พรีเคียวคอมมูนิตี้ http://precure.livejournal.com/ Note: http://www.youtube.com/watch?v=q4wP5o... มันเริ่มขึ้นจากความบังเอิญ เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นทาสอารยธรรมคอสเพลย์ และคอยหมั่นหาโอกาสมาทำการศึกษา หาคุณค่าในงานอดิเรกชนิดนี้อยู่เสมอ จนกระทั่งวันหนึ่งผมก็ไปเจออะไรบางอย่างในนิตยสาร COSMODE ซึ่งเป็นนิตยสารที่โดยปกติแล้ว ผมจะคอยตามอ่านอยู่เป็นประจำ... ตอนนี้ความทรงจำของผมค่อนข้างจะเลือนลางแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไปรู้สึกแต่เพียงความอิ่มอกอิ่มใจในเวลาที่ลองคิดถึงเท่านั้น แต่ก็คิดอะไรไม่ออกอยู่ดีความจำของผมที่ยังจำได้อยู่ เหลือเพียงความแน่ใจว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นแหละคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ ซึ่งกำลังจะค่อยๆมากขึ้นจนกลายเป็นความผูกพันธ์ความรักที่มีต่อซีรี่ย์นี้ไม่ต่างอะไรจากไฟนอลเลยครับ หลายวันต่อมา หรืออาจจะเป็นเดือนผมเกิดความรู้สึกเบื่อๆขึ้นมาในยามเย็น จึงปั่นจักรยานออกไปสูดอากาศในห้างแห่งหนึ่งผมชอบทำแบบนั้นเวลาที่มีเรื่องไม่สบายใจ ทำอะไรที่มันผิดไปจากกิจวัตรประจำวันตามปกติเผื่อนั่นจะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นมาบ้าง ในครั้งนั้น ผมปั่นจักรยานไปที่ห้างดังกล่าวซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 20 กม.ที่นั่นผมไปเพื่อเดินเล่นเรื่อยเปื่อย เพื่อไปผ่อนคลายความไม่สบายใจอย่างเคยสุดท้ายผมก็ไปหยุดอยู่ที่ร้านหนังสือ ซึ่งร้านนี้บางครั้งก็เปิดเพลงของท่านฮิกกิคลอซะด้วยแต่ในวันที่ไปนั้นผมก็จำไม่ได้แล้วว่าทางร้านได้ทำการบูชาเพลงของท่านฮิกกิหรือไม่รู้แต่เพียงว่าในวันดังกล่าว ทางงร้านได้มีการนำเอาหนัังสือการ์ตูนมังกะลดราคาเก่าๆมาวางขายครับ ผมซื้อมาสองเล่ม เล่มแรกคือ Rockman X2และเล่มที่สอง ซึ่งเกริ่นกระทู้มาขนาดนี้คงทายได้ไม่ยากซึ่งก็คือ Futari Wa Precure Max Heart 2 นั่นเองครับ ตอนนั้นความสัมพันธ์ที่ผมมีต่อพรีเคียวยังคงเป็นเพียงความสัมพันธ์ว่าเคยดูซีรี่ย์นี้อย่างเฉยๆเมื่อนานมาแล้วเท่านั้นเรื่องคอสเพลย์ที่เล่ามาก่อนหน้านี้ ตอนนั้นผมยังคงจำไม่ได้แต่ตอนนี้ที่จำได้แน่นอนคือ นี่แหละคือจุดเริ่มต้นของการศึกษาอารยธรรมพรีเคียวอย่างจริงจัง! หนังสือที่ซื้อมา เป็นมังกะที่อิงอยู่กับฉบับภาพยนตร์เป็นภาพยนตร์พรีเคียวเรื่องที่สอง จากภาคที่สองซึ่งก็คือภาคแมกฮาร์ทเนื้อเรื่องออกแนวสมกับเป็นภาคคลาสสิค ให้อารมณ์เพลินๆ สบายๆและความหมายง่ายๆจากสิ่งเล็กๆน้อยๆครับ ประโยคที่ผมชอบที่สุดในภาคนี้ก็คือประโยคในฉากต่อสูู้ระหว่างพรีเคียวกับพวกฟรอสซึ่นและฟรีสซึ่นตอนท้าย ซึ่งมีใจความว่า... ฟรอสซึ่น: พวกเธอไม่พลังอะไรเหลืออยู่ในตัวอีกแล้ว ทำไมถึงต้องพยายามปกป้องฟินิกซ์ขนาดนั้น?ฟริสซึ่น: อยากจะปกป้องโลก แล้วเล่นเป็นฮีโร่อย่างงั้นเรอะ? นางิสะ: ปกป้องเพื่อนมันผิดกฏหมายหรือไงฟระ!? มันไม่เกี่ยวกับการเป็นนักรบในตำนานนางิสะ: หรือเป็นนกฟินิกซ์หรอก! ฉันก็แค่อยากจะปกป้องเพื่อนพ้องให้ได้ก็แค่นั้นเอง!!!โฮโนกะ: ความเจ็บปวดจากการปกป้องใครไม่ได้ ฉันไม่อยาก -- ไม่อยากจะรู้สึกมันอีกแล้ว... ฟังแล้วคิดถึงบักคลาวด์ครับ... ช่วงสุดท้าย....ผมก็ขอคัดลอกใจความบทนำของคุณฟุตาโงะ คามิคิตะ มาให้ลองอ่านกัน...ซึ่งคุณฟุตาโงะก็คือคนวาดฉบับมังงะดังกล่าวข้างต้นนั่นเองครับ "ขอบคุณนะคะที่ซื้อหนังสือ เป็นเพราะทุกคนสนับสนุนหนังสือถึงออกมาได้ ดีใจจริงๆ!! นางิสะกับโฮโนกะ เมปเปิ้ล มิปเปิ้่ล และผู้พิทักษ์หิน... เป็นตัวละครที่มีสเน่ห์ดูน่ารักน่าเอ็นดู เวลาแอ็คชั่นก็เท่ห์ ภาคอนิเมชั่นก็สุดยอดจริงๆ!!ตัวละครฝ่ายศัตรูก็มีด้านที่ไม่น่าเกลียดเหมือนกันนะ คิดว่าเป็นการสะื้ท้อนรูปแบบของมนุษย์แค่มีโอกาสได้ถ่ายทอดงานชิ้นนี้เป็นหนังสือมังกะก็มีความสุขแล้วทีนี้เวลาทำงานก็ฟังเพลงธีมไปด้วย! ฟังแล้วฟังอีกเพราะมันทำให้สดชื่น! ฉันจะพยายามต่อไปอีก ขอบคุณมากๆนะคะ!!ขอบคุณวาชิโอะซังที่ทำให้คำพูดของท่านผู้เฒ่าและคำพูดของสาวๆนั้นเข้าใจได้ง่ายขึ้นและทำให้งานราบรื่นไปด้วยดี แล้วก็ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านจากใจ ขอบคุณจริงๆ!" โปรดติิดตามตอนต่อไป... ปล.การศึกษาพรีเคียวควรเริ่มต้นจากภาคเจ็ด HeartCatch เพื่อจะได้จับทางและแนวของซีรี่ย์ได้ง่ายครับ (ฝรั่งบางคนคิดว่าพรีเคียวมีแค่ภาคนี้ด้วยซ้ำ) ปล2.http://www.nicovideo.jp/watch/sm16838822?mypage_nicorepo=dx4s8_x248_4pgz3d3u5