= =" ตอนนี้เราว่าเราก็กำลังจะเป้นผู้ใหญ่วันทำงานขึ้นทุกทีแล้ว กรี๊ดดด ม่ายยย เข้าเรื่อง ถ้าเราแก่ และ ขึ้นคาน ขอให้ในอนาคต เราเป็นคนไม่เครียด ไม่ซีเรียสกับงาน เป้นคนที่เห้นคุณค่าตัวเองมากกว่านี้..เอิ้ก ( งงกันป่าวหว่า)
อืม พอเจอคำถามนี้เข้าไปผมก็ต้องนิ่งคิดเลยแฮะ ^^"!!! ผมไม่อยากเติบโตเป็นผู้ใหญ่แค่ร่างกายนะ ผมว่าเติบโตเป็นผู้ใหญ่ทางความคิดดีกว่า อีก5ปีข้างหน้า ผมหวังว่าผมจะเรียนจบตอนอยู่ปี 4 พอดี แล้วก็หางานทำจะได้ หารายได้เลี้ยงดูพ่อแม่บ้างสักที เรื่องเรียนต่อโทผมคงเก็บไว้ทีหลัง(ขอทำงานสักพักก่อนเก็บตังค์) สรุปโดยรวมผมก็อยากใช้ชีวิตอย่างสงบอ่ะครับ ไม่ได้ต้องโด่งดังแต่ขอประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานก็พอ ดูแลให้พ่อแม่ใช้ชีวิตได้อย่างสบายทั้งกายและใจผมก็พอใจแล้วครับ (หวังว่าถึงเวลานั้นผมจะซื้อบ้านให้ท่านได้ตามที่ผมเคยพูดไว้แล้วกัน ฮ่าๆ) P.s. แต่ยังไงผมก็ยังไม่แก่ทางกายนะ T^T เอาเถอะ ถึงเราจะเริ่มแก่แต่ใจเรายังเป็นเด็กน่า กร๊าก (ปลอบใจตัวเอง)
อยา่กทำงานให้สนุก อยากดูแลพ่อแม่พี่น้องเพื่อน คนสนิททั้งหลาย อยากมีแฟนน่ารักๆ >,< และที่สำคัญ ไม่ลงการเมือง (เฮ...) อยากให้สถานภาพทางการณ์เงินค่อนข้างดีหน่อยด้วยฮะ สุขภาพดีๆด้วย เอิ๊กๆ
บางทีก็ไม่ต้องรอให้โต แค่ 1 วันผ่านไป ก็เริ่มรู้สึกถึงความงี่เง่าที่ตัวเองทำลงไปเมื่อวาน ก็โตขึ้นทุก ๆ วันแหละมั้ง ในวันพรุ่งนี้เราก็ไม่รู้ด้วยว่าจะมาคิดว่าตัวเองงี่เง่าเรื่องอะไร กว่าจะรู้มันก็เป็นวันพรุ่งนี้ไปเสียแล้ว.. อยากบอกน้อง ๆ เอาไว้ อย่าทำเป็นปวดหัวเรื่องในอนาคตเลยครับ เรื่องของพรุ่งนี้ก็เป็นเรื่องของพรุ่งนี้ (จริง ๆ นะ) เป็นเด็กก็ใช้ชีวิตแบบเด็กให้มีความสุข ใช้วัยนี้ให้คุ้มค่าในทางที่ดี เพราะวัยนี้มันมีน้อยแค่ไม่เกิน 10 ปี เก็บเกี่ยวอะไร ๆ ให้เยอะที่สุด และระลึกไว้เสมอว่าตัวเองเป็นเด็ก.. อย่าคิดว่าตัวเองโตพอแล้ว เหตุผลให้ไปอ่านย่อหน้าแรกครับ เอาจริง ๆ โตเป็นผู้ใหญ่แล้วอยากเป็นคนที่เป็นแบบอย่างได้ เป็นต้นแบบให้กับคนรุ่นหลัง ๆ ได้ ไม่ให้เสียชื่อที่เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ทำอะไรที่มันเป็นสาระให้เยอะ ๆ แล้วก็หาความสุขใส่ชีวิตให้มันสมดุลกันครับ ให้ดีที่สุดขอกลับไปเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ (แต่ว่ารู้เรื่องเหมือนตอนนี้ได้ไหม :devil ฝากข้อความจากไบเบิ้ลนิดหน่อย "เราทำสิ่งสารพัดได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำได้นั้นเป็นประโยชน์ เราทำสิ่งสารพัดได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำให้เจริญขึ้น" 1 โครินธิ์ บท 10 ข้อ 23
อู... คำถามยาก =w='' เหมือนหลายๆคนเลยค่ะ ที่ไม่คิดอยากจะเป็นผู้ใหญ่ เพราะจากมุมมองของเราตอนนี้ โลกของผู้ใหญ่ช่างวุ่นวาย น่าสับสน เข้าใจยาก และยากลำบากเหลือเกิน อีกอย่างเป็นผู้ใหญ่แล้วมีอะไรให้รับผิดชอบเยอะ มีเรื่องให้คิดเยอะอีกต่างหาก แต่ยังไงเราก็หนีไม่พ้น สักวันก็ต้องเป็นผู้ใหญ่อยู่ดีสินะ... เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่... จะทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ที่เด็กไม่เกลียดค่ะ เคยมีอาจารย์สอนพิเศษที่แห่งหนึ่งสอนเราไว้ว่า ตอนนี้พวกผู้ใหญ่ทำอะไรกับเราแล้วเราไม่ชอบน่ะจำไว้นะ... แล้วสักวันเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ไปก็อย่าทำอย่างนั้นกับเด็ก... ที่เราพูดแบบนี้มันก็เหมือนจะไปว่าผู้ใหญ่เนอะ = ='' ต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่บางทีก็พยายามเข้าใจว่า ถึงแม้เราจะไม่ชอบ แต่พวกผู้ใหญ่ก็มีเหตุผลของพวกผู้ใหญ่ที่เราไม่เข้าใจ (ก็เหมือนเราที่มีเหตุผลที่พวกผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ) ดังนั้น ที่อยากจะทำอีกอย่างคือ อยากจะเป้นผู้ใหญ่ที่เข้าใจทั้งเหตุผลของผู้ใหญ่ด้วยกันและเหตุผลของเด็กค่ะ... ซึ่งมันคงจะเป็นไปได้ยากเชียวแหละ =w='' ผลของ"ช่องว่างระหว่างวัย"เนี่ยมันรุนแรงนะ จะว่าไป... ผู้ใหญ่ที่เด็กไม่เกลียดเป็นยังไงหรอ? พอตอบได้คำถามหนึ่ง ก็มีคำถามต่อไปโผล่ขึ้นมาให้คิดอีกได้ไม่จบไม่สิ้นสินะเรา =w=''
ไม่อยากโต ไม่อยากแก่ อยากเป็นเด็กตลอดไป ถ้าถามว่าอยากทำอะไรที่สุด คงอยากมีบริษัทพัฒนา+นำเข้าเกม เป็นของตัวเองอะนะ (สักวันเราจะทำให้ได้) **edit ลุงรู้สึกดีเพราะว่าไม่อยากแก่หรอ :???:
ผมเคยคิดเสมอว่าระบบทุนนิยมเน้นให้เราเรียนเพื่อหางานทำแล้วป้อนเ้ข้าโรงงา่น หรือบิรษัท บางทียิ่งเรียนแล้วกระบวนทัศน์ยิ่งแคบลงเรื่อยๆ จนบางครั้งเราก็ค้นหาว่าเราชอบอะไรไม่ได้จริงๆนะ ตอนเด็กๆผมอยากเป็นโน่น เป็นนี่ ถึงเวลา ไอ้นี่ก็ยาก ไอ้นี่ไม่ตรงสาย ไปๆมาๆก็สับสนนะ จริงๆ [ไม่ได้ว่าทุนนิยมไม่ดีนะ] ...นอกเรื่องไปขออภัย ... รู้สึกเสียดายครับ 4 ปีที่เรียนไป เหมือนไม่ได้เก่งอะไรเพิ่มเลย
ทุกสิ่งมีข้อดี ข้อเีสียของมันอยู่ครับ ถ้าเราเอาแต่มองข้อเสียของมัน เราก็จะไม่ได้ประโยชน์จากข้อดีของมันครับ ตัวอย่างเช่น 4 ปีที่เรียนไป ของ shu ถ้ามองในข้อเสียคือ คุณผลาญออกซิเจนโลกไปเป็นปริมาณมหาศาล โดยไม่ทำประโยชน์อะไรให้คุ้มค่าออกซิเจนเลย สังเคราะห์แสงแบบต้นไม้ก็ไม่ได้ อะไรงี้
คนจำนวนมากในระบบทุนนิยม สามารถเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบได้ ครับ สำหรับกรณีนี้ ต่อให้ลงตัวหนาไว้ก็ไม่แตกต่างกันมากหรอกครับ ผมก็บอกข้อเท็จจริงเหมือนกันนะเออ V V V
ผมขอโทษที่ไม่ได้ทำตรงวงเล็บก้ามปูตัวหนาๆใหญ่ เลยทำให้เข้าใจคลาดเคลื่อนครับ...ไม่ได้บอกครับว่ามันไม่ดี ผมแค่บอกข้อเท็จจริงว่าเป็นไงก็แค่นั้นเองครับ...ไม่ได้มองข้อเสียแต่อย่างใด... :china: [edit]อ้อเข้าใจละ ผมอ่าน rep บนปนกับล่างว่าทำไมเข้าใจอะไรผิดไป...= ='' สรุปพี่แสงกิตพูดเรื่อง 4 ปีสินะ โทษทีครับ
ตอนเด็กๆ ผมอยากเป็นหัวหน้าห้อง แต่พอเข้าสู่ไวรุ่น รู้สึกว่ามันเป็นภาระ แต่พอใกล้จบม.ปลาย กลับคิดว่ามันคือหน้าที่อันยิ่งใหญ่ครับ เช่นกัน ตอนเด็กๆผมชอบดูการ์ตูน ดูมันทุกเรื่อง แต่ตอนนี้ กลายเป็นว่ารู้สึกว่าตัวเองทำตัวเด็กไปรึเปล่า แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังไม่เปลี่ยนใจก็คือ ผมยังชอบนิยายจีน ประวัติศาสตร์จีนอยู่ครับ แต่ตอนเด็กๆ ดูหนังกำลังภายในชอบฉากที่มันเวอร์ๆ อันไหนอลังการณ์ยิ่งชอบ แต่ตอนนี้อะไรที่ยิ่งเรียบผมยิ่งชอบอะไรที่ยิ่งเก่า ผมยิ่งคิดว่ามันเก๋า
เปิดกว้าง รับรู้ เรียนรู้ แล้วนำมาใช้ ครับ มีคนเคยบอกผมว่า คนที่เก่งที่สุดในโลก ไม่ใช่รวยที่สุด ฉลาดที่สุด มีเมียสวย มีสามีหล่อ แต่เป็นคนที่มีความสุข ได้กับทุกสิ่งที่ำทำ ครับ ปล. ทำไมลุงไม่ post ตอบของตัวเอง...
แล้วอย่างลุงเค้านับว่าเป็นผู้ใหญ่รึยังคะ หนูว่าตราบใดที่หนูยังอยู่กับพ่อแม่ มีพ่อแม่คอยเป็นห่วงคอยดูแล จะให้โตขนาดไหนก็ยังมีส่วนที่นับว่าเป็นเด็กอยู่ดีล่ะนะ (xxx ปีก่อนตอนที่เพิ่งเริ่มเล่นเน็ต เพิ่งเข้าบอร์ด พ่อก็ไม่ให้กลับบ้านดึก เดี๋ยวนี้... ก็เหมือนเดิม แต่หนูชอบนะ เป็นเด็กสบายดี มีคนเป็นห่วงเป็นใย ให้พี่ชายขับรถมารับ ไม่ต้องกลับบ้านเอง อะไรแบบนี้) คิดไม่ออกว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วจะเป็นไง คิดว่าตัวเองเป็นพวกเปลี่ยนไปทีละนิดตามประสบการณ์ค่ะ ก็.... มีเหตุมีผลมากขึ้น ละมั้ง คิดไม่ออกจริง ๆ นะเนี่ย
ตั้งเป้าไว้ว่า...พอเรียนจบแล้ว อันดับแรกอยากจะ สอบบรรจุครูได้ ค่ะ :aiii: จะได้มีงานทำ มีเงินเดือน ให้พ่อแม่ เก็บเงิน ซื้อบ้าน ซื้อรถ แล้วเรียนต่อโท ..นี่แหล่ะค่ะ..ความปรารถนาในชีวิตเรา...
