[รับสมัครตัวละคร] >> Bloody FanG << ล่าล้างเขี้ยวโลหิต *!!!!REMAKE!!

กระทู้จากหมวด 'Fiction' โดย maxlancer, 24 กันยายน 2010.

  1. maxlancer

    maxlancer ประธานรุ่น2ตุรกีเชียงใหม่

    EXP:
    1,183
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    88
    :hsunglass: เห็นหัวกระทู้พร้อมชื่อ ผมคนนี้ ก็โปรดเข้าใจได้เลยว่า ผมขุดไหเก่ามา เขียนใหม่!!! ครับ

    หากใครเขียนอ่านเรื่องนี้ จะเข้าใจว่า เคยเกิดปรากฎการณ์อารยธรรมล่มสลายมาแล้ว จน ล่มไป ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมชอบมา และ เสียงตอบรับดีทีเดียว

    และวันนี้ ผมก็พร้อมจะนำมาเขียนใหม่อีกครั้ง จาก ปลายปากกาผมคนนี้

    !!!ล่าล้างเขี้ยวโลหิต!!!

    ปล. White Feather //Devil Fang ยังไม่ได้ล่มหรือลอยแพนะครับ บอกไว้ก่อน ==

    !!!คำเตือน!!!!: เนื้อหาในฟิคเรื่องนี้ อาจเนื้อหาบางจุดที่ไม่เหมาะสมกับผู้เยาว์ การพูดจากันอาจมีคำหยาบคายแต่ไม่บ่อยเท่าไหร่ มีเรื่องความเชื่อทางศาสนาบางส่วนที่ถูกนำมาดัดแปลง ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหา ความเชื่อและสถานที่บางส่วนได้อ้างอิงจากของจริง แต่มีการดัดแปลงเพื่อความบันเทิงเรื่อง แต่ไม่ได้มีเจตนาในการลบหลู่แต่อย่างใดน่ะครับ

    ป.ล. องค์กรแวมไพร์ กลุ่มลับของทางกางเขนดำ และ นักล่า ความสัมพันธ์ในระดับประเทศเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริงแต่อย่างใดน่ะครับ เป็นเรื่องสมมุติเพื่อความบังเทิง


    บทนำ

    “ “แวมไพร์” เมื่อกล่าวถึงชื่อนี้ ใครต่อใครก็คงนึกถึงผีที่กินเลือดเป็นอาหาร ไม่มีวันตาย กลายร่างเป็นค้างคาวได้ โดนแสงแดดจะไหม้เป็นผุยผง กลัวไม้กางเขน กระเทียม แร่เงิน แพ้น้ำฝน หรืออะไรอีกมาก แม้กระทั้งถั่วที่ใช้ในพิธีไล่ยักษ์ของวัฒนธรรมตะวันออก ยังมีคำร่ำลือว่าผีดูดเลือดยังแพ้ได้

    “เชื่อเถอะ!! ถ้าผมบอกว่าแวมไพร์มีอยู่จริงในโลก คุณคงถีบส่งผมไปหาจิตแพทย์ทันทีแน่นอน แต่คุณเคยลองคิดเล่นๆดูบ้างหรือเปล่า? ว่าสิ่งมีชีวิตที่มีชื่อว่า “มนุษย์” ที่พวกคุณพบปะอยู่ทุกๆวัน ไม่ว่าจะเป็น ภารโรง เด็กนักเรียน เพื่อนสนิท ญาติพี่น้อง แม้กระทั่งพ่อแม่ อาจจะเป็นสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์แต่แฝงตัวอยู่ในสังคมเดียวกันกับคุณก็ได้…”

    “ เรื่องที่ผมอยากจะนำมาให้พวกคุณได้อ่านต่อจากนี้ มันจะเป็นเรื่องราวที่พวกคุณไม่คิดว่ามีจริงอยู่เป็นแน่ ผมได้ทำการรวบรวมข้อมูลต่างๆที่แฝงอยู่ในมุมมืดของสังคมมนุษย์ทั่วทุกมุมโลก เรื่องราวของพวกเขา เหล่าแวมไพร์ เหล่ามนุษย์ ที่พยายามรักษาสมดุลของระหว่างเผ่า และกลุ่มที่ต่างก็ไม่ปรารถนาถึงการคงอยู่คงอีกฝ่าย”

    >>>> นี่เป็นเพียงข้อมูลส่วนหนึ่งที่พบภายในข้อมูลส่วนตัว ก่อนจะมีเพียงร่องรอยและประวัติการกำจัดข้อมูลออกภายในฐานข้อมูล<<<<



    “ข้อความส่วนหนึ่งจากรายงานส่วนตัวของนักสืบ เอลเมส คอสตาเทรอส จากแผนกฆาตกรรม องค์กรตำรวจรัฐนิวยอร์ก”

    เนื้อเรื่องคร่าวๆ

    เรื่องราวของฟิคเรื่องนี้ ก็อยู่ยุคปัจจุปัน แต่เป็นโลกไม่ได้มีแต่มนุษย์ที่เป็นใหญ่ในสังคม เผ่าพันธุ์อีกเผ่าพันธุ์หนึ่งที่ได้อยู่ร่วมกันกับมนุษย์ในรูปลักษณ์เดียวกัน ซึ่งก็คือผีดูดเลือดหรือแวมไพร์ แวมไพร์ได้แฝงตัวอยู่ในทุกอณูของสังคมมนุษย์ตั้งแต่ผู้ปกครองสูงสุดยันรากหญ้า และได้มีการพยายามรักษาสมดุลของเผ่าพันธุ์ไม่ให้กลืนกินอีกฝ่ายมากเกินไป เพราะว่าแวมไพร์ที่เกิดมาจากการโดนกัด มักจะไล่ล่ามนุษย์โดยไม่สนใจข้อนี้ รวมทั้งเหล่านักล่านอกสังกัดมากมายที่ต้องการล้างปางแวมไพร์เช่นกัน จึงมีองค์กรระดับมหภาคชื่อ แพทริออท เป็นกลุ่มผู้ปกครองสูงสุดของแวมไพร์ คอยควบคุมดูแลอยู่มาอย่างยาวนาน

    ฝ่ายมนุษย์เองก็มีกลุ่มที่ล่วงรู้การมีอยู่ของแวมไพร์เช่นกัน กลุ่มกางเขนดำ (BLACKCROSS) คือกลุ่มที่ได้มีการก่อตั้งมาอย่างยาวนานเพื่อป้องกันและควบคุมไม่ให้แวมไพร์รุกคืบการใช้ชีวิตของมนุษย์ ซึ่งรวมไปถึงเรื่องอาชญากรรมต่างๆ ในฝีมือของแวมไพร์ โดยมีบาทหลวงกับซิสเตอร์ผู้ถูกกำกับด้วยความว่า สีดำ และกางเขนกุหลาบดำ เป็นสัญลักษณ์แห่งผู้รับใช้ภายใต้กางเขน และป้องกันเหตุร้านต่างๆจากฝีมือแวมไพร์

    แม้ว่าจะดูเหมือนมีการรักษาสมดุลอำนาจไว้อย่างดีแล้วก็ตาม แต่กระนั่นด้วยทิฐิและความหวาดกลัว ไม่มีทางที่จะมีการยอมรับการปรองดองกัน ในความคิดของทุกๆคนอย่างแน่นอน แวมไพร์ที่ต้องการเหนือกว่ามนุษย์ กับ มนุษย์ผู้สาปแช่งแวมไพร์สู่นรกอเวจี สองพวกที่เหมือนจะเติบโตขึ้นตามกาลเวลาก็ได้มีการขยายวงกว้างมากขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดปัญหาที่พร้อมจะปะทุอยู่ในเวลาอันใกล้

    แล้วอะไรละ ที่จะทำให้วงจรแห่งความวุ่นวายนี้จบสิ้น?

    =================================================================================

    รายละเอียดย่อยๆในฟิค
    1.)เผ่าพันธุ์ – อย่างที่ว่ากันไปเผ่าพันธุ์มันก็มีอยู่ในเรื่องแค่สองคือแวมไพร์หรือมนุษย์ซึ่งจะอธิบาย รายละเอียดดังนี้

    1.1) มนุษย์ – โฮโมเซเปียนหรือคนเราปกติทั่วไปนี่เอง มนุษย์นั่นถ้าเปรียบทางกายภาพแล้ว นับได้ว่าอ่อนแอกว่าแวมไพร์เกือบทุกด้าน ไม่ว่าจะความเร็ว พละกำลัง อัตราการฟื้นฟูของเซลล์ในร่างกาย แต่กระนั้น มนุษย์ก็ยังมีสิ่งที่แวมไพร์ด้อยกว่าเช่นกัน สิ่งนั้นคือ องค์ความรู้และวิทยาการต่างๆของมนุษย์ ที่สามารถคิดค้นอุปกรณ์และวิธีการสังหารแวมไพร์ได้อย่างง่ายดายจนทำให้ความด้อยกว่าของเผ่าพันธุ์หายไปได้ทันที ยิ่งตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมาที่เกิดโรคตื่นกลัวแวมไพร์ขึ้น ทำให้ผู้คนหันมาระวังและหาทางกำจัดแวมไพร์ทุกวิถีทาง ปัจจุปันมนุษย์บางกลุ่มก็ยังทำการค้นคว้าเกี่ยวกับแวมไพร์อยู่ ถึงขั้นมีศูนย์วิจัยลับๆ ตามแถบยุโรป หรือ เอเซียแม้ว่าความกลัวเหล่านั้นจะหายไปจากมนุษย์เพราะกาลเวลาแล้วก็ตาม

    มนุษย์ในเรื่องนี้มีอยู่สามจำพวกคือ


    1.มนุษย์ปกติ

    2.นักล่านอกรีด – กลุ่มมนุษย์ที่เคียดแค้นแวมไพร์และหวังจะกำจัดมันให้สิ้นซาก มักจะออกล่ากลุ่มแวมไพร์ ระดับรากหญ้า ขึ้นไป
    3.กลุ่มกางเขนดำ Black Cross กลุ่มมนุษย์ผู้เปรียบได้กับผู้พิทักษ์สันติราชของมนุษย์ หรือ ยมทูตของแวมไพร์ เนื่องจาก บาทหลวงดำ หรือ ซิสเตอร์ดำแห่งกางเขนดำ เป็นผั้ที่ถูกฝึกมาอย่างเคี้ยวกร่าก ในเรื่องสังหารแวมไพร์ ด้วยวิทยาการ ศาสตร์ลับ ยาพิษ ศาสตร์การต่อสู้ เพื่อการสังหารผีดูดเลือด ทำให้เป็นกลุ่มที่แวมไพร์ต้องขยาด เมื่อเห็น สัญลักษณ์กางเขนประดับกุหลาบหนามสีดำ

    2) แวมไพร์ – หากกล่าวทางวิทยาศาสตร์เป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบคล้ายมนุษย์ชนิดหนึ่งที่ดื่มเลือดมนุษย์เป็น อาหาร แต่ตามตำนานกล่าวว่าแวมไพร์เกิดจากการที่สาวกของพระเยซูคริสต์นามว่า “ยูดา” ได้รู้สึกผิดกับการทรยศต่อเยซูคริสต์จนแขวนคอไถ่บาป แต่ทว่าความผิดที่ยูดาได้ก่อเอาไว้นั้นถือเป็นบาปอันมหันต์ที่ไม่อาจลบล้างได้ วิญญาณของยูดาจึงถูกสาปให้ไม่อาจเห็นแสงแห่งดวงอาทิตย์ได้อีกไปตลอดกาล ซึ่งในขณะนั้นเองที่ซาตานได้ถือโอกาสนี้เข้าสิงสู่วิญญาณของยูดา ก่อให้เกิดเป็นปิศาจกระหายเลือดขึ้นมา กลายมาเป็นแวมไพร์ตนแรก

    แวมไพร์นั้นด้านกายภาพเหนือกว่ามนุษย์ทุกๆอย่าง ความเร็ว พละกำลัง ประสาทสัมผัสเทียบเท่ากับสัตว์ป่าดีๆนี่เอง ร่างกายมีความสามรถในการฟื้นฟูเหนือมนุษย์หลายเท่าตัว ส่วนที่ขาดไปก็สามารถงอกมาใหม่ได้ แถมแวมไพร์ที่อยู่มานานๆก็จะมีพลังพิเศษประเภทคล้ายๆกับพลังจิต หรือ วิวัฒนาการทางร่างกายอีกที่เรียกว่า “เซกันด์บลัด” แต่แม้จะแกร่งแค่ไหนแวมไพร์ก็ย่อมมีจุดอ่อนอันใหญ่หลวงคือ โดนแสงแดดแล้วไหม้จนเป็นผุยผง แวมไพร์ชั้นสูงที่อายุหลายศตวรรษอาจโดนแล้วไม่เป็นไร แต่กระนั้นก็จะอ่อนแออย่างที่สุดราวกับเด็กท่ามกล่างแสงแดดนี้) แพ้แร่เงินและกระเทียม (คาดว่าสารบางตัวในแร่เงินและกระเทียม ทำปฎิกิริยากับเลือดหากได้รับในปริมาณมาก ตาย) กางเขนไม่เชิงว่าได้ผลเสมอไป แต่กับแวมไพร์รุ่นแก่ๆกลับหวาดเกรงในกางเขนอาจจะเป็นผลมาจากด้านศาสนา

    แวมไพร์ในที่นี้ก็แบ่งออกเป็นสองพวกใหญ่ๆคือ

    1.) แวมไพร์เลือดแท้ – แวมไพร์ที่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด มันจะมีอายุมาแล้วเป็นศตวรรษขึ้นไป แวมไพร์เลือดแท้เหล่านี้ ไม่ถือว่าแกร่งเหนือมนุษย์มากเท่าไหร่ แต่ที่แวมไพร์ชั้นสูงต่างเป็นที่เกรงกลัวคือ เซกันด์บลัดของพวกเลือดแท้ที่มักจะมีพลังเหมือนเวทมนตร์ดีๆนี่เอง อีกอย่างคือการฟื้นตัว แวมไพร์เลือดแท้ มีพลังฟื้นฟูสูงมากๆ แม้กระทั่งหัวขาดยังต่อใหม่ได้ วิธีสังหารมีแค่ไม่กี่วิธีเช่นขยี้สมองให้เละจนกลับมาไม่ได้อีก ไม่ก็ทำลายหัวใจ ซึ่งมันก็ยากมากมาย ปัจจุปันเลือดแท้เหลือไม่กี่ร้อยตน เป็นตระกูลเครือญาติเดียวกันซะส่วนใหญ่ ซึ่งเหลืออยู่แค่ 6 ตระกูลที่คอยเป็นหัวขององค์กรนั้น อนึ่งเลือดแท้ไม่จำเป็นต้องดื่มเลือดเป็นอาหารสามเวลา สำหรับแวมไพร์ เลือดเป็นเหมือนพลังงานชีวิตเทียบกับแครอรี่ของมนุษย์แต่เลือดแท้มีการเผาผลาญพลังงานในระดับปกติ ทำให้แวมไพร์เลือดแท้ดื่มเลือดน้อยมาก หากไม่ได้ใช้เซกันด์บลัด

    2.) แวมไพร์กลายพันธุ์ – ทางชีววิทยานั่น ในเลือดของของแวมไพร์มีไวรัสประเภทหนึ่งที่เมื่อเข้าไปสู่สิ่งมีชีวิตแล้วจะ ปรับเปลี่ยนโครงสร้างของร่างกายให้กลายเป็นแวมไพร์เช่นเดียวกัน แวมไพร์ที่กัดปกติ เขี้ยวจะแฝงไปด้วยเลือดของแวมไพร์อาบอยู่เล็กน้อย แต่ก็เพียงพอทำให้ผู้ถูกกัด กลายพันธุ์ แวมไพร์ที่เกิดจากการกลายพันธุ์ จะมีความแกร่งทางกายภาพมากกว่าเลือดแท้อยู่บ้าง มากน้อยก็ตามสภาพร่างกายของผู้ถูกกัดแต่เดิม เพราะร่างกายได้ปรับเปลี่ยนพัฒนาอย่างเฉียบพลัน จนเกิดเป็นสัตว์ป่าดีๆ แต่ข้อเสียที่ตามมานั้นมากมาย ต้องดื่มเลือดอย่างน้อยสุดวันละครั้ง เพราะร่างกายมนุษย์ที่กลายเป็นแวมไพร์จะต้องรับภาระการเผาผลาญพลังงานของ ร่างกายมากขึ้นหลายเท่า แน่นอนว่าสารอาหารของมนุษย์เอาไม่อยู่แน่ จึงทำให้ร่างกายโหยหาแหล่งพลังงานซึ่งนั่นก็คือเลือดของมนุษย์ หากไม่ได้ดื่มจะมีอาการเหมือนลงแดงและบ้าคลึ่ง จนตาย ด้านเซกันด์บลัดของกลายพันธุ์นั้นไม่ต้องพูดถึงความสามารถแบบเลือดแท้ เลย ไม่มีทาง แต่พวกนี้ได้ความสามารถด้านการวิวัฒนาการด้านร่างกาย เช่น สร้างปีก เปลี่ยนร่างกายเป็นให้แข็งราวเหล็กกล้า หรือแปลงเปลี่ยนสภาพร่างกาย ทำให้พวกนี้ร้ายกาจใช่ย่อยทีเดียว


    2.) อาวุธประจำกาย
    มาถึงส่วนนี้ ผมขอเกี่ยวกับอาวุธว่า อย่าซ้ำชนิดกันมากนักเลยครับTwT (อย่างตอนฟิคศิลา แต่ละคนดาบกับมีดกันมาหมด) อย่างน้อยก็แบ่งเป็นกระบี่ ปืน ดาบญี่ปุ่น มีด ดาบเรเพียว ดาบใหญ่ หอก ทวน ขวาน แส้ก็ยังดี มันได้ดูไม่จำเจซ้ำซาก ส่วนอาวุธขออธิบายนิดนึง
    - แวมไพร์ชั้นสูงส่วนใหญ่มักจะใช้อาวุธเก่าๆโบราณตามอายุแก ด้วยความที่ว่าอาจเป็นขุนนางมาก่อนทำให้หยิ่งในเรื่องศิลปะการใช้อาวุธอย่างมาก จึงหาพวกใช้ปืนไม่ค่อย (อีกเพราะแวมไพร์แก่ๆมันจะผ่านการฝึกฝนอาวุธนั้นๆมาเป็นร้อยๆปีจนช่ำชองก็ได้) ส่วนแวมไพร์กลายพันธุ์รุ่นอายุไม่กี่ปี ก็จะตามยุคตามสมัยไปหรือไม่ก็ใช้อาวุธที่ถนัดเอา
    - อาวุธหลักๆที่แวมไพร์ทุกคนมีติดตัวก็คือกงเล็บ แวมไพร์สามารถงอกเล็บให้ยาวใหญ่ขึ้นได้ ซึ่งความคมก็ขึ้นอยู่กับอายุของแวมไพร์(ยิ่งแก่ยิ่งคม)
    - มนุษย์พวกนักล่านอกรีต หรือ กางเขนดำ จะมีอาวุธสำหรับล่าแวมไพร์เฉพาะอยู่แล้ว แต่ว่าแต่ละคนก็จะมีอาวุธที่ตนถนัดใช้ที่สุดเป็นอาวุธหลักๆ ซึ่งส่วนนี้ยกให้ผู้สมัครจัดการคิดได้เลย แต่อย่าฉีกมากนัก ปัจจุปันนั่นแหละครับ
    - อาวุธที่เลือกมาขอให้สอดคล้องกับทักษะการต่อสู้ด้วยน่ะครับ ไม่ใช่ประเภทเก่งต่อสู้มือเปล่าสุดๆ แต่ดันมาใช้ดาบแทนที่จะเป็นพวกมีดหรือสนับมืออันนี้ก็ไม่ไหวน่ะครับ^^

    3.)ทักษะการต่อสู้ – แน่นอนมีอาวุธให้แล้วก็ต้องมีระดับฝีมือ ทักษะการต่อสู้ที่กล่าวมาคือ จำพวกเพลงดาบ ทักษะการใช้ปืนหรือศิลปะการต่อสู้ (เอาแปลกๆ ที่ไม่ค่อยรู้จักมาก็ได้ ผมเชี่ยวชาญเรื่องศิลปะการต่อสู้มากพอควร) ซึ่งจุดนี้ผมมีบทเรียนมาแล้ว คราวนี้เลยขอว่าเอาแค่ชำนาญที่สุดจริงๆ แบบด้านใดด้านหนึ่งไปเลย ไม่เช่นนั้นตอนสู้กันมันจะกลายเป็นมั่วซั่วกันไป (ผมงัดจุดเด่นของแต่ละทักษะเต็มสตรีมแน่นอนครับ รับรอง)

    4.) เซกันด์บลัดและลักษณะพิเศษ – ความสามารถขั้นที่สองของแวมไพร์ ผมขอแบ่งเพื่อจะได้ไม่ปนกันน่ะครับ
    - แวมไพร์เลือดแท้หรือชั้นสูง >> ความสามารถรูปแบบพลังจิต หรือ เวทมนตร์ เช่นควบคุมดิน น้ำ ลม ไฟ การสะกดจิตต่างๆ เป็นพลังที่เกิดจากพายในของสมองและสายเลือด
    - แวมไพร์แบบกลายพันธุ์ >> ความสามารถรูปแบบเพิ่มพลังทางกายภาพด้านใดด้านหนึ่งให้เหนือความปกติโดยการเปลี่ยนรูปลักษณ์ของร่างกาย เช่น ความผิวกายเปลี่ยนสีได้แบบกิ้งก่า สร้างปีกให้บินได้ เปลี่ยนร่างกายเป็นเกราะแข็งราวกับเหล็กได้ ประมาณนี้

    EDIT : ย้ำอย่างนึงคือ เป็นความสามารถพิเศษที่พัฒนาขึ้นมาน่ะครับ เหมือนๆกับพลังเน็นในฮันเตอร์xฮันเตอร์นั้นแหละ ใช้แล้วก็มีเสียพลังเช่นกัน แล้วก็พลังพวกไม่กลัวแสงอาทิตย์นี่ ไม่มีน่ะครับ^^'' ถ้าเป็นเลือดแท้ จะมีภูมิต้านทานส่วนนึงอยู่แล้ว (แต่จะอ่อนแอมากท่ามกลางแสง)

    5.)ฝ่ายในเรื่อง

    1.กลุ่มกางเขนดำ (Black Cross)
    – เป็นองค์กรอิสระที่ถูกก่อตั้งขึ้นไปช่วงศตวรรษที่18 ช่วงที่เริ่มมีข่าวคราวเรื่องแวมไพร์อาละวาดอย่างหนาแน่น จนทางรัฐประเทศร่วมมือกันหาทางกวาดล้าง กลายเป็นองค์กรกางเขนดำ ปัจจุปันองค์กรนี้ยังมีหน่วยงานแฝงตัวอยู่หลายประเทศ หลักๆก็ทางยุโรปที่มีศูนย์วิจัยลับเกี่ยวแวมไพร์อยู่ด้วย ผู้คนธรรมดาไม่มีใครล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของกลุ่มนี้ แม้แต่บุคคลชั้นสูงของแต่ละประเทศก็ยังรู้เพียงไม่กี่คน กลุ่มกางเขนดำนั้นมีหน้าที่หลักๆไม่กี่อย่าง คือ กำจัดกลุ่มแวมไพร์ที่รวมตัวอาละวาดตามค่ำคืน ปกปิดข่าวเกี่ยวกับแวมไพร์หากเกิดการฆาตกรรมที่เป็นฝีมือแวมไพร์ และคอยรักษาสมดุลระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์ไม่ให้เหลื่อมล้ำกัน ในองค์กรกางเขนดำนั้นก็มีความขัดแย้งกันเองเช่นกัน ไม่ได้ร่วมมือกันเสมอไป เช่นบางกลุ่มที่คิดแตกต่างคือหาทางกำจัดแวมไพร์ให้สิ้นซาก จนบางครั้งจะสังหารแวมไพร์ที่ไม่ได้เข้าทำร้ายมนุษย์ในทันที ทำให้มีเหตุพิพากระหว่างกางเขนดำด้วยกันเองก็มี ส่วนบุคคลที่ทำหน้าที่ดังกล่าวนั้นจะเรียกกันBlack PriestหรือBlack Sister ซึ่งเป็นเหล่าผู้คนที่ฝึกฝนมาเพื่อรับมือแวมไพร์โดยเฉพาะ แม้ว่าจะไม่มีพลังเหนือธรรมชาติ แต่พวกเขาก็มีศาสตราวุธล้ำสมัยที่คิดค้นขึ้นมาเพื่อกำจัดแวมไพร์และกระบวนท่าต่อต้านกับแวมไพร์โดยเฉพาะ ทำให้ฝีมือของกลุ่มคนพวกนี้เทียบเท่ากับแวมไพร์ได้อย่างง่ายดาย

    2. กลุ่มนักล่านอกรีต (Untraditional Hunter) – = กลุ่มของคนที่เคียดแค้นเหล่าแวมไพร์ด้วยสาเหตุตามแต่ละคนจะมี กลุ่มนี้ไม่มีคำว่าปราณี สังหารลูกเดียว ไม่สนว่าแวมไพร์ตนนั้นจะทำร้ายมนุษย์หรือไม่ จึงมักจะเกิดการต่อสู้ระหว่างกลุ่มของกางเขนดำ กับ นักล่าบ่อยๆครั้งที่เจอกัน เพราะนักล่าดันจะไปสังหารแวมไพร์ที่รักสงบ กลุ่มนักล่ามักจะทำงานกันเป็นทีมๆหลายๆคน ต่างจากกางเขนดำที่มักจะทำงานเดี่ยวไม่กี่จัดทีมไม่กี่คน แต่ไม่มีการก่อตั้งเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ เนื่องจากเป้าหมายแต่ละกลุ่มมักไม่ตรงกัน แต่ก็มีการร่วมมือ ข่าวสารอยู่บ้างในข่าววงใน

    3. องค์กรแวมไพร์ แพทริออท(Patriot)
    – เป็นกลุ่มสังคมขนาดยักษ์ของแวมไพร์เปรียบเสมือนมหาอำนาจในสายตาของแวมไพร์ทุกคน มีหัวหลักคอยควบคุมอยู่ 6 ตระกูลสายเลือดแท้ นำการปกครองโดย มหาแวมไพร์ ลอร์ด เซเดียส เดียโบล ราบราก้า ซึ่งจะคอยควบคุมกลุ่มสังคมแวมไพร์ ไม่ให้กลืนกินมนุษย์ให้มากเกินไป เพราะอาจเป็นเหตุทำให้พวกแวมไพร์โดนล้างบางได้ แต่ก็มีตระกูลที่คิดว่ามนุษย์เป็นแค่อาหารเช่นกัน และหวังจะล้างบางเหล่ามนุษย์แทน ทำให้ในองค์กรก็หวังจะแย่งชิงอำนาจกันเองด้วยเช่นกัน ในกลุ่มนี้จึงมีแวมไพร์สองประเภทคือ พวกรักสงบกับพวกคิดว่ามนุษย์คืออาหาร ในกลุ่มสังคมแวมไพร์ก็มีตั้งแต่นักการเมือง นักธุรกิจ อาจารย์ นักเรียน เรียกได้ว่าทุกระดับชั้น แฝงตัวอยู่กับมนุษย์ได้อย่างแนบเนียน (แต่จะในรูปแบบไหนก็แล้วแต่บุคคล)

    =======================================================================================

    ใบสมัคร (คำเตือน ใบสมัครมีรายละเอียดเยอะมาก ฉะนั้นค่อยๆอ่านก็ได้ เดี๋ยวจะสมัครผิดประเด็นไป)

    ชื่อ นามสกุล -

    ฉายา – สงวนให้สำหรับแวมไพร์เลือดแท้ และเหล่ากางเขนดำทั้งหลาย

    อายุ - มนุษย์ปกติแต่ดูวัยวุฒิด้วยก็ดี แวมไพร์เลือดแท้จะหยุดการเติบโตตั้งแต่ อายุ 20 จนถึง 200-300 ปี และจะค่อยเติบโตอย่างช้าๆจนแก่ ด้วยความเร็วที่ไม่เท่ากัน ส่วนแวมไพร์กลายพันธุ์ อายุจะหยุดนิ่งหลังถูกกัดทันที เพราะร่างกายกลายพันธุ์ไปแล้ว แต่ส่วนมาก พวกกลายพันธุ์อายุมักไม่ยืน ด้วยความกระหายที่หนักหน่วงของตัวเอง

    เพศ - ชาย กับ หญิง กระเทย เกย์ เลสเปี้ยน ทอม ไบเซ็กซ์ชวล แปลงเพศ สาวดุ้นแล้วยังยังไง ก็ตามแต่จินตนาการ

    เชื้อชาติ – ชาติไหนก็จัดมา (อย่าลูกครึ่งมาเยอะนักน่ะครับ มันหาใส่ยาก)

    เผ่าพันธุ์ - (รายละเอียดดูด้านบน 1.)

    อาชีพ – อาชีพของมนุษย์ปกตินี่แหละครับไม่ว่าจะแวมไพร์หรือมนุษย์ (ฝั่งBlack Cross พวก บาทหลวงดำหรือซิสเตอร์ที่ยังไงอาชีพหลักแกก็คือพระไม่ก็แม่ชี สามารถทำงานอื่นได้ เพราะไม่จำเป็นว่าต้องเป็นผู้รับใช้ศาสนา แต่กำกับไว้ก่อนว่าเป็น บาทหลวงหรือซิสเตอร์ดำ)

    รูปร่าง หน้าตา - (ขอรูปซักหน่อยจะขอบคุณมากครับ)

    ลักษณะนิสัย – (เลวดี สาย H สาย L SM Guru เอาหมดครับ)

    เครื่องแต่งกาย – ถ้าอยากจะมีหลายชุดก็ใส่มาได้น่ะครับ หรือจะเอาชุดนอน ชุดเที่ยว ชุดเดียวกันก็ได้

    ภูมิหลัง – (กำเนิด เหตุการณ์วัยเด็กที่ส่งผลต่อปัจจุปัน ครอบครัว ปัจจุปันเป็นต้น)


    อาวุธประจำกาย – (รายละเอียด อ่านด้านบน 2.)

    ทักษะการต่อสู้ - (รายละเอียด อ่านด้านบน 3.)

    เซกันด์บลัด หรือ ลักษณะพิเศษ – สงวนสำหรับแวมไพรเลือดแท้(เซกันด์บลัด)กับแวมไพร์กลายพันธุ์(ลักษณะพิเศษ) เท่านั้น (ดูรายละเอียดอ่านด้านบน 4.)

    ฝ่าย - (รายละเอียดด้านบน 5.)และ กำกับด้วยว่า อยู่ตำแหน่งใด ในฝ่ายนั้น

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- หมายถึง Black cross , นักล่านอกรีต หรือ กลุ่มในหกเลือดแท้ อะไรว่าไป

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ส่วนนี้มีผลต่อการปฏิบัติตัวต่ออีกเผ่าด้วย

    รายละเอียดอื่นๆ – รู้จักกับใครเป็นพิเศษ มีนิสัยตามตัว คำพูดติดปาก ETC.

    ถึงผู้แต่ง –

    สงสัยหรือไม่เข้าใจตรงไหน PM มาถามได้ตามสะดวก ปกติผมเช็คบอร์ดทุกวันไม่ขาดหากไม่ยุ่งจริงๆ
  2. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    ชื่อ นามสกุล - ซารุซาวาตาริ ทากะ (มันมาอีกแล้วเว้ย!!)

    อายุ - 25ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – ญี่ปุ่น

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์แท้ๆ จากฟาร์มโคนม -3-

    อาชีพ – นักเขียนอิสระบังหน้าจริงๆ รับจ้างแก้ปัญหาเหนือธรรมชาติ

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสั้นกระเซิงๆสีดำสนิท ตาสีน้ำตาลเข้ม ดูยังไงก็คนเอเซีย รูปๆ

    ลักษณะนิสัย – สบายๆ เรื่อยๆ ชิวๆ พูดเท่าที่จำเป็นหรือต้องการอธิบายอะไรบางอย่างเท่านั้น นอกนั้นก็ทำหน้ามึนๆ พยักหน้า หรือ ส่ายหน้าเท่านั้น ชอบที่จะฟังเรื่องราวต่างๆที่ผู้อื่นพูดคุยกัน ไม่ใส่ใจกับกฏหรือหรือข้อกำหนดอะไรต่างๆมากมายนัก ทำทุกอย่างตามที่ตัวเองเชื่อมั่น และยึดตามจรรยาบรรณที่ได้ให้ไว้กับอาจารย์ มองทุกอย่างจนถึงแก่นแท้โดยไม่เอาชาติกำเนิด หรือ เผ่าพันธุ์มาตัดสิน แต่ก็บ่อยครั้งที่หมอนี้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เพราะขี้เกียจไปเจอกับความยุ่งยาก และสามารถหลับได้ทุกที่และทุกเวลาไม่ว่ามันจะหนวกหูหรือหน้าสิ่วหน้าขวานซักแค่ไหนหมอนี่หลับได้ตลอด แต่ถ้ามีใครย่องเข้ามาหา หรือ มีอันตราย มาถึงหมอนี่กลับรู้ตัวตลอดและรับรู้สถาณการณ์รอบตัวทั้งหมดด้วย หลายๆคนเลยสงสัยว่าหมอนี่หลับจริงๆแน่เรอะ?

    เครื่องแต่งกาย – ชุดง่ายๆเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์ สวมเสื้อแจ๊คเก็ตแขนยาวทับอีกที สะพายย่ามสารพัดประโยชณ์สีดำอีก
    1ใบ รูปๆ

    ภูมิหลัง – ชายหนุ่มจากดินแดนอาทิตย์อุทัย ที่ออกเดินทางเพื่อหาเลี้ยงปากท้องด้วยการรับจ้างแก้ปัญหาเหนือธรรมชาติ ซึ่งจริงๆตัวเขาเกิดและเติบโตในตระกูล "องเมียวจิ" หรือ หมอผีพื้นบ้านของทางญี่ปุ่น หมอนี้ได้รับการเรียนรู้เกียวกับวิธีจัดการเรื่องลี้ลับต่างๆมากมาย แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถใช้วิชาแขนงต่างๆพวกนี้ได้เสียที จึงทำให้ถูกกันออกจากตระกูล แต่ถึงกระนั้นเขาก็ได้ สมบัติจากตระกูลมา 1ชิ้น ก็คือ ดาบมังกรสยบวารี และเลือกที่จะก้าวเดินในวิถีแห่งดาบ โดยได้ไปเรียนถึงวิถีการใช้ชีวิตและดาบกับ ปรมาจารย์ ด้านนี้ทำให้หมอนี้เข้าใจถึงกระแสของสิ่งต่างๆ แล้ววิถีการใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย

    แต่จิตวิญญาณส่วนหนึ่งลึกๆในใจก็เรียกร้องให้หมอนี่ออกไปยังโลกกว้างซึ่งมันก็เป็นเหตุผลที่ทำให้หมอนี่ เลือกที่จะเอาวิชาความรู้ที่เรียนมาจากตระกูลของตนมาทำมาหากินเพื่อเอาชีวิตรอด และ สามารถไปเผชิญหน้ากับสิ่งตื่นเต้นและได้เรียนรู้ว่านอกจากสิ่งที่เค้าได้เรียนรู้มาบนโลกใบนี้ยังมีสิ่งลี้ลับอีกมากมาย และ มีสิ่งหนึ่งที่มีอำนาจเหนือผู้คนและแอบแฝงอยู่ในความมืดตลอดมา และเขาอยากจะรู้เรื่องราวเหล่านี้ซะด้วยสิ ถึงมันอาจจะทำให้เขาต้องไปเจอเรื่องราวที่วุ่นวายจนเอาชีวิตไปทิ้งก็ตามที

    อาวุธประจำกาย –

    ดาบมังกรสยบวารี (เครดิต : bladegoo)

    ดาบโบราณที่สืบทอด กันมาในตระกูลของทากะ ว่ากันว่าดาบเล่มนี้ถูกสร้างขึ้นมาด้วยโลหะอาถรรพ์หลายชนิด จนออกมามีใบดาบสีดำ แซม สีแดงโลหิต ราวกับดาบเล่มนี้เปรอะเลือดอยู่ตลอดเวลา กล่าวกันว่าดาบเล่มนี้คมมากพอที่จะตัดเกล็ดมังกร สายน้ำ และ วิญญาณ ให้ขาดออกจากกันและบาดแผลที่เกิดจากดาบเล่มนี้ ไม่สามารถรักษาให้หายได้ง่ายๆในเวลาอันสั้น ไม่ว่าสิ่งที่โดนฟันจะเป็นเทพ หรือ ปีศาจก็ตามที
    My link 01
    My link 02
    My link 03
    My link 04
    My link 05

    Hi Capa Dragon Black Custom 7 Inch

    ปืนสั้นโมเดลพิเศษที่ทากะ ได้รับมาจาก แม่ค้าอาวุธคนหนึ่งที่รู้จักกันในนาม "เจ้าหญิงแห่งรัตติกาล" เป็นค่าจ้างในการไปไล่ผีออกจาก ตุ๊กตาญี่ปุ่น ที่เธอสั่งซื้อมาจากญี่ปุ่น ซึ่งเขาก็สัมผัสได้ว่าเธอและคนรอบๆตัวเธอนั้นไม่ใช่คนธรรมดา แต่เขาก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ รับงานนี้ เพราะเขาอยากรู้เช่นกันว่า ความลี้ลับจากด้านตะวันออก และ จ้าวแห่งรัตติกาลด้านตะวันตก เจอกันแล้วเป็นเช่นใด โดนปืนกระบอกนี้ เขาได้แม๊กฯ สำรองมา 3อันและเขาก็สรรหาประสุนเงินติดไว้ในแม๊ก เพื่อต่อต้านสิ่งลี้ลับด้านตะวันตก ที่เขามักจะโดนตามล่าอยู่เสมอ แต่อำนาจปะทะของปืนกระบอกนี้ที่ระยะ 10 เมตร มันพอๆกับไรเฟิลดีๆนี่เอง แต่แรงถีบของมันก็แรงพอๆกับแรงปะทะของมันน่ะแหละ
    My link 06


    ทักษะการต่อสู้ - วิชาดาบโบราณ อาศัยการขยับที่น้อยฟันเท่าที่จำเป็น อาศัยการอ่านเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม แล้วนสวนกลับอย่างรวดเร็วและเฉียบคม การตวัดดาบทุกครั้งต้องได้ผลสูงสุด อาศัยพละกำลังของฝ่ายตรงข้ามย้อนกลับไปทำร้ายตัวเอง ใช้ประโยชน์จากสิ่งรอบตัวชดเชยความต่างของพื้นฐานร่างกาย

    การยิงปืนอาศัยในการตะลุมบอลกับศัตรูจำนวนมากๆเพื่อ ลดความต่างของจำนวนและใช้ต่อกรกับศัตรูที่ใช้อาวุธระยะไกล หรือใช้เพื่อเบนความสนใจ ในการเข้าประชิดตัวในพริบตา


    ฝ่าย - ไร้สังกัดรับงานตามที่ถูกว่าจ้างและอยากทำเท่านั้น



    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ถึงจะเคยได้ยินเรื่องเล่ามากมาย แต่ก็มีสิ่งที่น่าค้นหาและเรียนรู้อยู่ดีสำหรับผู้ครองรัตติกาลอย่างแวมไพร์ พวกเขามีชีวิตอยู่มาได้ยังไงกันนะตั้งหลายพันปี โดยที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าพวกเขามีตัวตนอยู่

    รายละเอียดอื่นๆ – แปะไว้ เพื่ออยากให้เพิ่มอะไรอีก

    ความสัมพันธ์


    ลิเวียส เดียร์มิส สโลโบแดน -
    "ลิเวียส" เคยประดาบกันมา ด้วยความเข้าใจผิด แต่เจ้าตัวทากะเองไม่คิดจะแก้ข้อกล่าวหาที่เขาไม่ได้ทำเพียงเพราะต้องการสู้กับ "ดาบแห่งซาตาน" ยอดนักดาบเบื้องหลัง ที่ถูกกล่าวขานว่าเก่งกาจที่สุดในด้านตะวันตก แต่สุดท้ายก็ปางตายทั้งคู่ เพียงแค่ตอบสนองความอยากที่จะสู้ที่แฝงอยู่ในจิตใจเท่านั้นเอง แล้วกว่าจะแก้ความเข้าใจผิดกันรู้เรื่องทั้งคู่ต้องสู้กันจนนอนเดี้ยงอยู่เป็นเดือนเลยทีเดียว

    Alice Ray.Evil "ยายเจ๊" นายหญิงจอมเอาแต่ใจของ "ลิเวียส" สาเหตุความเข้าใจผิด ว่าทากะเป็นพวกนักล่า แต่จริงๆแล้วเขามาเพื่อทำงานตามที่ถูกว่าจ้างมาต่างหาก จากนั้นก็ราวกับทากะโดนล๊อคตัวไม่ว่าจะหลบไปอยู่มุมไหนของโลก เมื่อมีงานยากๆ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับ หรือไม่ก็ตาม นายหญิงคนนี้ ก็จะส่งคนมาตามเขาถูกเสมอ ซึ่งเขาพยาหลบเท่าไรก็ไม่พ้นซักที แต่ก็นะสุดท้ายเขาก็รับงานอยู่ดีก็มันเงินดีและน่าสนุกนี่นา
  3. shinkyoto

    shinkyoto Well-Known Member

    EXP:
    580
    ถูกใจที่ได้รับ:
    3
    คะแนน Trophy:
    88
    100%




    ชื่อ นามสกุล : Boris Solomon

    ฉายา : Elder of Siberia

    อายุ : 950ปี (ภายนอกราวๆ ต้น60)

    เพศ : ชาย ก็อย่างที่เห็น

    เชื้อชาติ : Russia

    เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์เลือดแท้

    กิจการ/อาชีพ/ตำแหน่ง : ประธานกลุ่มการค้าโซโลม่อน

    Solomon Group

    - Eurasia Petroleum
    - Siberia industry Federation
    - Solomon pharmaceutical Corporation
    - VECTOR International (Weaponary and Heavy Security corp.)
    - New Russia Bank (บริการเงินทุนหมุนเวียน และ เงินอุดหนุนเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นกับแวมไพร์ที่ต้องการความช่วยเหลือ)



    รูปร่าง หน้าตา :

    [​IMG]
    Cre : gonzo

    ลักษณะนิสัย : เป็นคนที่ฟังมากกว่าพูด ทำในสิ่งที่พูด ไม่พูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ น้ำเสียงเนิบช้า สุขุม มั่นคง มีความคิดความอ่านเรื่อง ถูกผิดวัดจากสภาวะรอบตัว มากกว่าจะยึดตามตัวอักษรตรงๆ การให้คำชี้แนะหรือตักเตือนคือสิ่งที่แกมักจะทำในสถานการณ์ที่เหมาะสม ไม่ดื่ม ไม่สูบ และ ไม่กินอะไรที่ไม่ได้มากจาก บรรษัทยาที่ตนเป็นเจ้าของ (เลือดถ้าไม่ได้อัดเม็ดก็ต้องเป็นของธนาคารเลือดเท่านั้น)

    เครื่องแต่งกาย : ปรกติอยู่ในชุดสูทจีนสีเทา สีดำ หรือสีเทากากีสักอย่าง

    ภูมิหลัง :


    "มีเพียงคนที่เคยเผชิญหน้าความตายมาแล้วเท่านั้น ถึงจะรู้คุณค่าของชีวิตได้" บอริส โซโลม่อน


    เป็นเวลานานมาแล้ว ที่ตระกูลโซโลม่อนเริ่มจากการเป็นครอบครัวเล็กๆในทุ่งน้ำแข็งไซบีเรีย ห่างไกลความเจริญหรือการติดต่อจากมนุษย์ภายนอก กว่าศตวรรษที่พวกเขาดำรงชีพกับธรรมชาติ ไม่เบียดเบียนไม่แย่งชิงหรือทำให้ผืนแผ่นดินแห่งนี้แปดเปื้อนมนทิลใดๆ

    ทว่าการมาถึงของผู้รุกรานจากทางใต้ กลับทำโชคชะตาของพวกเขาเปลี่ยนไป เร่ร่อนจากการไล่ฆ่าอย่างไร้ความปราณี ชนเผ่าโซโลม่อน ได้อพยพย้ายถิ่นฐานไปไกลถึงสุดขอบทวีปทางตะวันออก ไปตั้งหมู่บ้านเล็กๆติดทะเล ใกล้กับช่องแคบแบริ่งในปัจจุบัน แต่ด้วยโรคร้ายและความอดอยากได้คร่าชีวิตชาวเผ่าไปทีล่ะคนอย่างโหดร้าย จนทั้งเผ่าเหลือรอดเพียงครอบครัวเล็กๆครอบครัวหนึ่ง ที่ตรงนั้นเอง ชายแปลกหน้าจากแดนไกลก็ได้มาเยือนที่หมู่บ้านของพวกเขาพร้อมกับ ข้อเสนอบางอย่าง

    "อยากจะติดตามเราหรือไม่?" บอริส ที่ในตอนนั้นเหลือกันเพียงสองต่อสองกับภริยา มาทิลด้า ที่ไม่เหลืออนาคตใดในหมู่บ้านแห่งนี้ ได้ตัดสินใจเสี่ยงครั้งใหญ่ และติดตามคนแปลกหน้าคนนั้นไป

    ล่วงเลยมานับศตวรรษ จากที่เคยเป็นแค่ผู้ติดตามแต่เมื่อเวลาผ่านไปก็กลับกลายเป็น ความสัมพันธ์เชิง ผู้ปกครองและ ผู้รับใช้ไป บอริสติดตามท่านลอร์ดผ่านประวัติศาสตร์นานนับปี ได้พบปะกับ เหล่าผู้เป็นแบบตนคนอื่นๆจากทั่วโลก ได้ผ่านทั้งสงครามระหว่างมนุษย์ต่อมนุษย์ และ สงครามระหว่างแวมไพร์กับมนุษย์ เขาได้เห็นและมีส่วนร่วมกับเหตุการณ์สำคัญทั้งในฝากของซีกโลกมนุษย์และแวมไพร์ กลุ่มกางเขนดำ กลุ่มแพทริอ็อท และ นักล่านอกรีต จนถึงจุดหนึ่ง ตระกูลของเขาก็ให้กำเนิดเครือข่ายของ ข้ารับใช้ท่านลอร์ดร่วมพัน ภายใต้ตราของตระกูล โซโลม่อน



    อุตสาหกรรมน้ำมัน และ ทรัพยากรเหมืองแร่ กลายเป็นสองสิ่งที่สร้างรากฐานให้กับตระกูล ด้วยช่วงเปลี่ยนศตวรรษ กับการมาถึงของเทคโนโลยีรูปแบบใหม่ แต่ด้วยสงครามระหว่างมนุษย์ที่นับวันจะรุนแรงขึ้นถึงจุดที่ แม้แต่แวมไพร์อย่างพวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงจุดจบของโลกนี้ที่จะเกิดขึ้นจากน้ำมือของมนุษย์พวกนี้ และด้วยการจัดการกับพวกนักล่านอกรีต ที่นับวันจะใช้ความรุนแรงในระดับที่ไม่อาจยอมรับได้อีกต่อไป กระนั้นกลุ่มกางเขนดำกลับดูจะไม่ใส่ใจกับการกระทำของนักล่าพวกนี้นัก

    ด้วยความไม่มั่นใจในตัวของอีกฝ่ายว่าจะเกิดตลบหลังร่วมกับพวกนักล่านอกรีต หันมาล้างบางพวกตนในภายภาคหน้าหรือไม่ โครงการที่จะสร้างชาติแวมไพร์จึงถูกจัดตั้งขึ้นลับๆ โดยปกปิดเป็นความลับเฉพาะคนในตระกูลและท่านลอร์ด ที่มิได้ทักท้วงหรือห้ามปรามแต่อย่างใด แม้ว่าท่านจะแนะนำให้พวกเราไม่ทำให้เรื่องใหญ่จนเกินไปก็ตาม ด้วยการโยกย้ายกำลังทหารของอดีตสหภาพโซเวียตเก่าจำนวนมาก และ บุคคลากรสำคัญๆไปยังแทบไซบีเรีย มานานหลายทศวรรษ ทำให้ถึงตอนนี้ สามารถกล่าวได้ว่า เขตไซบีเรียเกือบทั้งหมดเป็นเขตปลอดภัยสำหรับแวมไพร์ส่วนใหญ่





    อาวุธประจำกาย : พลองไฟฟ้าคู่ (มีเขี้ยวทองเพื่อการเฉือดเฉือนและการนำไฟฟ้า)

    ทักษะการต่อสู้ : การต่อสู้มือเปล่าและอาวุธระยะประชิดทั่วไป

    เซกันด์บลัด : สร้าง ประจุ และ อัดกระแสไฟฟ้าได้จากร่างกายตัวเอง จากแค่ระดับให้ไฟหลอดไฟ ถึง ชั้นฟ้าผ่า ตัวกระแสไฟนั้นสามารถควบคุมทั้งทิศทางการปล่อย รูปร่าง หรือกระทั่งความอันตรายของไฟฟ้าที่ปล่อย ( แค่ช็อตให้สลบ ตัวชา หรือ เผาจนเลือดระเหิดไปก็ย่อมได้)



    จุดด้อย - ความสามารถนี้จะด้อยลงในสภาวะที่มีแสงแดดแรงจัด


    ฝ่าย : Patriot ผู้นำตระกูล Solomon ปกครองแวมไพร์ในแถบยุโรปตะวันออก และ จัดการพวกนักล่านอกรีต

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม : เพราะมนุษย์ไม่สามารถอยู่รอดได้ตัวคนเดียว เช่นนั้น แวมไพร์เองก็ไม่ต่างกันมากนัก ในสงครามเย็นระหว่างสองเผ่าพันธ์ผู้ที่ปรับตัวและรวมกลุ่มแข็งแกร่งที่สุดเทานั้นที่จะอยู่รอดได้การสร้างรัฐที่เป็นปึกแผ่นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นที่สุด

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ : กับมนุษย์ "เพราะเราต้องอาศัยเลือดของพวกคุณ ความขัดแย้งจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ กระนั้นเราก็ไม่ได้จะอยู่เฉยให้เป็นฝ่ายถูกลุกไล่อย่างเดียว" กับแวมไพร์"รักษามารยาทบนโต๊ะอาหารและสังคมด้วยเด็กๆ ผู้ใหญ่สอนแล้วไม่จำ ระวังหัวกับสมองจะกระจายกันไปคนล่ะทางนะ"

    รายละเอียดอื่นๆ :

    - มีรายชื่อ นักล่านอกรีตแทบทุกคนที่ก่อการในการดูแลของ หน่วยทหารของตน (ออกล่านักล่าพวกนี้เป็นงานหนึ่งในการรับผิดชอบของแกเช่นเดียวกัน)

    - ท่อส่งน้ำมันนั้นส่วนใหญ่จะทอดตัวจากทางตอนกลางของประเทศไปสู่ท่าเรือขนาดใหญ่ตามชายฝั่งทะเลเหนือ และ ทะเลดำ แต่มีอย่างน้อยสองสามเส้นที่ตรงดิ่งไปยัง ทะเลแบริ่ง กับสินค้าสีแดงที่ไม่ใช่น้ำมันในท่อ (วลาดิวอสต็อค ท่าเรือขนส่ง"สินค้า"ให้แพ็ททริอ็อทท่าใหญ่ที่สุดในเอเซีย)

    - Solomon pharmaceutical Corporation สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ใน เจนีวา สวิสเซอร์แลนด์ แต่ ฐานปฎิบัติการ และ คลังสเบียงกรังกระจายตัวอยู่ในรัสเซียชั้นใน ตามอดีต ค่ายกักกันสมัยโซเวียต

    - ฐานปฎิบัติการณ์ของ Siberia industry federation ตั้งอยู่กลางสถานที่ที่เรียกว่า ไซบีเรียตอนเหนือ ที่ซึ่งเป็นทั้งฐานวิจัย ป้อมปราการ และ พื้นที่อยู่อาศัยของบุคคลากรสำคัญของบริษัท (เป็นฐานส่งกำลังหลักของ กองกำลังรักษาความปลอดภัยในการควบคุมของแกด้วย)

    - การโครงโลกไม่ใช่เป้าหมายของแก แต่สิ่งที่แกต้องการคือการสร้างรัฐที่เป็นของประชาชาติแวมไพร์โดยสมบูรณ์ขึ้นมา โดยใช้รากฐานจากเขตอิทธิพลของแกในการบรรลุเป้าหมายนั้น (รัสเซีย และอดีตประเทศสหภาพโซเวียต)



    ความสัมพันธ์ :

    Bilawal Anandakala - ผู้ช่วยและนักวิจัยโครงการ ตัวยาใหม่ของบริษัท "AQUE CURE" ตัวยาที่เชื่อว่าจะเป็นประตูสู่กำไรมหาศาลในอนาคตของบริษัท มนุษย์เพียงไม่กี่คนในบริษัทที่เข้ามาได้ด้วยความสามารถและความตั้งใจของเจ้าตัว กำลังพิจารณาว่าจะให้เข้าสู่ตำแหน่งสูงกว่านี้หรือไม่ในอนาคตนี้


    ถึงผู้แต่ง – อยากจะกล่าวว่าขอให้แบ็คอัพข้อมูลก่อนและหลังแต่งมากๆครับ เพื่อกันความหายนะในอดีตไม่ให้ซ้ำรอย

    สุดท้าย ที่ผมให้ไปคือตัวตนและชีวิตเสี้ยวหนึ่งของ คนที่ชื่อว่า โบริส โซโลม่อน ที่เหลือก็ขึ้นอยู่ แม็กน่ะครับว่าจะดำเนินชีวิตของคนๆนี้ไปในทิศทางไหน ฝากลูกชายผมด้วยนะครับ
  4. train

    train Member

    EXP:
    498
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    16
    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล - แมคลิน อันมาวาเน่ (ชื่ออ่านว่า "แมค-ลิน" นะครับ)

    ฉายา – Sweet Poison

    อายุ – 22 ปี

    เพศ - ชาย แต่เจือกหน้าหวาน....(ไม่ใช่สาวดุ้นนะเฟร้ย!)

    เชื้อชาติ – อังกฤษ

    เผ่าพันธุ์ – มนุษย์ กลุ่มBlack Cross

    อาชีพ – พระ แต่ก็รับจ๊อบลับๆทำงานสกปรกเช่นกัน(เป็นพระแต่หน้าฉากรับงานในห้องสารภาพบาป)

    รูปร่าง หน้าตา - ผิวขาวซีด นัยน์ตาสีฟ้าอมเขียวกลมโต ผมสีฟ้ายาวเกือบถึงสะโพก มักจะรวบขึ้นสูงเสมอ (เหมือนในรูปการแต่งกายละเน้อ หน้าตาน่ะเพียงแต่เปลี่ยนสีตาสีผมเท่านั้นเอง) ใบหน้าออกเค้าหวานละม้ายคล้ายผู้หญิงจนถูกทักผิดบ่อยๆ(ซึ่งเจ้าตัวไม่ค่อยชอบเอาซะเลย) สูง 174 รูปร่างค่อนไปทางผอม

    ลักษณะนิสัย – คอนเซปหลักคือคนหน้าสวยแสนเย็นชา(ก๊ากกก) เป็นคนมีเหตุมีผล(แต่มักจะชอบฉุนขาดเรื่องแวมไพร์) ใจเย็น ฉลาดในเรื่องการวางแผนต่างๆ สามารถฆ่าแวมไพร์ได้อย่างไม่สะทกสะท้านและเลือดเย็น ทำได้ทุกอย่างเพื่อกำจัดแวมไพร์ทิ้งเพราะเกลียดเข้ากระดูกดำ ลึกๆลงไปแล้วไม่ยอมเชื่อใจใครง่ายๆ มักจะกันตัวเองออกมา 1 ก้าวเสมอทำให้ไม่ค่อยมีคนสนิทมากเท่าใดนัก

    เครื่องแต่งกาย – รูปปลากรอบ แบบในรูปเลยครับแต่ตัดผ้าทิ้งไป

    ภูมิหลัง – แมคลินเป็นเด็กฝาแฝด เติบโตมากับครอบครัวอย่างปกติสุข โดยที่บ้านเป็นร้านขายยา ซึ่งขายยาทุกอย่าง(ตั้งแต่ยารักษายันไปจนถึงยาพิษ)ทำให้แมคลินมีความรู้เรื่องยาดีมาก จนกระทั่งมีช่วงนึงที่พี่ชายฝาแฝดดูแปลกๆไป(ในบ้านมีพ่อ แม่ คุณยาย พี่ชายฝาแฝดของแมคลิน แล้วก็แมคลิน) แล้วในที่สุดพี่ชายฝาแฝดของแมคลินก็เริ่มคลุ้มคลั่งกลายพันธุ์เป็นแวมไพร์(เพราะได้รับเชื้อไวรัสจากน้ำลายของแวมไพร์เข้าไป) ทำให้ฆ่าทุกคนในบ้านหมดเพื่อดื่มเลือดก่อนจะกระโจนหนีไป เหลือรอดแต่แมคลินซึ่งเวลานั้นไม่อยู่บ้าน ด้วยความแค้นและความเศร้าจึงคิดว่าจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองแต่ลำพัง ณ เวลานั้นไม่สามารถทำได้ด้วยตนเองจึงตัดสินใจเข้าสู่แบล็คครอสในที่สุด


    อาวุธประจำกาย – ลวดสลิงใส บาง มองแทบไม่เห็นแต่แข็งแรง ทำจากเส้นใยชนิดพิเศษที่ทางองค์กรทำให้อีกที / แมคลินมียาพิษและยาถอนพิษติดตัวเยอะมาก เป็นกระเป๋าติดตัวเลยล่ะ (ซึ่งยาพิษพวกนี้จะอยู่ในรูปของผงแล้วเอาไปผสมกันได้อีกที อาจผสมกับน้ำหรืออะไรก็ว่าไป สามารถนำไปเคลือบพวกอาวุธได้ด้วย)

    ทักษะการต่อสู้ - เก่งวิชาไอคิโด้มาก(เพราะเหมาะกับเจ้าตัวสุดๆ โดยส่วนตัวแล้วเจ้าตัวไม่ค่อยมีแรงเท่าไหร่หรอก) และแน่นอนว่าก็เชี่ยวชาญการใช้อาวุธของตัวเองมาก เรื่องปืนนี่ก็ธรรมดา ยิงได้นิดหน่อย ไม่ค่อยแม่นหรอก(ส่วนมากเน้นยิงบั่นทอนกำลังคู่ต่อสู้มากกว่าถ้าต้องใช้น่ะนะ) เก่งในเรื่องยาทุกแขนง(ยาพิษส่วนมากไม่ค่อยได้ผลกับเจ้าตัวเท่าใดนักเพราะมีภูมิต้านทานพอตัวแล้ว อย่างมากก็อาจทำให้สลบไปเป็นวันๆไข้ขึ้นสูง ถ้าพิษมันแรงจริง)

    ฝ่าย - กลุ่มกางเขนดำ (Black Cross) ดำรงตำแหน่ง Black Priest

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม – ตามที่เคยได้แจกแจงในภูมิหลัง เพื่อจัดการกับพี่ชายฝาแฝดของตัวเอง

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ –
    เรียกได้ว่าเกลียดเข้ากระดูกดำ เนื่องจากคิดว่าแวมไพร์คือสาเหตุที่ทำให้ตนเองต้องเดินทางเข้าสู่เส้นทางที่ไม่ปกติ(นั่นคือการเข้าแบล็คครอสและต่อสู้กับแวมไพร์)

    รายละเอียดอื่นๆ – ความสัมพันธ์ขอแม็กกี้จับยัดตามใจจะได้เหมาะสม =v=”
    ส่วนคำพูดติดปากที่เอาไว้ใช้กับแวมไพร์เลยก็คือ "สำหรับมนุษย์เวลาตายก็ต้องบอกว่าขอให้กลับสู่อ้อมกอดของพระเจ้า แต่สำหรับพวกชั้นต่ำอย่างพวกแกก็จงกลับไปลงนรกซะเหอะ!"
    แม้จะเป็นบาทหลวงแต่ก็เป็นเพียงในนามเท่านั้น เพราะจิตใจไม่ได้ภักดีต่อพระเจ้าและแน่นอนก็ไม่ได้ยึดถือกับคำว่าคุณธรรมสักเท่าไหร่
    นอกเหนือจากนี้ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

    ถึงผู้แต่ง – มีอะไรสงสัยถามหลังไมค์ได้เสมอเน้อแม็กกี้
  5. ladykaren

    ladykaren อัลปาก้าที่อยู่ในฟูก

    EXP:
    906
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    88
    ชื่อ นามสกุล – เซซีลีอา แซงค์ ลักเชี่ยนวาเลนติโน่ [Cecilia Saint LuxienValentino]

    ฉายา – กิลกาเมช

    อายุ – 21 ปี

    เพศ - หญิง (ที่นิยมหญิงด้วยกันเอง)

    เชื้อชาติ – อิตาลี

    เผ่าพันธุ์ – มนุษย์สังกัดกลุ่มกางเขนดำ

    อาชีพ – ซิสเตอร์ที่มีงานหลักคือสอนศาสนาและเป็นนักร้องนำตัวหลักของกลุ่มนักร้องประสานเสียงในโบสถ์

    รูปร่าง หน้าตา – ผมสีดำยาวถึงเอว ตาสีดำสนิททั้งสองข้าง ส่วนสูง: 160 cm.(เตี้ยมาก) น้ำหนัก: 45 ผิวขาว(ตามสัญชาติอิตาลีนั่นแล)

    ลักษณะนิสัย – อ่อนโยนและใจดีกับทุกๆคน แต่กลับเป็นพวกเงียบไม่ชอบเข้าหาใครก่อน มองอะไรไว้ในแง่ร้ายก่อนเสมอ ชอบวิเคราะห์นิสัยของคนอื่นๆจากภายนอก มักจะกังวลต่อการวางตัวในสายตาของผู้ที่เพิ่งจะรู้จักกัน มีนิสัยที่จะคิดถึงคนอื่นอยู่เสมอจนแทบจะไม่กังวลเรื่องของตัวเอง ชอบทำอะไรโดยไม่หวังผลตอบแทน และเป็นโรคเกลียดผู้ชายเอามากๆ หากไม่จำเป็นจะไม่เข้าไปยุ่ง ทำให้มีนิสัยนิยมผู้หญิงด้วยกันเอง ว่าง่ายๆเธอมีเชื้อเลสเปี้ยนน่ะแหละ
    นิสัยจริงๆที่ปกปิดเอาไว้ เป็นพวกคลั่งการต่อสู้ ที่เวลาได้จับอาวุธจะหัวเราะแบบบ้าคลั่งและส่งรอยยิ้มแสยะๆออกมาให้เห็น เปลี่ยนจากหน้ามือไปเป็นหลังมือทันที

    เครื่องแต่งกาย – ชุดซิสเตอร์แบบTrinity Blood
    ชุดไปรเวทธรรมดาทั่วไป >> ตามลิ้งงิ

    ภูมิหลัง –เนื่องจากครอบครัวเป็นตระกูลนักบวชทำให้มีความศรัทธาอย่างแรงกล้าในการรับใช้ศาสนา และเริ่มที่จะหัดใช้อาวุธหนักมาตั้งแต่เด็กๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง ครอบครัวทั้งหมดก็ถูกแวมไพร์เข้ามาลอบสังหารหมู่ เซซีลีอาที่ถูกนำไปซ่อนไว้ที่ห้องลับภายในบ้านรอดชีวิตมาได้เพียงคนเดียว เพื่อไม่ให้การปกป้องของคนในครอบครัวสูญเปล่า เธอจึงตั้งคำมั่นว่าจะปกป้องมนุษย์ และก็ได้ก้าวเข้าสู่กลุ่มกางเขนดำมาตั้งแต่นั้น

    อาวุธประจำกาย – จิ้มๆ เปลี่ยนเป็นขวานยาวคู่สีขาว
    นอกจากนี้ยังใช้อาวุธได้ทุกชนิด และมีทักษะใช้อาวุธทุกชนิดได้คล่องแคล่วชนิดใครก็เทียบไม่ติด
    มีคลังอาวุธภายในตัว หยิบออกมาใช้ได้ ทั้งดาบสองมือ,ดาบมือเดียว,ค้อน,ขวาน,มีดสั้น,ราปิแยร์,ธนู และอื่นๆ(ใส่ไปเตอะ..)

    ทักษะการต่อสู้ – เป็นพวกพลังKอย่างสุดๆ สามารถใช้ขวานที่มีขนาดใหญ่ได้เร็วและโจมตีได้แรงแถมแม่นอีกต่างหากเหมือนกับถือไม้กวาดธรรมดาๆไว้ในมือ เวลาที่คิดจะฆ่าแล้วจะไม่มีคำว่าลังเลเลยแม้แต่น้อย

    ฝ่าย – กางเขนดำ

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- เพื่อปกป้องมนุษย์จากแวมไพร์

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – เนื่องจากเป็นคนที่มองอะไรในแง่ร้ายไว้ก่อนเสมอ ถึงเธอจะตั้งคำมั่นไว้ว่าจะปกป้องมนุษย์ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มักจะระวังตัวไว้อยู่เสมอ และมีบางกรณีที่หากมนุษย์เป็นผู้ทรยศเสียเอง เธอจะไม่เป็นคนสำเร็จโทษเอง(เพราะสัญญานั้น) ส่วนในด้านของแวมไพร์นั้นจะไม่แตะต้องเด็ดขาด แต่ถ้าหากแวมไพร์ตนนั้นทำร้ายมนุษย์ หรือ ได้รับคำสั่งลงมาจากทางโบสถ์ ก็จะฆ่าแหลก

    ถึงผู้แต่ง - มีอะไรจะให้แก้ตรงไหน บอกได้นะงิ รออ่านนะเจ้าคะ>_</
  6. derick

    derick Member

    EXP:
    339
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    18
    :heye:


    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล – ลิเวียส เดียร์มิส สโลโบแดน (LIVIUS DIARMAID SLOBODAN)

    ฉายา – ดาบแห่งซาตาน

    อายุ – ภายนอกดูอายุประมาณ 23 ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – อังกฤษ (แซ็กซอน)

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์เลือดแท้ (มักถูกมองว่าเป็นพวกเกลายพันธุ์ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องดี)

    อาชีพ – ลูกจ้างร้านอลิซ(บอดี้การ์ดในตัว)

    รูปร่าง หน้าตา – ผมสีน้ำเงินยาว ผมด้านหน้าแสกข้างปิดตาไปข้างหนึ่ง เวลาปกติจะปล่อย แต่เวลาสู้จะรวบ ยามปกติดวงตาที่คนอื่นมองเห็นจะเป็นสีดำ มีเพียงนายตามพันธะสัญญาเท่านั้นที่เห็นว่ามันเป็นสีแดงสด ฉะนั้นแม้แต่แวมไพร์ด้วยกันถ้าไม่มีพลังสูงส่งจริงก็ไม่มีทางมองเห็น ผิวขาวเหมือนคนอังกฤษ สูงราว ๆ 170 – 172 มองภายนอกดูเหมือนนิ่ง ๆ เหม่อลอยตลอดเวลา>>ตามนี้จ้า Credit:想影真心(PIXIV)<<

    ลักษณะนิสัย – ดูนิ่งเงียบไม่สนใจอะไรหรือใส่ใจอะไรนัก ชอบทำหน้าซังกะตาย กริยาที่แสดงออกไม่ต่างอะไรจากคนปรกติ คือถามมาตอบไป ยิ้มมายิ้มกลับ เนื้อในเป็นคนที่อ่านยากอย่างที่สุด ไม่รู้ว่าตอนไหนพูดจริงหรือตอนไหนแกล้งโกหก ฉลาดเป็นกรดและรอบรู้สารพัด หากเล่นแง่หรือจะทดลองทดสอบอะไรกับหมอนี่นี่ยากมาก เพราะพี่แกจะต้องสวนกลับไปจนจุกแทบทุกครั้ง สามารถทำอะไรได้ทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ขอเพียงสั่งมามันก็จัดไป ปากจัดอย่างที่ไม่เข้ากับหน้าตา ในชีวิตเคารพนายเพียงคนเดียว คบเพื่อนเพียงคนเดียว และยอมให้คนเพียงคนเดียว (พอและขี้เกียจรอ 55) นอกนั้นพ่อหั่นไม่เลี้ยงขอเพียงนายสั่ง

    นาย
    - Alice Ray.Evil เรียกอลิสว่า ท่านหญิง แม้จะเคารพการตัดสินใจ แต่เวียสก็มักจะแย้งทุกครั้งที่เห็นว่าไม่เหมาะสมตามความคิดของผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่า

    เพื่อนและคนที่ไม่คิดฆ่า
    - Faith Delchrist (เฟธ เดลไครส์) แลกเปลี่ยนข้อมูลและพบปะช่วยเหลือกันอยู่บ่อยครั้ง

    คนที่ยอมให้
    - ซารุซาวาตาริ ทากะ พบกันโดยบังเอิญเพราะความเอาแต่ใจของอลิซ หลังจากประดาบกันก็พบว่าคน ๆ นี้น่าสนใจมาก และในขณะเดียวกันก็พบว่าเป็นคนที่ไม่สมควรไปยุ่งด้วยเพราะยุ่งไปคงได้เสียเวลาเปล่า เป็นครั้งแรกนานนับศตวรรษที่เวิยสอยากสู้ด้วยฝีมือของตนเองล้วน ๆ โดยไม่ได้ใช้พลังช่วย (ผลออกมาแทบแย่ทั้งคู่ แต่เวียสเบาหน่อยเพราะพลังอำนาจในการรักษาตน)


    เครื่องแต่งกาย – ปกติจะใส่พวกสูทเวลากลางวัน กลางคืนก็ชุดสีดำเหมือนในรูปคาร์นั่นแหละ

    ภูมิหลัง – เคยเป็นสายเลือดอันดับต้นของหนึ่งในตระกูลแวมไพร์หลักก่อนที่จะเหลือเพียง 6 ตระกูลด้วยน้ำมือของใครบางคน ได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลของ Alice จากนั้นก็ยอมก้มหัวทำพันธะสัญญานับถือเป็นนายบ่าว คอยทำงานอยู่ภายในเงาให้กับอลิซ ไม่ว่าจะเป็นงานใดก็ตาม หากแต่ลิเวียสเองก็ยังมีเงื่อนไขกับอลิซด้วยว่าเขาจะไม่ยอมฆ่า(คนที่มีรายชื่ออยู่ในด้านบน)เด็ดขาด

    อาวุธประจำกาย
    - >>ดาบคู่ 2 เล่ม<< สีดำสนิท ไร้กั่น
    - ปืน Desert Eagle 2 กระบอกสีเงิน ลำกล้องยาว 12 นิ้ว บรรจุ 12 นัด มีแม็กกาซีนบรรจุกระสุนเงินไว้เฉพาะ 2 แม็ก (ไว้เวลาฆ่าแวมไพร์)

    ทักษะการต่อสู้ - แม้แพ้ทางเวทย์แต่กล้าลั่นปากว่าฝีมือดาบของมันไม่เป็นที่สองรองใคร มีทักษะในการใช้อาวุธ(สมัยเก่า)ทุกประเภทโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือดาบ เน้นกาีรโจมตีที่รวดเร็วและแม่นยำมากกว่าจะปะทะด้วยกำลัง อาศัยพลังจิตในการเข้าประชิดตัวฉับพลันแล้วสังหารในพริบตา (เหมือนกับว่าถูกฝึกให้เป็นนักฆ่ามากกว่ากษัตริย์)

    เซกันด์บลัด – มีทักษะเกี่ยวกับพลังจิตเสียส่วนใหญ่ อย่างการเคลื่อนย้ายฉับพลัน การข่มจิต(ทำให้ฝ่ายตรงข้ามไม่อาจประเมินกำลังของเขาได้) การปล่อยจิตหรือปล่อยไอสังหาร(ข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม) สะกดจิต นานาจะจิต(กร๊ากก) แต่ไม่มีพลังธาตุแฝงใด ๆ และมีพลังการฟื้นฟูร่างกายอยู่ในระดับปกติตามสายเลือดบริสุทธิ์

    ฝ่าย – ไม่สังกัดฝ่ายใด คอยทำงานให้ Alice และเป็นคนคอยสังเกตการณ์ทั้งฝ่ายแวมไพร์และมนุษย์ (ถ้าไม่ได้รับคำสั่งจะไม่โผล่ไปร่วมรบเด็ดขาด นอกจากว่าการต่อสู้นั้นจะมีสหายหรือคนที่ตนยอมรับอยู่)

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม
    - จัดการแวมไพร์ที่สังหารตระกูลตน และรับใช้นายตามพันธะ

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – เป็นอะไรที่ยากจะคาดเดาหรือเข้าใจ บางครั้งก็ร้าย บางครั้งก็ดี พวกที่ดีก็แสนดี พวกที่ร้ายก็ร้ายแบบสุดกู่ แต่กระนั้นก็ยังคงเชื่อว่ามันอยู่ภายใต้เหตุผล ทุกคนก็มีเหตุผล (คิดแบบนี้กับทั้งมนุษย์และแวมไพร์ทุกตน ยกเว้นแต่พวกตระกูลสูงนอกเหนือจากอลิซ)

    รายละเอียดอื่น ๆ
    - ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ
    - มือเบา ตีนเบา ให้อารมณ์แมวมากกว่าแวมไพร์....
    - ให้ความสำคัญกับบุคคลที่กล่าวข้างต้นเป็นอันดับแรก ตามด้วยงาน และเหตุผล (แต่ก็ไม่ได้หน้ามืดตามัวขนาดฆ่าคนมั่วซั่วหรือทำงานไม่รู้จักคิด)



    ถึงผู้แต่ง – สู้ ๆ รออ่าน 5555555




    :hhop:
  7. taleoftrue

    taleoftrue Well-Known Member

    EXP:
    900
    ถูกใจที่ได้รับ:
    52
    คะแนน Trophy:
    113
    ชื่อ นามสกุล - ลอสต์ ฟาล เดอุส (Lost Fal Deus)

    ฉายา – รัตติกาลปรวนแปร

    อายุ - ไม่แน่ชัด แต่ลักษณะภายนอกประมาณยี่สิบกว่าๆ

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – อังกฤษ

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์เลือดแท้

    อาชีพ – เจ้าของธุรกิจสำนักพิมพ์ควบกิจการร้านหนังสือ รวมถึงสำนักข่าว (คร่าวๆคือกิจการที่เกี่ยวข้องกับสื่อสิ่งพิมพ์ทั้งหลาย)

    รูปร่าง หน้าตา - เส้นผมสีดำสนิทตัดสั้นพอสมควร ดวงตาเป็นสีน้ำทะเลอมเขียวแก่ๆจนดูเข้มคล้ายกับสีดำไป (เวลาสะท้อนแสงจะสังเกตเห็นสีจริงๆ) ท่าทีสีหน้าที่แสดงออกดูเฉยชาราวกับไม่สนใจเรื่องรอบข้าง

    ลักษณะนิสัย – อ่อนโยนจริงใจผิดกับท่าทาง แต่กระนั้นเวลาที่ต้องลงมือทำอะไรซักอย่างก็ไม่เคยลังเล พร้อมจะฆ่าเสมอหากอีกฝ่ายคิดจะฆ่าตน ค่อนข้างเป็นคนสันโดษและเชื่อถือในเรื่องกฏธรรมชาติดังนั้นเห็นด้วยกับการรักษาสมดุลย์ระหว่างมนุษย์และแวมไพร์เพราะคิดว่าหากสมดุลย์นั้นพังลงไปแล้วล่ะก็ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมานั้นคงไม่สามารถประเมินความเสียหายที่จะเกิดขึ้นได้ นอกจากนั้นแล้วลอสต์ยังเป็นคนที่ตัดสินเรื่องต่างๆอย่างตรงไปตรงมาและมั่นคงในสิ่งที่ตัวเองเลือก (จนออกจะดูดื้อรั้น) แต่ก็พร้อมปรับเปลี่ยนการกระทำตามเหตุผลและสถานการณ์

    เครื่องแต่งกาย – เวลาทำงานหรือติดต่อธุระสำคัญจะใส่ชุดสูท (เน้นโทนสีกรมท่าเป็นหลัก เช่น ดำ, น้ำเงิน, ขาว ฯลฯ) แต่เวลาปกติก็จะใส่ชุดแบบเรียบง่าย เช่น เสื้อเชิ้ตกับกางเกงขายาว แต่ก็รู้จักเลือกเสื้อผ้าให้เหมาะกับสถานที่ที่ไป

    ภูมิหลัง – หัวหน้าตระกูลเดอุส 1 ใน 6 ตระกูลผู้ร่วมก่อตั้งองค์กรแพทริออนขึ้นมา เนื่องจากเห็นด้วยกับลอร์ดเซเดียสในการรักษาสมดุลย์ระหว่างเผ่าทั้งสองเอาไว้ เนื่องจากตระกูลเดอุสนั้นมีอิทธิพลในสื่อสิ่งพิมพ์ตั้งแต่สมัยโบราณ(เนื่องจากตัวลอสต์นั้นมีความสนใจในงานเขียนประเภทต่างๆเป็นพิเศษ)ทำให้ตระกูลนี้มีส่วนช่วยเหลือองค์กรณ์ในด้านการปิดบังบิดเบือนข่าวสารต่างๆ แต่กระนั้นก็ตามตัวลอสต์เองมิได้แต่งงานมีครอบครัวแต่อย่างใด ลูกหลานในตระกูลเดอุสในปัจจุบันจึงเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจาก 'โรส เรด เดอุส' น้องสาวแท้ๆของลอสต์แทน ซึ่งนับได้ว่าตระกูลเดอุสนั้นมีจำนวนผู้สืบเชื้อสายน้อยมากอีกทั้งยังไม่ค่อยมีความเคลื่อนไหวใดๆให้เห็นมากนักนอกจากการกระทำเพื่อรักษาสมดุลย์ระหว่างเผ่า ทำให้ตระกูลเดอุสไม่ค่อยมีส่วนเกี่ยวข้องกับการเมืองต่างๆในสังคมแวมไพร์ (นอกจากการประชุมร่วมของผู้ก่อตั้งที่ลอสต์ยังคงเข้าร่วมประชุมเสมอ)


    อาวุธประจำกาย – ธนู

    ทักษะการต่อสู้ - ซ่อนเร้น เล็งสังหาร ศาสตร์การใช้ธนูหลากรูปแบบ

    เซกันด์บลัด – ควบคุมสภาพอากาศได้ตามใจชอบ เช่น เรียกฝน, ควบคุมทิศทางกระแสลม, สร้างหมอกหนาปกคลุมพื้นที่ ฯลฯ // สามารถรับสัมผัสถึงสิ่งต่างๆภายในอาณาเขตความสามารถของตัวเองได้ เช่น ถ้าเรียกหมอกมาปกคลุมพื้นที่ ลอสต์ก็จะสามารถรับรู้ถึงสิ่งต่างๆที่ถูกหมอกสัมผัสอยู่ได้

    ฝ่าย - แพทริออท

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆหรือก่อตั้งกลุ่ม - หนึ่งใน 6 ผู้ก่อตั้งองค์กร (ฝ่ายรักสงบ ผู้เห็นด้วยกับการรักษาสมดุลย์ระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์)

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – สิ่งมีชีวิตร่วมโลก

    รายละเอียดอื่นๆ
    - รู้จักกับเซเดียสเป็นการส่วนตัว
    - ความเห็นไม่ค่อยลงรอยกับอลิซเท่าไหร่เพราะความต่างด้านแนวคิด แต่ในเวลาทำงานก็ยอมรับในความสามารถของอีกฝ่าย
    - เป็นผู้คอยให้ความช่วยเ้หลือไซมอน รวมทั้งคอยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันอยู่บ่อยๆ ถือได้ว่าเป็นเพื่อนสนิทที่มีแนวคิดใกล้เคียงกัน

    - มีงานอดิเรกคืออ่านหนังสือและปลูกต้นไม้
    - บางครั้งก็ให้ช่วยเหลือผู้เกี่ยวข้องกับโลกเบื้องหลังที่ไม่ได้สังกัดฝ่ายใดๆ โดยให้เหตุผลว่า 'คนเหล่านั้นนั่นล่ะเป็นจะเป็นรากฐานในการรักษาสมดุลย์ของสังคมเอาไว้' (เลือกคนที่จะช่วยเหมือนกันนะ)

    ถึงผู้แต่ง – รออ่านเน้อ >_</
  8. onikuro13

    onikuro13 Sadistic Queen

    EXP:
    299
    ถูกใจที่ได้รับ:
    7
    คะแนน Trophy:
    38
    ใบสมัคร [Edit 100%]



    ชื่อ นามสกุล - Alice Ray.Evil


    ฉายา – Princess of Night


    อายุ - 380 ปี ภายนอก 15 ปี


    เพศ - สาวน้อยใสซื่อ /มี โดนตบ ผู้หญิงสิคะ!!


    เชื้อชาติ – โรมาเนีย


    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์เลือดแท้


    อาชีพ – ราชินี...เอ่อ จริงจังก็ค้าอาวุธสงคราม แต่เลือกขายเฉพาะคนที่อยากขายไม่ได้ขายไม่เลือกนะเออ


    รูปร่าง หน้าตา - ตาสีม่วงเข้ม ผิวขาวจัดจนซีด ผมยาวสลวยสีดำ สูง 165 ซม. ร่างกายดูผอมบอบบาง


    ลักษณะนิสัย – ค่อนข้างเอาแต่ใจพอสมควรประมาณว่าชั้นคือราชินี นิสัยเหมือนแมว เย็นชา หน้าตาย ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ทางสีหน้า แต่แสดงทางคำพูดแทน ไม่ค่อยมีใครอยากต่อปากต่อคำเพราะกวนตีนปากเสียที่สุดในสามโลก พูดมากชอบแดกดันประชดประชันและแทงใจดำคนฟังตลอดเวลาแต่บางทีเจ้าตัวก็ไม่คิดอะไรเป็นไปตามสันดานล้วนๆ ชอบให้มีคนมาคอยดูแลคอยโอ๋คอยให้เกาะและขี้อ้อนแต่ไม่แสดงออกให้คนอื่นนอกจากคนที่ตนอยากอ้อนจริงๆเห็น เก่งเรื่องวางแผน รอบคอบ เจ้าเล่ห์ ฉลาดแกมโกง ใจเย็น จับจุดอ่อนคนอื่นเก่ง ขี้อายพอสมควรแต่จะโวยวายกลบเกลื่อนรึไม่ก็โมโหกลบเกลื่อนไป ชอบการทรมานศัตรู ชอบเห็นศัตรูเจ็บปวดทรมาน ชอบการต่อสู้ เป็นพวกซาดิสม์โดยกำเนิดแต่ไม่ชอบฆ่าพร่ำเพรื่อ จะฆ่าเมื่อจำเป็นเท่านั้น เป็นพวกโมโหยากแต่ถ้าโมโหขึ้นมาแม่ฆ่าไม่เลี้ยง


    เครื่องแต่งกาย – ตามนี้เลย แต่ผมสีดำกับตาสีม่วงน่อ


    ภูมิหลัง – กำเนิดในครอบครัวแวมไพร์ที่มีฐานะร่ำรวยเป็นชนชั้นสูงรักสนุกคิดว่าพวกมนุษย์เป็นอาหารล่ามนุษย์เป็นของเล่นเพื่อความบันเทิง แต่เจ้าตัวไม่ได้ชื่นชอบถึงจะชอบรสชาดของเลือดแต่ก็เกลียดพวกที่ทำตัวไม่มีสมอง ครอบครัวโดนกลุ่มกางเขนดำฆ่าล้างตระกูลเมื่อตอนอายุ 120 ปีเจ้าตัวหลบหนีมาได้แต่ก็ยังอยู่ในรายชื่อแบล็คลิสต์มีค่าหัวที่ต้องโดนกำจัดอยู่ดี ทุกวันนี้ก็ยังโดนตามล่าอยู่เนืองๆถึงจะหลบก็ยังโดนตามเจอ เพราะมีใครบางพวกในกลุ่มแวมไพร์คอยแอบลอบกัดตนให้ข่าวนักล่าอยู่ แต่เจ้าตัวชินแล้วจนเห็นเป็นเรื่องสนุกแก้เบื่อไปเลย


    อาวุธประจำกาย – เลื่อยไฟฟ้าขนาดกลาง ถือไว้ทั้งสองมือเป็นเลื่อยคู่ ซ่อนไว้ใต้กระโปรงพกติดตัวตลอดเวลา


    ทักษะการต่อสู้ - ไม่ค่อยมีทักษะเป็นพิเศษ เน้นลุยอย่างบ้าคลั่ง ลุยแหลก ฟันไม่เลือก อารมณ์สู้ไปหัวเราะไปอย่างเมามันส์เลือดกับชิ้นส่วนสาดกระจาย ชอบทรมานคู่ต่อสู้หรือยั่วโมโหไปเรื่อยๆเพราะว่ามันสนุก ใช้ทักษะตัวเบาในการหลบหลีกและปั่นป่วนคู่ต่อสู้


    เซกันด์บลัด - เนโครแมนเซอร์ สามารถควบคุมศพได้ ไม่ว่าจะเป็นศพของมนุษย์หรือสัตว์หรือแค่ชิ้นส่วนขอให้เป็นศพควบคุมได้ทุกอย่าง และควบคุมได้เป็นกลุ่มใหญ่ไม่จำกัดจำนวน แต่จำกัดระยะทางต้องอยู่ห่างจากเจ้าตัวไม่เกิน 4 กิโลถึงจะสามารถควบคุมได้ และเจ้าตัวสามารถได้ยินและเห็นทุกสิ่งที่ศพนั้นเจอผ่านทางศพได้ ใช้ความสามารถของศพนั้นๆตอนยังมีชีวิตอยู่ได้คล่องเหมือนเป็นศพนั้นๆเอง

    - ทักษะตัวเบาเป็นสิ่งที่มีอยู่สายเลือดของตระกูล สามารถเดินบนน้ำได้สบายๆ หรือกระโดดรวดเดียวถึงชั้น 4 ของอาคารเลยก็ได้ (ฉายาที่ได้มาก็เพราะพอตกกลางคืนเจ้าตัวชอบเดินเล่นไปเรื่อย กระโดดไปกระโดดมา ร่อนไปร่อนมาทั้งคืน)


    ฝ่าย - องค์กรแวมไพร์แพทริออท

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆหรือก่อตั้งกลุ่ม - แค่มารวมกลุ่มเพราะหาลู่ทางค้าขายเฉยๆ ไม่ได้อยากเข้าพวกกับใครเพราะรำคาญการเมืองในองค์กร แต่เป้าหมายอีกอย่างก็คืออยากรู้ว่าใครคอยแอบลอบกัดตนอยู่เพราะรู้สึกว่ามันน่ารำคาญชวนให้หงุดหงิด

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – น่ารำคาญทั้งสองฝ่ายนั่นแหละ แต่คบไว้ก็ไม่เสียหาย

    รายละเอียดอื่นๆ –
    - เป็นผู้นำตระกูล 1 ใน 6 ตระกูลใหญ่(ก็ทั้งตระกูลตายหมด เหลือมันคนเดียว...)
    - เป็นนายของ ลิเวียส ปกติเรียกลิเวียสว่า"ลีวี่" ไม่ก็ "ไอ้อึน" ให้ลิเวียสเป็นบอดี้การ์ด แต่เจ้าตัวก็ชอบวิ่งเข้าไปลุยเองอยู่ดีเวลามีเรื่องกันเยอะๆ(โดนลิเวียสดุเรื่องนี้บ่อยๆ)
    - ซารุซาวาตาริ ทากะ ; รู้สึกถูกชะตาเลยใช้คนให้ตามจิกมาให้ตนเองแกล้งให้ตนเองอ้อนตลอดทุกครั้งที่มีโอกาส(เรียกทากะว่า"ของของชั้น")
    - กลัวผีมากแต่ชอบทำเป็นไม่กลัว(ได้ข่าวว่าเป็นผีดูดเลือด...ควบคุมศพได้ด้วย.../ Alice - ก็ศพมันไม่ใช่ผีนี่หว่า!!!)

    ถึงผู้แต่ง –สู้เค้า!!!
  9. near

    near Member

    EXP:
    334
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    18
    100 %


    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล – Simon Phil ไซม่อน ฟิล

    ฉายา – อดีตฉายา the seeker (ปัจจุบันออกจาก black cross)

    อายุ - 28

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ –อังกฤษ

    เผ่าพันธุ์ – มนุษย์

    อาชีพ – หมอเถื่อน

    รูปร่าง หน้าตา - จิ้ม ตามนี้เลย

    ลักษณะนิสัย – เป็นคนสุขุมหนุ่มลึก ใจเย็น ไม่บุ่มบ่าม มีความอดทนอดกลั้นต่อสถาณการณ์ต่างๆได้ดี สะเทือนใจกับความเลวร้ายของสังคมของข้างมาก แต่ไม่ค่อยแสดงออก มีทัศนคติในชีวิตที่มองไปข้างหน้าเพื่อก้าวต่อไป มากกว่าจะแก้ไข้อดีตที่ผ่าน เป็นคนเอาใจใส่กับสิ่งรอบๆข้าง ชอบปลูกต้นไม้ กับช่วยเหลือผู้คนแบบอ้อมๆ

    เครื่องแต่งกายตามนี้เลย

    ภูมิหลัง – เป็นเด็กกรำพร้าตั้งแต่เกิด พ่อตายด้วยโรคร้าย ส่วนแม่ตายขณะที่ให้กำเนิดไซม่อน ทำให้ต้องอาศัยอยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามาแต่เด็ก เป็นคนฉลาดมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เค้าตั้งเป้าหมายว่าจะเป็นหมอ เพื่อรักษาผู้คน เพื่อไม่ให้เด็กจะต้องกำพร้าพ่อแม่เหมือนเค้าอีก วันนึงได้เกิดการต่อสู้ของ black cross และ แวมไพร์ และได้เกิดลูกหลง ใส่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า มีเพียงไซม่อนที่รอดมาได้ black cross จึงเก็บเค้ามาเลี้ยงและ ถูกเสี้ยมสอนว่าเป็นเพราะพวกแวมไพร์จึงทำให้ทุกคนตาย ทั้งๆที่จริงแล้ว เป็นลูกหลงจากความผิดพลาดของฝ่าย black cross เอง ไซม่อน ทำงานอยู่กับ black cross มาหลายปี จนได้รู้ความจริงจากแฟ้มคดี ทำให้เค้าหมดความเชื่อถือในตัว black cross และถอนตัวไปและได้พบว่าแท้จริงแล้ว สถานที่รับเลี้ยงนั้นเป็นของตระกูลแวมไพร์ตระกูลหนึ่ง ที่สร้างขึ้นโดยไม่แบ่งแยกเผ่าพันธ์ ทำให้เค้ารู้สึกติดบุญคุณของพวกแวมไพร์ส่วหนึ่ง และคิดจะหาทางรักษาแวมไพร์กลายพันธุ์ และช่วยเหลือผู้คนรวมถึงแวมไพร์ ที่ตกเป็นเหยื่อของความขัดแย้งครั้งนี้


    อาวุธประจำกาย
    Killer7 – magnumติดลำกล้อง จิ้ม
    Mossberg M500A Persuader – ปืนลูกซอง จิ้ม
    Heckler and Koch SL8 with scope- ปืนไรเฟิล จิ้ม
    RPG-7 – อาร์พีจีเผด็จศึกจิ้ม
    Heckler & Koch VP-70M – ปินพก จิ้ม

    Brown Wing ปืนโบราณที่ทำสำหรับการฆ่าแวมไพร์เลือดแท้โดยเฉพราะ ไซม่อนมักจะพกติดตัวเวลาที่ต้องใช้ปราบ แวมไพร์ระดับสูง รูปร่างหน้าตา

    และ ระเบิดอีกมากมาย หลากหลายชนิดเช่นระเบิดเพลิง ระเบิดควันกระเทียม หัวกระสุนของไซม่อนทำเองจาก แร่เงิน

    ทักษะการต่อสู้ – ทักษะจะเน้นไปทางอาวุธปืน และระเบิด เช่นการสุ่มยิง การเล็งจุดตาย และการวางระเบิด ยิงลูกระเบิดต่างๆ ใช้การพลิกแพลงของอุปกรณ์ มาทดแทนการต่อสู้กับพวกแวมไพร์ที่มีเซกันด์บลัด

    ฝ่าย – เคยอยู่ใน black cross ปัจจุบันไม่ผูกมัดกับใคร เนื่องจากเป้าหมายไม่ตรงกับทั้ง 3กลุ่ม

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- รักษาคนที่กลายเป็นแวมไพร์กลายพันธ์ และคิดวิธีการป้องกันไม่ให้มนุษย์กลายพันธ์เป็นแวมไพร์ รวมถึงสังหารพวกที่คิดร้ายต่อมนุษย์และแวมไพร์เลือดแท้

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ร่างกายเค้าอาจแต่งต่างจากเรา แต่จิตใจไม่มีอะไรที่แตกต่างเลย

    รายละเอียดอื่นๆ

    ความสัมพันธ์ กับพวก black cross

    แมคลิน อันมาวาเน่ - เคยทำงานด้วยกันมาบ้าง แต่ด้วยทัศนคติที่ต่าง และบุคลิกเย็นชา ของ แมคลิน ทำให้ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่

    โคเซทเต้ ฮาเวสเทเลีย - เป็นเพื่อนสมัยทำงานด้วยกัน ที่ black cross หลังจากที่ ไซม่อนถอนตัว ก็มักจะแวะไปซื้อดอกไม้บ่อยๆ

    เฟธ เดลไครส์ - เป็นเพื่อนคนนึงสมัยที่เป็น black cross ที่ไซม่อนพยายามหาทางรักษาอาการแวมไพร์ให้อยู่

    อาเวอร์น คอยน์แคสเตอร์ - เ็ป็นพวกบ้าพลัง และ เป็นคน ที่ไซม่อน ไม่อยากยุ่งด้วยที่สุด เพราะมักจะเจอปัญหาใหญ่เสมอๆ

    เซซีลีอา แซงค์ ลักเชี่ยนวาเลนติโน่ - หนึ่งในของแสลง ของไซม่อน ทั้งความเห็นที่ไม่ตรงกัน แล้วก็นิสัยเกลียดผู้ชาย ของเธอทำให้ ไซม่อนมักจะไม่ค่อยถูกโฉลกกับเธอมากนัก

    อาลูวิส ทริสแทน - เป็นคนแปลกๆ ที่ไซม่อน เองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนัก รู้จักกันเฉยๆ -*-

    อาคาทสึกิ รูเน็ต - หนึ่งในคน ไซม่อนพยายามรักษาอาการแวมไพร์ให้อยู่ สนิทกันมากในระดับหนึ่ง

    ที่เหลือ ที่อยู่ ในฝ่าย black cross ไซม่อนรุ้จักหมด แต่ไม่ได้สนิทชิดเชื้อไรมากนัก ก็ยัดให้แล้วกันนะพี่แม้ก~~~

    ความสัมพันธ์กับเหล่า แวมไพร์

    ลิเวียส เดียร์มิส สโลโบแดน - ไซม่อนรู้จักจากแฟ้มประวัติการล้างฆ่าตระกูล และออกตามหาเพื่อตามยืนยันว่ายังมีชีวิตอยุ่

    ลอสต์ ฟาล เดอุส - หนึ่งในเพื่อนสนิทคนนึงของ ไซม่อน เป็นคนหนึ่งที่มีความคิดใกล้เคียง ที่จะช่วยเหลือ มนุษย์และแวมไพร์ นอกเหนือจากการฆ่าล้าง

    Alice Ray.Evil - เป็นอีกคนนึงที่ไซม่อนออกตามหาเพื่อยืนยันการมีตัวตนของตระกูล ช่วงหลังสนิทกันเพราะได้อาวุธส่วนใหญ่จากเจ๊แก


    พวกอื่นนอกจากสองพวกแรก

    ซารุซาวาตาริ ทากะ - รู้จักกัน หลังจากที่ออกจาก black cross มักพบป่ะพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันบ่อยๆ

    ปูรุ๊ - เด็กกำพร้าที่ ไซม่อน รับเลี้ยงดูไว้ เพราะสงสาร ที่ไม่มีครอบครัว เพราะเค้าก็ไม่มีครอบครัวเหมือนกัน ตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "Annie phiil" แต่ก็ยังเรียกปูรุ๊ อยุ่เหมือนเดิม

    โดนัลด์ - ตอนแรกนึกว่าพวกโรคจิตที่จะมาแกล้ง ปูรุ๊ เลยไม่ค่อยจะชอบหน้าเท่าไหร่ แต่หลังๆก็ชิน เพราะรู้ว่าไม่ได้คิดร้ายอะไร

    ถึงผู้แต่ง – ผมลงฟิคแล้วเด้ออย่าลืมไปอ่านไปคอมเม้นน้า พี่แม้กกก~~
  10. jenovasung

    jenovasung Member

    EXP:
    152
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    16
    ไม่ได้เข้ามาเกือบปีเเล้วสินะเรา หวัดดีสหายทั่วห้องฟิค คร้าบบ


    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล - โคเซทเต้ ฮาเวสเทเลีย(Cosette Harvestelia) /เรียกสั้นๆว่า โคเซ่

    ฉายา – จอมทะลวง (drill Crusher)

    อายุ - 21

    เพศ - หญิง

    เชื้อชาติ – อิตาลี

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – Black Sister / เจ้าของร้านดอกไม้ "ฟราวเวอร์ เลิฟเวอร์"

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสีชมพูอ่อน ตาสีเเดงสด ผิวขาวนวล สูงราวๆ167-168 บางทีถ้าเสยผมขึ้นก็จะเห็นกลายเป็นยัยเถิกในทันทีตามรูปนี้เลยจ้าาา(ใช้รูปที่วาดดองไว้นี่เเหละ55)

    ลักษณะนิสัย – ดูภายนอกก็เป็นสาวน้อยปกติ ที่ทำตัวเเบบหญิงสาวทั่วๆไป จะร่าเริงมากเวลาอยู่ทำงานอยู่กับเหล่าดอกไม้ที่เธอรัก เวลาพูดคุยก็จะเป็นกันเอง ไม่ถือตัว เป็นคนที่ใจเย็นไม่ค่อยจะเดือดร้อนกับคำพูดคำจาที่โดนต่อว่ามาสักเท่าไหร่ มักคอยดูสถานการณ์ต่างๆก่อนที่จะลงมือทำอะไร เวลาลุยก็จะไม่ประมาทฝ่ายตรงข้ามเเละคอยดูท่าทีก่อนเสมอ

    เครื่องแต่งกาย – ปกติถ้าอยู่ที่ร้านจะเเต่งโกธิคเเบบในรูปนั่นเเหละ ไม่ก็ชุดไปรเวทง่ายๆ เเต่ถ้าเข้าโบสถ์ก็เปลี่ยนเป็ชุดเเม่ชีสีดำ

    ภูมิหลัง – จากวัยเด็กที่การต่อสู้ระหว่างสองเผ่า ทำลายเหล่าดอกไม้ ชาวบ้านเเละหมู่บ้านที่เธอรักไป ทำให้ตัวเธอเองก้าวเข้าสู่องค์กร เปลี่ยนตัวเองเป็นนักล่า เพื่อคอยปราบปรามเเละดูเเลความสงบระหว่างสองฝ่าย ลึกๆเเล้วเธอก็ไม่ได้เข้าข้างฝ่ายไหนเลยเพราะการรบลาฆ่าฟันกันนั้นก็มีเเต่ผลเสียทั้งนั้น โคเซ่นั้นเป็นคนที่ชอบดอกไม้มาก ระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่โบสถ์นั้นเธอก็เรียนรู้เกี่ยวกับดอกไม้ด้วยเเละได้ออกมาเปิดร้านขายดอกไม้เป็นของตัวเองเพื่อใช้เป็นกิจการเบื้องหน้าไปด้วยในตัว เเต่เธอก็จริงจังกับงานนี้ไม่น้อยเลย

    อาวุธประจำกาย – ดาบเกรียวสว่าน หน้าตาประมาณนี้อารมณ์ประมาณดาบเรเปียร์ เเต่ตัวดาบเป็นเกรียวหมุนที่มีความคมทั่วทั้งเกรียว จึงเพิ่มพลังในการทะลวงได้อย่างดี เเละสามารถใช้ฟันถากใส่ได้

    ทักษะการต่อสู้ -มีความชำนาญในการใช้ดาบเรเปีย ได้อย่างรวดเร็วเเละคล่องเเคล่วมาก การสะบัดฟันเเละการเเทงทีหนักหน่วงรวมกับดาบเกรียวสว่าน ทำให้พลังทะลวงเพิ่มขึ้นอย่างรุนเเรง ส่วนศิลปะป้องกันตัวเธอไม่เชี่ยวชาญเท่าไหร่ส่วนใหญ่จะเน้นความเร็วเเละคล่องตัวสูงที่ฝึกฝนมาในการจู่โจม (เน้นเร็วเเล้วต่อยมั่วเอา)

    ฝ่าย - Black cross

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- เพื่อควบคุมความเป็นอยู่ของทั้ง2ฝ่ายไปในทางที่ดี เเละจัดการพวกที่มุ่งร้ายทั้ง2ฝ่ายซะ

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – หวังว่าสักวันนึงทั้งสองฝ่ายจะอยู่ด้วยกันอย่างสงบสักที

    รายละเอียดอื่นๆ –
    - มีร้านดอกไม้ชื่อ "ฟราวเวอร์ เลิฟเวอร์" เป็นร้าน2ชั้นที่เป็นทั้งร้านเเละบ้านไปในตัว เเละข้างหลังร้านจะเป็นเรือนเพาะชำขนาดย่อมเอาไว้เพาะเหล่าดอกไม้
    - มักสิงอยู่ในสวนเวลาอยู่ที่โบสถ์ เพื่อดูดอกไม้ไม่ก็ฝึกดาบ


    ถึงผู้แต่ง – สู้่ต่อไปไอ้มดแดง
  11. swanton

    swanton Dragon on Board

    EXP:
    1,424
    ถูกใจที่ได้รับ:
    69
    คะแนน Trophy:
    113
    ใบสมัคร
    เสร็จแล้ว!!

    ชื่อ นามสกุล - Faith Delchrist (เฟธ เดลไครส์)

    ฉายา – เงากางเขน (Shadow of the Cross)
    ชื่อสิ้นคิด ฉายาก็สิ้นคิด ฮือๆ Orz

    อายุ - 25 ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – ชาติหน้า สก๊อตแลนด์

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์กลายพันธุ์

    อาชีพ – พระ (ไม่มีอาชีพบังหน้า)
    เป็นพระที่ไม่ค่อยทำหน้าที่พระเท่าไร นานๆทีถึงจะปะกับคนที่มาโบสถ์แล้วรับฟังคำสารภาพบาปทีนึง เวลาที่เหลือใช้ในการสืบข่าว

    รูปร่าง หน้าตา - ผมยาวสีน้ำตาลเข้ม มัดรวบแบบปรกๆรุ่ยๆ(เหมือน Abel ใน Trinity Blood) ตาสีแดง(แต่ก่อนเคยเป็นสีน้ำเงิน) ผิวขาว รูปร่างค่อนข้างสันทัด หน้าตาดีพอใช้ได้ทีเดียว สูงประมาณ 172 ซม.

    ลักษณะนิสัย – เข้มแข็ง จริงจัง ทำอะไรทำด้วยความมุ่งมั่น ไม่ค่่อยชอบยิ้มจนดูเหมือนคนไม่น่าคบ แต่แท้จริงไม่มีอะไรหรอก - พูดเล่นด้วยก็ยังไม่โกรธ ค่อนข้างจะใจกว้างเลยทีเดียว ชอบรับปากแก้ปัญหาให้ชาวบ้าน แต่ปัญหาตัวเองไม่เคยสนใจ เป็นคนหูตากว้างไกล ความคิดอ่านรอบคอบ และไม่ชอบทำอะไรเสี่ยงๆ เป็นเจ้ากรมข่าวภายในของพวกแวมไพร์ กลุ่มกางเขน และนักล่านอกรีต ชนิดที่ว่าถามเรื่องภายในฝ่ายไหนรับรองรู้แน่ ปรกติจะพยายามทำอะไรแบบเซฟๆ แต่ถ้าจำเป็นต้องลงมือ ก็จะใช้วิชาที่มีต่อสู้อย่างกล้าหาญ รักพวกพ้องมาก แต่ไม่ค่อยแสดงออก

    เครื่องแต่งกาย – ชุดปรกติ ใส่ชุดบาทหลวงสีดำ มีผ้าพันคอยาวๆสีแดงเ้ข้ม นอกนั้นจะใส่โค้ทตัวยาวสีดำ ทับเชิ้ตขาว กางเกงสีเทา เนคไทแดง มีผ้าพันคอสีแดงเหมือนเดิม

    ภูมิหลัง – อดีตมนุษย์สามัญชาวสก๊อตเแลนด์ ที่ดำรงชีวิตตามแบบคนธรรมดา ไม่เคยรู้จักการมีอยู่ของแวมไพร์เลย แต่แล้ววันหนึ่งกลับไปเจอเข้ากับแวมไพร์ที่ไม่รู้มาจากไหนเข้าและถูกกัด โชคดีที่รอดชีวิตได้เพราะมีนักบวชโผล่มาช่วยเหลือ แต่ก็ต้องพบว่าตนเองจะไม่ได้เป็นมนุษย์อีกต่อไป.. หลังจากถูกชักชวนเข้ากลุ่ม Black Cross เจ้าตัวก็ทำหน้าที่เป็นสายสืบให้กับกลุ่ม ด้วยเลือดแวมไพร์ที่มีอยู่ทำให้รู้จักกับแวมไพร์หลายๆคน แต่เจ้าตัวกลับปฏิเสธเลือดแวมไพร์ในตัวเอง และยังหลอกตัวเองมาตลอดว่ายังคงเป็นมนุษอยู่ แต่คนจำนวนไม่น้อยก็รู้ความจริงนี้เข้าแล้ว

    เนื่องจากเป็นแวมไพร์กลายพันธุ์ เจ้าตัวจึงมีอาการคลุ้มคลั่งอยู่ตลอด จึงต้องใช้ยาระงับอย่างแรงเพื่อหยุดอาการ โดยความช่วยเหลือของ Simon Phil เจ้าตัวรู้ดีว่ามันบ่อนทำลายร่างกาย แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

    อาวุธประจำกาย –
    อาวุธหลัก - Shuriken สองอัน ทำจากเงินแท้ ใช้จู่โจมระยะกลาง แบบนี้
    อาวุธรอง - ปืนพก 2 กระบอกคาดข้างเอวพร้อมกระสุนเงิน
    อาวุธกรณีต้องรับมือการโจมตีแบบประชิด - กรงเล็บแวมไพร์

    ทักษะการต่อสู้ - สไตล์นินจิทซึ เน้นพรางตัว ปกปิดร่องรอย กรณีใช้จู่โจมจะใช้ความเร็วในการต่อสู้บวกกับเซกันด์บลัด โจมตีจุดตายเท่านั้น แต่โดยปกติไม่นิยมการปะทะตรงๆ

    เซกันด์บลัด หรือ ลักษณะพิเศษ – เปลี่ยนอนุภาคในกายให้กลืนไปกับสภาพแวดล้อมด้านหลัง หรือก็คือล่องหนดีๆนั่นเอง ใช้ได้ดีเป็นพิเศษในเงามืด เป็นอบิลิตี้แวมไพร์อบิลิตี้เดียวที่เจ้าตัวยอมใช้ ซึ่งส่วนมากจะใช้เพื่อปฏิบัติภารกิจมากกว่าจะลอบสังหาร

    ฝ่าย - กางเขนดำ Black Cross (สายสืบของหน่วยกางเขนดำ)

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ - ทำให้การอยู่ร่วมกันของแวมไพร์และมนุษย์เป็นไปอย่างสมดุล แต่นั่นหมายถึงจิตใต้สำนึกลึกๆไม่ต้องการเห็นแวมไพร์ถูกฆ่าแบบไร้เหตุผลจากพวกนักล่านอกรีต ซึ่งนี่แหละคือการยอมรับความเป็นแวมไพร์ของตัวเอง แต่ี่เจ้าตัวไม่รู้ตัว

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – เป็นกลางกับทั้งสองฝ่าย คือปฏิบัติต่อทั้งมนุษย์และแวมไพร์อย่างเท่าเทียมกัน เมื่อมีใครมาขอความช่วยเหลือ ก็จะยื่นมือช่วยเหลือ ยกเว้นนักล่านอกรีต และฝ่ายใดก็ตามที่ทำเกินกว่าเหตุ จะถือว่าแหกกฎความสมดุล และต้องลงมือจัดการ

    ความสัมพันธ์
    - ลิเวียส เป็นคนๆเดียวนอกกลุ่มกางเขนดำที่เฟธ เดลไครส์ยอมแลกเปลี่ยนข้อมูลด้วย เพราะไว้ใจในความเป็นเพื่อน
    - ไซม่อน ฟิล เป็นผู้ที่ช่วยเหลือเรื่องยาระงับอาการ มีแต่ไซม่อนที่รู้ว่าเฟธอาการหนักแค่ไหน
    - แมคลิน อัลมาวาเน่ บาทหลวงคนเดียวในสังกัดกางเขนดำ ที่ไม่รู้ว่าเฟธเป็นแวมไพร์กลายพันธุ์ (รู้มามันฆ่ากันตายแน่)
    - นอกเหนือจากนั้น ยัดโลด

    ถึงผู้แต่ง – ไม่มีอะไร แค่อยากเห็นบทบาทตัวเองแบบที่เคยแต่ง แค่นั้นก็เท่แล้วคร้าบ 555
    ไม่เป็นพระเอกไม่ว่า ไม่เด่นจัดไม่เป็นไร ขอเทพๆก็พอ (จะถูกเตะไหมเนี่ย)
    ขาด เกิน ดัดแปลงตามสบาย ผมเคารพเสมอ ผู้แต่งคือบร๊ะเจ้า
  12. Ryuto

    Ryuto 終わる道、始まる夢

    EXP:
    964
    ถูกใจที่ได้รับ:
    16
    คะแนน Trophy:
    88
    มาลงชื่อแล้วนะฮ้าฟ

    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล - อาลูวิส ทริสแทน (Aluwis Tristan)

    ฉายา – หมอกแห่งเบลด

    อายุ - 24

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – สโลวีเนีย

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – บาทหลวง

    รูปร่าง หน้าตา – หน้าตาดูแก่เกินวัยประมาณสามสิบกว่า ทั้งที่อายุยี่สิบสี่ ใบหน้าหยาบกร้านดูเป็นคนผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ นัยน์ตาสีเงินสนิทคล้ายคนตาบอดแต่ไม่ใช่ เรือนผมสีน้ำเงินเข้มตรงค่อนไปทางสีกรมยาวถึงไหล แต่โดยรวมแล้วหน้าตาดูคมคายมีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ เหมือนผู้ใหญ่ใจดี

    ลักษณะนิสัย – ดูเป็นผู้ใหญ่ที่ เกรียน แต่เป็นเกรียนเงียบ ด้วยลักษณะที่จะไม่ค่อยคุยกับคนไม่สนิทซักเท่าไร ทำให้เขาเป็นคนที่ดูเงียบสำหรับคนอื่น แต่สำหรับคนที่รู้จักแล้วการที่เขาจะเงียบนั้นถือเป็นเรื่องที่แปลก กริยาชอบขว้างโลกนิดๆด้วยลักษณะที่ตนนั้นเบื่อง่าย อะไรที่มันดำเนินไปอย่างเรียบง่ายนั้นเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ แต่เมื่อเกิดภัย อาลูวิสมักจะหนีเร็วเป็นที่หนึ่งเสมอด้วยนิสัยที่ชอบมองสถานการณ์รอบๆและวิเคราะห์อย่างไม่รู้ตัว แต่นั้นก็ทำให้เขาเป็นคนที่คิดมาก แถมยังพูดมากอีกนั้นเอง เขาไม่สามารถอยู่กับคนที่ขี้บ่นได้ดีนัก อาลูวิสเป็นคนขี้รำคาญมาก อารมณ์แปรปรวนง่าย ชอบอยู่คนเดียว และ อยู่กับเพื่อน ชอบคุย และ ชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ

    /ryuto โดนถีบ

    เครื่องแต่งกาย
    ชุดธรรมดา - ใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีดำปล่อยชายถึงเอว และสวมเสื้อกั๊กสีขาวขอบสีน้ำเงินทับอีกชั้นหนึ่ง ใส่กางเกงสีดำขาม้า โดยมีโซ่คล้องสีเงินอยู่ที่กระเป๋าทั้งสองข้างใส่รองเท้าบูธหนังสีดำ
    ชุดทำงาน – ก็ชุดบาทหลวงครับ


    ภูมิหลัง – เป็นเด็กกำพร้าในนครเบลดในประเทศสโลวีเนีย และเติบโตขึ้นมาอย่างลำบาก ทำให้เขามีลักษณะนิสัยที่ขัดแย้งกันอยู่แทบจะตลอดเวลา แต่ด้านสามัญสำนึกยังปกติดี อาลูวิสเป็นชื่อของบาทหลวงที่เลี้ยงเขามาตั้งให้และให้ใช้นามสกุลทริสแทนอีกด้วย พ่อแม่ของเขาคาดว่าน่าจะเสียชีวิตไปแล้ว


    อาวุธประจำกาย – ด้ายคมๆที่มีลักษณะพิเศษที่ไม่สามารถมองเห็นได้

    ทักษะการต่อสู้ – การใช้ด้ายขึงเป็นเส้นฉีกร่างศัตรู และเป็นไทเก็กนิดหน่อย(เรียนมาจากเพื่อนของบาทหลวงที่เก็บมา)

    เซกันด์บลัด หรือ ลักษณะพิเศษ –

    ฝ่าย - Black Cross

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- อาจเป็นเพราะทดแทนพระคุณของบาทหลวงที่ทำให้เขามีวันนี้ แต่ลึกๆแล้ว เขาไม่เคยถามสาเหตุในการเข้ากลุ่ม อะไรมีความสุข เขาก็ทำ ถึงแม้มันจะขัดกับความถูกต้องก็ตาม

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – สิ่งมีชีวิตทุกอย่างต่างก็เหมือนกัน

    รายละเอียดอื่นๆ – คำพูดติดปาก ...........อาดิออส(แต่มันอยู่สโลวีเนียนะเนี่ย 5 5 5+)

    ถึงผู้แต่ง – ไม่เก็ตตรงไหนถามได้พี่

    แปะไว้ก่อนพี่!!!

    ไม่รู้จะสั้นไปไหมT-T
  13. FromEvil

    FromEvil Member

    EXP:
    70
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    6
    ชื่อ นามสกุล - Avern Coincastor / อาเวอร์น คอยน์แคสเตอร์ (มักจะถูกเรียกสั้นๆว่า อาวน์)

    ฉายา – โดยปกติแล้วจะถูกเรียกว่า Unscratch Shield แต่จริงๆแล้วมีฉายาเบื้องหลังว่า Scarced Fortress ซึ่งเป็นที่รู้จักเฉพาะในหมู่ผู้บริหารองค์กรชั้นสูงเท่านั้น

    อายุ - 25 ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – อิตาลี่ แต่พูดภาษาอังกฤษคล่องเป็นไฟ

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – บาทหลวงดำ

    รูปร่าง หน้าตา - เครื่องแต่งกาย : จิ้มเลยค่ะเธอว์ สูง 177 บึกถึกพอตัว(เดี๋ยวอ่านถึงอาวุธแล้วจะรู้ว่าทำไม)

    ลักษณะนิสัย – ปากหมา!! เกรียน!! ทำตัวเง่าๆไปวันๆ กวนส้นไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะเวลาสู้กับชาวบ้าน(รวมถึงแวมไพร์) ก็จะชอบสู้ไปยั่วโมโหไป(ก็ถ้าคู่ต่อสู้สติแตก มันสู้ง่ายดีนี่นา -3-)
    นอกนั้นก็ขี้เกียจ ไม่ชอบทำอะไรมาก ยกเว้นเจออะไรที่สนใจ ถึงจะ Active (ตีกะแวมไพร์นี่ล่ะ Active ดีชะมัด -3-)
    ที่เป็นแบบนี้เจ้าตัวชอบอ้างว่าเป็นเพื่อตบตาคนอื่นเรื่องที่เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษ แต่จริงๆแล้วมันเกรียนตามสันดานตะหาก -3-

    ภูมิหลัง – เป็นลูก(เมียน้อย)ของผู้บริหารชั้นสูงในองค์กร แต่ไม่ค่อยสนใจ/ใส่ใจ เกรียนไปวันๆ ตีกะชาวบ้านไปเรื่อย แล้วก็เริ่มสนใจมวยปล้ำ แต่ก็เอาไปตีกะคนอื่นอยู่ดี (เกรียนจริงๆ - -*)
    ยิ่งเวลาผ่านไป ก็ยิ่งเก่งขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มเบื่อที่จะสู้กะคนแล้ว แล้วก็มีเหตุการณ์ให้ไปเจอกับแวมไพร์เข้า แน่นอนว่าสู้ไม่ไหว แต่คนในองค์กรมาช่วยทัน แล้วก็ได้รู้ว่า จริงๆแล้ว พ่อเป็นผู้บริหารระดับสูงขององค์กร (แตไม่ได้เปิดเผยเรืองนะ บอกกันลับๆ เงียบๆ) แต่ก็ยังเกรียน เรียกพ่อว่า "เฮ้ ลุง/ตาแก่" อยู่ดี
    ด้วยความแค้นใจที่สู้กะแวมไพร์ไม่ได้ พอไปเห็นโครงการชุดเกราะ S.A.A.(Special Assault Armor) เข้า ซึ่งเป็นชุดเกราะที่ติดกลไลขับเคลื่อนเสริมความสามารถและลดทอนอาการบาดเจ็บของผู้ใส่ ก็เลยสมัครขอเป็นคนทดสอบชุดด้วยตัวเอง แล้วก็ยึดเกราะรุ่น Prototype มาใช้ซะ -3- (ตรูอุตส่าห์ช่วยนะเฟร้ย ค่าตอบแทนนิดๆหน่อยน่า!!)
    หลังจากนั้น ก็สนุก(เกรียน?)กับการทำงานในองค์กรเรื่อยมา โดยเฉพาะการสู้กะแวมไพร์

    อาวุธประจำกาย – S.A.A. Prototype "Gray Wolf"......
    ห๊ะ อะไรนะ นี่มันชุดเกราะเหรอ ? เอ๊ะ บอกว่า อาวุธ ก็ อาวุธสิฟระ -3-
    ตัดออฟชั่นปืน+โล่ออก แล้วเปลี่ยนสัญลักษณ์ที่ไหล่ซ้าย กับกลางหลังเป็นสัญลักษณ์ Black Cross แทน ส่วนช่อง Socket ที่บริเวรไหล่ทั้งสองข้าง จะบรรจุ ระเบิดแสงอัลตร้าไวโอเล็ต ไว้เผื่อใช้ฉุกเฉิน และ Socket ที่ข้างสะโพก ก็จะใส่แท่งบรรจุสารสกัดกระเทียมเหลวเข้มข้น (ชื่ออย่างเป็นทางการ Garlic Stick) โดยวิธีใช้ก็เอาไว้ปักใส่แวมไพร์ แล้วสารที่ใส่ไว้จะถูกฉีดเข้าไปในตัวแวมไพร์โดยอัติโนมัติ

    ส่วนเวลาแต่งกายปกติ จะพกถุงมือหนังติดสีดำติดสนับนิ้วสีเงิน(มันตัดกันสวยดีอ่ะ ชอบ -3-)บริเวรหลังมือจะมีแผ่นโลหะผสมเล็กๆติดเรียงกันเพื่อใช้ป้องกัน หรือปัดป้องอาวุธมีคมทั้งหลาย เพราะดูท่าที่แล้ว ถ้าให้สวมชุดหุ้มเกราะเดินลอยชายไปมาในเมือง คงโดนตำรวจแบกไปโรงพักตั้งแต่ยังไม่ได้สืบข่าว -3- (แต่งกายปกติ จะไม่ได้ใส่ถุงมือนะ แค่พกไว้เผื่อฉุกเฉินต้องต่อสู้)

    /me อะนิสนุง ชุดเกราะ+สนับนิ้วเป็นโลหะผสมอาดามันไทต์เติมเงินนะเธอว์

    ทักษะการต่อสู้ - มวยปล้ำเต็มขั้น

    สภาพปกติ - เน้นท่าต่อยเป็นหลักแล้วหาจังหวะทุ่ม หลักๆก็เยอรมันซูเพล็ก + ไจแอนท์สวิง[เพื่อความสะใจมักจะเอาไปฟาดกะข้างฝา เสาไฟ เสาจราจร บลาๆๆ]

    สภาพสวมชุดยานเกราะ S.A.A. - เนื่องจากสวมเกราะหุ้มทั้งตัว ดังนั้นตัดท่ากระโดดกับท่าจำพวกเคลื่อนไหวยุ่งยากทิ้งได้เลย ท่าหลักๆก็จะเหลือจำพวกการโจมตีผสมการแดชเป็นหลัก เช่น ลาเลียต หรือแดชแล้วถีบ ท่าปิดฉากก็ท่าทุ่มจำพวกยกทุ่ม ยกเหวี่ยง เช่น โช๊คสแลม เป็นหลัก

    ถ้าทำภารกิจเบื้องหน้า จะใช้วิธีการต่อสู้แบบตั้งรับ รั้งติดทีมเป็นหลัก โดยรับหน้าที่เป็นคนป้องกันทีม รับมือรับตีนแทนชาวบ้าน การ์ดคนใช้ปืน//ธนู ไม่แสดงฝีมือมากเกินจำเป็น (เจ้าหน้าที่ลับก็แบบเนี้ย เก่งเกินหน้าเกินตาเดี๋ยวโดนสงสัยอีก -3- )

    แต่ถ้าเป็นภารกิจเบื้องหลัง // ล่าแวมไพร์ต้วเอ้ ก็รับหน้าที่ลุยแถวหน้าเน้นการโจมตีเป็นหลัก วิ่งโร่ออกแถวหน้า ให้คนอื่นโจมตีสนับสนุนอีกที


    ฝ่าย - Black Cross // Official Agent ประจำองค์กร หน้าฉากเป็น Unrank Agent โดยทำหน้าที่ Special Agent เบื้องหลัง รับหน้าที่สารพัดตั้งแต่สืบข่าวทั้งลับและไม่ลับยันออกวิ่งโร่แถวหน้าตามตบกบาลแวมไพร์

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – สู้ด้วยแล้วมันส์ดีอ่ะ เสี่ยงตายดี สนุกดี กร๊ากกก!!

    รายละเอียดอื่นๆ – คำพูดติดปาก "เฮ้ย!! อย่าพึ่งกองเดะ พึ่งเล่นได้แป๊บเดียวเอง"

    ถึงผู้แต่ง – รักนะจุ๊บๆ

    /me ในที่สุด ตรูก็แต่ง Profile จบจนได้ =[]='
  14. aurora

    aurora คาตะโอโม่ย

    EXP:
    1,631
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    Complete



    ชื่อ นามสกุล - Dan Tekheeya (ดัน เตคีย่า)

    อายุ - 27 ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – อเมริกัน

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – คาวบอย นักล่าเงินรางวัลอิสระ

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสั้นเกรียนสีดำ หน้าตาซูบผอมเหมือนคนติดยา ขอบตาคล้ำ รูปร่างผอมกร่องสูงโปร่ง ตามรูป

    ลักษณะนิสัย – เป็นคนเย็นชาไม่พูดไม่จา ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่สนใจโลกภายนอก ไม่สนใจว่าใครจะเป็นจะตายยังไง แต่กับแวมไพร์แล้วจะกลายเป็นคนโหดเหี้ยมบ้าคลั่ง ติดเหล้าและบุหรี่ขนาดหนัก มักจะจมอยู่กับความทรงจำเก่าๆของตัวเอง และความแค้นที่มีต่อเหล่าแวมไพร์

    เครื่องแต่งกาย – สวมชุดคาวบอยโทนสีน้ำตาล เสื้อแจ็คแก็ตที่แขนเสื้อมีริ้วเป็นแฉกๆ ผ้าคลุมไหล่ รองเท้าบูทหนังสัตว์และถุงมือ ตามภาพเลยครับ (คนหน้าสุดนะ) แต่ชุดของเขาจะเป็นชุดเก่าๆขาดๆ โทรมๆสกปรก และไม่สวมหมวกคาวบอย

    ภูมิหลัง – เป็นชาวอเมริกันที่เกิดและเติบโตที่ดินแดนแห่งคาวบอยตะวันตก ฟิลาเดลเฟีย แต่เดิมเป็นคาวบอย หาเลี้ยงชีพด้วยการทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์ มีครอบครัวที่แสนอบอุ่น ทว่าอยู่มาวันหนึ่ง หลังจากที่เขากลับมาจากฟาร์ม ก็พบว่าภรรยาและลูกถูกแวมไพร์ฆ่าอย่างโหดเหี้ยม และกำลังกลายพันธุ์เป็นแวมไพร์ เขาจึงจำใจปลิดชีพภรรยาและลูกด้วยมือของตัวเองก่อนที่จะสายเกินไป หลังจากนั้นเขาก็ทิ้งทุกอย่าง กลายเป็นคนติดเหล้าเมายา ร่างกายผอมซูบ และมีชีวิตออยู่ด้วยการไล่ล่าแวมไพร์แลกเศษจากกลุ่มนักล่านอกรีตไปวันๆเท่านั้น

    อาวุธประจำกายปืนคู่รีโวลเวอร์ กับกระสุนเงิน(ไว้ปราบพวกแวมไพร์) และกระสุนระเบิดไว้ใช้ยามคับขันเท่านั้น

    ทักษะการต่อสู้ - แน่นอนว่าเป็นคาวบอยก็ต้องเป็นนักแม่นปืน มีความเร็วและแม่นยำในการใช้ปืนรีโวลเวอร์มาก ทั้งยังสามารถชักปืนและเล็งยิงเป้าหมายได้ด้วยเวลาชั่วพริบตาเดียว

    เขาสามารถใช้ปืนรีโวลเวอร์สองกระบอกรัวกระสุนพร้อม 6 นัดได้ในคราวเดียว และสามารถรีโหลดกระสุนใหม่ได้ด้วยเวลาไม่เกิน 3 วินาที

    [​IMG]

    นอกจากความสามรถในการยิงปืนแล้ว สำหรับการไล่ล่าแวมไพร์ก็ยังมีกระสุนเงินที่พวกแวมไพร์แพ้ และกระสุนระเบิดที่รุนแรงมากแต่ก็มีแรงดีดกลับมากเช่นกัน จึงใช้เฉพาะยามคับขันเท่านั้น นอกเหนือจากนี้ก็ชำนาญในการขี่ม้า และสู้บนหลังม้าอีกด้วย

    ฝ่าย - นักล่านอกรีต

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม - นอกจากจะล่าแวมไพร์เพื่อเงินแล้ว ยังมีเรื่องความแค้นส่วนตัวที่ฝังใจอีกด้วย เป้าหมายสูงสุดของเขาคือ การตามล้างแค้นแวมไพร์ที่เป็นผู้ทำลายชีวิตของเขา ซึ่งดันรู้เพียงว่ามันมีสมยานามว่า "คริมสันโนเบิ้ล" (อันนี้แล้วแต่คนเขียนจะต่อเอาเองเลย)

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ เจอเมื่อไหร่ก็ยิงมันซะ

    รายละเอียดอื่นๆ – ติดบุหรี่จัดมากๆ ไม่เว้นแม้แต่ตอนต่อสู้ปากก็ยังคาบบุหรี่ไว้ตลอด

    ถึงผู้แต่ง – ดัน...เตคีย่า คาร์นี้ทำมาเพื่อฟิคแม้กกี้โดยเฉพาะ :hsunglass: จะรออ่านนะครับ
  15. Ryuune

    Ryuune Well-Known Member

    EXP:
    1,084
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    ใบสมัคร (คำเตือน ใบสมัครมีรายละเอียดเยอะมาก ฉะนั้นค่อยๆอ่านก็ได้ เดี๋ยวจะสมัครผิดประเด็นไป)

    ชื่อ นามสกุล - อาคาทสึกิ รูเน็ต [Akatsuki Runette]
    *หมายเหตุ- นามสกุลของเธอ หากพูดตามปกติจะพ้องเสียงกับ 暁【あかつき】 ที่แปลว่ายามรุ่งสาง แต่จริง ๆ แล้วหากเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น จะได้ 紅[aka](แดง)กับ月[tsuki](พระจันทร์) เป็น 紅月 ルネット (รูเน็ต จันทราแดง)
    [ในที่นี้สีแดงอาจสื่อถึงโลหิต ดังนั้นหากเป็นชื่อสกุลอังกฤษอาจได้เป็น Runette Bloodmoon]

    ฉายา – มือสังหารจันทราเลือด[Bloody Moon Assassin]

    อายุ - (ตามข้อมูลปลอม)16 ปี (แต่ความเป็นจริง 25 ปี)

    เพศ - หญิง (จริง ๆ พูดยาก เพราะอดีตเคยเป็นผู้ชายมาก่อน แต่อย่าไปสะกิดจุดนี้ของคุณเธอเข้าล่ะ โดนตัดตอนไม่รู้เรื่อง)

    เชื้อชาติ – ลูกครึ่งญี่ปุ่น-ฝรั่งเศส (อย่างน้อยก็ตอนเป็นมนุษย์)

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์กลายพันธุ์

    อาชีพ – นักเรียนม.ปลาย /(ซิสเตอร์ดำ)

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสีเทาอ่อน เมื่อต้องแสงอาทิตย์หรือแสงจันทร์จะสะท้อนเป็นประกายเหมือนแซฟไฟร์ ตาสีน้ำเงินเข้มจนเกือบดำ(ตาจะกลายเป็นสีแดงเมื่อใช้เซกันด์บลัดเต็มกำลัง)
    รูปร่างสมส่วน(หุ่นค่อนข้างกระดาน) สูงประมาณ 165 cm (จัดว่าเตี้ย) น้ำหนักประมาณ 45 kg
    [ว่าตามอิมเมจแล้ว แทบจะไปคนละเรื่องกับรูเน็ตใน Valkyrion เลย ออกกึ่ง ๆ เลนเน็ท + เคลมอร์เสียด้วยซ้ำ]
    ภาพประกอบที่ใกล้เคียง : [​IMG]

    ลักษณะนิสัย – ยามปกติเวลาอยู่ที่โรงเรียน/โบสถ์ เธอมักจะทำตัวเงียบ ๆ สงบเสงี่ยมไม่พูดไม่จา ไม่ค่อยเต็มใจจะสร้างความสัมพันธ์กับใครนัก ทุกคนจึงมองว่าเธอเป็นเด็กสาวที่ค่อนข้างเงียบเหงาและเย็นชา ไม่ค่อยไว้วางใจคนแปลกหน้า ทำให้มีเพื่อนน้อย(เท่าที่มีในโรงเรียนเป็นเพื่อนผู้หญิงด้วยกันเกือบหมด แต่เธอกลับมักทำตัวเป็นเงาไม่ค่อยใส่ใจจะร่วมวงกิจกรรมใด ๆ กับพวกเขาเท่าไหร่) นอกจากนี้เนื่องจากเกลียดผู้ชายอย่างอคติรุนแรง จึงมักทำสายตาดุดันแข็งกร้าวใส่จนพวกอกสามศอกยังตัวสั่นเสมอ

    แต่แท้ที่จริงแล้ว ด้วยเหตุผลส่วนตัว ทำให้เธอก็รู้สึกกลัวที่จะต้องสนิทกับคนเหล่านั้นมากเกินไป ส่วนหนึ่งก็อาจเป็นเพราะเธอเป็นคนขององค์กรลับอย่างกางเขนดำ แต่อีกเหตุผลหนึ่งคือ คิดว่าตนไม่สมควรที่จะสนิทสนมกับเด็กผู้หญิงเหล่านั้นมากนัก

    เวลาทำภารกิจแม้จะดูตั้งใจ แต่จริง ๆ แล้วเป็นคนชอบเอาความรู้สึกส่วนตัวมาปนกับงานค่อนข้างมาก บ่อยครั้งเหตุการณ์จึงเกือบบานปลาย อย่างไรก็ดีเมื่อโกรธและเอาจริงขึ้นมาสามารถจัดการเป้าหมายได้อย่างเลือดเย็นชนิดใครห้ามก็แทบไม่ฟัง เนื่องจากค่อนข้างยึดมั่นในหลักคำสอนเรื่องคุณธรรม เธอจึงมักจะเลือกปกป้องคนอ่อนแอเสมอ และขณะเดียวกันก็ถือว่าตนเองต้องมีพลังจึงจะสามารถอ้างความถูกต้องหรือปกป้องผู้อ่อนแอได้ นั่นทำให้เธอค่อนข้างทระนงในตัวเองสูงระดับหนึ่งทีเดียว

    แต่ใครจะรู้ว่า บุคลิกทั้งหมดนั้นเธอทำเพื่อพยายามปกปิดตัวตน ไม่ต้องการให้ใครเห็นความรู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดาย ความอ่อนแอและอ่อนไหวง่ายที่แฝงอยู่ลึก ๆ นั่นเอง

    ที่สำคัญแม้จะเป็นคนขี้เหงา แต่รูเน็ตก็เป็นคนรักเพื่อนมาก(ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนผู้หญิง) แม้ปกติเธอจะไม่แสดงออกว่าอยากสนิทสนมใด ๆ กับคนเหล่านั้น แต่เมื่อภัยมา เธอจะไม่ให้อภัยคนที่จะมาแตะต้องหรือทำร้ายคนเหล่านั้นเป็นอันขาด แม้จะต้องฝ่าฝืนคำสั่งขององค์กรก็ตาม

    แม้กระนั้น เด็กสาวก็ยังมีเพื่อนสาวคนสนิทอยู่คนหนึ่ง ที่เรียกว่าเธอให้ความไว้วางใจมากที่สุด และบุคลิกของเธอแทบจะเปลี่ยนไปจากหลังมือเป็นหน้ามือ ทั้งการแสดงออกที่ดูร่าเริงสดใส ช่างพูดช่างหาเรื่องคุยผิดปกติ ไปเที่ยวด้วยกัน หรือกระทั่งรอยยิ้มที่คนทั่วไปเห็นได้ยาก (แต่ในเรื่องยูริ คุณเธอกลับออกไปทางเคะมากกว่าซะอย่างนั้น อ้าว!?) บางครั้งเป็นไปได้ว่า เธอเองก็อยากมีเพื่อนไว้อย่างน้อย 1 คน เพราะอยากเยียวยาแผลใจจากการที่ต้องเสียพี่สาวเพียงคนเดียวไปก็ได้

    ขณะเดียวกันก็มองว่าคนที่เธอยอมรับเป็นเพื่อนและเป็นนักล่าแวมไพร์ด้วยกันนั้น เป็นคนที่มีคุณสมบัติเพียงพอแม้กระทั่งจะปลิดชีพเธอ หากช่วงเวลานั้นมาถึง

    เครื่องแต่งกาย – โดยหลักแล้วนอกจากชุดนักเรียนก็จะอยู่ในชุดไปรเวท(มักเป็นเสื้อยืด กางเกงยีนส์) แต่เวลาทำภารกิจจะสวมชุดมือสังหารที่คล่องตัว สะพายดาบสั้นทั้งสองเล่มไว้ข้างเอว แล้วยังสวมผ้าคลุมสีดำเพื่อให้กลมกลืนกับความมืดยามรัตติกาล นอกจากนี้ยังซุกซ่อนอาวุธลับไว้ภายใต้เสื้อคลุม + บริเวณเข็มขัดอีกด้วย

    ภูมิหลัง –
    อาวุธประจำกาย –
    ดา่บสั้นคู่- อามาคุสะโนะวากิซาชิ *2 [Amakusa's Knifes] [เป็นดาบสั้นสองเล่มที่ตีขึ้น โดยหลอมวัตถุจากดาบคาตะนะโบราณที่เชื่อกันว่าเคยถูกใช้โดยบุรุษผู้นำกบฎชาวนาคริสเตียนในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น ความยาวด้ามละ 13 นิ้ว นอกจากการตีที่ประณีตและเปี่ยมด้วยศรัทธาแล้ว ยังผ่านการชุบน้ำมนตร์ และมีส่วนผสมของโลหะเงินเพิ่มเข้าไป ไม่ว่าอีกฝ่ายคือมนุษย์หรือแวมไพร์ก็หาได้รอดชีวิตไม่เมื่อต้องคมดาบนี้ และตั้งชื่อตามฉายาของบุรุษในตำนานที่เชื่อกันว่าเป็นเจ้าของดาบที่นำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการสร้าง]
    มีดสั้น- ชินิงามิโนะโดคุชิน *16 [Death god's stinger] [ลิ่มขนาดเล็ก ใช้โจมตีประชิดหรือขว้างก็ได้ มีทั้งแบบเคลือบยาพิษสำหรับมนุษย์ และโลหะเงินชุบน้ำกระเทียมสำหรับแวมไพร์ ขึ้นอยู่กับภารกิจ การสังหารมักใช้เสียบเข้าที่หัวใจเป็นหลัก แต่บางครั้งก็ใช้ขว้างไปปักข้อต่อหรือส่วนอื่นเพื่อขัดขวางการเคลื่อนไหว ปกติจะซ่อนไว้ 8 เล่มใต้ผ้าคลุม และอีก 8 เล่มที่เข็มขัด]


    ทักษะการต่อสู้ - ความสามารถด้านเพลงดาบแบบซามูไร + เพลงดาบสั้นคู่ + ความสามารถในการลอบสังหาร(ถนัดการใช้อาวุธมีคม) เน้นความคล่องแคล่วในการจู่โจมอย่างรวดเร็วและหวังผลในการสังหารเป้าหมายในระยะเวลาอันสั้น
    *ตอนฝึกฝนวิชา เธอเคยฝึกฝนการใช้ดาบคาตะนะมาแล้ว ซึ่งถือว่าเรียนรู้เร็วและชำนาญไม่แพ้ดาบสั้นคู่(เผลอ ๆ ถ้าฝึกมากกว่านี้อาจชำนาญกว่า) แต่เนื่องจากรูเน็ตถนัดการลอบพกอาวุธลับ การต่อสู้แบบเน้นความเร็วและการปลิดชีพตรงจุดสำคัญเข้าว่ามากกว่า จึงไม่มีดาบคาตะนะประจำตัวจริง ๆ ไว้ใช้ เจ้าตัวอ้างว่าพกพายาก ซ่อนลำบาก ถ้าจำเป็นต้องใช้จริง ๆ บางครั้งจะยืมหรือแย่งดาบคนอื่นมาแทน

    เซกันด์บลัด หรือ ลักษณะพิเศษ – มีความสามารถในการกระตุ้นและแปรสภาพกล้ามเนื้อชั่วขณะ ให้สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและคล่องแคล่ว แถมยังโจมตีได้รุนแรงเหนือมนุษย์ในชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่ต้องแลกกับพลังป้องกันทางกายภาพที่ลดลง และหากฝืนใช้เป็นระยะเวลานาน ๆ อาจกระตุ้นสัญชาตญาณดิบขึ้นมาได้เช่นกัน (เมื่อตากลายเป็นสีแดง บุคลิกจะโหด ดิบ เถื่อนขึ้นตามไปด้วย แน่นอนว่าเธอต้องพยายามควบคุมสติตัวเองให้ได้ด้วย)

    ฝ่าย - Black Cross

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่ม - ต่อสู้กับความเลวร้ายทั้งมวล เพื่อชดใช้บาป

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – เนื่องจากเป็นคนคบเพื่อนค่อนข้างจำกัดวงแคบ ๆ ไม่ค่อยพูดคุยกับคนแปลกหน้าที่ไม่คุ้นอยู่แล้ว อีกฝ่ายจะเป็นแวมไพร์หรือมนุษย์ก็เหมือนกัน เพียงแต่หากมีท่าทีเป็นศัตรูกับตนหรือเพื่อนพ้อง หรือรังแกผู้อ่อนแอกว่าอย่างต่ำช้าต่อหน้าเธอล่ะก็ อย่าหวังจะรอดจากคมดาบสังหารใต้เงาจันทร์ของเธอเลย

    ความสัมพันธ์-
    -ไซม่อน ฟิล - ไม่ว่ายังไง เธอก็ต้องพึ่งพายาของเขา เพื่อระงับอาการ ไม่ให้ใครรู้ว่าเธอเป็นแวมไพร์ และเธอจะได้ไม่ทำร้ายเพื่อนของเธอแม้แต่คนเดียว
    -เซซีลีอา แซงค์ ลักเชี่ยนวาเลนติโน่ - รู้จักกันที่โบสถ์ ยิ่งเมื่อพบว่าต่างฝ่ายต่างเป็นนักรบของกางเขนดำเหมือนกัน อาจเพราะความยูริทำให้เข้ากันได้(เซซีลีอาเป็นยูริ ส่วนรูเน็ตเนื่องจากสัญชาตญาณเก่าจึงยังชอบผู้หญิงอยู่) แม้มิตรภาพของทั้งคู่จะงอกงามขึ้นเรื่อย ๆ แต่ขณะเดียวกัน รูเน็ตก็ต้องพยายามระมัดระวังตัวจากเซซีลีอาอยู่หลายอย่าง เช่นการที่ต้องปกปิดฐานะแวมไพร์กลายพันธุ์ของตน กรณีต้องฆ่าคนก็จะพยายามไม่ให้เธอรู้ เพราะรู้ดีว่าเธอต้องขัดขวางแน่ และที่สำคัญก็คือ "จะให้อดีตของตนเป็นที่รับรู้ไม่ได้เด็ดขาด"
    ทว่า แม้รูเน็ตจะรู้ตัวว่าตนเริ่มสนใจเซซีลีอาขึ้นมาจริง ๆ เข้าแล้ว แต่ปัญหาที่สำคัญก็คือ ลึก ๆ ในใจเธอก็กลัวว่าหากรู้เรื่องของกันและกันมากไปกว่านี้ มิตรภาพอาจพังทลายในทันที หรือที่เลวร้ายที่สุดคือต้องมาห้ำหั่นกัน ทำให้ลึก ๆ แล้วรูเน็ตค่อนข้างอึดอัดในใจมากทีเดียว
    อย่างไรก็ตาม รูเน็ตก็คิดอยู่เสมอว่า หากตนต้องเปิดเผยความเป็นแวมไพร์ของตน หรือบ้าคลั่งขึ้นมา ตนก็ควรจะตายด้วยน้ำมือของนักล่าแวมไพร์ด้วยกันจะดีที่สุด และเซซีลีอาคือคนที่รูเน็ตคาดหวังที่สุดว่าอาจเป็นคนทำหน้าที่นั้น


    ตัวอย่างคำพูดเด่น ๆ :
    หมายเหตุ-
    -เมื่อจำเป็นต้องดื่มเลือด เธอมักจะทำกรณีที่ต้องฆ่ามนุษย์เลว ๆ เช่นอาชญากร หรือพวกที่ฆ่าแวมไพร์ที่รักสงบ เป็นต้น และอาศัยเลือดของคนเหล่านั้นแทน และ่บ่อยครั้งที่เธอต้องพยายามเก็บเลือดพวกนั้นมาดองในห้องลับ เพื่อเอาไว้ดื่มกรณียาของไซม่อนหมด และแน่นอนเธอปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้ใครคนอื่นรู้ แม้แต่เซซีลีอาเองก็ตาม

    ถึงผู้แต่ง – ถ้ายาวเกินไปไม่จำเป็นต้องใส่รายละเอียดหมดก็ได้ค่ะ ดัดแปลงได้บ้างตามสมควรนะคะ แต่แค่อยากให้รู้ไว้ว่าตัวละครตัวนี้เป็นยังไง ยังไงก็ขอฝากรูเน็ตในรูปแบบคู่ขนานด้วยนะคะ
    [/color]
  16. Marioak

    Marioak นักข่าว

    EXP:
    786
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    88
    *อีดิมเพิ่มเติม*

    ขอซัก 2 คนน่ะท่านแม๊กซ์เพราะตัวละครของผมเน้นไปทางด้านเนื่อเรื่องเสริมมากกว่าฮะ XD
    ถึงผู้แต่ง – สู้ๆนะพี่แม๊กซ์ อย่าล่มน้า~
  17. choco

    choco Interpreter

    EXP:
    65
    ถูกใจที่ได้รับ:
    5
    คะแนน Trophy:
    18
    ชื่อ นามสกุล - Froze Smiles (โฟรเซ่ สไมลส์)<ชื่อในวงการ : Angelica Ray(แองเจลิก้า เรย์)<ชื่อที่ใช้บังหน้าในสังคม

    อายุ - 22

    เพศ - หญิง

    เชื้อชาติ – เยอรมัน

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – สาวเสิร์ฟตามร้านอาหาร

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสั้นสีเงิน ผูกเป็นทวินเทลเล็กๆเอาไว้(แต่ชอบใส่หมวกเลยมองไม่เห็น) ตาสีกลมเหลืองออกน้ำตาล ตัวเล็กกว่าอายุจริง(ดูไปจะเหมือน15-16 เผลอๆจะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นแวมไพร์กลายพันธุ์) ยิ้มตลอดเวลาหมือนตุ๊กตา ถ้ามองผ่านๆจะไม่รู้สึกว่าผิดปรกติอะไร แต่ถ้าลองคุยนานๆหรือมองดูดีๆสักระยะจะเห็นว่าเธอไม่มีใบหน้าอื่นเลยนอกจากยิ้มอย่างเดียว
    ภาพประกอบ >> http://i28.photobucket.com/albums/c240/guiltyxx/ch/froze.jpg
    (แอบมาเพิ่ม-) http://i28.photobucket.com/albums/c240/guiltyxx/book01_001.jpg (ชุดด้านใน)
    http://i28.photobucket.com/albums/c240/guiltyxx/book01_002-1.jpg (ทั้งตัว)

    ลักษณะนิสัย – อัธยาศัยดี เป็นมิตร ใจดีกับพวกเด็กอายุน้อยกว่า แต่พยายามเลี่ยงการพูดคุยกับคนอื่นเพราะไม่อยากให้มีคนสังเกตความผิดปรกติของตัวเอง จึงมีคนรู้จักไปทั่วแต่ไม่สนิทกับใครจริงๆนอกจากเพื่อนในกลุ่มนักล่า ตัดบทสนทนาเก่ง(พูดแบบที่ไม่ให้ครพูดต่อประเด็นได้) เมื่อถึงเวลาต่อสู้จะเยือกเย็นและรอบคอบเป็นอย่างมาก
    จิตใจข้างในของโฟรเซ่เปราะบางมาก การที่ยิ้มอยู่ตลอดเวลานั้นก็เพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำสีหน้าอย่างไรดี จึงนึกถึงคำพูดของแม่ว่าถ้ามีเรื่องร้ายๆหรือมีความทุกข์ ก่อนอื่นคือต้องยิ้มเอาไว้ ถ้าสามารถยิ้มจากภายนอกได้ ภายในก็จะยิ้มไปด้วยได้ในที่สุด การยิ้มจึงเป็นเหมือนการฉุดรั้งสติของตัวเองเอาไว้นับตั้งแต่โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น

    เครื่องแต่งกาย – เวลาทำงานจะใส่ชุดสาวเสิร์ฟ(เปลี่ยนไปตามร้านที่สังกัด) แต่มักจะเลือกเสื้อที่ปกปิดร่างกายเอาไว้ก่อน ส่วนชุดไปรเวทเป็นเสื้อแขนยาวปิดคอสีดำ กางเกงเขาสั้นสีขาว ถุงน่องสีดำ รองเท้าบูทหนังสีน้ำตาล คลุมด้วยเสื้อคลุมสีน้ำเงินสองชั้น มีเฟอร์สีขาวประดับอยู่ และหมวกสีเดียวกันแบบเดียวกัน .....ข้างในเสื้อคลุมมีมีดกับปืนซ่อนอยู่

    ภูมิหลัง – ครอบครัวถูกฆ่าตายโดยแวมไพร์ และถูกบังคับให้ลงมือฆ่าครอบครัวที่กำลังจะคืนชีพขึ้นมาในฐานะแวมไพร์กลายพันธุ์โดยบอกว่าถ้าเธอกล้าก็จะปล่อยเธอไป แรกๆเธอฝืนใจทำตาม แต่เมื่อลงมือฆ่าไปทีละๆคนๆ จากที่สั่นกลัวก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นยิ้ม หลังจากที่เธอฆ่าครอบครัวที่เหลืออยู่คนสุดท้ายเสร็จ ก็มีกลุ่มกางเขนดำมาช่วยเอาไว้พอดี


    อาวุธประจำกาย – มีลิ่มแบบใช้ขว้างหลายเล่มเหน็บไว้ด้านในเสื้อคลุม กับมีดสั้นแบบใช้ฟัน-แทงซ่อนอยู่ในแขนเสื้อทั้งสองข้าง และปืนพกหนึ่งกระบอกเหน็บไว้ตรงเข็มขัด ระเบิดมือนิดหน่อย

    ทักษะการต่อสู้ - เน้นSurprise attackเป็นหลัก ตัดสินใจรวดเร็ว สามารถชักอาวุธหลายอย่างที่พกเอาไว้ออกมาได้ตลอดเวลาตามสถานการณ์ ถนัดการใช้มีด(ทั้งฟันและขว้าง)มากที่สุด ในบางสถานการณ์ชุดที่สวมใส่จะไม่เอื้ออำนวยสักเท่าไหร่ ถ้าถอดส่วนเสื้อคลุมก็จะเคลื่อนไหวได้ถนัดขึ้น(แต่ก็หมายความว่าต้องทิ้งSurprise attackไปด้วย)

    ฝ่าย - นักล่านอกรีต

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม - ตอนแรกได้รับการฝึกทำงานในกางเขนดำ แต่เมื่อรู้สึกว่าสิ่งที่จะเติมเต็มตัวเองได้ไม่ใช่การทำตามหน้าที่ แต่เป็นการฆ่าแวมไพร์ทั้งหมด จึงออกจากกลุ่มกางเขนดำไปเป็นนักล่านอกรีต แม้จะรู้ดีว่าต่อให้ฆ่าแวมไพร์ไปเรื่อยๆแบบนี้ก็ไม่ทำให้เธอกลับมาเป็นปรกติได้ แต่ก็เลือกที่จะทำเพื่อทำให้จิตใจของตัวเองสงบลงแม้สักนิดก็ยังดี

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ไม่มีความเกลียดชังอะไรเป็นพิเศษ เธอรู้อยู่ว่าแวมไพร์ที่ออกอาละวาดฆ่าคนบริสุทธิ์นั้นเป็นเพียงแค่แวมไพร์กลุ่มหนึ่ง เข้าใจความรู้สึกของแวมไพร์ที่อยากอยู่อย่างสงบด้วย แต่ครอบครัวของเธอก็อยากอยู่อย่างสงบเหมือนกัน ถ้าแวมไพร์พวกนั้นมีสิทธิ์จะฆ่าครอบครัวของเธอเพื่อสนองความต้องการของตนเองละก็ เธอเองก็น่าจะมีสิทธิ์ที่จะฆ่าแวมไพร์เพื่อรักษาจิตใจของตนเองเอาไว้เหมือนกัน
    สรุปสั้นๆ "ถ้าจะแค้นละก็...แค้นพวกเดียวกับแกที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้เถอะนะ"

    รายละเอียดอื่นๆ – วิธีหลีกเลี่ยงไม่ให้คนสังเกตเห็นความผิดปรกติก็คือ ยกมือปิดปากเป็นพักๆ หรือไม่ก็หันหนีไปทางอื่น
    - แน่นอนว่าตอนออกล่าแวมไพร์ก็ยังยิ้มอยู่
    - ชื่อของเธอทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ไม่มีอย่างไหนเป็นชื่อจริงเลย
    - ...ไหนๆก็ไหนๆ ชื่อจริงคือ เอลิส แสตนฟอร์ด (Elise Stanford) ครับ (แต่ดีไม่ดี แม้แต่ตัวโฟรเซ่เองก็อาจจะจำไม่ได้แล้วก็ได้)

    ถึงผู้แต่ง – สงสัยตรงไหนติดต่อหลังไมค์ได้นะครับ ^^' (หรือไม่ก็ในเชาท์ตอนดึกๆ < ซุ่มอยู่ตลอด)

    **แก้ตรงรูป+เพิ่มรายละเอียดตรงนิสัยนิดหน่อยครับ
  18. PaiaAznable

    PaiaAznable มนุษย์ตู้ปลาช้ำรัก

    EXP:
    744
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    86
    ขออภัยสำหรับความล้าช้าครับ...

    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล – เอเมซ ซาลาฮิดิน (Emez Salahidin)

    ฉายา – ไม่มี

    อายุ - 19

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – อียิปต์

    เผ่าพันธุ์ – แดมพีล

    อาชีพ – ทหารรับจ้างสารพัดงาน

    รูปร่าง หน้าตา - ผมยาวประมาณท้ายทอยปล่อยตกลงไม่เป็นทรง บริเวณหน้าผมค่อนข้างยาวดูละม้ายคล้ายเขาด้วง ดวงตาสีดำหม่นแววตาดูมืดมนราวกับมนุษย์ที่ตายไปแล้ว ผิวคล้ำ(ในรูปมันไม่คล้ำอ่ะ) รูปร่างได้สัดส่วนปกติ แอบมีกล้ามนิดหน่อย มีรอยแผลสารพัดรูปแบบทั้งตัว โดยเฉพาะรอยแผลไฟไหม้ที่มือและแขนขวาท่อนล่าง และที่ตาขวาสวมผ้าปิดตาเอาไว้(อารมณ์บิ๊กบอสในภาค 3) สูง 178 ซม. หนัก 80 กก.

    ลักษณะนิสัย – ภายนอกดูเป็นคนที่ร่าเริงแจ่มใส เฮฮา มีอัธยาศัยดี หัวเราะง่ายและคุยเก่ง แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาเป็นพวกความภูมิใจในตัวเองต่ำ ไม่มั่นใจในตัวเอง เหงา มองโลกในแง่ร้าย ขี้อิจฉา แอบหวาดระแวงในตัวคนที่เข้ามาในชีวิต แบ่งแยกมิตรและศัตรูอย่างชัดเจน ไม่ไว้ใจใครและพยายามที่จะยืนด้วยตัวเอง จะมีเพียงสิ่งเดียวที่เขาไม่เคยเสแสร้งเลยคือ ความที่เป็นคนอ่อนโยน เข้าใจความคิดความรู้สึกของคนอื่น และชอบที่จะให้กำลังใจคนอื่นในยามที่คนอื่นท้อแท้ รวมทั้งการให้ความช่วยเหลือคนอื่น โดยไม่สนว่าตัวเองจะเป็นตายร้ายดียังไง และอีกอย่างหนึ่ง... เขาค่อนข้างเอ็นดูเด็กและเป็นมิตรกับผู้หญิง(แท้ๆ)มากเป็นพิเศษ

    เครื่องแต่งกาย – สวมเสื้อโค้ทเก่าๆขาดๆสีดำ เย็บฮู้ดเพิ่มด้วยคตัวเอง ปิดทับเสื้อยืดสีดำซึ่งซ้อนเกราะกันกระสุนข้างใน กางเกงเป็นกางเกงสแล็กหนังเก่าๆสีดำ รองเท้าเป็นรองเท้าบู้ทหนังสีดำหุ้มด้วยแผ่นเหล็ก มือขวาสวมถุงมือหนังสีดำยาวถึงข้อพับรัดด้วยเข็มขัดเล็กๆสามเส้น ลักษณะเสื้อโค้ท(ที่ยังไม่มีฮู้ดที่เพิ่มขึ้นมา)
    Credit - http://metalgear.wikia.com

    ภูมิหลัง – เด็กหนุ่มที่เกิดมามีสายเลือดต้องห้าม ถูกกดหัวข่มขี่จากคนในครอบครัวของแวมไพร์ผู้เป็นพ่อ และถูกกลั่นแกล้งจากเด็กๆร่วมรุ่นในสังคมแวมไพร์ ถูกเด็กผู้หญิงที่รักข้างเดียวหักอกและถูกหลอกใช้จากหล่อยและคู่รักของหล่อนซึ่งเป็นเพศเดียวกัน สุดท้ายเขาจำต้องหนีจากการพยายามฆ่าของพี่น้องต่างมารดาโดยแลกกับตาขวา มาอยู่ในสังคมมนุษย์โดยลำพัง ทำตัวดีๆจนกลั้นความเฟลไม่อยู่ก็เฟลแตกหลายต่อหลายรอบ เวิ่นเว้อซะจนถูกคนเกลียดชัง ไม่สนใจ ไม่มีใครยุ่งเกี่ยว จึงต้องทนอยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยไม่มีใคร และไม่อาจเชื่อใจใครได้อีก

    อาวุธประจำกาย
    - มือ-เท้าเปล่า และศิลปะการต่อสู้ระยะประชิดคือ CQC และ Krav Maga
    - The Insurrection M16A4 เวอร์ชั่นดัดแปลงเป็นของตัวเอง ส่วนที่ถูกถอดพานท้ายออกไปมีรอยพิมพ์ลึกเข้าไปในเนื้อเหล็กเป็นภาษาอาหรับว่า "แด่ผู้เป็นกบฏต่อชะตากรรม" บรรจุกระสุนในแม็กกาซีนที่ทำเป็นพิเศษด้วยการออกแบบจากจินตนาการในความฝันได้ทั้งหมด 150 นัด เป็นอาวุธไม้ตายที่จะใช้เมื่อมีความจำเป็นเท่านั้น
    Credit - http://metalgear.wikia.com
    - มีดพกสำหรับการใช้ร่วมกับ CQC ปกติพกเก็บเอาไว้ในฝักใต้เสื้อโค้ทบริเวณอกซ้าย เก็บเอาไว้ที่บริเวณข้างๆรองเท้าข้างขวาอีกเล่มหนึ่ง
    Credit - http://www.cgwgun.com
    - M1911 Custom ปืนพกบรรจุกระสุนได้ 8-10 นัด(ตามแต่ความยาวของแม็กกาซีน) ใช้เป็นอาวุธหลักขั้นที่สองที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังทำลายของ The Insurrection และอยู่ไกลเกินไปที่จะใช้มีดลับ เขาพกติดตัวไว้สองกระบอก
    Credit - http://metalgear.wikia.com
    - Hidden Blade ใบมีดลับซึ่งซ่อนอยู่ภายใต้แขนทั้งสองข้าง แม้ในรูปจะต้องตัดนิ้วนางออก แต่ด้วยการที่เขาพัฒนาจากเทคโนโลยีดั้งเดิม ที่เหล่ามือสังหารในโลกมุสลิมหลงเหลือเอาไว้ ทำให้เขาสามารถใช้มันได้อย่างชำนาญโดยไม่ต้องตัดนิ้วนางทิ้ง เป็นอาวุธอันดับแรกที่จะใช้ยามที่ประชิดคู่ต่อสู้จากข้างหลัง
    Credit - http://assassinscreed.wikia.com/
    - ระเบิดสารพัดชนิดก็พกบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นระเบิดควันไว้ใช้หนี กับระเบิด EMP ใช้เพื่อตัดการทำงานของกระแสไฟฟ้าชั่วคราวซึ่งใช้หนีเหมือนกัน

    ทักษะการต่อสู้
    - "CQC" ทักษะการต่อสู้ที่มีพื้นฐานจากการใช้ปืนบนมือข้างที่ถนัด ผสมผสานกับมีดบนมืออีกข้างหนึ่งเพื่อให้สามารถใช้การโจมตีระยะกลาง-ไกลด้วยปืน และป้องกันตัวหรือรุกเข้าใส่ศัตรูระยะประชิดด้วยมีดได้อย่างลงตัว โดยหลักแล้วการใช้ทักษะนี้มักจะเป็นไปในแง่ของการทุ่มศัตรูให้ล้มลง ควบคู่กับการปลดอาวุธบนมือของอีกฝ่ายหรือชิงมันมาเป็นของตน
    Credit - Metal Gear Solid 3: Snake Eater, Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots, Metal Gear Solid: Portable Ops, Metal Gear Solid: Peace Walker
    - "Krav Maga" ศิลปะการต่อสู้ของทหารอิสราเอลที่เขาเลือกใช้ผสานกับ CQC ที่เขาคิดขึ้นเอง หลักการสำคัญของมันคือ สวนกลับให้ไว, เล็งส่วนที่เปราะที่สุดของร่างกาย, ซัดให้เร็วอย่าให้อีกฝ่ายสวนได้ ทำได้ทุ่มให้ร่วงหรือหักข้อต่อซะ และต้องหูไวตาไว หาทางหนีทีไล่หรือสิ่งแวดล้อมที่ช่วยเหลือตัวเองได้
    Credit - http://en.wikipedia.org/wiki/Krav_Maga
    - การหลบหลีกจะเป็นสไตล์เชิงหลบโดยไม่ทิ้งระยะห่างมากเกินไป ให้พอสวนกลับได้ทันควัน ยกเว้นแต่ว่าจะรู้ว่าอีกฝ่ายใช้อาวุธที่มีการสั่นสะเทือนหรืออะไรก็ตามแต่ ที่ส่งผลต่อสภาวะอาการโดยรอบที่ทำให้เขาได้รับบาดแผลแม้จะหลบได้ ถึงจะใช้วิธีหลบแบบอื่น ส่วนท่วงท่าการหลบ... ไรเดอร์คาบุโตะครับ ไม่รู้จะอธิบายไงดี
    - มวยวัด มวยปล้ำ และการใช้สิ่งแวดล้อมในการสนับสนุนให้เขาได้เปรียบ ซึ่งใช้ร่วมกับประสาทสัมผัสที่ดีกว่ามนุษย์ทั่วไปของแดมพีล เพียงแต่เพราะตาบอดข้างขวาจึงไม่อาจใช้ได้อย่างเต็มร้อย แม้เขาจะถนัดในการต่อสู้ในที่มืด(ด้วยการพลางตัวแล้วลอบโจมตี)

    ฝ่าย – ไม่มี ถ้าต้องมีก็เป็นฝ่ายนักล่านอกรีตครับ

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม - เพราะเป็นแดมพีลนั่นแล

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – เนื่องจากเป็นแค่ขยะในสังคมทั้งมนุษย์และแวมไพร์ เขาจึงไม่สนใจว่าใครเป็นเผ่าพันธุ์อะไร เพียงแค่ถ้าคนๆนั้นเป็นคนอ่อนแอไม่ว่าจะเป็นมนุษยหรือแวมไพร์ เขาจะยื่นมือเข้าช่วยเหลือ และปกป้องให้ได้

    รายละเอียดอื่นๆ
    - มีความอดทนต่อความเจ็บปวดสูง แม้จะเป็นลักษณะล้มแล้วลุกซะมาก (ไม่งั้นคงไม่รอดจากการถูกทำร้ายเข้าที่ตาขวาตอนเด็กๆ)
    - เนื่องจากเขาตาบอดข้างขวาโดยสมบูรณ์ แม้จะผ่านไปหลายปีแต่เขายังมีปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตที่มองเห็นโลกเพียงซีกเดียวอยู่บ้าง
    - เกลียดพวกรักร่วมเพศที่แสดงการเกลียดเพศตรงข้ามอย่างเห็นได้ชัด
    - บทพูดตอนแนะนำตัวเอง "ผมก็แค่หมาหัวเน่าคนนึง... ที่ถูกพระเจ้ากำหนดให้ไม่รู้จักคำว่า ความสุข และไม่ให้มีความสุข"
    - บทพูดตอนคิดว่าจะต่อสู้ "ชั้นจะไม่ทำร้ายใคร... ตราบใดที่ไม่มีใครจะทำร้ายชั้น" ,"ชั้นจะก่อกบฏกับพระเจ้า...ด้วยการฆ่าแก"
    - เขาสามารถกินอาหารได้ทุกชนิดบนโลก เพียงแต่จะหลีกเลี่ยง "เลือดมนุษย์" ทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้

    ถึงผู้แต่ง – ขออภัยที่ทำตัวงี่เง่ามานานจนกระทั่งทุกวันนี้ด้วยนะครับ

    เสร็จแล้วครับ
  19. alladiya

    alladiya สมาชิกที่ไม่มีอยู่จริง

    EXP:
    1,207
    ถูกใจที่ได้รับ:
    11
    คะแนน Trophy:
    88
    ขุดของเก่ามาแปะได้มั้ย...

    ชื่อ นามสกุล - Franklyn Philgrime Enaleatto - แฟรงคลิน ฟิลไกร์ม เอนาเลทโต้ (แฟรงค์)

    ฉายา – ผู้พเนจรจากรัตติกาล

    อายุ - มักเห็นในรูปลักษณ์ของคนหนุ่มอายุประมาณ20ปี แต่บางครั้ง(นานๆทีเช่นในการประชุมตระกูลหลัก)ก็เป็นรุ่นคุณปู่70-80ปี แต่จริงๆอายุเขาก็หลายร้อยอยู่

    เพศ - ชาย

    สัญชาติ – เยอรมัน

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์เลือดแท้

    อาชีพ – นักโบราณคดี/นักวิชาการ

    รูปร่าง หน้าตา -
    (คนหนุ่ม)ผมสั้นฟูกระจายสีทองอร่ามตามนี้เลยจ้า(เอาสั้นกว่านี้หน่อยนึง ตัดผมที่ผูกไว้ข้างหลังไปด้วย) ดวงตาเรียวหางตาชี้ขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีแดงเพลิง ตาดำเป็นขีดเดียวเหมือนตาแมว ปัจจุบันมักใส่คอนแทกเลนส์สีฟ้าสดใสทับ ผิวขาว ผอม รูปร่างคล้ายนักกีฬา สูงประมาณ177ซม.
    (คนแก่) ผมสั้นหวีอย่างปราณีต มีหนวด(คล้ายกับด๊อกเตอร์อากาสะแต่ไม่หนาเท่า) รูปร่างเจ้าเนื้อนิดหน่อย หน้าค่อนข้างแดง ผมและหนวดเป็นสีขาว ดวงตาสีแดงเพลิง สูงประมาณ175(ตัวหด) อยู่ในรูปลักษณ์นี้เฉพาะเวลาประชุมตระกูลหลักหรือต่อหน้าหลานๆรุ่นเล็กเท่านั้น(รายละเอียดด้านล่าง)

    ลักษณะนิสัย – เป็นคนพูดจริงทำจริง บางครั้งทำเร็วกว่าสมองคิดก็มี เกลียดการเอารัดเอาเปรียบ เอาจริงเอาจัง บางครั้งก็เป็นคนที่จริงจังและตรงไปตรงมาแบบสุดขั้ว แต่บางครั้งก็กลายเป็นจอมแหกกฏที่ไม่สนอะไรทั้งสิ้นถ้าสิ่งที่ทำนั้นคิดแล้วว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง ใจแข็ง แต่ถ้าหากยัวะจนฟิวส์ขาดแล้วจะอาละวาดแหลกเลยทีเดียว ฉลาดหลักแหลม สุขุม เยือกเย็น ชอบการยุติปัญหาอย่างสงบ ถือคติบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ และจะต้องชำระแค้นให้สาสมกว่าที่ควรเสียด้วย มีความมั่นใจในตัวเองสูง รักการศึกษาหาความรู้ในทุกๆขแนง เป็นหนอนหนังสือผู้เชี่ยวชาญในภาษาทั่วโลก และภาษาโบราณต่างๆแตกฉานอย่างหาตัวจับยากคนหนึ่ง การที่เขาเป็นคนรักประวัติศาสตร์และมีชีวิตอยู่ร่วมกับประวัติศาสตร์มายาวนานทำให้แฟรงค์เกลียดสิ่งทีเรียกว่า"การบิดเบือนประวัติศาสตร์"อย่างที่สุด และจะไม่ให้อภัยแก่ผู้กระทำตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่

    เครื่องแต่งกาย –
    (คนหนุ่ม)เสื้อเชิ้ตสีแดงเลือดนก เนคไทค์ กางเกงแสล็คสีดำ รองเท้า เข็มขัดหนังสีดำ ทับด้วยแจ็คเก็ตยีนส์ติดฮู้ดขนสัตว์ตัวค่อนข้างหลวมสีเทา
    (คนแก่) เสื้อเชิ้ตสีขาว เนคไทค์สีแดงเข้มเกือบเป็นเลือดหมู เสื้อกั๊ก ชุดสูทสีเทาออกลายตารางตามลายผ้าน้อยๆดูเหมือนสุภาพบุรุษชาวอังกฤษที่แต่งตัวเนี้ยบทุกสถานการณ์

    ภูมิหลัง – หนึ่งในแวมไพร์สายเลือดแท้ที่มาจากตระกูลหลัก แฟรงค์เกิดในเมืองมิวนิกเหมือนๆกับสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ มิวนิกในตอนนั้นยังเป็นแค่เมืองเล็กๆ ก่อนที่จะมีการรวมแคว้นบาวาเรีย (บาเยิร์น)ร่วมร้อยปี อันที่จริงแล้วตระกูลของเขาโยกย้ายเข้ามายังเมืองนี้เมื่อมันพึ่งถูกสร้างเสร็จได้ไม่นานนัก การที่เขาเกิดในยุคที่มีความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่บนอาณาจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ทำให้โชคชะตาต้องนำพาเขาไปมีโอกาสเห็นเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์หลายครั้ง
    ตั้งแต่สมัยเด็ก การที่มีเขาเป็นเด็กที่อายุน้อยที่สุดในบ้านก็ทำให้เขาเป็นคนที่ค่อนข้างจะแปลกกว่าสมาชิกคนอื่น ซึ่งจะบอกว่าเป็นฝ่ายหัวรุนแรงได้ก็ไม่เชิง แฟรงค์ต้องอยู่คนเดียวเสมอๆ ทำให้วันหนึ่งเขาได้มีโอกาสรู้จักกับ มนุษย์
    เขาโชคดี เด็กคนนั้นเป็นเด็กกำพร้า จึงไม่มีใครคอยสั่งสอนหรือสั่งห้ามไม่ให้เด็กคนนั้นมายุ่งเกี่ยวกับแวมไพร์อย่างเขา ทำให้ถึงแม้ว่าเด็กคนนั้นจะรู้ว่าเขาคือเผ่าพันธุ์ที่ไม่ควรยุ่งเกี่ยว แต่ทั้งสองคนก็ยังคงเป็นเพื่อนกัน จนกระทั่งหลายปีผ่านไป ความสัมพันธ์ที่เขามีให้กับเด็กคนนั้นก็ยังเหมือนเดิม สืบทอดไปจากรุ่นสู่รุ่นของเด็กคนนั้น
    ในช่วงปี1300ปลายๆ แฟรงค์ได้รับเป็นพ่อทูนหัวให้กับสองพี่น้องชายหญิงที่มีศักดิ์เป็นเหลนของเพื่อนรักของเขาคนนั้น เขาจึงตั้งนามสกุลให้เด็กสองคนนั่นเสียใหม่ในความหมายเดียวกับนามสกุลของตัวเขาเอง นั่นก็คือ'ผู้ได้รับความรักจากรัตติกาล'

    การที่แฟรงค์เป็นลูกชายคนเล็กของบ้าน ทำให้เขาค่อนข้างมีอิสระที่จะทำอะไรตามใจคิด(แต่ถ้าถึงเวลาต้องเรียน ต้องฝึกก็ไม่มีผ่อนปรนนะฮะ) และมันก็เป็นเหมือนคำประกาศเจตนารมณ์ของเขาไปในตัว ( franklyn = freedom) แฟรงค์ออกเดินทางไปยังที่ต่างๆ ทั้งโรม เวนิส มิลาน เจนัว ปิซา ฟลอเรนซ์ นอร์มังดี ออสเตรีย สเปน โปรตุเกส โดยเฉพาะในช่วงระหว่าง1300-1500ที่เขาได้เดินทางไปทั่วจนได้พบกับผู้คนมากมายระยะเวลาหลายสิบหลายร้อยปีที่ผ่านไป ทำให้เขาได้พบเห็นอะไรมามากมาย ทั้งด้านที่ดีงามและเลวร้ายของมนุษย์ แฟรงค์ก็เริ่มรู้สึกตัวว่า เขาหลงรักมนุษย์เข้าแล้ว
    การที่มีความคิดแหกคอกนอกกรอบแบบนี้เองทำให้คนในตระกูลที่รู้ไม่ค่อยพอใจนัก แต่ด้วยความที่แฟรงค์เป็นคนฉลาด ทำให้ไม่มีใครอยากจะทำอันตรายเขา เพราะอย่างไรเสียแฟรงค์ก็เป็น1ในพวกหัวเสธฯที่หาได้ไม่ง่ายนักในหมู่ตระกูลหลักด้วยกัน ทำให้ความคิดที่จะไล่เขาออกจากตระกูลเป็นเรื่องที่ถือว่าโง่มากที่จะกระทำ และเพราะฉะนั้นความสัมพันธ์ของเขากับมนุษย์นอกจากพวกส่วนน้อยนี้แล้วก็ไม่มีผู้ใดล่วงรู้อีกเลย


    อาวุธประจำกาย – ดาบสองมือขนาดยักษ์ (ติดรูปไว้ก่อน)

    ทักษะการต่อสู้ -

    เซกันด์บลัด – การควบคุมทรายเพื่อใช้ช่วยซัพพอร์ตในการต่อสู้

    ฝ่าย - องค์กรแวมไพร์ แพทริออท สังกัด1ใน6สายตระกูลหลัก

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ - ควบคุมและหยุดยั้งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างไม่มีเหตุผล

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ตามภูมิหลังเลย

    รายละเอียดอื่นๆ –
    - สนิทสนม/รู้จัก/ให้ความคุ้มครอง มนุษย์ที่เป็นบ้านหลักของตระกูลเอลฟาร์เรียส(เอลฟาร์เรียสสายตรง) -(เอลฟาร์เรียสคือตระกูลของสองพี่น้องที่แฟรงค์เป็นพ่อทูนหัว)- - เอลฟาร์เรียสในปัจจุบันร่ำรวยมากและเป็นเจ้าของธุรกิจชั้นนำหลายอย่าง บางครั้งหลานๆก็เอาของแปลกๆมาให้"คุณปู่"(รุ่นเล็กๆชอบเรียกคุณปู่ เพราะมักปรากฏตัวในรูปลักษณ์ของคนแก่ ส่วนรุ่นโตๆก็เรียกแฟรงค์เฉยๆ) ลองเล่นสนุกๆ เช่นpc ไปจนถึง"หลานคนเล็ก" ที่มาชวนคุณปู่เล่นwii - -" -
    - ให้ความสนิทสนมเป็นพิเศษกับอัลวิส เอลฟาร์เรียส เจ้าของบริษัทITยักษ์ใหญ่ของกลุ่มธุรกิจเอลฟาร์เรียส อัลวิสเป็นทั้งคนโปรดและเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของแฟรงค์ด้วย
    - มีกลุ่มบริษัทเอลฟาร์เรียสเป็นแบคอัพอย่างลับๆ โดยเฉพาะทางด้านIT
    - คำพูดติดปาก "ผมไม่อ่อยให้หรอกนะครับ"/"อย่าดูถูกผมให้มากนัก"/"เรื่องบางเรื่องมันไม่จำเป็นต้องอธิบายนะครับ?"/"อย่าแกล้งเด็กอย่างผมนักสิคร้าบบบ"/"ผิดเหรอครับที่ผมจะทำอะไรๆให้ใครๆก็ได้โดยที่มันไม่ขัดกับอุดมการณ์ของผม?"
    - ส่วนคนรู้จักอื่นๆ ยัดทีนะคะ*-*
    - งานอดิเรกของสองคนนี้คือจับคู่กันออก"พิทักษ์สันติราษฏร์"(คือคอยตรวจตรวจดูว่ามีแวมไพร์ตนไหนชอบออกล่ามนุษย์รึเปล่านั่นแล้)


    [hr]

    ....ก็ไอ้สองคนนี้มันมาเป็นแพ็คเกจคู่ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วอ้ะ ;;w;;


    ชื่อ นามสกุล - Alvis ElFarious (อัลวิส เอลฟาร์เรียส)

    อายุ - 22

    เพศ - หญิง

    สัญชาติ – เยอรมัน

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – โปรแกรมเมอร์/บอดี้การ์ดส่วนตัว(?)ของแฟรงค์

    รูปร่าง หน้าตา - ผมยาวฟูกระเจิงสีแดงสดยาวถึงกลางหลังรวบสูงปักปิ่นที่มีกระดิ่งลมอันใหญ่ประดับอยู่ ดวงตากลมโตสีเขียวหยกทอประกายเฉลียวฉลาด ร่างสูงโปร่งเกือบ172เซนติเมตรกดจึ้ก

    ลักษณะนิสัย – พูดน้อยต่อยหนัก รู้จักจับจุดอ่อนของคนมาโจมตีถ้าอารมณ์เสีย แต่ปกติแล้ว อัลวิสเป็นคนที่สดใส อารมณ์ดี ออกจะไฮเปอร์นิดๆ รักสนุกและรักที่จะค้นคว้าหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่รัก เกลียดการเอารัดเอาเปรียบ บางครั้งก็เอาจริงเอาจังและตรงไปตรงมาแบบสุดขั้ว แต่บางครั้งก็กลายเป็นจอมแหกกฏที่ไม่สนอะไรทั้งสิ้นถ้าสิ่งที่ทำนั้นคิดแล้วว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง แต่ถ้าหากยัวะจนฟิวส์ขาดแล้วละก็จะกลายเป็นคนที่เลือดเย็นได้อย่างสุดๆ ฉลาดหลักแหลม สุขุม มักพินิจพิเคราะห์ปัญหาต่างๆอย่างใจเย็น ถือคติบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ และจะต้องชำระแค้นให้สาสมกว่าที่ควรเสียด้วย

    เครื่องแต่งกาย – เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนสั้น เสื้อกั๊กไหมพรมสีน้ำตาลอ่อน กางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม รองเท้าผ้าใบสีดำ ทับด้วยแจ็คเก็ตหนังแขนกุดตัวยาวเลยตะโพกสีน้ำตาลเข้ม

    ภูมิหลัง – หลานสาวคนโปรดของแฟรงคลินผู้เฉลียวฉลาด เป็นผู้กุมบังเหียนของบริษัทIT(เอล เลวิน่า กรุ๊ป)ในกลุ่มธุรกิจเอลฟาร์เรียส และนอกจากนี้ยังเป็นคนที่แฟรงคลินไว้วางใจให้ติดตามใกล้ชิด อัลวิสเป็นคนลึกลับ และไม่เคยออกสังคมในนามของตระกูล ทำให้นอกจากคนในตระกูลด้วยกันแล้วไม่เคยมีใครรู้ว่าประธานกลุ่มITของเอลฟาเรียสมีหน้าตาอย่างไร ดังนั้นถึงแม้ไม่ต้องแต่งหน้าตาปลอมตัว แต่อัลวิสก็่จะเป็นผู้ติดตามแฟรงค์ในนามของ อัลวีน่า เอนาเลียร์ เลขาส่วนตัวของศจ.แฟรงค์

    อัลวิสนั้นเกิดในเมืองที่ทั้งใหญ่โต หรูหราและสะดวกสบายอย่างมิวนิก ซึ่งถ้าหากเทียบกับแฟรงค์แล้ว ภาพในปัจจุบันคงเป็นสิ่งที่เขาในสมัยนั้นไม่มีทางจินตนาการได้ถึง เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างสื่อสารและเชื่อมต่อกันด้วยเทคโนโลยี อัลวิสจึงมีความสนใจในเรื่องนี้เป็นอย่างมากมาตั้งแต่เด็ก จนกระทั้งเป็นคนออกปากกับแฟรงค์ว่าจะไปเรียนที่อเมริกาเพียงคนเดียว ซึ่งแฟรงค์ก็ตามใจให้ไป เพราะเห็นว่าอย่างน้อยอัลวิสก็น่าจะดูแลตัวเองได้ แต่นั่นก็ทำให้อัลวิสได้มีโอกาสรู้จักกับเฟอร์นันโด้ เพื่อนคู่หูชาวบราซิล และได้รู้จักกับคาโปเอร่า ซึ่งมันทำให้เธอหลงไหลได้ปลื้มกับมันมานับแต่บัดนั้น

    แฟรงค์แทบไม่เชื่อว่าคนเรียบร้อยอย่างอัลวิสจะกล้าลองอะไรแบบนี้ แต่นั่นก็ทำให้เขาถูกใจเป็นอย่างยิ่งเพราะเห็นอัลวิสซ้อนทับกับภาพตัวเองในสมัยก่อน อัลวิสจึงได้มีหน้าที่เสมือนกับบอดี้การ์ดประจำตัวของแฟรงค์มานับแต่บัดนั้น

    -อันที่จริงแล้ว การที่แฟรงคลินมีตระกูลเอลฟาร์เรียสเป็นพวกก็เหมือนกับการที่มีกองกำลังลับเป็นของตนเอง ทุกๆคนในเอลฟาร์เรียสรู้ดีว่าอันที่จริงแล้วแฟรงค์เป็นใครมาจากไหน และเป็นคนที่สำคัญเพียงไรต่อเอลฟาร์เรียสทั้งตระกูล ตังนั้น การที่กลุ่มธุรกิจเอลฟาร์เรียสมีบริษัทในเครือ(ของอัลวิส)เป็นที่มีอิทธิพลมากในกลุ่มบริษัทITและการสื่อสารโลกก็เป็นอาวุธชั้นดีให้แก่แฟรงค์ นอกจากนี้ การที่ความสัมพันธ์ของแฟรงค์และเอลฟาร์เรียสไม่ได้เป็นเรื่องที่ถูกเปิดเผย ทำให้กลุ่มธุรกิจเอลฟาร์เรียสสามารถทำอะไรๆอย่างอิสระ แน่นอนรวมถึงการให้ความมั่นคงคุ้มครองแก่แฟรงค์ด้วย-

    อาวุธประจำกาย – ไม่มีอาวุธอื่นใดพิเศษนอกจากตัวเอง อ้อ มักพกพาถุงมือสั้นตัดปลายนิ้วทำจากนังติดแถบโลหะกันกระสุนไว้ที่หลังมือติดตัวไว้เสมอๆ

    ทักษะการต่อสู้ - คาโปเอร่า

    ฝ่าย - มนุษย์ธรรมดา(แต่สนับสนุนแพทริออท)

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ - ตามภูมิหลังเลย

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ศัตรูของแฟรงค์ คือ ศัตรูของเอลฟาร์เรียส ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือแวมไพร์ก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้น (แต่ถ้าเป็นแวมไพร์ก็เชิญไปจัดการเองเถอะนะแฟรงค์ - -")

    รายละเอียดอื่นๆ –
    - เป็นคนโปรดที่มีความใกล้ชิดสนิทสนมกับแฟรงค์อย่างมาก แฟรงค์นั้นมักจะชอบเล่าเรื่องราวต่างๆที่เขาเคยเจอให้อัลวิสฟังเสมอๆ
    - คำพูดติดปาก "แน่ใจแล้วเหรอ"/"อย่ามาดูถูกฉันนัก"/"ว้า อย่ามาแกล้งกันสิ"/"เรื่องแบบนี้ฉันไม่ขออธิบายได้มั้ยล่ะ?"/"ขอฉันจัดการนะแฟรงค์?"
    - ชอบดูฟุตบอล ทีมโปรดก็คือทีมประจำเมืองอย่างบาเยิร์นมิวนิก
    - ถึงจะใช้คาโปเอร่า แต่ติดนิสัยบางอย่างจากการที่เคยฝึกคาราเต้มาด้วย เช่นการที่มักจะทักทายคู่ต่อสู้ด้วยการเตะฟาดที่หน้าเต็มๆอันเป็นท่าโปรดที่เพื่อนสาวคนหนึ่งของเธอชอบใช้
    - ส่วนคนรู้จักอื่นๆ ยัดทีนะคะ*-*


    ถึงผู้แต่ง – มันมาด้วยกันตั้งกะต้น ก็ขอให้ได้ไปด้วยกันต่อเหอะนะ ;;w;;





    [action]ได้ยินเสียงลอยมาไกลๆว่า "นอกจากฉายานี่เอ็งไม่ได้เปลี่ยนบ้าอะไรเลยใช่มั้ยห๊ะ?"[/action]
  20. phasuthon

    phasuthon New Member

    EXP:
    47
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    0
    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล - Akumachi Mao (อาคุมะจิ มาโอะ)

    ฉายา – ดาบมาร (Demon blade)

    อายุ - 238 ปี (รูปลักษ์ภายนอกราว 27-28)

    เพศ - หญิง

    เชื้อชาติ – ญี่ปุ่น

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์เลือดแท้

    อาชีพ – เจ้าของกิจการโรงแรมคาสิโน, ยากูซ่า

    รูปร่าง หน้าตา - หญิงสาวผิวซีด ผมเรียว สูงราว 175 ซม. ดวงตาเรียวคม นัยตาแดงทาเมคอัพสีคล้ำบาง ๆ รอบเปลือกตาดวงตา ปากเรียวเล็กทาลิปแดงเข้ม ผมดำยาวผูกหางม้า ขนาดหน้าอกปกติทั่วไป แขนขาบางเรียว

    ลักษณะนิสัย – ชอบเอาแต่ใจตัวเอง ชอบพูดจาหลอกล่อคนอื่น ชอบต่อปากต่อคำพูดจาถากถางด้วยถ้อยคำสุภาพ ท่าทางดูอ่อนโยนแต่จริง ๆ แล้วแข็งกร้าวไม่อ่อนข้อเพียงแต่ไม่แสดงออกอย่างพร่ำเพรื่อ ไม่ชอบก้าวก่ายขวางทางใครแต่ถ้าใครมาขวางทางตนจะไม่มีการปราณีใด ๆ ทั้งสิ้น แอบ SM บ้างเป็นบางเวลามึกชอบทรมาณเหยื่อที่อ่อนแอกว่าตน


    เครื่องแต่งกาย – สวมเสื้อเชิตแขนยาวสีขาวทับด้วยเสื้อกั๊กหนังแขนกุดสีดำ กางเกงขายาวรัดรูปสีดำ เข็มขัดดำหัวเข็มขัดสีเงินรูปเขี้ยว มือขวาสวมถุงมือหนังสีดำ บูทยาวมิดหน้าแข้งสีดำ เสื้อแขนยาวสีดำมัดแขนผูกไว้ที่เอวสำหรับซ่อนดาบ (แต่ไม่มิดแค่ปิดไว้ให้พองาม) แว่นสายตากรอบเหลี่ยมขอบบางสีดำ ส่วนชุดใช้สำหรับออกงานต่าง ๆ จะเป็นชุดราตรีสายเดี่ยวเปิดหลัง รอเท้าส้นสูง

    ภูมิหลัง – ทายาทรุ่นที่ 2 ตระกูลแวมไพร์ยากุซ่า 1 ในตระกูลผู้ก่อตั้งแพทรีออท แต่เนื่องจากรุ่นที่ 1 โดนกลุ่มกางเขนดำจัดการไปในอดีตจึงถูกโหวตให้รับตำแหน่งแทน เปิดโรงแรมและคาซิโนหรูย่านการค้าและสถานเริงรมณ์บังหน้า เบื้องหลังเป็นยากูซ่าขยายเขตแทนออกไปทั่วญี่ปุ่น...

    อาวุธประจำกาย
    - ดาบคาตานะยาวและสั้นเหน็บตรงเอว
    - ปืนลูกโม่ .357 Colt Python ลำกล้อง 8 นิ้ว ติดสโคปx2

    ทักษะการต่อสู้
    - ใช้ความสามารถของเซกันด์บลัดในการเข้าประชิดตัวจู่โจมโดยการฟันอย่างรวดเร็วเป็นหลักก่อนคู่ต่อสู้จะได้ตั้งตัว หากปะทะกันซึ่ง ๆ หน้าจะใช้ดาบสั้นด้วย เน้นความเร็วในการต่อสู้ประชิดตัว ส่วนปืนนั้น.....เอาไว้ยิงลูกจ๊อกทั้งหลาย (จะให้พกไว้เท่ห์ หรือไม่มีก็ได้ครับ)

    เซกันด์บลัด
    - Fast metabolism: เร่งขบวนการเผาผลาญเลือดในร่างกายเร่งสปีดและพลังของร่างกายระยะสั้น ๆ ยิ่งใช้มากครั้งก็ต้องดื่มเลือดเพิ่มเติม

    ฝ่าย - Patriot

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ หรือ ก่อตั้งกลุ่ม- แผ่ขยายอำนาจ, สืบค้นข่าวสารข้อมูล, เส้นสายทางการเงินและติดต่อค้าขายอาวุธยุทโธปกรณ์

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์
    - มนุษย์ : "สิ่งมีชีวิตอ่อนแอ ถ้าใช้ประโยชน์ไม่ได้ก็ตายไปซะดีกว่า"
    - แวมไพร์ : "ใครจะทำอะไรชั้นไม่สนใจหรอกนะ แต่อย่ามาขวางทางชั้นก็แล้วกัน"

    รายละเอียดอื่นๆ
    - Boris Solomon: ติดต่อทางด้านการเงิน, การฟอกเงิน
    - Lost Fal Deus: ธุรกิจด้านข่าวสารและสืบข้อมูล
    - Alice Ray.Evil: จัดซื้อยุทโธปกรณ์

    ถึงผู้แต่ง
    - จะ edit หรือให้แก้ไขอะไรก็ PM มาได้เน้อครับจะรออ่าน...
  21. maxlancer

    maxlancer ประธานรุ่น2ตุรกีเชียงใหม่

    EXP:
    1,183
    ถูกใจที่ได้รับ:
    1
    คะแนน Trophy:
    88
    ใครมีข้อมูลเก่า เอเามาลงได้เลยนะครับ ถ้าต้องการ พอดีกระทู้สมัครมันไปแล้ว ไม่มีข้อมูลเหลือ มีแค่ในความจำที่เลือนราง

    REP นี้ เผื่อ สรุปรายชื่อตัวละครเน้อ
  22. kiro

    kiro Member

    EXP:
    62
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    6
    เอาของเก่ามาแก้ๆแล้วก็ลงใหม่ -3-a
    เพิ่มเติมนิดหน่อย
    ใบสมัคร
    ชื่อ นามสกุล – โจชัว เวนไรต์ / ชื่อตอนเป็นมนุษย์ โจชัว เดลลา ฟรานเชีย

    ฉายา – เทพพริบตา (ดูได้จากลักษณะพิเศษ)

    อายุ – 98 ปี / สภาพที่เห็น 29 ปี

    เพศ ชาย

    สัญชาติ – เบลเยี่ยม

    เผ่าพันธุ์ - แวมไพร์กลายพันธุ์

    อาชีพ – ไม่มีอาชีพบังหน้า เพราะปกติมักหมกตัวอยู่ในห้องเก็บบันทึกข้อมูลขององค์กรจนกลายเป็นผู้ดูแลห้องไปกลายๆ

    รูปร่าง หน้าตา - ผมสีเทาหม่นยุ่งหน่อยๆ สูง178 ตาสีส้มแดงเหมือนแสงอาทิตย์อัสดง แต่ถ้าต้องปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์จะอำพรางสีตาเป็นสีเขียวซึ่งเป็นสีตาเดิม
    http://i182.photobucket.com/albums/x78/via931/29.jpg

    ลักษณะนิสัย – รักอิสระเป็นที่หนึ่ง มีนิสัยชอบพูดจาเล่นหัว...ถากถางและประชดขึ้นอยู่กับตัวบุคคล มักยิ้มแย้มอยู่เสมอไม่ว่าสถานการณ์ใด มีความอดทนสูง เวลาทำงานก็ทำตามโดยไม่บิดพลิ้ว (เพราะหวังประโยชน์ทางอื่นอยู่) และถึงนอกลู่นอกทางก็ไม่เคยถูกจับได้ หลายครั้งที่ยื่นมือเข้าไปยุ่งเรื่องของคนอื่นตามความพอใจ ไม่ว่าจะช่วยเหลือมนุษย์หรือแวมไพร์นอกคำสั่งก็ตาม
    พอว่างก็ชอบนั่งชมทิวทัศน์ หมกตัวอยู่ในกองหนังสือ (ส่วนมากเป็นบันทึกการปรากฏตัวของพวกเลือดแท้ในช่วงที่ตนถูกเปลี่ยนเป็นแวมไพร์) หรือไม่ก็ตระเวนกินไปทั่ว

    เครื่องแต่งกาย – เสื้อปิดคอแขนยาวและกางเกงสีดำ ทับด้วยโค้ทสีน้ำตาลดำ สวมแว่น(ไม่รู้เห็นใครใส่แล้วถูกใจเลยหามาใส่มั่ง)
    http://i182.photobucket.com/albums/x78/via931/29.jpg

    ภูมิหลัง – หนึ่งในเด็กกำพร้าที่ถูกนำมาฝึกฝนโดย Black Cross วันหนึ่งโจชัวได้แยกตัวออกจากกลุ่ม ใช้ชีวิตโดยการเร่ร่อนรับจ้างล่าแวมไพร์ การกระทำของเขาก่อให้เกิดความไม่พอใจแก่องค์กรและสหายที่เคยร่วมงานกัน (ในตอนนั้นการถอนตัวจากองค์กรถือเป็นความผิดมหันต์ เพราะถือว่าเป็นการหันหลังให้ศาสนา)
    กระทั่งในการต่อสู้ครั้งหนึ่ง...แม้จะเปลี่ยนศัตรูทั้งหมดให้กลายเป็นเถ้าธุลีได้ แต่โจชัวก็บาดเจ็บสาหัสเจียนตาย เขาแบกร่างตนเองไปจากที่นั่นโดยไม่พึ่งพาใคร ไม่มีการร้องขอความช่วยเหลือ เพราะคิดว่านี่คงเป็นการลงโทษของพระบิดาที่เขาหันหลังให้
    โจชัวหมดแรงล้มลงข้างลำธารแห่งหนึ่งในป่า ก่อนภาพที่มองเห็นจะพร่าเลือน เขาได้มองดูดวงจันทร์ซึ่งดูงดงามกว่าครั้งๆไหนๆแล้วยิ้มออกมา ' 29 ปี อยู่มานานเหมือนกันนะเรา ' เขาเปรยกับตนเอง สำหรับคนที่มีชีวิตและอาชีพเช่นเขา ถือว่าเป็นตัวเลขที่ไม่เลวทีเดียว ก่อนทุกอย่างจะมืดสนิท...โจชัวได้มองเห็นเงาของมนุษย์ผู้หนึ่งซึ่งน่าจะเป็นสตรีก้าวเขามาหาเขา
    โจชัวตายไปแล้ว อย่างน้อยเขาก็คิดเช่นนั้นก่อนจะตื่นขึ้นมาในกระท่อมร้างแห่งหนึ่งในฐานะผู้อยู่เป็นนิรันดร์ ข้างตัวเขามีกระดาษแผ่นหนึ่งที่มีข้อความเขียนไว้ด้วยลายมือของสตรีว่า 'ข้าได้มอบชีวิตที่สองให้แก่เจ้า จงเลือกเองว่าจะใช้มันอย่างไร' นับแต่นั้น โจชัวจึงออกเดินทางไปทั่วเพื่อเป้าหมายเดียว...ค้นหาผู้ที่มอบชีวิตใหม่ให้


    อาวุธประจำกาย – ง้าว
    สามารถเก็บใบดาบได้ แล้วตัวด้ามก็ยังหดเก็บเป็นกระบองขนาด 50ซม.ได้อีก
    http://i182.photobucket.com/albums/x78/via931/NW.jpg

    ทักษะการต่อสู้ – ใช้การแทงและตวัดฟันสลับกับลูกเตะ เพื่อทำลายจังหวะของศัตรู แต่มักจะลงมือด้วยง้าวที่อยู่ในสภาพกระบองก่อน เนื่องด้วยมีความเชี่ยวชาญในศิลปะ Eskrima ศิลปะการต่อสู้โดยใช้กระบองของ Philippines ในการปลดอาวุธ ทุ่มและทำลายข้อต่อแขน ก่อนจะสะบัดใบดาบออกมาลงมือสังหารในชั่วเสี้ยววินาทีที่ศัตรูเสียการตอบสนอง

    ลักษณะพิเศษ – จะเป็นการเปลี่ยนแปลงมวลสารของร่างกายหรืออะไรก็ไม่ทราบ แต่ทำให้สามารถเดินทะลุกำแพงได้ พวกที่เห็นความสามารถนี้ก็มักจะเข้าใจผิดนึกว่าเคลื่อนไหวเร็วจนมองตามไม่ทันไป (ปกติความสามารถนี้มักใช้สำหรับหนีมากกว่า รอดตายมาหลายหนเพราะไอ้นี่แหละ) แต่เฉพาะตัวเองเท่านั้นพาใครทะลุไปด้วยไม่ได้

    ฝ่าย - Black Cross

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆ – ไม่ได้เกลียดฝ่ายไหนเป็นพิเศษ จึงเลือกทางที่ตนเองจะได้ประโยชน์มากที่สุด คือหน้าด้านเข้ามาขออยู่กับ Black Cross อีกครั้ง เพราะหวังจะใช้ข้อมูลและเครือข่ายองค์กรตามหานายหญิงให้เจอเสียที
    ป.ล. ที่ไม่ไปอยู่กับแพทริออทเพราะไม่อยากตายก่อนบรรลุเป้าหมาย เนื่องจากมีศัตรูเก่าจำหน้าได้หลายราย

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ไม่ว่าเผ่าพันธุ์ไหนมันก็บัดซบเหมือนกันทั้งนั้น แต่เหล่าคนดีๆที่ยังคงเหลืออยู่ท่ามกลางความเลวร้ายนั้นก็มีอยู่จริงเช่นกัน

    รายละเอียดอื่นๆ
    - พวกแวมไพร์มีอายุทั้งหลายมักจะตกใจเวลาเจอกันในยุคนี้อยู่บ่อยๆอย่างเช่น “ ยังไม่ตายอีกหรือ!” หรือ “ นี่เจ้าเป็นแวมไพร์หรือ บ้าน่ะ! ”
    - ส่วนทางด้าน Black Cross เองก็มักจะโดนพวกตาแก่ตายยากที่รู้จักกันตั้งแต่สมัยยังเป็นมนุษย์สาปส่งอยู่บ่อยๆ “ ไปไกลๆหน้าข้าซะไอ้คนทรยศ” เป็นต้น
    - ยังเก็บจดหมายที่เจอในกระท่อมวันนั้นไว้จนถึงบัดนี้
    - ในมื้อเดียว จะกินอาหารจำนวนเท่ากับ 10 คนกินเพื่อใช้เป็นพลังงานแทนเลือด, จะดื่มเลือดเป็นครั้งคราวก็จากศัตรูที่เป็นนักล่านอกรีตเท่านั้น (ส่วนใหญ่จะเลือกแต่ผู้หญิงด้วย)
    - คำพูดที่มักใช้เวลาทำงาน “ เราไม่มีความแค้นกันเป็นส่วนตัว แต่ช่วยตายหน่อยแล้วกัน ”
    - มีรอยสักที่หลังเขียนเป็นภาษาลาตินว่า "จงขัดขืนชะตากรรม..."

    ถึงผู้แต่ง
    - โดนคนเกลียดซะสองฝ่ายเลยน่าสงสารจริงๆ ยังไงก็หาใครมาเป็นเพื่อนมันหน่อยละกันครับ
    - จะปรับเปลี่ยนก็แล้วแต่คนเขียน ถ้าอยากให้แก้ก็ PM มานะครับ
  23. Azemag

    Azemag Aze McDowell

    EXP:
    2,368
    ถูกใจที่ได้รับ:
    262
    คะแนน Trophy:
    163
    ชื่อ นามสกุล - Azemag (เป็นฉายา เพราะไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริง)

    ฉายา – ไม่มี

    อายุ - 25 ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – ไทย

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – Freelance รับทำงานทั่วไป หลักๆก็รับซ่อมคอมฯ ลงวินโดว์ พิมพ์เอกสาร เปิดร้านอยู่ที่บ้านตัวเอง , รับจ็อบดูดวงด้วยไพ่ยิปซี

    รูปร่าง หน้าตา - (เดี๋ยวเอารูปมาลงนะ)

    ลักษณะนิสัย – จริงจังกับชีวิต ปากหนักไม่ค่อยพูดอะไร แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่แคร์เพื่อนฝูงมากๆ ทุ่มเทให้เพื่อนๆได้เกิน 100%
    เกลียดพวกทำร้ายผู้หญิง เวลาฆ่าแวมไพร์หญิงจะลงมืออย่างฉับไวที่สุด แต่พวกแวมไพร์ชายจะค่อยๆทรมานให้ถึงที่สุดก่อนจะฆ่า เพราะนิสัยแบบนี้จึงมักจะโดนเล่นงานกลับบาดเจ็บหนักหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเข็ด

    เครื่องแต่งกาย – กางเกงยีนส์สีดำ เสื้อเชิตสีดำ ใส่สร้อยเงินพร้อมล็อกเก็ต สวมแหวนเงินที่นิ้วกลางมือขวา

    ภูมิหลัง – สูญเสียคนรักเมื่ออายุ 18 เนื่องจากถูกแวมไพร์ที่กำลังหนีการตามล่าขับรถชน เพื่อสืบหาคนร้ายมาแ้ก้แค้นจึงได้รับรู้ความจริงว่าโลกนี้นอกจากมนุษย์แล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแวมไพร์อยู่ จากเดิมที่เป็นคนเฮฮาร่าเริงจึงกลายเป็นคนเงียบขรึมและไปฝึกฝนเรื่องการต่อสู้อย่างหนัก และแฝงตัวตามฆ่าแวมไพร์ในยามค่ำคืน และเนื่องจากทำงานทางด้านคอมพิวเตอร์จึงมักจะได้ข้อมูล "เหตุการณ์พิศวง" อยู่เนืองๆจาก Internet และใช้ข้อมูลนั้นในการตามฆ่าเหล่าแวมไพร์

    อาวุธประจำกาย – สนับมือเงิน 1 คู่ , มีดเงิน 2 เล่มและกริชเงินอีก 1 เล่ม สองเล่มแรกเป็นมีดเงินธรรมดา ส่วนกริชเงินเอาไว้จัดการกับแวมไพร์ที่ขับรถชนคนรักตัวเอง
    http://images.knifecenter.com/knifecenter/mercworx/images/equatorianfinal_06.jpg มีด
    http://image.dek-d.com/10/982943/12664858 กริช

    ทักษะการต่อสู้ - ศิลปะการต่อสู้มือเปล่าจำพวกมวยไทย คาราเต้ เทควันโด และเชี่ยวชาญการใช้มีดปาดคอ + กระซวกอก เมื่อเข้าประชิดตัว , เทคนิคปามีดเสียบหัว , เทคนิคสะกดรอยตามและเข้าประชิดด้านหลังคู่ต่อสู้ , ฉุกเฉินสามารถงัดไพ่ยิปซี(สั่งทำพิเศษ)มาใช้ปาดคอ ข้อมือ หรือจู่โจมด้วยการปาใส่ได้

    ชอบควักไพ่ยิปซี The Death ออกมาทำนายก่อกวนฝ่ายตรงข้ามก่อนจะเล่นทีเผลอปาออกไป

    เซกันด์บลัด หรือ ลักษณะพิเศษ – ไม่มี

    ฝ่าย - ไม่สังกัดฝ่ายใด และมักมีปัญหากับกลุ่มนักฆ่านอกรีตเพราะฆ่าแวมไพร์ที่อีกฝ่ายถูกจ้างให้มาฆ่า จนสังหารนักฆ่านอกรีตไปหลายราย และมีค่าหัวจากองค์กรนักฆ่านอกรีต

    เป้าหมายหรือสาเหตุที่เข้ามาในกลุ่มนั้นๆหรือก่อตั้งกลุ่ม - ไม่มี

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – แวมไพร์สมควรตายไปให้หมดจากโลกนี้ พวกคนเลวๆก็เช่นกัน

    รายละเอียดอื่นๆ – ชอบเล่นไพ่มาก โดยเฉพาะ Poker มักจะเข้าไปหาข้อมูลในบ่อนลับด้วยการเิดิมพัน Poker อยู่เสมอๆ เคยฝากรอยแค้นให้ Avern Coincastor ที่ได้ Flush of Spread แต่ Azemag ได้ Flush of Diamond ดักตบอย่างเหนือชั้น!

    ถึงผู้แต่ง – ตามสะดวกเลย แต่ขอฉากฆ่าคู่แค้นให้สะใจหน่อยก็แล้วกัน เรื่องแีรกที่ลงเลยนะ ฮ่าๆๆๆ
  24. terasphere

    terasphere Poets

    EXP:
    792
    ถูกใจที่ได้รับ:
    4
    คะแนน Trophy:
    38
    นานๆที ขอเล่นมั่ง

    ใบสมัคร


    ชื่อ - Bilawal Anandakala, Ph.d.(ดร. พิลาวัลย์ อนันทกาล)
    อายุ - 28 ปี
    เพศ - ชาย
    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์
    อาชีพ - นักเคมีโมเลกุล ประจำบริษัท Solomon Pharmaceutical ของ Vincent.

    รูปร่่างหน้าตา
    - [​IMG]
    หนุ่มเชื้อสายอินเดีย-ปาทาน สูงพอประมาณ ผอมนิดหน่อย

    ลักษณะนิสัย
    - Nerd ... ไม่สนใจอะไรอย่างอื่นนอกจากข้อมูล ข้อมูล และข้อมูล, ศึกษาคัมภีร์โบราณและธรรมะของทุกศาสนา, ค่อนข้างธรรมะธัมโม, หัวโบราณและอนุรักษ์นิยมหน่อยๆ

    เครื่องแต่งกาย
    - นอกห้องแล็บ, เสื้อยืดแจกฟรีตามงานกิจกรรมการกุศลต่างๆที่เขาไปเข้าร่วม กางเกงยีนส์สีดำ สวมหมวกกะปิเยาะฮฺ แต่ไม่ได้นับถืออิสลาม แค่ใส่เพราะคิดว่ามันเท่และเหมาะกับตัวดี; ในแล็บบริษัท, เชิ้ตชาว สแล็กดำ กาวน์แล็บธรรมดา

    ภูมิหลัง - เกิดในสลัมของบังกาลอร์ ได้ทุนเรียนต่อจากแววที่ฉายในโรงเรียนมัธยม เข้าเรียนอุดมศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีบังกาลอร์ และ มหาวิทยาลัยมอสโคว์ ค้นคว้าวิจัยสหสาขาวิชา วิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเขาเรื่อง "การศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้างเคมีของสายพันธุกรรมระหว่างชนชาติทมิฬและอินเดียโบราณ" โดยเขาได้ย้อนรอยไปถึงการเก็บตัวอย่างฟอสซิลศพในยุคพระเวทและรามายณะ และเขาได้พบข้อมูลบางอย่างที่บ่งชี้ว่ามีสิ่งมีชีวิตทรงปัญญาที่แตกต่างจากเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่บนโลก ด้วยการอบรมในระบบวรรณะและความยากจนสมัยเด็ก ทำให้พิลาวัลย์มีความทะเยอทะยานสูงลิ่วที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่า พันธุกรรมจากการกำเนิดไม่ใช่ขีดจำกัดของชีวิต

    อาวุธประจำกายและทักษะการต่อสู้ - ทักษะวิชาป้องกันตัว กาลริปปัญญัติ(Kalarippayati) เป็นวิชาหักล็อกข้อต่อของอินเดีย และ วิชากริชที่ฝึกมาไม่มากสมัยเรียนที่บังกาลอร์

    ฝ่าย - ไม่มี ยังไม่รู้เบื้องหลัง

    สาเหตุการเข้าร่วม เขาเข้าทำงานกับบริษัทโซโลมอน ฟาร์มาซูติคัลในเครือยักษ์ใหญ่รัสเซียด้วยการทาบทามของ headhunter หลังจากจบปริญญาเอก ได้รับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยวิจัยในโปรเจ็คต์หนึ่ง

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือแวมไพร์ - สายเลือดหรือพันธุกรรมไม่ใช่เรื่องสำคัญ ความสามารถที่มีติดตัวนั้นสำคัญที่สุด

    รายละเอียดอื่นๆ, ถึงเจ้าของเรื่อง - เป็นตัวละครประเภทตัวประกอบรอง เอาไปใช้ได้ทั้งดีและชั่วครับ คำพูดติดปากก็ "อะไรที่ใช้ได้ ก็ต้องใช้มันให้เป็นประโยชน์"
  25. tagate

    tagate ตามล่าเธอสุดปลายฟ้า

    EXP:
    78
    ถูกใจที่ได้รับ:
    3
    คะแนน Trophy:
    18
    ใบสมัคร

    ชื่อ นามสกุล - ตู้ เซ่าหลง

    อายุ - 25ปี

    เพศ - ชาย

    เชื้อชาติ – จีน

    เผ่าพันธุ์ - มนุษย์

    อาชีพ – หมอจีนแผนโบราณ/หมอผี

    รูปร่าง หน้าตา - ชายหนุ่มผมสั้นสีดำเงา ผิวเหลืองขาว นัยตาสีน้ำตาลอ่อน รูปร่างผอม สูงประมาณ170ซม.(เรื่องรูปรอไปก่อน ผมวาดรูปไม่เก่ง - -a)

    ลักษณะนิสัย – เป็นคนใจเย็น รักความถูกต้อง เชื่อในหลักเหตุและผลมากกว่าเอาอารมณ์หรือความเชื่อเป็นใหญ่ จนบางครั้งดูเหมือนจะเย็นชา แต่จริงๆก็เป็นคนโอบอ้อมอารีย์ อีกทั้งเป็นคนฉลาดหลักแหลม จึงสามารถเรียนรู้เรื่องต่างๆได้อย่างรวดเร็ว

    เครื่องแต่งกาย – แต่งชุดเหมือนชาวจีนโบราณในหนังจีน(ซึ่งก็ไม่รู้ว่าไปขุดเสื้อผ้าพวกนี้มาจากไหน)

    ภูมิหลัง – เป็นบุตรชายคนรองของตระกูลตู้ ซึ่งตระกูลนี้ เป็นเจ้าของกิจการโรงสี,เหลาและโรงหมอทั้งหมดในหมู่บ้านนี้มาหลายชั่วอายุคน ทว่า เนื่องจากมีพี่ชายคนโตที่เก่งกาจด้านธุรกิจอยู่แล้ว ตัวเซ่าหลงจึงออกฝึกหัดวิชาหมอเพื่อจะได้เป็นผู้ดูแลโรงหมอในครอบครัว
    หลังจากสำเร็จวิชาแพทย์แผนโบราณตั้งแต่อายุไม่ถึง20 เขาก็กลับมาช่วยพี่ชายดูแลกิจการด้านโรงหมอ จนวันหนึ่ง เขาได้รักษาชายแก่ผู้หนึ่งซึ่งบาดเจ็บจากร่องรอยประหลาดคล้ายถูกกัดเข้าที่ต้นคอ เขาจึงได้รู้จักโลกอีกด้านและเริ่มเรียนรู้วิชาไสยฯจีนโบราณจากชายแก่ผู้นั้น ด้วยความปราดเปรื่องจึงทำให้เขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว จนในที่สุด ชายแก่ก็สอนวิชาลับที่ใช้ยันต์ในการส่ง"ผู้ไม่ตาย"ไปสู่ความสงบ ก่อนจะปลิดชีพตัวเองเพราะรู้ว่าใกล้จะเริ่มควบคุมความกระหายไว้ไม่ได้แล้ว
    หลังจากนั้น เขาจึงทำงานสองด้าน ด้านหนึ่งคือหมอแผนโบราณที่รับรักษาผู้คน อีกด้านคือหมอผีที่คอยปรามไม่ให้เหล่าแวมไพร์เข้าจู่โจมชาวบ้าน

    อาวุธประจำกาย –

    1. กระบี่จีน ทำจากเหล็กดำผสมเงินบริสุทธิ์ ตีจนคมกริบ ใบมีดยาวราวๆ75ซม. เวลาต้องแสงจะสะท้อนแสงออกมาเป็นสีนิล ด้ามจับยาวราวๆ30ซม. ที่ก้นมีช่องไว้ซุกเข็มทองได้จำนวนหนึ่ง

    2. เข็มทอง ปรกติเป็นเข็มไว้สำหรับฝังเข็ม แต่ก็สามารถเอามาใช้เป็นอาวุธซัดได้ ตัวเข็มยาวกว่า20ซม.

    3. มีดพก มีดสารพัดประโยชน์ มีตั้งแต่มีดอันเล็ก กรรไกร จนไปถึงที่เปิดฝาน้ำอัดลม

    4. ยันต์ ยันต์ที่กำกับอักษรจีนโบราณไว้ สามารถใช้สยบผีดิบให้เคลื่อนไหวไม่ได้ และยังสามารถใช้ในพิธีกรรมต่างๆอีกด้วย (ถือเป็นศาสตร์ลับ คงไม่เป็นไรสินะ อ้อ ผีดิบถือเป็นพวกเดียวกับแวมไพร์นะ อันเดดเหมือนกัน)

    5. กระเป๋าสาน ข้างในบรรจุ อุปกรณ์ผ่าตัด อุปกรณ์ทำแผล สมุนไพรต่างๆไว้มากมาย ส่วนใช้เป็นยาอะไรได้บ้าง แล้วแต่กรณี..

    ทักษะการต่อสู้ - ถนัดการใช้กระบี่ ควบคู่ไปกับมวยจีน มีลักษณะการต่อสู้แบบใช้มือซ้ายสลายการโจมตีของคู่ต่อสู้ แล้วใช้กระบี่ในมือขวาเข้าฟาดฟัน อีกทั้งยังมีวิชาเกี่ยวกับไสยศาสตร์จีน ทำให้สามารถต่อสู้กับเหล่าแวมไพร์ได้อย่างสูสีด้วยการใช้ยันต์

    ฝ่าย - ไม่สังกัดฝ่ายใด

    ความคิดเห็นเกี่ยวกับมนุษย์หรือต่อแวมไพร์ – ไม่สนใจว่าจะเป็นใคร ใครที่ต้องการความช่วยเหลือก็จะช่วย ใครที่ก่อความเดือดร้อนรำคาญให้แก่ผู้คนก็จะเข้าหยุดยั้ง (และอาจจะถึงขั้นกำหราบ ในกรณีที่อีกฝ่ายเป็นผีดิบหรือแวมไพร์ที่พูดไม่ฟัง)

    รายละเอียดอื่นๆ – ปรกติจะทำงานเป็นหมอจีนแผนโบราณ ซึ่งรักษาโรคด้วยสมุนไพรและการฝังเข็มอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งในมณฑลกวางสี แต่ทว่า เขามีอีกโฉมหน้าหนึ่งเป็นหมอผีฝีมือดีที่ทำหน้าที่ปราบแวมไพร์ที่เข้ามาเจ๊าะแจ๊ะกับผู้คนในระแวกนั้น(และอาจจะที่อื่นๆด้วย ในกรณีมีคนมาขอความช่วยเหลือ)

    ถึงผู้แต่ง – จะเอาไปต้มยำทำแกงอะไรก็เชิญครับ ขอแค่อย่าโผล่มา2บรรทัดแล้วตายก็พอ(ฮะๆ)

Share This Page