Dissidia ขึ้นแท่น! เกมที่ถูกละเมิดลิขสิทธิ์สูงสุดบน PSP

พูดยากครับกรณีนี้ผมเป็นอีกคนนึงที่โหลดกระจาย ซื้อแต่แผ่นก๊อป ด้วยเหตุผลหลายประการ
1.ความยากลำบากในการได้มา จะซื้อเกมแท้แต่ละที ผมเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย เงินเดือนก็แค่ 7500+- ให้ซื้อแผ่นแท้ทีนึงผมคงไม่ไหว ถ้าเป็นตัวเครื่องยังพอไหวเรื่องที่ว่าให้เก็บตังซื้อ เพราะซื้อครั้งเดียวเล่นได้ตลอด แต่พูดถึงแผ่น แผ่นนึงราคาเป็นพัน หรือหลายพัน เฉพาะเงินเดือนผม แค่จะกินไปวันๆยังต้องประหยัดสุดๆ รถก็ต้องเติมน้ำมัน เดือนนึงเก็บได้เต็มที่ก็500-800 หรือไม่ได้เลยในบางเดือน ผมคงไม่เอาเงินที่เก็บมาด้วยความยากลำบากมาซื้อของพวกนี้หรอกครับ
2.ซื้อมาแล้วเล่นคุ้มรึปล่าว กับเงินหลายพันที่เสียไป บางเกมเห็นตัวอย่างน่าสนุก แต่พอเล่นแล้วไม่สนุกอย่างที่ึิคิด โอเคถ้าเกมสนุกจริงๆ เงินที่เสียไปมันก็คุ้มครับ แต่ถ้าเกมมันไม่สนุกอย่างที่คิดล่ะ จะเสียความรู้สึกมั้ยครับ ในขณะที่ผมโหลด ครึ่งชั่วโมงได้เล่น ไม่สนุกก็ลบ เล่นเบื่อก็หาเกมไหม่มาเล่น ไม่ต้องเก็บตัง ไม่ต้องเดินทางออกไปซื้อ ไม่ต้องมานั่งเสียความรู้สึก

คือ...ผมก็ไม่ได้บอกว่าสิ่งที่ผมทำมันถูกต้อง หรือคนที่ซื้อแผ่นแท้ผิดนะครับ ผมคิดว่า คำว่า "ความถูกต้อง" ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ความถูกต้อง ในความหมายของผมคือ การทำในสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข ไมทำให้คนอื่นเดือดร้อน ผมคิดว่าการที่มีคนอย่างผม เป็นพันๆ เป็นล้านๆคน ไม่ได้ทำให้ค่ายเกมขาดทุนนะครับเพราะยังมีคนที่มีกำลังซื้ออีกเยอะแยะมากมาย ที่หายไปมันคือ กำไร ต่างหาก คือรายได้ที่อจจะเพิ่มมา แต่บางค่ายเกมที่บอกว่าขาดทุนเพราะคนซื้อแต่ของก๊อป ผมว่านั่นเป็นการแก้ตัวครับ เพราะการที่คนซื้อของก๊อป เป็นแค่ปัจจัยหนึ่งครับ ถามว่าทำไมคนถึงซื้อแผ่นก๊อปลองถามตัวเองดูว่า เกมบางเกมน่ะ มันมีค่าพอให้เสียตังซื้อรึปล่าว ยกตัวอย่างของ PSP ในจำนวนเกมที่ผลิตออกมาเยอะแยะมากมายมหาศาลนะ เกมที่สนุกจริงๆ คุ้มค่าเงินที่เสียไปน่ะ มีซักกี่เกมเชียว บางคนอาจคิดว่าสนับสนุนซื้อของแท้ ค่ายเกมจะได้อยู่สร้างเกมดีๆให้เราเล่นอีก อันนี้ ผมก็เห็นด้วยครับ สำหรับคนที่ซื้อแผ่นแท้ ใช้ของแท้ ผมก็ชื่นชมครับ แต่ก็แค่เห็นด้วย แต่ถ้าให้ผมซื้อแผ่นแท้มั่ง ผมคงไม่ซื้อครับ ไม่ซื้อเลย ตราบใดที่ยังมีทางเลือก คือถ้าวันนึงผมมีเงินเหลือใช้ วันนั้นผมจะซื้อแผ่นแท้ครับ เพราะผมก็อยากจะสนับสนุนค่ายเกมเหมือนกัน แต่ ณ วันนี้เงินทุกบาททุกสตางค์ ต้องใช้อย่างรอบคอบ ณ วันนี้ผมต้องนึกถึงตัวเองก่อนครับ ก่อนที่จะเป็นห่วงค่ายเกม จะว่าผมเห็นแก่ตัวก็เถอะ

ยืนยันคำเดิมว่า

ผมเริ่มซื้อแผ่นแท้ตอน ม.3 ...ช่วงนั้นได้เงินค่าขนมวันละ 50 บาท ก็เก็บๆ ไปหลายๆ เดือนมันก็ซื้อได้เอง ตอนนั้นก็ตัดสินใจเลิกซื้อการ์ตูน เลิกดูหนัง เลิกซื้อของกินเล่น เลิกเสพสิ่งบันเทิงอื่นๆ ทั้งหมด เก็บแบบนี้หลายๆ เดือนมันก็เหลือเงินมาซื้อได้เองแล ช่วงนั้นแผ่นแท้ PS2 ราคา 2,000 บาทขึ้นไปทั้งนั้น กว่าจะเก็บเงินพอซื้อได้แผ่นนึงก็หลายเดือนอยู่ แต่เดี๋ยวนี้แผ่นแท้ PSP และแผ่นแท้เกมคอนโซลทั่วไปราคาไม่ถึง 2,000 บาทกันแล้ว ก็ถือว่าเก็บเงินซื้อได้ง่ายกว่าสมัยก่อนมาก

เรื่องซื้อมาแล้วคุ้มรึเปล่า? ผมว่าอันนี้มันอยู่ที่การหาข้อมูล ก่อนที่จะตัดสินใจจ่ายเงินซื้อเกมสักเกมนึง เราก็ควรจะรู้จักหาข้อมูลของเกมนั้นให้ดีอย่างแท้จริงซะก่อน ไม่ใช่เห็นแค่น่าสนใจแล้วก็ซื้อมาเลย การหาข้อมูลก็ทำได้ทั้งลองฟังเสียงจากคนที่ได้เล่นมาแล้วว่ารู้สึกอย่างไร? สนุกเพียงใด? และลองอ่านคำวิจารณ์จากหลายๆ ที่ประกอบกัน มันก็ช่วยในการตัดสินใจได้เยอะ ป้องกันอาการผิดหวังได้เยอะ ยิ่งเดี๋ยวนี้มีเดโมเกมออกมาให้ทดลองเล่นกันเยอะแยะ มันก็ยิ่งช่วยได้เยอะ....

ผมว่าเกมทุกเกม ทรัพย์สินทางปัญญาทุกชิ้นที่ถูกสร้างขึ้นมา มันก็มีต้นทุน และมีคุณค่าในตัวมันเอง เกมทุกเกมที่ทำขึ้นมาเพื่อการขาย ส่วนใหญ่ผมก็เห็นว่าเขาได้ตั้งเป็นมูลค่าที่เหมาะสมแล้วล่ะครับ คุ้มค่าแก่การจะจ่ายเงินจำนวนนั้นเพื่อแลกกับสิทธิ์ในการใช้ทรัพย์สินทางปัญญานั้นแล้ว แต่ในสายตาของคนที่ต้องการเล่นแต่เกมเกรด B ขึ้นไปเท่านั้น พวกเกมที่เกรดต่ำลงมา... อาจเป็นเพียงขยะไร้ค่าที่ไม่ควรแก่การเหลียวแลหรือแม้จะเสียเงินให้ในสายตาพวกเขาเลย

จริงอยู่ว่าหากซื้อมาแล้วเกมไม่สนุกอย่างที่หวัง คุณอาจไม่ได้เงินคืนจากทางค่าย แต่หากเกมมันสนุกและสร้างความประทับใจให้คุณได้มากกว่าอย่างที่หวัง ได้ในระดับที่เรียกว่าเกินคุ้ม ทางค่ายก็ไม่ได้เงินจากผู้ซื้อเพิ่มเหมือนกัน ผมว่าประเด็นตรงนี้มันก็เจ๊าๆ กันไป

ปีล่าสุด SQEX ติดตัวแดงเถือกเลยนะครับ จริงอยู่ว่าปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์อาจไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้ทางค่ายติดตัวแดง แต่หากเปลี่ยนคนที่ละเมิดลิขสิทธิ์มาช่วยซื้อสินค้าลิขสิทธิ์ได้สัก 20%.... ทางค่ายก็คงไม่ติดตัวแดงเป็นมูลค่ามากเท่าที่เห็นแน่ๆ ยังไงก็ต้องยอมรับแหละครับว่าการเอาเกมของเขามาเล่นฟรีๆ โดยไม่ยอมจ่ายเงิน มันคือรายได้ที่ทางค่ายควรจะได้รับ แต่กลับต้องหายไปเพราะการละเมิดลิขสิทธิ์

สุดท้าย.... ยังไงๆ ผมก็เป็นอีกคนนึงที่ห่วงตัวเองก่อนค่ายเกมครับ

ถ้าผมไม่มีเงินจะซื้อเกมที่อยากเล่นจริงๆ.... ผมก็ควรจะเก็บเงินให้ได้เป็นก้อนก่อนแล้วค่อยไปซื้อ หรือถ้าขี้เกียจเก็บเงิน ผมก็จะอยู่เฉยๆ... ไม่เล่น แล้วก็ไม่ไปโหลดไฟล์ละเมิดลิขสิทธิ์มาเล่นด้วย มันก็เป็นเรื่องที่ต้องรู้จักหักห้ามใจตนเอง ผมไม่อยากใช้คำว่าไม่มีเงินเป็นเหตุผลในการละเมิดลิขสิทธิ์สักเท่าไหร่ เพราะยังไงผมก็ยังเหลือทางเลือกที่จะ "ไม่เล่น" ซึ่งแม้ตัวผมเองจะรู้สึกแย่ที่ไม่ได้เล่น แต่ผมคิดว่าถ้าผมไม่มีเงินไปซื้อ... ผมก็ไม่มีสิทธิที่จะเอาทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่นมาใช้โดยไม่จ่ายเงินน่ะครับ

ปลายปีนี้ ไบโอแรคคูน, อันชาร์ท 3, วินนิ่ง 2012 ออกไล่ๆ กันหมด.... - -" คงต้องซื้อแต่วินนิ่งแผ่นเดียว แล้วเล่นไปยาวๆ หลายๆ เดือน ส่วนอีก 2 เกมก็ตัดใจซะ แล้วเอาเวลาไปเล่นวินนิ่งแทน~

ข่าวนี้มีอีกประเด็นนึงคือ เกมส์ที่ว่ามานั้นละมีคนนิยมเล่นแค่ไหนแล้วถ้าลองเอาไปเทียบกับยอดขายแล้วจริงๆเกมส์ๆนั้นจะมียอดขายหรือสร้างกำไรให้กับบริษัทได้มากขนาดไหนครับ

ปล.ผมมองในแง่ของการทำธุรกิจนะครับ