สำหรับเรา เราว่าความรักคือ การเสียสละ คือการให้ และอดทนกับความผิดพลาดของคนที่เรารัก ซึ่งตรงนี้ เราว่าต่อให้เป็นแฟนรักกันมานานแค่ไหน หลายๆคู่พอถึงจุดอิ่มตัวก็จะเริ่มรับกันไม่ค่อยได้ ทะเลาะกันมากขึ้น ซึ่งตรงนี้เพื่อนเราก็เป็นกันหลายคนทีเดียวเชียว แต่พ่อแม่ ( จากประสบการณ์ของเรา ) ท่านไม่ใช่คนแบบนั้น เราเองก็รู้ตัวดีว่าไม่ใช่ลูกที่ดีของพ่อแม่เท่าไหร่ บางทีก็เอาแต่ใจตัวเองจนบางครั้งเมื่อเวลาผ่านไป ลองมองชีวิตนึกย้อนไปในตอนนั้นก็คิดได้ว่า นี่ถ้าเรามีลูกเป็นแบบตัวเองนี่คงจะต้องมีการวางมวยกันสักตั้งละ แต่พ่อกับแม่ก็อดทนมาตลอด แม้จะโกรธเราแค่ไหนแต่สุดท้ายฝ่ายที่เข้ามาง้อขอคืนดีก่อนก็จะเป็นท่านทั้งสองทุกครั้งไป มีคนบอกไว้ว่าที่พ่อแม่บ่นว่าทุกเช้าเย็นน่ะ มันฟังรื่นหูจะตาย เพราะมันยังดีกว่าตอนที่ไม่มีท่านมาคอยบ่นอีกต่อไปแล้วนะ
ความรักหรือครับมันคือกันและกันไงล่ะครับเป็นเรื่องราวระหว่างคนสองคนเรื่องนี้ถ้าคุณได้เจอคู่ของคุณก็จะรู้เองล่ะครับว่าคนๆนี้ไม่เหมือนใครจริงๆ
อ่า ขอปฏิเสธครับ !!!! ... ตอนนี้ผมยังคิดแค่ เห็นเค้ายิ้มได้อย่างมีความสุขก็แค่นั้นเอง ................ (ยิ้มมากไปก็โดนหาว่าบ้าแน่ๆ เหอๆ) เรื่องที่เหลือ ... ยังไม่คิดแฮะ ^^; แม้แต่ในฝันยังไม่เคยเล้ย - - จริงๆ นะ ..... แต่ดันไปฝันกะใครก็ไม่รุ ไม่เคยเห็นหน้าค่าตา ....
= A =" ฤดูแห่งความรักเนอะ...??? คุมิขอผ่านแล้วกัน ฐานะไม่มีประสบการณ์ (ฮา...) ในมหาลัยก็มีแต่คนจับๆ กันเป็นคู่....ของพวกนี้มันมาพร้อมกับหน้า่หนาวอ๊ะไงฟะ = A ="a
สำหรับตัวผมนั้น. . . ถ้าถามว่าความรักคืออะไร ผมก็เห็นนิยามต่างๆ นานาไปหลายนิยามครับ ทั้งดีและไม่ดีบ้าง ผสมกันไป แต่โดยส่วนตัวนั้นผมว่า ความรักต้องใช้ "ใจสัมผัส" ครับ เพราะมันมิอาจนิยามได้. . .
ความรักคืออะไร ผมก็ตอบไม่ได้อ่ะ แต่ถ้ายึดติดกับคำว่ารักมากมันก็จะเป็นทุกข์นะ ปล่อยวางๆบ้างก็ดี รักตัวเองให้มาก
หลังจากประสบการณือกหัก ผมก็เรียนรู้ความรกที่แท้จริงมากกว่า จขกท.น่าจะลองมองย้อนไปยังคนที่อยู่เบื้องหลังนะครับ จะได้พบคำตอบว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร มองพ่อแม่บ่อยๆนะครับ แล้วเปรียบเทียบเมื่อตอนที่เราอยู่กับผู้หญิง/ผู้ชายคนนั้น ผมไม่ได้มาท้าหรือว่ามาดูถูกจขกท.นะ ^^" (ออกตัวก่อนเข้าใจผิด) คือผมเองก็เคยประสบชะตากรรมเหมือนๆกัน ผมรักผู้หญิงคนนึงมากจนทุ่มทุกอย่างให้เขาแบบไม่ห่วงตัวเอง แล้ววันนึงเขาก็หักหลังผม... เมื่อผมกลับมารักษาตัวที่บ้านกับพ่อแม่ ผมก็ให้นิยามรักที่แท้ได้ว่า "รักที่แท้คือรักอันบริสุทธิ์ รักจากหัวใจไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ ไม่ว่าเงินทอง ร่างกาย กามารมณ์ ทุกอย่าง..." ไม่หวังอะไรเลยจริงๆ และ "พร้อมที่จะให้อภัย โอบอุ้ม และเริ่มต้นใหม่" ไม่ว่าเราจะดีเลวแค่ไหนด้วย ท่านบ่นเรื่องพ่อแม่ แต่วันหนึ่งที่ท่านเรียนจบ บางทีท่านอาจจะพบว่าสิ่งที่พ่อแม่พยายามบังคับเรานั้น และสิ่งที่เราเคยอึดอัดนั้น มันดีกับเราแค่ไหน ผมเข้าใจว่าเราถูกกดดันมากๆก็อึดอัด (ผมเองก็โดน หนักกว่าคุณด้วย = =) แต่เชื่อเถอะครับ... ความรักพ่อแม่ไม่ทำร้ายเรา ต่อให้ทำร้ายก็เป็นเพียเผลอ หรือเพราะหวังดีเกินไป... ผมเชื่อว่าตัวความรักมันไม่ทำร้ายใคร อย่าไปกลัวมันเลยครับ ความรักเป็นนามธรรมสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นเพราะมนุษย์ มนุษย์บันดาลมันให้มันทำความสุข ความทุกข์ให้คนอื่น แต่ความรักโดยตัวมันลอยๆไม่ทำร้ายใครอยู่แล้ว มันอยู่ที่ว่าเมื่อมนุษย์คนหนึ่งใช้ความรักต่อคนหนึ่ง เจตนาจะดีหรือเลวต่างหาก อย่างพ่อแม่รักลูกมากไปนี่ผลมันอาจจะเสีย แต่ความรักมันบริสุทธิ์ เพราะมันไม่ได้มาด้วยกิเลสอย่างรักของหนุ่มสาว แต่มาจากหัวใจที่ต้องการเห็นชีวิตๆหนึ่งมีความสุขที่สุดต่างหากครับ ไม่เชื่อลองมองพ่อแม่ดีๆก็ได้นะ ที่ต้องพูดแบบนี้เพราะว่าท่านได้เขียนไว้ว่า ผมว่ามันสะท้อนความกลัวรักลึกๆของท่านนะ การยึดติดน่ะไม่ดีจริง พระพุทธเจ้าท่านก็บอกไว้ แต่ถ้าไปยึดติดกับความไม่ยึดติด ผมว่าเราเองก็ลงท้ายต้องจมดิ่งลงสู่ความสิ้นหวังในใจเหมือนเดิม พระท่านสอนไว้ว่า คำด่าของพ่อแม่ ไม่มีพิษแม้เพียงหนึ่งในล้านของคำหวานของหญิง/ชาย ก็ไม่รู้ว่าผมตอบตรงประเด็นไหมนะ ^^" (แอบรีบด้วย จะเลิกงานแล้ว) แต่ว่า สักวันหนึ่งท่านอาจพบเรื่องแบบนี้ก็ได้ครับ ปล. นิยามความรักของผม "ความรักทำให้คนทำได้ทุกอย่าง"
^^ มันอาจจะเป็นที่ผมเคยหวังอะไรมาบ่อยๆแล้วผิดหวังกับมันมาบ่อยๆ และอาจจะกลัวมันก็ได้..... ปล.. ขอบคุณมากครับ แต่ผมยังไม่เคยอกหักอะ = ="
ความรักมีหลายนิยามเหลือเกินค่ะ คนเรานิยามความรักไว้ไม่เหมือนกันหรอก พ่อแม่ของคุณมีนิยามความรักที่แตกต่างกับคุณ คุณเองก็มีนิยามความรักแตกต่างจากพวกท่าน แต่ลงท้ายแล้วยังไงความรัก ก็คือ "การที่เราปรารถนาจะให้สิ่งที่ดีๆกับคนที่เรารักโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน" แต่รักแล้วก็เตรียมที่จะเจ็บด้วย เพราะไม่มีรักไหนยืนยงไปได้ตลอดหรอกค่ะ
สำหรับผมแล้วรักคือความรู้สึกชนิดหนึ่ง ในความรู้สึกนั้นช่างยากที่จะบรรยายเหลือเกิน เพราะว่ามันทำให้มีความสุขได้แต่ก็ทุกได้เช่นเดียว สำหรับผมแล้วความรักเพียงเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงใดช่วงหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่บรรยายออกมายาก และยากที่จะจัดการและรับมือกับมัน แต่หากว่าเรารักใครสักคน เราก็ควรทำดีกับคนๆนั้นให้มากๆ แต่ถ้าหากความรักจืดจางกลายเป็นความรู้สึกพื้นเพเราก็ไม่ควรที่จะยึดติดกับมันจนมากเกินไป
นิยามแบบตรงประเด็น: Love is just a word. -- The Matrix Revolution นิยามแบบประชดประชัน: "รัก" เป็นหนึ่งในคำที่สะดวกใช้มากที่สุดในโลก เพราะมันสามารถออกมาจากปากของคนที่ไม่รู้ความหมาย ไปเข้าหูของคนที่ไม่รู้ความหมาย แต่สามารถก่อให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกันได้ -- วลาดิมีร์ ปูทัน นิยามตามประสบการณ์: คนที่รักเรา ไม่จำเป็นต้องเอาใจเรา, คนที่เรารัก ไม่จำเป็นต้องรักเราตอบ, การรักคนอื่นเพื่อตัวเองไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเราเป็นมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า คิดมากปวดหัวครับ
^ ^ ^ ...อะไรน่ะพี่แสง -_-' ผมคงจะตอบไม่ได้มากนะครับ เพราะผมก็ไม่รู้ว่้าครอบครัวคุณมีปัญหาอะไรมั่ง ^^' ผมถามคุณหน่อยก็แล้วกันว่าคุณให้เวลากับพ่อ-แม่น้อยเกินไปรึเปล่าครับ ? ความรักของพ่อแม่นั้นเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดแล้วละครับ เพราะเป็นความรักที่เป็นการ "ให้"
ไม่เน่าหรอกค่ะ เราเห็นด้วยนะ หลายครั้งเราเคยถามตัวเองว่าเราเคยรักใครสักคนรึป่าว แต่ เรากลับไม่เคยมีคำตอบสำหรับคำถามนั้นเลย แม้ที่ผ่านมา เราจะมีคนที่เข้ามาในชีวิตบ้าง แต่ทุกครั้งเราก็จะปฏิเสธไป ด้วยความที่กลัวไปล่วงหน้าแล้วว่า จะส่งผลต่อ การเรียน ส่งผลต่อความอิสระ แต่ลึกๆไปแล้วเราว่าคนที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ยังดีกว่าเรามากมาย เพราะเราคิดว่า แม้ในความเป็นจริง จะมีทั้งเจ็บปวดเสียใจ แต่รักก็มีเวลาที่อบอุ่นในช่วงเวลาของมันเองเช่นกัน ซึ่งเราไม่เคยได้รับรู้ เราไม่เคยสัมผัสก็ไม่รุ้เหมือนกันว่าเป็นยังไง ^^ อ่านแล้วเลี่ยนไปรึป่าวไม่รู้ แต่ว่านี่คือที่อยากจะบอกจริงๆหละนะ ^^
มาตอบ (ถาม?) ตามคำเรียกร้อง ลองตอบคำถามผมนะครับ บางทีอาจจะได้คำตอบ ว่า รักคืออะไร? "คนที่ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยคบกับใครเชิงชู้สาวจริงจัง จะมีความรัก หรือรู้จักรักได้หรือไม่?"
ได้สิคะ เพราะรักมีหลายแบบ รักเพื่อน รักพ่อแม่ รักสถาบัน รักในหลวง รักประเทศชาติ รักตัวเอง แค่ยังไม่รู้จักจะรักเพศตรงข้าม แบบที่กล่าวมาแล้วเท่านั้นเอง เนาะ
รัก หรือ อะไร?..... รักเป็นไปได้หลายแบบ อยู่แต่กิริยาของคนนั้นๆว่าเขาจะเป็นคนแบบไหน แต่ล่ะคนรักใครก็แสดงความรักแบบนั้นตามนิสัยตน ขึ้นอยู่กับฐานะของผู้รักและผู้ถูกรักด้วย รักแล้วคาดหวัง - Spoiler คุณถูกคาดหวังไว้เยอะมาก แม่อยากให้จบแพทย์ พ่ออยากให้จบวิศวะ ครูอยากให้สอบผ่านได้เกรดดีๆ หัวหน้าอยากให้เราทำงานที่ยอดเยี่ยม และอื่นๆอีกมากมาย เขาอยากให้เราได้ดีเขาก็แสดงออกมาอย่างนั้น คำพูดที่ว่า "พ่อหวังในตัวลูก ชั้นหวังในตัวนาย ผมหวังในตัวคุณ" ก็เพราะเขาอยากให้เราประสบความสำเร็จไม่ใช่หรือ เขาเอ็นดูเรา รักเรา เขาถึงพูดแบบนั้นไม่ใช่หรือ ไม่่เคยรู้สึกเหรอครับว่าเมื่อเราได้ยินเขาพูดประเภทนี้แล้ว แม้ว่าจะเหมือนมีภาระไว้คอยแบกบนหลัง แต่เราก็ยิ้มได้ และคงมีความสุขหากทำให้พวกเขาพอใจ มันคือความคาดหวัง แต่เป็นความคาดหวังที่เต็มไปด้วยความรัก รักแล้วปล่อย เพราะความเชื่อมั่น - Spoiler เคยมั่งไหม เราจะทำอะไรก็ทำ ตามใจ ไม่ถูกห้ามหรือดุด่า มีบ้างแต่ก็แค่คำเตือน เพราะอะไรกัน... เพราะเขาไม่รักเราหรือเขาถึงไม่สนใจ หมดรักในตัวเราแล้วเหรอ...ไม่ใช่หรอก เพราะเขาเชื่อในตัวเราต่างหาก เขาดูเราแต่ก็ไม่ได้ว่าไม่ได้บ่น ก็เพราะไอ้สิ่งที่ตัวเราทำนั่นเขาก็เห็นว่ามันถูกต้อง เขาเห็นว่าเราโตแล้ว เขาเห็นว่าเราเองก็มีสมอง เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร "ลุยไปเลย ตามใจแก ไปไหนไปกัน เธออยู่ที่ไหนชั้นอยู่ที่นั่น จะทำอะไรก็ตามใจแกเถอะแกโตแล้วนะ" เขาพูดเพื่อให้เรามีความมั่นใจไม่ใช่หรือ หรือคุณได้ยินน้ำเสียงไม่แยแสจากพวกเขา ถ้าเปล่า ก็นั่นแหละ ความรัก ตอนผมอยู่กับพ่อผมเองก็ไม่เคยพูดอะไรกับพ่อนัก พ่อเองก็ด้วยไม่ค่อยซักไซ้ ประมาณว่าจะทำอะไรก็ทำ กลับดึกไม่ว่าแต่ถามนิดหน่อยพอประมาณ แล้วผมจะรู้ได้ไงว่าพ่อรักผม "ปล่อยเขาไปเถอะ เขาโตแล้วนะ" พ่อผมเคยพูดกับแม่ตอนที่แม่อยากให้ผมสอบนายร้อย เท่านี้ผมก็ยิ้มแล้ว(แน่นอนว่าไม่ยิ้มให้ใครเห็น ยิ้มคนเดียว...ไอ้นี่บ้าแน่ๆ...) เพราะเห็นเรามีความสุข - Spoiler คล้ายๆ ข้างบน แต่นี่เพราะเรากำลังทำในสิ่งที่ผิด แต่ไม่ห้ามเลย ดื่มเหล้า ปล่อย.... เล่นไพ่พนัน....ปล่อย อยากได้นู่นได้นี่.....อ่ะซื้อให้ สารพัด นั่นก็เพราะเขาอยากเอาใจเรา เอ็นดูเรา เห็นเรามีความสุขก็ดีใจ แม้ว่านั่นจะทำให้คนที่ตนรักแย่ลงไปก็เถอะ แต่ยังไง มันก็คือความรักเหมือนกัน... ไม่งั้นหยิบการ์ตูนมาอ่าน เที่ยวกับเพื่อน สารพัดอย่างที่เขาไม่อยากให้ทำเขาจะปล่อยเราไปอีกเราะ... ก็เพราะเขารักเรานี่นา เนาะ รักแล้วเป็นห่วง - Spoiler โอ้ยเป็นห่วงกูจัง จะทำอะไรที่ไหนถามตลอด รำคาญ รำคาญมาก เดี๋ยวก็หนีหายไปจริงๆเลย ไม่ก็ ทำไมขังก็ไว้แบบนี้ ไม่ให้กูไปไหนเลย ไม่เอาๆๆๆ หนูอยากเที่ยววว!!! ห้ามโน่นห้ามนี่ บังคับให้เป็นยังงั้นยังงี้ อันนี้ตรงข้ามกับข้างบน เพราะเขารักเราเขาจึงถาม กลัวเราไปโดนอะไรมานี่นา เพราะเขารักเราเขาจึงห้าม เพราะกลัวเราไปทำสิ่งที่เขาห้ามแล้วบาดเจ็บมันจะยุ่ง และเพราะเขาเคยได้ดีกับการทำแบบนี้จึงอยากให้เราทำแบบนั้นด้วย(สอดคล้องกับข้อแรกครับ) เขาไม่ได้แกล้งเรานะ แต่เพราะเป็นห่วงแม้บางทีอาจจะเลยไปถึงขั้นหวงเลยก็เถอะ แม้จะขัดใจเราบ้าง แต่โตขึ้นแล้วจะรู้ ว่าทำไมพ่อแม่ท่านถึงเป็นห่วงเรา ทำไมแฟนถึงซักไซ้ถามโน่นนี่จับผิดกูเหรอ ถ้ายังไม่รู้ ก็ลองเลี้ยงสัตว์ไว้สักตัว สุนัขก็ได้ครับ ตัวเล็กๆยังเด็กอยู่กำลังอินโนเซนส์ แทบอยากจะเอาโซ่ล่ามไว้กลัวมันหนีออกไปแล้วโดนรถเฉี่ยวรถชน การที่เห็นคนที่รักเราดีใจเวลาเห็นเรารอดกลับมาที่บ้านได้เนี่ย มันคงจะดีกว่าเห็นเขาอีกทีกำลังร้องไห้ในงานศพเราจริงไหม? (แต่ถึงตอนนั้นจะมีความรู้สึกไหมอีกเรื่อง) รักแล้วทุ่มเท - Spoiler เพราะถ้าไม่รวยเราก็จะไม่มีความสุข ไม่มีเงินเราก็จะไม่มีความสุข ไม่มีรถเดี๋ยวลูกจะโดนเพื่อนล้อ แฟนจะโดนนินทาว่าเป็นแฟนกับคนจน สารพัด เคยมั่งไหมที่เราได้แต่รอๆๆๆ โทรศัพท์ไปก็โดนตะคอกกลับมาว่า "ทำงานอยู่ ประชุมอยู่ ไม่ว่าง" ใจเตลิดคิดไปโน่นนี่ มันไปมีแฟนใหม่แล้วใช่ไหม พ่อไม่มีเวลาให้หนูสักทีเอาแต่ทำงาน และอื่นๆอีกมากมายที่คิดไปได้ไกลโข มีคนจำนวนมากที่รักแล้วทุ่มเทอยากให้คนที่เรารักมีความสุข เขาจึงทุ่มเท ขยัน ทำงาน ไม่ใช่ว่าไม่สนใจเรานะ เพราะเขาสนใจต่างหาก เขาจึงทำงานไม่ใช่เหรอไง(แม้ว่าเราอยากจะให้สนใจอีกแบบก็เถอะ) (ขอทำTag Spoiler เดี๋ยวคนตาลายเอานะครับ) .................. ถ้าถูกคาดหวังไว้ ถ้าทำได้ก็ลุยซะ ไม่ได้หรือไม่อยากทำก็ช่างมัน กูไม่ทำ เอ้ย! ก็บอกไปตามตรง แม้จะมีปากเสียงกันบ้างแต่ไม่นานถ้าเกิดเขามีความเข้าใจเราขึ้นมา เดี๋ยวก็ยิ้มให้กันอยู่ดี หากถูกปล่อยไปมากๆ เรารู้สึกว่าเขาไม่เทคแคร์กูเล้ย- -"พูดอะไรก็ไม่พูด(ปากแข็งปากไม่ตรงกับใจ ไม่ก็พวกเฉยเมย) นี่ก็ต้องทำใจหน่อย แต่ถ้าอยู่ไปด้วยกันนานๆ น้ำแข็งที่เกาะหัวใจเขาอยู่อาจจะละลายแล้วยอมเปิดปากมาก็ได้ อา น้ำเน่ามากๆเลย- -" ส่วนถ้ามีคนเป็นห่วงนักเพื่อความมั่นใจของเขา เราก็ไปทำประกันชีวิตซะให้หมดเรื่องเท่านี้เขาก็จะแช่งเราตายไม่เว้นวัน ......เอ่อ ก็กลับให้ตรงเวลาหน่อย ไปไหนบอก ขออณุญาติดีๆ ทำตัวให้ซื่อสัตย์ก็ไม่มีปัญหาแล้ว แล้วไอ้พวกบ้าทำงาน นี่ก็ต้องทำใจ- -".... ส่วนทางแก้ไม่รู้ เพราะผมกำลังเป็นอยู่ เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า เราต้องสร้างฐานะตัวเอง จริงไหมTvT!!!! ช่วยไม่ได้น้อง พี่มันจน...(ทุเรศมาก) และนี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอก นั่นก็คือ รักแล้วเข้าใจ .... ถ้าเราเข้าใจกันได้อะไรก็ดีขึ้น...ไม่ว่าความรักแบบไหนหากเข้าใจกันทุกคนก็จะยังยิ้มให้กันได้จริงไหม มองไปที่ดวงอาทิตย์ตรงนั้นสิโรมีโอ...อาาาาา ....มองเห็นความหวังแล้วใช่ไหม อะไรนะ ยังไม่เห็น....อะไรนะ...หา...บอกว่ากูบ้าอีก.... .......................................... ........................... ............. ผมแค่เสนอแง่ว่าหากรักใครแล้วจะมีการกระทำออกมาแบบไหนมั่งน่ะนะ.... อาจจะไม่เกี่ยวกับที่เจ้าของกระทู้อยากรู้ แต่เก็บไปอ่านก็ดีนะครับ เอาเป็นว่าไม่ว่าจะเป็น ความคาดหวัง เป็นห่วง เชื่อมั่น หรืออะไรก็ตามแต่ ลองพิจารณามันดูสักหน่อย ทำความเข้าใจกับมันสักนิด แล้วไตร่ตรองออกมาดูว่านั่นคือความรัก หรืออะไร กันแน่...ความจริงไอ้สิ่งที่ผมพูดมามันไม่จำเป็นที่จะเกิดจากความรักก็ได้ เกิดจากความสงสาร อาวรณ์ เกลียดชัง หรือสมเพช มันได้ทั้งนั้น มันอาจจะเป็นความรัก หรือ...ความเกลียดชังหรือ..สงสารหรือ...อะไร!? เพราะอะไรเขาถึงต้องเป็นห่วงเรา คาดหวังตัวเรา มั่นใจในตัวเรา หา ทำไมกัน โลกนี้เกิดมาจากไหน เราเกิดมาทำไม เพราะอะไร...ทำไมอิวานต้องแอบชอบโรทันด้า ไม่เข้าใจ ผมไม่เข้าใจนะครับว่าเจ้าของกระทู้เกิดผิดหวังอะไรกับความรัก เห็นว่าไม่ได้โดนหักอกก็คงไม่ใช่เรื่องแบบนั้น แต่ไม่ว่ายังไงคุณลองหันหน้าไปหาคนๆนั้นทำความเข้าใจเกี่ยวกับความรักที่เขามอบให้ ทำความเข้าใจเกี่ยวความรักที่เรามีอยู่กับเขา พยายามทำให้เข้าใจซึ่งกันและกัน เดี๋ยวมันก็จะดีเอง แต่ให้ผมเดานะ เจ้าของกระทู้(เคย)กำลังมีความสุขกับบางสิ่งบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม แต่ของสิ่งนั้นได้จากไปเสียแล้ว อาจจะเป็นอนาคต สิ่งของที่ชอบ งานอดิเรกที่รัก หรือเพื่อนที่เคยดีกับเรามากที่สุด.....จะอะไรก็ตามแต่ แต่ผมว่าจขกท คิดถูกแล้วครับ ความรักมันไม่แน่นอน อย่ายึดติดหรือคาดหวังกับมันมากๆ แต่ไม่ใช่เรายึดติดกับมันไม่ได้ คาดหวังไม่ได้ คนที่สำคัญในชีวิตที่สุดของผมตายไป ผมก็ยังรักเขา รักมากๆ แต่ผมก็ยังเดินต่อไปข้างหน้าได้นี่นา(แต่ถ้ามีหลุมผมจะกระโดด น่าน ยังฮาอีกไอ้นี่) เรามีความรักให้คนๆเดียวสิ่งๆเดียวไม่ได้นะ ถ้าสิ่งที่เรารักมันจากไป เราก็ยังมีคนที่รักเราหรือสิ่งที่เรารักอย่างอื่นอยู่ จริงอยู่เราจะไม่ลืมสิ่งนั้น ใช่ เรายังรักมันอยู่ แต่เรายังมีชีวิตอยู่ เราก็พร้อมที่จะหาต่อไปได้........ไอ้สิ่งที่เรียกว่าความรักน่ะนะ รักเป็นสิ่งที่ไม่สิ้นสุด เป็นสิ่งไม่แน่นอน เป็นความผูกพัน เป็นการเห็นคนที่ตนรักมีความสุข รักคือทุกข์ รักคือความเข้าใจ รักคือการแข่งขัน รักคือการจิตใจ รักคือก้าวหน้ากว่าคนอื่นครึ่งก้าว(เดี๋ยวๆ...ชักเลยเถิดแล้ว) สารพัดคนตอบครับ .... ดังนั้น ไม่ต้องคิดอะไรมาก จำเอาไว้ครับ ว่า ความรักคือทุกอย่างในชีวิต~ ถ้าเกิดมาแล้วเกลียดความรัก จะเกิดมาทำไมล่ะเนาะ~ สู้แล้วมีความรักต่อไปครับ อัศวินแห่งความรักโรทันด้า จะอยู่ข้างคุณเอง อร๊างงงงงงงงงง(ตายตอนจบไหมเนี่ยกู)
