เวลาเราอยากจะไปไหน เราต้องรู้จุดหมายปลายทางที่เรากำลังจะไป จากนั้นก็ศึกษาเส้นทางว่ามันมีวิธีไหนบ้างที่เราจะสามารถเดินทางไปที่นั่นได้ คงมีหลายวิธี ถูกบ้างแพงบ้าง ช้าบ้างเร็วบ้าง แต่ก็จะนำไปถึงปลายทางจนได้ ถ้าผมอยากไปเที่ยวสวนสัตว์เขาดิน ไปป้อนกล้วยให้ลิงกัง แวะสอนนกแก้วพูดภาษาคน แล้วก็ไปถ่ายรูปฮิปโปลอยน้ำ ฟังดูเป็นทริปที่น่าสนุกดีทีเดียวเลย แต่มันก็อยู่แค่ในความคิดของผม ความเป็นจริงคือผมยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเขาดินอยู่ที่ไหน (ไม่รู้นี่แปลว่าไม่รู้จริง ๆ นะครับ ผมไม่รู้จริง ๆ อะ ๕๕) ถึงตอนนี้ผมมีจุดหมายปลายทางแล้ว แต่ว่ายังไม่รู้วิธีไป ผมอาจจะค้นในกูเกิ้ล ถามเพื่อน หรือโทรถามบั๊ก แต่ให้ผมไปถามแมวที่บ้านมันก็ตอบผมไม่ได้หรอกครับ เพราะมันก็ไม่เคยไปเขาดินเหมือนกัน เมี๊ยว~ ร่ายมาเสียยาวก็เพื่อจะบอกว่า ชีวิตเราก็เหมือนกัน คุณได้ตั้งเป้าหมายหรือจุดหมายในชีวิตหรือยังครับ? ทุกวันนี้คุณใช้ชีวิตไปเพื่ออะไร เป้าหมายของคุณชัดเจน และคุณรู้วิธีไปถึงเป้าหมายนั้นแล้วหรือยังครับ? ถ้าคุณมีแล้ว คุณมีวินัยพอที่จะเดินทางไปสู่เป้าหมายหรือเปล่า หรือกำลังโฉบไปโฉบมาอยู่ (แบบผม อิอิ) อย่าพึ่งท้อใจครับ เรามาปลุกไฟให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้งกันเถิด! วันนี้ผมมีวิธีีครับ คือให้คุณเอาเป้าหมายของคุณไปบอกคนอื่น คุณอาจจะได้อะไรเกินกว่าที่คุณคิดก็ได้ อาจจะเจอคนที่กำลังจะไปในที่ที่เดียวกันหรือเขาเคยไปมาแล้ว สามารถร่วมทางหรือแบ่งปันกันได้ การพูดออกไปแล้วเป็นอีกวิธีที่จะบังคับให้ตัวเองรักษาคำพูด และทำให้เป้าหมายของคุณเป็นนามธรรมมากขึ้นด้วยการเขียนมันลงไป ในที่ที่คุณจะเห็นหรือได้อ่านมัน ช่วยเตือนความต้องการของคุณ ไม่ให้กลับมานั่งเสียดายเมื่อเวลาผ่านไป! เอ๋..? ถามว่า แล้วเป้าหมายนี่มันเป็นอย่างไรเหรอครับ? เรามาดูกันเลยดีกว่า เป้าหมาย 3 อย่าง ไม่ได้ยึดทฤษฎีอะไร จำ ๆ จากที่เคยอ่าน ๆ มานะครับ [*:19zf7yxi]Lifetime Goal เป็นเป้าหมายสูงสุดในชีวิตครับ คุณอยากจะเป็นอะไร อะไรที่แบบว่าก่อนตายขอทำขอเป็นหน่อยเหอะ [*:19zf7yxi]Achieving Goal สำหรับผมมันคือเป้าหมายหลัก ๆ ที่สุดท้ายนำพาไปสู่ Lifetime Goal ครับ ถ้าเปรียบเทียบเป็นเกมก็เหมือนด่านต่าง ๆ ที่ต้องผ่านให้ได้ก่อนจะไปเจอกับบอสใหญ่ [*:19zf7yxi]Short-term Goal อันนี้เป็นเป้าหมายระยะสั้นเป็นสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ดูอาจจะไม่จำเป็น อาจเป็นกิจวัตรประจำวัน หรือตั้งขึ้นเพื่อสถานการณ์ในบางช่วงครับ เช่น ตื่นเช้าทุกวัน ซ้อมกีตาร์อย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมง 1 อาทิตย์ก่อนเล่นงานที่มหาวิทยาลัย ยกตัวอย่าง: Lifetime Goal : ผมอยากเป็นนัักดนตรีระดับโลก (อาจจะเติมไปด้วยว่าภายในกี่ปี หรือก่อนอายุเท่าไร) Achieving Goal : เยอะมากเลย ตั้งแต่ ซ้อมดนตรีหนักทุกวัน หาเพลงมาฟังเยอะ ๆ ไปดูคอนเสิร์ต ทำความรู้จักกับนักดนตรีคนอื่น ๆ แต่งเพลง หาสถานที่ให้ได้เล่นดนตรี เป็นต้น Short-term Goal : ก็จะเป็นเป้าหมายย่อยลงมาอีกที เช่น จัดระเบียบการตื่นนอน แกะเพลง อะไรทำนองนี้ครับ ซึ่งคุณจะตั้งกี่เป้าก็ได้ครับ การตั้งเป้าหมาย มีสิ่งที่ต้องคำนึงอยู่บ้างเหมือนกันคือ 1. ตั้งเป้าให้ชัดเจนสามารถทำได้จริง 2. มีระยะเวลาที่แน่นอน 3. อย่าตั้งสิ่งที่เป็นผลลัพธ์ แต่สิ่งที่ทำ 4. จัดลำดับความสำคัญ แต่ในท้ายที่สุดคุณจะเดินทางถึงเป้าหมายหรือไม่ก็ไม่มีใครรู้ได้ ผมอาจจะขึ้นรถผิดคันไปไม่ถึงเขาดิน หรืออาจจะเลยไปถึงเขาเขียวเขาใหญ่ก็เป็นได้ แต่ชีวิตคือการเดินทางถ้าขาดเป้าหมายไปแล้ว ถึงคุณจะเดินอยู่ก็อาจจะเป็นเหมือนกับคนหลงทางก็เป็นได้ อย่างน้อยก็ขอให้ได้ทำมัน หวังว่าทุกคนที่มีเป้าหมายจะทำมันได้สำเร็จนะครับ http://vasin.icspace.net/?p=23
เอ เหมือนเคยฟังที่ไหนมา่ก่อนนะ เรื่องการตั้งเป้าหมาย..แต่ก็ขอบคุณครับ แต่บางทีตั้งแล้วชอบทำไม่ได้ สงสัยเราจะอดใจได้ต่ำน่ะ เคยอ่านเหมือนกันพวก พลิกความคิดชีวิตดีสุดๆนะ เหมือนจะคล้ายๆกันเลย เรื่อง เป้าหมายระยะสั้น กลาง ยาว
บางคนพอตั้งเป้าหมายไว้ แต่ไปไม่ถึงอย่างที่คิดมันก็เสียselfไปได้นี่สิครับ==" แต่ยังไงการตั้งเป้าหมายเอาไว้ มันมีส่วนช่วยกระตุ้นให้ก้าวไปได้เช่นกัน
รู้วิธีทุ่นแรง มันช่วยย่นระยะทางเราได้เยอะ (อ่านจากหนังสือคุณบัณฑิต ) โอ้ว~~~มาบูชากฎพ่อ กฎแม่กันเต๊อะ!!
มีเป้าหมายมันดีมากครับ เพราะถ้าเราไม่มีเป้าหมายชัดเจน หรือมีความฝันแต่ไม่ได้ลงลายลักษณ์อักษรไว้ เราจะถูกค่านิยมสังคมกลืนครับ แล้วเราก็จะกลายเป็นคนแบบที่ตอนเด็กๆ เราเกลียดนักเกลียดหนา (ผมไม่ได้บอกว่าผู้ใหญ่หรือสังคมมันไม่ดีนะ ตอนนี้พูดในมุมว่าเป้าหมายที่ชัดมันสำคัญ) ยิ่งการใหญ่ก็จะต้องยิ่งมีความมุ่งมั่นและวินัยมาก สิ่งเหล่านี้ก็จะเริ่มไม่ได้ถ้าเป้าหมายไม่ชัด แต่ต่อให้เป้าหมายชัด แต่ขาดวินัยก็ไม่ไหวเหมือนกัน ต้องควบคู่กันไป ปีหลังๆ มานี่ผมวางแผนปีทุกปีเลยนะ แถมวางตารางเวลาตลอดสัปดาห์ด้วย (ถึงจะทำได้ไม่ถึง 60% ก็เหอะ - -")
ตั้งเป้าหมายให้กับชีวิตบ่อยเหมือนกันครับ คิดอยู่บ่อยๆ ว่า ต่อไปจะทำอะไร หรือควรทำอะไร แต่เดี๋ยวนี้เริ่มรู้สึกเฉื่อยแฉะ ไม่ค่อยตั้งเป้าหมายอะไร ทำไปตามความรู้สึก = ='' (บางทีวางแผน/เป้าหมายไว้แล้ว มันก็ล้มเหลวซะทุกที TwT )
ก็เคยตั้งไว้ไกลๆครับ แต่ตอนนี้ขอแค่วันนี้ให้ดีที่สุดก็โอเคแล้วครับ = =" เพราะตอนนี้รู้สึกภาระเยอะมาก ได้เป้าหมายใหม่ๆ แต่ก็เสียเป้าหมายที่เคยตั้งไว้ไปด้วย...... ตอนนี้อยากพักมากๆ แต่ก็พักไม่ได้แล้ว เพราะทุกสิ่งที่ผมแบกไว้มันเยอะไปหน่อย ต้องคอยเคลียร์จนถึงจุดๆหนึ่งถึงจะได้พัก ตกลงตูมาบ่นชิมิ...
อาจารยก์เคย ให้เขียนตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆครับ แต่ตอนนี้ลืมหมดแล้วเหอๆ เป้าหมายตอนนี้คือยังไงก็ได้ ให้มีตังค์เรียนต่อญี่ปุ่นให้ได้ เพราะทำงานด้านแอนิเมชั่น ยังไงมีชื่อว่าจบโท ญี่ปุ่นย่อมมีภาษีเหนือชาวบ้านอยู่แล้ว
ผมตั้งเป้าหมายไว้แล้ว ที่ทำไม่ได้ ไม่ดีก็มีครับ.. แต่ผมจะไม่อายที่จะบอกว่า ผมพลาดไปแล้ว แต่ผมก็จะพยายามต่อไปครับ อย่าไปกลัวว่าบอกคนอื่นไปแล้ว ทำไม่ได้ จะจบ.. ทำใหม่ได้ พลาดแล้วก็ลุกขึ้นมาทำใหม่ !
มีเป้าหมายแล้วมันก็สนุกดีครับ ทำให้ไม่เบื่อดีเหมือนกันนะ สุดท้ายถึงแม้ว่าเราจะไปไม่ถึงเป้าหมายก็ตาม แต่เราก็ได้พยายามเต็มที่แล้ว มันต้องมีสักวันล่ะน่าที่เราจะทำสำเร็จ ~
แผนการชีวิตเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา วันหนึ่งเราอาจจะได้พบ ได้เห็น ได้คิดใหม่ หรืออุบัติเหตุชีวิตที่ทำให้ทุกอย่างต้องเปลี่ยนไป แต่ก็อย่ากังวลกับชีวิตมากไปเลยเนอะ
มันมีบางประโยคที่ติดหูมาก สำหรับคนที่คิดไม่ออกว่าจะทำอะไร - -a - ทำงาน - เก็บเงิน - แต่งงาน - จบ... จากโฆษณาอะไรซักอย่าง - -a เหมือนสูตรสั่งกับข้าวประเภท นึกไม่ออก บอกข้าวผัด ...
พูดตามตรงครับ... ไม่ทราบ..... ตั้งแต่เล็กจนโต ผมจะทำอะไรมีคนกำหนดตลอด ยันมหาลัยยังบังคับเลยว่าเรียนมหาลัยใหน คณะอะไร และกำลังจะลามไปถึงอนาคตข้างหน้าอีกว่าจะทำงานอะไรที่ใหน ตอนนี้ผมจึงไม่มีเป้าหมายชีวิต พราะผมคิดไม่ออกแล้วในตอนนี้
โห คุณHellblueboy.. แล้วจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปเหรอครับเนี่ย.. มีคนช่วยกำหนดทางให้ใช่ว่าไม่ดี ถ้าคิดว่ามีความสุขดีก็คงไม่เป็นไรมั้งครับ แต่ลองหาเวลาให้ตัวเองบ้างก็ดีนะครับ
^ ^ ^ มันย้อนกลับไปไม่ได้แล้วล่ะครับ มาจนถึงป่านนี้แล้ว ช่วงนี้ก็พอต่อรอง ฉีกออกจากที่กำหนดไว้ได้พอสมควร แต่ฉีกออกไปไม่ได้มาก เพราะมาทางสายนี้มาจนป่านนี้แล้ว เรียนจบสายนี้มาแล้ว จะให้กลับไปเรียนอีกสายก็คงลำบาก ตอนนี้แค่ทำสิ่งที่เราต้องทำปัจจุบันให้มันดีที่สุดก็พอแล้ว
มีคนพูดว่า "บางครั้งสิ่งที่เรา'ต้อง'ทำ ก็ไม่สิ่งที่เรา'อยาก'ทำเสมอไป" มันก็เป็นความจริง แต่ผมจะเลือกทำในสิ่งที่'อยาก'ทำให้มากกว่า มากที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ เพราะผมเชื่อว่าคนเราควรได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก มีชีวิตเป็นของตัวเองจริง ๆ .. แต่ผมก็เคารพในการตัดสินใจของทุกคนครับ
ขอบอกว่า "ไม่แปลก" เลยครับ เป็นธรรมดาเลยครับยิ่งอยู่ในระบบทุนนิยม เพราะค่านิยมสังคมเปลี่ยนตามกลไกตลาดอยู่แล้ว บางช่วงอาชีพนี้บูม อีกช่วงอาชีอีกอันบูม แต่ทุนนิยมสอนให้คนเรียนเพื่อป้อนเข้าโรงงาน กรอบความคิดเริ่มแคบลงเรื่อยๆ จนเรียนๆไป ก็ยิ่งไม่รู้(แต่ก็ทำให้เลือกอยากเป็นอะไรก็ได้) หลายคนอยากทำสิ่งที่ ชอบ ตรงสาย เงินดี.....ไม่มีในโลกอ่ะครับ ยกเว้นเป็น อ.เฉลิมชัย ^^; แต่งานทุกอย่าง ถ้าไม่มีใจรัก ยากครับ ทำไปฝืนสังขารตัวเองเปล่าๆ นะ ช่วงค้นหาตัวเองนี่แหละสำคัญมากๆครับ ส่วนผมนั้น ...เจอแล้วละ(เหรอ) แต่ถ้าจะพูดเรื่องสิ่งที่อยากทำ กับต้องทำ ผมว่า...."ก็ทำไปทั้งสองอย่างสิครับ "
เป้าหมายระยะสั้น - คว้าปริญญาตรี(ให้ได้ซักที) :waaa: เป้าหมายระยะกลาง - เปิดโรงเรียนสอนทำอนิเมชั่น 2D เพื่อสร้างบุคลากรไทย เป้าหมายชีวิต - สร้างอนิเมชั่น 2D ไทยที่มีคุณภาพไปไกลระดับโลก **เหๆ เป็นเป้าหมายในฝัน แต่ก็กำลังวางแผนเป็นจริงเป็นจังอยู่ บอกตัวเองทุกวันว่าต้องทำได้