[All final รวมมิตร] The Luminous

กระทู้จากหมวด 'Fiction' โดย yoshiki, 6 มิถุนายน 2013.

  1. yoshiki

    yoshiki FATE

    EXP:
    862
    ถูกใจที่ได้รับ:
    17
    คะแนน Trophy:
    38
    We are the Luminous

    ทำไมมาจอดตรงนี้ฟะ

    เฮ้ย พี่จอดตรงนี้มันเร้าใจไปไหม

    ง่วงนอน…..”

    หนวกหูเฟ้ย ตรงนี้แหละดีแล้วเห็นอะไรชัดดี

    สองร้อยปีผ่านไปสงครามระหว่างมนุษย์และเผ่าพันธุ์มายาได้สิ้นสุดลง การทำลายล้างกันอย่างยาวนานระหว่างสองเผ่าได้ผลาญสิ่งมีชีวิตบนโลกไปกว่า 3 ใน 4

    หู้ยยยยยยย ดูแม่สาวนั้นสิพี่เอเซ

    แหล่มโคตรรรรร

    ง่วงโว้ย

    ตั้งใจกันหน่อยได้ไหมพวกแก !!”

    สงครามที่ยืดเยื้อไร้ที่สิ้นสุดทำให้สองฝ่ายตระหนักในที่สุด หากยังคงรบพุ่งกันต่อไปสิ่งที่เหลืออยู่ก็คงมีเพียงซากปรักหักพังเท่านั้น ผู้นำของทั้งสองฝ่ายจึงร่วมประกาศยุติสงครามทำให้สันติภาพก่อเกิดได้ในท้ายที่สุด

    เฟท ไปทำงานของแกได้ละ อย่ามัวแต่ดูหญิง

    เฮ้อ ให้พี่อีวานไปสิผมอยากดูหญิงต่อ

    ตรูง่วงหิวข้าวด้วย

    จะว่าไปก๋วยเตี๋ยวตรงหัวมุมถนนข้างหน้านี่อร่อยโคตรไปกินกันมะ

    ระยะเวลาผ่านไปรอยแผลจากสงครามค่อยๆได้รับการฟื้นฟูและการอยู่ร่วมกันของทั้งมนุษย์และเหล่าเผ่ามายาก็เป็นไปอย่างราบรื่น ผู้คนต่างพากันหลงลืมความโหดร้ายของสงคราม ราวกับมันไม่เคยมีตัวตน

    มหานคร Noctis แม้จะล่วงเลยเวลาหัวค่ำมากแล้วแต่ในย่านชุมชนก็ยังคงคลาคล่ำไปด้วยผู้คน ยิ่งเป็นสถานบันเทิงอันมากมายในใจกลางเมืองด้วยแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขาต่างทอดทิ้งความเป็นจริงในยามพระอาทิตย์ขึ้นพลางปล่อยตัวไปตามแสงสี

    รถยนต์เก่าๆคันนึงเพิ่งได้เข้าจอดฝั่งตรงข้ามกับบ่อนคาสิโนยักษ์ใหญ่แม้ว่าจะมีป้ายห้ามจอดตัวใหญ่เท่าฝาบ้านปักไว้อยู่แต่ก็มิอาจทำให้คนขับสำนึกไม่ ร่างของชายหนุ่มผมสีแดงสดแต่ก็ยุ่งเหยิงสุดๆค่อยๆย่างกรายออกมาจากรถ ไม่นานนักชายผมสีเงินก็พุ่งตามออกมา แต่จริงๆต้องเรียกว่าโดนถีบออกมามากกว่า

    พวกแกสองคนเข้าไปดูลาดราวซะ เดี๋ยวข้ากะลูกพี่จะรอสัญญาณอยู่นี่ชายผมดำผมชี้ฟูนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับชี้นิ้วสั่งฉอดๆ

    สองหนุ่มผู้ดูไม่เอาไหนเกาหัวแกรกๆก่อนจะโผล่งคำนึงออกมาแทบจะพร้อมกัน อ้อ !! ให้ไปดูหญิงในบ่อนก่อนสินะ

    ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชายหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้มที่นั่งเบาะหลังหัวเราะลั่นพลางขยับแว่นตาให้เข้าที่ ตอบสมเป็นพวกแกดี ก็ตามนั้นละกัน เฮ้ย จ้อยไม่ต้องเครียดไปหนาเขาตบไปที่บ่าของผู้ที่นั่งหน้าเมื่อเห็นว่าสีหน้านั้นบุญไม่รับสุดๆ

    ลูกพี่ นี่ซีเรียสนะ

    ลูกพี่บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะหันไปพูดกับอีกสองคนที่อยู่ด้านนอกรถ ตามนั้น จะเล่นกันยังไงก็อย่าให้เสียงานละ

    รับทราบครับทั้งสองทำท่าวันทยหัตถ์พร้อมกัน ก่อนจะตรงดิ่งเข้าไปในบ่อนพร้อมทำท่าล้วงกระเป๋าไปด้วย ไม่รู้ว่ามันดูเท่ห์หรือดูบ้านนอกกันแน่เหมือนกัน

    จ้อย เดี๋ยวแวะร้านขายผักก่อนได้มะ

    โธ่ ลูกพี่ดึกป่านนี้ร้านขายผักที่ไหนมันจะเปิด ช่วยใส่ใจกะงานตรงหน้ากันหน่อยเหอะ

    --------------------------------------------------------------
    ------------------------------------------------------
    --------------------------------------
    -----------------------------

    ด้านในคาสิโนอันหรูหราเต็มไปด้วยเหล่านักแสวงโชคที่ทั้งร่ำรวยในคืนเดียวและเหลือแค่กางเกงในกลับบ้านในคืนเดียว สองหนุ่มเดินสำรวจรอบๆพลางละม้ายตามองสาวสวยที่เดินผ่านไปมาคนแล้วคนเล่าจนต้องเก็บอาการน้ำลายยืดกันซะตลอดเวลา

    เฟท เอ้ย งานนี้โคตรแหล่มว่ะ จีบสักคนนี่จะเป็นไรไหม

    พี่เอเซ งานต้องมาก่อนหนา แต่คนโน้นก็น่าเข้าไปทักดีนะพี่ สักหน่อยมะ

    ทั้งสองเดินเคว้งไปมาในบ่อนพนันอันใหญ่โต ทำท่าเหมือนจะเล่นโต๊ะโน้นบ้างโต๊ะนี้บ้างแต่ด้วยกำลังเงินที่แค่เดินไปแลกชิพให้ดูไม่น่าเกลียดนี่ก็เต็มกลืนแล้ว ทำให้พวกเขาก็ได้แต่มองไม่อาจเข้าไปร่วมโต๊ะด้วยได้ ยิ่งจะจีบหญิงนี่ไม่ต้องพูดถึงเป็นอันรู้กันว่าผู้หญิงย่านนี้แม้เลเวลจะสูงแต่ถ้าพลังการเงินไม่สูงตามนี่อย่าหวังว่าจะได้กิน

    แต่ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังเดินไปมาอย่างไร้จุดหมายนั้นเอง เฮ้ย เฟท เอเซ ทางนี้ตาลุงแก่ๆใส่สูทผูกไทด์ดูแต่งตัวภูมิฐานกว่าไอ้บ้าพวกนี้หลายขุมก็โบกมือเรียกเค้าจากโต๊ะโป็กเกอร์

    หาลุงอยู่ตั้งนานเอเซพูดแล้วก็นั่งแหมะลงบนเก้าอี้ข้างๆ โดยมีเฟทตามมาติดๆ

    ว่าไงเจออะไรบ้างไหมลุงคนเดิมถามด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี พลางเปิดไพ่ของตนเองดู

    เอเซยิ้มขึ้นเล็กน้อยพลางหันไปมองรุ่นน้องที่ยืนอยู่ด้านหลัง เจอไหมบอด

    เรียกแบบนั้นอีกทีผมกุดหัวคุณพี่ตรงนี้แน่ เจอนานแล้วแต่หาจังหวะจะแจมอยู่ มีการ์ดคุ้มกันหนาแน่นมากเข้าไปดื้อๆไม่ไหวหรอก

    สมเป็นประสาทรับรู้ของน้องเฟทสุดที่รัก

    อย่างพวกแกมีไม่ไหวด้ยเหรอ ช่างเถอะ อะ เอานี้ไปชายสูงวัยส่งบัตรสีทองสองใบให้กับพวกเขา

    บัตรไรอะลุงเอเซพูดพลางเสยผมสีเพลิงไปด้วยจะเสยไปทำไมฟะ

    บัตรผ่านไปชั้น VIP พวกแกจะได้ไม่ต้องทำตัวเอิกเกริกมากรีบไปได้แล้วสองหนุ่มรับบัตรไปด้วยท่าทางไม่ไว้ใจนิดๆ แต่กระนั้นพวกเขาก็แบ่งบัตรกันพลางเดินออกจากโต๊ะ

    คุณลุงยิ้มขึ้นเล็กน้อยกับท่าทางของทั้งสองพลางทิ้งไพ่ลงบนโต๊ะ ฟูลเฮ้าซ์

    ทั้งสองหยุดยืนบริเวณประตูไม้สักขนาดใหญ่การ์ดตัวสูงใหญ่พอๆกับประตูการ์ดคนนั้นมองพวกเขาด้วยสายตาดูแคลน การ์ดที่อยู่รอบข้างเองก็จ้องพวกเขาเขม็งคงเป็นเพราะลักษณะภายนอกมันดูไม่น่าจะอยู่ในที่ไฮโซแบบนี้ละนะ

    แต่ทั้งสองก็ไม่ได้หวั่นไหวแต่ประการใดพวกเขาโชว์บัตร VIP ขึ้นเมื่อได้รับการตรวจสอบทั้งการ์ดและการค้นตัวเรียบร้อยแล้วประตูที่อยู่ด้านหลังจึงเปิดออก การ์ดตัวยักษ์ก็เอ่ยต้อนรับทั้งสองด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ขอต้อนรับสู่งานประมูล ขอให้พวกคุณสนุกกับการเลือกซื้อสินค้าของเรา

    เอเซ ยิ้มเป็นการตอบรับ อ่า ขอบคุณมากคุณออร์ค

    เฟทหัวเราะหึหึ พลางเดินเข้าประตูไป ภายในไม่ใช่ห้องแต่เป็นลิพฟ์ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ทันทีที่ประตูปิดลิฟท์ก็ทำงานทันทีมันค่อยๆนำทั้งสองลงสู่ด้านล่าง เฟทและเอเซติดบัตรไว้บนเสื้อตามคำแนะนำที่เขียนติดอยู่ข้างลิฟท์

    ไปแซวการ์ดแบบนั้นเดี๋ยวก็ได้มีเรื่องหรอกชายหนุ่มผมสีเงินหันดวงตาที่ปิดสนิทไปทางรุ่นพี่ที่ดูสะใจเล็กๆ

    ไม่เป็นไรหรอกหน่า ตอนนี้เราเป็นลูกค้านะ อีกอย่างไอ้บ้านั้นคงโดนแบบนั้นตลอดน่ะแหละ

    ออร์ค คือหนึ่งในเหล่าเผ่ามายาที่ปัจจุบันได้มาใช้ชีวิตอยู่ร่วมในสังคมมนุษย์ พวกเขามีรูปร่างสูงใหญ่กำยำและพละกำลังมหาศาล หากยิ่งเข้าสู่สภาพต่อสู้ร่างกายก็จะปรับเปลี่ยนให้ดูโหดขึ้นอีกหลายเท่า แต่ถึงอย่างไรก็พวกออร์คก็ขึ้นชื่อลือชาในเรื่อง IQ ที่ค่อนข้างต่ำ พวกเขาจึงมักจะได้งานเบ๊ไม่ก็เป็นแค่ทหารเลวเท่านั้น

    สัญญาณลิฟท์ดังขึ้นพร้อมประตูที่เปิดอ้าออก ผู้คนจำนวนมากแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบรนเนม สวมเครื่องประดับหรูหรา กำลังจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พื้นพรหมทำจากกำมะหยี่ชั้นดี โคมระย้าขนาดใหญ่เปล่งแสงสีส้มนวลดูสบายตา นี่คือห้องโถงประมูลที่ถูกซุกซนอยู่ใต้คาสิโน่เบื้องบน เอเซทำหน้าพึ่งพอใจดวงตาสีทับทิมกวาดตาไปรอบๆ

    คนละระดับกับข้างบนเลยแหะ

    ก็จริง แต่นี่ยิ่งดูเป็นแกะดำกว่าข้างบนอีกนะพี่เอเซ

    ทั้งสองก้าวเดินออกจากลิฟท์ตรงไปยังที่นั่งที่ระบุไว้บนบัตร สายตาของเหล่าผู้ร่วมประมูลจับจ้องไปที่พวกเขา ก็แน่อยู่แล้วทั้งลักษณะการแต่งตัวรวมถึงอะไรหลายๆอย่างดูไม่เหมือนคนมีเงินเป็นอย่างยิ่ง

    เอเซทิ้งตูดลงบนที่นั่งนุ่มๆพลางบ่นเล็กน้อย อะไรว่ะพวกนี้ ทำอย่างกะไม่เคยเห็นคนไม่มีเงิน

    โห พี่พูดแบบนี้ฟังแล้วเศร้างะ

    เฮ้อ ทำตามแผนได้ละไม่ต้องไปสนใจคนพวกนี้หรอก

    รับแซ่บเฟทกดปุ่มเครื่องส่งสัญญาณที่อยู่ภายในรองเท้า สัญญาณสีแดงกระพริบเป็นจังหวะภายในรถยนต์โทรมๆด้านบน

    อีวาน หนุ่มแว่นยิ้มอย่างพอใจ ใกล้ได้เวลาปาร์ตี้แล้วสินะส่วนจ้อยกำลังต่อรองกับตำรวจที่พยายามล็อคล้อพวกเขาอยู่

    ---------------------------------------------------------------------------------
    -----------------------------------------
    -----------------------

    ไฟภายในฮอล์ประมูลมืดลง พิธีกรชายชาวมนุษย์ออกมายืนหน้าเวที ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่การประมูลภายในค่ำคืนนี้ สินค้าของเราในคืนนี้ยังคงเป็นสินค้าหายากชั้นดีเช่นเคย ถึงแม้ว่าจะมีผู้ที่ประมูลไปได้จำนวนไม่มากในคืนนี้ แต่เรื่องคุณภาพนั้นแน่นอนว่ายอดเยี่ยมและไม่สามารถหาได้จากที่ไหนแล้ว…..เพื่อไม่เป็นการเสียเวลาเราไปชมสินค้าชิ้นแรกกันเลย

    พิธีกรผายมือไปด้านข้างเวที พนักงานสี่คนช่วยกันเข็นตู้ปลาขนาดใหญ่ขึ้นมาบนเวทีและสิ่งที่อยู่ในตู้นั้นก็คือ ครับผม สินค้าชิ้นแรกของวันนี้คือ นางเงือกแสนสวยตนนี้ครับ !!! เราจะเริ่มกันด้วยราคา 3 ล้านเหรียญ เริ่มประมูลได้ !!”

    ใช่แล้ว..ที่นี้คือแหล่งประมูลผิดกฎหมายซึ่งนำเผ่ามายาลักษณะงดงามและหายากเข้าประมูล เหล่าเศษรฐีที่เข้าประมูลจะนำพวกเขาและเธอไปเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง ทาส หรือแม้แต่เรื่องอย่างว่า แย่ที่สุดคือถูกนำไปเป็นส่วนประกอบของตัวยาวิเศษหรือนำไปเป็นอาหารตามความเชื่อ

    นางเงือกสาวผมสีฟ้าครามพยายามเคาะกระจกตลอดเวลา ดวงตาสีทองมองหาความช่วยเหลือ ตามที่ได้ยินมาเลยแหะ แต่นี่มันยิ่งกว่าที่คิดซะอีกเอเซ กัดฟันแน่น จนเฟทที่สังเกตอาการต้องรีบจับไหล่ของเขาเอาไว้

    ใจเย็นพี่ ถ้าเราเคลื่อนไหวตอนนี้จะเสียแผนเอา ยังไงเราก็ต้องรอให้ถึงรายการสุดท้ายนะ

    แล้วน้องนางเงือกนั้นละฟะ

    ผมเองก็อยากไปช่วยเธอซะเดี๋ยวนี้ แต่เธอไม่ใช่เป้าหมายเรา ก็ต้องปล่อยไปตามบุญตามกรรมโอเคนะ

    เอเซ ตั้งสติพลันตบหน้าตัวเองเบาๆให้เย็นลง สัญญาณเรียบร้อยนะ

    เรียบร้อยละ ตอนนี้ผมแอบติดกล้องวีดีโอถ่ายบันทึกไว้ด้วย รับรองว่าหนุกแน่

    -----------------------------------------------------------
    --------------------------
    -----------------

    ทางด้านบนหลังจากจ้อยเคลียร์กับตำรวจเรียบร้อยพร้อมจ่ายเงินยัดไป เขาก็กลับมานั่งในรถอีกครั้ง เฮ้อ ต้องให้เงินกว่าจะหุบปาก

    ก็แบบนี้แหละ ยุคสมัยแบบนี้เงินมันคือทุกอย่างแกทำผิดแค่ไหน ขอให้มีเงินยัดไปก็เปลี่ยนเป็นเรื่องที่ถูกต้องได้ทั้งนั้นแหละ

    พูดได้ดีนี่อีวานคุณลุงคนเดิม เดินมาเคาะหลังคารถเบาๆ อีวานเปิดกระจกให้กว้างขึ้นพลางทักทาย

    สวัสดีครับลุงพีท

    อ่า ทุกอย่างราบรื่นดีไหม

    ราบรื่นดีครับ ตอนนี้เฟทตั้งกล้องเรียบร้อยข้อมูลทุกอย่างจะถูกส่งให้ลุงหลังจบงานแน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องบวกเงินเพิ่ม ส่วนงานหลักก็…..” ก่อนที่อีวานจะพล่ามเริ่องเงินๆทองๆต่อคุณลุงพีทก็ทำท่าเบรกไว้ก่อน

    พอเป็นเรื่องเงินกับเรื่องผักสวนครัวนี่พูดไม่หยุดเลยนะ จ่ายให้ตามที่เสนอแน่นอน จบงานนี้พวกแกรับสองเด้งไม่ต้องทำอะไรกันไปอีกหลายเดือนเลยแหละ

    ไม่หรอกลุง หางานมาเรื่อยๆดีแล้ว สามคนนี้ใช้เงินหมดไวจะตายจ้อยพูดไปถอนหายใจไป

    เฮ้ย แกก็พูดเกินไปเงินทุกบาททุกสตางค์ของลูกพี่นี่เพื่อการปลูกผักอย่างมีประสิทธิภาพเลยนะเฟ้ย

    ฮ่าๆๆๆๆๆ ก็ไปบริหารกันเองละกัน ถึงคิวพวกแกละรถจอดได้แล้วใช่ไหม ไม่งั้นเดี๋ยวไปเคลียร์ให้

    สายไปแล้วครับลุง ผมจ่ายเงินยัดเจ้าหน้าที่ไปเมื้อกี้จ้อยพูดอย่างหมดอารมณ์เพราะนั้นเป็นเงินค่าข้าวของเขาตั้งสามวัน

    ไอ้พวกนี้ก็ใช้ไม่ได้ สงสัยต้องสังขยนากันใหม่ล่ะลุงพีทถอนหายใจเล็กน้อย ถึงคิวพวกแกละ พร้อมหรือยังละ

    อีวานกับจ้อยยิ้มขึ้นบรรยายกาศรอบข้างของพวกเขาเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ลุงกล้าถามคำถามนี้กับพวกผมด้วยเหรอ

    ------------------------------------------------------------------------
    -------------------------------------------
    -------------------------------

    แล้วสินค้ารายการที่เก้าของเรา นางฟ้าหรือชาวสวรรค์ ก็ออกไปในราคา 124 ล้านเหรียญครับ !!” นางฟ้าตัวเล็กที่อายุน่าจะแค่ 14-15 ปี นั่งร้องให้อยู่ภายในกรงนก มหาเศรษฐีชราจากเมืองข้างๆผู้ประมูลเธอได้ เดินเข้าไปชมสินค้าของตนอย่างพอใจพลางหายใจอย่างหื่นกระหาย เหล่าพนักงานเข็นกรงนกออกไปจากเวที

    เอเซ และ เฟท ผู้นั่งรอคอยจนมาถึงท้ายที่สุด สินค้ารายการที่สิบ ในที่สุดก็จะปรากฏโฉม กรงสีทองที่ดูธรรมดาถูกเลื่อนเข้ามา แต่ภายในนั้นคือสิ่งที่พวกเขาเองก็ยังถูกดึงดูด ร่างกายที่เหมือนกับเด็กสาวชาวมนุษย์ แต่กลับมีละอองประหลาดอยู่ตามร่างกาย ละอองเหล่านั้นสะท้อนแสงไฟเป็นแสงสีที่งดงาม ผมยาวสลวยสีม่วงอมส้ม ดวงตาสีเทาข้าง สีเหลืองข้าง เปลือกตาที่ราวกับถูกแต่งแต้มด้วยอายแชโดว์สีอ่อน และปีกผีเสื้อที่งดงามเกินจะบรรยายด้วยคำพูดบนแผ่นหลัง

    นี่คือสินค้าที่หายากและงดงามที่สุดที่ธรรมชาติของโลกจะสร้างสรรค์ขึ้นมาได้ ภูตผีเสื้อสายรุ้งครับ !!!

    เสียงฮือฮาของผู้คนทั้งงานดังสนั่นฮอล์ การประมูลนี้จะไม่มีบอกรายละเอียดสินค้ามีบอกเพียงแค่ว่าวันนี้จะมีสินค้าจำนวนกี่ชิ้นเท่านั้น การปรากฏตัวของภูตผีเสื้อสายรุ้งที่ว่ากันว่าใกล้สูญพันธุ์เต็มทีทำให้ผู้ประมูลตื่นตัวเต็มที่

    เด็กสาวในกรงขังนั่งร้องไห้ก้มหน้านิ่งไม่ส่งเสียงใดๆออกมา พิธีกรที่พอใจอย่างมากกับปฏิกริยาของผู้ประมูลเขาผายมือไปทางเด็กสาว เราจะเริ่มกันที่ราคา 200 ล้านเหรียญครับ !!”

    ทันใดนั้น “500 ล้านเหรียญ!!!!”

    “700 ล้าน !!”

    “850ล้าน

    การประมูลดุเดือดขึ้นทันที แต่สองหนุ่มกลับยังนั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหว ราคาพุ่งขึ้นแทบจะต่อวินาทีจนใกล้ถึงแตะที่สองพันล้านเต็มทน ในขณะนั้นเอง นี่จ้อยนะ จัดการด้านบนเรียบร้อยแล้ว…..เฮ้ยๆๆๆ นั้นเป้าหมายเราเหรอ

    เสียงจากเครื่องสื่อสารขนาดเล็กที่ทั้งสองคนแอบติดไว้ข้างหูในช่วงกลางของการประมูล มีเสียงตื่นเต้นแบบสุดๆดังเข้ามา ช่าย แค่เห็นก็แทบจะหยุดหายใจเลยละครับ

    ยังไงก็ช่างเถอะตรูยังติดใจน้องนางเงือกคนแรกอยู่เยยอะเอเซส่งเสียงงอแงเหมือนเด็กๆ

    เรื่องนั้นช่างมันก่อน ตอนนี้พวกเราพร้อมแล้ว ห้องรักษาความปลอดภัยรวมถึงทางออกที่เตรียมไว้เคลียร์

    สมเป็นจ้อยจริงๆ โหดไม่เปลี่ยนเอเซแซวเพื่อนร่วมงาน

    เหลือแต่พวกแกละ งานนี้ถ้าจะฆ่าก็อย่าให้มันเยอะนักละกัน สงสารลุงที่ต้องมาเก็บกวาดที่หลัง เออ พี่อีวานรอเปิดตัวพร้อมละนะ เหลือแต่พวกแกละ ขอให้โชคดีเสียงของจ้อยตัดไป ทั้งสองหันไปสนใจกับราคาประมูลอีกครั้ง “2400 ล้านครั้งที่ 1”

    เฟทคอยฟังการพูดคุยของผู้คนในงานด้วยประสาทที่เฉียบคมเกินธรรมดาของเขา ทำให้เขารู้ว่าราคามาถึงจุดที่คนทั้งห้องไม่สามารถสู้ด้วยได้แล้วชายหนุ่มผมเงินสะกิดรุ่นพี่ที่นั่งข้างเป็นการให้สัญญาณ

    “2400 ล้านครั้งที่สอง

    ชายหนุ่มผมแดงลุกพรวดขึ้นเขาสูดลมหายใจเข้าไปเต็มปอดก่อนจะเปล่งเสียงออกมา “4000 ล้าน !!!”

    คนทั้งฮอล์ประมูลนิ่งเงียบเหมือนติดสตั้น จริงๆก็ติดน่ะแหละใครจะไปเชื่อว่าไอ้บ้าโทรมๆนี่จะเสนอราคาด้วยตัวเลขมหาศาลแบบนี้ออกมาได้ เสียงฮือฮาตามมาในไม่ช้า เฟทยิ้มอย่างพอใจเมื่อเค้ามั่นใจแล้วว่าไม่มีใครในห้องสู้ราคานี้ได้

    ขายที่ 4000 ล้านครับ !!” พิธีกรปิดการประมูลทันที เด็กสาวในกรงก้มหน้ากุดเมื่อรู้ชะตากรรมตัวเอง แต่ทันใดนั้นร่างของชายหนุ่มผมเงินได้ยืนอยู่ข้างกรงสีทองนั้นโดยที่ไม่มีใครทันรู้ตัวแม้แต่คนเดียว พิธีกรตกใจจนลงไปนั่งกับพื้น เฟทเดินไปแย่งไมค์โครโฟนพร้อมประกาศก้อง

    แต่พวกเราไม่จ่าย !!” ทันใดนั้น ดาบคาตะนะรูปทรงแปลกตาตัวดาบเป็นสีฟ้าใสเหมือนแก้วจนมองทะลุเห็นอีกฝั่งก็ออกมาจากแหวนบนนิ้วชี้ขวาของเขา

    พริบตาเดียวที่เฟทตวัดดาบกรงที่ดูแข็งแรงก็ถูกตัดเหมือนมีดตัดเนยโดยที่เด็กสาวด้านในไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน พร้อมกับร่างของชายหนุ่มผมแดงที่กระโจนเข้าไปคุ้มกันเด็กสาวอีกแรง

    พวกมันปล้นการประมูล !!!” ปากกระบอกปืนจากรอบทิศทางกระหน่ำยิงไปทางพวกเขา เฟทแสยะยิ้มพลางยืนมือไปด้านหน้า โล่กระจกขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกระสุนทิ่ยิงเข้ามาสร้างไม่ได้แม้แต่รอยขีดข่วน ผู้คนในงานวิ่งหนีกันอย่างโกลาหล

    ออร์คสามตนวิ่งขึ้นมาบนเวที เอเซ ควักมือออกมาจากระเป๋ากางเกงเขาปล่อยหมัดตรงเข้าใส่ออร์คตนแรกที่วิ่งเข้ามาโดยไม่ทันระวัง ออร์คอีกสองตนที่เหลือกลายสภาพเป็นเข้าสู่โหมดต่อสู้ แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร เปลวเพลิงขนาดใหญ่ก็เข้าเล่นงานจนหมดสภาพไปทั้งคู่

    เอเซ ผู้ยืนถือเปลวเพลิงมองร่างทั้งสามอย่างดูถูกสุดๆ หึ ก็ได้แค่นี้ละนะ

    เฮ้ย เพ่ ถ้าเสร็จตรงนั้นแล้วช่วยมาจัดการด้านหน้านี่หน่อยได้ไหมเฟทที่ยังกางโล่อยู่หันมาบ่นนิดๆ

    อะไรว่ะ แค่นี้ก็ทำเป็นปอดแล้วเหรอ

    หืมมมม ดูถูก ?

    ระวังค่ะ !!” เด็กสาวส่งเสียงเตือนเฟทที่เสียสมาธิไปครู่นึง การ์กอยสองตนถึงหอกขนาดใหญ่จู่โจมมาจากด้านบนอย่างรวดเร็ว ปลายหอกกระแทกแต่โดนแค่พื้นเท่านั้น ร่างของชายผมเงินไร้เนตรอยู่เหนือหัวของพวกเขาพร้อมดาบเซเบอร์สีมรกตในมือซ้าย และ ร่างของเด็กสาวในมือขวา

    หลับตาไว้นะชายหนุ่มผมเงินกระซิบเบาๆ เด็กสาวทีได้ยินดังนั้นพยักหน้า เขาตวัดดาบเป็นแนวนอนตัดหัวของการ์กอยทั้งสองทันที ร่างไร้วิญญาณแน่นิ่งไปกับพื้นเฟทค่อยวางเด็กสาวลงบนพื้น เอเซตามมาสมทบพร้อมพูดกับเด็กสาว อย่ารีบลืมตาซะก่อนละ การแสดงแบบนี้เด็กไม่ควรดู

    แต่ชั้นไม่เด็กแล้วนะคะเด็กสาวพยายามเถียงพร้อมเปิดตา แต่เฟทรีบปิดตาไว้ก่อน โอเคๆ เราไม่อยากเห็นเธออ้วก ตกลงนะทันใดนั้นจรวดสองลูกพุ่งลงมาทางพวกเขา เฟทต้องออกแรงอุ้มเด็กสาวกระโดดหลบไปอีกทาง

    เวรเอ้ยถ้าโดนเด็กคนนั้นขึ้นมาจะทำยังไงว่ะ ระวังหน่อยสิชายร่างอ้วนผู้สวมทักซิโด้สีดำ ตวาดใส่ลูกน้อง เสียงปืนยังคงดังสนั่นการ์ดทั้งมนุษย์และมายากรูเข้ามาในฮอล์

    เอเซ เห็นแล้วก็หัวเราะขึ้น นั้นไงเวดจ์ ลูทีส เจ้าของที่นี้โผล่มาจนได้ตัวละครครบแล้วนะ

    เฟท รีบกดไปที่เครื่องมือสื่อสารที่ติดกับหู หัวหน้าครับ ตัวละครครบแล้ว

    ทราบแล้วเสียงนิ่งสงบดังขึ้น พร้อมกับเสียงลิฟท์ที่เปิดออก ชายหนุ่มสีน้ำเงินเข้มขยับแว่นเล็กน้อย เข้ากระชับเสื้อสูทสีน้ำตาลให้เข้าที่ ในมือนั้นถือเคียวสีแดงอันมหึมากว่าตัวเขามากนัก อีวานเดินอย่างใจเย็นเข้าสู่งานเทศกาลที่ตระเตรียมให้เขาในเวลานี้ พวกการ์ดโจมตีอีวานทันทีแต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร ก็โดนฟันขาดท่อนร่วงไปเหมือนใบไม้แห้ง

    เฮ้อ เอิกเกริกน้อยไปนะ คุณเวดจ์

    อีวาน ซาดรี …..จ้าวแห่งยมฑูต เวดจ์ หน้าซีดทันทีที่เห็นหน้าของชายผู้นี้ปรากฎขึ้นมาจากด้านหลังของเขา

    ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ เวดจ์ ดูล่ำซ่ำขึ้นเยอะเลยนะ

    ทำไมแก…..”

    คือ ผมเปลีย่นอาชีพแล้วน่ะ รับงานสกปรกมากไปคนมันสาปแช่งกันเยอะ เลยอยากใช้ชีวิตเป็นคนดีบ้าง

    เหอะ ไอ้ฆาตกรอย่างแกเนี่ยนะ !!” เวดจ์ ตวาดแต่ขากลับก้าวถอยหลังทุกครั้งที่อีวานเดินเข้าใกล้ พวกลิ่วล้อยืนด้านหน้าเพื่อคุ้มกัน

    ก็จริงที่ว่ามันคงไม่อาจล้างบาปของผมได้ แต่ก็อยากจะกลับตัวกลับใจบ้าง แม้ว่าจะยังเป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยเลือดก็เถอะนะครับ หึหึอีวานหัวเราะขึ้นพลางขยับแว่นอีกครั้ง เขาวาดเคียวไปทางเวดจ์แล้วกลับด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

    วันนี้ผมจะมาฆ่าคุณล่ะ…..

    ไอ้เวรเอ้ย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงปืนและเสียงระเบิดดังสนั่น อีวานหลบห่ากระสุนอย่างสบาย ออร์คพุ่งเข้ามาพร้อมดาบและโล่ยักษ์ อีวานกำด้ามเคียวไว้ก่อนจะฟาดเป็นแนวนอนตัดทั้งโล่และร่างยักษ์เป็นสองซีกอย่างง่ายดาย ไม่เพียงเท่านั้นเขากระโดดโยกไปทางซ้ายพร้อมฟาดเคียวไปจัดการพวกการ์ดไปอีกหลายคน

    เมื่อเห็นแล้วว่าระดับมันต่างกันสุดๆ พวกการ์ดต่างทิ้งเจ้านายหนีตายกันจ้าละหวั่นพวกที่ทำท่าจะขึ้นไปบวกกับสองหนุ่มไม่เอาไหนบนเวทีเห็นเจ้านายท่าไม่ดีแล้วก็ใช้ลิฟท์ขนของหลบหนี แต่สิ่งที่พวกเขาเจอเมื่อขึ้นไปถึงกลับเป็นชายผมดำที่มีรอยสักอยู่บนใบหน้า ดวงตาสีม่วงและดาบเครย์มอร์รออยู่บนกองซากศพของพวกการ์ดที่โดนเก็บซะเรียบ

    ขอโทษด้วยนะที่พวกแกจะต้องตายกันหมดจ้อย เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบ

    เหวอออ ไม่เอาด้วยแล้ว!! “ เวดจ์หนีสุดกำลัง แต่ศรจากเวทีก็พุ่งเสียบเข้าไปที่น่องทั้งสองของเขาอย่างแม่นยำ เฟทซึ่งถือคันศรสีขาวงดงามอยู่ทำหน้าพอใจกับผลงาน

    เอ่อ ชั้นลืมตาได้หรือยังคะเด็กสาวถามขึ้นอีกครั้ง

    รีบไปไหนละนั้นหลับตาไปก่อนเอเซพูดแซว ในมือขวาของเขาถือร่างศัตรูที่ไหม้เกรียมอยู่

    อีวานค่อยๆขึ้นไปเหยียบร่างของเวดจ์พลางมองด้วยสายตาน่าขนลุก เคียวเข้าไปซุกใต้หลังคอ แก….ไม่ว่ายังไงแกก็ไม่อาจพ้นไปจากเส้นทางนี้ได้หรอก !!”

    ก็คงอย่างงั้นละครับ ถึงผมจะกลับตัวแล้วก็ตามอะนะ แต่ถามจริงเถอะคุณเวดจ์ คุณคิดว่าความถูกต้องจะสามารถดำรงอยู่ได้โดยที่คุณไม่คิดจะทำผิดอะไรเลยเหรอ โลกนี้มันไม่มีขาวหรือดำสนิทหรอก ก็มีแค่สีเทาๆเท่านั้นแหละ

    หรือ หรือ หรือ เอางี้ไหม ชั้นให้แกหมดตัวเลย แต่ปล่อยชั้นไปเถอะนะ

    แหม เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย พอจวนตัวก็มาต่อรองเลยนะ สมเป็นคุณจริงๆ แต่ผมขี้เกียจฟังแล้วล่ะอีวานตวัดเคียวขึ้นหัวของเวดจ์ลอยตามขึ้นมาทันที

    ลาก่อนครับ

    --------------------------------------------------------------------------
    --------------------------------------------
    ------------------------

    เด็กสาวถูกส่งให้คุณลุงพีทในที่ลับตาคน เจ้าหน้าที่ตำรวจบุกเข้าไปทลายบ่อนและแหล่งประมูล พวกที่ยังรอดอยู่ก็โดนจับไปซะเยอะ ส่วนซากศพก็เล่นเอาเจ้าหน้าที่อึ้งไปกับจำนวนไม่น้อย น่าจะมี 40-50 คน เห็นจะได้ เฮ้อ หักค่าแรงดีไหมเนี่ยลุงพีทที่อ่านผลสรุปแล้วถอนหายใจ

    ปัดโธ่เอ้ย ก็บอกว่าอย่าฆ่าเยอะ

    แกน่ะแหละจ้อยตัวดีเลย วันนี้ทำแต้มเยอะสุดเลยนิ

    เอาหน่าๆอย่าทะเลาะกาน

    พี่อีวานเองก็ไม่เบาเลยนิครับ วันนี้ผมบ๊วยแหะ

    สี่หนุ่มทะเลาะกันเล็กๆตามประสาคนที่ร่วมงานกันมานานจนสนิทชิดเชื้อ ลุงพีทหัวเราะขึ้นเล็กๆ แต่เด็กคนนี้กลับมาอย่างปลอดภัยก็ตามเป้าละนะ ทำงานได้ดีมากพวกแก

    เอ่อ….” เด็กสาวภูตผีเสื้อเอ่ยขึ้น ชั้นไม่คิดว่าพวกคุณเป็นคนไม่ดีหรอกนะคะ ขอบคุณมากค่ะเธอโค้งหัวให้ด้วยความนอบน้อมเล่นเอาทั้งสี่หนุ่มเขินไปเลย

    เงินสดจะถูกส่งไปที่สำนักงานพวกแกเหมือนเดิม แล้วเจอกันเหล่า ลูมินัส [Luminous]”

    นี่คือยุคสมัย 200 ปีหลังมหาสงคราม ยุคสมัยที่ผู้คนลืมเลือนความโหดร้ายในอดีต และใช้ชีวิตร่วมกันอย่างสันติ เพียงแต่ความเป็นจริงมันไมได้สวยงามเช่นนั้น และพวกเราเองก็เช่นกัน เราไม่ได้ดำรงชีวิตในฐานะผู้ดำรงความยุติธรรม พวกเราเพียงแค่ตัดสินว่าสิ่งเหล่านั้นเราเห็นพ้องด้วยและมีเงินเป็นปัจจัยให้เราทำเท่านั้น หากคุณมีเงิน และ สิ่งที่คุณทำนั้นไม่ได้เลวร้ายซะจนอยากจะอาเจียนออกมาเป็นกับข้าวของเมื่อคืนวานละก็ ติดต่อพวกเราสิ ……..เหล่าพนักงานเก็บกวาดแห่งลูมินัสพร้อมรับใช้

    -------------------------------------------------------------------
    -------------------------------------------
    ____________________

    TALK ท้ายเรื่อง

    กำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนยาวดีไหม ???? เอาจริงๆนะ ตอนนี้ผมว่างละ ฮ่าๆๆๆๆ กะว่ามีคนอ่านสักสามคนก็พอจะเขียนต่อได้ อยากจะลองเขียนแฟนตาซีแบบสมัยปัจจุบันดู ถึงแม้ว่าฝีมือจะตกลงไปแต่ถ้าทุกท่านสนุกผมก็ดีใจมากๆแล้วครับ

    ปล. งงๆ ออฟชั่นบอร์ดใหม่แหะ เดะค่อยๆงมเอาละกาน

    Special Thanks

    - Evan ท่านพี่ หัวหน้าแก็งเจ้าของบริษัท

    - พี่จ้อย พนักงานขับรถ

    - พี่เกม เอเซ พนักงานเบ๊

    - เฟท เจ้าโยตัวไร้ประโยชน์

    - พี่พีท Repeat again ตาลุงปริศนา

    - สาวน้อยแสนสวยไร้ชื่อ เพราะยังนึกไม่ออกว่าใครจะรับบทดี

    AND ALL FRIENDS AND FANS THX !!!!!
    joi100 และ Azemag ถูกใจสิ่งนี้
  2. Azemag

    Azemag Aze McDowell

    EXP:
    2,368
    ถูกใจที่ได้รับ:
    262
    คะแนน Trophy:
    163
    เขียนต่อโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยย

    ไม่เขียนต่อข้าจะสาปแช่ง!!!
  3. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    เข้าท่าๆ เป็นบทเปิดที่น่าสนใจเลยทีเดียวฮ่าๆ แต่ไม่ถามหาตอนต่อไปหรอกนะ คนที่อยู่ในแวดวงการ"ดอง"อย่างพวกเรามันรู้ตื้นลึกหนาบางกันดีฮ่าๆ
  4. yoshiki

    yoshiki FATE

    EXP:
    862
    ถูกใจที่ได้รับ:
    17
    คะแนน Trophy:
    38
    บทที่ 1 เธอผู้มาจากแดนไกล

    ท่ามกลางอากาศร้อนจัด ไร้ทั้งสายลม และหมู่เมฆ ชายหนุ่มผมสีเงินหน้าละม้ายคล้ายผู้หญิง ลากสังขารที่แทบจะแห้งเป็นไส้เดือนโดดตากไปตามถนนที่ไร้ผู้คน นานๆจะมีรถยนต์ผ่านมาคันสองคัน ปากที่แห้งผากบ่นพึมพำถึงอะไรบางอย่างตลอดทาง เหงือผุดตามร่างกายจนเปียกชุ่ม ใบหน้าซีดเผือกเหม่อลอยเหมือนซอมบี้ไม่มีผิด

    หลังจากที่เดินเท้ามาจากอีกฝากของถนนอันแสนไกลตอนนี้เขาก็มาหยุดยืนอยู่หน้าตึกสำนักงานเก่าๆขนาดหนึ่งคูหาแห่งนึง ป้ายด้านหน้าทำด้วยไม้อัดกากๆ สลักตัวอักษรว่า
    Luminous ตึกแถวขนาดสามชั้นนี้ตั้งอยู่แถบชานเมือง เป็นทั้งที่ซุกหัวนอนและสถานที่รับงานของกลุ่มรับจ้างสารพัดนี้ชายหนุ่มไร้เนตรเปิดประตูกระจกของสำนักงานอย่างไร้เรี่ยวแรง

    ร้อน…..เชี้ย เชี้ยเขาทิ้งตัวลงบนโซฟารับแขกที่อยู่กลางชั้นสำนักงาน พลันเอาหน้าซุกลงไปบนหมอนจนทั้งหมอนและโซฟาเปียกเหงื่อไปหมด

    เฮ้ย ไอ้เฟทลุกขึ้นมาเลยนะเว้ย ถ้าลูกค้าจะมาใช้เดี๋ยวได้ขยะแขยงกันพอดีเจ้าของเสียงทุ้มคือชายผมดำหัวชี้ฟูที่กำลังปัดกวาดตามทางเดินอย่างขมักเขม้น ดวงตาสีดำสนิทเช่นเดียวกับเส้นผมฉายแววไม่พอใจ

    ขอ ผม แปบ นึง นะ พี่ ไม่ ไหว แล้วเฟท พูดด้วยความยากลำบาก ก็ไม่ใช่ว่าคนอื่นในสำนักงานจะไม่เข้าใจ แต่เล่นไปนอนเช็ดเหงื่อบนโซฟารับแขกนี่คงอยากจะไม่มีงานทำไปสักเดือนสองเดือนสินะ

    ไปนอนชั้นสองเด้ เอเซ แกก็มาช่วยหน่อยสิว่ะ


    ท่านจ้อยที่เคารพท่านก็เห็นอยู่ว่าตอนนี้กระผมไม่ว่างชายหนุ่มผมแดงที่กำลังนั่งสบายอารมณ์อยู่บนเบาะหน้าทีวี พลางเกาตูดกินเซี่ยงไฮ้ไปด้วย ตามกลับมาอย่างไร้อารมณ์

    ไม่ว่าง ? ทำส้นตึกอะไรอยู่ว่ะ เห็นเอาแต่นอนเกาตูด


    ก็นี่ไงเอเซ ว่าพลางชูหนังสือปกสีฟ้าและชมพูมีภาพการ์ตูนหวานแหววอยู่บนหน้าปก เคล็ดลับหนุ่มฮอตชนะใจสาว ฉบับเคล็ดลับฟันแล้วทิ้ง

    มาลากไอ้ผีนี่ไปนอนชั้นสองเดี๋ยวนี้เลยเฟ้ย !!!”

    อะไรว้า แค่นี้มาทำหงุดหงิด ชายหนุ่มผมแดงค่อยๆลุกขึ้นพลันบิดขี้เกียจด้วยความเคยชิน ก่อนหันกลับไปทางจ้อยผู้เจ้าระเบียบประจำสำนักงาน แค่ลากไอ้เวรนี้กลับห้องใช่มะ

    จ้อยไม่ตอบอะไรทำเพียงแค่พยักหน้าไม่สบอารมณ์ เอเซเห็นดังนั้นก็ถอนใจเล็กๆสองเท้าก้าวเดินไปหยุดอยู่เหนือรุ่นน้องที่นอนเป็นศพอยู่บนโซฟารับแขก ใบหน้าได้รูปค่อยๆเลื่อนไปกระซิบที่ข้างหู

    เฮ้ย เฟท…..หนังโป๊ที่แกโหลดเก็บไว้น่ะ จ้อยมันเอา HDD ไปทิ้งทั้งลูกเลยนะเว้ย

    ยังไม่ทันไร หนุ่มผมเงินที่นอนตายอยู่ก็ฟื้นคืนชีพลุกพรวดพร้อมกระโดดจากโซฟารีบวิ่งขึ้นชั้นสองทันควัน ส่วนเอเซที่ไม่ทันระวังตัวก็โดนหัวของเฟทกระแทกเข้าปลายคางล้มหงายท้องไปกองบนพื้นในบัดดล

    จ้อยมองตามเสียงฝีเท้าที่รีบวิ่งกลับห้องตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย จนน่าสงสัยว่าใช่ไอ้ผีตากแห้งตัวเดียวกับเมื่อครู่หรือเปล่า พลางเดินไปดูอาการเพื่อนผมแดงที่นอนหมดหมดอาลัยอย่างงุน งง
    ไงตายยัง


    เฮ้ย ตรูยังดีอยู่เอเซ รีบเปลี่ยนท่านอนรักษาฟอร์ม ช้าไปแล้วไหมเพ่




    วันนี้ยังคงเป็นวันที่สงบสุขอีกหนึ่งวันหลังจากภารกิจทลายบ่อนใหญ่รวมไปถึงการถล่มงานประมูลเมื่อหนึ่งเดือนก่อน ก็มีแต่งานยิบย่อยจำพวกหาของ ซ่อมบ้าน เลี้ยงเด็ก ดูดส้วม ปลอกเม็ดแตงโม ขุดบ่อบาดาล ฯลฯ เรียกได้ว่าไม่มีความตื่นเต้นระดับแรร์ผ่านมาให้พวกเขาทำสักเท่าใดนัก สำหรับวันนี้นอกจากเฟทที่โดนลากออกช่วยหานกกระจิบในวันอากาศร้อนสลัดแล้ว ก็ไม่มีเรื่องอื่นใดให้เหล่าลูมินัสทำอีก

    พี่เอเซ มันก็ยังอยู่ดีนิคับ เฟท เดินกลับลงมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

    ก็แน่นอนอยู่แล้ว ถ้าตรูไม่พูดอะไรแบบนั้นแกจะลุกเหรอ


    ให้ตายเหอะ คนกำลังเหนือ่ยๆหนุ่มไร้เนตรทอดตัวลงบนขั้นบันใดไม้พลันถอนหายใจด้วยความเหนื่อย

    ไอ้เฟท ตรงนั้นตรูเพิ่งถู แสรด


    แล้วจะให้ผมไปนั่งตรงไหนล่ะ !!”

    เก้าอี้สิโว้ย เก้าอี้ เห็นไหมเนี่ย ตรงหน้าโต๊ะประธานเนี่ย แล้วก็อย่ามาเล่นมุขก็ผมไม่มีตาผมมองไม่เห็นหรอกนะครับ เอ็งออกไปหานกกระจิบยังได้จะไม่รู้ได้ไงว่าเก้าอี้มันอยู่ตรงไหนฟะ

    เฟทเดาะลิ้นอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อโดนรู้ทัน ชิ ขี้บ่นเป็นป้าแก่ๆ

    เฮ้ย….เมื่อกี้ว่าไรนะจ้อยส่งสายตาอำมหิตมาทันที ทำเอารุ่นน้องผมเงินขนลุกซู่

    ไม่ได้ว่าอะไรครับพี่เฟทเดินไปนั่งที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายเลยทีเดียว แล้วพี่อีวานยังไม่กลับมาอีกเหรอ


    จ้อยยักไหลก่อนตอบ กำลังคุยกับหัวผักกาดอยู่หลังบ้านเหมือนเดิมน่ะแหละ

    คนเรานี่ขนาดนั่งคุยกับผักสวนครัวได้ทุกวันนี่ควรจะเรียกว่าอัจฉริยะไหมอะพี่จ้อย

    ความบ้ากับอัจฉริยะน่ะ มันห่างแค่เส้นบางๆจ้อยตอบด้วยเสียงเรียบพลางปัดกวาดสำนักงานต่อ

    เอเซที่เห็นการโต้ตอบของทั้งสองพลันทำเสียง อืมๆ แถมมีแสดงสีหน้าประหลาดเหมือนครุ่นคิดหรือไม่พอใจอะไรสักอย่าง จ้อยที่สังเกตอยู่ตั้งแต่เมื่อครู่ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกกับอาการที่ดูเหมือนว่า เพื่อนตรูกำลังคิดอะไรเสียมารยาทกับพวกตน จึงต้องเอ่ยปากถาม

    มีอะไรว่ะ เอเซ อยากจะพูดอะไรก็พูดดิ มา อืมๆ หาพระแสงเอ็กคาลิเบอร์อะไรฟะ

    ก็ไม่อะไร…..” หนุ่มผมแดงใช้ดวงตาสีทับทิมมองไปทางรุ่นน้องและสหาย ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงมุ่งมั่น มันแห้งเหี่ยวเว้ย มันไม่ชุ่มชื่นเหมือนอากาศร้อนระอุ แล้วแอร์ก็เสียในสำนักงานเรานี่แหละ

    ทั้งสองคนทำหน้างุน งงเล็กน้อย จนเอเซ ต้องแถลงต่อ มาสค็อตยังไงละมาสค็อต !!”

    จะเอามาทำบ้าไรอ่าครับ เอาคนใส่ชุดตุ๊กตามาอยู่ในสำนักงานแอร์เสียแบบนี้เหรอ ทรมานตายชัก

    โห ไอ้เฟท ใช้หัวคิดหน่อย แกลองคิดดูสิว่ะ ถ้ามาสค็อตของเราเป็นสาวน้อยน่ารัก มานั่งจุมปุกอยู่ในสำนักงานนะ แหล่มขนาดไหนเอเซพูดพลางยิ้มเพ้อเจ้อ โดยมีจ้อยผู้ที่ไม่คิดจะสนใจคำพูดเพ้อเจ้อคนไอ้พวกนี้อีกแล้ว ทำการถูพื้นเป็นแบ็คกราวด์

    อืมมมม ก็ไม่เลวเลยนะพี่ ต้องโลลิๆ ด้วยสินะ แค่คิดก็เขินแล้วอ่า


    สมเป็นไอ้น้อง เราสองคนนี่มันเข้ากันดีจริงๆ

    แล้วต้องสเปคประมาณไหนดีอะพี่

    จ้อยที่ทนฟังอยู่สักพักก็ทำหน้าสีหน้าเหนื่อยหน่ายขึ้นมาก่อนจะหาเรื่องขัดจังหวะ นี่พวกเอ็ง คิดๆกันไปเนี่ย ไปถามผู้หญิงเขาหรือยังว่าเขาอยากจะมาอยู่ไหม

    หุบปากไปเลยพวกไม่มีความฝัน !!” เอเซ กับ เฟท ตะโกนแทบจะพร้อมกัน จ้อยเห็นดังนั้นจึงปล่อยพวกเพ้อเจ้อนี่ไปตามเวรตามกรรม

    หนุ่มผมแดงเพลิงจึงเปิดประเด็นต่อ
    สเปคประมาณไหนเหรอน้องนางเงือก


    คนนั้นก็แหล่มดีนะพี่แต่ผมว่าน้องผีเสื้อที่เราไปช่วยน่ะลงตัวดี รับรองร้านเราดังระเบิด

    เออก็จริงนะ ถ่ายรูปลงเวปไซด์เป็นมาสค็อคควบตำแหน่งสาวสวยประจำร้าน แหล่มกว่า คา**ระ ในเรื่อง **ทามะ ซะอีก

    หืม…” จ้อยที่เลิกใส่ใจกับความคิดเพ้อเจ้อของเพื่อนร่วมงานทั้งสองสังเกตเห็นบางอย่างนอกร้าน นั้นคือรถยนต์หรูสีดำมาจอดหน้าร้านพร้อมทั้งใบหน้าที่ดูคุ้นเคยกำลังก้าวลงจากรถ

    เฮ้ย พวกแกลูกค้าเว้ย

    อย่าขัดอีกสิว้า ไปรับลูกค้าก่อนไปเลย พวกตรูกำลังสนุกเอเซรีบตัดบท

    จ้อยที่เห็นหน้าตาลูกค้าทั้งสองที่กำลังเข้าร้านก็แสยะยิ้มขึ้น
    โอเค เดะตรูไปรับให้


    ต้องให้โพสท่าแบบนี้นะเว้ย ถึงจะโมเอ้เอเซ ว่าพลางทำท่าประกอบสุดแอ๊บแบ๊ว แต่ผมไม่อาจบรรยายได้ไม่งั้นคนอ่านอาจจะอ้วกแตกกันก่อน

    บ้าเหรอพี่ มันดูจริตไปปะ ต้องให้นั่งท่าน่ารักๆใส่ชุดโลลิต้าประมาณนี้ต่างหากว่าแล้วเฟทก็ออกท่าทางบ้างอุบาทว์พอกัน

    แกต้องคิดถึงชุดน้องเค้าด้วยนะเว้ย ปีกผีเสื้อสวยๆนั้นต้องเป็นชุดที่โชว์แผ่นหลังได้ สนองโลลิต้าแกเนี่ยมันไม่มีชุดแบบนี้หรอกม้าง


    สั่งตัดสิพี่สั่งตัด!!!”

    เอ่อ…..คือว่ามือปริศนาพยายามสะกิดเฟทที่กำลังเมามันส์

    อย่าเพิ่งดิพี่จ้อย หืม…” เฟทรู้สึกแปลกๆกับมือที่สัมผัสมันไม่ใช่มือที่หยาบกระด้างของคนบ้างานเจ้าระเบียบแต่สัมผัสที่เค้ารู้สึกได้มันนุ่มและเล็กกว่ามากๆ แถมด้วยเสียงที่เค้าเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

    ชิบหายละเอเซ ที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับเฟท เหลือบไปเห็นผู้ที่อยู่ด้านหลังรุ่นน้อง ผมยาวสีม่วงอมส้มสดใส ผิวขาวราวหิมะแต่มีละอองเปล่งประกายและปีกนั้น ถึงจะพับเก็บอยู่แต่นั้นคือปีกผีเสื้อไม่ผิดแน่

    เฟทค่อยๆหันหลังกลับไปมองสิ่งที่เค้าเห็นนอกจากเด็กสาวผู้สวมชุดวันพีชสีฟ้าสดใสยืนเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้วก็คือ ตาแก่พีทกับพี่จ้อยที่แสยะยิ้มอย่างสะใจ

    คือว่าชั้นก็ชอบนิดๆนะคะ ชุดโลลิต้าเด็กสาวตอบอย่างเขินอาย แต่สองหนุ่มตอนนี้อายยิ่งกว่า

    เอ่อ มาตั้งแต่ตอนไหนเหรอเฟทถามหวาดๆ

    ก็ตั้งแต่ตอนพี่คนนั้นทำท่าเนี่ยเด็กสาวชี้ไปทางเอเซแล้วพยายามทำท่าเหมือนที่เอเซบอกว่ามันดูโมเอ้ หนุ่มผมแดงตอนนี้แทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปไกลๆ

    พวกแกนิ หื่นกันได้ทุกวันเลยนะลุงพีทผู้มาพร้อมกับสาวน้อยผีเสื้อทิ้งตัวลงบนโซฟารับแขก หืม ทำไมมันเปียกๆ


    ลุงพีท นั่งฝั่งนี้ตรงนั้นมีแต่เหงื่อไอ้เฟทจ้อยรีบไล่ลุงให้ลุกขึ้น ลุงพีทก็พยักหน้าเออๆด้วยความงง เล็กๆ

    คนแก่และเด็กสาวนั่งบนโซฟารับแขกอีกตัวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกัน พัดลมติดเพดานเก่าๆที่อยู่กึ่งกลางถูกเปิดให้แรงขึ้น ลุงพีทมองบรรยายกาศรอบๆพลางถอนหายใจ
    ได้เงินไปตั้งสองล้านทำไมไม่ซ่อมแอร์สักหน่อย


    คือมันเพิ่งเสียเลยน่ะครับ ก็เลยตกลงกันว่าจะไปซื้อใหม่ซะเลยเฟทตอบพลางชงชาเย็นๆมาให้ทั้งสองลุงพีททำท่าขอบใจเช่นเดียวกับเด็กสาว

    ว่าแต่ลุงพาน้องเค้ามาทำอะไรละเนี่ยลุงไม่รู้เหรอครับว่าที่นี่มันอันตรายกับเด็กสาวน่ารักขนาดไหนจ้อยยิงแทงใจดำใส่เพื่อนร่วมงานพร้อมส่งสายตาประมาณ หรือพวกเอ็งจะเอา

    ก็ยังปลอดภัยกว่าหลายๆที่ละนะลุงพีทยกแก้วชาขึ้นดื่มอึกนึง ก่อนที่จะสังเกตเห็นว่าบางอย่างหายไป อ้าว อีวานละ


    คุยกับอลิซาเบธอยู่หลังบ้านครับเฟทตอบทันควัน ลุงพีทเข้าใจทันทีมีเพียงแค่เด็กสาวที่ยังตามไม่ทัน

    เข้าเรื่องเลยละกัน พวกแกจะรังเกียจไหมถ้าเด็กคนนี้จะมาอยู่ที่นี่บรรยายกาศนิ่งไปทันที จ้อยทำหน้าประมาณคิดอะไรของลุงอยู่ฟะ ส่วนอีกสองหน่อแอบตะโกนในใจ ยิปปี้ !!!!!

    อะแฮ่ม ลุงพีทนึกไงให้เธอมาอยู่นี่เหรอครับเอเซ ถามไปเก็บอากาศลิงโลดไป

    อ้าว ไม่ชอบเหรอ พวกแกจะเอาเธอไปเป็นมาสค็อตอย่างทีคุยกันตะกี้ก็ได้นะถ้าดูแลกันไหวน่ะ


    พอเหอะลุงอย่าพูดถึงมันอีกเลยเสียงหนุ่มผมแดงอิดโรยในทันที

    เอาดีๆครับลุงพีทเมื่อเห็นจ้อยผู้จริงจังเร่งเร้า ลุงพีทที่วันนี้มาในชุดเที่ยวชายหาดกับกางเกงขาสั้นก็ทิ้งน้ำหนักลงไปที่พนักพิง จริงๆแล้วเด็กคนนี้ไม่มีผู้ปกครองเหลือแล้วน่ะ


    หมายความว่ายังไงเหรอครับหนุ่มผมเงินถามต่อ

    ลุงพีทหันหน้ามองเด็กสาวเป็นเชิงให้เธอตามคำถาม เด็กสาวจึงพูดขึ้นหลังนั่งเงียบมาสักพัก
    จริงๆแล้วชั้นถูกเก็บมาเลี้ยงโดยครอบครัวชาวมนุษย์ แต่ตอนที่ชั้นถูกลักพาตัวคนพวกนั้นสังหารพ่อแม่บุญธรรมของชั้นหมดค่ะ


    ตอนนั้นลุงพีทได้กล่าวเสริมขึ้น หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธออยู่ในความคุ้มครองของชั้น แต่บรรดาคนรอบตัวมันทำสายตาไม่น่าไว้ใจเอาซะเลย แถมภรรเมียก็ยังเข้าใจว่าชั้นพาอีหนูมาอยู่ด้วยอีก เฮ้อ วุ่นวายกันใหญ่

    อะไรนะลุง คุณนายอ่ะนะ ฮ่าๆๆๆๆเอเซ หัวเราะดั่งลั่นไม่เกรงใจฟ้าดิน

    ระวังไว้เถอะไอ้หนุ่ม เดี๋ยวลุงคนนี้จะเอาท่าโพสมะกี้ไปเผยแพร่


    ผมขอโทษครับ….”

    แล้วทำไมถึงเป็นที่ละครับลุงจ้อยถามขึ้น

    ก็ดูน่าไว้ใจที่สุดแล้วละนะ เออ ไม่ต้องห่วงอยากจะจีบน้องเค้าก็ได้นะ ไม่หวง


    อย่าไปชี้โพรงให้กระรอกสิลุงหนุ่มผมดำเกาหัวแกรกๆ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของอีกสองคนเมื่อได้ยินคำว่า จีบได้นะ

    ลุงพีทยิ้มขึ้นอย่างพอใจก่อนจะลุงขึ้นพลันเช็คเวลาจากนาฬิกาข้อมือ
    ลุงคนนี้ต้องไปทำงานต่อแล้ว ฝากดูแล เนออน ด้วยล่ะ อ้อ อีกเรื่องวันนี้จะมีงานใหญ่มา รีบตามอีวานกลับมานั่งรับงานซะด้วย


    ว่าเสร็จคุณลุงพีทก็เดินออกจากสำนักงาน ท่ามกลางการโบกไม้โบกมือของเหล่าพนักงานที่ดูเอาไหนและไม่เอาไหน เด็กสาวมองตามรถสีดำที่ค่อยๆไปไกลจนสุดสายตาพลางนึกขอบคุณในใจ

    เอ่อ ชื่อเนออน สินะครับเฟททักเด็กสาวที่กำลังอยู่ในภวังค์ จนเธอสะดุ้งเล็กน้อย

    ค่ะ ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะคะ


    ยังไงก็ยินดีต้อนรับสู่ลูมินัสละนะ เดี๋ยวจะพาไปดูห้องละกัน เล็กหน่อยไม่เป็นไรนะจ้อยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

    ไม่มีปัญหาค่ะ แล้วแบบนี้หนูต้องทำอะไรที่นี้บ้างเหรอคะ


    มาสค็อค มาสค็อต มาสค็อต!!!!” สองหนุ่มประสานเสียงดังลั่นจ้อยเลยจัดด้ามไม้กวาดไปคนละโป๊ก

    เดี๋ยวค่อยว่าเรื่องหน้าละกัน ตามชั้นมาเด็กสาวเดินตามหนุ่มผมดำไปอย่างว่าง่ายปล่อยให้ไอ้บ้าสองตัวนั่งกุมหัวด้วยความเจ็บปวดฟาดมาซะเต็มแรง



    เอี้ยด
    …..

    เสียงจอดรถดังขึ้นอีกครั้ง เฟท กับ เอเซที่ยังกุมหัวชะโงกหน้ามองออกไป พวกเขาเห็นร่างสามร่าง สองหญิง หนึ่งชายกำลังตรงเข้ามาในสำนักงาน ผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งผมขาวหวีเรียบร้อยสวมชุดพ่อบ้านเต็มยศ ผู้หญิงอีกคนผมดำปนไฮไลท์ฟ้าดวงตาเฉยชาสวมชุดเมดสีม่วง ส่วนหญิงสาวอีกคนตัวเล็กพอกับเนออน ผมสีทองสลวยดวงตาสีฟ้าน่าดึงดูดแต่กลับรู้สึกเปี่ยมไปด้วยอำนาจ สวมชุดเดรสสีขาวและร่มสีขาวในมือขวา


    เฟทกับเอเซ อ่านบรรยายกาศออกนี่คงเป็นงานใหญ่อย่างที่ลุงพีทเพิ่งทิ้งข้อความไว้ก่อนไปแน่ๆ พวกเขาลุกขึ้นยืนพร้อมต้อนรับ

    ประตูเก่านั้นเปิดออก
    ….


    ทั้งสามร่างเดินเข้ามา ด้วยท่าทางหยิ่งยโส….

    ชายผู้ดูน่าจะเป็นพ่อบ้านเก็บร่มให้เธอ…..

    เด็กสาวผมทองนั่งลงบนโซฟาด้วยท่วงท่าสง่างาม….

    รอยยิ้มที่งดงามสะกดทุกสายตา…..

    สองบริวารยืนขนาบข้างเธอ….

    ริมฝีปากสีชมพูได้รูปนั้นเอ่ยขึ้น……

    เราคือ แองเจิ้ล คลอเดีย ดีวาน เรามีงานมาให้พวกคุณเหล่าลูมินัส


    ………………………………………………………………………
    ………………………………………….
    ……………………….


    ว่าแต่ว่า โซฟาของพวกคุณมันเปียกอะไรค่ะเนี่ย

    เหงื่อคนนี้ครับเอเซ ชี้ไปทางเฟทที่ทำหน้าเหวอทันที



    -----------------------------------------------------------------------------------
    ----------------------------------------------------------
    ------------------------------------------





    TALK หลังตอน


    หืมอะไรนะ รีบ ??? อ้อ เปล่า ผมแค่เอาสิ่งที่มีอยู่แล้วมาโปะไปก่อนเท่านั้นเอง กลัวโดนพี่เกมสาปด้วย ฮ่าๆๆๆ ประกอบกับการเปิดเรื่องผมเขียนอะไรๆค่อนข้างน้อยไปหน่อยเลยอยากจะลงอีกตอนแก้ตัวไว้ก็เท่านั้นแหละ





    ตอนหน้ามาเมื่อมีอารมณ์จะมานั่งเขียน ฮ่าๆๆ







    Special Thanks

    - ผีเสื้อน้อย เนออน ก็เคยอาศัยอยู่บอร์ดเราเมื่อหลายปีก่อนน่ะแหละ

    - แองเจิ้ลเจ้าประจำในยุคฟิครุ่นเรืองสุดขีด คิดถึงสองสาวมากมาย



    AND ALL FRIENDS AND FAN THANKS
    taleoftrue, joi100 และ Azemag ถูกใจสิ่งนี้
  5. Azemag

    Azemag Aze McDowell

    EXP:
    2,368
    ถูกใจที่ได้รับ:
    262
    คะแนน Trophy:
    163
    นี่เอ็งให้พี่ทำท่าอะไรวะ ไอ้คุณโย ! ! ?

    Moe Moe Cute เรอะ ! ! ?
  6. yoshiki

    yoshiki FATE

    EXP:
    862
    ถูกใจที่ได้รับ:
    17
    คะแนน Trophy:
    38
    ท่าที่ถ้าไม่มีแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดคงจะไม่ทำออกมาอะพี่

    คิดเอาเองนะ
  7. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
    การที่ใครซักคนคุยกับผักสวนครัวได้นี่มันไม่ธรรมดา แต่ไอ้ท่าที่ถ้าไม่มีแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดคงจะไม่ทำออกมา นี่มันคงไม่ธรรมดายิ่งกว่า
  8. joi100

    joi100 นักเดินทางแห่งมิดการ์ด

    EXP:
    478
    ถูกใจที่ได้รับ:
    23
    คะแนน Trophy:
    38
  9. obagigirl

    obagigirl Member

    EXP:
    61
    ถูกใจที่ได้รับ:
    0
    คะแนน Trophy:
    6
    อ่านแล้วสนุกดีค่ะ

Share This Page