เนื่องจากกระทู้เก่ามีกรณีพิพาทนอกประเด็น และจขกท. ต้องการให้ปิดกระทู้ และทีมงานก็ได้ทำการปิดกระทู้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพื่อมิให้ข้อมูลอันเป็นประโยชน์ในกระทู้เก่าเกิดการสูญหายไป ซึ่งนับเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก ทีมงานจึงขอรวบรวม Reply เดิมจากกระทู้เก่ามาไว้ ณ กระทู้นี้ เพื่อให้สมาชิกหมวดฟิคชั่นได้พูดคุย แลกเปลี่ยนข้อมูล ประสบการณ์ เทคนิค ได้เช่นเดิม Azemag A.C. McDowell 18 / 7 / 2010
แก้ไขจากเดิม หนูชอบแต่งฟิคแนวแฟนตาซี เพราะว่า แต่งแนวอื่นทีไร จะกลายแนวเพ้อฝันทุกครั้งที่แต่งเรื่องนั้น แล้วก็แนวแฟนตาซีมันดีกว่าแนวอื่นเพราะดูมีอะไรน่าตื่นเต้นและไม่ธรรมดา ไม่เหมือนกับแนวอื่นที่เอาทฤษฎีความจริงมาใช้ในเรื่อง เทคนิคในการแต่งนิยายแฟนตาซีคือ การใส่สิ่งที่ดูน่าตื่นเต้นลงไป เช่น การเกิดปรากฏการณ์แปลกๆขึ้นมา และต้องทำลายกรอบของความจริง เพื่อให้เรื่องดูตื่นตา ที่มาตอบมิใช่ว่าจะหาเรื่อง เพียงแต่ขอต่อเรื่องราวไปในทางที่ถูกต้องเหมือนกับว่าเปลี่ยนอดีตให้ดีขึ้น
แอบปั๊มเนาะ เห็นว่าเป็นกระทู้ดี คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นด้วย โดยอาศัยแนวทางที่หลายๆคนมาแนะนำเอาไว้ พัฒนาของตัวเองบ้าง ส่วนตัว ผมชอบดราม่าครับ จะดราม่าแอบไหนก็ได้ พระเอกตาย นางเอกเป็นง่อย นั่งเฝ้ารอความรักที่ไม่มีวันจะกลับมาได้ หรือจะฉายถึงความโหดร้ายและโหดเหี้ยมของสงครามผ่านมุมมองของคนที่อยู่ภายนอก โดยจะผ่านตัวเอกที่เป็นนักรบแนวหน้า แต่มีบาดแผลในใจ จิตใจไม่มั่นคง อะไรๆทำนองนี้ครับ และผมก็ชอบเขียนแนวไซไฟสงคราม หุ่นยนต์รบ!! คิดว่าถ้าทำงานที่ทำอยู่ตอนนี้จบแล้ว ผมจะเขียนงานเรื่องต่อไปให้อยู่บนโลก ไม่ใช่อวกาศแบบนี่ครับ น่าจะได้งานที่ดูสมจริงและน่าสนใจมากกว่านี้ เดี๋ยวจะเอามาโพสในนี้แหละครับ แต่ลงเมื่อไหร่นั้น คงต้องภาวนาให้คอมและเน็ตของผมมันทำงานได้อย่างเป็นที่น่าพอใจก่อนน่ะครับ
เพิ่งได้ไล่อ่านกระทู้ในห้องนิยาย เห็นมุมมองของตัวเองเมื่อปีที่แล้วก็ขำดี เพราะเพิ่งผ่านมาปีเดียว แต่มุมมองเรื่องนิยายผมเปลี่ยนไป -0- สงสัยจะมาจากนิยายที่ได้อ่านปีนี้กับปีที่แล้วคนละแนวกัน ปีนี้อ่านแนวแฟนตาซีตลกๆ เยอะ 55555 ตอนนี้เลยชอบเขียนแฟนตาซีที่เนียนใส่มุขตลกเข้าไปตามบทบรรยาย แต่ไม่ชอบให้มุขมันออกหน้าออกตาเกิน จนดูเหมือนเป็นหนังสือการ์ตูนในคราบนิยาย (อธิบายแบบนี้่คนจะเก็ทมั้ยหว่า) รู้สึกว่ายากแต่สนุกดีถ้าทำได้ มีน้องสาวเป็นคนช่วยอ่านกรองให้คนนึง ก็คอยมองสีหน้าน้องสาวตลอดว่า มันอ่านแล้วอมยิ้มรึเปล่า (ถ้ายิ้มก็แปลว่ามุขไม่แป้ก!... แต่บางทีไว้ใจไม่ได้ เพราะน้องดันขำง่ายเกินไป) รู้สึกว่ามุขตลกของนิยายอยู่ที่การเล่นคำ มุขเรื่องเีดียวกัน สามารถทำให้ตลก/ไม่ตลกได้ ขึ้นกับการจัดเรียงประโยค+เล่นคำ หรือบางทีไม่ใช่มุข แต่พอเล่นคำนิดหน่อย มันก็จะกลายเป็นมุขตลก เมื่อก่อนผมเกลียดการเขียนฉากสู้ ฉากสู้ผมจะจบภายในย่อหน้าเดียว พระเอกนางเอกของผมก็ไม่ใช่พวกสายต่อสู้ เป็นสายวิ่งหนี แต่ปีนี้เขียนแนวเกมส์ออนไลน์ ถ้าตัวเอกไม่เก่ง เนื้อเรื่องก็ไม่สนุก หรือถ้าตัวเอกเก่ง แต่คนเขียนห่วยก็ไม่สนุก 555555555+ เลยต้องชนกับมันสักตั้ง ผมลองเอานิยายเล่มที่เขียนฉากสู้ดี กับฉากสู้ห่วยหลายๆ เรื่องมาเปรียบเทียบกันดู ว่าต่างกันตรงไหนบ้าง แบบ..... เวลาพระเอกสู้ มันสู้คนเดียว หรือสู้เป็นหมู่คณะ? บทพูดตอนสู้เยอะมั้ย? มันออกท่าอะไรขึ้นก่อนหลัง? มันทำอะไรกันตอนสู้? บทบรรยายระหว่างสู้มันเขียนละเอียดทุกขั้นตอนมั้ย หรือตัดๆ ข้ามๆ บ้าง? เพื่อนพระเอกบทเยอะรึเปล่าตอนสู้? บลาๆๆๆ ????? จริงๆ บางประเด็นก็ไม่ได้เกี่ยวกับความสนุกของเรื่องเลย แต่่ผมเขียนฉากสู้ไม่เป็น เลยต้องลองเอาสิ่งที่นิยายฉากสู้ดี มันทำ แต่นิยายฉากสู้ห่วยมันไม่ทำ มารวมมิตรกันดู 55555+ แล้วให้น้องสาวช่วยสกรีนว่าอ่านรู้เรื่อง+ลื่นมั้ย ทำไปทำมาก็สนุกดี เลยชอบฉากสู้ไปล่ะ 555+ สิ่งที่ยังชอบไม่เปลี่ยนคือคงเป็นเรื่องแนวเวทมนตร์ เรื่องเพ้อฝัน พระเอกนางเอกอายุน้อยๆ
แนวที่ถนัด................. นั่นสินะ จริงๆยังไม่สามารถ define ได้ว่าที่เขียนอยู่ทุกๆวันนี้มันแนวไหนกัน XD!! เอาเป็นว่า ฉากต่อสู้ยังไม่เคยลองเขียน (แต่คงจะยาก) ทางนี้จะชอบเขียนอะไรๆที่มันเล่นกับจิตใจคนอ่าน และอยากจะให้สมจริงพอสมควร เวทย์มนต์...ตราบใดที่ไม่ต้องคิดบทร่ายคาถายาวๆก็คงจะเขียนได้ (ฮาาา) จะบอกว่าดราม่าไหม ก็ไม่รู้สิ เพราะตัวละครที่สมจริง ยังไงทุกๆคนก็ต้องมีปมอยู่แล้ว ไม่งั้นมันจะทื่อ ไม่มีมิติ และเล่นไม่สนุก (!?) ....ยังไงๆก็ยังคิดไม่ตกว่าที่เขียนๆอยู่ทุกวันนี้มันเป็นแนวไหนกันแน่นะ?
ถนัดก็.... พวกแฟนซี ต่อสู้ เลือดสาด(ก็นั่งแต่งมันอยู่แนวเดียว) แต่สดใสก็พอได้อยู่ค่ะ แต่จะชอบเขียนฉากสู้ค่ะ(เคยให้เพื่อนที่ห้องอ่านบทนำเรื่องที่แต่งเรื่องนึง(ซึ่งเลิกแต่งไปแล้ววเพราะอู้จัด) เพื่อนบอกว่ามันส์ดีค่ะ) ส่วนใหญ่ตัวเอกจะเป็นพวกมีปมหลังอาจจะมีแค่พระเอก ก็ได้ เช่น หมู่บ้านโดนเผา เพื่อนหาย เพื่อนตาย (พล็อตเดิมๆ) และเพื่อไม่ให้แฮปปี้เกินไปบางครั้งอาจแต่งให้เพื่อนหายไปแลวหายไปเลย หรือมีคนตายซักเล็กน้อย5-6คน(ไม่รวมตัวประกอบที่ถ้าแต่งให้มีคนตายอาจเป็น10) จะไม่ค่อยชอบแนวรักหวานหยดเยิ้ม ถ้ามีในเรื่องจะไม่เรทและไม่หวานมากนัก แต่ถ้าจะพูดอะไรก็จะให้พูดตรงๆไม่ได้มีการขัดอะไรทั้งสิ้น(รำคาญ) ไว้ว่างๆจะมาลงบอร์ดแล้วกันค่ะ(ในสมุดเล่มหลักยังไม่ถึงไหนเพราะอู้จัด เอิ๊ก แถมแต่งเรื่องได้เป็นตอนๆแต่ยังไม่ได้โยงอีกต่างหาก โยงเนื้อเรื่องจริงๆตอบเดียวยังไม่จบ อย่างที่บอก อู้จัด) และถ้าฉากสู้จะไม่ให้อภินิหารเกินไปเช่นตัวเอกกำลังจะแพ้ มีใครหน้าไหนไม่รู้มาช่วย แต่ถ้าไม่อยากให้ตายจริงๆ จะแต่งให้มันเตี๊ยมกันไว้ก่อน แต่ถ้าจะให้ตายจะแต่งมันรันทดสุดๆ ของชุบไม่มี หมดแรงถ้วนหน้า หมอโดนซัดสลบไปแล้ว(กะให้มันตายแน่ๆ) จะไม่ค่อย(จนถึงไม่แต่งเลย)ให้ตัวเอกอ่อนมากเกินไป อาจจะอ่อนแค่ตอนต้น แต่ในเนื้อเรื่องหลักจะไม่อ่อน นางเอกจะไม่ใช่สายหนี แต่เป็นสายบู๊ ไม่น่ารำคาญ ถ่วงบางเวลา และจะแต่งเรื่องส่วนใหญ่เป็นหมู่คณะ เน้นว่าจะไม่แต่งให้มันอภินิหารเกินไป มีการใส่มุขเป็นบางครั้ง