ไชน่าเดลี่--เด็กชายซุน ฮุ่ยสี วัย 12 ปี นักเรียนโรงเรียนมัธยมเสี่ยวหง ในเมืองฮาร์บิน เมืองเอกของมณฑลเฮยหลงเจียงแห่งภาคอิสานของจีน ได้บริจาคเงิน 20,000 หยวน หรือราว 100,000 บาท ให้แก่เด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์ในมณฑลเหอหนัน ซึ่งเงินก้อนนี้ ซุนเก็บหอมรอมริบได้จากการเก็บขายขวดน้ำอัดลมพลาสติก 160,000 ใบ เด็กชายซุนเล่าว่าเขาเริ่มเก็บสะสมเงินก้อนนี้เมื่อ 2 ปีที่แล้วหลังจากที่ได้ยินมาว่า มีการจัดตั้งหน่วยช่วยเหลือเด็กกำพร้า “ริบบิ้นแดง” (Red Ribbon) ในเขตซังฉาย มณฑลเหอหนัน ซึ่งเป็นดงของผู้ติดเชื้อ HIV หรือไวรัสเอดส์ ครั้งแรก ซุนได้อุทิศเงินที่เขาหยอดกระปุกไว้ จำนวน 222 หยวน ให้แก่เด็กกำพร้า ต่อมา ในเดือนพฤษภาคม ก็ได้รับเชิญเข้าร่วมพิธีเปิด “บ้านริบบิ้นแดง” หลังจากที่ซุนได้บริจาคเงินกว่า 4,000 หยวน ที่เก็บสะสมได้จากการเก็บขวดขาย และค่าบทความที่เขาเขียนส่งนิตยสารและหนังสือพิมพ์ต่างๆ จากนั้น เขาก็ยังเก็บขวดขาย บริจาคเงินและหนังสือราว 800 เล่ม ทว่า ความมีเมตตาจิตอันสูงส่งของเขานี้ กลับถูกเพื่อนๆล้อหัวเราะเยาะ ต่างพากันเรียกเขาว่า “ไอ้เด็กเก็บขยะ” “ผมเสียใจ ที่ทำความดี แต่ทำไมพวกเขากลับมาล้อผมแบบนี้? ผมต้องการให้ความรักความอบอุ่นแก่เด็กกำพร้า พวกเขาจะได้ไม่รู้สึกเหงาโดดเดี่ยว ถ้าทุกคนแสดงความรักแก่เขาบ้าง” สำหรับพ่อแม่ของเด็กชายซุนนั้น สามารถหาเงินได้ในแต่ละเดือน เพียงราว 2,000 หยวน แม่ของซุนมักปรามลูกชายเรื่องเก็บขยะ เนื่องจากกลัวเสียสุขภาพ และบอกให้ลูกเอาเงินไปซื้อของให้ตัวเอง. ทว่า ซุนกลับบอกแม่ว่า “ผมก็อยากซื้อเกมส์ หรือถุงเท้าเหมือนกัน แต่มันไม่จำเป็นสำหรับผม สำหรับเด็กกำพร้า เงินเหล่านี้ สามารถช่วยให้เขามีอาหารกิน และได้ไปโรงเรียน” ซุนได้รับรางวัลเกียรติยศแห่งชาติ สำหรับการอุทิศให้แก่โครงการต่อต้านเอดส์ของประเทศ และเข้าร่วมรายการพิเศษของสถานีโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน (CCTV) เนื่องในวันเอดส์โลกปีที่ 20 เมื่อวันเสาร์ที่ 1 ธันวาคมที่ผ่านมา. <!-- m -->http://www.manager.co.th/China/ViewNews ... 0000145270<!-- m --> ====================================================== น่าประทับใจ และซึ้งในน้ำใจของเด็กคนนี้จริงๆ ถ้าทั่วโลกมีข่าวคนทำความดี มากกว่าข่าวขายเรื่องคนเลว โลกจะดีขึ้นกว่านี้ไม๊?
ตายแระ อ่านแล้วเสียใจที่ใช้เงินฟุ่มเฟือย ==''' แบ่งไปบริจาคนิดหน่อยเอง เหอๆ แต่เด็กคนนี้นี่ดีจริงๆแฮะี
2000 หยวนนี่มัน ประมาณกี่บาทเหรอครับ? ค่าครองชีพในจีนนี่มันเท่าไหร่ ฟังดูเหมือนน่าชมเชย แต่ถ้าพ่อแม่ครอบครัวกินอยู่ลำบากแล้วยังเอาเงินไปบริจาคซะหมดมันก็ไม่เหมาะนะ
ทำดีก็น่าชมเชยอยู่นะครับ แต่คิดเหมือนพี่เจ ว่าขนาดที่บ้านยังกินอยู่ลำบากแบบนี้มันก็น่าคิดเหมือนกัน...
เริ่มจากตัวเราก่อนก็ได้ ไม่ต้องให้คนอื่นเป็น ไม่จำเป็นต้องตามอย่างเขา แต่ทำตัวเองให้คุ้มค่าขึ้นกับเวลาที่มีในแต่ล่ะวัน -------------------------------------------------------------------- ส่วนเรื่องว่าที่บ้านยังลำบากอยู่ทำแบบนี้ จะเป็นอย่างไร ผมไม่แน่ใจว่าครอบครัวเขาลำบากขนาดไหน แต่ถ้า ระหว่างที่เด็กคนนี้ มีรายได้ กับไม่มีรายได้ มันไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ผมว่ามันก็โอนะ ที่เด็กคนนี้จะทำอะไรแบบนี้ อีกอย่าง ผมนิยามไม่ได้เหมือนกัน ว่าเมื่อไหร่ถึงจะเรียกว่า ครอบครัวเราอยู่สบาย เขาทำแบบนี้ ผลที่เกิดขึ้นกับตัวเขาและครอบครัวเขา ผมว่ามันมากกว่าจำนวนเงินที่เขาสามารถหามาได้อีก ทั้งชื่อเสียง ความเมตตาจากภายนอก จากคนรอบข้างที่รู้จักเขา ความโชคดี สิ่งดีๆต่างๆ จะตามมาหาพวกเขาเองอ่ะ แต่ไม่ได้แปลว่า การที่รู้จักหารายได้เสริม ครอบครัวตั้งแต่วัยเด็กไม่ดีนะ มีดีเหมือนๆ กันหมดนั่นล่ะ มันอยู่ที่ความคิดของแต่ล่ะคน
ช่างเข้ากันดีเนอะครับ.. เคสนี้ในเมืองไทยก็มีครับ คุณลุงที่บ้านก็แทบเอาตัวไม่รอดแล้วแต่ยังเอาเงินที่หามาทั้งชีวิตมาบริจาคให้วัดอะไรซักอย่างนะ จำไม่ได้แล้วในบล็อกพี่ทิงน่ะ... คนเราทำสิ่งที่สบายใจ สิ่งที่ดีงาม ทำไปเถอะเนอะ อย่าสนพวกเสียงนกเสียงกาเลย เด็กเก็บขยะ แต่จิตใจดีงามกว่าพวก "จิตใจขยะ" เนอะ...
Case ที่ Shuu บอกมาไม่ใช่ว่าที่บ้านเอาตัวไม่รอดนะ คุณลุงเขาเป็นคนอยู่ตัวคนเดียว แล้วอาศัยที่วัดอยู่อาศัย หาเลี้ยงชีพด้วยการเก็บขยะ มาตลอด ก็เก็บเงินไว้ สุดท้าย คุณลุงเขาก็แบ่งเงินส่วนหนึ่ง ก้อนใหญ่มาก 100,000 บาท ถวายให้วัด สร้างหอประชุม หรือหอไตร นี่แหล่ะ ด้วยเหตุผลว่า เป็นการตอบแทนที่ได้ให้ที่อาศัยพักพิงตลอดเวลาหลาย 10 ปีที่ผ่านมา ในรายการโทรทัศน์ช่องหนึ่ง จำไม่ได้ว่าอะไร มีคุณแหม่มอ้วน และพิธีกรชายหนุ่มจำชื่อไม่ได้ ถามคุณลุงไปว่า เงินนั่นคุณลุงให้ไปหมดเลยไหม คุณลุงตอบว่า ไม่ นั่นไม่ใช่เงินทั้งหมด คุณลุงเหลือเงินเก็บไว้ "เพียงพอ" ที่จะใช้ดูแลตัวเองยามเจ็บป่วย และยามที่ต้องสิ้นชีวิตลงเป็นค่าทำศพ นอกจากนี้ ก็ไม่มีเรื่องอะไร ที่ต้องใช้จ่ายอีกแล้ว แปลว่า คุณลุงเขาเป็นคนรอบคอบ และรู้จักออมแบ่งส่วนเก็บไว้เพียงพอที่จะไม่ทำให้ การให้ ของตัวเองเดือดร้อนกับตัวเองในภายหลังนะ แต่คำว่า พอ ของคุณลุง คงแตกต่างกับคำว่า พอ ของผู้ชมท่านอื่นๆ อย่างมาก จนทำให้ตกใจ และแสดงความคิดไปต่างๆนาๆ กันนั่นเอง ------------------------------------------------------------------- ใครจะมีจิตใจเป็นอย่างช่างเขา รักษาการกระทำ หมั่นตรวจตรา การกระทำทั้งภายในใจ และภายนอกของตัวเรา ให้ดีอยู่เสมอก็เพียงพอแล้ว
เด็กตัวเล็กๆ ยังมีหัวคิดได้ขนาดนี้ ลองย้อนมองดูตัวเอง เห็นทีคงต้องเริ่ม จริงจังกับชีวิตให้มากกว่านี้แล้วละครับ ขอยกย่องให้กับผู้ทำความดี โดยไม่สนใจเสียงนก เสียงกาอีกคนครับ
หาไฟล์ภาพของพุทธทาสภิกขุมานานแล้วครับ ขออนุญาตเซพเก็บไว้นะ จะเอาไปทำสไลด์น่ะครับ เคสลุงนี่ผมจำไม่ได้จริงๆ ตกลงคือเขาแบ่งไว้บริจาคสินะ
ถ้ามีข่าวดีๆแบบนี้บนหน้าหนังสือพิมพ์ ในจอทีวี จะทำให้คนส่วนใหญ่ละอายใจและคิดดีขึ้นบ้างมั้ย เดี๋ยวนี้มีข่าวดีมาข่าวนึง ถูกกลบทับด้วยข่าวอาชญากรรมซะยี่สิบ คนเสพสื่อก็นอนใจ โลกเราไม่ได้ดีขนาดนั้น จะกระตือรือร้นไปทำไม
