Title : Pandora : บทนำ Author : Derick Genre : Mystery / Fantasy / Adventure (Suspense / Thriller or Horror) Rating : G Disclaimer : เป็นเรื่องที่มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงต่ออารมณ์ความรู้สึกในบางฉากบางตอน มีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นและตายเสียส่วนใหญ่ วังวนแห่งความมืดมิด “ เลือกเส้นทางตามที่ท่านปรารถนา ” ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตใด “ ฉันไม่เคยปรารถนาอะไร ” บันไดนับร้อยนับพันขั้น “ มนุษย์มีกิเลสตัณหา ความอยากได้ใคร่มี ” ประตูนับหมื่นนับแสนบาน “ ฉะนั้นจึงไม่มีมีทางที่ท่านจะไม่มีความปรารถนาใดเลย ” แสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวที่ปรากฏอยู่กลางความมืดนั้น แสงสว่างที่ถูกกล่าวขานว่า ‘ความหวัง’ แสงเขียนไขเด่นสว่างท่ามกลางความมืดมิด เงาตกกระทบของมันทอดลงบนใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยหนวดเคราเทิ้มบ่งบอกถึงความมีอายุ ดวงตาสีทองสอดส่ายจับจ้องหนังสือเล่มสีแดงสดในมือ ประสาทหูรับสัมผัสการมาเยือนของใครบางคนที่ซ่อนตัวอยู่ภายในห้อง ๆ นั้น “ ที่มาที่นี่....แสดงว่าใกล้จะเริ่มแล้วสินะ ” ชายสูงวัยเอ่ย ดวงตายังคงมองไปยังหนังสือเล่มเดิมในมือ เสียงหัวเราะคิกคักเบา ๆ ดังลอดออกมาตอบรับ “ ถูกต้องแล้ว....และเช่นเดิม... ” ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจงใจตัดทอนคำพูดประโยคสำคัญ แต่กระนั้นคนฟังก็ไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองหรือมีอารมณ์ขุ่นข้องแต่อย่างใด ซ้ำยังเปรยยิ้ม พยักหน้ารับคำพูดที่ไม่ได้ความหมายนั่น “ หวังว่าคราวนี้คงจะสนุกเหมือนอย่างคราวก่อน ” มือเหี่ยวย่นตามวัยปิดหนังสือลง ค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้นยืนจงใจเอ่ยคำพูดเน้นย้ำถึงเรื่องราวที่ผ่านมาซึ่งแฝงปนอยู่ในถ้อยคำของตน ไม่มีเสียงตอบรับจากคู่สนทนา ส่งให้บรรยากาศเย็นยะเยียบและนิ่งงันมากขึ้นไปอีก พักใหญ่กว่าความเงียบนั้นจะถูกทำลายลงด้วยกระแสลมบาง ๆ ที่จงใจพัดให้เทียนไขเล่มนั้นดับวูบลง เงาดำทะมึนทาบบนผนังแผ่นไม้เก่า ขยายใหญ่ขึ้นตามแรงโทสะ แสงรำไรจากดวงตาสีแดงสว่างนั่นส่องให้เห็น และเน้นย้ำด้วยความวาวโรจน์ยิ่งกว่าเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้โหมกระหน่ำ ดวงวิญญาณซึ่งอยู่ในคราบของเพลิงสีฟ้าลุกพรึบขึ้นรอบร่างผู้มาเยือน ทำให้เห็นได้ชัดถึงเค้าโครงรูปร่างซึ่งดูผอมบางกว่าชายโดยทั่วไป สวมชุดสีสันหลากหลายเช่นตัวตลก ใบหน้าครอบทับด้วยหน้ากากที่เปื้อนรอยยิ้มกว้างตลอดเวลา “ อย่าโกรธเลยท่านผู้นำทาง เราก็แค่หมายความตามจริงเท่านั้น ” ชายชรายังคงไม่เกรงต่อพลังกดดันรอบด้าน เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาอยู่เหนือคนตรงหน้านั้น ทันใดรอยยิ้มที่มีก็กลับกลายเป็นรูปปากแห่งความดุดัน ดวงตาที่แสดงความขี้เล่นใจดีก็กลับกลายเป็นเหมือนสัตว์ร้ายหิวกระหาย เงาที่ทาบทับยิ่งใหญ่ขึ้น ๆ เรื่อย ๆ “ อย่าคิดว่าท่านอยู่ภายใต้พันธสัญญาแล้วจะปลอดภัย คนแปลกหน้าเอ๋ยจงจำ....เมื่อใดที่เจ้าผิดกฎแม้แต่เพียงนิด เมื่อนั้นเจ้าจะต้องถูกสังหารด้วยคมเคียวแห่งยมทูตจากน้ำมือของเราเอง! ” ร่างของตัวตลกที่ถูกเรียกขานว่าผู้นำทางหายลับไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเปลวเทียนที่ดับมอดกลับลุกโชติสว่างขึ้นอีกครั้ง ชายชราผู้ฟังทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ตัวเดิม ยกมือขึ้นปาดเหงื่อไคลที่เกิดจากแรงกดดันอันมหาศาลเมื่อครู่ “ ช่างเป็นคนดีเสียเหลือเกิน...เจ้าตัวตลกเอ๋ย... ” มันคือมหกรรมแห่งความเป็นและความตาย การหลั่งเลือดฆ่าฟันเพื่อแย่งชิงความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียว เกมกลที่ถูกสร้างขึ้นจากสันดานอันหยาบช้าของมนุษย์ “ มนุษย์เอ๋ย...จงร่ำร้อง จงเปิดเผยธาตุแท้ของตน!! ” ====================================== ผู้แต่ง - บทนำสั้น ๆ มาชิมลาง ตอนต่อไปจะลงในอีกสองวัน สั้นบ้างยาวบ้างต้องขออภัยไว้ก่อนล่วงหน้า สำหรับโคเซนไทล์ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะลงได้ไม่เกินวันพรุ่งนี้ครับ ขอบคุณสำหรับตัวละครและผู้อ่านทุกท่าน ^^
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) บทนำสั้นไปนิด แต่ก็น่าติดตามค่ะ ><!!! จะรออ่านตอนต่อไปนะค้า~~
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) น่าสนใจแหะ คงจะเป็นเรื่องออกแนวประลองแย่งชิงสิ่งที่ปราถนาแหละนะ คงจะมันส์มิน้อย จะรอติดตามจ้า
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) หุหุ ดูท่าจะสนุกใช่เล่น เห็นแล้วเราก็อยากแต่งอีกสักเรื่องมั้ง แต่เรื่องเก่ายังหมักดองเหม็นเปรี้ยวอยู่เลยอ่ะ T T ไว้จะติดตามเรื่อยๆนะครับ ทั้งสองเรื่องเลย เป็นกำลังใจให้จ้า
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) โอ้ว บทนำมาแล้ว >[]< ภาษาแตกต่างจากทุกเรื่องคงเป็นเพราะว่าเรื่องนี้เนื้อหาจริงจัง/ซีเรียสสินะ ตัวตลกนั่นจะทำอะไรกันนะ - - อยากอ่านต่อ >[]<!!! มี๊สู้ๆน้าคร้าบ * - */ ผมจะรออ่านตอนต่อไป
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) ทำไมนึกถึงบรรยากาศ มาคุขึ้นมากลายๆกันน่อ ทั้งตัวตลก กับ คนแปลกหน้า (นึกไปถึง บรรยากาศหนังสยองขวัญปีศาจยุคกลางยังไงชอบกล) รออ่านคอร์เรื่องตอนแรก
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) อ่านบทนำแล้ว นึกถึง Fate /stay night ==" สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ ==" บทนำอ่านแล้ว อยากอ่านต่อมากเลยครับ เหอะๆๆ รออ่านอยู่นะครับ^^ ป.ล. สงสัยต้องหาเวลาเอาฟิคตัวเองออกจากไหแล้ว=="
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) เห็นด้วยครับมาคราวนี้ภาษาเปลี่ยนไป ดูเครียดหน่อยๆ แต่พัฒนาได้ดีขึ้น ถ้าไปอ่านKorzentailด้วยจะเห็นได้ถึงพัฒนาการว่าดีขึ้นเรื่อยอย่างเห็นได้ชัด เรื่องนี้แอบเครียดแต่บทนำมาถูกใจครับบอส เรื่องเก่าๆที่ดองไว้อย่าลืมเน้อ กี่เรื่องไม่รู้แต่ผมรออยู่น้า
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) ถูกใจกับบทนำจริงๆค่ะ ได้อารมณ์ลึกลับมืดมนจริงๆ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค้า>w< ปอลอ. เจ้าโย เข็นออกมาซะดีๆเต๊อะ -w-
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) เครียดๆ แต่มีเสน่ห์ น่าติดตาม [action]รอตอนแรกครับ ^^[/action]
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) ถึงจะสั้น แต่กำลังมาได้บรรยากาศดีเลยครับ ทำให้อยากอ่านต่อมากๆเลยครับ เนื้อเรื่องต้องน่าติดตามแน่ๆ แนวภาษาเท่ดีครับ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) บรรยากาศมืดมนลอยมาแต่ไกลเลยค่ะ บทนำสั้นๆ แต่ทำให้รู้สึกอยากติดตามขึ้นมาเลยล่ะค่ะ อยากรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น รออ่านต่อนะคะ^^
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : บทนำ (24/04/51) อ้ากก ชอบบรรยากาศฟิคจิตหลอนแบบนี้ >[]< สุดยอดมากเลยครับ ถูกใจๆๆ (คิดถึงฟิคตัวเอง เมื่อไรเราจะต่อเนี่ย TAT!) ชอบตอนตัวตลกยมทูตออกมากดดันชายแก่ครับ ได้ใจมากๆ รีบๆเอามาลงนะคร้าบ จะรอดู นานๆทีจะมีฟิคมืดมนมากๆทีนึง ปรกติเห็นแต่คอเมดี้
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง (26/04/51) Title : Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง Author : Derick Genre : Mystery / Fantasy / Adventure (Suspense / Thriller or Horror) Rating : G Disclaimer : เป็นเรื่องที่มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงต่ออารมณ์ความรู้สึกในบางฉากบางตอน มีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นและตายเสียส่วนใหญ่ ไม่มีอะไรน่าเบื่อมากไปกว่าการเรียนหนังสือ แต่ก็ไม่มีอะไรน่าสนุกไปกว่าการได้มาโรงเรียน เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลดำเข้ม ดวงตาสีดำทมิฬจัดคิดขึ้นระหว่างการเดินทาง เป็นครั้งที่ร้อยกระมัง ไม่สิ....น่าจะพูดได้ว่าแทบทุกวันมากกว่ากับความคิดซึ่งดูขัดกันแบบนี้ เสียงซุบซิบพูดคุยกันของเหล่านักเรียนหญิงดึงให้สติของเขากลับมา ปกติก็ไม่ได้ใส่ใจคำติฉินนินทาที่เป็นกิจวัตรประจำวันนั่นเท่าไหร่นักหรอก แต่เพราะหัวข้อสนทนาวันนี้มันดึงดูดให้คนที่ชอบเรื่องท้าทายอย่างเขาต้องลองฟัง “ ดูข่าวเมื่อเช้ารึเปล่า? ” “ ข่าวอะไร?? ” “ ข่าวที่ว่ามีพวกวัยรุ่นหลายคนนอนหลับแล้วไม่ตื่นน่ะสิ ” “ ตายแล้ว....แล้วตายรึเปล่า?? ” “ จะเหลือเหรอยะ เห็นพวกหมอออกมาบอกว่าหัวใจวายฉับพลันน่ะ ” คนตายอาจฟังดูไม่แปลกสำหรับโลกในปัจจุบัน มีคนเกิดมาก็ต้องมีคนตายสับเปลี่ยนหมุนเวียนไป แต่ที่น่าสนใจก็คงจะเป็นกลุ่มวัยรุ่นที่อายุไล่เลี่ยกับเขาซึ่งตายพร้อม ๆ กันในช่วงระยะนี้ และที่เห็นจะทำให้เขาหงุดหงิดเป็นที่สุดคงหนีไม่พ้นคำวินิจฉัยบ้า ๆ บอ ๆ ของอาชีพที่ได้ชื่อว่าหมอ นอนหลับ ไหลตาย หัวใจวายฉับพลัน สาเหตุการเสียชีวิตที่ดูจะธรรมดาเสียเหลือเกิน แต่พอคิดถึงจุดผิดปกติหลาย ๆ จุด มันก็ทำให้เชื่อได้ยาก ทำไม....ถึงจงใจจะต้องมาตายพร้อม ๆ กันแบบนี้? นึกแล้วก็ทำให้น่าคิดต่อ เด็กหนุ่มเดินควานหาเหตุผลนับร้อยพันมาประกอบกันไปตลอดทาง โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างหรือผู้คนที่กำลังมองมาทางเขาด้วยอารมณ์หลากหลาย แม้จะไม่ได้เด่นหรือดัง แต่ด้วยหน้าตาที่จัดว่าใช้ได้จึงไม่แปลกเลยที่จะมีคนสนใจ เขาวางกระเป๋าลงบนโต๊ะเรียนบริเวณริมหน้าต่าง ก่อนทรุดกายลงนั่ง ดวงตาสีเข้มเหม่อมองออกไปภายนอก ขบคิดราวกับตนเป็นผู้กุมคดีปริศนานี้ไว้ในมือ “ เหม่ออะไรอยู่วะหลง! ” เสียงเรียกพร้อมการทักทายที่ดูจะหนักไปสักนิดทำเอาเด็กหนุ่มหน้าแทบคะมำลงบนโต๊ะ อวิ๋นหลงเหล่มองเพื่อนที่อาจเรียกได้ว่าสนิทที่สุดของตน “ ไอ้ยู...เมื่อไหร่แกจะเลิกทักแบบนี้เสียที เกิดตายขึ้นมาจริง ๆ จะทำไงวะ ” เด็กหนุ่มผู้มีเส้นผมสีดำเกาศีรษะแก้เก้อ “ แหม....คุณชายหลงก็ ทำขวัญอ่อนไปได้ ว่าแต่แกเหม่อไรวะ? ” ร่างสูงชะลูดเกินวัยเอื้อมมือคว้าเก้าอี้ข้างกาย ลากมานั่งข้าง ๆ เพื่อนตน “ ได้ยินข่าวเมื่อเช้ามะ? ” อวิ๋นหลงถอนหายใจยาวให้กับนิสัยของอีกฝ่าย ยูทุบกำปั้นลงบนมือพลางอ้าปากร้องอ๋อ “ เอาอีกแล้ว....ทำไมแกชอบสนเรื่องแบบนี้นัก คราวก่อนยังไม่เข็ดหรือไงกัน... ” ดวงตาสีฟ้าอมเขียวเหล่มอง เหมือนจะเยาะให้กับความแส่หาเรื่องจนโดนดีเข้าของเขาที่มักเจออยู่เป็นประจำ เด็กหนุ่มนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคราวก่อน ที่เขาเผอิญไปได้ยินเรื่องลึกลับภายในโรงเรียนเข้า จนเนื้อตัวสั่นต้องลงแรงมาสำรวจด้วยตัวเองจนได้ และสุดท้ายสิ่งที่เจอก็ทำเอาเขาเกือบซวยไปตลอดชีวิตนักศึกษามัธยมปลาย ก็ไอ้เสียงประหลาดยามค่ำนั่นมันดันเป็นเสียงของอาจารย์คนหนึ่งที่กำลัง..... “ นึกแล้วก็ขนลุกว่ะ ทำไปได้.... ” คนเป็นเพื่อนหัวเราะร่วน “ หนังสดน่ะเว้ย ” “ สดแบบนี้ก็ไม่เอาเหมือนกันว่ะ ” ยูนึกถึงเรื่องที่พูดค้างไว้ขึ้นมาได้ “ เออ...ว่าแต่นายสงสัยอะไรอ่ะ?? ” “ เหมือนที่ทุกคนสงสัย ทำไมถึงตายพร้อม ๆ กันได้มากขนาดนั้น ” อวิ๋นหลงเอ่ย คนถามทำท่านิ่งคิด แม้จะดูเป็นคนบ้า ๆ บวม ๆ นิดหน่อยก็เถอะ แต่ยูก็เป็นถึงนักเรียนที่สอบติดท็อปของชั้น แถมยังมีความสามารถหลากหลายจนเป็นที่ต้องตาต้องใจของใครหลาย ๆ คน จนปัจจุบันเขาก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมหมอนี่ถึงได้มาคบกับคนนิ่งเงียบที่ถูกเรียกว่าตายด้านอย่างเขาได้ “ ไม่ได้ตายอย่างเดียวหรอกนะ รู้สึกว่าที่หลับไปเฉย ๆ แต่ไม่ตายก็มี ” อีกฝ่ายเอ่ย ดวงตาสีดำสนิทเบิกกว้างเท่าไข่ห่าน ตกใจกับคำที่ได้ยิน “ หมายความว่ายังมีคนหลับไม่ตื่นอีกงั้นเหรอ?? ” ยูพยักหน้า “ ถูกแล้ว ได้ข่าวจากวงในว่าคนที่ตายมีแค่หนึ่งในสี่ของผู้หลับไม่ตื่นด้วยซ้ำ แถมพวกแพทย์ที่วินิจฉัยก็ออกมาบอกว่าอาจเกี่ยวข้องกับความฝันก่อนจะเกิดอาการหรือก่อนตาย ” “ ฝัน....ตลกน่า หาข้อเท็จจริงไม่ได้ก็โยนความผิดกลับไปให้คนตายหรือไง ” “ นายหมายความว่าไงวะ? ” เด็กหนุ่มตัวสูงกว่ากล่าวอย่างสงสัย อวิ๋นหลงอธิบาย “ มีเครื่องมืออะไรไหมล่ะที่พิสูจน์ได้ว่าก่อนตายคนเราฝันถึงอะไร อย่าว่าแต่ก่อนตายเลย แค่คนปกติยังตรวจสอบไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ที่สำคัญมันก็เป็นไปได้ถ้าหากเราฝันไม่ดีแล้วจะช็อคตายไป แต่แบบนั้นมันก็ดูเอาเปรียบอยู่ดี ” “ ยกข้ออ้างที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้สินะ.... ” ยูเสริม จริง ๆ แล้วหัวข้อที่เขาสองคนสนทนากันในวันนี้ไม่ได้มีแต่พวกเขาหรอกที่สงสัย มันกลายเป็นข่าวลือข่าวใหญ่ในช่วงรอบวัน ซ้ำยังเกิดเหตุการณ์เกรงกลัวการนอนตามติดมากอีก ทำให้พวกที่ชอบแอบนอนกลางวันพากันขนหัวลุกตั้งใจเรียนเป็นการใหญ่ “ อาจารย์แกคงนึกดีใจกับเหตุการณ์นี้แทนตกใจอ่ะนะ ” เขาพึมพำเมื่อเห็นใบหน้าแย้มยิ้มของอาจารย์ผู้สอน เสียงออดดังบ่งบอกเวลาเลิกเรียน อาจเพราะวันนี้เขามัวแต่คิดนู่นนี่จนลืมเตรียมตัวกลับบ้านก็เป็นได้ ทำให้ต้องยืดเวลาในช่วงเย็นออกไปอีกเล็กน้อย และนั่นก็พอจะทันที่ใครสักคนจะปรากฏตัว “ ไม่ทราบว่าคุณชายหลงจะไปไหนหรือคะ? ” เสียงหวานเอ่ยเมื่อเห็นเด็กหนุ่มกำลังรีบก้มหน้าก้มตาเดินออกจากห้องเรียน “ พะ....พี่โรส.... ” ใบหน้าที่มักจะนิ่งเปลี่ยนไปเป็นคนละคน หญิงสาวเจ้าของเส้นผมสีน้ำตาลเหลือบทองกล่าว ขาเรียวยาวย่างสามขุมเข้ามาใกล้ ดวงตาสีน้ำตาลของเธอปะทะเข้ากับดวงตาสีดำของอวิ๋นหลงที่มองมา “ นายต้องไปที่ชมรมอวิ๋นหลง!! ” ว่าแล้วก็คว้าแขนลากไปอย่างไม่สนใจเสียงประท้วงสักนิด ยูที่นั่งมองเหตุการณ์หัวเราะร่วน “ เพราะความใจดีของแกแท้ ๆ ” เรื่องมันเกิดจากความใจดีอันผิดจากท่าทีภายนอกนั่น พี่โรส...หรือโรเซส ฮัลเมอวีน่า รุ่นพี่สาวสวยซึ่งเป็นที่กล่าวขานกันในโรงเรียนมีปัญหาเรื่องจำนวนคนของชมรม พออวิ๋นหลงเห็นท่าทีเศร้าของเธอก็ดันไปรับปากว่าจะเข้าเป็นสมาชิก ผลสุดท้ายพอชมรมพ้นวิกฤต เขาก็ดันถูกห้ามไม่ให้ลาออกด้วยเหตุผลที่ว่า ‘เป็นตัวดูดสาว ๆ ให้ชมรม’ แม้จะเป็นชมรมดนตรี แต่ในโรงเรียนก็แตกแยกเป็นหลายประเภทเสียเหลือเกิน ส่วนยูนั้นอยู่ชมรมกีฬาหวาดเสียว (เอ็กซ์สตรีม) ซึ่งได้รับความนิยมมากจากเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่ชอบความท้าทาย จะมีก็เขานี่แหละที่หลุดคอกออกมา “ คนอื่นเขาขึ้นเพลงใหม่กันไปแล้ว แต่นายยังอยู่เพลงเดิมอยู่เลยนะ แถมเข้าซ้อมหรือก็เปล่า อยากจะจบไหมคะคุณชายหลง? ” เธอเอ่ยด้วยใบหน้าใจดีที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา ทำให้อวิ๋นหลงสงสัยยิ่งว่าเธอแกล้งหรือทำจริง ๆ กันแน่ “ อ่า..... ” “ นี่พี่ว่าจะให้เธอเป็นประธานชมรมคนต่อไปด้วยนะ ” ยังไม่ทันจะอ้าปาก ความซวยหนักกว่าเก่าก็เข้ามาเยือน ให้เป็นสมาชิกก็เกินพอแล้ว นี่ยังจะให้เป็นประธานชมรมอีก ไอ้คนที่ความสามารถด้านดนตรีร่อแร่อย่างเขาเนี่ยนะ!! มีหวังได้ยุบชมรมจริง ๆ แน่คราวนี้ สุดท้ายก็ถูกเคี่ยวจนสามารถผ่านเพลงเก่ามาได้ โชคดีที่เขาเป็นคนที่ความจำดี สามารถจดจำอะไรได้ในระยะเวลาเพียงสั้น ๆ ทำให้สามารถท่องโน็ตเพลงที่ลืมไปเสียนานและบรรเลงมันอกมาได้อย่างไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไหร่ กลายเป็นโดนด่าหาว่ามีพรสวรรค์แต่ไม่ใช่เสียนี่ เวลาล่วงเลยมาจนเย็นกว่าเขาจะโดนปล่อยตัว แต่ปรากฏว่าบรรยากาศที่น่าจะเงียบเหงาราวป่าช้าดันครึกครื้นขึ้นมาผิดปกติ ด้วยหลาย ๆ คนกำลังนัดกันจะไปค้างที่บ้าน เหตุเพราะกลัวว่าจะนอนหลับแล้วไม่ยอมตื่นขึ้นมาอีกดังในข่าว “ เหอะ...ถ้ามันเกิดขึ้นกับใครก็ได้ โลกนี้คงมีแต่คนตายกับคนหลับไม่ตื่นไปแล้วล่ะ ” อวิ๋นหลงพึมพำ ทุกครั้งที่กลับถึงบ้านเด็กหนุ่มจะไม่สนใจทักทายใครแล้วตรงขึ้นห้องของตนทันที เขาถือว่าตนเองไม่มีสิทธิที่จะเป็นคนในครอบครัวนี้ด้วยซ้ำ ไม่สิ....ไม่ควรจะต้องอยู่ในบ้านนี้เสียมากกว่าหากจะต้องโดนคนอื่น ๆ ปฏิบัติกับตนไม่ต่างอะไรกับคนนอกแบบนี้ หากดูแค่ผิวเผินก็เหมือนว่าอยู่ในตระกูลเศรษฐีมั่งมี แต่ใครจะรู้บ้างว่าชีวิตจริงเขาจะเจออะไรมาบ้าง แต่ไม่ได้ร้ายแรงด้วยบารมีของผู้เป็นพ่อที่ค้ำหัวอยู่ แต่ก็ไม่ได้สบายขนาดนั่งกินนอนกินได้ ผ่านมาเกือบค่อนชีวิต เขาควรจะต้องชินเสียที “ น่าเบื่อก็คือน่าเบื่อล่ะนะ ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ ส่งให้คนภายในห้องกว้างสะดุ้ง “ คุณหนูคะ คุณท่านเรียกให้ไปพบที่ห้องทำงานค่ะ ” แม่บ้านสูงวัยกล่าวด้วยท่าทีนอบน้อมก่อนจะขอตัวไป อวิ๋นหลงยืนอยู่หน้าบานประตูไม้สัก ดวงตาสีดำเข้มจ้องมองอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเคาะประตูขออนุญาตผู้อยู่ภายใน ซึ่งได้เป็นเสียงทุ้มเข้มแฝงด้วยอำนาจตอบรับกลับมา ชายสูงวัยเมียงมอง “ มาแล้วรึ... ” เขาละจากกองเอกสารตรงหน้า เดินมาหาหนึ่งในลูกชายตนเอง “ พ่อต้องขอโทษด้วยที่ไม่มีเวลาอยู่แสดงความยินดีที่เราสอบเข้าเรียนได้ ” “ ไม่เป็นไรครับ ผมรู้ว่าพ่อมีธุระยุ่ง ” คล้ายจะเข้าใจแต่ก็อดจะเหน็บแนมไม่ได้ ธุระมากมายแค่ไหน ถึงกับไม่อาจปลีกตัวมางานวันสำคัญของลูกชายตนเองได้ ทั้ง ๆ ที่ทีลูกคนอื่น ๆ กลับไม่เคยพลาดสักครั้ง แต่อย่างว่าละนะ....ก็แค่ลูกเมียน้อยเท่านั้น จะไปสำคัญเท่าเมียหลวงได้อย่างไร “ อย่าพูดแบบนั้นสิ วันนั้นพ่องานยุ่งจริง ๆ เอาเป็นว่าพ่อจะชดใช้ให้ อยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม? ” เด็กหนุ่มส่ายหน้าทันควัน “ ไม่ครับ ” “ ไม่ต้องเกรงใจพ่อหรอก อยากได้อะไรก็บอกมาเถอะ ถือว่าเป็นของขวัญจากพ่อ ” “ ไม่มีจริง ๆ ครับ ” อวิ๋นหลงยังคงยืนกรานคำเดิม ไม่ใช่น้อยใจหรือเง้างอนอะไรอย่างใด แต่เขาไม่มีของที่อยากจะได้เป็นพิเศษเลยจริง ๆ อาจเพราะช่วงชีวิตที่ผ่านมาอยากได้อะไรแล้วไม่เคยได้ อยากทำอะไรแล้วไม่เคยได้ทำ เลยติดเป็นนิสัยจนไม่อยากคาดหวังอะไรอีก “ แค่นี้ผมก็มีพร้อมทุกอย่างแล้วครับ พ่อไม่ต้องลำบากหรอก ” เขาให้เหตุผลที่ทำให้อีกฝ่ายยากจะฝืนใจได้ อวิ๋นหลงปิดประตูห้องอย่างช้า ๆ เดินตรงไปยังเตียงนอนตรงกลางพลางทิ้งตัว ดวงตาสีดำแงนมองเพดานขาวสะอาด หวัง.....ความหวัง....ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่เพราะไม่เคยได้สัมผัสกับปลายทางนั้นจึงไม่อาจยอมรับ แต่ครั้นจะพิสูจน์....ก็กลัวว่าจะต้องเสียใจอีก “ แล้วชีวิตนี้เราหวังอะไรกันแน่?? ” เขาพึมพำ มองมือของตนเองที่กำแน่นอยู่ ================================= ผู้แต่ง - มีการเปลี่ยนแปลงนิสัยของตัวละครให้เข้ากับเนื้อเรื่องแน่นอนครับ แต่จะมากหรือน้อยต้องขึ้นอยู่กับว่าท่านสมัครมาได้เข้ากับบทบาทมากแค่ไหน มีคนว่าคล้ายเรื่องเฟทผมไม่ได้นึกถึงเลยนะนั่น แต่ปรากฎว่ามันคล้ายกันจริง คล้ายมากเลยล่ะครับ แต่อาจจะโหดกว่าปานกลางถึงมาก เหอ ๆ จงใจทำให้มืดมนครับ ตายก็อย่าว่ากันเน้อ ทำไมถึงต้องเป็นตอนของตัวละคร นั่นสิทำไม....ฮา เพราะตัวละครแต่ละตัวในเรื่องมีความสำคัญและมุมมองแตกต่างกันครับ แน่นอนว่าทำให้เราสามารถมองเนื้อเรื่องได้ลึกยิ่งขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำทุกตัวนะครับ จะยกมาแต่เฉพาะตัสละครที่สมัครมาแปลกและน่าสนใจเท่านั้น ผมไม่บอกแล้วกันนะครับว่ามีใครออกบ้างในแต่ละตอน อ่านกันคงทราบได้อยู่แล้วเพราะผมคิดว่าไม่ได้ให้ตัวละครออกมาแบบไม่รู้เรื่อง เหอ ๆ แต่ออกก่อนใช่ว่าจะเป็นตัวเอกหรืออยู่นานกว่าชาวบ้านเขานะครับ บอกก่อนว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ในฟิคนี้ ขออภัยที่สั้น มันเป็นพาร์ทตัวละครเลยทำให้หมดแค่นั้นจริง ๆ ไว้รอตามดูแล้วกันครับว่าตอนหน้าจะเป็นตัวละครไหน ผมไม่แน่ใจว่าจะมากเท่าไหร่ แต่ไม่ต่ำกว่า 3 ตัว อาจทำสลับกับการเดินเรื่องหลักครับ เพราะแต่ละจุดมันเชื่อมโยงกันอยู่แล้ว ประมาณว่าพอเหมาะกับจะทำตัวละครไหนผมก็จะดึงมาทำ ขอบคุณสำหรับความสนใจและการติดตามนะครับ รวมถึงกำลังใจจากทุกท่านด้วย ^^
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) โอ้ว..ออกมาเเล้วตอนเเรก.. มาเป็นเเบบพาร์ทตัวละครเด่นของเเต่ละครหรือนี่ อืมต้องคอยติดตามต่อไป
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) มืดมน =[]=!! มืดมนจริงๆ รู้สึกได้เลยฟิคนี้ ชักจะเข้าใจแล้วว่าทำไมคำถามถึงเกี่ยวกับความฝัน =[]=! น่าสนใจมากมาย การเขียนแบบนี้ก็ดีนะ 'w') น่าจะกระจายบทได้ดี ^^ สู้ๆนะฮะมี๊ คอยติดตามเสมองับ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) มืดมน จริงๆนะนี้ แต่ ยิ่งมืดมน ยิ่งน่าติดตาม กางมุ้ง กางหมอน นอนรอตอนต่อครับ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) เหมือนเฟทเหรอ.....ผมว่าไม่นะ - -* แต่มันมืดๆยังไงชอบกลแหะ จงใจเขียนฟิคสองเรื่องสองอารมณ์รืเปล่าคับเนี่ย คุคุคุคุคุ ปล. เจ๊ยู ผมเข้นตอนใหม่ลงไปนานแล้วนะเฟ้ย
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) เหมือนรึเปล่าไม่รู้เพราะไม่เคยอ่านเรื่องเฟท (ได้ยินแล้วนึกถึงกันดั้มทุกทีสิน่า) ผมว่ามาคราวนี้น่าสนใจมากๆ ไม่สิจะให้พูดไป ผมว่าเรื่องนี้โครเรื่องดูน่าสนใจ แต่งได้ดี อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงอารมณ์ร่วม มาครั้งถึงถือว่าดีจริงๆ ยอดเยี่ยมครับผม ^ ^ จะรอตามตอนต่อไปครับ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเกี่ยวกับความฝัน แต่ที่ชอบฟิคนี้เพราะความสมจริงในตัวละคร ทำให้บรรยากาศการดำเนินเรื่องดูซีเรียสขึ้นมาทันทีครับ ว่าแต่หวินหลงจะหวังอะไรน้า ในเมื่อชีวิตค่อนข้างจะสุขสบายปานนั้น
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) ........ว้าว........ เดินเรื่องได้น่าสนใจมาก ทุกอย่างแลดูน่าค้นหาไปหมด อ่านแล้วติดง่ะ .......... มาร็วๆนะ จะอ่านๆๆ !
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 : อวิ๋นหลง UP!! (26/04/51) สนุก+น่าติดตาม รู้สึกอย่างนี้ตั้งแต่อ่านครับ ทำให้รู้สึกโหยหาฟิคแนวนี้จริงๆ แบบแต่งได้น่าติดตามด้วยครับ ไม่อยากเดาไม่อยากคิดไรต่อเอง อยากอ่านต่อครับ รบกวนมาต่อเร็วๆนะครับ ขอบคุณครับ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 UP!!แจ้งข่าว แจ้งข่าวครับ ตั้งแต่เดือนนี้จนถึงเดือนกรกฏาคม ผมคงไม่สามารถอัพฟิคได้ทั้ง 2 ฟิคเลยนะครับ เพราะผมติดงานสำคัญมาก เลยมาแจ้งข่าวพร้อมทั้งขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย งานที่ผมทำก็คือแต่งฟิคขายงาน CP 11 ที่จะมีขึ้นตอนต้นเดือน กรกฎาคม เลยไม่มีเวลาเขียนจริง ๆ ครับ ยังไงถ้าเสร็จไว ผมจะมาต่อแน่นอนครับ ขอบคุณและขออภัยเป็นอย่างยิ่งเน้อ
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 UP!!แจ้งข่าว อ่าทำใจเล็กน้อย (ตอนแรกนึกว่าจะบอกว่าฟิคล่มแล้วนะเนี่ย หรึๆๆๆ) ว่าแล้วก็รอให้ดองได้ที่
Re: [Fic รับสมัคร] Pandora : ตอนที่ 1.1 UP!!แจ้งข่าว ^^ มาตามติดตอนที่ 1 ค่ะ หดหู่ดีจังกับหลง =w=" =A=" เป็นลูกเมียน้อยที่หดหู่ได้ใจมากค่ะ รอติดตามดีกว่าว่าเมื่อไหร เรจังจะได้ออกงิ