สวัสดีครับ จริงๆ ผมเป็นคนที่แทบไม่เคยอ่านนิยายภาษาไทยเลย แต่อ่านการ์ตูนญี่ปุ่น และหนังสือภาษาอังกฤษเยอะมาก การวิจารณ์ให้คะแนนของผมจึงมีการนำความชอบความเคยชินในส่วนนี้มาประกอบการตัดสินใจเยอะสักหน่อยนะครับ เป็นจุดสังเกตุเดียวกับคุณ เทราสเฟียร์ เหมือนกัน ว่ามีการใช้เสียงประกอบกันอย่างแพร่หลาย เช่น ตุบ โครม เพล้ง รวมไปถึงการใช้ จุดจุดจุด "..." เพื่อบ่งบอกถึงความเงียบ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ผมไม่ค่อยคุ้นตานักเวลาอ่านนิยาย ก็ไม่ทราบจริงๆ ครับว่าเป็นสิ่งที่นิยมใช้กันทั่วไปในนิยายภาษาไทยหรือไม่ เอาเป็นว่า ผมจะพยายามไม่ให้จุดนี้มีผลกับการให้คะแนนล่ะกันนะครับ ============================================ คำขอสุดท้าย Tagate เป็นเรื่องราวที่คาดไม่ถึงในหัวเรื่องนี้จริงๆ ถึงแม้ว่าการใช้ภาษาและบทสนทนาจะมีติดขัดให้สะกิดใจอยู่หลายจุด แต่บทบาทของส้มนั้นช่วยให้เรื่องนี้ยังคงความกินใจและน่าติดตามจนจบ ในเรื่องนี้ผมประทับใจบทบาทของส้มมาก บทสนทนาและการกระทำของส้มสามารถสะท้อนทั้งความน่าดูแลของน้องสาวและความเสียใจที่เธอมีออกมาได้เป็นอย่างชัดเจนมาก น่าเสียดายที่บทบาทของ ดำ กลับไม่สามารถเทียบชั้นกับส้มได้เลย ความรู้สึกของดำนั้นคลุมเครือตั้งแต่ต้นจนจบเหมือนจะไม่รู้สึกอะไรกับการจากไปของพ่อสักเท่าไรนัก แม้แต่ในวินาทีสุดท้ายของชีวิตคำพูดของเขาก็ยังคงเป็นปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยรวมแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่ประทับใจและทำให้เกิดอารมณ์ร่วมได้ในระดับหนึ่ง ถึงแม้เนื้อเรื่องของนิยายนั้นสั้นมาก แต่เป็นเนื้อเรื่องที่จะสามารถกระชากอารมณ์ของผู้อ่านได้อย่างรุนแรงหากได้รับการขัดเกลาบทสนทนาและการใช้ภาษาอีกสักหน่อยครับ เนื้อเรื่อง 6 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 9 คะแนน การใช้ภาษา 5 คะแนน ความประทับใจ 8 คะแนน รวม 28 คะแนน ============================================ เรื่องเล่าจากคนจร นักเดินทางแห่งมิดการ์ด เปิดฉากสไตล์ RPG คลาสสิกเลยทีเดียวเชียว เหมาะกับเวบเกม RPG จริงๆ เอาคะแนนสร้างสรรค์ไปเลย 8 คะแนน หุ หุ หุ ... ล้อเล่นครับ ผมให้คะแนนอย่างยุติธรรมแน่นอน ^^ ส่วนที่ผมสนใจที่สุดของเรื่องนี้คือการตัดสินใจและการกระทำที่น่าชื่นชมของตัวเอก ถึงแม้ว่าจะเป็นรูปแบบคาแรกเตอร์มาตฐาน แต่ก็เลือกหยิบได้ถูกประเภทและน่าสนใจทีเดียว กับซามูไรเพนจรที่ท้องหิว ไม่มีเงิน แต่เปี่ยมด้วยความเป็นลูกผู้ชายคนนี้ การใช้ภาษานั้นยังไม่ลื่นไหลต่อเนื่องกันมากนัก จะเห็นได้จากการบรรยายการเดินทางผ่านป่า แต่ละประโยคจะจบในตัวมันเองไม่ได้ต่อเนื่องถึงกันและกันกันเท่าไรนัก สำหรับคอเกม RPG อย่างผมอาจจะสามารถปะติดปะต่อเข้ากับประสบการณ์ของตัวเองได้ แต่สำหรับผู้อ่านที่ไม่ได้เล่นเกมอาจจะไม่เห็นภาพเท่าไรนัก ชื่อเรียกตัวเอก "นักเดินทางหนุ่ม" เป็นอีกจุดหนึ่งที่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกสะดุดเป็นพักๆ และดึงความสนใจไปจากบท โดยเฉพาะในฉากการต่อสู้ซึ่งต้องการความรวดเร็ว ในตอนต้นของเรื่องมีการใช้คำว่า "ชายหนุ่มผมดำ" ซึ่งทำให้สับสนพอสมควรว่าหมายถึงตัวเอกหรือไม่ การหักมุมว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องเล่านั้น ถึงแม้จะเป็นไอเดียที่น่าสนใจและสามารถเขียนข้อคิดให้ผู้อ่านได้ แต่โดยส่วนตัวแล้วผมรู้สึกงงๆ เสียมากกว่าที่จู่ๆ ก็ตัดไปเสียเฉยๆ เป็นความรู้สึกส่วนตัวครับว่าข้อคิดที่ได้จากจากนิยาย ควรจะสามารถสื่่อผ่านเนื้อเรื่องออกมาได้เอง ให้ผู้อ่านนำกลับไปคิดได้โดยไม่ต้องอธิบายอะไร เนื้อเรื่อง 7 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 8 คะแนน การใช้ภาษา 6 คะแนน ความประทับใจ 7 คะแนน รวม 28 คะแนน ============================================ Many Colors aquafay เป็นเรื่องที่มีสไตล์โดดเด่นจากเรื่องอื่นจริงๆ คล้ายกับที่มาเรียเองก็เป็นเด็กที่โดดเด่นจากเพื่อนๆ ของเธอ การใช้ภาษาในเรื่องมีความสละสลวย อ่านง่าย เป็นคุณภาพระดับนิยายแปลที่วางขายกันอยู่เลยทีเดียว ส่วนที่ผมประทับใจของเรื่องนี้อยู่ที่การคิดวางแผนและความใส่ใจในรายละเอียด เช่น เพื่อนบ้านของมาเรีย ที่ต่างก็มีประวัติความเป็นมาและลักษณะนิสัยที่โดดเด่นเป็นของตัวเอง หรือเมื่อขี่จักรยานไปก็ไม่ได้เพียงพูดลอยๆ ว่าไปท้องทุ่ง แต่อธิบายถึงเส้นทางและทิศทางของมันด้วย แม้แต่หน่วยความยาวก็ยังใช้ "ไมล์" แทนกิโลเมตรซึ่งเข้ากับสถานที่และตัวละครได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างนี้ช่วยแต่งแต้มสีสันความสมจริงให้กับเรื่องนี้ยิ่งขึ้น น่าเสียดายครับที่เหมือนตัดบทจบไปนิดนึง ผมเลยต้องลดคะแนนเนื้อเรื่องลงหน่อย อาจจะด้วยข้อจำกัดเรื่องความยาวของนิยาย สิ่งที่มาเรียเรียนรู้จึงสื่อออกมาได้เพียงคำพูดเท่านั้น ยังไม่ทันได้เอาไปกระทำจริง ผมเชื่อว่าถ้าผู้เขียนมีโอกาสได้เขียนจนจบโดยไม่มีข้อจำกัด นิยายเรื่องนี้จะมีความสวยงามน่ารัก และเหมาะกับผู้อ่านวัยเยาว์มากครับ เนื้อเรื่อง 6 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 7 คะแนน การใช้ภาษา 9 คะแนน ความประทับใจ 7 คะแนน รวม 29 คะแนน ============================================ ความหมายแห่งชีวิต ~MaxlanceR~ เป็นเรื่องราวที่ประทับใจและอ่านสนุกครับ ถึงแม้ตัวเอกจะหยิบยกรูปแบบมาตรฐานมาใช้ แต่การวางเนื้อเรื่องและบทสนทนา ทำให้ผู้อ่านสามารถเชื่อมโยงกับตัวเอกและชื่นชอบเขาได้ไม่ยากเลย จุดที่น่าสนใจคือการเล่าเรื่องผ่านมุมมองของตัวเอกและมีการใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า "ข้า" อยู่ตลอด ซึ่งในตอนท้ายเมื่อตัวเอก "พูด" แทนตัวเองว่า ผม ทำให้เป็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าสนใจมาก เสียดายนิดนึงว่าเวลาที่ตัวเอก "คิด" น่าจะยังคงคำว่า ข้า ไว้อย่างเดิมนะครับ จะรู้สึกเนื้อเรื่องปะติดปะต่อกันได้ดีกว่า การใช้ภาษานั้นดุดันและตรงไปตรงมา ถึงแม้จะไม่สละสลวยแต่ก็เข้ากับลักษณะของตัวละครเอกและเนื้อเรื่องได้อย่างลงตัว เนื้อเรื่อง 8 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 7 คะแนน การใช้ภาษา 8 คะแนน ความประทับใจ 9 คะแนน รวม 32 คะแนน ============================================ ของขวัญวันเกิด PAIA: The Viper นิยายรักวัยรุ่นเพียงเรื่องเดียวของการประกวดนี้ การเขียนนั้นถือว่าค่อนข้างดี มีการใช้ภาษาที่อ่อนวัยเหมาะสมกับตัวละคร เสียดายที่ยังขาดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ ในการดำเนินเรื่อง อีกทั้งการใช้ชื่อตัวละครเป็นภาษาญี่ปุ่นยิ่งชวนนึกถึงเกมจีบสาวอย่างโทคิเมคิเข้าไปใหญ่ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอารมณ์ดี หากสามารถสื่อความรู้สึกของตัวละครออกมาแบบอ้อมๆ หรือเป็นคำใบ้ได้โดยไม่ต้องพูดคำว่ารักหรือชอบออกมาตรงๆ น่าจะทำให้เรื่องนี้มีความน่าสนใจขึ้นอีกมากครับ เนื้อเรื่อง 6 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 5 คะแนน การใช้ภาษา 7 คะแนน ความประทับใจ 6 คะแนน รวม 24 คะแนน ============================================ V & W Zales เป็นเรื่องที่เขียนได้เรียบง่ายแต่แฝงความรู้สึกนึกคิดของตัวละครทั้งสองไว้ได้อย่างครบครับ การเล่าเรื่องมีความกระทัดรัดแต่ชัดเจนไม่ขาดไม่เกิน บทสนทนามีความเป็นธรรมชาติและแสดงออกถึงคาแรกเตอร์ของตัวละครเอกทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน ด้วยความเรียบง่ายของเนื้อเรื่องเลยทำให้รู้สึกเหมือนขาดความคิดสร้างสรรค์ไปบ้าง แต่ก็อ่านได้อย่างผ่อนคลายและสบายใจครับ เนื้อเรื่อง 7 คะแนน ความคิดสร้างสรรค์ 7 คะแนน การใช้ภาษา 9 คะแนน ความประทับใจ 7 คะแนน รวม 30 คะแนน ============================================ ก็ต้องขอขอบคุณสมาชิกทุกๆ คนที่เข้าร่วมสนุกกันในครั้งนี้นะครับ ^-^ ถึงแม้จะมีจำนวนไม่มากนัก แต่เรื่องที่ส่งเข้าประกวดนั้นมีคุณภาพอ่านแล้วน่าประทับใจจริงๆ ขอบคุณครับ