[ฟิครับสมัคร]Ragnarok Online Fanfiction : The Tale Of Light and Shadow [อัพเดท บทที่6]

กระทู้จากหมวด 'Fiction' โดย joi100, 6 พฤษภาคม 2010.

  1. Livic

    Livic ผู้กล้า

    EXP:
    120
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    :medance.: สุโค่ยๆ สนุกมากครับ

    ป.ล. เม้นต์ช้า แต่มาดันกระทู้ให้ด้วยครับ อิอิอิ
  2. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    ห้องรับแขก กับ อีตานักเดินทางฯ


    หลังจากไม่ได้เขียนมานาน ในที่สุดก็หาเวลาว่างมานั่นเขียนได้ซักที อาจจะยังดูไม่ค่อยมีอะไร และคนเขียนยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก เพราะเป็นบทเชื่อมต่อ โหมโรงของเข้า เนื้อเรื่องใหญ่ หากมีอะไรแนะนำติชมก็ตามสะดวกครับ



    > T r A i N <


    [action]ผิดหวังนิดหน่อยยังไม่ได้บู๊เลยล่ะเอ้อ -3-[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ยูคิฮิเมะ : Fußballsüchtige

    [action]เรื่องสนุกๆไม่แน่ใจแต่เรื่องรั่วๆ นี่พอมีให้เห็นประปรายขิงๆ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    derick

    [action]ก็เขียนตามมาตรฐานตัวเองเลยอ่ะเธอว์ 12000 ตัวอักษร โดนประมาณ ตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรคงจะดูสั้นอีกแหงๆ [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Azemag A.C. McDowell


    [action]ก็ปกติเลยอ่ะป๋า เวลาองค์ลงเขียนรัวๆคำผิดกระจาย[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ~MaxlanceR~


    [action]หุๆ ทากะ ชื่อกะบุคลิกมันตายตัวอ่ะแม๊กกี้ฮ่าๆ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Zales

    [action]พยายามจะเดินเรื่อง ให้สับสนกับตัวละครน้อยที่สุดครับ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    นักท่ิอง เที่ยวในหุบเขาอันว่างเปล่า

    [action]น่าจะไม่เป็นไรมากครับ คงแค่มึนๆ อิ อิ อิ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Evan Ψzac £ The Crow

    [action]พยายามเต็มที่ แต่อาจจะทำได้ไม่ดีเท่าไร อย่าคาดหวังอะไรมากล่ะเอ้อ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Paia A. Perditior

    [action]เอ... นั่นสินะ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    _ƒ¯@¯ƒ_


    [action]ยินดีที่ชอบครับ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    บาทหลวงโอนิคุโร่

    [action]หึ... หึ... หึ... [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Iseria Queen


    [action]ตอนใหม่มาช้าหน่อยนะเอ้อ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Ryuto

    [action]ตีบาโฟ ตี้นี้ลุยไหวนะเอ้อ ฮ่าๆ [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    basseafood

    [action]ไม่เป็นไรมาช้าดีกว่าไม่มา จัดเอาตามสะดวกเลย [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Civil-Man

    [action]ยินดีที่ชอบครับผม มาช้าไม่เป็นไรครับ ว่างเมื่อไรก็แวะมา[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
  3. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    บทที่ 4 : งานฉลอง!!??


    มือปืนหนุ่มผมหางม้า ลากเอาโต๊ะ เข้าไปที่มุมหลังร้าน เพื่อเอาไปต่อกับโต๊ะที่ตั้งอยู่แล้ว เพื่อให้พอกับจำนวนแขก ที่จะเข้าไปนั่งกินที่โต๊ะนี้ ซึ่งมีมากถึง 7 คน รวมตัวเขาด้วย เซโร่ ลากเก้าอี้เท่าจำนวนคน มาตั้งไว้รอบๆโต๊ะพลางตะโกนถาม เจ้ามือของมื้อนี้ ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ ซีวิล

    "เฮ้ย ซีวิล มีแค่นี้ 7 คนใช่มั๊ย จะมีมาเพิ่มอีกรึเปล่าฟะ?" เซโร่ ก้มหน้าก้มตาจัดโต๊ะ เก้าอี้อย่างชำนาญ

    ซีวิล มองซ้ายมองขวา "ก็ครบแล้วมั๊งไม่น่าจะมีแล้วนะ ถ้ามีเดี๋ยวค่อยหาเก้าอี้มาเพิ่มเอา "

    "ว่าแต่ดูแห้งเหี่ยวจัง มีแต่ผู้ชาย ไม่เห็นมีสาวๆเลย" ซัลเวเดียร์ นักกวีผมทองบ่นพึมพัมออกมา ทำเอา อินเซที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ อดไม่ได้ที่จะแทรกขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ไม่ได้ละสายตาออกจากหนังสือที่ตนเองอ่านอยู่แม้แต่น้อย

    "นายก็ไปหาสาวๆ มานั่งด้วยซี่ จะมาบ่นหาหญ้าคาแถวนี้ทำไม" ประโยคสั้นแต่ยอกย้อนได้เจ็บแสบน้ำตาแทบเล็ด เรียกเอาเสียงหัวเราะก๊าก จากทั้ง ซีวิล และ เซโร่ ดังขึ้นมาทันที ส่วนทากะได้แต่ อมยิ้มเล็กๆ ทำเอานักกวีผมทอง ส่งสายตาอาฆาตไปยัง จอมเวทย์หนุ่ม อินเซ แต่ดูเหมือนอีก ฝ่ายจะไม่ได้สนใจใยดีแต่อย่างใด ยังคงอ่านหนังสือ ในมือต่อไป

    ซีวิล เดินไป สั่งอาหาร รวมถึง เครื่องดื่มต่างๆ กับมาสเตอร์ แล้วตะโกนถามมายังทุกคนว่า "เฮ้!! มีใครอยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า"

    เซโร่ตะโกนตอบกลับมาอย่างร่าเริงว่า "ตักบาตรอย่าถามพระ สิวุ้ยซีวิล จะให้ดีขอบุหรี่ด้วยซักซองนึง ของเก่าคาบไปคาบมาเปียกน้ำหมดแล้ว"

    โซล่า เดินเข้ามาสะกิดพี่เลี้ยงผมทองของตนของตอน "พี่ซัลวี่ คุณเซโร่เขาสูบบุหรีด้วยหรือครับ"

    "อ้อ มันเอาไว้คาบเสริมความเท่น่ะ แต่ตรูไม่เห็นว่ามันจะดูดีขึ้นตรงไหน เลยนะ" ซัลเวเดียร์ ตอบมาอย่างอารมณ์ดี พลางเดินไป ช่วย จัดแก้วจัดจาน ด้านหลังครัวอย่างชำนาญ เพราะเขาทำงานพิเศษอยู่ร้านนี้ ทุกครั้งที่ผ่านมายังพรอนเทร่า

    "หึ หึ หึ บุหรี่อ่ะมีแต่เก็บตังนะเว้ย ไม่เลี้ยงเพราะมื้อนี้เลี้ยงแต่ของกิน ของที่แด๊กไม่ได้เก็บตังหมด รวมถึงกระสุนปืนของแกด้วยเก็บตังเหมือนกัน" ซีวิลล้วงสมุดจดเล็กๆขึ้นมาเปิดดูหนี้สินของสหายนักแม่นปืนของเขาแล้วก็แสยะยิ้ม พลางจดหนี้สินเพิ่มลงไป

    "เฮ้ยไหงว่าวันนี้เลี้ยงไงวะ!!! ซีวิล ตรูยิ่งเป็นหนี้เมิงเยอะๆ อยู่ สงสารตรูหน่อยเถอะ แค่นี้ก็ทำงานฟรีหลายงานแล้วนาว้อย ทากะช่วยตรูหน่อยดิวะ" เซโร่หันขวับมาบ่นอุบ พลางหันไปหาอัศวินหนุ่มผมดำ เผื่อจะเป็นแนวร่วมได้

    แต่คำตอบที่ได้กลับมากลับคือความนิ่งเงียบ เพราะอัศวินที่ถูกถามตอนนี้นั่งเหม่อมอยู่ริมหน้าต่าง "ทากะว้อยยย ช่วยตรูหน่อยเด้!!" ประโยคตะโกนพร้อมการกระชากพนักเก้าอี้ตัวที่ทากะนั่งออกอยู่อย่างแรง แต่ทันทีที่ออกแรงดึง ตัวทากะก็ไม่ได้นั่งอยู่บนเก้าอี้แล้ว ทำให้เก้าอี้ตัวนั้นลอยเคว้งไปตามแรงดึงของเซโร่ ลอยลิ่วไปทาง อินเซ

    ทั้ง ชิน และ โซล่า ต่างร้องเฮ้ย!! ออกมาอย่างลืมตัว แต่จอมเวทย์หนุ่ม เหลือบมองนิดหนึ่งแล้วสบัดมือ ปรากฎ กำแพงน้ำแข็งขึ้น ตรงหน้าเขา เป็นผลให้เก้าอี้ตัวนั้นกระแทกกำแพงน้ำแข็ง แตกกระจาย เป็นเศษไม้

    "มาสเตอร์ค่าเก้าอื้รวมไปในบิลเลยนะ รวมค่าเก้าอี้อีกตัวเซโร่ หนี้แกตอนนี้ ห้าหมื่นกิลเศษๆ ถ้าใช้เป็นเงินสด คิดห้าหมื่นถ้วนๆ " ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ โชว์บัญชีหนี้สินให้ มือปืนผมหางม้าตรงหน้าดู

    "ว้อย!!! อยู่กับพวกแกนี่มีแต่หนี้ แง่งๆ!!" เซโร่ร้องออกมาอย่างอัดอั้นตันใจ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ นอกจากทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ อย่างสิ้นหวังกับหนี้สิ้นที่ไม่ค่อยจะลดลงของเขา

    นักกวีผมทอง เดินออกมาทางจากหลังครัว โดยมี ชิน และ โซล่า เดินตามออกมา โดยทั้ง 3 คนถือแก้วและ จาน ชาม ช้อน ส้อม ครบตามจำนวนทั้ง 7 คน ออกมาจัดเรียงวางบนโต๊ะ ที่ มือปืนหนุ่มผู้เป็นหนี้ ครึ่งแสน เป็นคนจัดไว้

    ชั่วอึดใจไม่นาน ทั้งอาหารและเครื่องดื่มทั้งหมด ก็ถูกจัดวางบนโต๊ะ ซึ่งก็ไม่มีพิธีรีตองอะไรทั้งนั้น เครื่องดื่มรสเลิศ ถูกรินแจกจ่ายไปยังทุกคนไม่เว้นแม่แต่ ชิน และ โซล่า ซึ่งทั้ง 2 หนุ่มต่างทำหน้างงๆ

    "น้ำองุ่นสูตรพิเศษของที่นี่น่ะไม่มีอะไรหรอก รสดีเชื่อพี่ชิ" ซีวิลยิ้มแป้นให้เด็กหนุ่มทั้ง 2 คนที่ทำท่าขัดๆเขินๆ "อยากกินอะไรก็ตักกินเอา เครื่องดื่มไม่พอก็รินเอา ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรหรอก ถ้าอะไรหมด อยากกินเพิ่มก็สั่งเอาเต็มที่ๆ มื้อนี้อารมณ์ดีเลี้ยงเอง"

    ทั้ง 4 คนที่เหลือ ต่างสบตากันเอง ทำไมทั้ง ทากะ อินเซ เซโร่ และ ซัลเวเดียร์ จะไม่รู้ว่า ที่ซีวิลสั่งมาน่ะมันใช่น้ำองุ่นอย่างที่ปากบอกที่ไหน ที่รินไปน่ะเหล้าองุ่นต่างหาก แถมเป็นเหล้าชั้นดีที่สุดของที่นี่ด้วย ถ้าไม่ใช่ลูกค้าพิเศษ หรือ ขาประจำที่รู้จักกันดีไม่มีทางจะรู้เลยว่า ร้านเล็กๆแห่งนี้จะมี สุราชั้นเลิศจำหน่าย รสนุ่มหวานลิ้น ลื่นคอ แต่เมื่อใดก็ตาม ที่มันไปอยู่ในตัวได้ในระดับหนึ่งแล้ว มีแต่ความ "เมา" เท่านั้นที่จะรอ ผู้ที่ดื่มมันเข้าไป

    แต่ถึงกระนั้น พวกเขาก็ไม่ได้คิดที่จะห้ามหรือท้วงติงอะไร เพราะมันก็น่าสนุกดีอยู่เหมือนกัน แม้กระทั่งพี่เลี้ยงของเด็กหนุ่มทั้ง 2 คน อย่าง ซัลเวเดียร์ และ ทากะ ที่ได้รับมอบหมายหน้าที่มาให้ดูแลทั้งคู่ นอกจากหันมามองหน้าช่างตีเหล็กร่างใหญ่เจ้ามือหลักของมื้อนี้ เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่า ขืนไปขัดซีวิลตอนนี้ มีหวัง ไม่ได้กินฟรีแหงๆ ดีไม่ดี อาจจะมีหนี้ที่ไม่ได้ก่อเพิ่มขึ้นโดยไม่รู้ตัว ฉะนั้นการปล่อยเลยตามเลยจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด

    จากนั้นบทสนทนาก็ขาดช่วง เพราะ ชายหนุ่มทั้ง 5 คนรีบลงมือจัดการอาหารบนโต๊ะโดยไม่มีขัดเขิน ไม่เหมือนเด็กหนุ่มอีก 2 คนอย่าง โซล่า และ ชิน ที่ในตอนแรกยังกล้าๆกลัวๆ แต่เมื่อผ่านไปซักระยะ เห็น พี่ๆ ตรงหน้าซัดอาหารบนโต๊ะ อย่างไม่หวั่นเกรงอะไรทั้งสิ้น พวกเขาจึงต้องรีบลงมือกินบ้าง ไม่งั้นมีหวัง พวกเขาทั้งคู่ได้นั่งดูจานเปล่าแน่ๆ

    หลังจากทั้ง 7 คน ฟาดอาหารที่ถูกสั่งมาแบบถล่มร้าน จนอิ่มแปล้แล้ว ถึงจะได้เงยหน้า มาพูดคุยกันได้ ซึ่งเรื่องราวสัพเพเหระ ต่างๆถูกหยิบยก ทำให้ เด็กหนุ่มฝึกหัดรู้สึกสนิทสนม กับ พวกชายหนุ่มตรงหน้ามากขึ้น

    แต่ทำไมตอนนี้ นักธนูฝึกหัด โซล่า ที่เมื่อกี้ยังนั่งหัวเราะอยู่ข้างๆ เขาตอนนี้ลงไปนอนฟุบกับโต๊ะแล้วล่ะ แล้วตอนนี้ นักดาบฝึกหัดหนุ่มนามว่า ชิน รู้สึกว่าหัวตัวเองหนักๆ เหมือนมีตะกั่วมาถ่วงเอาไว้ สติที่พยายามประคองไว้ก็ค่อยๆหลุดลอยออกจากตัว

    "หึ หึ หึ โดยไป 4-5 แก้วก็ร่วงแล้วแฮะ เด็กๆ นี่ไม่ไหวเลยนะเนี่ย" ช่างตีเหล็กร่างใหญ่หัวเราะหึๆ ในลำคอพลางยกแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำองุ่นสูตรพิเศษ อย่างที่เขาบอกกับ ชิน และ โซล่าไว้ขึ้นจิบอย่างสบายใจ

    "ยังมีหน้ามาหัวเราะ หึ หึ อีกนะซีวิล ถ้าสมาคมนักดาบ และ นักธนูรู้ว่า ชั้น กะ ทากะ เอาเด็กฝึกหัดออกจากสมาคมวันแรกมาก็เมาหัวทิ่มซะแล้วคงจะโดน สรรเสริญ บูชา บรรพบุรุษ แน่ๆ" ซัลวี่บ่นๆ แต่ในมือก็ยังถือแก้วเหล้ายกขึ้นดื่ม เรียกเอาเสียงหัวเราะเฮฮา จากสหายร่วมโต๊ะได้พอประมาณไม่เว้น แม้กระทั่งอินเซ และ ทากะ ที่นั่งหน้ามึน เป็นอาชีพ

    "อ๊าก!!!!" เสียงที่ถูกร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ออกมาจากร่างของนักดาบฝึกหัดหนุ่มที่ นอนฟุบอยู่กับโต๊ะ ทำเอา ทากะ ผู้เป็นพี่เลี้ยง ปราดเข้าไปถึงตัวในพริบตา

    "ชิน!! ชิน!!" อัศวินผมดำพยายามเขย่าตัวเพื่อเรียกสติ แต่มันก็ไม่ได้ผล นักดาบฝึกหัดนามว่าชิน ก็ดินรนอย่างเจ็บปวดพลางพึมพัมอะไรบางอย่างออกมา

    "เลือด.... เลือด.... เลือดจะถูกสาดชะโลมไปทั่วเมืองหลวง เสียงกรีดร้องจะกังวาลไปทั่วฟากฟ้ายามฝนโปรยปราย เหล่าผีดิบจะฉีกกระชากเลือดเนื้อคนเป็น ความมืดย่างกรายมาถึงเมืองแห่งนี้แล้ว!!!"

    ถ้อยคำสั้นๆ ที่เหมือนคนไม่ได้สติละเมอ ออกมาคงถูกมองข้ามไป ถ้าคนที่อยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหล่านักผจญภัยเลือดข้น ที่สามารถ ตีความถ้อยคำเหล่านั้นได้ทันที การที่พวกเขาบังเอิญมารวมตัวกันครบเช่นนี้มันก็บอกถึงเรื่องราวแย่ๆ มาเคาะถึงหน้าประตูบ้าน อย่างที่ซีวิลพูดไว้ มันไม่ใช่คำพูดที่เอ่ยออกมาเล่นๆ แต่ตัวช่างตีเหล็กร่างใหญ่หมายความว่าอย่างนั้นจริงๆ

    เซโร่ ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร ออกไปยืนอยู่ริมหน้าต่าง เงยหน้ามองทองฟ้า สัมผัสสายลม ที่พัดหอบเอากลิ่นไอของความชื้นและสายฝน "หวังว่าจะเป็นการละเมอของคนเมานะแต่ว่า สหายเอ๋ย ฝนกำลังจะตกเร็วๆ นี้แหละ อย่างช้าอีกไม่เกิน ชม.นึง แต่อย่างเร็ว อีก 10 นาทีก็ตกแล้วว่ะ พวกนายคิดว่ายังไง เจ้าหนูนี่ละเมอ ออกมาเล่นๆ หรือ มันคือลางบอกเหตุจริงๆ"

    อัศวินผมดำที่ทำหน้าตาอึนๆมึนๆ อยู่เป็นนิจอย่างทากะ บัดนี้ตัวเขากลับยิ้ม แต่มันหาใช่รอยยิ้มที่คนดูแล้วสบายใจนักเพราะมันเป็นรอยยิ้มที่ไม่มีใครตีความออก ส่วนคนที่สนิทกับเจ้าหมอนี่มาระดับหนึ่งแล้วล่ะก็จะรู้ดีว่ารอยยิ้มของหมอนี่มันจะหมายถึงอะไรเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจาก หายนะ ที่กวักมือเรียก อยู่ไม่ไกล

    แล้วเรื่องราวที่ อัศวินหนุ่มได้เผชิญกับ กลุ่มของชุดเกราะปีศาจ เรดิก ที่ เมือง อิสลูด เมื่อตอนบ่ายๆ ที่ผ่านมาก็ถูกเล่าให้เพื่อนๆ ของเขาที่กลับมานั่งใจเย็น จิบสุราชั้นเลิศ ของที่นี่ต่อ ร่างของนักดาบฝึกหัดตอนนี้ หยุดอาละวาด กลับไปนอนนิ่งไม่ได้สติอีกครั้ง

    ทั้งโต๊ะ ตกอยู่ในความเงียบ ระหว่างที่ทากะ เล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นที่สมาคมนักดาบ เมื่อเล่าจบ นักกวีผมทองถามขึ้นเป็นคนแรก อย่างไม่ได้หวั่นไหวอะไรนัก "แล้วทำไมเพิ่งมาเล่าวะ ทากะ?"

    "ก็เราเห็นว่ามันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรนี่นา" อัศวินหนุ่มตอบกลับมาหน้าตาย

    เซโร่ มือปืนผมหางม้า ยกแก้วของตนดื่มรวดเดียวหมด พลางถอนหายใจออกมาเบาๆ "ให้ได้อย่างนี้สิเพื่อนตรู เรื่องเล็กน้อย สำหรับแกอะไรมันก็เล็กน้อยหมดแหละน้า" พูดจบพลางรินเหล้าใส่จนเต็มแก้วอีกครั้ง พร้อมๆ กับรินไปยังแก้วของ จอมเวทย์หนุ่มอินเซ ที่พร่องไปเยอะแล้วเหมือนกัน

    "ขอบใจ เซโร่ ว่าแต่พวกเราจะเอายังไง ให้ไปบอก พวกสมาพันธ์แห่งมิดการ์ด หรือ กองทหารแห่งพรอนเทร่าตอนนี้ ก็มีแต่เขาจะหาว่าพวกเราบ้าแน่ๆ แค่คำละเมอของนักดาบฝึกหัด กับเรื่องเล่าของอัศวินไร้สังกัด รวมกับ ลางสังหรณ์ ของพวกเรามันไม่มีน้ำหนักพอที่จะทำให้คนอื่นเชื่อหรอกนะ" อินเซ ยกแก้วที่เซโร่รินเติมให้ยกขึ้นดื่มอีกครั้ง

    ทุกคนกำลังจะจมอยู่ในภวังค์แห่งความคิดแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะ ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ ตบโต๊ะดังป๊าบ!! แล้วแสยะยิ้มออกมาอย่างเห็นเป็นเรื่องสนุก "จะคิดอะไรให้มันวุ่นวาย กินข้าวอิ่มๆ ไปหาอะไรย่อยอาหารหน่อยจะเป็นไรไป"

    "ทำเป็นเล่นไป ซีวิล นายคงไม่คิดว่าเราจะไปเจอแค่ผีดิบ 10 หรือ 20 ตัวแบบที่ทากะมันเจอหรอกนะ นี่มันเล่นจะบุกพรอนเทร่า เมืองหลวงของรูนมิดการ์ด ที่ได้ชื่อว่ามีกองกำลังทหารแข็งแกร่งมากที่สุดเลยนะ จำนวนของมันหลักร้อยขึ้นไปอยู่แล้วล่ะ ชั้นไม่มีกระสุนเหลือพอที่จะยิงพวกมันหรอกน่ะ" แม้คำพูดของมือปืนหนุ่มจะเหมือน เขาดูวิตกกับจำนวนของมันที่พอจะคาดเดาได้ แต่สิ่งที่ต้องการจะบอกไปยังซีวิลมันก็คือท้ายประโยค ต่างหาก

    "หึ... หึ... หึ... ทำเป็นพูดโน่นพูดนี้ที่แท้ก็จะบอกว่ากระสุนไม่พอสินะ ไปเบิกที่คาฟร้า เลยตรูเพิ่งสต๊อกไว้ 3หมื่นนัด ธนูเงินก็เหมือนกัน ซัลวี่ อยากขนเท่าไรก็ขนไป คราวนี้สนองกิเลส ตัวตรูเองวุ้ย อยากรู้เหมือนกันว่าความมืดที่เจ้าหนูนี่พูดถึงมันจะแน่ขนาดไหน"

    "ให้มันรู้กันไปว่า พวกเราเนี่ยรวมตัวกันมันจะซวยกันได้ถึงขั้นจริงๆ หรืองานนี้ใครไม่อยากไป ก็ไม่ว่านะเว้ย ไม่ได้ลุยอะไรอย่างนี้มานานรู้สึกว่า ร่างกายมันฝืดๆพิกล แล้วถ้าฟังจากที่เจ้าทากะมันเล่า ตรูกว่ามันเป็นแค่การโหมโรงก่อนที่พายุใหญ่จะมา ไปยืดเส้นยืดสายหน่อยจะเป็นไรไป " ซีวิล หักนิ้วดังลั่น ทำท่ายืดเส้นยืดสาย

    แล้วคนที่นั่งเงียบเป็นส่วนใหญ่อย่าง อินเซ ก็เอ่ยถามออกมาทำเอาความเงียบเข้าปกคลุมโต๊ะอาหารอีกครั้ง "พวกนายคิดจะทำตัวเป็นฮีโร่ ช่วยพรอนเทร่า จากเงื้อมมือความมืดอย่างนั้นหรือ นอกจากเสี่ยงตายโดยใช่เหตุ ถ้าพลาดขึ้นมาคนอื่นจะหาว่าพวกนายเป็นคนบ้าที่ไม่เจียมตัวเลยนะ ชั้นดูยังไงมันก็ไม่คุ้ม แล้วทำไมพวกนายถึงจะออกไปสู้ล่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทหารไปไม่ดีกว่ารึ?"

    "เราก็รู้จักกันมานานแล้วนะอินเซ เรื่องพวกนี้แกไม่ต้องมาถามป่วนประสาทพวกชั้นเล่น ในแบบที่แกชอบหรอก คำตอบก็น่าจะรู้ๆกันอยู่นี่หว่าเหตุผลวุ่นวายอะไรนั่นมันเคยอยู่ในหัวชั้นที่ไหน คนอื่นชั้นไม่รู้หรอกนะแค่ชั้นอยากจะทำเท่านั้นเอง หึ หึ หึ" มือปืนหนุ่มผมม้ายกแก้วในมือกระดกรวดเดียวหมด แล้วลุกขึ้น โดยมี ซีวิล ทากะ ซัลเวเดียร์ ลุกขึ้นตาม แล้วทุกคนก็หันมามองจอมเวทย์หนุ่มที่ปิดหนังสือในมือเก็บ ยักไหล่ถอนหายใจเล็กน้อย

    "พวกนายนี่มันบ้าเข้าขั้นกันจริงๆ เอาเถอะชั้นเองก็มากับพวกนายขนาดนี้แล้วนี่นา มันก็น่าสนใจดีเหมือนกันนะว่า การละเมอของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง กับ การรวมตัวของเรา อะไรกันแน่ที่เรียกเรื่องราวแย่ๆ มาได้ขนาดนี้"

    ชีวิลยิ้มพลางเดินเข้าไปตบหลังดังปึ๊ก!! "ทำเป็นพูดโน่นพูดนี่ลีลาชะมัดยาด ใจจริงก็ก็อยากลุยจนตัวสั่นแล้วใช่มั๊ยล่ะ ไอ้เอนเซ่ "

    จอมเวทย์หนุ่ม ที่สะดุ้งตามแรงตบ แม้จะหยอกๆแต่ด้วยร่างกายอันแข็งแรงใหญ่โตของ ช่างตีเหล็กหนุ่มก็ทำให้ ร่างกายหุ่นนายแบบของจอมเวทย์หนุ่มกระเด็นไป 2 - 3 ก้าว พร้อมๆกับหันมาสบถอะไรบางอย่าง แต่ ซีวิลไม่ได้สนใจ เดินตรง ไปยังเค้าเตอร์เพื่อจ่ายเงิน และฝาก ทั้ง ชิน และ โซล่า ขึ้นไปพักยังห้องพักด้านบนของร้านด้วย

    แล้วทั้ง 5 คนก็เดินออกจากร้าน ท่ามกลางสายฝนที่บัดนี้มันเริ่มลงเม็ดแล้ว มุ่งตรงไปยังสำนักงานคาฟร้า




    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



    ทันทีที่ประตูสำนักงาน คาฟร้าถูกแง้ม ก็มีเสียงหวานใสจากพนักงานคาฟร้าสาวดังทักทายออกมาทันที "สวัสดีค่ะ พวกเราคาฟร้า จะอยู่กับคุณไปทุกที่ มีอะไรให้รับใช้คะ?"

    ชายหนุ่ม 5 คนก้าวเข้าไปในสำนักงานคาฟร้า ทำเอาคาฟร้าสาวผมสีม่วงอ่อน ทำสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย เพราะ สิ่งที่พวกเขาเบิกออกมาจากคลัง ต่างเป็น กระสุนปืน ลูกธนูจำนวนมาก โพชั่น และ คันธนูขนาดเหมาะมือ สีม่วงเข้มรูปร่างเหมือนดังปีกมังกร 2 อันประกบไว้ด้วยกัน

    ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ รับมันจากคาฟร้าสาวแล้วโยนให้ ซัลเวเดียร์นักกวีหัวทอง ซึ่งรับมาอย่างงงๆ "ซีวิลนี่มันธนูปีกมังกร [Dragon Wing]นี่หว่าแล้วกีต้าร์ตรูล่ะ?" ซัลวี่ขมวดคิ้วถาม

    ซีวิล ที่กำลังโยน หินเวทย์สีต่างๆ ให้ อินเซ ตอบกลับไปโดยไม่หันไปมอง คนถาม "ช่วงนี้ตรูไม่อยากได้นักกวีกะเสียงเพลงอะไรของแกซักเท่าไร แต่อยากได้ลูกธนูที่คอยปกป้อง พวกข้าจากการโดนรุมทึ้งด้านหลังต่างหาก อย่าบอกนะว่าแกใช้ไม่เป็น เล่นได้แต่กีต้าร์ ตรูจะซัดให้นอน จมกองเลือดตรงนี้แหละ" ท้ายประโยคชีวิลหันมาแสยะยิ้มถาม ทำเอา นักกวีหนุ่มที่โดนดักทาง ได้แต่หัวเราะแค่นๆ แต่ก็ไม่กล้าแซว หรือ เถียงอะไรช่างตีเหล็กร่างใหญ่ เพราะอาจโดนอย่างที่เขาพูดไว้ก็เป็นได้

    เมื่อของในคลังทั้งหมดถูกจัดสรร อินเซที่นั่งนึกอะไรบางอย่าง อยู่คนเดียวตั้งแต่เดินเข้ามาในสำนักงานคาฟร้าแห่งนี้ ก็เอ่ยทักขึ้น ทำเอาทุกคนต้องชะงัก "แล้วพวกนายรู้เหรอว่า เราจะต้องไปลุยกะพวกมันที่ไหน ซีวิล? พรอนเทร่าก็ไม่ใช่เล็กๆ ทางออกจากเมืองก็มีตั้ง 4 ทาง"

    ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ ชี้ไปทางอัศวินที่นั่งเหม่อมองฝนที่โปรยปรายลงมาอยู่ด้านหน้าของสำนักงาน คาฟร้า ซึ่งทุกคนต่างก็รู้ดีว่ามันคืออะไร นอกจากฝีมือในเชิงดาบ และความเหม่อลอยแล้ว ก็มี ลางสังหรณ์ เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้นี่แหละ ที่เจ้า ทากะ แม่นดุจตาเห็นลองชี้ไปทางไหนรับรองไม่มีพลาด

    เซโร่ มือปืนหนุ่มที่บัดนี้ขนกระสุนเงินมาเต็มพิกัด เดินเข้าไปตบบ่า ทากะอย่างคุ้นเคย "ว่าไงเจ้าเอ๋อ ทางไหนดีว่ามา คราวนี้ชีวิลมันโบ้ยมาทางแกอีกแล้วว่ะ"

    จู่ๆ ดาบในมืออัศวินหนุ่มก็สั่นจนทุกคนรู้สึกได้ แล้ว แทบไม่ต้องนัดกัน ทุกคนออกวิ่งตาม อัศวินหนุ่มผู้ตอนนี้ วิ่งกระโจนฝ่าสายฝน ที่เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาพนักงานคาฟร้าสาวได้แต่ ยืนมองงงๆ กับชายหนุ่มทั้ง 5 ที่ไปมาราวกับพายุ
    .
    .
    .
    .
    .
    วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่มีเรื่องน่าแปลก ใจสำหรับทหารรักษาการยามค่ำของประตูด้านทิศตะวันตก พรอนเทร่า เพราะวันนี้ จู่ๆ ก็มีชายหนุ่ม 5 คนวิ่ง มาบอกพวกเขาให้รีบปิดประตู เมืองแล้วก็ตามกองกำลังแห่งพรอนเทร่า แล้วพวกเขาก็วิ่งออก ไป โดยทิ้งความงงงัน ให้เหล่าทหารรักษาการ แต่คำตอบว่าทำไมชายหนุ่มทั้ง 5 คนบอกกับพวกเขาเช่นนั้น มันกำลังจะเดินทาง มาหาพวกเขา หลังจากนั้นไม่นานเท่าไร





    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


  4. onikuro13

    onikuro13 Sadistic Queen

    EXP:
    299
    ถูกใจที่ได้รับ:
    7
    คะแนน Trophy:
    38
    ...บวกเลย!! บวกเลย!!
    ...ตอนหน้าจะบู๊แล้วสินะขิงๆ ;w;
  5. alladiya

    alladiya สมาชิกที่ไม่มีอยู่จริง

    EXP:
    1,207
    ถูกใจที่ได้รับ:
    11
    คะแนน Trophy:
    88
    โถ... เค้าจะไปทำงาน ;w;


    ติดไว้ก่อนนะ
  6. Aki

    Aki Paradox Observer

    EXP:
    485
    ถูกใจที่ได้รับ:
    41
    คะแนน Trophy:
    48
    อารมณ์แบบค่อยเป็นค่อยไปดี ฮาบ้าง เกรียนบ้าง
    ตอนหน้าจะได้บู๊แล้วสินะ... ม่าง ช่างโชว์เทพสินะ ตอนหน้า ฮาๆๆๆ

    จะรอคอยความมันส์ต่อไป หึหึ
  7. swanton

    swanton Dragon on Board

    EXP:
    1,424
    ถูกใจที่ได้รับ:
    69
    คะแนน Trophy:
    113
    เฮ้ย จะบู๊แล้ว!! มาต่อเร็วๆ!!

    ซีวิลนี่หัวโจกสินะ *ถูกเหยียบ

    v
    v
    v
    เกม + อากิ - อย่าเหมารวม บาร์ดอีวาน ไม่เคยยุ่งเกี่ยว alcohol ครับ
  8. Azemag

    Azemag Aze McDowell

    EXP:
    2,368
    ถูกใจที่ได้รับ:
    262
    คะแนน Trophy:
    163
    บู๊รัวๆ โหมดพร้อมรบเต็มอัตราศึก

    ว่าแต่ไอ้พวกนี้ มอมเหล้าเด็กนี่หว่า!
    นิสัยเสียทั้งแก๊งค์จริงๆเลย
  9. Aki

    Aki Paradox Observer

    EXP:
    485
    ถูกใจที่ได้รับ:
    41
    คะแนน Trophy:
    48
    เห็นด้วยกับเกม...
    เขียนมาจากชีวิตจริงเปล่า? ฮาๆๆๆๆๆ
  10. Ryuune

    Ryuune Well-Known Member

    EXP:
    1,084
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    เข้ามาอ่านทีสองตอนรวดเลย หลังจากไม่ได้อ่านมานาน

    สนุกปนฮามากเลยค่ะ ชอบจัง พวกกลุ่มลูกผู้ชายฝีมือฉกาจแถมแอบดวงดี(มั้ง) กำลังจะออกสู้แล้ว

    อ่านแล้วรู้สึกสมเป็นนิยายแฟนตาซีแทรกมุขเล็ก ๆ ดีค่ะ

    (มองกระทู้ฟิคของตัวเอง ที่ค่อนข้างเงียบงัน แล้วถอนหายใจหนึ่งครั้ง)
  11. train

    train Member

    EXP:
    498
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    16
    แอบมาลงอย่างเงียบเชียบเลยทีเดียว =[]=!?
    ไรว้าตอนนี้ก็ยังไม่บู๊ เก็บไปโชว์เทพตอนหน้าแทนสินา =v=.....รอต่อปายยย
  12. Livic

    Livic ผู้กล้า

    EXP:
    120
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    You want to know your enemy? Look at your feet while you trample them!

    OVERRUN!!! :eek:bblaster:

    ป.ล. ไม่เคยมอมใครนะเออ ไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน แต่ถ้าอยากกินก็ ... เอ๊า - ชน!!! 555+
  13. derick

    derick Member

    EXP:
    339
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    กร๊ากกกกกกกกกกกกกก ไม่มีซีวิลอยู่นี่เรื่องจะจืดสุด ๆ!!! ตัวชูโรงขนานแท้!!!!

    บู๊!!บู๊!!!!บู๊!!!!!!!!!~

    ปล.เราคิดว่าความซวยนั่นเกิดจากพวกท่านรวมตัวกันมากกว่านะ ฮ่า ๆๆๆ

    :hcha:
  14. alladiya

    alladiya สมาชิกที่ไม่มีอยู่จริง

    EXP:
    1,207
    ถูกใจที่ได้รับ:
    11
    คะแนน Trophy:
    88
    ได้โอกาสมาอ่านละ

    เรื่อยๆ มาเรียงๆ แฝงความฮาตามแบบฉบับพี่จ้อยชิงๆ

    ตอนหน้าของบู๊มันส์ๆหน่อยเน้อ
  15. ffpokemon

    ffpokemon Editor

    EXP:
    1,691
    ถูกใจที่ได้รับ:
    79
    คะแนน Trophy:
    113
    โอ้ว ตอนหน้าจะบู๊แล้ว

    ว่าแต่... ทำไมหน่วยเงินมันเป็น 'กิล' ล่ะ มันต้องเป็น 'เซนี' สิ +_+
  16. parwankorn

    parwankorn Member

    EXP:
    60
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    6
    ้เตรียมจะเปิดฉาก การต่อสู้

    ระหว่าง 5 คน กับ บอนเตอร์ ? ตัว ซะแล้วว

    งานนี้มีเจ็บหนักแน่

    ปล. นั่งรอตอนต่อไปกันต่อไป :hsunglass:
  17. aurora

    aurora คาตะโอโม่ย

    EXP:
    1,631
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    มาอ่านช้าไปหน่อย อภัย

    ใกล้บู๊แล้วสินะ แรกๆรู้สึกว่าเว้นวรรคมันเยอะมากเกินไปจนอ่านติดๆขัดๆชอบกล สงสัยเป็นที่ตอนก๊อปจากโปรแกรมเวิดมาแปะลงเวบแล้ววรรคมันเพี้ยนไปแหงๆ

    กระชากอารมณ์มากๆ ที่กว่ากระชากหมายถึงกำลังอยู่ในบทคอเมดี้อยู่ๆก็กลายเป็นตึงเครียด ปรับอารมณ์กันไม่ทันเลยทีเดียวเชียวแหละ

    ตอนหน้าบู๊แล้วสินะ จะรออ่านฉากบู๊!!
  18. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    ห้องรับแขก กับ อีตานักเดินทางฯ


    อู้ๆเขียนๆ ตอนนี้นับเป็นอีกตอนที่ดองนานจนเจ้าตัวรู้สึกได้ขออภัยเพื่อนๆที่ติดตามกันมานะครับอาจจะช้าไปหน่อยจริงๆเนื่องจากยุ่งๆกลับหลายๆอย่างอยู่พอสมควรเลย



    บาทหลวงโอนิคุโร่


    [action]ฮี่ๆ บู๊เล็กๆน้อยๆพอหอมปากหอมคอน่า -3- [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Aki

    [action]ยังไม่เทพเท่าไรใจเย็นๆค่อยเป็นค่อยๆไปน่า[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Evan Ψzac † The Crow

    [action]มันไม่เร็วออกแนวดองซะด้วยซ้ำต้องขออภัยด้วยเน้อ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    Azemag A.C. McDowell


    [action]ไม่ได้มอมนะเอ้อแค่ให้ลองกินเฉยๆ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Ryuune


    [action]ยินดีที่ชอบนะครับ [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    > T r A i N <

    [action]ตอนนี้ก็ยังไม่เทพยกไปตอนหน้าโลด[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Civil-Man

    [action]OH YHEA!!![/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    derick

    [action]ผมก็ว่างั้นแหละครับ ตอนนี้อาจจะเด่นชัดถึงความโชคดี!!?? ของเจ้าพวกนี้[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ยูคิฮิเมะ : Fußballsüchtige

    [action]อาจจะไม่มันส์เท่าไร เอาว่าเรื่อยๆเปื่อยๆ ไปตามภาษาละกันนะ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    _ƒ¯@¯ƒ_


    [action]เอิ๊กๆขอบคุณที่มาทักครับผมเผลอเขียนสลับกับหน่วยเงินของ ฟิคที่เคยเขียนจนคุ้นมือ แฮะๆ[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    นักท่ิองเที่ยวในหุบเขาอันว่างเปล่า

    [action]ขอบคุณที่แวะเข้ามาติดตามครับ [/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Iseria Queen


    [action]ไม่ได้เป็นเพราะ โปรแกรมแหละเป็นเพราะมือตรูนี่แหละนิวเอ๋ย ช่วงนี้ติดนิสัยเคาะเว้นวรรคแปลกๆ พยายามจะแก้ใขอยู่[/action]
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
  19. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    บทที่ 5 : ลั่นระฆัง!!



    สายลมที่พัดผ่านทุ่งหญ้าด้านตะวันตกของเมืองพรอนเทร่า ลอยโชยเอื่อยมากระทบกับกำแพงหินที่ตั้งตระหง่านอันเป็นสิ่งที่บ่งบอกของอาณาเขตของเมืองหลวงแห่งรูนมิดการ์ดที่มีนามว่า"พรอนเทร่า"

    ซึ่งเวลานี้เหล่าทหารเฝ้ายามต่างงุนงงกับภาพเบื้องหน้าห่างออกไปพอสมควร ชายหนุ่ม5คนที่เพิ่งวิ่งมาบอกพวกเขาว่าให้ไปตามกองกำลังแห่งพรอนเทร่า ซึ่งเวลานี้พวกเขากลับยืนบ้างนั่งบ้างราวกับรออะไรบางอย่างอยู่

    และเวลานั้นเองอัศวินวัยกลางคนซึ่งเป็นหัวหน้าของทหารรักษาการด้านตะวันตก ก็ขี่เปโกเปโกะแวะเข้าเข้ามาตรวจตราตามปกติซึ่งก็ได้รับแจ้งถึงเหตุการณ์แปลกๆที่ปรากฎขึ้น พร้อมกับชี้ไปยังชายหนุ่ม5คนที่อยู่นอกเมืองในเวลานี้

    ภาพที่ปรากฎด้วยแสงรางๆจากคบไฟบริเวณกำแพงเมืองก็คือ ช่างตีเหล็กร่างใหญ่ที่กำลังยืนสวมถุงมือพร้อมกับขยับมันให้กระชับกับมือของเขา มือปืนผมหางม้าที่กำลังนั่งยองๆคาบบุหรี่อยู่ในปากเหม่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า นักกวีผมทองที่กำลังยืนดีดเครื่องดนตรีในมือขับกล่อมเสียงเพลงลอยมาแว่วๆจนถึงบริเวณที่เขายืนอยู่ จอมเวทย์ผมแดงสดที่กำลังนั่งอ่านหนังสือด้วยแสงสว่างจากลูกไฟเล็กๆที่เขาเสกขึ้นลอยอยู่ตรงหน้า และ อัศวินที่นั่งหลับราวกับไม่ใส่ใจในสิ่งรอบๆตัวเขา

    หัวหน้าทหารรักษาการด้านตะวันตก ขมวดคิ้วและเขาก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอะไรบางอย่างที่ลอยโชยมาตามสายลม กลิ่นเน่าแม้จะบางเบาแต่ก็รู้สึกได้ เมื่อเงี่ยหูฟังดีๆวันนี้มันกลับเงียบผิดปกติ ไม่มีเสียงของแมลง นก ที่ออกหากินกลางคืนดังลอยมาตามลมแม้แต่นิดเดียวราวกับพวกมันกลัวอะไรบางอย่างจนไม่กล้าออกหากิน

    ไม่ต้องตรึกตรองอะไรกันมากอีก สัญญาณอันตรายมันได้มาถึงเมืองหลวงแห่งนี้แน่ๆแล้ว

    "พวกเจ้าส่งคนไปส่งข่าวให้กองกำลังแห่งพรอนเทร่าบอกว่า ที่ประตูตะวันตกอาจเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้ ส่วนที่เหลือปิดประตูด้านนี้ลงเดี๋ยวนี้ พร้อมขึ้นไปประจำบนกำแพงคอยสังเกตเหตุการณ์ แล้วรายงานลงมาให้ข้าทราบทุกระยะ"

    ทหารรักษาการคนหนึ่งควบเปโกเปโกะมุ่งตรงไปยังสมาคมอัศวินแห่งพรอนเทร่า ส่วนที่เหลือรีบปฎิบัติตามคำสั่งของหัวหน้าพวกเขาแม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่




    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




    เสียงของประตูด้านตะวันตกที่ค่อยๆเลื่อนลงจนปิดสนิทปลุกให้ทุกคนตื่นจากภวังค์ยกเว้นทากะที่หลับอยู่ และซัลวี่ที่แหกปากร้องเพลงอย่างเมามันส์

    "เฮ้ ซีวิลประตูปิดแล้วแนะพวกเราถอยเข้าเมืองไม่ได้แล้วนา"เซโร่บุ้ยปากไปทางประตูเมืองที่ปิดลงแล้ว

    ซีวิลปรายหางตาไปมองแล้วก็จ้องฝ่าความมืด "หึ หึ หึ พูดอะไรไม่เข้าท่านะแกเซโร่ แล้วแกคิดว่าพวกเราจะได้หนีเข้าเมืองรึ ถ้าพวกเราหนีเข้าไปได้ ไอ้พวกที่กำลังเดินมานี่มันก็แห่เข้าไปได้เหมือนกันแหละน่า ว่ามั๊ย อินเซ?"

    คนที่ถูกถามดับลูกไฟตรงหน้าแล้วปิดหนังสือที่อ่านอยู่แล้วยืนขึ้นบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสาย "ไม่รู้สิแต่ที่แน่ๆ พวกนี้มันมากันไม่ใช่น้อยๆเลยล่ะ ซัลวี่เลิกร้องเพลงเก็บกีต้าร์ของแกได้แล้ว"

    นักกวีผมทองไม่ได้หยุดทันทีแต่ร้องจนจบท่อนแล้วจึงเดินเอากีต้าร์ไปวางบนต้นไม้ใหญ่ที่ไม่ห่างออกไปนักพร้อมตะโกนบอกมาว่า "เฮ้!! พวกนายน่ะจะซัดกันยังไงก็ระวังต้นไม้ต้นนี้หน่อยละกันตรูไม่อยากซื้อกีต้าร์ใหม่นะเฟ้ย"

    ทากะที่ไม่รู้ตื่นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไรทำหน้าตามึนๆแล้วก็บอกประโยคที่แสนจะทิ่มแทงจิตใจของนักกวีหัวทองยิ่งนัก "นายเตือนพวกเราไม่ให้ทำกีต้าร์นายพัง แต่เราคิดว่าพวกที่แห่กันมาเยอะแยะนี่ไม่คิดจะรักษากีต้าร์ของนายหรอกนะซัลวี่"

    สิ่งที่ทุกคนพูดถึงมาพร้อมกับสายลมที่พัดเอากลิ่นเหม็นเน่าอันเป็นสัญญาณบอกได้เลยว่าไอ้เจ้าสี่งที่แห่กันมาเพียบเนี่ยมันคือพวกที่ตายแล้วไม่ยอมตาย ผีดิบนั่นเอง แต่สิ่งที่พวกเขาคะเนผิดพลาดไปพอสมควรก็คือจำนวนของมันต่างหาก

    ซึ่งจำนวนของมันตอนนี้เท่าที่สายตาของทุกเห็นที่คาดคะเนได้คร่าวๆมันไม่ต่ำกว่าหลักพัน แถมยังไม่รวมเจ้าพวกที่ยังอยู่ในความมืดนั่นอีก ซึ่งทุกตัวเป็นอดีตนักรบเผ่าออคที่เสียชีวิตไปแล้วทั้งนั้น ที่ศพเดินได้อย่าง ออคซอมบี้ และพวกที่มีแต่โครงกระดูกอย่าง ออคสเกลตัน

    "เอาล่ะไม่ต้องคุยกันมากแล้วมันแห่กันมาขนาดนี้ มันไปขุดสุสานออคมาหมดกรุเลยรึไงฟะ เอาล่ะแกว่าไงอินเซ เวทย์ใหญ่ของแกกวาดได้สุดๆเท่าไร" ช่างตีเหล็กหันไปถามสหายจอมเวทย์หัวแดงซึ่งขณะนี้ไม่ได้ตอบคำถามของเขาแต่คว้าไม้เท้ายาวร่วม 2 เมตรอาวุธคู่ใจของเขาซึ่งบัดนี้ลูกแก้วตรงหัวไม้เท้าที่ล้อมกรอบด้วยลวดลายที่คล้ายกับเถาวัลย์กำลังเลื้อยพัน ลงมือร่ายเวทย์บทใหญ่สำหรับกวาดล้างเรียบร้อยแล้ว

    "เซโร่ ซัลวี่ แก2คน รอถล่มพวกมันที่แห่กันมากินตับเจ้าอินเซระหว่างมันร่ายเวทย์ไปละกัน ทากะ ส่วนแกกับข้าฝ่าดงพวกมันไปเลย มันมากันเยอะขนาดนี้ต้องมีคนบงการอยู่แน่ๆ ถ้าเก็บมันได้จะได้ไม่มีกำลังเสริมแห่มาเพิ่ม" แผนการง่ายๆแต่ต้องอาศัยความสามารถพอสมควรถูกแจกจ่ายให้แก่ทุกคน

    "ข้าแด่เทพแห่งอาวุธข้าในนามของผู้สร้างสรรค์ขอเรียกขาดจิตวิญญาณแห่งศาศตราวุธที่หลับไหลให้ตื่นขึ้น"

    "Power Thrust!!!"


    ออร่าสีแดงฉานแผ่พุ่งมาห่อหุ้มอาวุธของทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งปืนและคันธนูของเซโร่และซัลเวเดียร์ และขณะที่ยังไม่มีใครที่จะขยับตัวเพื่อลั่นระฆังเปิดศึกหนนี้ จอมเวทย์หัวแดงผู้อ่านหนังสืออยู่ตลอดเวลาก็รับบทเคาะระฆังเพื่อเปิดศึกทันที ด้วยการประกาศก้องเวทย์มนต์กวาดล้าง

    "ข้าของวิงวอนแด่โครนอส เทพแห่งกาลเวลาอันเป็นนิรันดร์ หยิบยืมพลังแห่งท่านบิดผันมิติเวลา เรียนขานอุกกาบาตบดขยี้อริร้ายแห่งข้าให้พินาศสิ้น"

    "Meteor Storm!!!"


    วินาทีนั้น ท้องฟ้าเหนือบริเวณนั้นก็กลายเป็นสีแดงฉานอุกกาบาตนับสิบลูกตกลงมาถล่มเหล่าผีดิบออคแถวหน้าแหลกกระจายด้วยแรงปะทะและความร้อนอันมหาศาล เสียงระเบิดพร้อมกับเปลวเพลิงจำนวนมากยังไม่ทันจะจางหาย เหล่าผู้รุกรานซึ่งบัดนี้พวกมันรู้ตัวว่าการเคลื่อนไหวของมันนั้นมีคนที่ล่วงรู้และออกมาต้อนรับพวกมันแล้ว

    มันทั้งหมดเคลื่อนที่เข้าหาชายหนุ่มทั้งห้าดุจสายน้ำที่โถมเข้ามาแต่ความเร็วของมันก็ไม่ได้มากมายอะไรนักเพราะยังไงผีดิบก็คือผีดิบอยู่วันยังค่ำ และ ซึ่งเวลานี้ลูกธนูเงินและกระสุนเงินจากธนูของซัลวี่และปืนของเซโร่ถูกกระหน่ำยิงอย่างเมามันส์สะใจคู่หู นักกวีผมทอง มือปืนผมม้ายิ่งนัก เพราะงานนี้กระสุนฟรี!!!

    ตรงข้ามกับซีวิลที่ยังคงยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างเย็นใจรอสหายนักดาบจอมเหม่อลอยซึ่งบัดนี้ยืนหลับตานิ่งโดยไม่สนใจ พายุอุกกาบาต ชุดที่ 2 ของอินเซ และการกระหน่ำยิงของเซโร่ และ ซัลวี่ ที่ประเคนกระสุนและลูกธนูที่ทำจากเงินที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์ อันเป็นของแสลงอย่างแรงของความมืดและผีดิบ ซึ่งแต่ละตัวโดนซัดเข้าไปลงไปนอนกองในทีเดียวแต่ถึงกระนั้น จำนวนของมันก็แทบไม่ได้ลดลงเลย พวกมันยังคงเคลื่อนที่ตรงเข้าหาทั้งห้าคนอย่างไม่สะทกสะท้าน

    และทันทีที่พวกมันเข้ามาถึงระยะที่จอมเวทย์หนุ่มอินเซได้เอา หินเวทย์มนต์ไปวางไว้เป็นแนวยาว รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของชายหนุ่ม มันการแสยะยิ้มไม่บ่อยครั้งนักที่จะมีคนได้เห็นใบหน้าแบบนี้ของเขา มันคือรอยยิ้มของปีศาจ ที่เพื่อนๆของเขาเรียกกันแบบนั้น

    "กับดักอัคคีวินาศ"

    "Fire Pillar"


    เสียงระเบิดดังกึกก้องขึ้นอีกครั้งตามจุดที่เขาได้วางหินเวทย์มนต์ไว้เสาเพลิงขนาดใหญ่ลุกโชติช่วงขึ้นเผาผลาญร่างของเหล่าผีดิบที่เดินเข้ามาในระยะทั้งหมด ซึ่งเสาเพลิงที่เรียงกันราวกำแพงไฟขนาดยักษ์ และจังหวะที่กองทัพผีดิบถูกขัดขวางด้วยกำแพงไฟขนาดใหญ่จะหยุดชะงักการคลืบคลานเข้ามาของมัน

    ทากะที่หลับตายืนนิ่งลืมตาขึ้นพร้อมกับหันไปมองหน้าซีวิล ซึ่งช่างตีเหล็กร่างใหญ่ก็พยักหน้าเล็กน้อย พร้อมตะโกนบอกสหายจอมเวทย์หัวแดงทันที "อินเซเว้ยเปิดทางให้ที" แต่ก่อนที่แผนการทั้งหมดจะดำเนินไปจู่ๆ ก็เกิดเสียงระเบิดดังลั่นมาจากภายในเมือง พร้อมๆกับจิตสังหารแบบสุดขั้วชนิดที่ว่าอยู่กลางสนามรบแบบนี้ยังรู้สึกได้

    และมันคงจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลยถ้าทิศทางของเสียงระเบิดและจิตสังหารนั้นไม่ได้มาจาก บาร์ที่พวกเข้าเพิ่งดื่มกันอยู่เมื่อกี้ และ ยังมีรุ่นน้องของเขาทั้งสองคนเมาหลับอยู่

    "ชิบหายแล้วเมิงโดนตลบหลังได้ไงวะ!!!" เซโร่ตะโกนสุดเสียงพร้อมกับหันกันกลับไปยังเมืองพรอนเทร่า แต่สัญชาตญาณมันร้องบอกเขาถึงอันตรายที่บัดนี้มันจู่โจมจากมาจากทางด้านบน ร่างของมือปืนและนักกวีผมทองที่ยืนอยู่คู่กันกระโดดหลบจากจุดที่ยืนอยู่กันอย่างฉิวเฉียดจากคมเล็บของสัตว์ประหลาด ที่หัวและปีกเป็นนกอินทรีตัวเป็นสิงโต ซึ่งขนาดตัวมันก็ไม่ใช่เล็กๆเลย

    "เฮ้ยกรีฟอนนี่หว่า!! เซโร่เอาไงดีวะ" ซัลวี่ตะโกนถามพลางยิงคุ้มกันให้อินเซที่เวลานี้กำลังร่ายเวทย์ถล่มพวกผีดิบออคอย่างเมามันส์

    "อินเซเว้ยอย่างเพิ่งมันส์ขนาดนั้น เอาไงวิ่งยิงได้ไหมวะตรูจะบวกกรีฟอนรักษาตัวเองเอาให้รอดนะเว้ย" เซโร่พูดจบไม่สนใจคำตอบของจอมเวทย์ผมแดง กระหน่ำกระสุน 3 นัดซ้อนเข้ากลางหัวอย่างแม่นยำ

    "เฮ้ยไอ้เซโร่!! ระวังกระสุนหน่อยเซ่" อินเซร้องออกมาสุดเสียงเมื่อกระสุนนัดหนึ่งลอยเฉียดๆหัวของเขาไป

    "ท่าไม่ดีแล้วเว้ย ทากะ แกกับซัลวี่กลับเข้าเมืองไปดูเด็ก 2 คนนั้นก่อน ดูจากเวลาป่านนี้เดี๋ยวกองกำลังแห่งพรอนเทร่าก็น่าจะมาแล้วล่ะ ไหนแกบอกตรูซิสิ่งที่แกสัมผัสได้นี่มันอยู่ตรงไหน"

    แล้วทากะก็ชี้ไปทางกลางฝูงผีดิบออคทางหนึ่งซึ่งช่างตีดาบร่างใหญ่ก็พยักหน้ารับทราบ "ขอบใจมากนะซีวิล ซัลวี่พวกเรารีบไปกันเถอะ" แล้วนักกวีและอัศวินหนุ่มวิ่งสุดแรงไปยังประตูเมืองพรอนเทร่าที่เวลานี้ค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ อันเป็นเครื่องหมายบอกว่ากองกำลังแห่งพรอนเทร่ามาถึงแล้ว

    ทั้งสองหนุ่มต่างวิ่งกันสุดฝีเท้าเพราะไม่รู้ว่าถ้าพวกเขาไปช้าซักวินาทีหนึ่งมันจะทำให้เกิดสิ่งที่แก้ใขไม่ได้ขึ้นหรือไม่ และทันทีที่ประตูแง้มออกกว้างพอที่คนจะลอดเข้าไปได้ ทั้งอัศวินและนักกวีหนุ่มต่างวิ่งผ่านสวนเข้าไปโดยไม่สนใจกองกำลังแห่งพรอนเทร่าซึ่งเวลานี้ต่างเตรียมที่จะออกไปรับมือกับกองทัพผีดิบที่เวลานี้มันแห่กันมาล้อมเต็มไปหมด ซึ่งก็สร้างความประหลาดใจทั้งจากเสียงระเบิดภายในเมืองและการปรากฎตัวของชายหนุ่มทั้งสองคน

    เซโร่ที่อยู่ใกล้ประตูเมืองที่สุดตะโกนประโยคที่ทำให้กองกำลังแห่งพรอนเทร่าแทบไม่เชื่อหูของตัวเอง "พวกคุณปิดประตูเมืองไปเถอะครับเจ้าพวกนี้เดี๋ยวพวกเรารับมือเอง พวกคุณคอยระวังอย่าให้เจ้าพวกนี้หลุดไปในเมืองก็พอครับ" และไม่รอที่จะฟังคำตอบ เซโร่ ก็กระโดดหลบพร้อมกับยิงปืนในมือสวนเข้าใส่เจ้าสัตว์ประหลาดครึ่งสิงโตครึ่งอินทรีที่พุ่งลงมาหมายจะขย้ำเขา

    ซีวิลที่เวลานี้วิ่งเข้าใส่ฝูงผีดิบที่แห่เข้ามาทุกทางหมายจะฉีกกระชากเนื้อของช่างตีดาบร่างใหญ่คนนี้ แต่วินาทีนั้นเองที่ลูกไฟจำนวน 8 ลูกใหญ่ที่พุ่งแหวกความมืดและร่างกายอันไร้ชีวิตของอดีตนักรบเผ่าออคเบื้องหน้าของซีวิลแหวกออกเป็นเส้นตรง

    "Sightrasher"

    คราวนี้เสียงของจอมเวทย์ผมแดงนามว่าอินเซดังขึ้นอีกครั้่งพร้อมๆกับลูกไฟ อีก 8 ลูก ที่แทนจะพุ่งกระจายออกไปรอบทิศทางดั่งที่จอมเวทย์คนอื่นใช้กัน แต่ลูกไฟของเขากลับพุ่งเป็นเส้นตรงตามทิศทางของผู้ร่ายเวทย์สั่งอย่างแม่นยำเปิดเส้นทางด่วนพิเศษสำหรับช่างตีเหล็กร่างใหญ่ที่แทบจะวิ่งตามลูกไฟไปติดๆ

    "รีบหน่อยนะซีวิลชั้นไม่มั่นใจว่าจะมีพลังจิตพอจะซัดเจ้าพวกผีดิบออคนี่ได้นานซักเท่าไร" เสียงของอินเซตะโกนตามหลังไปติดๆ แล้วเริ่มลงมือประเคนสารพัดเวทย์กวาดล้างและกับดักเวทย์เพื่อยับยั้งเจ้าพวกที่จะแห่กันเข้ามาฉีกเนื้อเขา ถึงจะคำนวนไว้แล้วว่าต้องสู้กับศัตรูจำนวนมากแต่ก็ไม่ได้คาดว่าจะต้องมาสู้กับศัตรูจำนวนมากขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาถล่มพวกมันไปก็ไม่ใช่น้อยๆแต่พวกมันก็ยังไม่มีการชะงักหรือหยุดเลยแม้แต่นิดเดียวยังคงไหลบ่าเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย

    "พวกมันมีเท่าไรกันแน่เนี่ย!!" เสียงพึมพัมเบาๆราวกับบ่นกับตัวเองของอินเซ ที่เวลานี้ด้านหน้าของเขาซีวิลวิ่งหายเข้าไปกลางฝูงผีดิบเพื่อที่จะหยุดเจ้าคนที่บงการเจ้าพวกนี้ทั้งหมด เมื่อเหลือบไปด้านหลังเซโร่ก็กำลังตึงมือกับเจ้าครึ่งสิงโตครึ่งอินทรีที่กำลังเล่นไล่จับกันอยู่แต่การเล่นครั้งนี้สิ่งที่ผู้แพ้ต้องจ่ายคือชีวิต ส่วนทากะและซัลวี่ที่มุ่งตรงกลับไปยังบาร์เพื่อดูเจ้าเด็ก2คนนั่นก็ไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับตัวอะไรที่อยู่ในเมืองแต่จากจิตสังหารที่อยู่ห่างขนาดนี้ยังรู้สึกได้ศึกหนนี้มันไม่ใช่เรื่องสนุกๆซะแล้วสิ ความซวยที่พวกเขาบอกว่ามันมาเคาะเรียกถึงหน้าประตูบ้าน คราวนี้ไม่ใช่ธรรมดาแต่เป็น โครตซวยต่างหากเล่า!!




    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~





    ลมจู่ๆที่พัดแรงราวกับจะฉีกกระชากทุกอย่างให้ขาดวิ่น ใบไม้ที่ปลิดปลิวไปตามแรงลม พร้อมกลิ่นไอฝนซึ่งเป็นสัญญาณถึงพายุใหญ่ ที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า แต่สิ่งเหล่านี้กลับไม่ได้เป็นสิ่งที่ชายหนุ่มทั้ง 2 คนที่กำลังวิ่งกันอย่างสุดกำลังจะสนใจเลยซักนิด ตรงกันข้ามสิ่งที่พวกเขาสนใจก็คือจิตสังหารที่แรงกล้าและมืดมืดราวกับปีศาจร้ายที่ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆนี่ต่างหาก

    เสียงของใครบางคนที่ร้องอย่างเจ็บปวดมันดังฝ่าสายลมที่กำลังกรรโชกหนัก ทันทีที่พวกเข้าเข้ามาถึงบริเวณบาร์ที่พวกเขายังดื่มกินกันเมื่อหัวค่ำที่เอง และเมื่อมาถึงสิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของชายหนุ่มทั้งสองคนก็คือบริเวณหน้าบาร์ที่พังยับเยิน และร่างของนักธนูฝึกหัดที่จมกองเลือด

    "เฮ้ยโซล่า!!" ซัลเวเดียร์ผู้รับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงของร่างที่กองอยู่ตรงหน้า พริบตานั้นทากะกระชากดาบคู่มือพร้อมกับพุ่งเข้าขวางร่างของคนทั้งสองไว้

    เคร้ง!!!

    เสียงของโลหะปะทะกันดังลั่น และสิ่งที่ปรากฎต่อหน้าเขาทำเอาเลือดในกายอัศวินหนุ่มที่ไม่เคยอาทรร้อนใจกับอะไรง่ายๆเย็นเฉียบไปทั้งตัว

    เพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือต้นตอของจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวราวกับปีศาจที่เขาสงสัยนั่น มันจะไม่ทำให้เขาตกใจไปได้เลยถ้าคนที่เพิ่งพุ่งเข้าโจมตีเมื่อกี้นี้ไม่ใช่ ชิน นักดาบผึกหัดที่ตัวเขารับเป็นพี่เลี้ยงนั่นเอง และที่สำคัญในมือของชินก็คือดาบเล่มหนึ่งรูปร่างประหลาดสีดำสนิท มีคมดาบแยกออกมาเป็นแฉก

    อัศวินที่คลุกคลีอยู่กับดาบอย่างเขาทำไมจะไม่รู้เล่าว่าดาบเล่มนี้มันคือ "Mysteltainn" หนึ่งในดาบต้องสาปที่มีพลังมากที่สุดในรูนมิดการ์ด เขาไม่มีเวลาคิดอะไรมากแล้วนอกจากตะโกนบอกเพื่อนเขาอย่างสุดเสียง

    "ซัลวี่นายพาโซล่า หนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เร็วเข้า!!!" สิ้นเสียงทากะตวัดคมดาบเข้าประทะดาบต้องสาปสีดำเล่มนั้นอย่างรุนแรงเพื่อที่จะขัดขวางไม่ให้มันไปสังหารบุคคลที่อยู่ด้านหลังเขา

    ซัลเวเดียร์ถึงจะไม่ได้ออกผจญภัยกับเพื่อนๆของเขากลุ่มนี้มากนักแต่เขาก็สนิทจนพอที่จะรู้ว่าอัศวินที่อยู่ตรงหน้าเขามีดีมากพอที่เขาจะเชื่อถือได้ นักกวีหนุ่มเอาคันธนูคล้องตัวพาดไหล่ไว้ในลักษณะเฉียงแล้วอุ้มร่างอันชุ่มไปด้วยเลือดหายใจรวยรินวิ่งตรงไปยังโรงพยาบาลภายในพรอนเทร่าที่ใกล้ที่สุดโดยไม่กังวลและเหลียวมาด้านหลัง เพื่อระวังการโจมตีจากนักดาบฝึกหัดที่ถือดาบเล่มนั้นแม้แต่น้อย

    นักกวีผมทองวิ่งสุดกำลัง ซัลเวเดียร์รู้ดีว่าถ้าเขาช้าไปซักหน่อยนักธนูฝึกหัดคนนี้อาจจะไม่มีโอกาสเห็นพระอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้แน่ๆ แต่ราวกับว่าความโชคร้ายที่เกาะหลังพวกเขานั้นมันเกาะแน่นเหลือเกิน นักกวีผมทองได้ยินเสียงของโลหะลากมาตามพื้น ดักรออยู่ด้านหน้าเขาราวกับรู้มาอยู่ก่อนแล้วว่าเขาต้องมาทางนี้

    ผีดิบเกราะหนักไร้ศีรษะแห่งเมืองที่ถูกสาบ "ดูราฮาน" มันจะไม่เป็นปัญหาสำหรับนักกวีผมทองคนนี้เลยถ้าเขาไม่ได้อุ้มคนเจ็บอยู่และมันไม่ได้ยืนรอเขาอยู่ นับ 10 ตัวแบบนี้!!

    "ว้อย!!!! มันจะซวยอะไรกันนักกันหนาวะ คราวหน้าตรูจะไม่มากินเหล้ากับไอ้พวกบ้านี้อีกแล้ว" ซัลเวเดียร์ตะโกนระบายความอัดอั้นพร้อมกลับวิ่งเข้าใส่ฝูงผีดิบเกราะหนักที่หัวไม่ติดอยู่กับตัวตรงหน้าอย่างคนเสียสติ



    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




  20. onikuro13

    onikuro13 Sadistic Queen

    EXP:
    299
    ถูกใจที่ได้รับ:
    7
    คะแนน Trophy:
    38
    ...รู้สึกบันเทิงมากที่อ่านไปแก้คำผิดให้เจ้าของฟิคไป...
    ...เว้นช่องไฟไม่ประหลาดละ ยินดีด้วย ;w;
    ...ตอนนี้ยาวเป็นพิเศษเลยทีเดียว ส่วนตัวเค้าว่าบางท่อนก็อธิบายเยอะไปหน่อย ดูไม่ค่อยจำเป็น แต่ก็โอเคนะคะ
    ...แล้วชินจะเป็นยังไงต่อไป!! ริวจะกระอักเลือดตายรึไม่!!
    ...ตายแหงๆ ;w;
  21. taleoftrue

    taleoftrue Well-Known Member

    EXP:
    900
    ถูกใจที่ได้รับ:
    52
    คะแนน Trophy:
    113
    เคราะหฺซ้ำกรรมซัดขนาดนี้ เหมือนผู้บงการมันจะแค้นกลุ่มตัวเอกมากเป็นพิเศษเลยนะเนี่ย >_<"
  22. derick

    derick Member

    EXP:
    339
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    ตอนนี้ช่วงบรรยายแปลก ๆ นะจ้อยจี้ รู้สึกเหมือนว่าเว้นวรรคผิดช่วง กับคำบรรยายมันดูสับสนไปหน่อยโดยเฉพาะตอนแรก ๆ ส่วนหลัง ๆ ก็ดีขึ้นนะ

    กร๊ากกกกกกกกกกกกกก ไม่อยากจะบอกว่าชอบคำร่ายเวทย์อ่ะเธอ เท่นะเนี่ย!!!

    กำลังมันส์เลยอ่ะ!! อยากอ่านต่อ มาต่อด๊วนนนนนนนนนนน!!!
  23. swanton

    swanton Dragon on Board

    EXP:
    1,424
    ถูกใจที่ได้รับ:
    69
    คะแนน Trophy:
    113
    ซัลวี่ เอ็งจะวิ่งเข้าหาดูราฮาน 10 กว่าตัวโดยที่มือยังแบกเจ้าโซล่าอยู่ยังงั้นเรอะ =A=

    สนุก!! ชอบ!! รู้สึกทุกคนเท่โคตรๆ ตั้งแต่เจ้าอินเซร่ายเวทย์ใหญ่แล้ว บทเผชิญหน้ากับกองทัพซอมบี้ดูอลังการงานสร้าง นักรบ 5 คน ต่อกองทัพผีดิบเป็นพัน แบบนี้เขาเรียกว่าขั้นเทพ!!
    เพียงแต่จบงานนี้คงจะมีคนตายไม่น้อย แค่คิดว่าตอนหน้าต้องเลือดสาดแหงๆก็มันส์แล้ว

    ปล. จ้อยม่างโหดร้าย เอาดูราฮาน 10 ตัวขวางบาร์ด นี่คิดว่าตรูเป็นฮันเวล 99 รึไงฟระ
  24. PaiaAznable

    PaiaAznable มนุษย์ตู้ปลาช้ำรัก

    EXP:
    744
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    เพิ่งจะรู้ว่ายังไม่ได้มาเมนต์ตอนที่แล้ว ซอรี่นะขอรับ OTL

    ใครไปขุดสุสานออคมาซะหมดป่าช้าละนั่น อุแม่... แล้วดาบเล่มนั้นไปอยู่ในมือของชินได้ยังไง หรือไอ้ดาบบ้านี่จะเป็นตัวเรียกลางร้ายทั้งหลายทั้งแหล่หว่า = ="

    รอชมต่อไปขอรับ ;w;
  25. Azemag

    Azemag Aze McDowell

    EXP:
    2,368
    ถูกใจที่ได้รับ:
    262
    คะแนน Trophy:
    163
    อย่างกับยกดันเจียนมาครอบทับเมืองพรอนเทร่าทั้งเมือง ....

    ว่าแต่หวังว่าคงยังไม่มีตัวละครของใครล้มหายตายจากไปนะ!!

    ปล. คำผิดนิดๆหน่อยๆ และการเว้นวรรคแปลกๆอีกนิดๆหน่อยๆ
    เดี๋ยวค่อยแก้ให้พรุ่งนี้ละกัน

    [hr]

    EDIT
    แก้คำผิดและการเว้นวรรคแปลกๆให้ตามที่บอกแล้วเน้อ

Share This Page