แหมเเข้มาก็หลงไม่ฉลาดอยู่นาน ตายเเล้วนี่ฉันล็อคอินไม่ได้ ลืมพาสเวิร์ด ว่าไปนั่นกดไปมาถึงมารูว่าเปลี่ยนบ้านนี่เอง :555: สวยงามมากๆเลยค่ะ บทนำ พระจันทร์สีนวลทอเเสงสะท้อนผืนน้ำ นักเดินทางที่ไม่รู้จุดหมายของตัวเองว่าอยู่ที่ใด ล้มตัวลงแหงนมองท้องฟ้า ดวงดาราช่วยบอกความปรารถนาของข้าให้รู้หน่อยจะได้ไหม? ในห้วงเวลาที่สวนทาง คงอยู่ที่นั่น...พรมลิขิตของความไม่เเน่นอน ออกเดินทางต่อไปเพื่อนร่วมทางที่พลัดหลง คงมีสักวันได้พบกันอีกครา... ร่างบางในชุดสีขาวบรรเลงเพลง เสียงฮาร์ฟที่นุ่มนวล แผ่วเบา ชวนให้ผู้คนที่ผ่านไปมาต้องหยุดฟัง เพลงแห่งการพลัดพราก ณ สุดปลายขอบฟ้าไกล เปรียบสายลมหนาวที่เย็นชา ทำตัวข้าให้สั่นไหว ขอวอนสายลมที่พัดผ่าน หากร่างถึงกาลต้องจากไป โปรดชี้นำทางสว่างไสว ให้พานพบได้สักครา ดินแดนแห่งรัตติกาลที่มีเพียงแสงจันทร์ส่องสว่างเพียงเล็กน้อยถูกปกคลุมไปด้วยผืนป่าใหญ่ ลมพายุกำลังพัดโหมกระหน่ำเหนือสิ่งก่อสร้างอย่างหนึ่งที่ตั้งอยู่ส่วนลึกที่สุดของป่า ณ วิหารอันโอฬารแลเงียบงันในยามวิกาลอย่างนี้ก็ยังมีผู้มาเยือน เงาของชายสองคนเดินออกมาจากตัววิหาร นัยน์ตาสีดำสนิท ล่องลอยราวกับไม่รู้สึกตัว แขนของพวกเขาแบกรูปปั้นชายหนุ่มสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งในมือเขาถือดาบเรียวไว้ออกมา แต่ยังไม่ทันไปไหนได้ไกลนักชายคนแรกก็ก้าวพลาดตงลงไปในทะเลสาปกว้างซึ่งขวางอยู่หน้าวิหาร ทำให้เพื่อนของเขาที่ตามมาข้างหลังตกลงไปอีกคน รูปปั้นใหญ่กดพวกเขาให้ถูกกลืนลงไปใต้ทะเลสาปที่มืดมิด ฟองอากาศที่ลอยขึ้นมาบนผืนน้ำค่อยๆหายไปก่อนจะนิ่งสงบ พวกเขาไม่มีโอกาสแม้เเต่จะพยายามตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด ภายในส่วนกลางวิหาร ผลึกแก้วสีดำเหลือบม่วงลอยอยู่กลางห้องซึ่งล้อมรอบด้วย แท่นหิน 7 แท่น ซึ่งมีร่องรอยของบางสิ่งบางอย่างซึ่งเคยตั้งอยู่ บัดนี้เหลือเพียงรูปปั้นหญิงสาวของเธอซึ่งในมือถือคทาไว้เท่านั้น ในขณะที่ผลึกแก้วนั้นเริ่มมีรอยร้าว ก่อนที่ควันสีม่วงจะค่อยๆเล็ดลอดออกมา พลันเกิดสายฟ้าฟาดเหนือดินแดนที่อยู่ติดกัน ดินเเดนที่มีแสงสว่างในยามเช้า บัดนี้ความมืดเริ่มเข้าปกคลุมเเล้ว... ณ จักรวารกว้างใหญ่ที่อยู่ไกลโพ้น..... เรื่องราวที่กำลังจะกล่าวถึงนั้นอยู่ในอีกมิติหนึ่ง ดาวซึ่งเป็นคู่ขนานกับโลกหรือที่เรียกอีกชื่อว่า “เงา” ดินแดนแห่งนี้แบ่งการปกครองออกเป็นแต่ละเผ่า ซึ่งทุกเผ่าต่างก็มีความเป็นเอกเทศในการปกครอง และมีลักษณะเฉพาะตัวที่แตกต่างกันออกไป อาณาจักรเซเรน(เผ่าน้ำ) อาณาจักรที่ตั้งอยู่เหนือสุด ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะเเละน้ำแข็งตลอดปี แต่ถึงแม้ว่าอากาศในอาณาจักรแห่งนี้จะหนาวเย็นจับขั้วหัวใจ แต่ความหนาวเย็นก็ไม่อาจหยุดยั้งความงดงามแห่งทัศนียภาพของที่แห่งนี้ได้ อย่างไรก็ตาม การที่จะเข้าไปภายในอาณาจักรแห่งนี้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย อุปสรรคขวากหนามนานัปการกำลังรอคอยผู้ที่จะเหยียบย่างเข้าสู่ผืนแผ่นดินนี้อย่างเงียบเชียบ หุบเขาน้ำเเข็งที่เย็นเยือก ถ้ำไม่ย้อนกลับ ลำธารน้ำวน เเละอุปสรรคอีกต่างๆ นานา ไม่เคยปล่อยโอกาสที่จะเหยียบขย้ำเหยื่อที่ผ่านมาอย่างไร้ซึ่งความปราณี ว่ากันว่าผู้คนในอาณาจักรนี้เชี่ยวชาญทั้งการยุทธ์ และเต็มเปี่ยมไปด้วยสติปัญญาอันเฉลียวฉลาด หากแต่ด้วยความรักสงบอาณาจักรนี้จึงไม่เคยคิดที่จะไปรุกรานอาณาจักรอื่นใด อาณาจักรแลมเบิร์ด(เผ่าสายฟ้า) เป็นอาณาจักรที่ทุกๆ ปีจะมีฤดูกาลหนึ่ง ที่ไร้ซึ่งแสงตะวัน ในช่วงเวลานั้น ทั่วทั้งราชอาณาจักรจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืดแห่งรัตติกาล คนเผ่านี้มีฝีมือในการสู้รบค่อนข้างสูง เเต่ก็ถือเป็นอีกอาณาจักรหนึ่งที่ค่อนข้างรักสงบ เซเรนเเละแลมเบิร์ดทั้งสองอาณาจักรเป็นอาณาจักรเพื่อนบ้านที่มีสัมพันธไมตรีต่อกันมาโดยตลอด จนกระทั่งเมื่อสิบสองปีก่อน การกบฏที่ก่อขึ้นโดยฝีมือของอำมาตย์คนสนิทแห่งอาณาจักรแลมเบิร์ดได้คร่าชีวิตของพระราชา และพระราชินีไปตลอดกาล หรือแม้แต่องค์รัชทายาทก็ได้หายสาบสูญไปในเหตุการณ์ครั้งนั้น ผู้คนล้วนแล้วแต่ลงความเห็นว่า พระองค์คงจะสวรรคตไปแล้วแน่ๆ และนับแต่นั้นเป็นต้นมาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองอาณาจักรก็ได้สิ้นสุดลง ถัดลงมาคืออาณาจักรลาส(เผ่าไฟ) เป็นอาณาจักรที่มีความอุดมสมบูรณ์มาก ทางตอนใต้ติดกับทะเล ผู้คนในอาณาจักรนี้ต่างก็หลงใหลในการต่อสู้ ส่งผลให้อาณาจักรนี้เต็มไปด้วยนักรบฝีมือฉกาจมากมาย กองกำลังทหารจึงเข้มแข็งมาก ทางฝั่งตะวันออกของอาณาจักรแห่งนี้ มีภูเขาขนาดใหญ่ทอดตัวยาวลงมาทำให้แผ่นดินฝั่งนี้กลายเป็นพื้นที่ที่มีแต่ความแห้งแล้ง และเกิดหมู่บ้านร้างขึ้นหลายแห่ง อาณาจักรฟีเรียส(เผ่าลม) เป็นอาณาจักรที่ถูกรายล้อมไปด้วยภูเขามากมาย มีความอุดมสมบูรณ์พอสมควร และมักจะได้รับความช่วยเหลืออาณาจักรลาสเป็นครั้งคราวเมื่อถึงช่วงฤดูแล้ง คนในอาณาจักรนี้มีความสามารถในการต่อสู้ไม่สูงเท่าใดนัก พวกเขาส่วนใหญ่มักจะเน้นการป้องกัน ซึ่งเกราะกำบังของพวกเขาถือว่าแข็งแกร่งเป็นที่สุด ตรงกลางระหว่างสี่อาณาจักรนั้นคืออาณาจักรเอลด์(เผ่าไม้) หรือเรียกอีกชื่อว่าป่าศักดิ์สิทธิ์เอลด์ เป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าเอลฟ์ตรงส่วนกลางของอาณาจักรมีต้นไม้ใหญ่ที่สูงเสียดฟ้า ไม่มีใครรู้ว่าที่อยู่บนสุดนั้นคืออะไร แม้จนถึงทุกวันนี้ก็ยังคงเป็นปริศนาอยู่ อาณาจักรที่ล่มสลาย เกลิน(เผ่าดิน) ห้าสิบปีก่อนอาณาจักรเกลินถูกเผ่าปีศาจโจมตีเพราะต้องการโถแห่งพสุธาที่สามารถบรรจุน้ำไม่มีสิ้นสุด พวกมันต้องการไปทำไมและเพื่ออะไรไม่มีใครสามารถตอบคำถามเหล่านี้ได้ สงครามที่เผ่าปีศาจชิงลงมือก่อนนั้นรวดเร็วจนอาณาจักรเกลินไม่ทันตั้งตัว เเม้ว่าทันทีที่อีกทั้งห้าอาณาจักรทราบข่าวเเละส่งกองกำลังมาสนับสนุน หากเเต่เมื่อพวกเขาไปถึงไม่ทันการเสียเเล้ว เหล่าผู้รอดชีวิตบางส่วนอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆปะปนอยู่ตามอาณาจักรต่างๆ เผ่าอสูรโดยส่วนมากจะมีรูปร่างลักษณะที่น่ากลัว หากยิ่งมีอำนาจหรือพลังที่มาก เท่าใดก็จะมีลักษณะคล้ายมนุษย์มากขึ้นเท่านั้น พวกมันจะถือศักดิ์ศรีของตนเป็นอย่างมากคอยแต่จะสั่งการให้เผ่าปีศาจซึ่งอยู่ใต้อานัตย์ไปทำภารกิจต่างๆแทนตนเอง พื้นที่เกือบทั้งหมดเป็นทะเลทรายและบ่อลาวาจึงถือเป็นอาณาจักรที่แห้งแหล้งและขาดแคลนอาหาร เผ่าคนแคระ พวกมันไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ และค่อนข้างโมโหง่าย มีความสามารถในการต่อสู้ต่ำมาก จึงต้องใช้ความตัวเล็กกว่าให้เป็นประโยชน์ พวกมันชอบลอบทำร้ายเเละหลบซ่อนตัวอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่มักเห็นแก่ตัวเเม้แต่พวกเดียวกันก็ไม่เว้น เผ่ายักษ์ พวกมันอาศัยอยู่ตามป่าลึกเเม้มีพละกำลังมหาศาล แต่กลับดูเหมือนว่าเผ่าคนเเคระยังฉลาดกว่าพวกมันด้วยซ้ำโดยส่วนมากไม่ค่อยมีใครพบพวกมันเพราะนอกจากจะอาศัยอยู่ในป่าลึกที่ไม่มีใครเข้าไปเเล้วพวกมันยังชอบอาศัยอยู่ตามถ้ำด้วย ลอร์ด ออฟ ดราก้อน เหล่ามังกรที่แข็งแกร่งที่สุดเเม้มีจำนวนไม่มากนัก พวกมันไม่ยุ่งกับเรื่องของโลกภายนอก และจะอาศัยอยู่แต่ภายในอาณาเขตของตนเท่านั้น การจะเข้าไปในอาณาเขตของมันเป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก ไม่มีใครเคยเข้าไปได้เลยแม้แต่คนเดียว แต่จะว่าไปแล้ว ที่ไม่มีใครเคยเข้าไปได้ น่าจะเป็นเพราะไม่ค่อยมีใครคิดที่จะย่างกรายเข้าไปต่างหาก และด้วยเหตุนี้เอง บางครั้งจึงมักมีคนกล่าวกันว่าลอร์ด ออฟ ดราก้อน ก็เป็นเพียงแค่ตำนานที่หลอกให้ผู้คนเชื่อว่ายังมีชนเผ่าที่แข็งแกร่งเหนือสิ่งอื่นใดหลงเหลืออยู่ ทางฝั่งตะวันออกถัดจากอาณาจักรฟีเรียสและแลมเบิรด์ไปเป็นอาณาจักรที่อยู่หลังทิวเขาที่เป็นแนวยาวของทวีปแห่งความมืด ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่อยู่ข้างหลังนั่นเป็นอะไรและมีอะไรอยู่บ้างเพราะไม่เคยมีใครกล้าที่จะเข้าไปมาก่อน ความจริงแล้วอาจเคยมีใครสักคนเคยเหยียบเข้าไปที่นั่นก็เป็นได้ เพียงแต่พวกเขาไม่สามารถเอาชีวิตรอดกลับออกมาเล่าเรื่องราวให้คนอื่นๆได้ฟังกัน *คำเตือนอนึ่งนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรก ^^; อาจทำให้หลายท่านต้องผิดหวังประมาณท่าทีทีเหลว :scare: แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดก็เเล้วกันค่ะ
