เรื่องปั้มเนียนนี่ไม่ต้องกังวัลครับ ความจริงแล้วกระทู้ CCC มันก็เป็นกระทู้ปั้ม exp มาตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้วละเพราะฉะนั้นเรื่องเนียนไม่เนียนไม่ต้องห่วงครับ เค้ารู้กันทั้งบางแล้วว่าพวกคุณปั้มกัน ที่รอดมาได้เพราะสตาฟทำเป็นแกล้งเนียน (หรือไม่ก็เข้าร่วมซะเลย) ทำผ่านตาไปครับ ฮ่า ๆ ว่าแล้วก็กดไปอีกหนึ่ง exp หึหึ ปล.คิดถึงสมัยที่ไล่กดติดลบปอง ๆ จัง
พึ่งดูเรื่องยักษ์จบมาครับอาจิกอันที่จริงก็เมื่อไม่กี่ร้อยนาทีที่แล้วนี่เองว่าแต่ดีนะที่ไม่นับช่วงห่างระหว่างสงครามแต่ละครั้งเป็นนาทีไม่งั้นตัวเลขคงยิ่งกว่าคอนเสิร์ตพี่เบิร์ดยังอยู่แน่ๆเลย... หนังน่ารักดีนะ จบแบบน่ารักๆด้วย... ชอบฉากเปิดครับ ลายไทยบนพื้นหลังสีน้ำตาลแลดูขลังเหมือนน้ำตาลที่ละลายในกาแฟนมด้วยปริมาณกำลังดีเห็นแล้วชอบการผสมผสานที่ลงตัวจริงๆส่วนฉากสงครามผมดูแล้วไม่เข้าใจอาจจะเพราะพยายามไม่พอก็ได้แต่เพลงประกอบเหมาะใจจริงๆเลยครับ หนังตลกสนุกสนานเอกลักษณ์คนไทยนี่จุดแข็งของเรื่องเลย! ผมละอายใจมากเวลาคุยกับคนญี่ปุ่นแล้วไม่ค่อยจะแสดงออกเรื่องนี้ได้ดีเท่าไหร่คิดเศร้าๆว่าถ้าเขาคุยกับคนไทยคนอื่นที่มีอารมณ์ขันดีๆซักคนอาจจะได้รู้จักความเป็นไทยดีกว่าคุยกับผมก็ได้... http://precure.livejournal.com/2122866.htmlคนญี่ปุ่นคนนี้น่ารักครับ เขียนอะไรไปเขาก็ชอบหมดเลย... กลับมาที่อนิเมชั่นเรื่องยักษ์ต่อ (ผมชอบชื่อนี้ มันง่ายๆดี...)ผมนึกถึงฉากปลดโซ่ได้โดยใช้แม่เหล็กทรงเกือกม้าจากเรื่องมีการนำแม่เหล็กมาใช้ เพราะธีมเรื่องเกี่ยวกับหุ่นยนต์ซึ่งเป็นธีมที่เข้ากันกับอะไรทำนองนี้พอดีอย่างไรก็ตามตอนที่ดูนั้นผมอดย้อนคิดดูไม่ได้มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมเคยอยากให้พ่อซื้อแม่เหล็กทรงแบบในเรื่องนี้เป๊ะเลยทีเดียวล่ะ...มาให้แม่เหล็กนอกจากจะมีแรงดึงดูดเหล็กแล้วยังมีแรงดึงดูดใจของผม ของเด็กๆอยู่เสมอเป็นอะไรง่ายๆที่ไม่ยิ่งใหญ่ แต่ก็มีคุณค่านะ ผมว่าบางทีถ้าให้แม่เหล็กมีบทบาทเป็นของที่มีความหมายเล็กๆกับหุ่นตัวน้อยๆซักตัวหนึ่ง น่าจะเป็นภาพประทับใจมันเป็นของที่เด็กมีความรู้สึกดีๆด้วยอย่างที่กล่าวไปแล้วอาจดีกว่าการให้บทบาทแม่เหล็กเป็นของอันตรายก็เป็นได้ในอนิเมะของญี่ปุ่น ตัวละครแบบหนึ่งมักจะพกของมีความหมายติดตัว มีสัมพันธ์ลึกกับประวัติของเขาสำหรับเรื่องนี้ ผมว่ามันลงตัวดีที่จะให้เป็นแม่เหล็กครับถ้าใช้ของนั้นทำสิ่งสำคัญในตอนท้ายทำนองกงจักรของทศกัณฐ์ อาจจะเหมาะก็ได้นะ... แค่ความเห็นของผม... คิดดูเล่นๆนะครับ อีกเรื่องหนึ่ง ฉากเดืม...เห็นเด็กๆในเรื่องแล้วอดคิดไม่ได้ว่ามันสะท้อนบางอย่างมนุษย์เราขี้ขลาด ระวังภัย พรจากพระเจ้าเพื่อตัวเราเองทำให้ทุกคนอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้เด็กในเรื่องทำให้ผมคิดขึ้นมาจริงๆจังๆว่าคนเราหาวิธีหลอกตัวเองได้ง่ายดายเหลือเกินทั้งๆที่ความจริง... ก็รู้ๆกันอยู่... ว่าขี้ขลาดหรือเปล่า... ความจริงเป็นสิ่งสำคัญต่อการทำหน้าที่ต้องรู้จึงตื่น ต้องตื่นจึงเบิกบานได้... สุดท้ายคือเรื่องของหน้าที่...บางครั้งหน้าที่ก็เลวร้าย หน้าที่นั้นเป็นไปเพื่อสิ่งที่มีคุณค่า?หน้าที่นั้นคือหน้าที่อันแท้จริงหรือ? หนุมานเลือกรับใช้พระราม (RAM)โดยลากทศกัณฐ์ไปตรงจุดรับศร และรับใช้ตัวเองโดยพามาแล้วก็จะลากกลับออกไปอันที่จริงพระเยซูบอกเราว่า จะรับใช้ของสองอย่างพร้อมกันไม่ได้รับใช้เงินพร้อมกับรับใช้พระเจ้าไม่ได้ถ้าลากทศกัณฐ์ออกไปก็เท่ากับหนุมานไม่รับใช้รามแล้ว มันจึงลงเอยที่...รับใช้ใครในท้ายที่สุดเราจะหาพระเจ้าที่แท้จริง ไม่มีป้ายบอกเราจะหานิพพานซึ่งเป็นสิ่งที่มีความหมายยิ่ง ก็ทำนองเดียวกัน สิ่งที่พอมีความหมายอยู่บ้าง...แม้ไม่ยิ่งเป็นสิ่งเดียวที่เรารู้... ทั้งหมดนี้คือความรู้สึกของผมเกี่ยวกับเรื่องยักษ์ความหมายที่เดาว่าผู้สร้างตั้งใจสื่อไม่สิ...คราวนี้หนักไปทางความหมายพิเศษกับตัวเองมากกว่าเขียนมาเป็นชั่วโมงถึงตรงนี้ก็เกิดลังเลใจขึ้นมาว่าจะลบทิ้งซะให้หมดดีไหม ถ้าคุณอาจิกได้อ่านก็แปลว่าไม่ได้ลบหรือไฟไม่ดับระหว่างเขียน (บ้าเอาเรื่องที่เขียนยาวโดยไม่เซฟ)อันที่จริงผมพึ่งดูไปรอบเดียว และดูได้แค่รอบเดียวปกติผมติดใจเรื่องไหนขึ้นมาจะดูซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้กี่รอบอีกอย่างทั้งหมดนี้ผมเขียนขึ้นโดยไม่ร่างไม่อะไรเลยคงเขียนได้ไม่ดี เขียนขึ้นสดๆอาจจะยังไม่ตกผลึก ก็หวังว่าจะพอใช้ได้นะครับ อนิเมชั่นจะมีที่ยืนในไทยได้ ต้องเริ่มจากผู้ใหญ่นะผมดีใจที่คุณอาจิกเป็นคนแรกมั้ง ที่พูดคำนี้ดังๆในบ้านเราถ้าเริ่มจากเด็ก โตขึ้นเขาก็จะทิ้ง...ต้องเริ่มจากผู้ใหญ่ มันถึงจะฝังรากลงไปยังเด็กอีกที...ผู้ใหญ่เป็นแบบอย่างของเด็กคำนี้ต้องขลังจริงและต้องใช้ให้ได้เสมอสิ! ขอให้หนังยักษ์โชคดีนะครับ
//ประธานปรากฏตัว// จงชาบูวเราซะ ฮาาาา แอบงงเพราะไม่ได้เข้า AF นานมาก ที่ประหลาดใจคือ CCC ยังคงอยู่คู่ AF จริง ๆ นะนี่ ถ้าเป็นในเฟสผมคงจะพิมพ์แท็ก //น้ำตาจะไหล ขอแชร์นะคะ แน่ ๆ เลย ท่าน AK ยังมาพร้อมสาระเช่นเดิม เรื่องยักษ์นี่ผมทราบข้อมูลมาจากเทรลเลอร์และโฆษณามาบ้างครับ แต่เพราะไม่มีเวลาเลยช่วงนี้เลยไม่ค่อยได้ดูหนังอะไรเท่าไหร่ ยิ่งฟังท่าน AK เล่าก็ยิ่งน่าสนใจ แต่เกรงว่าช่วงจนกรอบกลางเดือนแบบนี้ผมคงไม่มีปัญญาแน่ ๆ ฮา แฟฟคุงเองตอนนี้ก็ไปอยู่ถึงญี่ปุ่นแล้ว ขอให้การเรียนและการทำวิจัยราบรื่นนะครับ กระทู้นี้ก็ยังเป็นหลักประกันเล็ก ๆ ว่าสมาชิก AF เรายังไม่ได้หายไปจากบอร์ดซะหมด (ถึงผมจะไม่มีสิทธิ์พูดแบบนั้นก็เหอะนะ แต่ก็เอาเป็นว่า เข้ามาอ่าน CCC ทีไรก็เผลอยิ้มไปทุกที แม้จะไม่มีเรื่องไรคุย แม้จะบ่นกันเรื่องร้าง แต่มันได้อารมณ์ฮาแบบแปลก ๆ อิอิ) CCC จะอยู่คู่ AF ไปจนวาระสุดท้าย เย่ๆๆๆ
Zeroe4: I have only seen two magical girl anime, the first was Madoka Magica and now Heartcatch Precure. This being said, I was not sure what to expect with Heartcatch Precure. I am currently four episodes into series and I have never watched anything like this show, but I like it. When I was in Japan, every konbini (Japanese convenience stores) had some sort of Precure poster inside the store. I think I am finally beginning to understand why. Precure embodies many things that the Japanese identify with... สรุปคือ... ข้าพเจ้าไม่ใช่คนเดียวที่ดูซีรี่ย์แนวนี้อยู่แค่สองซีรี่ย์ ^^
เพิ่งเข้ามาเห็น... อยากจะบอกท่านประทานว่า ผมยังอยู่ที่ไทยคร้าบ ^^; ไปญี่ปุ่น กุมภาฯ ปีหน้า ส่วนคุณ AK ก็รีวิวเรื่องยักษ์ซะจนผมอยากดูเลย จะว่าไปประสบการ์ณตอนเด็กคุณ AK ก็คล้ายกับผมเลย แต่ของผมเป็นแม่เหล็กแท่งตรง แล้วผมเอาไปซนทำข้าวของพัง เลยโดนคุณพ่อยึดไปเลย พอโตขึ้นมาเลยฝังใจ ซื้อแม่เหล็กนีโอไดเมียมมาเล่นซะเลย (มันดูดแรงสะใจมากครับ ขอบอก) สำหรับเรื่องสาวน้อยมืดมนมาโดกะนั่นผมดูแล้วเหมือนถูกหน้าปกหลอกยังไงไม่รู้ - -
การทำงานอาสาสมัครแท้ที่จริงไม่ใช่เรื่องช่วยคนอื่นหรอก อันนั้นมันพูดจาเอาเท่ห์ไป ถึงที่สุดมันช่วยให้ดูความหมายของชีวิตให้เจอว่าชีวิตที่แท้มันคืออะไร คุณแค่ใช้คนอื่นเป็นเครื่องมือในการหาตัวเองให้พบ... แค่นั้นเอง... ภิญโญ ไตรสุริยธรรมาพิธีกร, นักเขียน, บรรณาธิการบริหารสำนักพิมพ์ openbooks
