*ก๊อบข้อความมาอีกทีนะคะ* ------ อ่าน reader's digest เล่มใหม่คอลัม ทั่วทุกสารทิศ เจอข่าวอยู่ข่าวนึงเห็นแล้วแม่งโครตน่าสนใจเลยอะคุณเอ้ย ยอมรับกันหน้าชื่นตาบานล่ะครับ สำหรับนิสิตนักศึกษาที่เรียนๆกันอยู่ทุกวันนี้กัน คงจะไม่มีใครไม่เคยทำการละเมิลิขสิทธิ์ทางตำรากันมั้งครับ ผมเรียนปอตรีที่ ม. นเรศวร แล้วก็มาโทที่มหิดล ช่วงใกล้สอบทั้งมิดเทอมทั้งไฟนอลร้านถ่ายเอกสารก็คึกคักกันทั้งนั้น เรานักศึกษาก็เดินถือที่เอกสารกันอ่านกันสบายใจแต่อาจรย์คนแต่งตำราเศร้า... แต่ต่อไปปัญหาของอาจารย์และความสุขสบายใจ ของพวกเราจะเปลี่ยนไป...ด้วยเรื่องนี้ครับ เมื่อบริษัืทวิทยพัฒน์ จำกัด(ไปประชาสัมพันธ์เขาทำไรว่ะกุ...)คิดค้นเทคโนโลยีใหม่ ทำการพิมพ์ฺข้อความเตือนลงบนกระดาษด้วยสีฟ้าที่จางมากจนดูเหมือนกะดาษเปล่า เอาแล้วไงทีนี้ต่อไปเราไปถ่ายเอกสารกันลั๊นลากันก็เจ๋อเจอกะคำๆนี้"การถ่ายสำเนาเล่มนี้มีความผิดทางอาญา"... ทีนี่จะซีไรกันคงต้องคิดหน้าคิดหลังกันนิดนึงละมั้งล่ะเจอข้อความเตือนใจกันขนาดนี้... ----- แบบว่า บอกไม่ถูกเหมือนกัน เพราะว่าปกติก็ซีชีทกันเป็นประจำ - -''' แต่เห็นแล้ว ก็สำนึกผิดขึ้นมาจริงๆ ล่ะนะ ...ส่วนจะซีต่อไปหรือไม่ ก็คงต้องคิดอีกที ที่มา <!-- m -->http://varu.exteen.com/20080311/entry-1<!-- m -->
จริงๆแล้วตามกฎหมายลิขสิทธิ์แล้ว การทำสำเนาเอกสารเพื่อการศึกษาไม่ผิดนะครับ เพียงแต่ต้องระบุด้วยว่าเอามาจากแหล่งใด เป็นการให้เกียรติแก่เจ้าของผู้ซึ่งสร้างสรรงานชิิ้นนั้นๆขึ้นมา ซึ่งส่วนใหญ่้เราจะไม่ค่อยได้ทำตรงนี้กันเท่าใดนัก ทำให้เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ของเจ้าของผลงานชิ้นนั้น แต่ถ้าเอามาแอบอ้างว่าเป็นผลงานของตน อันนี้ผิดเต็มๆครับ การทำสำเนา มันก็เหมือนการช่วยให้เข้าถึงแหล่งความรู้ทางหนึ่ง ยกตัวอย่างเช่น หนังสือยืม - คืน สำรอง ของห้องสมุดมหาวิทยาลัยของผม มันไม่สามารถยืมออกนอกห้องสมุึดได้ เพราะฉะนั้นทางเดียวที่จะได้เนื้อหาภายในไปนอนอ่านที่ห้องก็คือ การพึ่งบริการเครื่องถ่ายเอกสาร การกระทำในทุกๆอย่าง มันต้องมีขอบเขตและความเหมาะสมครับ ถึงจะไม่เกิดปัญหา
ในแง่คนแต่งตำราก็คงอยากร้องไห้ถ้าซีกันถ้วนหน้า ในแง่นักศึกษาถ้าไม่ให้ซีแต่ให้ซื้อ text แทนก็คงอยากร้องไห้เหมือนกัน... ผมว่าในสถานศึกษาเทคโนโลยีนี้ไม่มีผลเท่าไร แต่ภายนอกน่ะเยี่ยมเลย จากนี้ไปตำราหรือนวนิยายจะไม่ถูกก็อปผลงานแล้วสินะ :bad:
คนทำหนังสือ ถ้าคิดจะทำเพื่อเอากำไรจริงๆ คงไม่มาทำหนังสือเรียนหรอกครับ นักเรียนเมืองนอกไม่ซีรอกซ์ทั้งเล่ม แต่ก็ใช้หนังสือมือสองต่อกันเป็นทอดๆ กระจุยกระจายครับ นักเรียนที่ซื้อหนังสือใหม่ เป็นนักเรียนต่างชาติที่ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่านั้นแหละ
เทคโนโลยีเกี่ยวกับแสงสินะ... ....ถ้าใช้วิธีสแกนเข้าคอมพ์แทนจะเป็นยังไงน๊า.... แต่ปัญหาการก๊อปนิยายส่วนใหญ่ที่ผมเห็นมันไม่ได้เกิดจากการซีรอกซ์นะครับ เขาใช้วิธีพิมพ์ลงคอมพ์ต่างหาก มีทั้งแบบก๊อปฉาก ก๊อปคำบรรยาย ก๊อปทั้งย่อหน้า ก๊อปทั้งเล่มมาเลยก็ยังมี~
เคยได้ยินระบบนี้มาสักพักแล้ว แต่เพิ่งจะเคยเห็นภาพเป็นรูปธรรมชัดเจนแบบนี้แฮะ แต่ส่วนตัวแล้วสำหรับผม แค่นี้หยุดให้ผมอ่านไม่ได้หรอก
โดยส่วนตัวไม่เคยถ่ายเอกสารใช้งานเป็นเล่มๆแบบนี้นะ ถ้าไอ้ที่ใช้ๆเรียนในมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่ก็ซื้อเลย แต่ถ้าถ่ายเอกสารมาจะได้รับจากอาจารย์แต่ก็เห็นด้วยอย่างคคห.1 ว่านะ ปล.แต่พวกเอกสารอ่านประกอบถ้าเป็นไปได้ก็ถ่ายเก็บเอานะ(ในห้องสมุดอ่ะึค่ะ) ส่วนไอ้พวกตัวป้องกันลิขสิทธิ์นี้ให้ว่ากันตามตรงคือมันไม่ได้ผลสำหรับเราอยู่ดี เพราะแค่นี้มันยังอ่านได้....