โลกแห่งความจริงมันโหดร้ายจริงๆ นะเออ แค่ที่คนเขียนเค้าใส่มานั่นจริงๆ ก็ธรรมดา ไอ้ที่หนักกว่านั้นพวกเราก็เคยเห็นกันประจำ ยังดีหน่อยที่ในโลกความจริงผมก็ยังเห็นเด็กที่มีความฝันแบบในรูป utopia นั่นบ้าง แต่ที่ทุเรศคือเด็กที่มีความฝันเหล่านั้น หลายคนแอดมิดชั่นไม่ติดเพราะ ONET GAT PAT เฮงซวยนั่นแหละ
วันนี้เจอเด็กประถมปลายๆซักป.สี่สามคนนั่งสุมกันบนรถไฟฟ้า ที่แท้แต่ละคนนั่งกด BB ของตัวเองอย่างเมามัน //me เป็นลม
วันนึงเจอเด็กหัวเกรียนแต่งนักเรียนนั่งรถเมล์ไปในทางที่ไม่ใช่โรงเรียนตามอกเสื้อ.....(พวกโดดเรียนสินะ) คุยกันกระซิบกระซาบ..."เคยหอมยัง?" :hwinyarn: ที่หนักกว่านั้นคือกลุ่มนร.หญิงที่พูดคุยกันในกลุ่มว่า "อ๊ะผัวกู~" :hsunk:
เรื่อง BB นี่ ผมมองอีกมุมนะครับ ก็คือเหมือนกับที่รุ่นทวด ว่ารุ่นปู่ที่อ่านนิยายกำลังภายใน เหมือนกับรุ่นปู่ ว่ารุ่นพ่อที่ดูละครทีวี เหมือนกับรุ่นพ่อ ว่ารุ่นเราที่คุยมือถือ BB ก็เป็นอุปกรณ์สื่อสารและให้ความบันเทิงอย่างหนึ่งครับ วันหน้า เด็กที่โตมากับ BB อาจว่าเด็กรุ่นต่อไปที่ฝังไมโครชิพในหัวกันก็ได้ เอ่อ ว่าแต่มันใช้ยังไง อยากใช้มั่งอะ ส่วนเรื่องกิริยามารยาทนั้น No Comment... ensry:
บีบี นี่มันมีใช้กันทุกวัยเเล้วครับ มองไปทางไหนเห็นว่างกันก็เอาออกมาเเชทกันเเล้ว ป.ล.ขอระบายหน่อยครับ วันก่อนไปกินข้าวกับเพื่อน 2 คน ตอนเเรกก็คุยกับผมอยู่หรอก ไป ๆ มา ๆ มันดันเอาบีบีออกมาเเชทซะงัน แถมเล่นเป็นชาติเลย ตอนนั้นประมาณว่าคุณเพื่อนจะชวนผมมานั่งกินข้าวทำ....หรอครับ เซง..... :hlomto:
แสดงว่าพี่เจอ่าน [action]เผ่น[/action] หมายถึงตอนรุ่นปู่เป็นเด็ก อ่านนิยายกำลังภายใน (หรือนิยายอื่นๆ) ก็โดนดุว่าถึงขั้นเอาไปเผาก็มีครับ เหมือนพ่อแม่ห้ามเราเล่นเน็ต หรือยึดการ์ตูนไปนั่นแหละ สรุปคือสิ่งบันเทิงตกเป็นจำเลยของผู้ปกครองมาทุกยุคทุกสมัย แม้ว่าสิ่งนั้นจะเปลี่ยนไปอย่างไรก็ตาม รุ่นลูกหลานเรา เรื่องแช็ต BB อาจเป็นเรื่องปกติที่ผู้ใหญ่ทำกัน แต่จะมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นที่รุ่นเราไม่เข้าใจ แล้วก็เอาสิ่งนั้นไปเป็นจำเลยเช่นเดียวกัน
