หากจะกล่าวถึงเรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ ก็ต้องเท้าความกันถึงโลกใบนี้เสียหน่อย โลกใบนี้กำเนิดมามีสรรพชีวิตมากมาย ทุกชีวิตล้วงพึ่งพาอาศัยกัน เป็นวงจรที่แยกกันไม่ออก หนึ่งในวงจรนั้นก็มีมนุษย์และโซนาเร่ที่ใกล้ชิดกันมากที่สุด พวกเขาไม่ได้ใกล้ชิดกันในทำนองห่วงโซ่อาหาร แต่พวกเขาใกล้ชิดกันในด้านจิตใจ หัวใจของพวกเขาอยู่ใกล้กันแค่เอื้อม หากแต่ก็ไกลเท่าอีกฟากมหาสมุทร โซนาเร่ขับขานบทเพลงและบรรเลงท่วงทำนอง มนุษย์รับฟังบทเพลงนั้น เพียงแต่น่าแปลกว่าบทเพลงนั้นมิได้ให้แค่ความเพลิดเพลินใจอย่างเดียว บทเพลงที่โซนาเร่ขับขานมีพลังเหลือล้น มากขนาดทำให้มนุษย์ผู้หนึ่งสามารถเหวี่ยงดาบฟันแยกพสุธาออกจากกันได้เลยทีเดียว หากใช้ไม่ถูกทาง ก็จะเกิดหายนะ เข้าสู่เรื่องที่จะเล่ากันเสียที มันเป็นเรื่องเมื่อ 10 ปีก่อนนี้เอง ณ เกาะลอยฟ้าอันเป็นที่ตั้งของหอคอยโอราโทริโอ ที่นั่นมีโซนาเร่สาวนางหนึ่งซึ่งทำหน้าที่ร้องเพลงสรรเสริญแด่พระผู้เป็นเจ้า เพื่อให้มนุษย์และโซนาเร่อยู่ด้วยกันอย่างสงบสุข แต่แล้ววันหนึ่ง มนุษย์ผู้หนึ่งก็พรากนางไปจากที่นั่น มนุษย์ผู้ย่างเท้าเข้าสู่แดนต้องห้ามมานับครั้งไม่ถ้วน เขามีทั้งมนต์ดำ คาถาอันเชิญภูตผีปีศาจ และความชั่วร้าย พวกเราเหล่าผู้รู้เหตุการณ์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าในวันนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รู้เพียงแค่จุบจบของโซนาเร่ทุกคนบนโลกได้เกิดขึ้นแล้ว ชายหนุ่มผู้ชั่วร้ายได้สร้างอสูรขึ้นมา มันมีร่างกายใหญ่โต ปีกของมันมหึมาขนาดบดบังท้องฟ้าจนมิด เขาหวังจะใช้มันลบโซนาเร่ให้หายไป และแล้วบุคคลที่ไม่ยอมให้เกิดเรื่องนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น โซนาเร่แห่งโอราโทริโอที่หายตัวไปขับขานบทเพลงของนางเพื่อสะกดอสูรร้ายตนนั้น และปล่อยให้มันนอนหลับอยู่เหนือฟากฟ้า โชคร้ายที่เรื่องราวไม่ได้จบลงด้วยดี ชายหนุ่มผู้ชั่วร้ายสังหารโซนาเร่แห่งโอราโอริโอได้สำเร็จ ในวาระสุดท้ายนั้น นางเองก็สามารถสังหารเขาลงได้เช่นกัน จากเหตุการณ์นั้นผ่านมา 1 ปี พวกเราต่างก็พบว่าอสูรที่ถูกสะกดไว้กำลังจะตื่น ทุกปีต้องมีการขับขานบทเพลงของโซนาเร่เพื่อสะกดมันเอาไว้ เป็นที่น่าเสียดายจริงๆ ที่อะไรๆ มันก็ไม่ได้ราบเรียบไปเสียหมด 10 ปีต่อมาโซนาเร่ผู้ขับขานบทเพลงสะกดอสูรได้หายตัวไป เหตุการณ์เมื่อ 10 ปีก่อนกลับมาหลอกหลอนพวกเราอีกครั้ง หากไม่สามารถหาโซนาเร่ผู้ขับขานบทเพลงสะกดอสูรมาได้ทันล่ะก็ เผ่าพันธุ์โซนาเร่คงต้องถึงกาลอวสาน และมนุษย์ก็จะไม่มีพลังอำนาจที่จะต่อต้านธรรมชาติอีกต่อไป จดหมายฉบับนี้เราส่งถึงท่านเพื่อขอความช่วยเหลือ ให้ท่านช่วยตามหาโซนาเร่ผู้ขับขานบทเพลงสะกดอสูรด้วยเถิด เพื่อโลกใบนี้และอีกหลายชีวิตที่ต้องอยู่อย่างหวาดกลัว ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง จาก ไม่มีชื่อ ============================================================ ฉลองได้เข้าบอร์ดใหม่ก็เลยทำฟิคยำที่อนาคตไม่แน่นอนซะเลย ก็ประมาณนี้ล่ะครับ บทนำ เรื่องราวก็จะเป็นเรื่องของมนุษย์กับโซนาเร่ที่ร้องเพลงซึ่งทำให้เกิดปรากฏการหรือเพิ่มประสิทธิภาพให้กับมนุษย์ได้ ผมพยายามจะเขียนเรื่องนี้ไม่ให้ซีเรียสนะ ถึงมันจะออกไปแนวซีเรียสก็เถอะ ต้องดูตัวละครก่อน อาจจะเป็นแฟนตาซี เลิฟคอมเมดี้ล่ะมั้ง น่าทำดี ห่ะๆ ก็ ข้อมูลขอไม่มากนะครับ แต่จำกัด 1 ID ต่อ 1 ตัวละครเท่านั้น ห้าม 2 ตัวละครเด็ดขาด ชื่อเป็นไปได้ขอเป็นทางฝั่ง ยุโรป เท่านั้น กรอกตามนี้เลยครับ ***ใบสมัครอันนี้มีแค่ 8 หัวข้อเท่านั้น ครบแล้วนะครับ ไม่มีเพิ่มเติมล่ะ ส่วนคนที่กรอกสมบูรณ์แล้ว ไม่ต้องทำการแก้หัวข้อนะครับ เพราะผมรับทราบไว้แล้ว** **ยุคสมัยของเรื่องอยู่ในช่วงการเริ่มมีบทบาทของวิทยาศาตร์ในโลกเวทมนตร์นะครับผม เอาง่ายๆ ก็แฟนตาซีเวทมนตร์ธรรมดานั่นแหละ แต่กำลังเริ่มเข้าสู่ยุคของ FFVII (ชินระคัมปานีกะลังเพิ่งก่อตั้ง) มีถารสร้างรถไฟฟ้าข้ามเมืองแล้ว มีหุ่นยนต์รบแล้ว แต่ยังไม่มีเครื่องบิน** ชื่อ/สกุล อายุ เพศ รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย ลักษณะนิสัย ความสามารถในการต่อสู้ (เวทมนตร์ หรือศิลปการต่อสู้ มีเทคนิคอะไร ใช้วิชาอะไร มีออปชั่นเสริมหรืออาวุธอะไร) ความสามารถพิเศษ (ทักษะในด้านอื่นๆ นอกเหนือจากต่อสู้) อื่นๆ (ระบุสิ่งที่ต้องการนอกเหนือจาก 7 ข้อข้างบน) หลักๆ น่าจะเท่านี้แล เรื่องใครจะเป็นมนุษย์หรือโซนาเร่ไม่ต้องไปวอรี่ เพราะผมจะจับเอง โวนาเร่รับแต่สาวๆ - -+ ขอบคุณที่ให้ความสนใจคร้าบ [Edit] แบบฟอร์มเพิ่มอื่นๆ เข้ามาให้นะครับ(ลืมไป) ให้ใส่สิ่งที่อยากลงไป เช่นพื้นเพ ประวัติครอบครัว ภูมิหลัง หรือจับคู่ อะไรว่ากันไป จริงๆ อยากจะแยกเป็นหัวข้อ ความเป็นมาของตัวละครเหมือนกัน แต่ไม่มั่นใจว่าจะมาสามารถเอามาใช้ได้ทั้งหมดมั๊ย จึงขอให้ใส่ในช่อง อื่นๆ แทนนะครับ สำหรับคนที่ต้องการจะใส่ หรือถ้าไม่ใส่ก็ไม่ว่ากันครับ แล้วแต่ผู้สมัคร ข้อมูลเพิ่มเติม โลกของ An Oratorio เป็นโลกที่อยู่ก้ำกึ่งระหว่างศาสตร์เวทมนตร์ไปสู่วิทยาศาสตร์ เดิมทีมนุษย์ใช้แต่เพียงการยืมพลังจากธรรมชาติ บูชาเทพและหวาดกลัวปีศาจ แต่เมื่อยุคสมัยเริ่มเปลี่ยนไป วิทยาศาสตร์แขนงเวทมนตร์ก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการที่เวทมนตร์ไม่สามารถทำให้ได้ เริ่มต้นจากการที่วิชาเล่นแร่แปรธาตุผสานกับเวทมนตร์ุถูกนำไปใช้ทางการทหาร ก่อนจะเริ่มนำมาประยุกต์ใช้ในแบบอื่นๆ สิ่งมีชีวิตที่ถือว่ามีบทบาทสำคัญในโลกของ An Oratorio คือโซนาเร่ (Sonare) เผ่าพันธุ์ที่สามารถขับขานบทเพลงอันทรงพลานุภาพออกมาได้ บทเพลงนั้นสามารถเพิ่มขีดความสามารถของมนุษย์ อุปกรณ์ หรือบทเพลงที่มีความยากสูงก็สามารถเปลี่ยนแปลงสภาพดินฟ้าอากาศได้เลยทีเดียว เราเรียกเพลงที่พวกเธอร้องออกมาว่า ฮาร์โมนิก (Harmonic) แต่เป็นเรื่องน่าเศร้าที่การคงอยู่ของโซนาเร่นั้นไม่ยั่งยืน ลูกของโซนาเร่และมนุษย์ที่ออกมาจะเป็นผู้หญิงทั้งหมด และพวกเธอมีอายุได้ไม่เกิน 15 ปี หากยังไม่สามารถร้องเพลงพื้นฐานได้ และจะไม่เกิน 20 ปี หากยังร้องเพลงขั้นต้นไม่ได้ ชีวิตของโซนาเร่ขึ้นยู่กับจำนวนบทเพลงที่ร้องได้ หากไม่สามารถร้องเพลงหรือไม่สามารถร้องเพลงใหม่ๆ ได้ อายุขัยก็จะหมดลง อย่างไรก็ดีประชากรโซนาเร่ถือมีความสำคัญในหลายๆ ด้าน ด้วยบทเพลงของพวกเธอนั่นเอง สถานที่สำคัญในเรื่อง An Oratorio หอคอยโอราโทริโอ (Oratorio Tower) ตั้งอยู่บนเกาะลอยฟ้าซึ่งเป็นหินเหินขนาดใหญ่ถูกล่มโซ่ 4 เส้นติดเอาไว้กับพื้นดิน บนนั้นมีปราสาทสีขาวสร้างไว้ปิดทางเข้าของหอคอย ทุกคนเชื่อว่าเกาะลอยฟ้าโอราโทริโอเป็นบ้านเกิดของโซนาเร่ และโซนาเร่แรกเริ่มก็มีมาจากที่นั่น ทว่าผู้ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นจึงจะสามารถขึ้นไปบนเกาะลอยฟ้าได้ ต่อให้เป็นโซนาเร่ด้วยกันเองก็ตาม ในปัจจุบันเหนือเกาะลอยฟ้าขึ้นไป ตรงช่วงวงโคจรดาวเทียม อสูรในเรื่องเล่านอนหลับอยู่ตรงนั้น นี่ฉันก็ว่าอยากลองของใหม่แล้วนา แต่หล่อนบอกว่าขี้เกียจนี่ แถมนานอีก=A= โทษกันได้ไงเนี่ย
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio ขาดอะไรก็ PM มาละกันนะ :spin: --------------------------------------------------- ชื่อ/สกุล - Dorothea Lemarque (โดโรธี) อายุ - 24 เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - ผมสีน้ำตาลปนดำนุ่มสลวยยาวสยายลงมาจนถึงประมาณหัวเข่า รูปร่างผอมเพรียวบอบบางได้รูป นัยน์ตาคมสีเขียวอมเทา รับกับคิ้วบางๆและริมฝีปากชุ่มชื้นเจือสีชมพูจาง ผิวกายเรียบเนียนขาวสะอาด นวลผ่องเหมือนแสงจันทร์ มักสวมแว่นสายตา(สั้น)กลมไร้กรอบตลอดเวลา เจ้าหล่อนชอบทาเล็บสีขาวเงิน มักสวมชุดผ้าเนื้อบางเบาสีน้ำตาลกับกระโปรงสั้นเข้ากันประกอบกับถุงน่อง เสื้อกาวน์แขนยาวสีขาวและรองเท้าส้นสูงสีดำ (เวลาปกติ) แต่ในเวลารบจะเปลี่ยนรองเท้าเป็นบูทหนังสีดำ กับถอดเสื้อกาวน์ออก สวมถุงมือ(กระชับเวลาใช้ปืน) เสื้อเคฟลาร์และกางเกงทหาร(เพื่อความคล่องตัว) ลักษณะนิสัย - หากท่านกำลังคิดว่าหญิงสาวผู้งดงามนางนี้จะอ่อนโยน มีเมตตา เป็นที่รักของทุกคนแล้วล่ะก็.....ท่านคิดผิด...เธอเป็นคนที่ออกจะหัวรั้น ไม่ค่อยฟังคำสั่งหรือให้ความสนิทสนมกับคนที่เธอไม่เชื่อใจ....หรือไม่มั่นใจว่าเธอจะให้ความไว้วางใจได้...ช่างสงสัยช่างซักถาม มองโลกในแง่ดี(มั้ง?)ยึดคติ"ความเสี่ยงคือความสนุกถ้ามันหมายถึงความคุ้มค่า ศัตรูที่เก่งควรค่าแก่การล้ม"....ขี้ลืมเป็นอย่างมากไม่เคยจำอะไรที่มันสลับซับซ้อนได้(เว้นแต่เรื่องปืนเท่านั้น)........มักชอบเล่นตลกร้ายๆ หรือแบล็คเมลล์คนที่เธอหมั่นไส้(ยุทธวิธีจิกหัวใช้อย่างมีประสิทธิภาพ) เอาแต่ใจตัวเองมากถึงมากที่สุด(แล้วท่านจะรู้เองว่าการรับมือกับนิสัยเจ้าหล่อนมันยากยิ่งกว่าไปสู้กับทหารทั้งกองทัพซะอีก)...แต่อย่างน้อยฝีมือของเธอนั้นคือของจริง...สมาธิที่แน่วแน่ เพื่อที่จะล้มศัตรูในนัดเดียว บวกความเยือกเย็นเพียงพอที่จะสังหารมันอย่างไร้ความปรานี..."รักปืนยิ่งกว่าชีวิต มากกว่าเพื่อน เหนือสิ่งอื่นใด"...ในเวลาว่างมักง่วนอยู่กับการทำความสะอาดปืนและหล่อกระสุน ชอบดื่มชาสมุนไพรกับคุกกี้ทำมือเป็นของว่าง(โดยใช้ให้คนอื่นทำให้) ความสามารถในการต่อสู้ -สมาธิที่แน่วแน่มากพอที่จะสังหารศัตรูในขณะที่พวกมันเคลื่อนที่ -ร่างกายที่คล่องแคล่วว่องไวและแข็งแรงมากพอ...จำเป็นต่อการเปลี่ยนที่ซุ่มยิงบ่อยครั้ง (ไม่แน่ว่าอาจจะล่ำพอๆกับทีฟ่า lol) ความสามารถพิเศษ (ทักษะในด้านอื่นๆ นอกเหนือจากต่อสู้) - จิกหัวคนอื่นใช้.......ง่ายดี (ทำตัวน่ารักดูไร้เดียงสาจนทำให้ผู้ชายที่เจอเธอครั้งแรกคิดว่า "เสร็จตู" แต่หลังจากนั้นไม่นานมันจะคิดได้ว่า "ไม่น่าเลยตู") - เป็นภาระชาวบ้านในด้านต่างๆ (ทำกับข้าวไม่เป็น ทำงานบ้านไม่ได้ เล่นดนตรีก็ไม่เป็น ไร้อารมณ์ศิลป์...กล่าวคือ ถ้าไม่มีงานที่ต้องลั่นไก หล่อนก็คือไม้ผุดีๆนี่เอง =w=) อื่นๆ - เกิดครอบครัวของทหารรับจ้างผู้ทำทุกสิ่งเพื่อเงิน ซึ่งทำอาชีพนี้กันมานานตั้งแต่รุ่นทวดของปู่ทวด จึงรู้สึกว่าเป็นปมด้อย (โดนเรียกว่าเป็นลูกของ ฆาตกรสงคราม ก็น่าจะเป็นปมอยู่หรอก อย่างไรก็ตาม เธอก็ลืมเรื่องพวกนี้ไปหมดแล้ว...นานแล้วนี่)....และปัจจุบันก็ยังสานต่องานรับจ้างเช่นนี้ต่อไป...เพราะหากสงครามยังคงมีอยู่ เธอก็ไม่มีวันอดตายหรอก... - Barrett Model 95M ไรเฟิลระบบลูกเลื่อน ยิงทีละนัด (ผลิตโดยอเมริกา) ซองกระสุนเป็นแบบ Bullpup (หรืออยู่หลังไกปืนนั่นเอง) ความยาวรวม 114ซม. น้ำหนักไม่รวมซองกระสุน 9กก. (ไม่สามารถใช้ในการรบระยะใกล้) กระสุนเจาะเกราะ หรือ กระสุนระเบิดเพลิง...บรรจุ 5นัด / ซองกระสุน ระยะยิงหวังผล 1,640 หลา (1,500 เมตร) กล้องเล็ง 10X -คอมแบทไนฟ์ ในเวลาตะลุมบอน ใบมีดขนาด 14ซม. ด้ามจับทำจากยางสีดำทนความร้อน และเป็นฉนวนไฟฟ้า - เนื่องจากผมไม่รู้ว่ายุคสมัยของท่านผู้แต่งอยู่ในช่วงไหน ผมก็ครีตามที่ผมเข้าใจไปก่อนละกันครับ...โดยเฉพาะเรื่องอาวุธเนี่ยแหละ ที่คิดไม่ตกเลยเอาของตัวละครเดิมที่เคยสร้างไว้แล้วน่ะแหละ
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio ชื่อ/สกุล ไทย - อควาเฟย์ วอน เอธาเลียส Eng - Aquafay Von Athalius ชื่อเล่น - Fay / เฟย์ อายุ มองจากรูปร่างหน้าตาภายนอก คาดว่าน่าจะ 20 เพศ ชาย รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย ผมยาวสีดำ ปกติจะรวบเป็นหางม้าหลวมๆ เลยยังมีปอยผมตกมาระไหล่ คอ และใบหน้าอยู่ ผมด้านหน้าปัดเฉียงขวา ตาเรียวคมสีน้ำเงินอย่างไพลิน ผิวขาว สูง 184 ซม. หนัก 66 กก. ลืมเครื่องแต่งกาย =A= ชอบแต่งเสื้อเชิ้ตกับกางเกงแบบง่ายๆ รองเท้าเดินทาง เวลาเดินทางก็มีเสื้อคลุมตัวยาวสีกรมท่ามาใส่กันแดด สะพายย่ามใส่ของเดินทางเล็กๆ น้อยๆ ไว้ข้างหลัง สังเกตดีๆ จะเห็นขลุ่ยเงินโผล่ออกมา ลักษณะนิสัย - อารมณ์ดี ยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง ซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง สามารถสะดุดหกล้มได้ทุกอย่างกระทั่งสะดุดอากาศธาตุ มักพาตัวเองไปเจอเรื่องซวยๆ เสมอ เห็นแบบนี้แต่ก็เป็นคนที่คาดเดาใจยากพอสมควร เพราะว่ามันเอาแต่ยิ้ม เลยไม่รู้ว่าลึกๆ แล้วมันคิดอะไรน่ะสิ - ไม่ถือสากับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ถือว่าคนเราผิดพลาดกันได้ (เพราะตัวเองก็ผิดพลาดประจำ เวร) - เป็นคนชีพจรลงเท้า ไม่เคยอยู่ติดที่ใดที่หนึ่งได้นานๆ ชอบออกเดินทางตะลอนๆ ไปโน่นไปนี่ตลอด - ย้ำอีกครั้งว่าเป็นคนดวงซวยที่ชอบพาตัวเองไปเจอเรื่องซวยๆ ตลอด ทักษะ (ถ้าใช้เวทมนตร์ระบุว่าเป็นเวทมนตร์อะไร มีออปชั่นเสริมอะไรบ้าง ถ้าเป็นสายต่อสู้ก็ระบุอาวุธมา หรือมีทักษะในด้านอื่นๆ ก็ได้ ตรงนี้เลือกจะไม่ระบุก็ได้ ผมจะเป็นคนกำหนดให้เอง เพราะทุกคนไม่ใช่ว่าจะได้สู้เหมือนกันหมด....... มั้งนะ) - ควบคุมน้ำได้ ปกติ เฟย์จะใช้พลังนี้ในการแสดงเล่านิทานเพื่อเรี่ยไรตังค์ เอ๊ย เพื่อหาตังค์มาประทังชีวิตอันทุกข์ยากประหนึ่งในละครน้ำเน่าของตนเอง โดยการเสกน้ำขึ้นเป็นรูปทรงต่างๆ และแต่งเติมสีเข้าไป (สีสันจะออกมาคล้ายๆ เวลาเราฉายไฟสีลงน้ำน่ะครับผม) กลายเป็นภาพประกอบการเล่านิทาน - เป่าขลุ่ยได้ สีไวโอลินได้ เล่นเปียโนได้ (แต่ทั้งชาติแตะเปียโนแทบจะนับครั้ง... คนไม่มีตังค์ก็เงี้ยะ) - ทำอาหารเก่ง - ถูพื้นเป็น กวาดบ้านคล่อง กวาดหยากไย่ได้ เลี้ยงเด็กได้ ล้างจานกองเท่าภูเขาก็ได้ ซักผ้าได้ รีดผ้าได้ สรุปคือ ทักษะทุกอย่างที่จะทำให้แม่บ้านยอมรับตัวเองไปพักพิงในบ้านชั่วครั้งชั่วคราวนั่นแหละ T__T - พวกพลังทำลายล้างจะอยู่ที่การควบคุมน้ำของเฟย์นี่แหละ แล้วแต่คนแต่งจะจินตนาการเอาเองแล้วกันนะครับผม - เพิ่มหน่อยแล้วกัน ว่าการเสกน้ำเป็นรูปทรงนั้น หากจะใช้ในการต่อสู้ ก็อาจจะเสกเป็นมังกรยักษ์ หลาวหลายๆ พันเล่ม (และอื่นๆ แล้วแต่คนเขียน) ซึ่งทำให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บ จนถึงตายได้เหมือนกัน อื่นๆ - ยามเห็นหน้าเฟย์เรีย (ตัวละครของโจโกะจัง) จะเกิดอาการหน้าซีด เหงื่อแตก และร้องแหกปากว่า "เหวอออ!!!!" พร้อมสวมบทหลวงพ่อโกยโกยอ้าว - ยามโดนเฟย์เรียไล่ฆ่า (อย่างเป็นปกติวิสัย) คำพูดติดปาก (พร้อมน้ำตาหลั่งไหลเป็นสาย) คือ "ขอโทษคร้าบ อย่ามาจองเวรจองกรรมกับผมอีกเลย ไปสู่สุคติเทิ้ดดด TAT!!!" - ประวัติของเฟย์: เป็นคนไม่มีความทรงจำ ตื่นขึ้นมาก็เจอตัวเองนอนอยู่ริมธารน้ำ บาดเจ็บ เลือดเปรอะทั้งตัว มีขลุ่ยเงิน (ที่ตัวเองพกติดตัวตลอด และไว้ใช้ประกอบการเล่านิทานในบางครั้ง) ตกอยู่ข้างๆ ครึ่งหนึ่งจมไปในน้ำ ตอนนั้น เขาคิดอะไรไม่ออกเลย ในหัวมีความรู้สึกว่า "ต้องฆ่าใครคนหนึ่งให้ได้" แต่ก็นึกไม่ออก การออกเดินทางก็เป็นไปเพื่อตามหาความทรงจำของตัวเองด้วย ตรงความสามารถทั้งสองข้อ ผมเขียนไว้ในทักษะหมดแล้วเน้อ ปรับเปลี่ยน ยำตัวละครตัวนี้ได้ตามสบายเลยฮะ
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio ชื่อ/สกุล - Birger Seve เบียร์เจอร์ ซีฟ อายุ - 21 เพศ - ชาย รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย – ผมสีดำเข้ม ตาสีน้ำเงิน ผิวค่อนข้างคล้ำแดดหน่อย ๆ เพราะเป็นพวกชอบเดินทาง รูปร่างสูงราว ๆ 178 แน่นอนหล่อครับ - -+ ราว ๆ นี้ครับ แต่หน้าแปลกตัวมันไม่ยักกะล่ำเป็นปลาบึก กลับหุ่นพอดีความสูงจริง ๆ - การแต่งกายจะเน้นสบาย ๆ คล่องตัวครับ จะเป็นกางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ข้างในจะเป็นเสื้อคอเต่าแขนกุดสีดำ ด้านนอกทับด้วยเสื้อแขนยาวมีฮูดสีอ่อน ๆ มือมักจะผันผ้าคล้ายเวลานักมวยพันไว้ ที่แขนซ้ายจะมีรอยสักรูปแปลก ๆ คล้ายเปลวเพลิงแต่เป็นสีดำตั้งแต่มือเรื่อยไปจนถึงหัวไหล่ ลักษณะนิสัย – เป็นพวกที่ดูเหมือนจะใจเย็นแบบสุด ๆ ใจเย็นเป็นน้ำแข็ง นิ่งมาก นิ่งแบบมนุษย์ตายด้าน ไม่ว่าจะอารมณ์ คำพูด แม้กระทั่งมนุษย์สัมพันธ์ เหอ ๆ นอกจากเพื่อนที่สนิทแบบเรียกว่าหาได้ยากยิ่งเท่านั้นที่มันจะแสดงอารมณ์ผ่อนคลายและเป็นกันเองออกมา ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ เพราะคิดว่ายิ้มแล้วเดี๋ยวสร้างมิตร กร๊ากกกกกกกก ทั้ง ๆ ที่ไม่ว่าจะยิ้มหรือไม่ยิ้มมันก็เด่นอยู่ดีสำหรับคนอื่น แต่ถ้าลองได้เห็นเลือดแม้เพียงสักหยดไม่ว่าจะจากมันหรือจากไหนก็ตาม เอาเป็นว่าไม่ต้องเห็นแค่ได้กลิ่น มันจะกลายเป็นภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อทันที อารมณ์พระเอกหนังบู๊เข้าสิง ตายเป็นตายพ่อฟันดะไม่สนว่าจะใครหน้าไหนเก่งหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม พ่อเป็นกระโดดใส่ ยิ่งเป็นเลือดที่มาจากเพื่อนรักหรือคนรู้จักด้วยแล้วมันจะเฉาะไม่เลี้ยง แต่ก็ไม่ถึงกับบ้าเลือดขนาดฆ่าล้างเผ่าพันธุ์นะ แต่เจ็บขนาดไหนแล้วคูณด้วยร้อยลงไปก็จะได้เป็นผลลัพธ์ประมาณนั้นแล แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกับน่าแปลกที่คนอย่างมันกับเกลียดการทำร้ายคนอื่นโดยไม่มีเหตุผล -*- ความสามารถในการต่อสู้ – เป็นสายบู๊ดะ สู้แหลก เลยไม่มีความรู้ทางด้านเวทย์เลยสักกะนิดเดียว ไม่มีเลยจริง ๆ แต่เทคนิคการต่อสู้ด้วยอาวุธ ร่างกาย มือเปล่านี่พี่แกมีมากมายมหาศาล ไม่รู้ไปขนมาจากสำนักไหนบ้าง สามารถใช้อาวุธได้ทุกชนิด ทุกประเภทยกเว้นอาวุธทางสายเวทย์เท่านั้น ไม่ว่าใกล้ไกลใช้ได้หมด แล้วใช้อย่างคล่องมาก ๆ วอริเออร์โดยกำเนิดแท้ ๆ -*- อาวุธตายตัวไม่มี เป็นประเภทใช้หมัดสู้ นอกนั้นก็หยิบเอาระหว่างสู้บ้าง ขโมยจากศัตรูบ้าง หาเอาดาบหน้าบ้าง ประมาณนั้น แต่ถ้าให้ใช้จริง ๆ คงเป็นดาบสองมีเรียวยาวเหมือนดาบทางยุโรป เน้นเรียบ ๆ คล่องตัวไม่ใหญ่เกะกะ ความสามารถพิเศษ - เซนท์ในการต่อสู้ดีมาก ๆ แบบว่าแค่มีไอสังหารมาจากด้านไหนมันจะจับทิศทางได้หมด แต่เรื่องเวทย์มนตร์ห่วยอย่างแรง ปฏิกิริยาทางร่างกายและความไวเป็นเลิศ ประสาทสัมผัสทั้ง 5 เหนือกว่าคนทั่วไป แต่บอกแล้ว อ่อนเรื่องเวทย์โคตร ๆ อีกอย่างก็คงเป็นการนอนเป็นอีกคนที่นอนได้โดยไม่สนสถานที่ -*- อื่นๆ - เป็นคู่หูคาห์ซานครับ มักจะชอบทะเลาะกันบ่อย ๆ เหอ ๆ แต่ก็สนิทกันดีอย่างไม่น่าเชื่อ รู้ใจกันมากขนาดแค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายคิดอะไรหรือต้องการอะไร อีกอย่างชอบเรียก คาซ ว่า หมา ครับ ปรับปรุงแก้ไขได้ตามสบายเลยครับ * *//
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio มาแล้วววววว ใบสมัครก๊าบ ชื่อ/สกุล - ฟลอร่า ลอมส์ดาว์น(Flora Loamsdown) อายุ - 18 ปี เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - ผิวขาวซีด นัยน์ตาสีดำกลมโต ผมสีน้ำตาลอมส้มยาวถึงกลางหลัง มักจะมัดไว้เป็นสองข้างอย่างหลวมๆ สูง163 cm รูปร่างกำลังดี ส่วนเสื้อผ้าก็แบบในรูปนี้คร้าบ>> http://img.photobucket.com/albums/v705/trainkung/___Speechless____by_Lasaro.jpg ลักษณะนิสัย - เป็นคนหน้านิ่งๆแต่รั่ว(ฮา) พูดจาสุภาพแต่ติดจะกวนๆ เป็นคนเจ้าเล่ห์ ชอบแกล้งคนอื่น จะหัวเราะ"หึหึหึ"แบบน่ากลัวเวลาจะแกล้งใครหรือโมโหขึ้นมา ถ้าอยู่เงียบๆจะชอบเหม่อลอยไปไกลพอมีคนมาทักทีก็จะตกใจสะดุ้งจนซุ่มซ่าม เวลาเขินทีหน้าก็จะแดงมากแล้วก็จะลนจนทำอะไรไม่ถูก ชอบร้องเพลงเวลาว่างบ้างทีก็ฮัมเพลงอยู่บ่อยๆ ทักษะ - ร้องเพลงได้ค่อนข้างดี มีเซ้นส์ในการจับจังหวะได้ดี (ประสาทหูดี) - เต้นรำเก่ง ทำให้ทักษะการเคลื่อนไหวนั้นดีมาก มีความคล่องตัวและพริ้วไหว ความตัวอ่อนตรงจุดนี้เองส่งผลให้เธอถนัดการต่อสู้ด้วยมือเปล่าพอสมควร - ทำอาหารได้อร่อย แต่เรื่องเย็บปักถักร้อยน่ะเมินซะเถิด! อื่นๆ - อืมมม นึกไม่ออกแฮะซิกกี้ ใส่ไปเท่านี้แล้วกัน ฮา ยำได้ตามสบายเน้อ >[]</
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio เรียบร้อยแล้วนะ ^ ^ อยากให้แก้อะไรก็ PM มาบอกนะครับ แล้วถ้าผมอีดิธข้อมูลจะใช้สีแดงน้า --------------------------------------------------------- ใบสมัคร ชื่อ/สกุล - อเล็กซิส กลอสเดย์ ( Alexis Golsday ) อายุ - 16 เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา - สาวเตี้ยผิวสีแทนสูงแค่ 157 รูปร่างผอมเพียว หน้าตาจิ้มลิ้ม ใส่แว่นหนาเตอะ สายตาสั้นขนาดไม่มีแว่นมองไม่เห็น ผมตัดหน้าม้าสีน้ำตาลยาวประบ่า ดวงตาโตกับนัยน์สีน้ำตาลที่โตเบียดตาขาว เครื่องแต่งกาย - เสื้อเชิ๊ตผู้หญิงแขนสั้นสีขาวสกรีนตัวหนังสือสีดำเขียนว่า.."+สาวแว่น+"..ตัวโตกลางหลัง ใส่กระโปรงลายสะก๊อตสีแดงสลับดำ สวมถุงเท้าสีรุ้งยาวถึงเข่าและรองเท้าผ้าใบกีฬาสีขาว ลักษณะนิสัย - สาวขี้เหนียมอาย เปิ่นและเซ่อซ่ามากถึงมากที่สุด ชอบเดินสะดุดนู่นสะดุดนี่ คำพูดที่พูดประจำคือ "อุ๊ย!!ขอโทษค่ะ.." ซ้ำร้ายยังเพิ่มความไร้สมองเข้าไปอีก เป็นพวกสมองไม่ค่อยมีรอยหยัก ไม่ชอบคิดอะไรให้รอบครอบ(หรืออาจจะไม่เคยคิดเลย) แต่ถ้าฟิวส์ขาดสุดขีดแล้วนิสัยจะเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมือทันที ความเปิ่นที่มีจะหายไปหมดสิ้น อาละวาดสติแตกเหมือนช้างตกมัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีสมองเหมือนเดิม..... ความสามารถในการต่อสู้ - ไม่มีทักษะที่ใช้ในการต่อสู้ทุกชนิด มีแต่พลังด้านร่างกาย และไม่เคยใช้สมองต่อสู้ด้วย ความสามารถพิเศษ - พละกำลังดั่งช้างสาร ขนาดที่หมัดเดียวอัดรถให้ยุบได้ บวกกับหนังหนาแบบที่ของมีคมธรรมดาฟันไม่เข้า อื่นๆ - ใช้อาวุธเป็นลูกตุ้มทองแดงขนาดใหญ่ ที่อยู่ในคราบปากกาลูกลื่น เพียงกดปุ่มสีแดงที่ปากกาก็จะคืนกลายเป้นลูกตุ้มดังเดิม -----------------------------------------------------------
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio งี๊ดด แปะด้วยคนดิปิ๊กกี้ >W<,,!! ว่างๆ จะมาอีดิทนะจ๊า *0*/ ชื่อ/สกุล : เครฟา เดลดอเรส (Crefa Deldores) อายุ : 17 เพศ : หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย : สาวน้อยร่างเล็กเพรียวบางดูปราดเปรียว มั่นใจ และเข้มแข็ง ดวงหน้ารูปไข่น่ารักมีเสน่ห์ มักจะประดับด้วยรอยยิ้มละไมอย่างเป็นมิตรอยู่เสมอ เช่นเดียวกับนัยน์ตาสีม่วงที่มักฉายประกายซุกซน แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเด็ดเดี่ยว ไม่ย้อท้อในขณะเดียวกัน เรือนผมหยักศกสีน้ำตาลจนออกแดงยาวจรดกลางหลังมักถูกถักเป็นเปียครึ่งหนึ่งรวบผูกไว้ด้วยริบบิ้นไหมเส้นเล็กเป็นประจำ ลักษณะนิสัย : รักสนุก ชอบหาอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ ทำแก้เซ็งเพราะเป็นคนเบื่อง่าย ชอบความท้าทาย และรักความยุติธรรม ออกจะเป็นคนหัวดื้อ แก่นกะโหลกและเอาแต่ใจตัวเองไปหน่อย แต่ก็จริงใจกับทุกคนประกอบกับเป็นคนไม่ถือสาและคิดอะไรมาก เวลาโมโหก็เหมือนระเบิดลงแปปๆ ก็หาย บางครั้งก็มีอ่อนไหวบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคนเข้มแข็ง มีเป้าหมายตลอดไม่หลักลอย และไม่ย้อท่อต่ออุปสรรคใดๆ ที่มาขัดขวาง ความสามารถในการต่อสู้ (เวทมนตร์ หรือศิลปการต่อสู้ มีเทคนิคอะไร ใช้วิชาอะไร มีออปชั่นเสริมหรืออาวุธอะไร) : เวทมนตร์ * */ สบายยัด ปิ๊กกี้ ตอนนี้คิดไม่ทันแล้ว เอิ๊ก~ ความสามารถพิเศษ (ทักษะในด้านอื่นๆ นอกเหนือจากต่อสู้) : แกล้งโง่ * *~ + มีเซ้นส์ค่อนข้างดี ทำให้ตัวเองเป็นคนเชื่อลางสังหรณ์ส่วนตัวเอามากๆ อื่นๆ (ระบุสิ่งที่ต้องการนอกเหนือจาก 7 ข้อข้างบน) ------ รีบแปะตามบอกละปิ๊กกี้ แหม่ ตอนแรกว่าจะตัวใหม่ให้ซะหน่อย เร่งนัก เอาตัวเก่าไปแล้วกัน ก๊ากกกกก~ ------ อย่าดองเน้อ~~ จะรออ่าน~~ //Edit: ก๊ากกกกกกกกก แล้วจะ quote คอมเม้นต์ฉันทำไมล่ะนั่นน่ะ!!! รู้สึกฟิครับสมัครทุกฟิคต้อง quote คอมเม้นต์ฉันทุกฟิคเลยนะ คุยในเอ็มก็พอแล้วน่า ก๊ากกกกกกก~
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] ชื่อ/สกุล อเลน โครนาส (Alen chronas) อายุ 17ปี เพศ ชาย รูปร่างหน้าตา -ผมสีทองยาวสลวย ใบหน้า-โครงหน้าค่อนข้างคล้ายผู้หญิง ดวงตาสีฟ้าคราม ผิวสีขาวอมชมพูดูสุขภาพดี (จัดว่าเป็นผู้ชายหน้าสวยเลยก็ว่าได้) สูง180 หนัก50 กก. เครื่องแต่งกาย -อเลนมักจะใส่เสื้อ เชิ๊ตสีขาว กางเกงสีขาว และเสื้อคลุมสีดำซึ่งคลุมถึงปลายขาอยู่เสมอ ลักษณะนิสัย -ค่อนข้างเป็นคนเงียบๆนิ่งๆ แต่ออกจะเป็นคนที่โผ่งผางและใจร้อนผิดกับหน้าตาโดยสิ้นเชิง ชอบทำก่อนที่จะคิดอยู่เสมอประมาณนิ่งๆแต่ร้ายลึก มีความเป็นสุภาพบุรุษสูง ทั้งกับเพื่อนๆและคนรอบข้างที่เค้าไม่รู้จัก จึงไม่เเปลกที่อเลนจะเป็นคนมีเพื่อนเยอะแม้จะเป็นคนไม่ค่อยพูดมาก ก็ตาม แต่เมื่อถึงคราวต้องต่อสู้จริงๆก็คงพูดได้คำเดียวว่า "หนาว" เมื่อต้องเจอกับเค้าคนนี้ ความสามารถในการต่อสู้ อาวุธประจำตัว -ดาบราชาเจ้าวายุ "กริฟฟิน" ดาบที่มีพลังลมของราชาแห่งเหล่ากริฟฟินสถิตอยู่ การโจมตีจะเน้นการสมดุลระหว่างเวทมนต์กับพลังกาย เป็นหลัก เมื่อสะบัดดาบเล่มนี้แล้ว จะเกิดใบมีดอากาศคมกริบที่มีความเร็วสูงขึ้น เพื่อจัดการศัตรู ส่วนนี่ก็รูปดาบครับ http://img153.imageshack.us/img153/482/540barbarosbroncefl5.jpg เทคนิคในการต่อสู้ -ใช้วิชาดาบเป็นหลักเน้นความรวดเร็วและรุนแรงเป็นหลักไม่เน้นป้องกัน เพื่อให้สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ในพริบตา โดยใช้พลังเวทมนต์เป็นตัวหนุนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการโจมตีให้รุนเเรงขึ้น เป็นทวีคูณ ความสามารถพิเศษ (ทักษะในด้านอื่นๆ นอกเหนือจากต่อสู้) -1.เล่นหมากรุกเก่งในระดับ "ไร้เทียมทาน" 2.ปั่นหัวคนเก่งมากๆ 3.ต่อตีด้วยมือปล่าวไม่เป็นรองใคร อื่นๆ -ขอเชิญผู้เเต่งยัดบทได้ตามสบายครับ = =
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] ชื่อ/สกุล - Khazan Croxz คาห์ซาน ครอคซ์ เรียกสั้นๆว่า คาซ ครับ แต่ปรกติจะปล่อยให้คนอื่นเรียกชื่อเต็มหรือไม่ก็นามสกุลน่ะนะ(เพราะมันออกเสียงยากดี) อายุ - 21 เพศ - ชาย รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - เส้นผมสีดำสนิทด้านหน้าซอยสั้นด้านหลังยาวระท้ายทอย พอให้มัดรวบได้เวลาที่รำคาญ ดวงตาขวาสีดำเข้มตัดกับข้างซ้ายที่เป็นสีเขียวสว่าง ใบหน้าคมคาย(หล่อ 555) ผิวสีเข้มเล็กน้อย สูงราว180ซม. หุ่นไม่ล่ำไม่ผอมกำลังดี - -+ - มักจะแต่งกายด้วยเสื้อเชิร์ตสีอ่อนแขนยาว(ชอบใส่ให้สีตัดกับตัวนอก) กางเกงขายาวผ้ายีนส์สีเข้ม คาดกระเป๋าหนังเฉียงเอว-สะโพกใส่ของทุกอย่าง(ที่มีในโลก - อยากได้อะไรก็ควักออกมาให้คนอึ้งได้เรื่อยๆ)และเหน็บมีดสั้นซ่อนไว้ ด้านนอกคลุมทับด้วยเสื้อตัวนอกแขนยาวไม่มีแขนเสื้อข้างซ้ายตัวเสื้อยาวครึ่งแข้งผ่าหน้าสีดำ-น้ำตาลเข้ม รองเท้าบู๊ทหนัง ลักษณะนิสัย - ค่อนข้างเรียกได้ว่ายิ้มง่ายพอสมควร แต่เมื่อไหร่ที่ไม่ยิ้มดวงตาดุๆก็จะกันคนอื่นออกจากตัวไปทันที ค่อนข้างจะพูดน้อยแต่ออกแนวพูดน้อยต่อยหนัก พูดทีก็ทำคนอื่นจุกไปเลยได้เหมือนกัน เป็นคนที่มักจะโดดเด่นอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนอยู่เสมอๆไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตามที่ เนื่องจากอุปนิสัยที่เข้ากับคนง่ายและค่อนข้างจะเป็นกันเอง แต่โดยใจจริงแล้วเจ้าตัวไม่นิยมการสังสรรค์กับคนหมู่มากเท่าใดนัก ชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ กับธรรมชาติ(พวกหัวอนุรักษ์???) นอนมองดูท้องฟ้าหรือหาอย่างอื่นทำ ไม่ยอมสนิทกับใครง่ายๆ แต่หากสนิทเป็นเพื่อนได้แล้วมันก็จะรักเพื่อนตัวเองมากๆ กับเพื่อนจะมีนิสัยชอบแกล้งขี้เล่นและบ้าบอ ออกแนวบ้าพลังพอสมควรและกวนส้นบาทาเป็นอันดับหนึ่ง รวมถึงปากม้าๆ ก็คอยหาเรื่องให้ตัวเองได้เสมอ ชอบการพนันถึงแม้ว่าจะชนะทุกทีก็ตาม และสนุกสนานกับการทำเรื่องแปลกๆให้คนอื่นอึ้ง ความสามารถในการต่อสู้ - เรียกดาบยาวคู่ออกมาจากมือ เป็นดาบที่สร้างขึ้นด้วยพลังเวทย์ จึงไม่มีวันหัก เว้นแต่ตัวผู้สร้างถูกทำร้ายหนักๆเข้า ดาบจะหายไปเอง(เป็นดาบคู่ใจของมัน)ตัวดาบจะเปล่งออร่าสีเขียวอ่อนๆออกมาตลอดเวลา - เป็นผู้ใช้เวทย์สายเวทย์ลม สามารถใช้เวทย์ผสมกับการต่อสู้ระยะกลางได้อย่างลงตัว แต่ปรกติค่อนข้างจะออกแนวเป็นกึ่งๆฝ่ายสนับสนุนเสียมากกว่า เนื่องจากความสามารถที่ถนัดที่สุดคือการรักษา แต่อย่างไรเสียจากนิสัยแล้ว เจ้าตัวค่อนข้างจะชอบพุ่งเข้าใส่มากกว่าจะมาคอยใช้เวทย์สนับสนุน - -" มักจะใช้การโจมตีทางกายภาพเป้นหลักมากกว่าการควบคุมลม - สามารถควบคุมทุกสิ่งที่ถือว่ามีธาตุลม ได้ดังใจ ความสามารถพิเศษ - เซนท์ดีเยี่ยมสัญชาติญาณ(ในทุกๆด้าน)ไวเทียบเท่าสัตว์ป่า/ เป็นคนที่มี"ดวง"ดีเลิศเรียกได้ว่าจับฉลากเล่นเกมก็มักจะได้รางวัลที่1เสมอหรืออะไรที่ต้องเสี่ยงดวงก็จะออกมาในแบบที่ต้องการตลอด การพนันไม่เคยแพ้ใคร(ไม่ว่าจะเพราะดวงหรือโกงเอาก็ตามที - - เอวัง) ชอบการพนันอยู่หรอก แต่พอชนะตลอดมันก็เบื่อได้ง่ายๆ / หลับได้ทุกที่ทุกเวลาแบบสั่งได้(เหมือนโนบิตะ - มันจัดเป็นความสามารถพิเศษมั้ยวะเนี่ย -*-) อื่นๆ - เป็นคู่หูกับเบียร์เจอร์ครับ ซี้กันมาก ชอบกวนบาทามันประจำด้วยความสนุกสนานฮาเฮ เป็นคู่หูที่มักจะหลับคู่กันประจำ - -"(กำเวร) ชอบเรียกเบียร์เจอร์ด้วยชื่อแผลงๆ เช่น เบอร์เกอร์ เบี่ยเบี๊ย จิงเจอร์ เรนเจอร์ ฯลฯ แทบไม่เรียกชื่อจริงเลย (แม้แต่เวลาจริงจังก็จะเรียกด้วยนามสกุลซะมากกว่า) เบียร์เจอร์เป็นคนเดียวครับ ที่มันยอมให้เรียกว่าหมา คนอื่นเรียก โดนเวทย์ยิงตูดแน่ - -*
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] เสร็จ!!!!! ชื่อ/สกุล - เรเว่น เทอรอลเดส (Raven Terrordeath) อายุ - 18 เพศ - ชาย รูปร่างหน้าตา - เครื่องแต่งกาย - ตามรูป แต่ไม่ใส่หมวก ลักษณะนิสัย - =ชายหนุ่มนักสู้ผู้เงียบขรึม ผู้ก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งนักสู้อย่างแท้จริง มีความต้องการจะพิสูจน์ว่าศาสตร์การต่อสู้มือเปล่า เป็นศาสตร์ที่แกร่งเหนือศาสตร์ทุกชนิด พูดไม่เก่ง พูดสุภาพแบบไร้หางเสียง แสดงความรู้สึกยิ่งไม่เก่งมากกว่า ไม่ค่อยหัวเราะเท่าไหร่ ใจกล้า แต่เลือกปฎิบัติแต่สิ่งที่ตนอยากจะทำ เป็นคนอ่อนโยนลึกๆ ความคิดความอ่านเหนือคนอายุเท่าๆกัน คงเพราะการที่เขาปิดตาแล้วใช้ใจมองตลอด จนพอที่จะรู้ใช้ของผู้อื่นได้ ความสามารถในการต่อสู้ - ได้รับการฝึกฝนวิชาการต่อสู้มือเปล่ามาตั้งแต่จับความได้ ไม่ว่าจะเป็นเตะ ต่อย เข่า ศอก บิดข้อต่อ ทุ่ม วิธีโต้ตอบกับศาสตร์การต่อสู้ทุกชนิดหรือแม้แต่จู่โจมจุดตาย รวมทั้งการใช้พลังปราณของร่างกายในการต่อสู้เพื่อเพิ่มพลังกายทุกๆด้าน ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น เพื่อให้ผู้ฝึกคิดค้นกระบวนท่าของตนเอง โดยกระบวนท่าของเรเว่นมีจุดเด่นแตกต่างจากพวกคือ มีความพรี้วไหว พลิกแพลงเหนือคณานับ ซึ่งจะจับส่วนใดส่วนหนึ่งของศัตรูและมุดเข้าไปที่จุดตายของศัตรูแล้วเคาเตอร์ใส่อย่างรุนแรง เรียกได้ว่าจู่โจมรวดเร็วราวกับงูเห่า และรุนแรงเหมือนสิงโตขย้ำ รวมทั้งกระบวนท่าปลดอาวุธ ด้วยท่าหักข้อต่อ กับทุ่ม (ถ้าไม่ค่อยเข้าใจ ก็นึกภาพ นักยิมนาสติกใช้ร่างกายศัตรูเหมือนไม้โหนไม้ค้ำ แล้วโจมตีต่อในท่าลักษณะนั้นๆ) ความสามารถพิเศษ (ทักษะในด้านอื่นๆ นอกเหนือจากต่อสู้) - ร่างกายที่ยึดหยุ่นสุดๆ แทบจะไร้กระดูกทีเดียว - สามารถแยกการทำงานของโสตประสาทได้หลายส่วนพร้อมกัน การโจมตีจึงสามารถจู่โจมหลายๆจุดได้โดยที่ประสาทไม่สับสนเลย (แต่ศัตรูจะสับสนแทน) - สามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวได้โดยไม่ใช้สายตามอง เพราะปกติฝึกฝนโดยการปิดตาทั้งสองข้าง และใช้ตาใจแทน เป็นการเซฟความสามารถของตัวเองเอาไว้ อื่นๆ - ด้วยตาใจของเขา ทำให้สามารถจับการเคลื่อนไหวของทุกๆสิ่งรอบๆตัวได้อย่างแม่นยำ - เรเว่นเชื่อว่าการที่เขาชนะผู้ที่ใช้อาวุธหรือเวทต่อสู้ได้นั้นเป็นการพิสูจน์ว่าศาสตร์ต่อสู้ของเขาแกร่งเหนือกว่าทุกๆศาสตร์ - การโจมตีแต่ละหมัดของเรเว่น แฝงด้วยพลังปราณธาตุแสง - เขาเชื่ออีกว่า การที่มุ่งเน้นฝึกฝนแต่ศาสตร์ต่อสู้เพียงชนิดเดียว ย่อมแกร่งกว่าพวกที่ถนัดหลายๆด้านแน่นอน - เรเว่นถนัดที่สุดคือสู้กับคู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่กว่าเขามากๆและพวกใช้ดาบเป็นพิเศษ
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] เเปะ ๆ ชื่อ/สกุล -อิอ้อน จูเอ้ ( Ion Jue ) อายุ -21 เพศ -ชาย รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย -ผมสีเทาซีดไว้ยาวถึงหลัง ดวงตาสีน้ำเงินเข้ม ผิวขาว สูงราวๆ180 เซนติเมตร รูปร่างผอม หน้าตาธรรมดาไม่ถือว่าแย่ สวมเสื้อยืดรัดรูปสีดำไว้ในและสมทับด้วยเสื้อโค้ทยาวสีขาว ที่รอบคอเสื้อจะเป็นขนสัตว์ย้อมขาวเช่นกัน สวมหมวกคาวบอยสีขาวไว้ตลอด ใส่กางเกงขายาวสีดำ และใส่รองเท้าบูธสีน้ำตาล ลักษณะนิสัย -ใจดีและเป็นกันเอง ชอบที่จะสนุกสนานตามประสาวัยรุ่น แต่ไม่ค่อยถูกกับการทะเลาะวิวาทสักเท่าไหร่ถ้าเป็นไปได้มักจะหนีให้ห่าง ๆ เป็นคนที่ใจกว้างมักคบหากับผู้คนหลายประเภท จึงมีเพื่อนเยอะ และเพื่อจะได้ประสบการณ์ต่างๆจากคนเหล่านั้นด้วย และมีนิสัยเจ้าชู้นิดๆ ชอบที่จะเดินทางไปเรื่อยๆ เพื่อหาสิ่งแปลกใหม่ในชีวิต ความสามารถในการต่อสู้ -ถนัดการใช้อาวุธปืนเป็นหลักโดยจะพกปืนสั้นแบบปืนลูกโม่ไว้ในซองปืนที่กางเกงทั้ง2กระบอก -อาวุธระยะใกล้ก็มีปืนไรเฟิลล่าสัตว์แบบติดกล้องที่ถอดประกอบได้ โดยปกติจะแยกปากกระบอกกับตัวปืนแล้วเก็บไว้ใต้เสื้อโค้ท ( มันทนหนักได้ไงหว่า...) -กระสุนปืนนั้นจะบางทีก็ใช้ระบบเวทมนต์ในกรณีกระสุนหมดก็จะใช้กระสุนเวทมนต์แทนส่วนใหญ่จะเป็นการสร้างประจุไฟฟ้าแล้วยิงออกไป ความสามารถพิเศษ -นักแกะรอยและสะกดรอยอย่างชำนาญ และมีความสามารถในการแยกแยะรอยต่างๆได้เป็นอย่างดีถึงขนาดที่ว่าไม่มีใครสามารถรอดพ้นการตามรอยของเค้าได้เลย -อื่นๆ -มีความสามารถในการเล่นฟรุ้ตแต่ไม่ถึงกะชำนาญ เวลาว่างๆมักจะเองออกมาเล่น
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] ร่วมวงๆ ^^'a ชื่อ/สกุล - ชาร์ อเล็กซานเดอร์ เอเปี้ยน [Char Alexander Epyon] มักจะถูกเรียกว่า "อเล็กซ์" มากกว่า "ชาร์" ทั้งที่ชื่อ ชาร์ ของเขานั้นสั้นกว่า = ='a อายุ - 19 เพศ - ชายแท้ รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย รูปร่างหน้าตา - ผมสีบลอนด์สั้น ตาสีมรกตเข้ม สีหน้าแสดงเคร่งขรึมซ่อนเร้นความลึกลับเอาไว้ด้วยใบหน้านิ่งๆ ผิวค่อนข้างขาว สูงประมาณ 178 ซม. รูปร่างได้สัดส่วนดี และที่สำคัญ มีบาดแผลเป็นรอยบากที่หน้าผากบริเวณดั้งจมูก อิมเมจประมาณเจ้าคนชุดสีแดงในรูปงับ ^^ เครื่องแต่งกาย - เสื้อนอกเป็นเสื้อโค้ทหนังชนิดพิเศษสีแดงไม่มีแขนเสื้อข้างขวา(เพราะถูกเขาฉีกออก) เสื้อในเป็นเสื้อยืดแขนกุดคอปกสีดำ กางเกงสแล็กขายาวสีแดง รองเท้าบู้ทหุ้มเหล็กสีดำ ลักษณะนิสัย - สุภาพเรียบร้อย อ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้คนที่กำลังลำบากแม้ว่าคนๆนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับตนเลยก็ตาม พร้อมจะให้อภัยเสมอและยอมรับกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ชอบใช้กำลังและจะพยายามสงบเรื่องราวด้วยคำพูดให้ได้มากที่สุด แม้จะล้มเหลวเขาก็จะไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน(ถึงจะเจ็บเพราะถูกอัดก่อนจนหนักสาหัสเขาก็ยังจะพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่นี้สบายมาก" ได้หน้าตาเฉย) และถึงจะต้องต่อสู้แต่ก็จะสู้แบบไม่อยากให้คู่ต่อสู้ต้องเจ็บ มองเห็นผู้อื่นสำคัญกว่าตนเสมอเสียจนชอบทำอะไรเกินตัวอยู่เรื่อย เรียกได้ว่าชอบแบกรับความทุกข์ของผู้อื่นไว้บนแผ่นหลังของตนเอง ความสามารถทางการต่อสู้ - ทักษะด้านการต่อสู้ เขาได้รับการฝึกฝนในทักษะของเหล่านักรบระยะประชิด(ทั้งด้วยดาบ ขวาน ง้าว มีด ฯลฯ รวมทั้งมือเปล่า) เรื่องฝีมือของเขาก็นับว่าดีในระดับหนึ่ง (แต่เนื่องจากเขาไม่ค่อยชอบต่อสู้กับผู้คนกันเองจึงไม่มีใครรู้ว่าระดับความเก่งของเขาประมาณไหน) - สมรรถภาพทางกาย ด้านพละกำลังหรือพลังเวทมนตร์อาจจะดูเหมือนๆนักรบทั่วไป แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นพรสวรรค์ของเขาก็คือความเร็ว ด้วยการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วรวดเร็ว และความพริ้วที่ยากแก่การจับทิศการเคลื่อนไหวของเขาได้ นั่นจึงเป็นที่มาของฉายาที่ผู้คนตั้งให้กับเขา(ใน อื่นๆ ครับ) - อาวุธคู่กาย เป็นดาบประเภท Two-Handed Sword (แต่สามารถถือได้ด้วยมือข้างเดียว) ใบดาบค่อนข้างกว้าง คมดาบและพื้นที่ 5 ซม.จากคมดาบลึกเข้าไปในส่วนใบดาบเป็นสีทองแดง(แบบว่าสีมันดูคล้ายๆกับทองแดงน่ะครับ) ส่วนใบดาบภายในเป็นสีแดง ตรงกั้นดาบ(ส่วนเชื่อมระหว่างใบดาบและด้ามดาบ)เป็นรูปโพธิ์ดำสีทองแต่หากดูดีๆแล้วจะเห็นว่าส่วนนั้นมีรูปร่างเหมือนกับด้วงสามเขาสีทอง ความยาวโดยรวม 160 ซม. เขาตั้งชื่อไว้ว่า "ดาบดาวหางแดง" ตามฉายาของเขา ความสามารถพิเศษ - กินเก่งและกินจุมาก ราวกับมีหลุมดำอยู่ในกะเพราะ ^^'a - ประสาทสัมผัสในอันตรายที่จะเข้าถึงตัว ทำให้เขาสามารถรอดพ้นจากความตายจากการถูกลอบกัดอยู่หลายครั้ง อื่นๆ - ฉายาของเขาที่ผู้คนทั่วไปมักจะรู้จัก(แต่รู้จักกันในวงของพวกนักรบเสียมากกว่า ซึ่งจะได้รับมาในตอนหลัง) คือ "Char The Red Comet" (ชาร์ ดาวหางสีแดง) ด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ และชุดแต่งกายของเขาที่มีสีแดงเป็นหลัก - บทบาท งืมๆ... ขอเป็นพระเอก >w< [action]เผ่นป่าราบก่อนที่จะถูกรุมกระทืบ พระรองก็ได้เอ้า... ไม่วายอยากโดนรุมประชาทัณฑ์อีกนะแก = ='a[/action] สุดแท้ตามแต่ท่านจะเลือกให้บทละกัน อ้อใช่ ขอเป็นมนุษย์น้า เหอๆๆ ^^" เสร็จแล้วนะค้าบบบบบบ!!!!!!
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [Edit] แปะโลด - -+ ชื่อ/สกุล ฟอร์เต้ เอส เครสเซนโด้ [Forte S. Crescendo] - ฟอร์เต้ ชื่อจริงๆคือ ฟอร์ทิสซิโม เซเรเนด เครสเซนโด้ [Fortissimo Serenade Crescendo]แต่นอกจากในครอบครัวแล้วไม่ค่อยมีคนเรียก อายุ 19 เพศ หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย จิ้มค่า ผมสีน้ำตาลแดง ถ้าโดนแดดมันจะยิ่งกลายเป็นสีแดงสดซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ดวงตาสีเลือด ผิวค่อนข้างขาว ตัวเล็ก สูงประมาณ160เซนติเมตร สวมเสื้อแจ็คเก็ทตัวโคร่งสีดำมีฮู้ดสีส้มและมีขนสัตว์สีขาวฟูๆประดับรอบฮู้ด ชายแขนเสื้อพับตลบขึ้นมาประมาณ10ซมเป็นสีส้ม ตัวชายแขนที่พับแล้วนี้ยาวเกือบถึงกึ่งกลางของหลังมือ ข้างในใส่เสื้อยืดคอตั้งแขนกุดสีดำ ข้างในเสื้อพกซองปืนอันเดิมติดตัว สวมกางเกงขาสั้น(มาก) สีน้ำตาลอ่อนที่ตลบขากางเกงขึ้นมาประมาณ1นิ้ว สวมลูสซอค(ถุงเท้าที่ย่นๆมากองที่ข้อเท้าที่นักเรียนมัธยมสาวๆญี่ปุ่นชอบใส่)สีขาวและรองเท้าหนังแบบธรรมดาสีดำ ลักษณะนิสัย ร่าเริง รักความยุติธรรม บางครั้งก็ชอบตีหน้าตายก่อกวนคนอื่น เป็นคนที่พูดไม่เก่งเลยมักจะลงมือทำทันทีดังนั้นบางครั้งเมื่อไม่พอใจใครก็ตีหน้าตายแล้วถีบคว่ำ-*- ชอบช่วยเหลือคนอื่น ใจดี บางครั้งก็เจ็บตัวเพราะให้ความช่วยเหลือคนรอบข้าง มีนิสัยสุขุมรอบคอบแต่บางครั้งก็ค่อนข้างเลือดร้อน บางครั้งก็เข้าไปอยู่ในสถานการณ์ร้ายๆโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ตั้งใจ ไม่ชอบโกรธใครเพราะคิดว่าไม่มีความจำเป็น ใครมาทำอะไรให้โกรธก็มักจะเห็นเป็นเรื่องขำขันเสียมากกว่ายกเว้นว่าเรื่องที่คนๆนั้นทำจะเป็นเรื่องที่เกินให้อภัย มีอารมณ์ขัน รักความยุติธรรมเข้าเส้น รวมๆก็เป็นคนน่าคบมากคนหนึ่ง และก็มีเพื่อนฝูงรักใคร่มากมาย เป็นคนรักเพื่อนมากขนาดที่ว่าเพื่อเพื่อนแล้วทำได้ทุกอย่าง แล้วก็ไม่ยอมลงให้กับความอยุติธรรมทั้งหลายแหล่ด้วย เป็นคนที่กินจุมากแต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน เป็นคนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูงและตัดสินใจเด็ดขาด รักศักดิ์ศรีและคำสัตย์สาบานยิ่งชีวิต ความสามารถในการต่อสู้ (เวทมนตร์ หรือศิลปการต่อสู้ มีเทคนิคอะไร ใช้วิชาอะไร มีออปชั่นเสริมหรืออาวุธอะไร) ศิลปะการต่อสู้*โดยใช้อาวุธ* มีเป็นศูนย์เลยก็ว่าได้ ปกติแล้วเป็นนักสู้สายถนัดหมัดเข่าศอก แต่วิชาที่เก่งที่สุดเห็นจะเป็นจำพวกเพลงเตะ(ประมาณคาราเต้)กับท่าทุ่ม ด้วยความที่ตัวค่อนข้างเล็กทำให้การต่อสู้ประชิดตัวทำได้ง่ายและพริ้วมากๆซะด้วย อุปกรณ์เสริมจึงมีแค่ถุงมือหนังหนาๆแบบสั้นเปิดปลายนิ้วสีดำสนิท ที่ด้านหลังติดแถบเหล้กสีเงินหนาไว้ใช้ปัดป้องอาวุธมีคมเท่านั้น ความสามารถพิเศษ คงเป็นเรื่องเสียง ฟอร์ทิสซิโมเป็นคนที่มีประสาทหูดีมาก แยกแยะเสียงได้ทุกประเภท ชนิดที่ว่าเจอคนพูดภาษาแปลกๆสำเนียงแปลกๆใส่ก็พูดตามได้ทันที ทำให้รู้ภาษาต่างๆหลายภาษา(พูดได้ด้วย) และทำให้ชอบศึกษาเพลงต่างๆ บทกวีั โคลงกลอนเก่าๆ อื่นๆ - ชื่อที่ใช้อยู่นี้แม่เธอเป็นคนตั้งให้ เป็นชื่อที่มีความหมายเกี่ยวกับดนตรีทั้งหมด โดยที่แม่ของเธอบอกว่า "ทำให้นึกถึงพ่อ" - ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ตอนนี้พ่อกับแม่ตายหมดแล้ว แทบจำหน้าพ่อแม่ไม่ได้เพราะทั้งคู่ตายตั้งแต่เธอยังเล็กๆ -มีไวโอลินเก่าๆอยู่ตัวหนึ่ง เจ้าตัวพกมันติดตัวเสมอ เพราะยามที่เธอยังเล็ก แม่ได้บอกเล่าว่านี่เป็นของต่างหน้าของพ่อ แม่ได้สอนให้เธอหัดเล่นไวโอลินและร้องเพลงคลอตามไป ทำนองคล้ายเพลงกล่อมเด็กหวานๆในความทรงจำที่เคยได้ยิน ปัจจุบันเจ้าตัวก็ยังคงเล่นเพลงๆนั้นเสมอมา แต่ก็ไม่ได้ร้องเพลงคลอตามไปด้วยอีกเลย
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [ใบสมัครสมบูรณ์แล้ว] ชื่อ/สกุล - เมโลเธีย แองเจิล ลาเฟย์น (Melothia Angel Lafayne) อายุ - 18 ปี เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - เด็กสาวผู้มีรูปร่างบอบบางดุจตุ๊กตาแก้ว ผมสีทองอ่อนเกือบเงินยาวสลวยถึงกลางหลัง หยักศกเล็กน้อยตรงปลายผม ดวงหน้ารูปไข่งดงามรับกับตากลมโตสีเขียวอมฟ้า ผิวพรรณขาวผุดผ่อง มักสวมชุดกระโปรงประดับด้วยระบายและลูกไม้จนฟูฟ่อง ผูกริบบิ้นสีขาวบนศีรษะ สวมรองเท้าบู๊ตสีขาว ลักษณะนิสัย - ทำตัวเหมือนเด็กและช่างพูด ภายนอกดูเหมือนจะขี้กลัวและขี้แย ชอบระแวงนู่นระแวงนี่ไปหมด ขี้งอน ขี้อ้อน ช่างสงสัย เป็นคุณสมบัติครบสูตร อ่อนโยนและอ่อนไหวต่อสิ่งรอบข้างได้ง่าย แต่เนื้อแท้ซ่อนความฉลาดเฉลียวระดับอัจฉริยะเอาไว้และมีไหวพริบดีเลิศ แต่ไม่ค่อยชอบแสดงออกมาเท่าไหร่ ชอบการใฝ่หาความรู้และเสียงดนตรี ความสามารถในการต่อสู้ - สามารถร้องเพลงได้ไพเราะมาก เล่นเครื่องดนตรีประเภทฮาร์ปได้ดี + แต่งเพลงสดได้ทุกสถานการณ์ - เวทมนตร์ธาตุแสง และธาตุน้ำแข็ง ส่วนใหญ่เน้นคาถาที่ใช้หลอกล่อศัตรูมากกว่าคาถาโจมตี - สามารถหลบหลีกได้ว่องไว ความสามารถพิเศษ - อ่านหนังสือด้วยความไว 2 หน้าต่อ 1 วินาที และจำได้ทั้งหมดทุกตัวอักษร - สามารถฟังภาษาออกได้ทุกภาษาแม้แต่ภาษาสัตว์ อื่นๆ - ขอเป็นโซนาเร่ได้มั้ยคะ *-* - ที่เหลือยัดตามสบายค่ะ
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [ใบสมัครสมบูรณ์แล้ว] ใบสมัคร Complete!! ชื่อ-สกุล - อลิซาเบธ ริชเชอร์ (อลิซ , ลิซ่า , ลิซซี่....แล้วแต่จะเรียก) อายุ - 25 ปี (เห็นแต่ละคนอายุไม่เกิน 20 กันทั้งน้านน....ขอแก่คนนึงละกัน) เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - ผมบลอนด์ยาว ตาสีแดง รูปร่างสูงโปร่ง สูง 172 >หน้าตา+การแต่งกายตารูปนี้เลยจ้า< (เวลาออกไปข้างนอก บางครั้งจะใส่เสื้อโค้ทดำยาวทับ) ลักษณะนิสัย - เป็นคนที่ออกจะไฮเปอร์นิดๆ เอาแต่ใจหน่อยๆ ใจร้อนนิดๆ ร่าเริง อารมณ์ขัน มีความพยายามสูง เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เมื่อได้ลองทำอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ ชอบสรรหาสิ่งแปลกๆใหม่ๆเข้ามาในชีวิตเสมอ รักเพื่อนฝูงมากๆ เป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ดี ความสามารถในการต่อสู้ - ชำนาญการใช้มีดสั้นคู่อาบยาพิษ มีความคล่องแคล่วว่องไวสูงมาก และใช้เวทย์ในการฟื้นฟูพลังพื้นฐานได้ >รูปอาวุธ< ความสามารถพิเศษ - มีเสียงร้องเพลงที่สูงมาก คล้ายๆโอเปร่าเลยก็ว่าได้ แต่งเพลงเอง คิดทำนองเองได้ทั้งหมด , มีความรู้ความชำนาญเรื่องยาพิษทุกชนิด อาชีพ - กลางคืนเป็นนักร้องในผับแห่งหนึ่ง (หรือเป็นร้านอาหารก็ได้) ของชอบ - สัตว์ตัวเล็กๆน่ารักๆขนปุยๆ โดยเฉพาะแมว , ของอร่อย , ของหวาน , ธรรมชาติ , เสียงเพลง ของเกลียด - การนินทา , การ(ถูก)หักหลัง , การดูถูกเหยีดหยาม , สัตว์เลื้อยคลานทุกชนิด งานอดิเรก - แต่งเพลง , เล่นกับแมว , อ่านหนังสือ ประวัติ - เนื่องจากว่าบรรพบุรุษของตนเป็นโซนาเร่ ตนจึงต้องสืบต่อในการเป็นโซนาเร่ต่อไป และตามที่ว่าหากโซนาเร่ไม่สามารถร้องเพลงพื้นฐานได้จะต้องตาย ทำให้ตนต้องหางานที่ต้องให้เสียงเพลงตลอด เพื่อที่จะได้มีชีวิตรอด ตนเป็นคนที่รักเสียงเพลงมาก บ้านของตนก็เป็นเพียงร้านขายยาสำหรับนักเดินทางธรรมดาๆเท่านั้น หลังจากที่ตนอายุ 17 ตนจึงได้ออกเดินทางมาหางานทำด้วยตนเอง และเป็นนักร้องอยุ่ที่ผับแห่งหนึ่งมาตลอดจนถึงปัจจุบัน
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [ใบสมัครสมบูรณ์แล้ว] ไอ้คำว่ายังไม่รู้อนาคตนี่ ขอได้มั๊ย TAT อยากอ่านฟิคสักเรื่องแล้วน่ะ /me โดนถีบ แล้วของเอ็งล่ะอีวาน ชื่อ/สกุล - กลีน อาฮาวา (Glynd Ahava) อายุ - 22-24 ประมาณนี้ เพศ - ชาย รูปร่างหน้าตา - ผมยาวสีน้ำตาลทอง มัดรวบหลวมๆให้ปรกลงมาพอรำคาญ(?) ริบบิ้นที่มัดเป็นสีดำ ตาสีน้ำเงิน ผิวขาวพอสมควร สูงประมาณ 172 รูปร่างสันทัดไม่บอบบาง EDIT การแต่งกาย - เสื้อแขนยาวสีขาวชายเสื้อยาวถึงหน้าขา สวมเสื้อกั๊กสีดำทับ กางเกงสีดำ รองเท้าหนังสีน้ำตาลแก่ สวมหมวกปีกกว้างสีขาวที่มีสายคาด(คาดตรงหมวก)เป็นริบบิ้นสีแดงเข้ม (ถ้ามีโอกาสจะมาสแกนลงให้ครับ =w=) ลักษณะนิสัย -(ทำไมอ่านๆดูมีแต่คนร่าเริงหว่า x x) เป็นคนที่ดูนิ่งๆ แต่มีรอยยิ้มที่เป็นมิตร พูดจาสุภาพ ทุกคำไม่มีหลุดสบถหยาบคาย รักษามารยาทมาก แต่ก็ปล่อยวางและเปิดเผย ใครได้อยู่ใกล้จะรู้สึกสบายใจมาก มีเหตุมีผล แต่ไม่ใช่คนเจ้าหลักการ ค่อนข้างละเอียดรอบคอบ และดูเหมือนจะสู้ไม่เก่ง ท่าทีเหล่านั้นคือการปกปิดความช่างสังเกตไว้ภายใน จริงๆแล้วเขาเป็นคนที่คอยอยู่นิ่งๆเพื่อจับผิดความไม่ชอบมาพากลทั้งหลายแหล่ รวมทั้งเก็บความลับสารพันไว้ใช้ประโยชน์ในวันข้างหน้าด้วย(พวกสังเกตการณ์แนวหลังว่างั้นเถอะ) ลึกๆแล้วกล้าหาญ เข้มแข็งมากจนกลายเป็นแข็งกร้าว เป็นพวกชอบปกป้องมากกว่าออกลุย จุดด้อยด้านนิสัย - ค่อนข้างแข็ง ไม่ค่อยรับเรื่องจินตนาการเท่าไร มองตรรกะล้วนๆไม่มองด้านจิตใจ ทำให้บางครั้งแม้จะดูเข้าอกเข้าใจคนอื่น แต่จริงๆก็ไม่รู้สึกรู้สมในความทุกข์ของคนอื่นนัก เขารู้ดีแค่ว่าตัวเองต้องทำอะไรที่ถูกต้องและไม่ทำอะไรที่ผิด แต่ไม่รู้หรอกว่าจิตใจคนรอบข้างเป็นอย่างไร พูดง่ายๆคือตรงเกินไปนั่นแหละ = = ความสามารถในการต่อสู้ - เก่งกาจการใช้เวทย์มนตร์และการต่อสู้แนวป้องกันแบบระดับเทพ เรียกได้ว่าเขาสามารถใช้ศาสตร์ของตนเองปกป้องกลุ่มคนมากกว่า 10 คนได้ทีเดียว ส่วนด้านการโจมตีนั้นมีแค่พอป้องกันตัวได้ - มีความสามารถในด้านวิทยาการสมัยใหม่(ในยุคนั้น) คือรู้เรื่องพวกจักรกลและวิชาสายอัลเคมิสต์ รวมถึงใช้เป็นด้วย ส่วนมากมักเอามาผสมกับความรู้เชิงเวทย์มนตร์เพื่อใช้เสริมทักษะด้านการป้องกันแบบข้อแรกของตนเอง เช่น ดึงธาตุโลหะเพื่อเสริมความแกร่งของเวทย์มนตร์โล่ห์ อะไรแบบนี้ (จับดัดแปลงให้เข้ากับฟิคได้เลยนะซิก) - ต่อสู้เดี่ยวๆไม่เก่ง แต่เน้นเซฟตัวเองและเพื่อนไม่ให้โดนโจมตี - เคลื่อนไหวคล่องแคล่วมาก เป็นเพราะตัวเองเน้นสายป้องกัน จึงต้องเสริมความว่องไวไว้ ไม่งั้นขืนรับตรงๆอย่างเดียวก็ตายน่ะสิครับ ^^" อาวุธ - โล่ห์เหล็ก ที่เสกออกมาด้วยพลังเวทย์ของตนเอง สามารถแปรเปลี่ยนรูปร่าง ขนาด และวัสดุได้หลากหลายตามแต่เวทย์มนตร์ที่จะใช้ บางครั้งอาจไม่ใช่โล่ห์อันเดียว แต่อาจเป็นหลายอันก็ยังได้(มันออกมาโดยเวทย์นี่นา) อาวุธป้องกันตัวก็มีแค่ดาบธรรมดา ความสามารถพิเศษ - วิเคราะห์หลักฐานจากเศษซากที่เหลืออยู่ พูดง่ายๆว่าแกะรอยเก่งนั่นแหละ, รอบรู้เรื่องวิทยาการยุคนี้ ถือว่ารู้มากถ้าเทียบกับคนยุคเดียวกัน ประวัติ - บรรพบุรุษของเขาเคยคลุกคลีอยู่กับโซนาเร่ ทำให้เจ้าตัว-ถึงแม้จะไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์ลึกซึ้งอะไรกับเผ่านี้มาก-แต่ก็รู้ดีว่าการสูญเสียโซนาเร่ไปจากแผ่นดินก่อเกิดผลเสียอย่างไร นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขายอมมาตามประกาศ(ตามอารัมภบท) ก่อนหน้านี้เขาอยู่ในหมู่บ้านที่ห่างไกลแบบสันโดษ แต่แอบเรียนวิทยาการและเวทย์มนตร์เงียบๆผ่านอาจารย์คนหนึ่งที่ปลดเกษียรตัวเองจากในเมือง และส่งพรสวรรค์เชิงศาสตร์ป้องกันตั้งแต่เริ่มฝึก ใจจริงเจ้าตัวไม่อยากมาในเมืองสักเท่าไร แต่เมื่อข่าวเรื่องการสูญเสียโซนาเร่ เขาก็อดที่จะไม่รับผิดชอบไม่ได้ นอกนี้มีอะไรหลุด/นอกคอก/เพิ่มเติม จัดการมันเลยนะครับ ไม่ต้องถามผมก็ได้ ผมอนุญาติอย่างแรง (ถือเป็นสิทธิเจ้าของฟิค)
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [ใบสมัครสมบูรณ์แล้ว] ชื่อ/สกุล - เฟย์เรีย รูจ(Fayria Rouge) อายุ - 18 เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา/เครื่องแต่งกาย - จัดเป็นคนร่างเล็ก(สูงประมาณ157)น้ำหนักเบา(45 กก.)พกพาสะดวก....(ไม่ใช่ละ - -'') ตาสีน้ำตาลแดง ผมสีแดงเลือดสั้นประบ่าดูไม่ค่อยเป็นทรง มักจะใส่หมวกเบเร็ตสีดำแล้วเก็บผมเอาไว้ด้านใน(เพราะเกะกะ-เจ้าตัวว่างั้น) ใส่เสื้อยืดแขนกุดสีขาวทับด้วยเสื้อโค้ทคลุมตัวยาวสีดำดูหลวมๆเพราะเป็นจริงๆเป็นเสื้อโค้ทสำหรับผู้ชาย กางเกงยีนส์ขายาวสีดำ คาดด้วยเข็มขัดหนังสีน้ำตาลที่มีซองสำหรับใส่ลูกดอกเอาไว้ มักจะพกกระป๋าสะพายใบใหญ่สีดำที่ประกอบด้วยหน้าไม้ ลูกดอกสำรอง และเสบียง..(แต่แค่หน้าไม้อย่างเดียวก็กินเนื้อที่เกือบหมดกระเป๋าไปแล้ว...) ลักษณะนิสัย - มักจะอยู่เงียบๆตัวคนเดียว พูดจาเป็นงานเป็นการ ไม่ค่อยยิ้ม ดูเหมือนเย็นชา แต่จริงๆหากว่าได้รู้จักละก็จะเป็นคนที่เดาใจได้ง่ายมาก ปากไม่ตรงกับใจ โกหกไม่เก่งชนิดที่มองตาก็รู้ ถ้าถูกคนพูดต้อนอาจถึงขนาดพูดสเปะสปะจนกลายเป็นฝังตัวเองไปได้ สรุปคือขี้อายและร้อนตัวง่ายกว่าที่เห็น และให้ความสำคัญกับคนอื่นมาก - ในการต่อสู้จะกลายเป็นคนเย็นชาไปจริงๆ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นจนกว่าเป้าหมายจะถูกโค่นลงได้สำเร็จ ความสามารถในการต่อสู้ - ใช้หน้าไม้ที่ทำจากเหล็กเป็นอาวุธ เป็นอาวุธที่มีน้ำหนักมากและใช้เวลายิงนาน ประกอบกับเฟย์เรียเพิ่งฝึกฝนการต่อสู้ในระยะเวลาไม่กี่ปีทำให้ไม่มีกำลังเท่าคนที่ฝึกมาเป็นเวลานานจริงๆ จึงต้องอาศัยการโจมตีให้ถูกจุดสำคัญในครั้งเดียวที่ถนัดเป็นหลัก - ปกติจะพกลูกดอกยาวไว้ 6 ดอก(อยู่ในซองลูกดอกที่ติดกับเข้มขัด) และลูกดอกสั้น 12 ดอก(อยู่ในกระเป๋าด้านในเสื้อ) และมีมีดขว้างสำหรับใช้ป้องกันตัว/ฉุกเฉิน 8 เล่ม(ใส่ซองเอาไว้ด้านในเสื้อสองข้าง ข้างละ3เล่ม และในแขนเสื้อมีอีกด้านละ 1 เล่ม) - ลูกดอก/มีดสั้นทั้งหมดเมื่อยิง/ขว้างออกไปแล้วสามารถเรียกกลับมาได้ แต่ต้องอาศัยเวลาพอสมควร ถ้าใช้ในการต่อสู้จะมีความเสี่ยงมาก จึงจะเก็บไว้ใช้ในกรณีที่จำเป็นจริงๆ หรือหลังจากสู้เสร็จเท่านั้น ความสามารถพิเศษ - สามารถทำงานบ้านธรรมดาๆ(ทำอาหาร ทำความสะอาด ฯลฯ)ให้กลายเป็นวินาศภัยได้... - จริงๆแล้วร้องเพลงเก่ง แต่ไม่ชอบให้คนอื่นฟัง ถ้ารู้ตัวว่ามีคนได้ยินจะรีบหยุดร้องทันที(ถ้าหนีได้ก็หนี) อื่นๆ (ระบุสิ่งที่ต้องการนอกเหนือจาก 7 ข้อข้างบน) - มีชื่อเล่นว่าเฟย์ซึ่งไม่ชอบถูกคนอื่นเรียกเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งมารู้จักอควาเฟย์(- AQUAFAY -)ยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่... (ชื่อเฟย์นี่มันโหลนา = 3=!! /me โดนอัดผลัวะในเวลาไม่นาน...)
Re: [รับสมัครตัวละคร] An Oratorio [ใบสมัครสมบูรณ์แล้ว] แปะไว้ก่อน วันหลังจ่าย -0- >>>มาจ่ายแล้วน่อ (ทันป่าวหว่า) ชื่อ/สกุล - Rebecca Luis (รีเบคก้า ลูอิส >>> เรียก เบค'ลูอิส ) อายุ - 17 ต้นๆ เพศ - หญิง รูปร่างหน้าตา ผิวขาว รูปร่างกำลังดี ผมสีน้ำตาลเข้มอมแดง ยาวประบ่าพอมัดรวบได้ นัยตาเขียวมรกต หน้าตาดูเป็นคนซื่อๆ ตรงไปตรงมา สูง 164 เครื่องแต่งกาย - มักจะใส่ชุดลำลองที่ใส่แล้วคล่องตัว ส่วนใหญ่จะใส่ชุดตามแฟชั่น แต่ในบางครั้งจะใส่ชุดหน่วยรบพิเศษของกองทัพด้วย(ยังอยู่ในหน่วยวิจัยเพื่อพัฒนาอาวุธของกองทัพ แต่ไม่ค่อยที่จะไปทำงานนัก เพราะน่าเบื่อ) ประวัติ เป็นลูกสาวของหัวหน้าหน่วยวิจัยเพื่อพัฒนาอาวุธสำหรับกองทัพ หลังเกิดเหตุการณ์ที่คนในองกรณ์หักหลังกันเองเพื่อแย่งชิงอาวุธชนิดใหม่ ทำให้เธอต้องสูญเสียทั้งแม่และพ่อ แต่ตัวเธอเองสามารถหนีเอาตัวรอดได้จากการช่วยเหลือของทหารคนหนึ่งที่มีความสามารถค่อนข้างสูง เธอจึงตั้งใจไว้ว่าจะตามหาคนๆนั้นให้เจอเพื่อที่จะได้สร้างสุดยอดอาวุธที่ดีที่สุดให้ เพื่อเป็นการตอบแทน ลักษณะนิสัย นิสัยเหมือนเด็กสาวทั่วไป เป็นคนต๊องๆ เซ่อๆ เอ๋อๆ แต่ไม่ถึงกับปัญญาอ่อน อยู่นิ่งๆนานๆไม่ค่อยได้ มักจะถูกหลอกให้ทำนั่นทำนี่เป็นประจำ เนื่องจากมีความอยากรู้อยากเห็นในทุกๆเรื่อง ชอบฟังประสบการณ์ของคน(ที่ตนคิดว่า)มีฝีมือ ถ้าเธอได้เจอกับคนที่เธอคิดว่าเจ๋งแล้ว ตัวเธอเองนั้นก็จะตามคนๆนั้นไปทุกที่ โดยจะยอมเป็นเบ๊ให้ เพื่อแลกกับการได้ฟังเรื่องเล่าของคนๆนั้น ซึ่งคนๆนั้นแทบจะไม่มีทางเลือกเลยเพราะไม่ว่าจะตกลงหรือไม่ เธอก็จะตามไปเหมือนหมาติดนายอยู่ดี อาวุธ - ปืนไรเฟิลที่คิดค้นขึ้นมาเอง ดัดแปลงมาจากปืนรถถังขนาดเล็ก(เล็กสำหรับรถถัง แต่มันใหญ่สำหรับคนนะ) บรรจุทีละนัด ความยาว 190 ซม. น้ำหนัก 25 กก. ใช้กระสุนลิ่มทำเองขนาด 90 ม.ม. ยาว 25 ซม. มี 4 ชนิด เป็นปืนประจำตัว แต่ปกติจะเก็บไว้ในที่ปลอดภัย ไม่ค่อยนำออกมาใช้นัก ใช้ในระยะประชิดไม่ได้ รูปร่างของปืนก็ประมาณนี้แหละ แต่มีขนาดใหญ่กว่าอ่ะ - - ปืนสำรอง OICW (Objective Individual Combat Weapons System)หรือ XM29 ปืนที่สาารถดัดแปลงให้เข้ากับสถานการณ์ต่างๆได้(ปืนกลเบา,ปืนกลหนัก,เครื่องยิงลูกระเบิด,ไรเฟิล)ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ที่ร้ายแรงกว่า อาวุธปืนรุ่นเก่าๆถึง 5 เท่า เพียงเล็งไปจุดที่น่าจะมีเป้าหมาย โดยตาเราอาจยังไม่เห็น ปืนจะคำนวณเป้าหมายด้วยคอมพิวตอร์เอง และไม่มีปัญหาหากศัตรูหลบอยู่หลังกำบัง หรือหน้าต่าง เพราะมันจะคำนวณให้ทะลุสิ่งกีดขวางก่อน ค่อยระเบิด คือยิงไม่ค่อยแม่นก็ยังโดน เหมือนกับติดเรดา กับหัวจรวดล็อคเป้าหมายสำหรับเครื่องบิน ซึ่งน่ากลัวมาก นี่คือสงครามในอนาคต ใช้กระสุนขนาด 5.56 x 45 ม.ม.(ลำกล้องล่าง) ซองกระสุน 2 ชนิด บรรจุ 30 นัด และแบบกล่อง 100 นัด ดัดแปลงมาปืน XM8 โดยเสริมระบบคำนวณคอมพิวเตอร์และเครื่องยิงลูกระเบิดอัตโนมัติ ขนาด 20 ม.ม.HE Grenade(ลำกล้องบน) บรรจุในซอง 6 ลูก XM8 นี่เป็นส่วนหนึ่งของ MX29 MX29-OICW (MX8 ที่ติดเครื่องยิงลูกระเบิดอัตโนมัติ) ความสามารถในการต่อสู้ - เนื่องจากมีทั้งหน้าตา และนิสัย เหมือนเด็กสาวธรรมดา ทำให้ตนอื่นๆมักให้เธอหลบอยู่ในที่ปลอดภัย เพราะคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสา แต่ผิดเลย - มีทักษะในการใช้ปืน โดยเฉพาะปืนไรเฟิล ซึ่งสามารถใช้สังหารศัตรูให้ตายได้ในนัดเดียว แต่ด้วยความที่ไม่ชอบมองดูศัตรูล้มตายไปต่อหน้าต่อตาเพราะตนคิดว่าเป็นภาพที่โหดร้าย จึงเปลี่ยนจากการยิงเป้าหมายที่มองแล้วเป็น"คน"มาเป็นเป้าหมายที่เป็นมองแล้ว"ไม่ใช่คน(เครื่องจักร,เครื่องยนต์,สิ่งก่อสร้าง)"แทน โดยการใช้ปืนที่ตนเองพัฒนาขึ้น - แม้เธอจะขาดความสามารถในการตัดสินใจซึ่งมักจะทำให้มักเกิดความลังเลในการยิงเป้าหมาย แต่ถ้ามีคนตัดสินใจ(ออกคำสั่ง)แทนให้ เธอจะเปลี่ยนตัวเองเป็นอาวุธร้ายแรงเลยทีเดียว ความสามารถพิเศษ - มีความสามารถในงานช่าง ชอบที่จะซ่อมแซมอุปกรณ์ต่างๆให้คนอื่นๆ(นอกจากปืนของตนแล้ว อย่างอื่น ยิ่งซ่อมเหมือนยิ่งพัง) - ทำงานได้หลายอย่างมาก แต่ไม่เก่งสักอย่าง - สามารถพกปืนของตนที่มีขนาดใหญ่ และหนักมากไปไหนมาไหนได้ เหมือนเป็นแค่ม้วนกระดาษแข็งธรรมดา อื่นๆ กระสุนปืนมีลักษณะเป็นลิ่มคล้ายแท่งดินสอ มี 4 แบบ - แบบ 1 กระสุนลิ่มเกลียว ลักษณะของตัวกระสุนจะมีเกลียวคล้ายดอกสว่าน เมื่อยิงออกไปกระสุนจะหมุนนควงตามแรงลมที่ผ่านร่องเกลียว มีความสามารถในการเจาะทลวงวัตถุต่างๆ และยังใช้ยิงในน้ำได้ด้วย สามารถใช้ยิงทะลุรถถังได้(ย้ำ ทะลุ!!) - แบบ 2 กระสุนระเบิด ลักษณะเป็นกระสุนลิ่มธรรมดาแต่หัวกระสุนบรรจุระเบิดขนาดเล็กใว้ เวลายิงไปกระทบกับวัตถุแล้ว จะระเบิดออกมาเป็นระเบิดขนาดย่อมๆได้ อาณุภาพพอๆกับระเบิดมือ - แบบ 3 กระสุนเพลิง ตัวกระสุนบรจุเชื้อเพลิงเอาไว้เป็นจำนวนมาก เวลายิงออกไปตัวกระสุนจะลุกเป็นไฟ พุ่งไปยังเป้าหมายดูคล้ายดาวตก เมื่อกระทบเป้าหมายแล้วจะแตกตัวออกเป็นระเบิดเพลิงทำลายพื้นที่ได้กว้าง แต่ไม่สามารถทำลายศัตรูที่มีเครื่องกันบังได้ - แบบ 4 กระสุนมิกส์(Mix) เป็นกระสุนพิเศษ มีความพิเศษตรงที่รวบรวมเอาความสามารถของกระสุน 3 ชนิดแรก(ทลวง+ระเบิด+นาปาล์ม)มารวมกันเป็นหนึ่งเดียว แต่!! เมื่อใช้กระสุนชนิดนี้แล้ว ตัวปืนจะร้อน ทำให้ไม่สามารถยิงต่อไปได้ ต้องใช้เวลา 10 นาทีปืนถึงจะเริ่มยิงได้อีกครั้ง
