คืนนั้น ณ ผับแห่งหนึ่ง เขาถือแก้วใส่น้ำ ในมือ มึนเมาทำตาปรือ ขาสั่น เธอเดินโทรมือถือ ไม่ทัน ได้มอง เขา-เธอเดินชนกัน น้ำหก เลอะตัว เขาหยิบ ฉัน ออกมา เช็ดให้ เธอก่อน สองคนเข้าชิดใกล้ ตาจ้อง ฉัน สื่อกลางให้ เขาได้ สัมผัส เธอเขิน ใบหน้าฟ้อง เอา ฉัน ปิดหน้า เขากลับไปนั่ง เขายัง แอบมอง เขาหยิบ ฉัน ครั้งที่สอง เขียนใส่ ส่งเพลงให้นักร้อง ขับขาน แด่เธอ เธอเอียงอาย ยิ้มให้ ฉีก ฉัน แก้เขิน คราวนี้เธอเป็นฝ่าย หยิบ ฉัน ประทับจูบ ลงพลัน เสียวไส้ พับมุมเข้าหากัน เป็นรูป หัวใจ ฝากบ๋อย ส่งมาให้ สอดไส้ เบอร์โทร รุ่งขึ้น ณ บ้านเขา รุ่งขึ้น เขาเฝ้าเพ้อ คิดครวญ ถึงเธอ นั่งอึ ยังทบทวน ใบหน้า ดึง ฉัน ออกจากม้วน เช็ดก้น สองปื้ด ทิ้ง ฉัน ลอดหว่างขา แล้วกดน้ำตาม ออกจากส้วม เขาลอง กดเบอร์ อยากได้ยินเสียงเธอ สักหน แค่คิดก็เสียวเว่อร์ ใจเต้น ตุบๆ เอา ฉัน อุดจมูกตนกันเลือด กำเดาพุ่ง มันแปลกตรงที่คน รับสาย มิใช่เสียง 'น้องทราย' ดังหวัง แต่เป็นเสียงกะเทยควาย ทุ้มต่ำ โดนตุ๊ดหลอก อย่างจัง! จ๋อยแด่ว ไปเลย โลกนี้ ไม่มีใคร จริงใจ เท่าฉัน ไปไหน คอยรับใช้ ไม่บ่น ใช้ ฉัน ไร้เยื่อใย ขยำทิ้ง ท้ายสุด เธอหมองหม่น ฉัน ซับ น้ำตา วันนี้ มนุษย์ขาดฉัน ลำบาก เช็ดก้น ยันหน้าผาก ซอกหู ยามเสียว, สุข ทุกข์ยาก ฉัน คอย ซึมซับ อะไรอะไรก็กู 'ทิชชู' = ฉันเอง เครดิต กองโต a day ฉบับที่ 107 คอลัมม์ "อะไรอะไรก็กู"
สรุปเหตุการณ์ เริ่มจาก อยู่ในกระเป๋าผู้ชาย เอาออกมาเช็ดน้ำที่หกใส่ตัวฝ่ายหญิง เช็ดเสร็จ กระดาษเปียกๆ อันเดิม ฝ่ายหญิงก็เอาไปเช็ดปาก แล้วพับๆ เป็นรูปหัวใจคืนให้ฝ่ายชาย ฝ่ายชายเอากระดาษเปียกๆ ที่เช็ดปากแล้วเขียนเพลงให้ผู้หญิง ผู้หญิงก็เขียนเบอร์โทรศัพท์ส่งให้ฝ่ายชาย เช้าวันรุ่งขึ้น ผู้ชายก็เอากระดาษแผ่นเดิมนี้มาเช็ดก้นโยนลงชักโครก แล้วในตอนท้าย กระดาษที่เช็ดน้ำ เช็ดปาก เขียนเพลง เขียนเบอร์ เช็ดก้น ก็ถูกนำมาใช้ซับน้ำตา...
ถ้า คำโคลงถูกต้อง ฉันทลักษณ์ โคลง สี่เอกเจ็ดมัก บอกไว้ ถูก สัมผัสพร้อมพรัก โทสี่ ต้อง หมั่นฝึกแต่งให้ ครบถ้วนโคลงหนอ ถ้าโคลงถูกฉันทลักษณ์ คงจะมันแน่แท้
ตลกดีครับ คนแต่งคิดเหมือนผมเลย กระดาษทิชชู่กลายเป็นอะไรที่สำคัญมากจริงๆ สำหรับผม เวลาทำแล็บแล้วถ้าไม่มีกระดาษทิชชู่นี่มันลำบากจริงๆ (ลำบากกว่าไม่มีเสื้อแล็บอีก) . . . อ่านข้างบนแล้วเพิ่งนึกออกว่ามันไม่ถูกตามฉันทลักษณ์ (เผอิญผมจำไม่ได้แล้วว่าสัมผัส คำเอกคำโทมันต้องอยู่ตรงไหน) มิน่า บางท่อนถึงอ่านแล้วไม่ค่อยเพราะ ออกฮาซะมากกว่า
เข้ามาเตือนว่า พรุ่งนี้ (29 ก.ค.) เป็นวันภาษาไทยแห่งชาตินะครับ /me เลิกอ่านตั้้งแต่บทแรก เนื่องจากเซ็งว่าสมัยนี้ภาษาไทยสำคัญน้อยกว่าความฮา
