เราจะแต่งแปลกๆ ไปสักนิด เหอๆๆๆๆๆ คิดว่าน่าจะมีหลายตอน... .................................................................................... [media]http://www.youtube.com/watch?v=iz0LxRkzrQY[/media] (เนื้อหาเพลงไม่เกี่ยว... แค่เอามาประกอบอารมณ์ เหอๆๆ) [Butterfly in the night] หลงระเริงไปในความฝันในหมอกมายา... หญิงสาวร่ายรำไป ภายใต้หน้ากากที่ถูกหยิบยื่นให้... (Rachelle Vondriche Josefina)ราเชล วอนดริชเช่ โฌเซฟีน่า เธอนั้นเป็นเพียงหุ่นกระบอกที่ถูกชักใย หรือเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งบนกระดานเท่านั้นกัน? ผิวขาวซีด ผมดำถึงกลางหลัง ในชุดราตรีสีดำ... วันที่ 13 กุมภาพันธ์… ริมฝีปากสีแดงปิดสนิท... อามีธีสต์(améthyste) รัตนชาติทั้งสอง ฝังอยู่บนใบหน้าของเธอ ส่องประกายบทเพลงแห่งจิตใจของหญิงสาวผู้โดดเดี่ยว... ดวงตาที่แสนเศร้า... "มา ราเชล… นี่เป็นเวลาที่ลูกจะได้เลือกคู่ครองแล้ว..." เสียงจากเก้าอี้กำมะหยี่ตัวใหญ่ อันนุ่มสบาย "กรุณาพูดให้ถูกด้วยค่ะ เพราะคนที่เลือกไม่ใช่หนู..." เสียงอันเย็นชาเยือกเย็นเล็ก อันหยาบแข็ง "หึ… ยังยั่วโมโหตลอดเวลาเลยนะ... แต่ที่ลูกพูดก็ไม่ผิด..." ตัวฉันนั้นเป็นเพียงนักแสดง... หน้ากากที่สวมใส่อยู่ คือบทบาทที่ได้รับมา... นี่หรือคือเดสแตง(destin/โชคชะตา)ของฉัน... นีี่หรือคือคาจ(cage/กรง)ของฉัน... และเมื่อถึงเวลาที่มาสค์(masque/หน้ากาก)นั้น ถูกสวมใส่อีกครั้ง ก็จะถึงเวลาที่ปาซอนา(persona/บทบาท)นั้น ถูกปลดปล่อยออกมา ลาลูนเดอลานุย(La lune de la nuit/จันทราแห่งคำ่คืน) ลามาสคาราดดูเรฟ(La mascarade du rêve/งานเลี้ยงสวมหน้ากากแห่งความฝัน) ปีกกระพือในประกายแสงจันทร์นวล ลารูจแซงวาลองแตง(La rouge Saint-Valentin/วาเลนไทน์สีแดง) ลาซองกลอนท์นุย(La sanglante nuit/ราตรีสีเลือด) ร่ายระเวียนในประกายแสงโคมนวล ผิวซีดขาว ผมดำถึงกลางหลัง ในชุดราตรีสีดำ... วันที่ 15 กุมภาพันธ์… ริมฝีปากสีแดงเผยอเล็กๆ... อามีธีสต์(améthyste) รัตนชาติทั้งสอง ฝังอยู่บนใบหน้าของเธอ หม่นหมองด้วยบทเพลงแห่งจิตใจของหญิงสาวผู้หลงทาง... ดวงตาที่เพ้อฝัน... อะไรเกิดขึ้นในคืนคืนนั้น? เมื่อหญิงสาวหมุนเวียนเปลื่ยนผ่านวันคืน... เธอผู้โดดเดี่ยวกลับหลงทาง... เมื่อริมฝีปากเปลื่ยนรูปในรอยจูบแห่งคืนวัน... นัยน์อันโศรกเศร้ากลับเพ้อฝัน... ตัวฉันนั้นยังคงเป็นนักแสดง... หน้ากากที่สวมใส่อยู่ เรื่องราวนอกบทบาท นี่หรือคือปุลซอง(pulsion/แรงกระตุ้น)ของฉัน... นี่หรือคือฟองตาสม(fantasme/มายา)ของฉัน... และเมื่อถึงเวลาที่เชน(chaîne/โซ่)นั้น ถูกสวมใส่ครั้งแรก ก็จะถึงเวลาที่ปาปิยอง(papilon/ผีเสื้อ)นั้น ถูกปลดปล่อยออกมา ลาลูนเดอลานุย(La lune de la nuit/จันทราแห่งคำ่คืน) ลามาสคาราดดูเรฟ(La mascarade du rêve/งานเลี้ยงสวมหน้ากากแห่งความฝัน) เริงระเล่นในประกายแสงจันทร์นวล ลารูจแซงวาลองแตง(La rouge Saint-Valentin/วาเลนไทน์สีแดง) ลาซองกลอนท์นุย(La sanglante nuit/ราตรีสีเลือด) เราะระลั่นในประกายแสงโคมนวล อะไรเกิดขึ้นในห้องใต้หลังคานั้น? หลงระเริงไปในความฝันในหมอกมายา... หญิงสาวร่ายรำไป ภายใต้ความต้องการที่ถูกถักทอขึ้น... ............................................................ ........................... ................................................................................................................................ ................................................................................ ..................................... ................. ................................................ .......................... ............................................................. ................. ................................. ......................................... ....................... ........ .......... ...... ....... ..... .. .. . . . ...................................................... อ่า...ไม่ได้แต่งมานาน เหอๆๆ
เหมือนบทแปลเพลงมากกว่าจะเป็นฟิคนะครับ สื่ออะไรได้ไม่มากเท่าไร แต่ก็พอจะเดาออกจากการใช้ภาษา ถ้าเอามาขยายความเป็นฟิคจริงๆคงจะได้ฟิคที่ดราม่าไม่น้อย เพราะตัวละครก็ดีอยู่แล้ว บทเพลงก็เพราะ และโชคชะตาที่สาวน้อยต้องประสบก็เข้ากับคำที่เน้นย้ำบ่อยๆว่า "วาเลนไทน์สีแดง" ดี มีการใช้คำที่ดีมากหลายคำ เช่น งานเต้นรำหน้ากาก โชคชะตา ความฝัน วาเลนไทน์สีแดง ซึ่งคำไม่กี่คำนี้บอกเรื่องราวได้เยอะพอสมควร การใช้ภาษาฝรั่งเศสอยู่ตลอดเรื่องให้อารมณ์ไปอีกแบบ แต่กับผู้อ่านหลายๆท่านอาจเป็นอะไรที่ขัดหูได้ บังเอิญผมชินแล้วเพราะผมก็เข้าใจฝรั่งเศส(แบบงูๆปลาๆ) ถ้าอยากต่อยอดเป็นฟิคก็ยังไม่สายนะครับ กิจกรรมรับถึงวันที่ 28 แน่ะ /gg
ผมชอบรูปแบบภาษาที่ใช้นะครับ ไม่จำเจมีรูปแบบของตัวเอง การเลือกคำแต่ละคำ แต่ในแง่การสื่อนั้น มันลึกจนบางที ถ้าไม่ตั้งใจตีความอาจจะไม่เข้าใจก้ได้ ความเห็นผมนะครับ โดยรวมแล้วเยี่ยมครับ งานนี้ ชักอยากเห็นงานต่อๆไป ;w
ไม่ได้มาอัพนาน จะหมดเดือนแล้ว เหอๆๆๆ ต้องรีบปั่นให้จบ... [media]http://www.youtube.com/watch?v=P4zbZnz_3ZI[/media] [Valentine in the attic...] อามูร์(amour/ความรัก)เนี่ย... เป็นเรื่องที่องชองเต(enchanté/น่าหลงใหล)จังเลยนะ... ราวกับเบเนดิกชอง(bénédiction/พร)ที่ถูกประทานมา... ราวกับมาเลดิกชอง(malédiction/คำสาป)ที่ถูกประทานมา... "ในคืนวันพรุ่งนี้... จะเป็นคืนที่ลูกจะได้เห็นหน้าของเจ้าบ่าว..." เสียงของชายวัยเข้าใกล้ชรา... เขาผู้เป็นพ่อ หญิงสาวพยักหน้ารับ ก่อนเดินจากห้องที่ปูด้วยพรมกำมะหยี่ไป มันเป็นอีกครั้งที่เธอจะหยิบมาสค์(masque)ขึ้นมาสวมใส่ หญิงสาวก้มหน้ายอมรับ หลังเดินจากห้องที่ปูด้วยพรมกำมหยี่มา น่าขันที่คืนนี้ มาสค์(masque)ที่เธอต้องใส่นั้น มีอยู่สองอัน "Michael Cieldeux(มิชาเอล ซีลดู) ยินดีที่ได้รู้จักครับ..." เสียงของชายผู้เป็นพระเอกของงาน "โอ้โห ได้ลูกชายตระกูลซีลดูมาเป็นลูกเขยเลยนะค๊ะ" เสียงของหญิงผู้ผ่านมาประกอบฉาก "บองซัวร์(Bon soir/สวัสดีตอนเย็น) ครับ คุณลุง Laurencin(ลอเรนแซง) อ้อ ไม่สิ ต่อไปต้องเรียกว่าคุณพ่อแล้วสินะครับ" เสียงทักทายชายผู้จัดงาน ในงานเปิดตัวเจ้าบ่าวแห่งตระกูลสูงส่ง Josefina(โฌเซฟีน่า) แต่มือของเขาอีกคน ได้นำพาเธอ ออกจาก คาจ(cage/กรง)… "ช่างน่าเสียดายนะครับ มาดมัวแซล(mademoiselle) คืนสำคัญแบบนี้ กลับทำให้ เบลล์ดาม(belle dame/สาวงาม) อย่างคุณต้องเศร้าโศรกซะได้" "อา… ใน มาสคาราด(mascarade/งานเลี้ยงสวมหน้ากาก)แบบนี้ คงจะเข้าใจผิดได้ง่ายแหล่ะนะคะ" "แต่ วิซิออง(vision/ภาพ)ที่ผมเห็นตอนนี้ มันก็คือหญิงสาวผู้ไม่อาจให้แวง(vin/ไวน์) เติมเต็มดีซีร์(désir/ความต้องการ)ของเธอได้" เจ้าบ่าวผู้สนใจแต่ตำแหน่ง กลับละเลยเจ้าสาวไว้กับแวง(vin/ไวน์) ใจอันว้าเหว่ กับเครื่องดื่มแสนฝาด... ก่อกำเนิดดีซีร์(désir/ความต้องการ) "แต่กระนั้น ขอทราบนง(nom/ชื่อ)ของเบลล์ดาม(belle dame/สาวงาม)ตรงหน้าด้วยครับ" "แต่กระนั้น นง(non/ไม่ค่ะ) มันคงจะดีกว่าถ้าชองตียอม(gentilhomme/สุภาพบุรุษ)จะบอกก่อนนะคะ" "เอกซ์คูเซมัว มาเบลล์ดาม อาเปเล่มัว ฟรังซัว(excusez-moi, ma belle dame, appelez-moi Francois/ขอโทษด้วย สาวงาม โปรดเรียกผมว่า ฟรังซัว)" "ซีเซเลอคา มองเมอซิเออร์ เฌอมาเปล ราเชล(si c'est le cas, mon monsieur, je m'appelle Rachelle/ถ้าเช่นนั้น ท่าน ฉันชื่อว่า ราเชล)" สองมือประสาน... หลบหลีกกฏเกณฑ์แห่งชนชั้นสูงอันซาดิสม์(sadisme/ซาดิสม์) ริมฝีปากประสาน... หลบหลีกความจริงแห่งบทบาทมายาอันครุเอล(cruel/โหดร้าย) แอ๊ด… ปัง… แกร๊ก… เปลวเพลิงแห่งราคะ แผดเผากำแพงอันหนาวเหน็บแห่งเคอ(cœur/หัวใจ) โลหิตสีแดงฉาน หยดย้อมเป็นหลักฐานแห่งลีแบร์ตี(liberté/อิสรภาพ) แซงวาลองแตงดังเลอเกรนิแอร์(Saint-Valentin dans le grenier/วาเลนไทน์ในห้องใต้หลังคา) แสงจันทร์ทอประกายอันแสนโรมังติค(romantique/โรแมนติก) แซงวาลองแตงดังเลอเกรนิแอร์(Saint-Valentin dans le grenier/วาเลนไทน์ในห้องใต้หลังคา) หยอกเย้าเล้าไต่ราคะในอาร์โมนี(harmonie/ท่วงทำนองอันกลมเกลียว) เมื่อเขาสอดคลิ(clé/กุญแจ) เข้าไปในคาจ(cage/กรง)อันปิดสนิท บัดนั้น เดสแตง(destin/โชคชะตา) ได้แปรเปลื่ยนไปสู่ ปุลซอง(pulsion/แรงกระตุ้น) กลีบกระจายไปเฟลอร์(fleur/ดอกไม้)สีแดง วินาทีที่ฟิวย์(fille/หญิงสาว)ได้รู้จักกับความรัก รักอันหอมหวานดั่งแวง(vin/ไวน์) รักอันขมฝาดดั่งปอยซอง(poison/ยาพิษ) ภายในกรงนั้น ยังมีหญิงสาวคนหนึ่งอยู่... ผู้พึ่งรู้จักโลกภายนอก และแสวงหามัน... ภายในกรงนั้น ยังมีโลกมายาใบหนึ่งอยู่... ที่รอคอยอยู่ภายนอกกรงอีกกรงหนึ่งนั้นเอง... หยาดน้ำตาแห่งเลอบูเกต์ดอร์เทนส์(Le bouquet d'Hortense/ช่อดอกไฮเดรนเยีย) ความฝันแห่งเลอบูเกต์เดอลาวีโอเล็ต(Le bouquet de la Violette/ช่อดอกไวโอเล็ต) ความรัก ดั่งรสชาติแห่งชอโกลา(chocolat/ช็อคโกแลต) ความรัก ดั่งผิวสัมผัสแห่งโรส(rose/กุหลาบ) อา…. เฮอเรออูมาเลอเรอ?(heureux ou malheureux?/โชคดีหรือโชคร้ายกัน?) ทุกสิ่งบนโลกนี้หมุนเวียนไปดั่ง รูเดอมูแลง(roue de moulin/กงล้อของกังหัน) ทุกสิ่งกำลังย้อมรวมกันเป็น รูจเดอมูแลง(rouge de moulin/สีแดงของกังหัน) มูแลง(moulin/กังหัน)ที่หมุนด้วยเดสแตง(destin/โชคชะตา) มูแลง(moulin/กังหัน)ที่หมุนไปด้วยปุลซอง(pulsion/แรงกระตุ้น) มันเป็นเรื่องของเท่านั้น ที่จะทำให้กังหันทั้งสอง หมุนมาชนกันจนแหลกสลาย... และสุดท้าย... มันก็เริ่มเคลื่อนเข้ามาทำลายกันและกัน บนกระแสแห่งเวลาและเหตุการณ์แล้ว... แอ๊ด… แกร๊ก… ปัง!!!!!!!! อามูร์(amour/ความรัก)เนี่ย... เป็นเรื่องที่มิสเตรู(mystérieux/แสนลึกลับ)จังเลยนะ... ราวกับเบเนดิกชอง(bénédiction/พร)ที่ถูกประทานมา... ราวกับมาเลดิกชอง(malédiction/คำสาป)ที่ถูกประทานมา... ......................................... ............................................................................................. ............................................................
