เอากลอนหวานๆที่เคยแต่ง มาลงไว้ให้อ่านกันรับวาเลนไทน์ครับ ๏ ฉันรักแกว่ะ ถึงเลอะเทอะเงอะงะสะอึกอ่วน ถึงพูดจาผ่าซากปากยียวน ถึงหน้าตาแสนกวนชวนตบตาย ฉันรักแกว่ะ กว่าฉันจะรู้ตัวก็มัวสาย คิดเป็นเพื่อนสนิทอยู่คู่เคียงกาย ไม่รู้หน่ายสบายเล่นเห็นทุกวัน ฉันรักแกว่ะ แต่ปล่อยปละละเมินเดินห่างหัน ใครแซวมาปากแข็งแย้งยืนยัน ว่ามองมัน"แค่เพื่อน"ทำเชือนแช ฉันรักแกว่ะ แกจะรักมั้ยนะ...อ๊ะ ไม่แน่ ขอโทษทีที่ไม่เคยมองเลย....แก ขอเพียงแค่แกตอบมาตามตรง ฉันรักแกว่ะ ทั้งตอนประฝีปากแล้วว้ากส่ง ทั้งตอนเคาะกะโหลกแล้วโขกลง ทั้งตอนชงกาแฟแก้ง่วงนอน ฉันรักแกว่ะ ถึงแกจะร้องเพลงเหมือนเอ๋งหอน ถึงรูปร่างหน้าตาเกินวานร ทุกบทตอนยังฝัน......ฉันรักแก๚ แต่คนเขียนก็ยังเดียวดายเหมือนทุกปี เง้อ.... ................. .......... .... .. . อันที่จริงคือจะมาโฆษณาหนังสือกลอนของตัวเองด้วยล่ะครับ (MOD จะด่ามั้ยเนี่ย) ปก เลื่อนแล้วเลื่อนอีกมาสี่รอบครึ่ง..... ในที่สุดก็ออกมาให้เห็นเป็นเล่มตามแผงแล้ว สำหรับ"โลกยนิทาน" ผลงานรวมเล่มกวีนิพนธ์เล่มแรกของผม เนื้อเรื่องเป็นรวมบทกวีที่กล่าวถึงตำนานต่างๆบนโลกนี้ และนิทานเรื่องแต่งของผมเองจากเรื่องเทพปกรณัมจนถึงเรื่องอวกาศวิทยาศาสตร์ ที่ได้ตีพิมพ์เนื่องจาก ได้รับรางวัลดีเด่น ศิลปะเพื่อเยาวชนไทย Young Thai Artist Award 2006 จากมูลนิธิเครือซีเมนต์ไทยร่วมกับสำนักพิมพ์นานมีบุคส์ครับ ขอขอบคุณทุกกำลังใจจากทุกท่านในบอร์ดที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจผมมาตลอดจนมีวันนี้นะครับ ยังไงถ้าใครชอบอ่านบทกวี เห็นที่แผงก็ฝากไว้ในอ้อมใจด้วยครับ (ป.ล. ปลายๆปีคิดว่าจะออกมาอีกเล่มครับ ไว้จะมาแจ้งข่าวอีกที)