แบบว่าเป็นงานที่ปั่นสุดๆ หมดนี่ทำเสร็จในสองวันจาก สายๆของวันหนึ่ง ไปเสร็จอีกทีตอน11โมงของอีกวัน แอบงีบไปราวๆชั่วโมงนึง เนื่องจากเกิดอาการจับจด คลิกที่ไอค่อนยางลบ แล้ว ถูๆๆๆๆ ค้าง.... เลยไปนอนพักนึงแล้วตื่นมาทำต่อครับ ทั้งหมด10รูปและปกหน้า ปกหลัง เสร็จแล้วให้รุ่นน้องเอาไปทำเป็นเล่ม แล้วส่งอาจารย์ ซึ่งจะถูกนำไปมอบให้เด็กๆในต่างจังหวัดต่อไปครับ ไม่ค่อยสวยเท่าไร เทียบไปราวๆการ์ตูนกัด แต่ก็พยายามทำให้ดูดีที่สุดในเวลาอันจำกัดครับ นั่งดูPrince of Egypt หลายรอบมากเพื่อหาไอเดียสำหรับฉากที่จะวาด แล้วก็นั่งแคปภาพเพื่ออ้างอิงสีด้วย อย่างน้อยช่วยให้ประหยัดเวลาในการออกแบบตัวละครไปได้ เชิญทัศนา โมเสส เจ้าชายแห่งอียิปต์ (Prince of Egypt) ลงสีแบบฟรีแฮนด์ มันเร็วดี ณ อาณาจักรอียิปต์โบราณที่มีฟาโรห์ปกครอง ในรัชสมัยของฟาโรห์เซติที่1 วันหนึ่งโหรหลวงของวังได้ทำนายว่าจะมีเด็กที่เกิดในช่วงเวลานี้จะเป็นผู้ทำให้อียิปต์วุ่นวายและจะเป็นภัยต่ออำนาจของฟาโรห์ ฟาโรห์เป็นกังวลมากจึงรับสั่งให้ทหารฆ่าเด็กที่เกิดในวันนี้ทั้งหมด แต่มีทาสหญิงชาวยิวผู้หนึ่งที่มีบุตรชายวัยทารก นางไม่อยากให้ลูกถูกฆ่าตายจากคำสั่งดังกล่าว นางจึงตัดสินใจนำลูกของนางใส่ตะกร้าหวายและลอยน้ำ นางได้อธิษฐานต่อพระผู้เป็นเจ้าให้ช่วยคุ้มครองลูกของนางให้เป็นผู้ที่จะมาปลดปล่อยชาวยิวจากการกดขี่ของพวกอียิปต์ เหมือนกับพระเจ้าจะเป็นใจ ตระกร้าของเด็กน้อยนั้นลอยไปตามแม่น้ำโดยไม่เจออันตรายเลย ในที่สุด ตระกร้าของเด็กน้อยก็ลอยไปติดที่ท่าน้ำหน้าพระราชวังของราชินีอียิปต์ ขณะนั้นนางกำนัลของราชินีกำลังซักผ้าอยู่ริมน้ำ และได้ยินเสียงเด็กน้อยแว่วมาแต่ไกล นางกำนัลจึงมองหาต้นตอของเสียง และก็รู้ว่ามันมาจากตะกร้าที่ติดอยู่ตรงกอหญ้าใกล้ท่าน้ำ นางกำนัลจึงช่วยกันนำตะกร้าขึ้นมา และเมื่อเปิดดูข้างในก็พบเด็กน้อยหน้าตาน่ารัก นางกำนัลจึงพาเด็กน้อยไปหาเจ้าหญิง เมื่อเจ้าหญิงเห็นก็เกิดความรักใคร่ และตัดสินใจเลี้ยงเหมือนดั่งลูกชายแท้ๆ และได้สั่งนางกำนัลว่า “มิให้บอกว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกชายเรา” แล้วหันไปบอกกับเด็กน้อยว่า “ต่อไปนี้เจ้าเป็นลูกของข้า ข้าขอตั้งชื่อเจ้ามาโมเสส โมเสส ที่แปลว่า ผู้รอดจากน้ำ” โมเสสก็ถูกเลี้ยงดูและได้รับการศึกษาอย่างดีเยี่ยงกับเจ้าชายองค์อื่นๆ จนในที่สุดโมเสสก็เติบโตเป็นเจ้าชายหนุ่มที่สง่างาม มีความเฉลียวฉลาด และอ่อนโยน วันหนึ่งโมเสสรู้สึกเหนื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตในวัง จึงแอบปลอบตัวไปเที่ยวนอกวัง ขณะที่ได้ออกไปเที่ยวได้พบพวกทาสชาวยิวที่ถูกทหารอียิปต์ใช้แรงงานอย่างหนัก และขณะนั้นโมเสสก็เห็นชายแก่กำลังถูกทหารอียิปต์ทำร้าย จึงเข้าไปช่วย ทหารอียิปต์ไม่รู้ว่าเป็นเจ้าชายจึงการต่อสู้กันและโมเสสก็เผลอทำร้ายทหารบาดเจ็บ เมื่อเรื่องนี้รู้ไปถึงองค์ฟาโรห์ก็ทรงเกรี้ยวมากและสั่งลงโทษโมเสสอย่างหนัก โมเสสเกิดความน้อยใจ จึงถามองค์ฟาโรห์ไปว่า “ทำไมท่านทำกับข้าอย่างนี้ ท่านทำเหมือนว่าข้าไม่ใช่ลูกของท่าน” ซึ่งฟาโรห์ก็ตอบกลับไปอย่างโกรธกริ้ว “เจ้าไม่ใช่ลูกของข้า ลูกหลานของข้าต้องไม่ทำให้ราชวงศ์แปดเปื้อน” โมเสสไม่เข้าใจในคำพูดของฟาโรห์จึงได้ถามว่าหมายความอย่างไร แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบกลับมา โมเสสจึงกลับไปถามมารดา พระมารดาจึงตัดสินใจบอกความจริงว่าโมเสสไม่ใช่ลูกแท้ๆ เมื่อรู้ความจริง โมเสสก็รู้สึกเสียใจมากจึงตัดสินใจหนีออกจากวัง โมเสสเดินทางไปเรื่อยๆ ท่ามกล่างทะเลทรายอันร้อนระอุ จนได้พบกับชนเผ่ามีเดียน ที่เป็นชนเผ่าที่สงบสุข พวกมีเดียนให้การตอบรับโมเสสเป็นอย่างดี โมเสสรู้สึกยินดีและมีความสุข ที่ได้ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ต้องแก่งแย่งชิงดีกับใคร วันหนึ่งในยามเช้า โมเสสได้พาฝูงแพะออกไปเล็มหญ้า ขณะนั้นเขาก็เห็นแพะตัวหนึ่งแตกฝูงออกไป แพะตัวนั้นเดินเข้าไปในถ้ำหิน โมเสสจึงตามเข้าไป แต่สิ่งที่เขาได้พบและทำให้เขาตกตะลึงกับภาพที่เห็น คือ เขาเห็นต้นไม้ยืนต้นตาย แต่ต้นไม้นั้นกลับเปล่งแสงจ้าออกมา ทันใดนั้นโมเสสก็ได้ยินเสียงออกมาจากต้นไม้ถามว่า “เจ้าเป็นใคร” โมเสสตกใจจึงตอบกลับไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ “เราคือโมเสส แล้วท่านเป็นใคร” ต้นไม้ก็ตอบกลับมาว่า “เราคือพระเจ้าของพวกเจ้า เราคือพระเจ้าของอับบราฮัม ยิศอัค และยาคอบ” โมเสสจึงถามไปว่า “ท่านต้องการให้ข้าทำอะไรอะไร” พระเจ้าตอบกลับมาว่า “เจ้าคือคนที่เราเลือก เจ้าเป็นผู้ที่ปลดปล่อยชาวยิวทั้งหลายให้พ้นจากการเป็นทาส และนำพวกเขาไปยังดินแดนอิสราเอลอันสมบูรณ์” แต่โมเสสไม่กล้ารับปาก “แต่ข้าไม่สามารถ ข้าจะเอาอะไรไปสู้กับชาวอียิปต์” พระเจ้าตอบว่า “ เราจะมอบพลังให้แก่เจ้า เจ้าจงเดินทางไปปล่อยปลดพวกเขา” ทันใดนั้นแสงสว่างไสวนั่นก็พลันหายวับไป เหลือเพียงต้นไม้ดั่งเดิม โมเสสตัดสินใจเดินทางไปยังอียิปต์พร้อมภารกิจอันยิ่งใหญ่ โมเสสเดินทางไปถึงอียิปต์ และเข้าไปในวังเพื่อเข้าเฝ้าองค์ฟาโรห์ โมเสสกล่าวไปว่า “เราอยากให้ท่านปลดปล่อยชาวยิวทั้งหลาย” ฟาโรห์ได้ยินดังนั้นจึงกริ้ว และไม่ยอมปลดปล่อยชาวยิวเป็นเด็ดขาด โมเสสจึงแสดงปาฏิหาริย์โดยการโยนไม้เท้า และไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงูเห่ายักษ์ ซึ่งสร้างความตกตะลึงให้กับฟาโรห์และคนในท้องพระโรงเป็นอย่างมาก โมเสสจึงได้ขู่ว่า “ถ้าท่านไม่อยากให้ยิปต์ต้องวุ่นวาย จงปลดปล่อยชาวยิวเสีย” ซึ่งฟาโรห์ก็ปฏิเสธ และสั่งให้พวกยิวทำงานให้หนักขึ้น เป็นผลให้พวกชาวยิวโกรธแค้นโมเสสมากที่ทำให้พวกตนต้องเดือนร้อน จึงได้ต่อต้านโมเสสเป็นการใหญ่ แต่โมเสสได้อธิบายให้ชาวยิวฟังว่า “เรามาเพื่อปลดปล่อยพวกท่านตามคำสั่งของพระเจ้า” แต่ชาวยิวไม่เชื่อ โมเสสจึงได้แสดงปาฏิหาริย์อีกครั้ง โดยการนำไม้เท้าจุ่มลงไปในแม่น้ำ และทันใดนั้นแม่น้ำก็กลายเป็นเลือดแดงทั่วไปหมด พวกชาวยิวเห็นจึงตกใจและเชื่อในโมเสส เพราะฟาโรห์ไม่ยอมปล่อยชาวยิว ดังนั้นพระเจ้าจึงบัลดาลให้เกิดภัยแล้งและโรคระบาด ทำให้ชาวอียิปต์ล้มตายเป็นจำนวนมาก และมีบางส่วนที่อพยพออกจากอียิปต์ ทำให้ฟาโรห์ทรงพิโรธ กล่าวว่าโมเสสเป็นต้นเหตุทั้งหมด จึงตรัสไปว่า “จะไม่ยอมปล่อยพวกทาสยิวเด็ดขาด” ดังนั้นในคืนนั้นโมเสสจึงถามพระเจ้าว่าทำอย่างไรดี พระเจ้าจึงโมเสสว่า “คืนนี้เราจะเอาชีวิตลูกชายคนโตของพวกอียิปต์ เจ้าจงสั่งชาวยิวทุกคนให้นำเลือดแพะไปทาที่ประตูบ้าน ถ้าข้าเห็นรอยเลือดที่ประตูข้าจะไม่เอาชีวิตพวกเขา” และคืนแห่งความวิปโยคก็ผ่านไป รุ่งขึ้นทั่วทั้งอียิปต์มีแต่ความโศกเศร้าจากการจากไปของเด็ก รวมทั้งโอรสของฟาโรห์ด้วย ฟาโรห์เสียใจมากจึงตัดสินปลดปล่อยชาวยิวทั้งหมด พวกชาวยิวพากันเดินทางออกจากอียิปต์ โดยมีโมเสสนำทาง ขณะที่ฟาโรห์โกรธแค้นโมเสสเป็นอย่างมากที่เป็นเหตุทำให้ลูกชายตาย จึงได้ยกทัพตามไปเพื่อบดขยี้ชาวยิว ทันใดนั้นพระเจ้าจึงบันดาลให้ท้องฟ้ามืดมัว มีฟ้าผ่าไปยังพวกทหารชาวอียิปต์ และบันดาลให้เกิดเสาไฟขวางกองทัพของพวกอียิปต์ แต่โมเสสต้องเจอปัญหาหนัก เมื่อเบื้องหน้าคือทะเลอันกว้างใหญ่ โมเสสจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าอีกครั้ง ให้นำพาชาวยิวข้ามทะเลอย่างปลอดภัยและโมเสสก็จุ่มไม้เท้าลงไปในทะเล และทันใดนั้นทะเลทั้งสองข้างก็แหวกออกจากกัน โมเสสจึงพาชาวยิวข้ามไปตามพื้นก้นทะเล จนไปถึงดินแดนฝั่งตรงข้าม ขนาดที่ทหารอียิปต์ก็ตามมา แต่ทันใดนั้นน้ำทะเลที่แหวกออกถาโถมใส่พวกทหารและพัดพาร่างของฟาโรห์กลับไปที่ฝั่งเดิม ในที่สุดโมเสสก็ได้พาชาวยิวหนีรอดมาจากพวกอียิปต์ และมาพบกับดินแดนคานาอัน ซึ่งเป็นดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ด้วยนมและน้ำผึ้ง ตามที่พระเจ้าได้สัญญาไว้ และพวกชาวยิวก็มาอาศัยอยู่ที่นี่อย่างมีความสุข จบ (ให้มันมีความสุขไว้ก่อน ก็นิทานเด็กนี่ ถึงความจริงโมเสสกับพวกฮิบรูจะต้องเผชิญความยากแค้นและสงครามในดินแดนคานาอันอีกก็ตาม) เนื้อเรื่องให้รุ่นน้องเขียนครับ ก่อนผมจะเอามาตัดส่วนเยิ่นเย้อที่มันจะยาวเกินจะใส่ใต้ภาพ กับแก้ไขข้อมูลบางส่วน อ้างอิงจากพระคัมภีร์เก่าบทเอ็กซ์โซดัส
สองวันเสร็จ =[]=~!! รวดเร็วได้ใจ (สำหรับเราอะนะ ปกติกว่าจะได้แต่ละภาพนานแล้วนานอีก) เสียดาย เวลาน้อยไป TwT น่าจะเก็บรายละเอียดงานมากกว่านี้หน่อย แล้วจะแจ่มเลยค่า ชอบต้นไม้ที่ไฟลุก ^__^' ไฟสีสวยดี (ชอบอะไรของเธอเนี่ย)
อืมมม ตอนแรกว่าจะติเรื่องที่งานมันเลอะๆเทอะๆ แต่ผมเองตอนปั่นโดจินหน้าสีนี่ปั่นได้สูงสุดวันละ 2 หน้าเอง (BG โคตรเล่นง่ายด้วย)เลยไม่มีสิทธ์ไปว่าคนที่สามารถทำเสร็จได้ใน 2 วัน - -" เทคนิคใช้ได้ครับ รู้สึกช่องสุดท้ายจะดูดีเป็นพิเศษ ว่าแต่ นี่เป็นงานโปรเจคส่งอาจารย์รึเปล่าครับ หรือว่าโดนคนอื่นบังคับให้ทำหว่า /me นึกถึงตอนทำโดจินสีละสยอง นั่งก้นเปื่อยทั้งวันได้หน้าเดียว - -"
ก็เลอะเทอะจริงๆนั่นแหละครับ เวลาจะเก็บรายละเอียดยังไม่มีเลย ไม่ใช่โปรเจคส่งอาจารย์หรอกครับ รุ่นน้องเขาขอให้ช่วยทำให้ เนื่องจากวิชาที่เขาเรียน อาจารย์สั่งให้ทำหนังสือทำมือมาส่ง
