เพลงปิดเครดิตซึ่งอาจจะเรียกได้ว่าเป็นเพลงธีมของเรื่องนี้ (อาจจะเป็นจริงๆก็ได้) ดนตรีซึ่งมีเนื้อหาเปรียบเสมือนบทเล่าขาน บรรเลงคลอแทบจะตลอดตัวหนังเลยทีเดียว สำหรับผมแล้วเนื้้อร้องมันเป็นเสมือนเป็นการเล่าเรื่องออกมา เหมือนไม่ใช่เพลง... แต่เป็นคำพูดที่เล่าเรื่อง เปรียบได้ดั่งการหยิบหนังสือนิทานขึ้นมาอ่าน เพียงแต่เปลี่ยนจากหนังสือเป็นภาพยนตร์ก็เท่านั้นเอง จึงอาจกล่าวได้ว่าด้วยเหตุนี้ นี่จึงเป็นเพลงประกอบที่เป็นมากกว่าเพลงประกอบนั่นเองครับ! เพลงนี้เดิมทีเป็นเพลงจากหนังสือ จากหนังสือเดอะฮอบบิท เพลงคนแคระ ภูเขาเดียวดาย ความรู้สึกที่เคยได้เห็นเพลงนี้เป็นเพียงตัวอักษร แล้่ววันหนึ่งได้มาฟังใหม่อีกครั้งแบบจัดเต็มเช่นนี้นั้น ยากที่จะสื่อออกมาเป็นคำพูดจริงๆครับ ปล.นอกจากเรื่องเกี่ยวกับเพลงแล้ว หากลองสังเกตุย่อหน้าอื่นๆดูก็จะพบว่า หากไม่นับเนื้อเรื่องที่ประยุกต์หรือเพิ่มเติมจากจุดเล็กๆน้อยๆในหนัีงสือ ตัวหนังเดอะฮอบบิทภาคนี้ก็ตรงต่อต้นฉบับมากๆเลยทีเดียว...
ผมเคยคิดมาตลอดว่า...ไอ้พวกหนังภาคต่อเนี่ย.....พอภาคแรกออกแผ่นปุ๊ป ภาคสองก็น่าจะมาได้แล้วนะ ปีนึงมันนานไปปปปปปป!!!!!!
