เป็น Digigate เหมืนเดิมก่อนแล้วกันครับ เจอง่ายอะไรง่าย ^___^ ส่วนบาส ไม่เป็นไรเน่อ คงเล่นกันเสร็จตอนประมาณนั้นแหละ อย่าเปื่อยแล้วกันเด้อ
เรื่องป่วยเรื่องเปื่อยเนี่ยมันห้ามกันลำบาก บทจะมามันก็มา... นัดบ่ายโมงมันมีทั้งข้อดีและข้อเสียนะเออ ข้อดีก็.. ทุกคนมาถึงในสภาพที่พร้อมเล่นได้ทันที ไม่ต้องเสียเวลากับการเสาะหาที่กินมื้อเที่ยง (ส่วนใครจะพกอะไรมาหม่ำด้วยก็ได้นะ) ส่วนข้อเสียก็คือ มันมีเวลาเล่นเกมน้อยลงไง คิดดูสิว่าเกมๆ นึงใช้เวลาเล่นอย่างน้อยที่สุดก็ชั่วโมงนึงละ (อย่างน้อยนะ) นั่นหมายความว่าเราจะมีเวลาเล่นได้ประมาณ 4 เกมเท่านั้นเองก็ค่ำแล้ว เกมไหนสนุกหน่อยอยากจะเล่นนานๆ ก็ทำไม่ได้เลย ต้องบริหารเวลาดีๆ ถ้าอยากจะให้นัดเร็วกว่านี้อักสักนิด จะเป็นไปได้ไหมอ่ะ >< คือ นานๆ ครั้งเจอกันที ก็อยากใช้เวลาเล่นเกมสนุกๆ ด้วยกันให้นานหน่อย
ถ้าไม่เปื่อย "เน้นว่าไม่เปื่อย" ก็น่าจะไปได้เร็วสุดตอน 11 โมงค่ะ เร็วกว่านั้นไม่ไหว กว่าจะกลับจากร้านก็ตี 1-2 แล้วค่ะ หนูเช็คเน็ทอะไรก่อนนอนด้วย x w x" แถมนอน 8 ชม.อย่างค่ำ ไวสุดก็ได้ราวๆนั้นแหละค่ะ
เอ ถ้าเอาอย่างเร็วจริงๆผมก็ได้ประมาณเที่ยงๆ เลทนิดหน่อยนะครับไม่เกินสิบนาที เพราะเรียนญี่ปุ่นเสร็จเที่ยงพอดี
พรุ่งนี้ประมาณเที่ยงกว่าๆไม่เกินครึ่งนะครับ เอาเกมไปเล็กน้อย น่าจะเล่นกันถึงประมาณสี่โมงเย็นนะครับ *_*
รับทราบตามนั้นครับ สรุปว่าเจอกันตอนเที่ยงนิดๆ ไม่เกิน 12.30 น. ตรงทางเข้าดิจิตอลเกทเวย์ ชั้น 2 ด้าน BTS คาดว่าน่าจะมากันแค่ 3 คน -*- ใครลากเพื่อนมาได้อีก ก็ช่วยพามาด้วยนะครับ คนเยอะๆ สนุกนะเออ
^ คงจะเรียกว่ารีพอร์ตได้ไม่เต็มปากนัก ดูจากจำนวนคนที่ไปเพียงแค่ 3 คน เลยอยากจะเรียกว่าเก็บตกบรรยากาศซะมากกว่า วันเสาร์ที่ 24 ธันวาคม 2554 หนุ่มแว่นทั้งสามคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันตอน 12.30 น. เป๊ะ ตรงดิจิตัลเกทเวย์ สอบถามกันพอเป็นพิธีว่าจะหาอะไรรองท้องก่อนไหมทุกคนก็เห็นพ้องต้องกันว่าไม่ต้องเสียเวลาไปกับการกินดีกว่า ว่าแล้วก็เคลื่อนขบวน (แบบหรอมแหรม) ขึ้นไปชั้นบนที่เป็นลานพักผ่อนหน้าร้านเกมของตึกทันที กับจำนวนคนเพียงแค่สามคน ทำให้รู้สึกว่าเกมที่ (แม้ดคุง) หิ้วมาด้วยเพียงสามเกมนั้น ออกจะมากเกินไปด้วยซ้ำ และต้องขอบอกอีกด้วยว่า 2 ใน 3 ของเกมที่เอามานั้นเป็นเกมใหม่ที่สมาชิกในกลุ่มยังไม่เคยนำมาเล่นด้วยกันมาก่อน งานนี้จึงทำให้ต้องใช้เวลาทั้งหมดที่มีไปกับการศึกษาและทำความเข้าใจกับสองเกมใหม่นี้อย่างเต็มที่ และเพียงแค่เกมแรกที่แกะออกจากกล่องมาวางลงบนแท่น (ที่เค้าจัดเอาไว้สำหรับนั่ง แต่เรายึดเป็นโต๊ะวางเกมกระดานของเรา ส่วนพวกเราลงไปนั่งกับพื้นทางเดินแทน) ก็เรียกเสียงฮือฮาได้ทันที The Elder Sign คือชื่อของเกมแรกที่นำมาเล่นกันในวันนี้ เดี๋ยวรายละเอียดและวิธีการเล่นคร่าวๆ ของเกมนี้ จะให้แม้ดคุงเป็นคนมาเล่าดีกว่า ทันทีที่แม้ดคุงเริ่มต้นอธิบายกฎพื้นฐานของเกมแรกให้พวกเราอีกสองคนฟัง ซาลกี้ก็ตั้งอกตั้งใจฟังและพยักหน้าหงึกๆ ตามไปด้วย เป็นที่เข้าใจกันว่าไม่มีอะไรที่ยากเกินไปสำหรับหนุ่มคนนี้ ส่วนข้าพเจ้าที่มัวแต่พะวงอยู่กับการเก็บภาพของการ์ดและหมากตัวเล็กตัวน้อยบนโต๊ะ จึงเข้าใจวิธีการเล่นได้เพียงครึ่งๆ กลางๆ (อันที่จริงถึงตัั้งใจฟังอย่างเต็มที่ ก็ไม่ใช่คนที่จะเข้าใจอะไรได้ง่ายๆ อยู่ดี) ต่อจากนั้นเมื่อคนพร้อม เกมพร้อม เราก็เริ่ีมต้นเล่นเจ้าเกมนี้ทันที จากตอนแรกที่เป็นแบบเล่นไปด้วยทำความเข้าใจไปด้วย ลองผิดลองถูก ตรงไหนไม่แน่ใจก็ได้แม้ดคุงช่วยอธิบายเพิ่มเติมเป็นระยะๆ จนต่อมาจังหวะการเล่นเริ่มไหลลื่นขึ้น คล่องขึ้น สนุกขึ้น จนกระทั่งถึงจุดที่เรียกได้ว่าซาลกี้นั้นกำลังอินแบบสุดๆ เพราะมีส่วนผสมของ RPG และการทอดลูกเต๋าซึ่งต้องอาศัยดวงแบบสุดๆ การเล่นเกมกระดานของพวกเราก็มีอันต้องสะดุดจนหัวทิ่ม "เล่นอะไรกัน" พอพวกเราหันไปตามเสียงก็เจอผู้ชายคนหนึ่งกำลังจ้องพวกเราที่กำลังหยิบลูกเต๋าขึ้นมาเตรียมทอยแบบไม่วางตา ตอนนั้นข้าพเจ้าไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะคิดว่าคงเป็นคนที่สนใจในการเล่นเกมกระดานเหมือนพวกเรา ที่ถามเมื่อกี๊ก็เพื่อต้องการศึกษาหาข้อมูล แต่พวกเรายังไม่ทันได้ตอบ "เล่นไม่ได้นะ.." เป็นประโยคต่อมาที่ทำให้พวกเราต้องหันไปมองเค้าคนนั้นอีกเป็นครั้งที่สอง "ทำไมล่ะครับ..." พวกเราคนใดคนหนึ่งถามเค้าออกไปแบบนั้น "ก็นี่มันเป็นการพนัน เล่นไม่ได้!" ตอนนี้พวกเรารู้สึกตกใจกึ่งแปลกใจระคนหงุดหงิดเล็กน้อย มือที่ยังคงจับอยู่ที่ลูกเต๋าเล็กๆ และตาของพวกเราก็ยังมองอยู่ที่การ์ดบนกระดานแต่สมาธินั้นเริ่มหนีห่างออกจากเกมแล้ว... เค้าไม่ได้อยู่รอฟังคำอธิบายจากพวกเราหรอกครับ พอบอกพวกเราว่าเล่นไม่ได้แล้ว เค้าก็เดินห่างออกไปที่จุดอื่นเหมือนไม่ได้ต้องการคำตอบแต่เป็นประโยคคำสั่ง แล้วเค้าก็ยังยืนสังเกตการณ์อยู่ภายในบริเวณนั้น ข้าพเจ้าคิดว่าในตอนนั้นความรู้สึกของพวกเราทั้งสามน่าจะเหมือนๆ กัน คือใจหนึ่งก็อยากจะเข้าไปอธิบายให้เค้าเข้าใจว่านี่มันเป็นแค่การละเล่นอย่างหนึ่ง ถึงแม้ว่ามันจะมีการ์ดและลูกเต๋าเป็นส่วนประกอบ แต่ถ้าคุณพี่คนนั้นลองเข้ามาดูใกล้ๆ ก็จะรู้ได้เองว่าลูกเต๋าและการ์ดเหล่านั้นไม่ได้มีหน้าตาเหมือนที่คุณพี่เคยเห็น เคยรู้จักและเคยเล่นมาก่อนเลย ทั้งหกหน้าของลูกเต๋าสีเขียว สีเหลือง และสีแดงเหล่านั้นมีรูปหัวกะโหลก แว่นขยาย ม้วนคัมภีร์ หนวดปลาหมึก ส่วนการ์ดที่คุณพี่เห็นว่าเป็นไพ่นั้นมันก็มีรูปภาพสวยงามแถมมีคำบรรยายเป็นภาษาอังกฤษยุ่บยั่บเต็มไปหมด และอีกอย่าง ถ้าพวกผมจะเล่นการพนันกัน ทำไมพวกผมต้องมานั่งเล่นแบบโจ๋งครึ่มในที่สาธารณะต่อหน้าผู้คนมากมายแบบนี้ และการพนันที่ไหนที่จะสร้างกฎและเงื่อนไขในการเล่นให้มันยุ่งยากซับซ้อนแถมกินเวลาในการเล่นตานึงๆ กว่าจะรู้ผลแพ้ชนะกันก็ปาเข้าไปอย่างต่ำ 1 ชั่วโมงแบบนี้! หรือคุณพี่คิดว่านี่เป็นเทรนด์การพนันแบบใหม่ที่แม้แต่คุณพี่เองก็ยังไม่เข้าใจวิธีการเล่นยังงั้นหรือครับ WTH!!!! แต่ก็นะ... อีกใจนึง พวกเราคิดว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปต่อความยาวสาวความยืด อีกอย่างพี่เค้าก็ทำตามหน้าที่ของเค้า ถ้าเราคิดว่าเราไม่สบายใจที่จะนั่งเล่นตรงนี้กันต่อไป พวกเราก็แค่ย้ายออกไปแล้วไปหาที่ใหม่เล่นก็จบเรื่อง ด้วยเหตุผลที่ว่าคนไทยเรารักกัน พวกเราจึงยอมทำตามที่พี่เค้าขอร้อง ^^ ดังนั้นแผนบีที่เพิ่งคิดกันขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ ในตอนนั้นก็คือ จะเดินจากสยามไปที่อัมรินทร์พลาซ่าแล้วลองดูว่าจะหาที่่ไหนเหมาะๆ ที่จะหย่นก้นนั่งและใช้เวลาที่เหลือไปกับการเล่นเกมกระดานก๊อกสองของพวกเราได้ สงสารซาลกี้มากๆ อ่ะ ตอนนั้นดวงกำลังขึ้นแบบสุดๆ (จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไปเดี๋ยวพี่เค้าได้ยินอีก) กำลังลุ้นลูกเต๋า กำลังอินกับเนื้อเรื่อง แต่ต้องมาอารมณ์ค้างกลางคันแบบนี้ การเดินทางไปอัมรินทร์พลาซ่าและการเสาะหาสถานที่ในการเล่นเกมรอบสอง ขอมอบให้เป็นหน้าที่ของซาลกี้ในการบรรยายละกัน อัดอั้นตันใจอะไรจะได้ระบายออกมาทางนี้ 555+
ที่อัดอั้นอย่างเดียวคืออยากเล่น Elder Sign ให้จบซักตา กะลังเพลินกะเกมนี้สุดๆ >_< แต่คราวหลังถ้านัดมีตกันมาที่ใหม่เลยก็ดีนะ สถานที่ค่อนข้างสะดวกสำหรับการเล่นมากกว่า + แมคฯสาขานี้เป็นจุดที่คนเล่นบอร์ดเกมมักมารวมตัวกันเล่นอยู่แล้วเพราะงั้นไม่น่าจะมีัปัญหาอะไรซักเท่าไหร่น่ะฮะ (ที่แน่ๆเล่นที่นี่หิวก็ไปสั่งของกินได้ ถึงจะแพงไปบ้างก็เถอะ)
ซะงั้นน่ะบาส ^^" อยากเล่นเกมใหม่ด้วยอ่า คราวหน้าจะพยายามไปให้ได้นะก๊ะ TwT พี่เซ็น รีพอร์ตอะไรไม่เห็นมีรูปเลย???
^ บอกแล้วไงว่าข้างบนนั่นไม่นับเป็นรีพอร์ต =[]=! รูปยังไม่ได้อัพเลย จำยูสเซอร์เนมกับพาสเวิร์ดตัวเองไม่ได้ ไม่ได้อัพนาน... Edit: อัพรูปแล้วครับ (แถมให้อีก 3 คลิปด้วยเอ้า) http://www.mediafire.com/?9ro6xw9wzxkf3 ขอโทษที่ภาพไม่ค่อยชัดนะครับ ถ่ายแบบไม่ใช้แฟลชทำให้ภาพเบลอเกือบหมดทุกรูปเลย -/\-
^ อุฮิ นั่นมันเสื้อตัวโปรดของซาลกี้เค้า ใส่แล้วดวงขึ้นสุดๆ เลยเคย์ >_< สงสารบาสซังจังเลย ตามไปสมทบที่ดิจิตัลเกทเวย์ทีหลัง แต่กลับไม่เจอใครเลย OTL ขอโทษที่ไม่ได้โทรบอกล่วงหน้านะจ๊ะบาสซัง เลยทำให้ต้องมาเสียเที่ยว เสียเวลาไปเปล่า ๆ -/\-
พอดีตัวที่ใส่ออกนอกบ้านสบายหน่อยมีแค่ไม่กี่ตัว บางทีก็วนซ้ำๆกันงั้นแหละฮะ />_< พวกใส่อยู่บ้านส่วนใหญ่เจอมดเล่นซะพรุนหมด