
  24. undefined

    undefined New Member

    EXP:
    440
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    เป็นเรื่องที่ดีครับ

    แต่ขัดใจอยู่นิดเดียว ทุกครั้งที่อ่านเรื่องสั้นแนวนี้

    "ทำไมมันต้องตายตอนจบด้วยฟระ..."

Share This Page