เด็กหนุ่มกับนางฟ้า ณ วันๆหนึ่ง วันนี้ก็เป็นเช่นดังทุกวัน หนุ่มน้อยผู้มีชีวิตอยู่บนโลกอันวุ่นวายสับสน เขาเฝ้าแต่ถามตัวเองว่ามีชีวิตเพื่อใคร และเพื่ออะไร จุดหมายของชีวิตเขาคืออะไร เขาเดินไปบนถนนที่ไม่มีจุดจบ มันเต็มไปด้วยผู้คน แต่เขาก็ยังเงียบเหงา บางทีชีวิตของเขาคงจะเป็นการอยู่คนเดียว เขาล้มลง เหนื่อยเหลือเกิน 2 ขาของเขาหนักขึ้นทุกที ราวกับมันจะกรีดร้องออกมาเป็นสายเลือด ความเหน็บหนาวเข้ากัดกินจิตใจของเด็กหนุ่ม เหนื่อยเหลือเกิน....เหนื่อยเหลือเกิน....เด็กหนุ่มล้มลงอย่างเหนื่อยล้า และหลับไปสู่นิทราอย่างเดียวดาย ทันใดนั้น มีเสียงบทเพลงแว่วมา ปลุกเด็กหนุ่มออกจากนิทรา เพลงนั้นใช้ภาษาที่เด็กหนุ่มไม่รู้จัก เด็กหนุ่มหลงใหลในบทเพลงนั้น เขาลุกขึ้น มองตรงไปข้างหน้า บทเพลงแห่งนางฟ้า เขาวิ่งไปสู่ต้นเสียงดนตรีนั้น แล้วเขาก็ได้เจอกับกล่องปริศนาที่มีไฟส่องสว่างและบทเพลงบรรเลงออกมา ภายในนั้นมีรูปของนางฟ้าคนหนึ่งปรากฎกาย คล้ายกับจะบอกเด็กหนุ่มว่า เธอถูกกักขังอยู่ที่ไกลแสนไกล แต่นางฟ้าไม่ต้องการให้เด็กหนุ่มตามหาเธอ เธอต้องการเพียงให้กำลังใจเด็กหนุ่มคนนั้น เธอฝากเพียงรอยยิ้มไว้ให้เด็กหนุ่ม แต่เธอได้ทำให้เด็กผู้ชายคนนึง รู้ว่าพรุ่งนี้เขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อใคร และจะหลับตานอนเพื่อจะพบใครบางคน ...แม้เพียงในฝันก็ตาม
สั้นๆ แต่ได้อารมณ์บาดลึก เศร้า เหงา และมีความหวัง พูดไม่ถูก รู้แต่ถูกใจ ให้ +1 !! มันเป็นเรื่องราวที่ เมื่อใครสักคนมีความรักจะเข้าใจดี และผมเชื่อว่าทุกคนจะต้องประสบพบเรื่องเหล่านี้มาแล้วทั้งนั้น ขอแค่ได้รู้ว่าตัวเองอยู่เพื่อใคร แค่นี้เท่านั้นที่ทำให้มนุษย์เรามีความหวัง ใช่ไหมครับ ทำให้ผมนึกถึงเพลง Love will keep us alive ขึ้นมาทันที "ยามที่เราหิวโหย รักจะช่วยเติมเต็มให้กับเรา"
สั้นๆ เรียบง่าย แต่ได้อารมณ์จริงๆ สมเป็นเด็กเอกภาษาไทย = =b สื่อสารได้ยอดเยี่ยมและยังปิดท้ายได้อย่างดีอีก
