Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! ขนาดว่าเพ่ลาหมวด Fic ไปนานแล้ว มันก็ยังลากเข้ามาอีก -*- ไอ้บ้า!!! เอาเราไปเล่นเป็นบทแบบนั้น เฮ่อ...น้องผม... -_-''
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! อุปกรณ์ในครัวเรือนทั้งหลายผุดขึ้นเบื้องหน้าของทั้งสองฝ่าย อัลทิม่ายิ้มชวนสยองก่อนเอ่ยด้วยวาจาอันคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นลูกผู้ชายพลัง GAR “กติการก็ง่ายๆ เราจะแข่งขันทำเมนูเลิศรส โดยที่สาวๆเหล่านี้จะเป็นผู้ให้คะแนน เอ้าเชิญออกมาได้เลย” สิ้นเสียงอัลทิม่า แสงสีทั่วทั้งถ้ำก็ถูกกระหน่ำเปิดแบบไม่กลัวเปลืองค่าไฟ พร้อมเสียงผู้บรรยายมวยปล้ำชื่อดัง “กรรมการผู้ที่จะให้คำตัดสินในการแข่งขันอันสุดยอดระหว่างคณะล่าส้วมผู้ไม่เข้าใจความงามของมัดกล้าม กับท่านอัลทิม่าเทพเจ้าแห่งพลัง K ขอเชิญพบกับท่านแรก !!!” ประตูกลอีกฝากนึงเปิดออกเผยโฉมหน้ากรรมการที่กำลังโด่งดังกันอยู่ในขณะนี้ ประกอบไปด้วย สาวน้อยผมทวินเทลสีเขียว ตาเขียว เสื้อกับกระโปรงก็เขียว เจ้าของสัญลักษณ์แห่งต้นหอมและเสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ ฮัทซึเนะ มิคุ !!!! “สวัสดีค่า !!!” มิคุจังกล่าวสวัสดีพลางโบกมือไปมาหยั่งกะตัวเองมาเล่นคอนเสิร์ต รายต่อมา เจ้าของสมญานาม สาวน้อยในตำนาน A หญิงสาวผู้มีสายเลือดโอตาคุไหลเวียนชนิดหาตัวจับยาก ขนาดเหล่าผู้ชายยังต้องอาย สหายรักของเจ้าของตำแหน่งไซโมเอะคนปัจจุบัน ผู้มีส่วนสูงเป็นอาวุธ อิซึมิ โคนาต้า !!! “คุณผู้บรรยายจะพูดเรื่องส่วนสูงทำไมล่ะเนี่ย” โคนาตะจังเดินบ่นอุบอิบอารมณ์เสีย และกรรมการรายสุดท้าย สาวน้อยหน้าใสผู้มาพร้อมกับปังตออันโต หนึ่งในสัญลักษณ์แห่งความสยดสยองแห่งเมืองฮินามิซาว่า เจ้าของวลีเด็ด อุโซดะ !!! เธอก็คือ ริวงู เรนะ !!! “ว้าย ผีตัวนั้นน่ารักจังอยากเอากลับบ้านนนนนน” เรนะ จ้องริวนะจังตาเป็นมัน เล่นเอาผีน้อยกลัวตัวสั่น “กติกานั้นง่ายมาก วัตถุดิบจากทั่วทุกมุมโลกถูกนำมารวบรวมไว้ ณ ที่นี้หมดแล้วขอให้ทั้งสองทีมปรุงเมนูเลิศรสโดยกรรมการทั้งสามท่านจะเป็นผู้ให้คะแนนความอร่อย เมนูของใครได้คะแนนมากกว่าก็จะเป็นผู้ชนะไปโดยปริยาย” เจ๊สุมิโยะหันมองเหล่าสมาชิกที่ยืนเรียงหน้าด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เธอได้แต่หวังว่าสิ่งที่เธอคาดการณ์ไว้มันจะไม่ใช่เรื่องจริง อัลทิม่าเบ่งกล้ามโชว์พลัง K พลางสะบัดเหงื่อไคลของลูกผู้ชายเป็นประกายเมื่อต้องแสงไฟ พลันชี้หน้ากลุ่มคณะเดินทางเป็นการข่มขวัญ “เอ้า เลือกสมาชิกสามคนออกมาทำอาหารซะ” ทางฝั่งของอัลทิม่านั้นมีสาวน้อยอายุประมาณ 9 ขวบ สวมชุดจอมเวทย์สีขาวพร้อมด้วยคทาสีทองประหลาดๆ กับสาวม.ปลายปี 1 ผู้ยืนนิ่งเฉยด้วยความอาย ไม่รู้ว่าอายเพราะต้องมายืนข้างๆไอ้กล้ามเนื้อมีชีวิตนี้หรือไม่ ยังคงเป็นปริศนาธรรมต่อไป เจ๊สุหันมาหาสมาชิกเหล่าคณะล่าส้วมก่อนจะเอ่ยถามทุกคนถึงประเด็นที่ร้อนแรงที่สุดในเวลานี้ “พวกแกมีใครทำอาหารเป็นมั้ง” ………..ไม่มีเสียงตอบรับจากสรวงสวรรค์ “อะไรกันฟ่ะ ไพอาแกก็ทำไม่เป็นเหรอ แล้วพกมีดทำครัวมาทำไมฟ่ะ” เจ๊สุโวยวายใส่น้ำลายกระช่อก “พกมาแล้วมันผิดตรงไหนว่ะเจ๊” ไพอาเถียงกลับพลางเช็ดน้ำลายเจ๊สุไปในตัว “กันจังล่ะ” ภรรยาวินเซนต์หันไปถามน้องกันบ้าง “หนูก็ไม่เป็นอ่ะเจ๊ ขนาดไข่เจียวยังไหม้เลยอ่ะ” น้องกันน่ารันทดยิ่งนัก “แล้วริวนะ ทำเป็นไหม” เจ๊สุยังไล่ถามต่อไป “ง่า เค้าก็ทำไม่เป็นอ่ะ ปกติก็มีคนอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลมาให้กินอยู่แล้ว” ริวนะจังชี้แจงเหตุผล เจ๊ยูยืนแก๊กซิม เพราะขนาดสาวๆในกลุ่มยังทำไม่ได้พวกผู้ชายนี่ไม่ต้องริอาจไปถาม และแล้วเสียงของมีดที่ 513 ก็ถามสวนกลับมาว่า “แล้วเจ๊ล่ะ......” ทุกคนยืนนิ่งจ้องมองหัวหน้ากลุ่มจำเป็น เป็นตาเดียวกัน ในดวงตาทุกคู่ต่างเฝ้ารอคำตอบอันน่าชื่นใจว่า “ทำไม่เป็นง่ะ” “อะไรกันน่ะพี่สุ ไหนว่าบ้านเปิดกิจการขายปลาหมึกไง” น้องกันเริ่มออกอาการไม่พอใจ แบบไม่กลัวลูกกระสุนปืนอัดลมเป่าหน้ากระจาย “แหม ก็สามีสุดจะเพอร์เฟคของเจ๊เค้าทำให้ตลอดนี่หน่า” ว่าแล้วเจ๊สุก็จินตนาการไปถึงวินเซนต์สุดหล่อกำลังใส่ผ้ากันเปื้อนลายคุณหมูน่ารัก กำลังผัดกับข้าวอยู่แบบที่ลืมอินเมจเดิมๆของค้างคาวผีไปได้เลย ชายในผ้ากันเปือนสีชมพูหันมาถามด้วยเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ว่า “ปลาหมึกวันนี้เอาเค็มหรือไม่เค็มจ๊ะ” เจ๊สุตกอยู่ในภวังค์พักใหญ่ โดยที่คนอื่นไม่คิดจะปลุก ขณะกำลังเสียเวลากันอยู่นั้นเอง ชายหนุ่มสามคนก็เริ่มเดินตรงไปที่หน้าแผงเครื่องครัว พร้อมใช้สอยอุปกรณ์บนโต๊ะอย่างชำนาญ จนคนอื่นๆถึงกับอึ้ง เนียร์ เด็กเก็บขยะผู้ผ่านการเอาชีวิตรอดด้วยอาหารสัปปะรังเคมานักต่อนัก แม้ว่าวัตถุดิบจะห่วยแตกขนาดไหน หากได้ผ่านมือเขาจะกลายเป็นอาหารที่ยิ่งสุดห่วยเกินบรรยาย จนเคยได้รับฉายาว่า กุ๊กสุนัขไม่รับประทาน พี่จ้อย ผู้ผ่านสมรภูมิมาอย่างโชกโชน ถึงอาชีพหลักจะเป็นนักละเมอตัวยง แต่ในสนามรบก็รับหน้าที่ทำอาหารให้เหล่าพวกพ้อง เคยแม้กระทั้งปรุงเนื้อเพื่อนร่วมรบที่ตายในสนามรบมาแล้ว สัตว์ดุร้ายทั้งหลายเขาก็เคยจับมาทำอาหารแล้วเช่นกัน จนเพื่อนๆตั้งสมญานามให้ว่า ไอ้กุ๊กโรคจิต คนสุดท้าย ท่านนพมหาโจรปล้นกางเกงใน นอกจากหมกมุ่นเรื่องตัณหาไม่ต่างจากเจ้าของฟิคแล้ว ยังชื่นชอบการทำอาหารใส่ยาเสน่ห์ไปใช้หลอกสาวๆจนกลายเป็นที่กล่าวขวัญถึงอาหารอันตรายของเขา หรืออีกชื่อนึงว่า กุ๊กน้ำมันพราย ทั้งสามจับจ้องมองวัตถุดิบมากมายที่อยู่บนโต๊ะพลางวิเคราะห์ถึงเมนูทั้งหลายที่คิดจะทำโดยละเอียด โดยที่ไม่ลืมที่จะคำนึงถึงกรรมการทั้งสาม ท่านนพที่ตอนนี้อาการบาดเจ็บเริ่มทุเลาลงก้าวออกมาเบื้องหน้าพลางหันกลับไปมองสหายร่วมสงครามกระทะเหล็กทั้งสอง “เมนูสู่ชัยชนะมีหนึ่งเดียวสินะ” ทั้งเนียร์และพี่จ้อยพยักหน้าพร้อมกันโดยที่ไม่ลืมที่จะทำหน้าหล่อควบคู่ไปด้วย “เฮ้ย ไอ้กล้ามเนื้อ พวกเราพร้อมแล้ว” พี่นพพูดพลางชี้ไปที่หนังหน้าของอัลทิม่า ทำเอากล้ามเนื้อเป็นมัดๆกระตุกเป็นจังหวะแทงโก้ “แม่มว่าตูอีกแหละ เออ งั้นเริ่มได้” สิ้นคำ เสียงระฆังมวยลุมพีนีก็ดังขึ้น กลุ่มบอยแบนจำเป็นแห่งคณะล่าส้วมทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมคว้าวัตถุดิบที่จำเป็นติดมือไปด้วย แต่ทันใดนั้นเอง กลุ่มแสงสีชมพูก็สาดกระหน่ำใส่เหล่าบอยแบนจนเนื้อหมูที่เต็มไปด้วยไข่พยาธิกระจายหายเป็นอากาศธาตุ “อะไรกันเนี่ย....” เนียร์ผู้แบกแต่อาหารขยะเสียววาบๆเหงือแตกได้ที่ “เฮ้ย นาโนฮะจังขี้โกงนี่หน่า” ท่านนพตะโกนลั่น “เอ๋.....ก็หนูมีหน้าที่ขัดขวางพวกคุณนี่หนา” เสียงโลลิพร้อมใบหน้าน่าสงสารของ ปีศาจขาว ทาคามาจิ นาโนฮะ หนึ่งในลูกมือของอัลทิม่า ลดแรงอาฆาตจากใจหนุ่มๆลงไปได้มากโข แต่ตอนนี้ทุกสายตากลับพุ่งประเด็นไปที่อัลทิม่าที่กำลังแบกปลาทูน่าตัวโต พร้อมยักคิ้วอารมณ์ดี “หึหึ พวกแกดูด้านบนซะก่อน” ทั้งสามมองขึ้นไปเหนือระดับสายตาก็พบกับ นาฬิกาดิจิตอลเรือนยักษ์ที่กำลังนับถอยหลังอยู่ “หรือว่านั้นมัน....” “ใช่แล้ว ภายในครึ่งชั่วโมงถ้าแกทำอาหารไม่ทันก็ถือว่าแพ้เหมือนกันนะเฟ้ย ก้ากกกกกก” อัลทิม่าหัวเราะสะใจ พร้อมพายลมเสริมความสะใจไปด้วย จะอุบาทว์กันไปถึงหนายยยยย “เฮ้ย นพ เห็นได้ชัดว่าฝั่งนู้นเอาสาวน้อยจอมเวทย์นั้นมาเพื่อถ่วงเวลาเรานะเนี่ย” ท่านจ้อยเดินไปกระซิบ แต่ใกล้เกินไปเล่นเอาพี่นพขนลุกเกรียว “เออ ช่วยไม่ได้งี้เราต้องใช้วิชานินจาฉกวัตถุดิบก่อนจะโดนยิงหายซะแล้ว เฮ้ย เนียร์ หยิบเนื้อสันนอกตรงนั้นมาหน่อยเดะ แล้วก็รีบๆโกยมานี่เลยนะโว้ย” ท่านนพสั่งการฉับไว ส่วนเนียร์นั้นไม่มีเวลาแม้จะตอบกลับ เพราะมัวแต่โดดหลบแสงสีชมพูเป็นจังหวะบีบอย “ฮึ่ม....” พี่จ้อยเห็นท่าไม่ดี รีบคว้าบัสเตอร์ซอร์ดเข้าปัดป้องเวทย์ของนาโนฮะจัง “เนียร์รีบเอาวัตถุดิบไปเร็ว เดี๋ยวทางนี้ชั้นจัดการเอง” “อ่ะ ครับ..” เนียร์รับคำพลางฉกเนื้อก้อนยักษ์ที่อยู่บนโต๊ะก่อนจะใส่เกียร์สุนัขขั้นเก้าวิ่งกลับไปที่โต๊ะ ส่วนท่านจ้อยก็รีบรุดเข้าหาสาวน้อยในระยะประชิดพลันสบัดดาบยักษ์ในมือเป็นแนวขวาง แต่นาโนฮะยังฉับไวรีบสร้างโลห์เวทย์มนต์กันไว้ได้แบบเฉียดฉิว ในระหว่างที่โซลเยอร์เฟิร์สคลาส กับ ปีศาจขาว กำลังซัดกันนัวเนีย ทางโต๊ะอาหาร เจ้าอัลทิม่าที่มีวัตถุดิบพร้อมสรรพ เริ่มต้มน้ำซุปกระดูกไดโนเสาร์ พร้อมกับแล่ปลาด้วยท่วงท่าของลูกผู้ชายโดยไม่ลืมจะต้องเบ่งกล้ามโชว์ความงามไปด้วย “ยาคุโมะจัง ส่งเครื่องเทศตรงนั้นมาสิ” เด็กสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะคว้าพวงเครื่องเทศส่งไปให้จอมพลัง K “นี่ค่ะ อัลทิม่าซัง” “โอ้ว ยอดมาก” อัลทิม่าไม่รอช้ารีบปรุงเนื้อปลาทูน่าด้วยเครื่องเทศสุดพิศดาร อันประกอบไปด้วย ขี้มูกของโยชิกิ พริกไทยตราอีซาค โอ้นี่เค้าทำพริกไทยด้วยนะเนี่ย ไมได้มีแค่อีซาคยานยนต์ ขี้เกลือของท่านชาล็อต ลงไปผสมป่นเปในปลาทูน่าจนเริ่มเข้ากัน ส่วนทางด้านคณะล่าส้วม เนื้อสันนอกไม่ได้คุณภาพของเนียร์ที่ถูกอุ้มซะจนเนื้อเละ ท่านนพทำการราดบรั่นดีลงไปบนเนื้อพลางใช้แก้มก้นนวดอย่างเมามันส์ พร้อมกับผสมน้ำลายลงไปด้วย ไม่เพียงเท่านั้น ท่านนพมีการฉีดสารเคมีปริศนาเข้าไปในเนื้อ จนเนื้อเละเริ่มเต่งตึงเหมือนเวลาคนแก่ๆไปฉีดคลีโมไม่มีผิด “เฮ้ย พี่แบบนี้มันจะกินได้เหรอ” เนียร์เริ่มกลัวเนื้อฝั่งตัวเอง “เออหน่า ไปเอาไข่มาตีให้เข้ากันเดะ สัก 4 ฟอง” ท่านนพชี้นิ้วสั่ง เนียร์หันไปมองโต๊ะวัตถุดิบที่ตอนนี้เละกระจายไปด้วยฝีมือของปีศาจขาวกับโซลเยอร์เฟิร์สคลาส ที่กำลังซัดกันอย่างบ้าคลั่ง เด็กผมขาวกลืนน้ำลายเอื้อกนึงก่อนจะวิ่งฝ่าดงระเบิดสีชมพูพร้อมหาบังเกอเป็นกองต้นผักชีไว้ป้องกันตัวตลอดเส้นทาง พี่จ้อยที่ตอนนี้ไม่คิดจะทำอาหารแล้วเงื้อดาบซัดนาโนฮะจังจนเสียหลัก ก่อนจะถีบตัวด้วยความเร็วสูงหมายจะฟันให้ดับดิ้นโดยที่ไม่กลัวแฟนคลับนาโนฮะจังกระทืบหลังงานจบ แต่เหมือนโชคจะช่วยสาวน้อยผู้ตกในอันตรายเสมอ เสธจ้อย ดูเหมือนจะรีบร้อนเกินไป ขาไปสะดุดกับซากตะกวดที่นอนเรียงรายอยู่แถวนั้นซะงั้นจนหน้าพุ่งลงไปเสียบกับกองไหปลาร้าจนเหม็นฉึ่ง สาวน้อยชุดขาวได้โอกาศดีรีบกระโดดเหยืยบหัวพี่จ้อยเป็นฐานสปริงลอยอยู่กลางอากาศพร้อมหันปลายคทาที่อุดมไปด้วยแสงสีชมพู “Divine Buster….” เสียงจากคทาอู้อี้ฟังดูน่ารำคาญดังขึ้นพร้อมกับคำทำนายถึงความชิบหายของท่านพี่จ้อยที่หัวจิ้มอยู่ในไหปลาร้า “พี่จ้อยดูท่าจะไม่รอดแน่ๆ” ไพอารำพึง ส่วนผู้ชมคนอื่นต่างลุ้นตัวโก่ง สรุปนี่มันแข่งต่อสู้หรือแข่งทำอาหารว่ะ “เอ้า พี่นพ ได้ไข่มาแล้ว” เนียร์รีบวิ่งกลับมาที่โต๊ะ โดยพกพารอยกางเกงตูดขาดเพราะโดนลูกหลงมาด้วย พี่นพที่กำลังนวดเนื้อด้วยแก้มก้มอย่างเพลิดเพลินเผยยิ้มขึ้น “ดีมาก เอาไปตีให้เข้ากันโลด” “Divineeeee” นาโนฮะ รวมพลังเวทย์ไปไว้ที่ปลายคทาหมายเป่าตูดของพี่จ้อยที่แอ่นขึ้นมาให้สิ้นซาก “BUSTER !!!!” แสงสีชมพูพุ่งเร็วปานสายฟ้าแล่บ แต่พี่จ้อยอาศัยสัญชาตญาณแม้หัวยังถูกครอบด้วยไหปลาร้า หากเมื่อรับรู้ถึงอันตรายกลับลุกพรวดยืนขึ้น ดูสภาพพี่เค้าตอนนี้ผ่านๆ เหมือนปิรามิดเฮดยังไงยังงั้น พี่จ้อยเงื้อดาบปะทะกับแสงสีชมพูได้อย่างน่าอัศจรรย์ ก่อนที่จะกระดกปลาร้าในไหที่ครอบหัวตัวเองอยู่เพิ่มพลังลูกอีสานปัดคลืนแสงไปด้วย ท่ามกลางเสียงปรบมือของเหล่าผู้ชม “แม่ม อึดชะมัดช่างเหอะ ทำอาหารต่อดีฟ่า” อัลทิม่ารำพึงเล็กน้อยก่อนเริ่มลงมือ ผสมโปริงลงไปในน้ำซุบ เหล่าโปริงผู้น่าสงสารถูกต้มจนเดือดละลายกลายเป็นส่วนนึงของน้ำซุบฆาตกรอันเลื่องชื่อ ตามด้วยปลาทูน่าที่คลุกเคล้ากับส่วนผสมอันน่าสยดสยอง ไม่น่าเชื่อว่าเมนูนี้มนุษย์จะสามารถกระเดือกลงไปได้ ทางฝั่งคณะล่าส้วม เนียร์ที่ตีไข่จนได้ที่ส่งให้พี่นพ แต่ท่านนพไม่ได้ใช้ใข่ในการทำอาหารกลับกระเดือกไข่ดิบเหล่านั้นลงท้องไปหน้าตาเฉย “เฮ้ย มาเพิ่มพลังอะไรเอาตอนนี้ว่ะพี่ โห เสี่ยงตายไปเอาไข่นึกว่าจะทำอาหาร ดันเอามาโด๊ปซะงั้น” “จะได้มีแรงพลังช้างทำอาหารไงล่ะฟ่ะ เปิดแก๊สเดะ จะเริ่มปรุงเนื้อแล้ว” เนียร์ทำตามอย่างว่าง่าย พี่นพถ่มน้ำลายตัวเองลงไปในเนื้อเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะตดใส่เพื่อเพิ่มกลิ่นมหารัญจวน พลันเถเนื้อลงในกระทะจนเกิดเสียงฉู่ฉ่าไม่น่ารับประทาน สถานการณ์ที่โต๊ะวัตถุดิบนั้น นาโนฮะจังเริ่มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัดเมื่อถูกพี่จ้อยเข้าประชิดตัวได้โดยตลอด ทำให้สาวน้อยจอมเวทใช้เวทย์ได้ไม่ถนัดมือนัก “เป็นอะไรไปสาวน้อย หมดแรงแล้วเหรอ ก้ากๆๆๆๆ” พี่จ้อยเริ่มแสดงความหื่น ระวังโดนแฟนคลับถวายบาทาให้นะเพ่ เวลาผ่านไปแล้ว 20 นาที ทั้งสองทีมทำอาหารกันอย่างขยันขันแข็งจนเข้าสู่ช่วงโค้งสุดท้าย ปลาทูน่าฆาตกรในน้ำซุบไดโนเสาร์ของอัลทิม่าเริ่มโชยกลิ่นหอมโดยมียาคุโมะจังเป็นผู้ปรุงรสเลิศ ส่วนเนื้อสันนอกบ้าพลังของท่านนพ ก็เริ่มเป็นรูปร่างคล้ายอาหารมากขึ้นทุกที (เพราะก่อนหน้านี้มันเป็นขยะ) ในขณะที่การต่อสู้ระหว่างท่านจ้อยกับนาโนฮะจังก็เริ่มจะรู้ผล เมื่อนาโนฮะจังทรุดฮวบลงไปนั่งกับพื้นพร้อมบาดแผลเต็มตัว ส่วนท่านจ้อยยืนตัวไหม้เพราะพลาดท่าโดนไปหลายนัดเช่นกัน “ผมตู....โดนเวทย์จนไหม้เกรียมหมดแล้ววววว” พี่จ้อยตะโกนบ้าคลั่งกับสารรูปหัวเกรียน “ยัยเด็กน้อย เตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้ดีเตอะ วันนี้เราจะได้สนุกกันแน่ คุคุคุคุ” พี่จ้อยขยับตัวเข้าไปไกลนาโนฮะจังหมายจะ XXX เต็มที่ โดยมีเสียงสาปแช่งของบรรดาแฟนคลับที่พยายามเข้าไปช่วยนาโนฮะจัง แต่ติดกองกำลังตำรวจนครสารขัฐเข้าไปไม่ได้ “กรี้ดดดดดดดดดดดดด” นาโนฮะจังกู่ร้องสุดเสียง พลันสะบัดคทาในมือด้วยความตกใจ แต่ด้วยความแม่นยำซะเหลือเกินไอ้คทานั้นก็ฟาดเข้าใส่ศูนย์บัญชาการทหารบกบริเวณหว่างขาพี่จ้อยพอดิบพอดี โซลเยอร์เฟิร์สคลาสถึงกับติดสถานะสตัน หน้าเขียว เหลิอง แดง เป็นสัญญาณไฟจราจร “แกๆๆ ไม่ตายดีแน่” ร่างสีขาวลอยขึ้นพร้อมๆกับแสงสีชมพูมากมายกำลังหลั่งไหลมารวมที่จุดเดียว วงแหวนขนาดมหึมาปรากฎใต้ฝ่าเท้า พร้อมกับเพลงประกอบสุดเร้าใจที่มาพร้อมกับมหาเวททลายดวงดาวเหมือนก้อนอึกับตัวด้วง “Starlight Breaker” เสียงจากคทาอู้อี้ดังชวนหัวเสียอีกครั้ง เหล่าผู้ชมต่างหาหมวกทหารมาใส่กับเป็นทิวแถวจนเกิดเป็นปรากฎการดัชนีหมวกทหารพุ่งกระฉูดแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้แต่เหล่าคณะล่าส้วมที่เหลือยังต้องรีบหาซื้อมาใส่ “Starlight….” นาโนฮะเงื้อคทาไปด้านหลังส่วนด้านหน้านั้นคือกลุ่มก้อนพลังเวทย์ขนาดยักษ์ ที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ส่วนท่านจ้อยไม่เหลือแรงแม้แต่จะขยับเพราะโดนเข้าไปซะเต็มรัก ยังนอนจุกหน้าเปลี่ยนสีอยู่ที่เดิม “BREAKER !!!” สาวน้อยจอมเวทย์ซัดคลื่นพลังงานขนาดผ่าโลกได้เป็นสองเสี่ยงเข้าใส่ร่างอันแน่นิ่งของท่านจ้อยจนร่างไหม้เกรียม ส่วนท่านนพที่เห็นพลังงานมหาศาลพลันเกิดไอเดียบรรเจิด รีบเอาเนื้อในกะทะเข้าแช่ลำแสงยักษ์ ออกมาเป็นเนื้อสเต๊กสุดจะน่ารับประทาน ว่าแต่ทำไมกะทะกับเนื้อนั้นมันไม่แหลกเป็นจุณไปด้วยล่ะฟ่ะ “หมดเวลา !!!” เสียงผู้บรรยายคนดังสนั่นไปทั่วบริเวณ พร้อมกับกลุ่มควันที่จางหายหลงเหลือเพียงร่างดำๆของพี่จ้อยกับรูใหญ่ๆที่ทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์เท่านั้น ขณะที่หน่วยกู้ภัยกำลังเก็บศพท่านจ้อย การตัดสินความอร่อยปนสยองก็ได้เริ่มขึ้น “เริ่มจากเมนูของพลัง K อัลทิม่าก่อน....” ก้อนไร้วิญญาณปลาทูน่า รูปร่างคล้ายอมีบ้าตัวโตๆ แทบดูไม่ออกเลยว่ามันเป็นของกินหรือสิ่งมีชีวิตชีวภาพพันธุ์ใหม่กันแน่ แถมมาด้วยน้ำจิ้มติมซำหรือแถวๆบ้านผมเรียกว่าชิกโฉ่ว เสริมความไม่เข้ากันได้เป็นอย่างดี แถมด้วยลักษณะพิเศษคือกลิ่นชวนเหม็นเขียวอาเจียนยิ่งนัก ยาคุโมะจังน่าจะมาเป็นคนทำมากกว่าเป็นผู้ช่วยนะ ชายหนุ่มพลัง K ผายมือออกโชว์กลิ่นเต่าอันเต็มไปด้วยเหงื่อไคล “เอาล่ะ กินซะสิ ปลาทูน่าที่อร่อยที่สุดในพิภพนี้” คาดว่าถ้ากินไปแล้วอาจจะไม่ได้อยู่ในพิภพนี้ต่อไป ส่วนสองสาวผู้ช่วยหนีความอัปยศไปแล้ว กรรมการทั้งสามแน่นิ่งไปกับเมนูสุดพิสดารตรงหน้า สาวต้มหอมถึงกับผงะเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองจำต้องกระเดือกมันลงไป ส่วนสาวน้อยในตำนาน A หนีไปแล้วทิ้งไว้เพียงแต่ป้ายที่เขียนไว้ว่าขอเวลาไปต้มมาม่า ส่วนสาวปังตอจับจ้องก้อนประหลาดตรงหน้าไม่ล่ะสายตา มิคุจัง ทำหน้าเหย่เกพลางชี้ลงไปที่ก้อนปริศนา “นี่ ต้องกินมันจริงๆเหรอ” “แน่นอนสาวน้อย กินซะแล้วจะรู้ว่าอาหารที่แท้จริงมันเป็นเยี่ยงไร” อัลทิม่าเพ้อเจ้อไปตามประสาที่คนเขียนอยากให้เป็น สองสาวหันมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะจำใจตัดเป็นชิ้นเล็กๆ กลั่นใจเอาเข้าปากด้วยใบหน้าสุดแสนจะบรรยาย พลันเคี้ยวด้วยความทรมานยิ่งนัก แม้คนสงสารจะเยอะ แต่ดันไม่มีใครกล้าลงไปกินแทน แล้วจู่ๆทั้งคู่ก็ลืมตาใสเป็นประกาย หน้าตาบ่งบอกถึงความสดชื่นยิ่งกว่าอยู่บนยอดเขาเอเวอร์เรส พลางแสดงสีหน้าเคลิ้บเคลิ้มในแบบที่ไม่เป็นมาก่อน และแล้วก็จบด้วยมิคุจังหน้าทิ่มลงไปบนจานหมดสติไปในบัดดล ส่วนเรนะนั้น “อุโซด้าๆๆๆๆๆๆๆ” หลังจากคำรามรั่วเป็นชุดก็เกิดสายลมพัดผ่านร่างกายของอัลทิม่าไปวูบหนึ่ง ปรากฎการณ์ศรีษะลอยได้ก็เกิดขึ้นเมื่อศรีษะนั้นลอยสูงเหนือพื้นดินไปสองเมตรโดยประมาณ ตามด้วยน้ำสีแดงสดยิ่งกว่าเฮลบลูบอยที่พุ่งตามมายิ่งกว่าเปิดแชมเปญแถมยังสาดกระเซ็นทั่วพื้นไปหมด ส่วนเหล่าคนดูต่างอุทานพร้อมกันว่า “อุ๊ย ...” อัลทิม่าหนุ่มพลัง K สิ้นชีพไปโดยไม่ทันรู้ตัวเส้นวิญญาณทูน่าและเหล่าโปริ่งผู้น่าสงสารด้วยน้ำมือเรนะ ปัญหาคือ ภาพชวนสยองตรงหน้าอาจฉายซ้ำอีกได้ถ้าอาหารของเหล่าคณะล่าส้วมไม่อร่อยพอ เนียร์กลืนน้ำลายเอื้อกคิดถึงพ่อแก้วแม่แก้ว พ่อแม่ตัวเองไม่คิดถึงเนรคุณจริงๆ อาหารล็อกเก่าถูกยกออกไปมิคุจังยังคงไม่ได้สติจากอาหารจานแรก ส่วนโคนาตะย่องกลับมานั่งที่นั่งกรรมการด้วยความปลอดภัย แต่เรนะยังไม่เก็บปังตอส่วนหน้าเธอจะเป็นยังไงอยู่นั้นคิดว่าพูดอ่านคงเดากันได้ พี่นพนำอาหารของตนเซิฟพร้อมกับฝาปิดอลูมิเนียมทีล่ะจาน มีเสียวๆอยู่บ้างตอนวางหน้าเรนะ “เอาล่ะ ลองเปิดขึ้นมาสิ” ทั้งสามเปิดฝาพร้อมกัน (มิคุจังไอ้โยเป็นคนเปิด) ทันทีที่ฝาถูกเปิดออกเสียงสีชมพูอร่ามก็ส่องประกายจนแสบตา พร้อมกลิ่นหอมของสุดยอดสเต๊ก ขนาดมิคุจังที่เป็นลมอยู่ยังได้สติ “ชิมซะ สเต๊กดาวถล่มสูตรพิเศษ” ทั้งสามไม่รีรอทันที เนื้อสเต๊กถูกนำเข้าปากด้วยความรวดเร็ว ความเหนี่ยวนุ่มยากจะบรรยายไหลฟุ้งไปทั้งปาก พร้อมกับความยากจะลิ้มลองคำต่อไปก็ถาโถมเข้าเล่นงานจนเนื้อตรงหน้าหมดไปด้วยความรวดเร็ว “ขอเติมๆ” “โห้ย อร่อยๆๆๆ” “เอาอีกกกกก” ทั้งสามเปรมปรี่กับรสชาติอาหารแบบที่ไม่เป็นมาก่อน ยัดเยียดความพ่ายแพ้ยกที่สองให้กับจตุรกามที่ตอนนี้เหลือเพียงแค่สองคนซะแล้ว “พี่นพทำได้ไง” เนียร์เข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับท่านนพ ที่กำลังง่วนกับการตัดเนื้อใส่จานส่งให้เหล่ากรรมการสาวโซ้ยต่อ “อ้อ กัญชาน่ะ” “ห่ะ อะไรนะพี่” เนียร์นิ่งไปเล็กน้อย นพส่งจานสองใบไปทางเนียร์ก่อนจะเดินนำหน้าเพื่อเซิฟอาหารต่อ “ก็ใส่กัญชาน่ะ ไม่มีอะไรมาก” หลังจากเหล่ากรรมการซัดกันไปได้สักพักก็เริ่มหัวเราะกันไม่หยุด มองหน้ากันเองก็ขำเอง มองร่างไร้หัวของอัลทิม่าก็ยังขำ แต่ก็ยังรักษามาดนางเอกหัวเราะก็ยังดูดีน่ารักโมเอะ คนดูให้อภัยกันได้ “เจ๊ๆๆๆ พวกเราชนะแล้ว” ไพอาเข้าไปเขย่าร่างสุมิโยะที่ยังเคลิ้มค้างตั้งแต่ยังไม่เริ่มการแข่งขัน “ห่ะๆๆ ชนะแล้วเหรอ” เจ๊สุพูดไปปาดน้ำลายที่ไหลย้อยไป “พวกคุณนพเก่งกันจริงๆเลยค่ะ “ ริวนะจังลอยไปลอยมาดีใจตามประสาผีๆ “ทำไมกรรมการหัวเราะอร่อยแบบนั้นล่ะ” น้องกันถามขึ้นด้วยความสงสัย “เอาหน่าๆ ชนะแล้วๆก็คือชนะน่ะแหละ” มีดที่ 513 กล่าวไม่ใส่ใจ ไม่คิดอยากจะรู้หน่อยเราว่าสาวๆเค้าโดนม่อมกัญชากันทั้งโต๊ะเลยอ่ะ ร่างดำๆเกรี้ยมๆของพี่จ้อยก็ถูกหามมาส่งในสภาพควันลอยๆละล่อง มีเพียงฟันขาวๆเท่านั้นที่ไม่ได้ดำไปด้วยพร้อมควันที่ออกจากปากตลอดเวลา “ทำไงกะศพคุณจ้อยดีล่ะค่ะ” ริวนะถามพลางหันไปหาคนอื่นๆ “ทิ้งไว้ก่อน” เจ๊สุพูดได้โหดร้ายมาก และแล้วชายหนุ่มหัวเกรียนหนึ่งในสมาชิกจตุรกามก็ยืนขึ้นด้วยความมาดมั่นและแคะขี้มูกก่อนนึงทีพอเป็นกระสัย ก่อนจะก้าวเดินออกมาโชว์ร่างกุ้งแห้งหลังค่อมทุเรศนัยน์ตาสิ้นดี “ถึงคิวของข้าแล้วสินะ” เสียงแห่บพร่าหลุดออกมาจากริมฝีปากแห้งๆที่ไม่เคยผ่านน้ำมาก่อน “ถึงคิวแกแล้วเหรอ Hentai Master เจโนวา” โอ้ว เหมือนว่าไพอามีดที่ 513 จะรู้จักซะด้วย เจโนวา แสยะยิ้มแบบตัวร้ายก่อนทีนึง พร้อมส่งสายตาอาฆาตไปยังไพอาแผ่รังสีอีกัวน่าเต็มที่ “มาเริ่มเกมส์ของชั้นกันมั้งดีกว่า เคี้ยกๆๆๆๆ” .............................. ...................... .................. .............. ......... .... Talk Talk Talk เฮ้อ กว่าจะผ่านฤดูกาลสอบมาได้ เย้ๆ อีกสองตอนก็จะจบโปรเจคปัญญาอ่อนนี้แล้วดีใจสุดๆ จะได้ไปทำมาหากินกับฟิคหลักต่อซะที แต่ตอนนี้ไม่ค่อยฮาเท่าไรเยยอ่ะ สงสัยมุขหมดตอนแรกๆแหง แต่ที่เกลียดตัวเองที่สุดก็เรืี่องที่พอมาเขียนฟิคเพี้ยนๆแล้วดันได้ไอเดียฟิคดีๆนี่แหละ ทำไมเป็นคนแบบนี้ว่ะเนี่ย มีใครไปงานแคปซูลสามกันมามั้งเนี่ย อ้อ มีเจ้าเจโนวาไป 1 ท่าน ไม่มีอะไรมากแค่อยากมาโฆษณาว่าผมไปเล่นดนตรีงานนั้นมา ว่ะ 5555+ แหม อยากดูกันอ่ะเด้ ห่ะ ไม่อยากดูเหรอ ใจร้ายอ่ะ ไม่เป็นไรก็จะยัดเยียดให้ดูอ่ะมีไรป่ะ http://www.youtube.com/watch?v=P1ZuXa9JfjQ ตูข้าล่ะหล่อเกินใครจริงๆเวลาเล่นดนตรี ส่วนมินเมย์ที่กำลังร้องเพลงอยู่นั้นเป็นใครไปถามเจโนวาคุงกะเจ้าแม็กแลนเซอร์เอาเอง Special Thanks ฮัทซึเนะ มิคุ (Vocaloid2) ีริวงู เรนะ (Higurashi) อิซึมิ โคนาตะ (Lucky Star) ทาคามาจิ นาโนฮะ (Megical girl lyrical Nanoha) ซิคาโมโต้ ยาคุโมะ (School rumble) เหล่าแขกรับเชิญพิเศษที่มาสร้างสีสันเล็กๆน้อยๆให้กับความปัญญาอ่อนของเรา Answer comment -เจ๊ยู ไม่ต้องมาว่าแล้วเลย ยังไงๆก็โดนเรื่อยๆ 555+ -อัลทิม่าคุง มันต้อง K สิคุณ ไม่งั้นมันจะฮาเหรอ ว่าแต่อยากได้เหรอโดจินน่ะ ถ้าเอามาขายนี่ท่าจะรวยแหะ -เทรนคุง ไม่ต้องห่วงๆ มันยังไม่จบครับ 555 -พี่ชาล็อต อ้อ ผมไม่ได้ไฟลุกหรอกครับ เพียงแต่เขียนไว้แล้วสองตอนเท่านั้นเอง ประกอบกับรู้ตัวว่าเดี๋ยวจะไม่มีเวลามาลง ก็เลยลงไปก่อนน่ะ อยากได้โดเหมือนกันเหรอครับ - -* -เจโนวาคุง ยังต้องเดาอีกเหรอว่าใคร ชัดเจนขนาดนี้แล้วเนี่ย เออ แล้วก็ไปใส่คนอื่นบ้างเลย อ่วมอ่ะตอนนั้น -ริวเน่จัง จะเอาโดกะเค้าด้วยเหรอครัย - -* -พี่อีวาน ขอบพระคุณมากครับ ที่ถูกใจ กลัวโดนด่ามากกว่านะเนี่ย เพราะรอบนี้ยอมรับเลยว่าเล่นแรงพอควร 555 -ไพอา สาวน้อยคนไหนฟ่ะ ว่าแต่แกก็จะเอาโดเหมือนกันเหรอ ขายดีจริงๆวุ้ย -พี่จ้อย นักเดินทางแห่งมิดการ์ด ผมเชื่อพี่นะ ปล่อยในตลาดมืดกระฉูดชัวร์ๆ -Wicked Sick 555+ พี่นพ สินะ แหมๆก็คนมันคิดถึงกันก็ต้องมีหยอกล้อกันบ้าง แต่ไม่ต้องชมผมชัดถ้อยชัดคำขนาดนั้นก็ได้นะ เขินอ่ะ >< And All Friends And Fans Thank You !!!! ปล. มุขโดจินนี่ใช้ได้เลยแหะ 5555555+
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! อ้าว สาวน้อยผมทองที่ว่าก็ฟรีเดลจังไง แหม ฟิกเฮียเองแต่งเองทำลืมซะงั้น TTwTT ยังคงฮาเหมือนเดิมครับนะเฮีย ว่าแต่ตอนต่อไป...คนที่ฉะกับเฮียเจคงไม่ใช่ผมหรอกนะ... หรือใช่หว่า เอาเถอะ รอชมตอนต่อไปครับพี่ชาย >w<b
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! 55+ ก้ากๆขำยามดึก สามพ่อครัวหัวป่า แบบ บ้าสุดๆ ฮามากๆ ตอนที่พี่นพ บอกว่าใ่ส่ กัญชาลงไปอ่ะพี่โย แล้วทำไมพี่จ้อยถึงต้องตายคนเดียวล่ะนี้...แถมไม่มีใครเลียวแลซะด้วย
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! Hentai Master เจโนวา <<<< ก้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอขำหน่อย เหอะๆๆ สรุปตูดับดิ้นไปตั้งแต่ตอนที่แล้วสินะ 555+ ผมยอมรับว่าหล่อนะ หล่อจนผมจำไม่ได้ว่าเป็นโย ถ้าเจ้าเจไม่มาบอก ขนาดดูผ่านคลิปHQ 3 กิ้กแล้วนะ
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! เอ้ย ทำไมตรูตายทุเรศแบบนี้ฟระ แต่ยอมๆ โดนเรนะจังตัดหัว ท่านจ้อย บังอาจจะทำร้ายนาโนะฮะจังงั้นรึ สมน้ำหน้า เจอเต็มๆ เป้า Hentai Jenova เห็นชื่อก็รู้แล้วว่า ฮา 55555+ จะแข่งอะไรกันฟร้า รอๆ
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! นึกว่าจะรอดแล้วซะอีก ยังได้ออกอีกนะแต่เป็นขี้เกลือ กร้ากกกกก ในที่สุดพลัง K ก็ถูกทำลายซะที กลั้นอ้วกมาตั้งแต่เริ่มอ่านแล้ว 55+ ว่าแต่คีโมนี่ใช้ฉีดรักษามะเร็งไม่ใช่เหรอครับ ไม่นึกว่าฉีดให้หน้าตึงได้ด้วย 555+ โลกเรายังกว้างนัก คนที่ร้องเพลงน่ารักดีอ่ะ ชอบ เราจะไม่พูดถึงนักดนตรีนะ เพราะมันเป็นแค่ตัวประกอบ กร้ากกกกก
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! เรื่องขอโดนั่นล้อเล่นค่ะ แต่ว่าฮาได้ใจมาก ๆ เลยตอนล่าสุดนี้ ไฟแรงจังเลยนะคะเนี่ย ต่อสองเรื่องไล่เลี่ยกันเลยแบบนี้
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! โดนเเล้วสินะตู โดนเข้าเเล้ววววว เเต่เอาเถอะ ตอนที่4ของผมจะให้เสวยสุขให้เต็มที่เลยโย หลังจากที่เเกล้งมาเยอะ 55 หึๆๆ จะบอกว่ามินเมน่ะ น่ารักสุดๆเลยล่ะโย 5555 ว่าเเต่นักดนตรีนี่ไหงตอนมไปดูหน้าเวทีไม่ยักเห็นหรือว่ามีเเต่เงา 555
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! แจกHโดจินของโยฉลองปีใหม่!! ส่วนข้างใน... Spoiler: แน่ใจเหรอว่าจะดู... เสียใจนะ ไม่ใช่H(Hentai)หรอก แต่เป็นH(Hontou)ตะหาก เหอเหอเหอเหอเหอเหอ
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! จ๊าบว่ะเจ๊ เอาไปเลย 100 คะแนนเต็ม ปล. แต่เป็นแบบนี้ผมก็ไม่เอาสักเล่มนะโว้ยยยยยยย ว่าแต่ลากคอใครอยู่ฟ่ะ
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! 3ตัวที่จมกองเลือดอยู่นั่นไม่ต้องสืบเลยนะนั่น อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ปล. หึๆๆโยจัง เดี๋ยวผมเเก้เเค้นให้ในฟิคยำผม
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! โดเล่มนั้น ขอแค่หน้าปกได้มะ (ข้างใน ศพใครมั้ง พอจะรู้==")
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! 55555555 เข้ามาสม...คนเรฟด้านบนสามคน ยกนิ้วให้พี่ยูเลย กร๊ากๆ ชอบเคอะ! ปล.ตายแล้วทำไมพี่ชายหนูหล่อจัง 555
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! มาเห็นโดจินแล้ว รู้สึกชอบใจมากในหลาย ๆ กรณีค่ะ 555 แอบ SM นะเรา
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! แอบเข้ามาดู เจอโดจินของเจ๊ แว๊ก หลงดีใจ ไหงมันเป็นงี้อ่ะ ศพใครเป็นศพใครมั่งฟร้าเนี่ย
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! กร๊ากกกกกกกก ฮาแตกอีกตอน เลื่อนลงมาเจอโดจินอีก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขำมากกว่าสงสารศพในนั้นแฮะ ฮ่าๆ ผมไปงานแคปซูลมากครับเพิ่งรู้ว่าท่านโยชิกิเป็นคนเล่นเปียโนนะเนี่ย =[]=! (ยังยืนดูอยู่เลยตอนนั้น)
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! [action]ฮาแตก...[/action] คุมิเองนะ ไม่ได้เข้าบอร์ดนานมากจริงๆ ตั้งแต่เรียนมหา'ลัย พอดีเปิดมาเจอเรื่องนี้เลย อือ เข้ามาดูสักหน่อย ขอบคุณ(ดีมั้ย?)ที่แม้จะหายหัวไปนานมาก ก็ยังกรุณาให้บทนางเงือกให้เล่นเนี่ย (ฮา) ฝีมือเขียนพัฒนากว่าเรื่องเดิมเยอะ ความรั่วมากกว่าเดิมแยะ อ่านไปหัวเราะฮากลิ้งเลย โดนยำกันโดยถ้วนหน้า น่ายินดีจริงๆ ฮ่าฮ่า เป็นกำลังใจให้เหล่าผู้กล้า(??)ไปช่วยเจ้าหญิงแสนสวยและนำโถส้วมทองคำคืนมาให้ได้นะ เอิ๊กกก~
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! เพิ่งกลับมาจากไปแรดปีใหม่ โดนลำแสงถล่มดวงดาวย่างเกรียมตั้งแต่เมื่อไรฟะนี่ตู ตอนนี้รั่วมากๆ ท่าทางเจ้าน้องชายผมคนนี้ คงจะรุ่งทางด้วนนี้แฮะ แต่ก็เอาเหอะชนกะปีศาจขาวได้ขนาดนั้นก็เทพพอตัวแล้ววุ้ย ฮ่าๆ โดของเจ๊ยูนี่มัน อืม............. ((เจ๊ๆโดเล่มนี้ราคาในตลาดมืดก็น่าจะแรงอยู่เอาไปปล่อยได้ๆ สาวกHontou น่าจะชอบใจ หึๆ))
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! ไอ้เราก็นึกว่าตอนใหม่มาแล้ว บุ่ยๆ =3= โดจินนั่น..... อืม สามรีต่อจากเจ๊ยูเลยสินะ เหอๆๆๆ = ="a
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! คำเตือน !! เพื่ออรรถรสในการอ่านขอความกรุณากลับไปอ่านอีกสามตอน เนื่องด้วยคนเขียนมันเพิ่งฝ่าสมรภูมิเดือดรอดชีวิตก่อนได้ปิดเทอมแค่ 1 สัปดาห์ อาเมน เจ้าบ้าหัวเกรียนยืนยิ้มโรคจิตแบบไม่อายสายตาชาวบ้าน เชิญชวนเหล่าผู้ชมนั่งดูด้วยความสมเพศยิ่งนัก “รับรองว่าพวกแกจะต้องพ่ายแพ้ในเกมนี้แน่” “คิดว่ามันจะท้าเล่นอะไร” สุมิโยะหันถามเหล่าลูกทีมเสียงเครียด “อืมๆ น่าจะเป็นแข่งดู H ว่าใครอึดมากกว่ากันหรือเปล่า” พี่นพเสนอความเห็น “เฮ้ย งั้นผมขอลง” เนียร์ เสนอหน้าด้านๆขาวๆขึ้นมาเชียว เจ๊สุมิโยะส่ายหน้าไปกับความปัญญาอ่อนเล็กน้อย ก่อนหันไปถามคนที่น่าจะรู้เรื่องที่สุดในกลุ่ม “แล้วแกล่ะไพอา” มีดที่ 513 มองไปฝั่งตรงข้ามตาไม่กระพริบสีหน้าบ่งบอกถึงอาการกลั้นลมตดอย่างถึงที่สุด พลันเดินไปอยู่เบื้องหน้าทุกคน ก่อนจะสะบัดผ้าคลุมหันกลับมาเหมือนพระเอกในเกมส์แฟนตาซีทั้งหลายไม่มีผิด “จะไปรู้เหรอฟ่ะ” “ปัดโธ่ เอ้ย เห็นทำเท่ห์ตั้งนาน ดันไม่รู้” เจ๊สุสบถเสียไม่ได้ “ผมไม่ใช่พระอรหันต์นะเฟ้ย ที่จะไปรู้ทุกเรื่อง” “แต่แกก็เคยรู้จักมันไม่ใช่เหรอ” “ก็แค่เคยไปเข้าคิวซื้อโดจิน H สาว All final แล้วก็เจอกันเท่านั้นเอง” ในระหว่างที่คณะล่าส้วมยังเถียงกันไม่หยุด อยู่ๆ กลไกในพื้นถ้ำก็ทำงานอีกครั้ง คราวนี้ไม่มีอะไรผุดออกมาแบบอลังการณ์เหมือนรอบก่อนๆ แต่เป็นเส้นสีขาวที่ถูกลากยาวตามพื้นเพื่อแบ่งพื้นที่เล่น พร้อมกับลูกบอลลักษณะคล้ายลูกวอลเล่ย์อยู่ตรงกลางสนาม “นี่มัน....” น้องกันยืนอึ้งไปเล็กน้อย เหมือนจะรู้ว่าตัวเองคงต้องลงไปเล่นกะเค้าด้วย “เกมของข้าในรอบนี้คือ ดอจด์บอลยังไงล่ะ ก้ากๆๆๆๆๆๆ” เจโนวาปล่อยเสียงหัวเราะดังลั่นพลางโชว์หน้าสัตว์เลื้อยคลานหัวเกรียนไปในตัว “เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา จะขอเปิดตัวผู้เล่นฝ่ายชั้นก็แล้วกัน” ประตูถ้ำด้านซ้ายถูกเปิดออก เผยร่างเงือกสาวผู้มีตาสีฟ้าสวยดุจอัญมณีล่ำค่ากำลังคลานกระดืบๆเข้ามาในสนาม พร้อม กับชายหนุ่มในชุดอัศวินที่สวมกางเกงเป้าขาดโชว์ลายบ๊อกเซอร์รูปหัวในอันเป็นสัญลักษณ์ของความโรแมนของลูกผู้ชาย (เหรอ ?) “เฮ้ย นั้นมัน คุมิจัง กับ เทรน นี่หน่า” มีดที่ 513 ตกตะลึงน้ำลายฟูมปาก คุมิจังไม่พูดพร่ำทำเพลงควักไมโครโฟนที่เตรียมเอาไว้พร้อมตะโกนยัดไมค์เสียงดังสนั่นลั่นฮอล์ “ยัยเมียค้างคาวผีตรงนั้นน่ะ แน่จริงมาซัดกันอีกรอบสิฟ่ะ” ผึง !!! ทุกคนเหมือนได้ยิงเสียงอะไรบางอย่างของเจ๊สุมิโยะขาดสะบั้น เจ้าตัวรีบพาร่างอันน่าเกรงขามไปยืนกลางสนามพร้อมชี้หน้าด่าทันที “พูดงี้ก็สวยดิฟ่ะ ยัยเงือกเหม็นคาว” ท่านเทรนหันมองซ้ายมองขวาหาคู่กรณีจนไปเตะตาเข้ากับก้อนดำๆรูปร่างคล้ายมนุษย์ก้อนนึงที่มีดาบเล่มยักษ์วางไว้เป็นป้ายหลุมศพจำเป็น “นั้น โซลเยอร์จ้อยเหรอ.....” เหล่าคณะล่าส้วมยกเว้นเจ๊สุ พยักหน้าพร้อมกัน “อดคิดบัญชีเลยวุ้ย งั้นเจ้าพวกที่ทำให้ข้าต้องอับอาย งานนี้จะเอาให้ตายกันทุกคนเลยนะ ชะเอิงเอ๊ย” เทรนพูดไปรำลิเกเสริมความเป็นไทยเข้าไปด้วย ประตูอีกด้านนึงถูกเปิดออก เผยร่างชายหนุ่มทรงผมแบบนักเรียนอันธพาลของญี่ปุ่นสวมชุดกักคุรันเต็มยศ และใบหน้าสี่เหลื่ยม 8bit แบบดั้งเดิม เข้าก็คือ คุนึโอะ ยอดนักดอจ์ดบอลในตำนาน !!! “เย้ ใครรู้จักผมแสดงว่าแก่ !!!” คุเนโอะ ตะโกนดั่งลั่น หมายความว่าคนเขียนที่รู้จักเอ๊งก็แก่เหมือนกันสินะ ส่วนอีกรายที่ตามออกมาติดตาม เป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาทรงผมนั้นเสยไปด้านหลังดูๆคล้ายเรียบติดหนังหัวชอบกล สายตาที่จับจ้องแต่ผู้ชายหล่อๆกับชุดจัมฟ์สีฟ้าพร้อมเก้าอี้ม้านั่งสีขาวในตำนาน จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากบุคคลที่เสื่อมที่สุดในขณะนี้ ทาคาคาสุ อาเบะ !!!!! อาเบะกวาดสายตาฝั่งตัวเองสบตากับท่านเทรนวูบนึงก่อนจะเอ่ยประโยคที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว “ยาราไนก๊ะ...” “ไม่โว้ยยยยยยยยย” ท่านเทรนตอบเสียงดังฟังชัดดีแท้ เหล่าคณะล่าส้วมหันปรึกษากันถึงตัวผู้เล่นทันที ตอนนี้มีเจ๊สุโหมดสติแตกอยู่ในสนามแล้วหนึ่งหน่อ ก็จำต้องหาสมาชิกเพิ่มอีก 4 คนเพื่อให้สามารถเข้าแข่งขันได้ “เฮ้ย พวกแกรีบๆตกลงกันสิว่ะ” เจ๊สุมิโยะเริ่มฉุนขาดอยากซัดคุมิจังที่แล่บลิ้นล้อเลียนอยู่ฝั่งตรงข้าม “ดูท่าว่าหนูต้องลงสินะ” น้องกันชี้หน้าตัวเอง โดยที่คนอื่นพยักหน้าเห็นด้วยชนะโหวตไปแล้ว 1 คน “ริวนะจัง จับลูกบอลได้ม่ะ” พี่นพถามขึ้น “ได้ค่ะ ก็ไส้เดือนยังจับมาแล้วเลย” ผีน้อยพูดไปยิ้มไป “งั้นดีล่ะ ถ้าเสร้มพี่จ้อยเข้าไปอีกคนล่ะก็...” ทุกสายตามองร่างโซลเยอร์เฟิร์สคลาสผู้ล่าลับไปด้วยแสงสีชมพูสุดอลังการไปในเกมที่แล้ว พลางหันกลับมามองหน้ากันเองอีกครั้ง “เนียร์ ไพอา กัน ริวนะจัง แล้วก็เจ๊สุ ครบ 5 คนแหละ” ท่านนพสรุปเอาเองทันที “แล้วทำไมเพ่มันลงล่ะฟ่ะ” ไพอา แย้งสวน “แผลเก่าที่โดนไปเด็กเปรตหัวขาวนี่เสียบพุงยังไม่หายเลยนะเฟ้ย” พี่นพพูดไปหันไปถมน้ำลายใส่เนียร์ไปด้วย ถ้ามีแจกรางวัลคนที่โดนด่ามากที่สุดแกน่าจะได้ที่หนึ่งเลยนะ เนียร์ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวเจอไอ้โยชิกิรอบสุดท้าย ข้าจะจัดการเองล่ะกัน” พี่นพยิ้มกริ่มเหมือนมีแผนการร้ายคอยเล่นงานเจ้าของฟิค ระวังศพไม่สวยนะเพ่ เหล่าแก๊งล่าส้วมไปยืนบนสนามครบองค์ประชุม ประจันหน้ากับกองทัพตัวประหลาดของ Hentai master “กติการง่ายๆ ใครโดนบอลอัดก็ถือว่าแพ้ ไม่มีข้อกำหนดว่าปาอัดส่วนใดไม่ได้ พร้อมแล้วใช่มิ” เจโนวา พูดไปแคะขี้ฟันไปด้วย ทุเรศจริงๆ “เออ พร้อมนานแล้วโว้ยยย” “ฝั่งนู้นมีแต่คนบ้าแหะ” “ตื่นเต้นจังเลยค่า” “นี่ พี่ไพอาผมกลัวอาเบะอ่ะ” “กลัวเหมือนกัน” กรรมการโยชิกิเจ้าเก่า เดินไปอยู่บริเวณเส้นแบ่งสนามพร้อมนกหวีดลายเฟทจังสวยน่ารักทำเองกับมือ และกรรมการฝั่งตรงข้ามหน้าตาเหมือนคนที่อยู่บนนกหวีดเจ้าโยชิกิเปี้ยบ “กรรมการเป็นข้า กะ เฟทจังสุดที่รักนะ ไอ้เจ” “ตูว่าแหละ ว่าเอ๊งต้องเอาเฟทจังออกมาสักตอน” แหมๆ ก็รู้ๆกันอยู่หน่า เขินนะเนี่ย >< “ถ้าอย่างงั้น ทั้งสองฝ่ายพร้อม.....” เฟทจังตะโกนขึ้น ผู้เล่นทั้งสองฝ่ายจ้องหน้ากันอย่างเอาเป็นเอาตายยกเว้นอาเบะที่ทำหน้าเคลิ้มอยู่เท่านั้น “เริ่มได้ !!!!” เฟทจังส่งพลังเวทย์ไปตามพื้น กระแทกลูกบอลที่หยุดแน่นิ่งลอยขึ้นฟ้า พร้อมกับร่างอิสตรีสองนางกระโดดแย่งบอลที่ลอยละลิ่ว ฝ่ายนึงคือ หญิงสาวผมดำยาวในชุดผ้าคลุมสีแดง หรือเจ๊สุ แห่งกองกำลังล่าส้วม ส่วนอีกฝ่ายคือเงือกสาวผู้สปริงตัวด้วยหางปลาของตนเอง คุมิจัง ด้วยช่วงตัวที่ยาวกว่าเล็กน้อยคุมิจัง คว้าลูกบอลไปได้ก่อนจะใช้หางปลาฟาดเข้าหน้าเจ๊สุอย่างเจ็บแสบ “เอาล่ะนะ” คุมิจังเตรียมพร้อมโจมตีเหล่าแก๊งล่าส้วมถอยกรูไปตั้งรับ โดยมีริวนะจังรับร่างของเจ๊สุไว้ได้อย่างปลอดภัย “ย้ากกกกกกก” คุมิจังปาบอลเต็มแรง แต่หาใช่เล่นงานพวกล่าส้วมไม่ บอลนั้นพุ่งไปทางฝั่งตัวเองที่มีอาเบะเอ้นตูดคอยรับอยู่ “ยาราไนก้า แอ๊คแท๊ค !!!” อาเบะคำรามลั่นพลันใช้พลังแก้มก้นกระแทกบอลที่พุ่งมาด้วยความเร็วสูงของคุมิ พุ่งกลับไปทางแก๊งล่าส้วมด้วยความเร็วที่สูงยิ่งยวดกว่าเดิม เป้าหมายอยู่ที่เนียร์ที่ยืนเอ๋ออยู่ แต่เนียร์ดันปอดแหกไม่กล้ารับบอลที่มาจากตูดอาเบะ กันจังจึงพุ่งเข้าสกัดไว้ได้ทันท่วงที กันไฟนอลรับบอลได้อย่างสวยงาม แต่ร่างเล็กๆนั้นกลับถอยกรูดไปไกลเกือบถึงเส้นหลัง ขนาดเด็กสาวพลัง K นะยังแย่ คนอื่นก็คงไม่รอด “เฮ้ย กัน ส่งบอลมา” เจ๊สุที่ได้สติขอเรียกบอลทันที เป้าหมายอยู่ที่เหงือกสาวคุมิ กันจังไม่รอช้าโยนลูกบอลลอยกลางอากาศ เจ๊สุกระโดดหมุนตัวติ๋วๆ เหมือนเวลาบักทิดจะยิงเจ็ตช๊อตไม่มีผิด แต่กลับกันระหว่างหมุนตัวท่านสุมิโยะเหมือนจะประกอบอะไรอยู่ด้วย แล้วลูกบอลที่ลอยอยู่ก็ถูกดูดเข้าไปในกระบอกปืนบาซูก้าอันโตที่สุมิโยะประกอบอย่างรวดเร็วขณะหมุนตัว ไม่รอช้าเจ๊สุก็เล็งเป้าหมายไปทางคุมิจังทันที “เอานี่ ไปกิน ยัยปลาเหม็นคาว” ตูม !! เสียงระเบิดดังสนั่นลุกบอลพุ่งเร็วยิ่งกว่าบอลในนักเตะเสียวลิ๊มยี่ คุมิจังตั้งตัวไม่ทัน แต่คุนิโอะกับเทรนมาช่วยกันยันไว้ได้ก่อนจะรับบอลเอาไว้อย่างสวยงาม การต่อสู้ดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด เมื่อลูกบอลกลับมาอยู่ฝ่ายเจโนวาอีกครั้ง คุนิโอะโยนบอลลอยขึ้นฟ้า โดยมีท่านเทรนกระโดดด้วยท่าลู่จัมพ์ก่อนตบบอลพุ่ง 45 องศาเข้าหาฝ่ายล่าส้วมทันที บอลพุ่งตรงไปหาริวนะจังที่เตรียมพร้อมอยู่ ผีน้อยอาศัยร่างกายที่การโจมตีกายภาพเล่นงานไม่ได้ ปล่อยบอลผ่านตัวไปอย่างง่ายดาย... แต่ไม่จบแค่นั้นลูกบอลที่ควรจะพุ่งผ่านไปเฉยๆมันกลับเลี้ยวเข้าอัดก้นของไพอาที่ไม่ทันระวังเข้าไปเต็มๆ จนอาเบะนึกเสียดายก้นกลมๆน่าจับอุบุนตู้ “คุณไพอาออกจากการแข่งขันคะ” เฟทจังพูดพลางยกป้ายขึ้น ส่วนเจ้าโยชิกิจัดแจงเปลี่ยนสกอร์บอร์ดทันที ล่าส้วม 4 Hentai master 5 “ลูกพิสดารอะไรของมันฟะ” เจ๊สุปรี้ดแตก กำหมัดเลือดซิบ เนียร์ยืนสงบนิ่งพลางหาวิธีโต้กลับ เขาเหลือบไปสบตากันจังเป็นการนัดแนะแผนโฉด ลูกบอลกลับมาอยู่ที่มือน้องกัน ในระหว่างนั้นเอง เจ้าเนียร์ก็ตะโกนบางอย่างพลางชี้ไปทางประตูของอีกฝั่ง “นั้นหัวโบะจาก FF 7 ไม่ใช่เหรอ” แม้จะเป็นลูกไม้ตื้นๆ แต่ได้ผลคุมิหันไปทันที “ ว้ายๆๆๆ ไหนๆพี่คลาวด์สุดหล่อ แอ็ก ....” ในระหว่างที่คุมิโดนหลอก กันจังส่งลูกไปหาเจ๊สุที่อยู่แถวหน้า ซึ่งเจ๊ก็ไม่รอช้าซัดเข้าหัวคุมิที่ยืนประจันหน้ากันอยู่ซะเต็มแรง จนน็อกสลบคาพื้น คนอื่นๆหมดสิทธิช่วย เงือกสาวพราวเสน่ห์จึงจำต้องออกจากการแข่งขันในบัดดล กลายเป็น 4 ต่อ 4 การแข่งขันดำเนินต่อ ลูกบอลพุ่งที่ออกจากฝามือ (และแก้มก้น) ของแต่ละคนนั้นไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์จะสามารถปาบอลได้เร็วขนาดนี้ แต่ที่น่าทึ่งยิ่งกว่าคือ คนที่มันรับลูกบอลที่พุ่งหยั่งกะขีปนาวุธได้เนี่ยแหละ แต่กลับมีบุรุษคนนึงที่เริ่มเบื่อเกมส์นี้เต็มที เค้าคือ ....ทาทาคาสุ อาเบะ อาเบะ เริ่มเบื่อเพราะหลังจากพินิจพิเคราะห์ เด็กหนุ่มเพียงหนึ่งเดียวของฝ่ายตรงข้ามแล้ว เขาเกิดพิศมัยในตัวเด็กหนุ่มเหมือนเจอรักแรกพบ (โอ้ย จะอ้วก) อาเบะพุ่งหลบลูกบอลจากริวนะจังไปและพุ่งไปที่เส้นกลางสนามทันที ท่ามกลางความงุนงงของทั้งสองฝ่าย และพฤติกรรมแปลกๆก็เริ่มขึ้น อาเบะหันก้นไปทางเนียร์และเริ่มส่ายเป็นวงกลมไปเรื่อยๆ เนียร์ตกหลุมพลางวิชายาไรไนก้า บทที่ 777 วิชารสนิยมแปรผัน พลันยิ้มขึ้นเหมือนคนโรคจิตก่อนจะกอดคอกับอาเบะเดินหายไปในห้องน้ำอิฐทันที ไม่กี่วินาทีต่อมา... “ม่ายยยยยยยย อย่า ไม่อ้าววววววววววว ช่วยหนูด้วยยยยยยยยยยยยยยย” เด็กหนุ่มร้องเสียงหลง ชวนสยองยิ่งนัก “ดีนะมันไม่มองตู” พี่นพเอ่ยขึ้นอย่างโล่งอก “ผมรู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้ ที่โดนบอลอัดออกมาก่อน” ไพอาขอโล่งอกด้วยคน เจ็สุผู้ไม่สนใจพิธีอุบุนตู้ที่เกิดขึ้น พลันมองไปทางกรรมการไอ้โยชิกิ “ เฮ้ย ไอ้โย แบบนี้ว่าไง หะ” โยชิกินิ่งเงียบไปครู่นึงก่อนจะตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ก็ช่วยไม่ได้ละนะ เหลือ 3 ต่อ 3 แข่งต่อ” น้องเนียร์ผู้โชคร้ายอย่างถึงที่สุด ถูกผู้คนละเลยต้องเข้าพิธีอุบุนตู้ต่อไป..... การแข่งขันดำเนินต่อทันที บอลมาอยู่ในมือ Hentai master พลันส่งสัญญาให้คุนิโอะกระโดดขึ้น “เอาละนะ เทรน” เจโนวาหันไปบอกเทรนที่เตรียมพร้อมอยู่ทันที ชายหนุ่มอัศวินบ็อกเซอร์ลายหัวใจ 100% ผู้แสดงกายกรรมหัวทิ่มในตอนก่อน กระโดดม้วนตัวสี่ตลบก่อนเอาหัวพุ่งลงตั้งฉากกับพื้นสนามอย่างงดงามอีกครั้ง เจโนวาเหยียบขาที่ชี้ฟ้าอยู่แทนสปริงดีดตัวลอยไกล เป็นการแสดงที่งดงามขนาดพวกล่าส้วมยังต้องร้อง โอ้โห คุนิโอะที่กระโดดขึ้นไปก่อนคว้ามือเจโนวา พลันขว้างตัวของ Hentai master ลอยสูงขึ้นไปยิ่งกว่าเดิม “เอาละเจ้าพวก โง่รับไปซะ ท่าไม้ตายของข้า......ตูม” เสียงระเบิดดังขึ้น เมื่อหัวคนปะทะกับเพดานถ้ำเต็มๆ จนหัวทะลุเพดานถ้ำออกไปข้างนอก แต่ตัวดันยังอยู่ข้างใน เป็นภาพที่น่าดูมาก.... บนพื้นมีคนเอาหัวทิ้มดินอยู่ และ บนเพดานก็มีคนเอาหัวทิ้มเพดาน ที่สำคัญทั้งสองคนหมดสติ เลือดหยดลงมาจากเพดาน เหมือนเวลาปิดก๊อกไม่สนิทลูกบอลในมือเจโนวาค่อยหลุดออกจากมือ ก่อนตกมาอยู่ในมือของกันจังที่ยังเหวอๆอยู่ สมาชิกล่าส้วมที่เหลืออีกสามคนในสนามมองหน้าคุนิโอะ ศัตรูที่เหลืออยู่คนเดียว “ผมยอมแพ้ละ” คุนิโอะ เดินจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปล่อยให้สหายร่วมทีมสองคนติดแหงกหมดลมอยู่แบบนั้น เฟทจังกรรมการหน้าใส น่าร้ากกกก เดินเข้าไปเช็คสภาพเทรนที่หัวปักพื้น “คุณเทรน ตายหรือยังคะ” ไม่มีเสียงตอบรับ แต่มือขวายังมีการตอบสนอง “ยังไม่ตาย แต่คงไม่ไหวแล้วคะ” เฟทจังหันไปรายงานไอ้โย “งั้นช่วยไปดูตัวข้างบนหน่อยสิจ๊ะ” ไอ้โย ยิ้มหื่นขึ้นมาทันที เฟทจังน่ารักเนอะทุกคนว่ามะ ฮ่าๆๆๆๆ สาวน้อยทวินเทลลอยตัวขึ้นไปเช็คสภาพเจโนวาที่แน่นิ่งติดกับเพดาน ไม่พูดพร่ำทำเพลงเธอกระชากซากร่างของเจโนวาออกมาจากเพดาน เผยใบหน้ายับยู้ยี่ ฟันร่วงเกือบจะหมดปาก หัวเบะหมดความเกรียนและความหื่น สำคัญคือเลือดท่วม หลังจากสำรวจสภาพอย่างถี่ถ้วน เฟทจังจึงตะโกนกลับมาจากด้านบน “ตายแล้วค่า” “เป็นอันว่าพวกชั้นชนะล่ะนะ โยชิกิ” พูดผู้ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นท่านนพที่นั่งดูการแข่งขันมาโดยตลอด ถึงเวลาแล้วที่เขาจะทำการพิชิตอริศัตรูที่ทำให้ตนต้องดั้งดนมาจนถึงสถานที่สุดอุบาทว์แห่งนี้ “หึ....” โยชิกิวางมาดเท่ห์ พลางชี้ไปที่แท่นบัลลังค์โถส้วมทองคำของเขา ผนังด้านหลังพลันเปิดออกเปิด ร่างอันแสนบอบบางของหญิงสาวผู้นึงที่ถูกตรึงแขนขาไว้กับผนัง เรือนผมสีฟ้าสลวยยาวปิดใบหน้า ผิวขาวดุจหิมะยามรัตติกาล และการแต่งกายที่บ่งบอกถึงฐานะอันทรงเกียรติทำให้เหล่าคณะล่าส้วม รู้ทันที “องค์หญิงยูคิ !! “ ทั้ง 4 ตะโกนะพร้อมกัน “อ่า ใช้แล้วเธอคือองค์หญิงหิมะ แห่งอาณาจักร All final งดงามสมกับที่ร่ำลือจริงๆว่าไหม” โยชิกิในมาดตัวร้ายแบบสุดขั้ว ค่อยๆเชยคางองค์หญิง ดวงตาสีทองของยูคิ ค่อยๆลืมตาตื่น “ปล่อยชั้นนะ” องค์หญิงยูคิ เอ่ยอย่างอิดโรย โยชิกิยิ้มพร่าไปกับสภาพของเธอ “คงต้องขึ้นอยู่กับชายผู้นั้นแล้วพะยะค่ะ” โยชิกิหันกลับไปมองหน้านพ มหาโจรขโมยกางเกงในสุดยอดคู่ปรับที่ขับเคี่ยวเรื่องเลวๆกันมานาน “ข้ายังจำได้วันที่ท่าน ริอาจแย่งชิงกางเกงในของ อาซาฮินะ มิคุรุ ไปต่อหน้าต่อตาข้า ทั้งๆที่ข้าหมายตาไว้ก่อน” บทสนนาตรึงเครียดขึ้นทันที เหรอ...... “แล้วไงละไอ้โย แกเองก็เคยฉกหนังโป๊เกรด AAA+ ที่ข้าเองก็หมายตาไปทั้งล็อก” ท่านนพบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ โยชิกิเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ถึงเวลาแล้วที่เราจะทำให้ความแค้นของเราสองคนจบลงเสียทีท่านนพ” ชายหนุ่มมองกลับจากบัลลังค์ส้วมทองอย่างเย้ยหยัน พลันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง การต่อสู้สุดท้ายเริ่มแล้ว !!! ........................................................ ........................................... .............................. Talk Talk Talk เย้ๆๆ เรืองนี้จบแหละ เพราะตอนหน้าก็อวสานแล้ว วันนี้พอกลับมานั่งอ่านดูแล้วหันมามองตัวเอง เออ ตูเป็นคนปัญญาอ่อนแบบนี้เหรอวะ เฮ้อ พอกลับไปดูกระทู้ คิดถึงโดจินเจ๊ยูจริงๆ จำได้ดูวันแรกขำแทบตาย พอดีอีกทีก็ยังขำ 555+ อ่า ฟิคเก่าปล่อยมันไปสู่สุขติแล้วอีก 1 เรื่อง ชาตินี่จะเขียนฟิคดีๆจบไหมเนี่ย เขียนปัญญาอ่อนจบไป 2 แล้วนะ ไม่เป็นไรเรื่องที่เขียนกับเจ้าแม็กค่อนข้างมั่นใจว่าจะจบ ใครขี้เกียจก็โยนงานให้อีกคน 555 *เออ ผมแนะนำอะไรนิด ถ้าท่านขี้เกียจสมัครตัวละครในฟิคใหม่ผมกัน แนะนำใครที่เคยสมัครในฟิค Lagacy แล้ว เอาของเดิมไปแปะเลยก็ได้ครับ เพิ่มรายละเอียดเรื่องเผ่าพันธ์ุอีกนิดหน่อย เพราะจริงๆผมมีบทให้ท่านๆอยู่แล้วนะ มาแนวเดิมเลยจะประหยัดสมองผมไปได้หลายเลยละ ก้ากๆๆๆๆ Special Thanks 1. ไอ้เบะ ยาไรไนก้า ไ่ม่ขอบคุณมันได้มะ.....นึกไงเอามาใช้ยังไม่รู้เลย 2. คุนิโอะซัง ผมชอบมากเลยนะ คิดว่าหลายคนก็น่ารู้จักละ (แก่) 3. องค์หญิงยูคิ ไม่ต้องคิดไปไกล เจ๊ยู นั้นเอง อยากลองเขียนเจ๊ยูให้ตรงข้ามกับบุคลิกที่เคยเป็นมาทั้งหมด กลายเป็นสาวน้อยบอบบาง อ่อนหวาน เรียบร้อย สวยน่ารัก เพอร์เฟค ใครๆก็อยากแย่ง .....ไม่เลวแหะ เจ๊ไปสมัครแบบนี้ให้ทีดิ 4. และสุดท้ายขาดไม่ได้ เฟทจังจ๋าาาาาา อิ้ว น่ารักที่สุด อ้อ ไม่ต้องห่วงจะพาทั้งเฟทจังทั้งชานะไปเล่นต่อฟิคใหม่แน่ๆ กลัวแม็กมันเสียใจ 555+ And All Friends And Fans Thank You !!!
Re: ฟิคยำ RETURN เออ อีกตอนเดียวก็จบละ นิทานเริงใจ All FINAL !!!! เออ...นี่ตู.... คอมเม้นไม่ถูกเเล้วโยเอ้ย....ขอตายอีกรอบละกัน
Re: ฟิคยำ RETURN เออ อีกตอนเดียวก็จบละ นิทานเริงใจ All FINAL !!!! ตอนนี้โดนรีมูฟอกจากเกมเ็ร็วดีจัง = ="a ว่าแต่ืทำไมเจ๊ยูในฟิกนี้น่าร้ากน่ารักเป็นพิเศษ..... [action]เผ่นป่าราบก่อนที่จะโดนเจ๊ยูไล่หวด[/action]
Re: ฟิคยำ RETURN เออ อีกตอนเดียวก็จบละ นิทานเริงใจ All FINAL !!!! อูบุนตู้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ม่ายยยยน้า~~~~~ TT^TT
Re: ฟิคยำ RETURN จะเป็นคิวใครจะโดนยำ ใน นิทานเริงใจ All FINAL !!!! ตรูสมัครไปหลายฟิคแล้ว...ไม่ได้ออกเลยให้ตายเหอะ พอสมัครถึกๆละ ออกตอนแรกบ้างตอนสองบ้างทุกที -0- แต่ถ้าจะเอาเดี๋ยวจัดให้ไม่ขัดศรัทธาล่ะนะ =____,=
