Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow โอ้ๆ ทำไมหมอดูไม่เหมือนหมอเลยแหะ เหอะๆ แต่ตกใจนิดหน่อยนึกว่าจะเปลี่ยนแนวไปเป็น Y ซะแล้ว ฮ่าๆ โอเค รอตอนต่อไปครับ^^
Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow เดินผ่านมาเลยแวะสักหน่อย ย้ายบ้านเสร็จโดยสวัสดิภาพแล้วหรอ อิอิ ยังตามอ่านอยู่น้า รออ่านตอนใหม่ เข้ามาทักทายกันนิดนึงหุหุ ตายล่ะ หน้าแตกลงตอนใหม่แล้วนิลืมกดดูหน้าหนึ่ง ไหนๆฉลองบ้านใหม่ เผาให้หน่อยก็แล้วกัน เรียงไปเลยนะ เจ้าหมอนี่เป็นฮาล์ฟเอลฟ์ แล้วไปหามารักษาบาดแผล - เจ้าหมอนี่เป็นฮาล์ฟเอลฟ์ แล้วไม่หาอะไรมารักษาบาดแผล ก้ - ก็ หลายตัวนะ ไล่เอาเอง เพราะแผลของเจ้าหมอนี่มันไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์ธรรมแน่นอน - เพราะแผลของเจ้าหมอนี่มันไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์ธรรมดาแน่นอน เวก้าหัวเราะพลางรักษาบาดแผลนั้นด้วยเวทย์มนต์ที่เขาพอจะใช้ได้ - เวก้าหัวเราะพลางรักษาบาดแผลนั้นด้วยเวทมนตร์ที่เขาพอจะใช้ได้ - อันนี้ไม่แน่ใจ ใครผ่านมาช่วยดูให้อีกทีก็ดีนะ ห้องนั่งตกอยู่ในความเงียบงันไปพักใหญ่ๆ - ห้องนั่งเล่นตกอยู่ในความเงียบงันไปพักใหญ่ๆ ทางสภาเบื้องหลัง เรื่องเคลื่อนไหวเพื่ออะไรบางอย่างอยู่เงียบๆ - ทางสภาเบื้องหลัง เริ่มเคลื่อนไหวเพื่ออะไรบางอย่างอยู่เงียบๆ กำลังสร้างอะไรบางอยู่อยู่ - กำลังสร้างอะไรบางอยู่ เพราะทำมาเพื่อทำไม - อันนี้ลองไปอ่านดูนะมันงงๆอะ เพื่อนสมัยเด้ก - เพื่อนสมัยเด็ก
Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow :china: ดีใจจัง ได้บอร์ดใหม่สวยๆ แถมได้ ตอนใหม่ ดีจังเลย~ แต่ว่าหมออารายก็ม่ายรู้ สูบบุหรีจัดจังเลย
Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow ููุูู^ ^ จริงด้วย เป็นหมอแต่ดันสูบบุหรี่ซะเอง เดี๋ยวทำทั้งคนไข้ทั้งตัวเองตายเพราะสำลักควันหมดหรอก ตอนนี้สนุกดีครับ จะรอตอนต่อไป
Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow ตอนใหม่ๆ มาแล้วจ้า ถ้าใครอ่านแล้วรู้สึกว่ามันกระโดดๆ แล้วล่ะก็ลองย้อนกลับไปอ่าน "เรื่องเล่าจากแสงและเงา เรื่องที่ 3 หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (2)" ถ้าหลายๆท่านจำได้ว่าอ่านตอนนี้ในบอร์ดเก่าแล้วล่ะก็ ต้องย้นกลับไปอ่านเลยครับ เพราะ ในบอร์ดใหม่นี่ ผมจับเอา ตอนที่1 และ 2 ในบอร์ดเก่ามารวมกัน ฉะนั้นตอนที่ 2 ในบอร์ด ใหม่นี่ก็เท่ากับตอนที่ 3 ในบอร์ดเก่าน่ะครับ ยังไงก็ขอให้สนุกกับตอนใหม่นะครับ ตอนนี้ออกจะมีเรื่องราวที่ผมทิ้งไว้ให้ค้างคาพอสมควร คงต้องตามหาคำตอบเกี่ยวกับหอมผมแดงคนนี้ในตอนต่อๆไปแล้วล่ะครับ Near [action]ยังฉันยังไม่Y นะจะบอกห้ายยย[/action] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ -MOKO-เรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก [action]ขอบคุณที่มาช่วยจับคำผิดให้เน้อ ไม่อยากบอกเลยว่า เห็นเม้นนี่ยังไม่ได้แก้คำผิดเลยฮาๆ มาอ่านเร็วก็ต้องทำใจเอิ๊กๆ[/action] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ The Guardian Of Midgard [action]ก็หมออย่างอีตาเวก้านี่แหละ ครับ ขอบคุณที่มาติดตามกันนะครับ[/action] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ T VV I N - F E N I2 I R [action]หุๆตาเวก้าเขาจะไม่สูบบุหรี่ ตอนรักษาคนไข้ครับ เอิ๊กๆ[/action] ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Re: [ฟิครับสมัคร] Tale Of Light and Shadow เรื่องเล่าจากแสงและเงา เรื่องที่ 3 หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3) ณ ทะเลทรายทาางทิศเหนือของ กรานาด้า เวลานี้มีชายหนุ่ม2คนกำลังยืนเผชิญหน้ากันอยู่ 1นั้นมีผมสีแดงสดตั้งๆสวมที่คาดผมสีขาวธรรมดาๆ ไว้ ตาสีเขียวมรกต อยู่1ในกำลังถอดผ้าคลุมสีดำสนิทออก เผยให้เห็น ชายหนุ่มผมสีดำปรกหน้าผาก ข้างหลังยาวจนทักเป็นเปียเอา ตาสีฟ้าส่องสว่าง ผิวขาว รูปร่างไม่สูงมาก มีกล้ามนิดหน่อย สวมเสื้อยืดสีขาวทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตหนังแขนยาวแค่ศอกแบบหนาสีดำ สวมผ้าพันคอสีแดงยาว ช่วงล่างเป็นกางเกงโปร่ง ติดเกราะไว้ที่ขา รองเท้าบู้ตหนังสีน้ำตาลคลุมข้อ พร้อมกับ ดึงอาวุธประจำกายออกมา มันเป็นเคียวสีแดงยาว ใบมีดมีคมเข้าด้านใน บริเวนด้ามที่ติดกับคมดาบเป็นรูปกางเขนมีปลายแหลม รอบๆตัวเขามีเพียงความเงียบสงัดของทะเลทรายยามค่ำคืน แม้กระทั่งสายลมก็ยังไม่พัดผ่าน ราวกับทุกอย่างกำลังจับจ้องคนทั้งคู่อยู่เช่นนั้น ชายหนุ่มผมสีแดงหยิบบุหรี่ออกจุดสูบอย่างใจเย็น "เร็กซ์ นี่แกเอาเคียวใหญ่เป้ง นั่นไปซุกไว้ในผ้าคลุมได้ไงฟะน่ะ" "หึๆความลับทางอาชีพน่ะ ว่านายเถอะเวก้า ตัวเองเป็นหมอแท้ๆ กลับสูบบุหรี่จัดอย่างนี้น่ากลับจะอายุไม่ยืนเอานะนายน่ะ" เร็กซ์ตอบกลับมาเนิบๆ แต่นัยน์ตาสีฟ้าสุกใสกำจับจ้องไปยังชายหนุ่มผมแดงอย่างคมกริบ "จะตายช้าตายเร็วสุดท้ายมันก็ต้องตายอยู่ดี ทำในสิ่งที่อยากทำดีกว่า เรามาเริ่มกันเถอะ!!"จบประโยค ราโชม่อน เวก้า ดีดบุหรี่ในมือของตนขึ้นไปลอยเคว้งอยู่บนท้องฟ้าสูงลิบ แล้วพริบตานั้นทั้งนักฆ่าที่ได้รับฉายาว่า แสงเงาสีโลหิต ก็หายไปจากจุดที่ยืนอยู่ทันที แล้วเขาก็ปรากฎตัวขึ้นด้านหลังของ หมอผมแดง พร้อมๆกับง้างเคียวในมือเตรียมที่จะตวัดเพื่อแยกชิ้นส่วนร่างกายของคนที่อยู่ตรงหน้า แต่เวก้าก็ไม่ได้เป็นเหยื่อที่ยอมถูกเชือดง่ายๆ แทนที่กระโจนหลบให้พ้นจากคมเคียว เวก้ากลับเลือกที่จะทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม เขาดีดตัวถอยหลังเข้าชนร่างของ เร็กซ์ พร้อมๆกับเหวี่ยงศอกไปด้านหลังหวังจะกระแทกชายโครงเต็มที่ เร็กซ์ เฮลไซท์ ก็ไม่ยอมโดนโจมตีง่ายๆเขายกแขนขึ้นกันศอกของหมอผมแดงไว้ แล้วถอยหลัง1ก้าวเหวี่ยงเคียวในมือเข้าใส่ร่างที่ยืนชะงักอยู่ ราโชม่อน เวก้า ไม่ได้วิตกอะไรมากมายในช่วงวินาทีที่ต้องเอาชีวิตวางเดิมพันกันเช่นนี้ เขาไม่ได้พุ่งหลบคมเคียวแต่อย่างใด เวก้าเอามือเพียงข้างเดียวจับใบมีดของเคียวเพื่อหยุดมันพร้อมๆกับ แสยะยิ้มราวกับมารร้าย แสงเงาสีโลหิต เหวี่ยงขาขวาของเอาเตะเข้าที่เคียวของตนที่ถูกหยุดไว้เป็นผลให้มันหยุดจากมือของเวก้า ลอยคว้างขึ้นไปบนฟ้า แล้วคนทั้งคู่กพุ่งเข้าใส่กัน ชกกันด้วยมือเปล่าๆ หมอผมแดงชิงจังหวะซัดเข้าเต็มๆท้อง แต่ก็ถูกสวนกลับ เข้าที่หน้า ทั้ง2คนยืนปักหลักต่อยเตะกันอยู่ตรงนั้น เหมือนเด็กๆทะเลาะกัน จะต่างกันนิดหน่อย ก็คือความเร็วของทั้ง2คนอยู่ในระดับที่คนธรรมดามองตามไม่ทัน ขณะที่เคียวของเร็กซ์ ลอยคว้างอยู่อยู่กลางอากาศ ทั้งหมอผมแดง และ นักฆ่าแสงเงาสีโลหิต แลกหมัดกันไปแล้วมากกว่า20หมัด เวลานี้หน้าของทั้ง2 เริ่มมีรอยฟกช้ำและ เลือดออกกันแล้ว แต่กระนั้นสีหน้าของทั้ง2คนราวกับเด็กน้อยที่กำลังสนุกสนานกันเต็มที่ ทันทีที่เคียวของเร็กซ์ ตกลงมาในระยะที่เจ้าของกระโดดไปคว้าไว้ได้ นักฆ่าผมดำก็กระโดดเข้าไปคว้าอาวุธคู่มือของเขา พร้อมๆกับควงมันด้วยความเร็วสูงจนเคียวเล่มนั้นกลายเป็นกงจักรขนาดยักษ์ แล้วมันก็ถูกขว้างเข้าใส่หมอผมแดงด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ!! ราโชม่อน เวก้า ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยที่จะวิ่งสวนเข้าหาเคียวที่ถูกขว้างมา เขาสไลด์ตัวหลบเคียวเล่มนั้น แต่เมื่อทันทีที่หลบพ้น หมอผมแดงก็ได้รู้ว่านี่มันเป็นกับดัก!! บัดนี้ เร็กซ์ เฮลไซท์ ลอยอยู่เหนือตัวเขาราวกับจะรู้ล่วงหน้า มือทั้ง2ข้างเวลานี้มีเล็บที่แหลมคมงอกออกมาจากทุกนิ้ว มันพุ่งเข้าใส่หมายจะได้ลิ้มรสเลือดสดๆที่อยู่ในร่างกายของหมอผมแดง ที่มีชื่อว่า ราโชม่อน เวก้า เวก้าหมุนตัวหลบตามสันชาตญาณการเอาตัวรอด แต่เร็กซ์ ไม่ยอมปล่อยให้เหยื่อของเขาหลุดไปง่ายๆ กระโจนเข้าใส่หมอผมแดงที่ตอนนี้ยังตั้งตัวไม่ติด เวก้าดีดตัวหลบสุดแรงเกิด แต่ความนี้หมอแดงไม่ได้ยอมไล่ถลุงฝ่ายเดียวอีกแล้ว คว้าทรายปาเข้าใส่หน้าของเร็กซ์ จนทำให้นักฆ่าแสงเงาสีโลหิต ถึงกับชะงักไปทีเดียว "เคี๊ยกๆ ๆ ขอเต็มๆซักทีเถอะฟะ" หมอในชุดขาวหัวเราะอย่างชั่วร้าย แล้วพุ่งเข้าใส่ร่างของเร็กซ์ที่ยังขยี้ตาตนเองอยู่ พร้อมเตะเข้าเต็มๆ พลั่ก!! เสียงดังลั่นพร้อมๆกับร่างของเร็กซ์ที่ลอยไปตามแรงเตะ ราโชม่อน เวก้า ยืนหัวเราะอย่างสะใจ พร้อมๆกับเดินเข้าไปเก็บเคียวของเร็กซ์ที่ตกอยู่ ทำหน้าตาชั่วร้ายแบบสุดๆ มองไปยังร่างของนักฆ่าผมดำที่เวลานี้ยืน ตั้งท่าพร้อมจะต่อสู้แล้ว แต่แล้วจู่ๆ เวก้าก็โยนเคียวในมือกลับไปให้เจ้าของ แล้วตัวเองก็เดินไปเก็บบุหรี่ที่โยนเพื่อเป็นสัญญาณเริ่มต้นการต่อสู้ในตอกแรก ขึ้นมาปัดๆทรายออกแล้วจุดสูบอีกครั้ง "พอๆ เหนื่อยและ เอาไว้ต่อกันวันหลังละกัน" "เหอะๆขี้โกงนี่หว่าเตะได้ทีนึงแล้วก็เลิก"เร็กซ์ เฮลไซท์บ่นงึมงัมพลางเก็บเคียวของตนขึ้นมา เวก้าหัวเราะ "เพิ่งรู้เรอะเค้ารู้กันทั้งหมู่บ้านแล้วเฟ้ยว่าข้าขี้โกง ขืนไม่โกงก็โดนแกกระซวก เลือดสาดแหงมๆ" "เอาล่ะมาเข้าเรื่องกันเถอะ ขอถามซัก3ข้อเด่ะ" ราโชม่อน เว้ก้าเอ่ยพลางชู3นิ้ว "ว่ามาสิ" เร็กซ์ตอบสั้นๆขณะเก็บผ้าคลุมของตนขึ้นมาปัดทรายที่เกาะอยู่ออก "1.จริงๆแล้วแกไม่ได้มาตามเก็บเจ้าฮาล์ฟเอลนั่นแต่มาดักรอข้าต่างหาก จึงปล่อยข่าวมาแกกำลังตามมาเก็บเจ้าฮาล์ฟเอลนั่น เพื่อให้ข้ารู้ตัว ไม่งั้นแกคงไม่รอจนข้าข้ามทะเลทรายมาหรอก เจ้าฮาล์ฟเอลนั่นคงโดนนายฆ่าทิ้งตั้งแต่วันแรกที่นายรู้ว่ามันนอนซมอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ" "2. ส่วนเจ้าพวกที่ต้องมาเก็บเจ้าฮาล์ฟเอลจริงๆ นั่นคงโดนแกเก็บเรียบร้อยไปหมดแล้วใช่แมะ?" "3.ตอนนี้แกกำลังแบกปัญหาใหญ่พอสมควรไว้กับตัวใช่แมะ ถึงต้องความหาตัวข้าอย่างนี้" "อืม" เร็กซ์ตอบกลับมาง่ายๆ "เฮงซวย!! ทำไมเวลาใครๆมีปัญหาอะไรโลกแตก เอะอะก็จิกหัวใช้ข้ายันเตฟะ"เวก้าสบถออกมา "ไม่เห็นต้องคิด เพราะ ราโชม่อน เวก้า เป็นลูกศิษย์ เพียงคนเดียวของหมอเทวดา`ชิเก็น` ยังไงล่ะ ถ้าเจอปัญหาเกี่ยวกับโรคภัยใข้เจ็บ หรือคนกำลังจะตาย ไม่ควานหาตัวนายแล้วจะไปหาใคร" เร็กซ์ตอบกลับมาพลางพาดผ้าคลุมสีดำของเขาไว้ที่บ่า "ใน เอลล์เทอเฟีย ก็มีหมอเก่งๆเยอะแยะนี่หว่าไม่ใช่อะไรๆก็ข้าทุกที อาจารย์อ่ะเป็นหมอเทวดา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าลูกศิษย์จะต้องเป็นหมอเทวดาตามนี่หว่า ตูก็แค่คนธรรมดาที่มีความรู้ในการรักษาโรคภัยใข้เจ็บนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเองนาเฟ้ย" "หึๆ ถ้าอย่างนายเป็นแค่คนธรรมดา โลกนี้ก็คงมีแต่คนธรรมดาทั้งโลกแล้วล่ะ แผลของฮาล์ฟเอลคนนั้น ไม่ใช่แผลธรรมดา ชั้นเห็นอัศวินเกราะเขียวเพื่อนนาย ตามหมอแทบทั้งกรานาด้า มารักษา ทุกคนต่างก็ส่ายหน้าบอกว่ายังไงก็ไม่รอด แต่พอนายมาถึง ไม่นานก็รักษาได้ อย่างนี้นายจะว่าตัวนายเป็นคนธรรมดาอีกอย่างนั้นรึ?" เร็กซ์เอ่ยพลางเดินเข้ามาหาเวก้า "ไม่รู้ไม่สนล่ะเฟ้ยยังไงข้าก็ยืนยันว่าข้าเป็นคนธรรมดาแน่นอน ว่าแต่แกเถอะถ้าไม่เดือดร้อนนี่ไม่คิดจะมาหาเพื่อนคนนี้เลยใช่ใหม " เวก้าเปลี่ยนเรื่องคุยทันที "นายเถียงข้างๆคูๆตลอดเลยนะนี่ แต่ก็เอาเถอะ ชั้นเสียเวลามาดักรอนายก็หลายวันแล้ว คงต้องขอให้นายไปกับชั้นหน่อยละกัน" เรกซ์ไม่สนใจคำเหน็บแนมของหมอผมแดงคนนี้ซักเท่าไร "จะให้ไปกับนักฆ่านี่นะไม่ตลกไปหน่อยรึ ยังไงๆฉันก็ยังเป็นคนธรรมดาเองนะ น่ากลัวจะตายรู้มั๊ย" เวก้าเอ่ยพลางทำสีหน้าหวาดกลัวดูแล้วน่าหมั่นใส้ยิ่งนัก "เลิกเล่นลิ้นได้แล้ว ชั้นเองก็ไม่มีเวลาเล่นกับนายมากหรอกนะเวก้า" "เออๆ จะให้ไปที่ไหนล่ะ" หมอผมแดงตอบรับอย่างเสียไม่ได้ "ชายป่าอัสร่า" เรกซ์ตอบกลับมา "เฮ้ย!! มันไม่ทารุณข้าไปหน่อยเรอะฟ่ะ ลากสังขารจาก เวลเจ มา กรานาด้า ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร จะให้ข้ามฝากทวีปกลับไปป่าอัสร่าอีกโหดร้ายไปหน่อยมั๊ย" เวก้าถึงกับร้องอุทรออกมา "ช่วยไม่ได้ นี่นะ ถึงนายจะไม่ยอมไป ต่อให้ต้องซัดนายให้สลบแล้วลากไปชั้นก็จะทำ" เร็กซ์ตอบมาด้วยสายตาคมกริบ "อย่าน๊า นู๋กัวแย้ววว " เวก้าเอ่ยประโยคที่ไม่เข้ากับท่าทางของเขาเลยซักนิด "เฮ้อ ไปก็ไปใครจะลากไปไหนก็ลากไปตามใจแล้ววุ้ย แต่ขอกลับไปเอาข้าวของที่บ้านเจ้าเรนมันก่อนแล้วกัน" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หลัง จากที่ คาช หลับลงไปเพราะความอ่อนเพลีย เรน ก็นั่งทบทวนความคิดของตนอยู่พักใหญ่ๆ สิ่งที่เขาได้รู้จากปากของ คาช มันเป็นข่าวเดียวกับที่หมอผมแดงเพื่อนของเขาบอกไว้ไม่มีผิด ความสงสัยลอยอยู่เต็มหัวของอัศวินเกราะเขียวแห่งรีเวเรียยิ่งนัก สุดท้ายเขาเลือกจะเดินลงไปหาเพื่อถาม ในสิ่งที่เขาสงสัย แต่เมื่อลงมาก็พบแต่โต๊ะ แก้วเหล้า และ สัมภาระเล็กๆน้อยๆ ตัวของเพื่อนผมแดงของเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ขณะที่ยังยืนคิดว่าเพื่อนเขาหายไปไหนอยู่นั่นเอง ประตูบ้านของเขาก็ถูกเปิดเข้ามาพร้อมๆ กับเวก้า และชายหนุ่มแปลกหน้าอีกคน ถือเคียว พาดผ้าคลุมสีดำสนิทไว้ที่ไหล่ "เอ้อ เจอก็ดี เรนพอดีมีธุระด่วนต้องไปป่าอัสร่าน่ะ ขอตัวเลยละกัน แล้วนี่เพื่อนสมัยเด็กของข้า `เร็กซ์ เฮลไซท์` " เวก้าแนะนำเร็กให้ อัศวินเกราะเขียวรู้จัก ซึ่งเมื่อได้ยินชื่อ มุทสึกิ เรนเกลิซท์ ก็ถึงกับเหวอไปอยู่อึดใจเลยทีเดียว "แสงเงาสีโลหิต `เร็กซ์ เฮลไซท์` !!??" "อืมแม่นแล้ว ฉะนั้นเรื่อง เจ้าฮาล์ฟเอล เพื่อแกจะโดนเจ้าหมอนี่เก็บก็เลิกห่วงได้เลย เพราะ มันต้องลากข้าไปป่าอัสร่า ส่วนเรื่องเลี้ยงเหล้าที่อัลบาร์ทรอส คงต้องขอแปะไว้เป็นวันหลังแล้วกัน ไปและๆ" เวก้าเอ่ยลาง่ายๆปล่อยให้เรนยืนงงอยู่คนเดียวในบ้านพักของเขา "ยิ่งรู้จักยิ่งมีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจ ราโชม่อน เวก้า นายเป็นใครกันแน่นะ?" เรนบ่นกับตัวเอง หลังจากเวก้า และ เร็กซ์ เดินออกจากบ้านของเขาไปแล้ว ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 5 วันถัดมา ชายป่าอัสร่า การเดินเท้า จาก เมืองแห่งทะเลทราย กรานาด้า ซึ่งอยู่เกือบตะวันออกสุดของแผนที่ ข้ามฝั่งทวีป ไปยังป่าอัสร่าที่อยู่ทางฝั่งตะวันตกนั้น ถ้าเป็นคนปกติ คงใช้เวลาราวๆ 1-2 อาทิตย์ นั่นผมพูดถึงคนธรรมดา แต่ผมกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่า ชายหนุ่ม2คนที่ยืนอยู่ชายป่าอัสร่า ในเวลานี้ พวกเขาออกจะหลุดกรอบจากคำว่าคนปกติพอสมควรเลยทีเดียว พวกเขาใช้เวลาเพียง 5 วันเท่านั้นในการเดินทางจาก กรานาด้ามา ยังป่าอัสร่า "นี่เร็กซ์ แล้วจะไปไหนต่อฟะ" ชายหนุ่มผมสีแดงเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่ข้างๆเขา ไม่มีคำตอบเป็นคำพูดแต่ชายหนุ่มอีกคน ออกเดินนำมุ่งตรงเข้าไปในป่าอัสร่าทันที ซึ่งก็เป็นเหมือนการบอกให้ตามเข้าไปอยู่กลายๆ หลังจากเดินฝ่าป่ามาเกือบครึ่งวัน ชายหนุ่มผมแดงก็เห็นกระท่อมหลังเล็กๆตั้งอยู่ริมลำธาร และมีเด็กสาวคนหนึ่งผมสีเหลืองทองอ่อนๆปล่อยยาวสยายเกือบถึงสะโพก ดวงตาสีน้ำเงินอความารีนที่ข้างซ้าย สีแดงฉานดุจโลหิตที่ข้างขวา เรือนร่างเล็กดูบอบบางน่าถนุถนอม อยู่ในชุดนักบวชสีขาวบริสุทธิ์ กำลังเก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้ ข้างตัวเธอมีสุนัขป่าตัวใหญ่ 2 ตัวนอนอยู่ไม่ห่างเธอนัก ราวกับองรักษ์ ซึ่งมันทั้ง2ก็รับรู้ได้ถึงการมาถึงของเขาทั้งคู่ จึงลุกขึ้นพร้อมส่งเสียงขู่ทันที เด็กสาวคนนั้นหันมาตามเสียงทันทีเช่นกัน เมื่อเธอเห็นเขาทั้ง2คนก็ทิ้งตะกร้าผ้าแล้ววิ่งมากอด ชายหนุ่มผมดำไว้แน่น "พี่เร็กซ์ กลับมาแล้วหรือคะ"สาวน้อยผมสีทองส่งเสียงออกมาอย่างยินดี แต่แล้วจู่ๆเธอก็ไออย่างรุนแรง จนเลือดออกมาทางปาก "อาเรีย!!! ทำใจดีๆไว้พี่จะพาเข้าไปนอนพักก่อนนะ" แล้วเรกซ์ก็อุ้มสายน้อยนามว่า อาเรีย เดินเข้าไปในบ้าน โดยไม่สนใจ ชายหนุ่มผมแดง และ ตะกร้าผ้าที่กองอยู่กับพื้นแม้แต่น้อย ชายหนุ่มผมแดงได้แต่ถอนหายใจ ขณะเดินไปเก็บตะกร้าผ้า และ เสื้อผ้าที่กองอยู่กับพื้นขึ้นมาปัดฝุ่นออก "เฮ้อ ท่าทางงานนี้จะยุ่งอีกแล้วแฮะ เกิดเป็น ราโชม่อน เวก้า นี่ลำบากชะมัด" แล้วเขาก็เดินตามเข้าไปในบ้าน โดยมีหมาป่าตัวโต คอยเดินคุมเชิงตามเขาเข้าไป หมอผมแดงเดินเอาตะกร้าเข้าไปวางไว้ในบ้าน แล้วเดินเข้าไปตรวจอาการของสาวน้อยที่นอนอยู่บนเตียง โดยมี เรกซ์ และ หมาป่าทั้ง2ตัว ยืนมองด้วยความกังวล หลังจากนั้นไม่นาน เวก้าก็หยิบห่อผ้าจากกระเป๋าสัมภาระของเขาขึ้นมา เมื่อแกะออก ก็พบผลไม้ตากแห้งอยู่ 3-4 ชิ้น เขาหยิบออกมาชิ้นนึงแล้วยื่นให้ สาวน้อยผมทองที่นอนอยู่บนเตียง "เอ้ากินซะสาวน้อยแล้วนอนพัก ตื่นเช้ามาเธอจะรู้สึกดีขึ้น รสชาติมันดีทีเดียวนะ เชื่อถือได้" ขณะอาเรียรับผลไม้ตากแห้งชิ้นนั้นด้วยท่าทีที่ลังเล เร็กซ์ ก็เอ่ยขึ้นมาว่า "ทำตามที่เจ้านี่บอกเถอะ เห็นท่าทางอย่างนี้ก็เป็นหมอที่เชื่อถือได้ในการรักษาคนป่วยทีเดียวนะ" จบประโยคเธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย "ถ้าหนูตื่นขึ้นมาก็จะเจอพี่ เรกซ์ใช่ใหมคะ พี่เร็กซ์ จะไม่ไปใหนใช่ใหมคะ?" เร็กซ์ เฮลไซท์ไม่ตอบแต่เดินเข้าไปลูกหัวสาวน้อยผมทองอย่างอ่อนโยน ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับเวก้า ไม่อยากอยู่ไปก้างขวางคอนัก จึงเดินออกไปเงียบๆ มานั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าบ้านหลังน้อยคนเดียวเงียบๆ เวลาผ่านไปพอสมควร หมอผมแดงก็รู้สึกตัวว่ามีใครมาคนมานั่งลงข้างๆตัวเขาพร้อมกับเอ่ยถาม "อาการของ อาเรีย เป็นยังไงบ้างเวก้า?" หมอผมแดงไม่แต่ในทันทีแต่พ่นควัญบุหรี่ออกช้าๆ ทิ้งก้นบุหรี่แล้วขยี้ให้ดับ "อยากฟังแบบถนอมน้ำใจ หรือ เอาความจริงเลยล่ะ" เร็กซ์หันไปมองด้วยสายตาส่อแววกังวลมากทีเดียว "บอกความจริงมาเถอะ" เวก้าถอนหายใจออกมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "ไม่มีหมอคนไหนรักษาอาการของเธอหายหรอกนะ ต่อให้เป็นข้า หรือ อาจารย์ของข้า ก็ตามทีเถอะ" "ทำไมล่ะเวก้า !!!" เร็กซ์ปราดเข้ามากระชากคอเสื้อถามร้อนรน เวก้า ปัดมือที่กระชากคอเสื้อออก ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบๆ "ก็เพราะมันไม่ใช่อาการป่วยน่ะสิ เร็กซ์ นายรู้รึเปล่า ว่าสาวน้อยคนนั้น ไม่ใช่คนธรรมดา เป็นพวกมนุษย์ครึ่ง เดียวเหมือนแกน่ะแหละ" "หมายความว่าเธอเป็นแวลวูฟงั้นเหรอ เป็นไปไม่ได้ทำไมชั้นถึงไม่รู้สึกล่ะ" เวก้าลุกขึ้นแล้วเดินไปทางลำธาร แล้วตอบกลับมาเนิบๆ "เปล่า เธอเป็นลูกครึ่งปีศาจต่างหากล่ะ แล้วอาการของเธอนั้นเกิดจากการใช้ มนต์สายรักษาทั้งๆที่ตัวเธอมีสายเลือดปีศาจอยู่ต่างหากล่ะ ทุกครั้งที่เธอใช้มนต์สายนี้มันก็หมายถึง การลดอายุไขของตัวเอง ฉะนั้นอาการของเธอไม่มีหมอคนไหนรักษาหายหรอก" เร็กซ์ เฮลไซท์ ได้ยินเช่นนี้ถึงกับยืนนิ่งไปเลยทีเดียว เวก้าเดินเข้ามาตบบ่าเบาๆ "ชั้นไม่รู้หรอกนะว่า สาวน้อยคนนี้กับนายมีความสัมพันธ์กันยังไง แต่ว่ามันก็ไม่ใช่ไม่มีทางออก ขึ้นอยู่กับนายว่าจะทำหรอเปล่า แค่นั้นเอง" คนที่ถูกขนานนามว่าแสงเงาสีโลหิต หันไปมอง อย่างมีความหวัง "บอกมาเถอะ เวก้า ไม่ว่ามันจะลำบากขนาดไหน ต้องเสียอะไรไปบ้าง ถึงเป็นชีวิตของชั้น ชั้นก็ยอม" "ใจเย็นๆ มันไม่ได้ยุ่งยากอะไรหรอก ในเวลานี้สาวน้อยคนนั้น พลังชีวิตกำลังจะหมด เทียบกับ ครึ่งหมาป่าอย่างแกที่พลังชีวิต เหลือกินเหลือใช้ แบ่งให้เธอไปนิดหน่อยก็ไม่เสียหายใช่ไหม" เวก้าเอ่ย พลางยิ้มอย่างชั่วร้าย "ก็แค่กดสาวน้อยคนนั้นลงกับเตียงแล้วก็จัดการในสิ่งที่สมควรทำกับสาวสวยบนเตียงนอนซะ เคี๊ยกๆ" แล้วหมอผมแดงก็หัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี แต่ก็ต้องโดดเป็นกบเพราะหลบเคียวที่ฟาดเข้าใส่ "ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะเวก้า!!" เร็กซ์ตะคอกด้วยอารมณ์ขุ่นมัว "อุ๊บ๊ะ!! ก็ข้าไม่ได้ล้อเล่นนะเฟ้ย พูดจริงๆ ถึงบอกไงว่าขึ้นอยู่กับแกว่าจะทำหรือเปล่า" หมอผมแดงตอบกลับมา ซึ่งคำตอบนี้ทำเอา เร็กซ์ เฮลไซท์ จ้องหน้าเวก้า อย่างเอาเป็นเอาตาย "แต่ไม่ต้องรีบทำตอนนี้หรอก เมื่อกี้ข้าให้สาวน้อยคนนั้น กินแอปเปิ้ลทองคำไปแล้ว คงจะช่วยยืดเวลาไปอีก ปี 2ปีล่ะนะ ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของแกที่จะรวบหัวรวบหางเธอเป็น ภรรยาซะ ว่าแต่ว่า ที่นี่มี เหล้ากินรึเปล่านี่" แล้ว เวก้าก็เดินดุ่มๆเข้าไปในบ้านหลังน้อยริมลำธาร "แอเปิ้ลทองคำของหายากขนาดนั้น นายไปหามาจากไหนกันนะ ราโชม่อน เวก้า?" เร็กซ์ ก็เป็นอีก 1 คนที่พึมพัมกับตัวเอง ในความแปลกประหลาดของหมอผมแดงคนนี้ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] แวะมาทักทายและติดตามเช่นเคย และเนื่องด้วยสภาพร่างกายเช่นนี้ แค่ลงของตัวเองก็เต็มกลืนแล้ว เลยไม่ขอเผานะ วันนี้เต็มที่กับชีวิตมากมาย
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] เพิ่งรู้ว่านักฆ่าก็มีจิตใจที่อ่อนโยนนะเนี่ย โหย ถ้าให้อาเรียเป็นแวลวูลฟ์ อิมเมจมันคงดูแย่สุดๆเลยแหละ ยังมัน ยังสนุกเหมือนเดิมนะครับ แล้วจะอ่านตอนต่อไป
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] มีวิธีรักษา แบบแปลกๆ โผล่ออกมาแล้ว ช่างแสนน่ากลัว
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] โอ้ ตอนใหม่มาลงแล้ว~~~~! รอตั่งนานเเนะ(ช่วงนี้ไม่ค่อยมีฟิคตกถึงท้องเล๊ย) ขอบคุณนะครับสำหรับฟิคดีๆที่แต่งมาให้อ่าน * */ /me ว่าแล้วก็อ่านก่อนละ
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] ไม่ได้มาเบ่งซะนาน ติดงานนอกในเป็นพักๆ แต่ไงก็ดีและได้อ่านตอนใหม่แถมตัวเราก็ได้ออกด้วย^^ แต่ไอ้เติมพลังชีวิตนี่มันช่าง.....เร็กซ์มันจะทำอย่างไงละคราวนี้ (ว่าแต่เอาจริงเหรอวิธีนี้=[]=") แล้วจะรอดูผลต่อไป เอิ้กๆๆ
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] สมมติฐานมั่วซั่วเกี่ยวกับ แอปเปิ้ลทองคำ แอปเปิ้ลทองคำ... ถ้าให้พูดง่ายๆ ก็คือลูกแอปเิ้ปิ้ลที่เก็บมาจากสวนหลังบ้านดีๆนี่เองแต่แอปเปิ้ลลูกนั้นผิดปกติ เพราะเกิดการมิวเทชัน ( กลายพันธุ์ ) แล้วเป็นผลดี มีการสร้างสารตัวใหม่ที่มีฤทธิ์ยึดอายุขัยต่ออีก 2 ปี
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] งืมๆ ช่วงหลังออกซึ้งๆนะนี้ ดูสิว่า หมอนักสู้คนนี้จะเป็นยังไงต่อ ลองตอนต่อไปครับ ^^
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] วิธีเติมพลังชีวิต...โห เจ้าเร็กซ์นี่..... [action]มองท่านแม็กด้วยความอิจฉา แล้วเผ่นก่อนที่จะโดนท่านแม็กซ์ไล่กระทืบ[/action] นักฆ่านี่ก็อ่อนโยนเป็นด้วยแฮะ งืมๆ รอชมต่อไปค้าบ >w<b
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] แอบเม้นท์ช้า ช่างเป็นวิธีรักษาอะไรที่น่ากลัวจริงๆ - - แน่ใจเหรอเร้กซ์ - -"
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] ตอนใหม่นี่ใช้เวลาเผาอยู่พอสมควร สำหรับเรื่องเล่าเรื่องที่ 3 นี่ ก็เข้าสู้ครึ่งหลังกันซะแล้ว ผมจะสามารถจบเรื่องเล่าเรื่องนี้ได้ก่อนปีใหม่ มั๊ยน๊า จะทันไม่ทันก็ช่างมันเถอะ ฮาๆ ขอขอบคุณทุกท่านครับ ที่ยังติดตามฟิคอันไม่ค่อยจะมีอะไรของผมเสมอมา ถ้าไม่มีพวกท่านผมคงจะไม่รู้เขียนไปให้ใครอ่าน ^^ -MOKO-เรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก [action]มาไวอีกแล้วนะครับ รักษาสุขภาพหายป่วยไวๆนะครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- T VV I N - F E N I2 I R [action]เอ๋!! ผมว่าสาวน้อยมีหู มันก็เข้าท่าออกนา เอิ๊กๆ ขอบคุณที่ติดตามกันครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Guardian Of Midgard [action]น่ากลัว? ผมว่าไม่น่าออกจะเข้าท่าเนอะ หึ หึ หึ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- !~Hell~! [action]ยินดีครับที่ฟิคเรื่องนี้ให้ความบัญเทิงกับท่านได้บ้าง ขอให้อ่านให้สนุกครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- MaxlanceR : Hyper Mode!! [action]เอาจริงสิครับ ต้องวิธีนี้เท่านั้นถึงจะ คลาสสิก ท่าทางจะทำงานหนังยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Near [action]มันต้องมีหลายๆรสปนกันครับ เขียนแต่บู๊กันวินาศ คนเขียนจะหมดมุขไม่มีอะไรเขียนเอา ฮาๆ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Paia Aznable : The Red Comet [action]วิธีนี้เข้าท่าใช่มั๊ยล่ะ ฮาๆ ตอนต่อไปมาตามสั่งแล้วครับพี่น้อง[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ยูคิฮิเมะ~ Gespenst Jaeger [action]เม้นช้าไม่เป็นไรครับ ยังจำฟิคของอีตานักเดินทางคนนี้ได้ก็ดีใจแล้วครับ ^^[/action] ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพตอนใหม่ หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (3)] เรื่องเล่าจากแสงและเงา เรื่องที่ 3 หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4) "แอปเปิ้ลทองคำ" ผลไม้วิเศษที่ว่ากันว่าสามารถรักษาโรคภัยได้ทุกชนิด มันก็เป็นเพียงเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาจากปากต่อปากเท่านั้นเอง คงจะมีไม่กี่คนที่รู้ว่ามันมีอยู่จริงๆ ในส่วนที่ลึกที่สุดของป่าอัสร่า ถูกปกป้องด้วยชนเผ่าที่ไม่มีใครเคยพบเห็น เผ่า"วิหคสายลม" ซึ่งการที่จะเข้าไปแล้วรอดกลับมานั้นเปอเซนต์ เท่ากับ 0 หรือถ้าติดลบได้ก็คงจะติดลบไปแล้วล่ะ ราคาของมันนั้นประเมินค่าไม่ได้ ถ้ามันหลุดเข้ามาในตลาดมืดแล้วล่ะก็ 1 ผล ราคาไม่ต่ำกว่า1000 เหรีญทอง ผู้มีอำนาจ และ เงินทองมากมาย ที่ถูกคุกคามด้วยโรคร้ายต่างหมายปองที่จะได้ครอบครองมัน แต่ใครจะรู้ว่า ชายหนุ่มผมสีแดง ดวงตาสีมรกต ที่กำลังนั่งกินเหล้าสบายใจเฉิบอยู่ในกระท่อมหลังน้อยริมลำธาร มีผลไม้ที่แสนจะหายากชนิดนี้อยู่ในครอบครอง ซึ่งขณะที่เขากำลังละเลียดสุราในแก้วอย่างสบายอารมณ์อยู่นั่นเอง ก็มีชายหนุ่มอีกคนเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับเขา "ซักแก้วไหม เร็กซ์?" ชายหนุ่มผมแดงรินเหล้าใส่แก้วในมือ พร้อมกับยื่นให้คนที่เพิ่งมาถึง ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่า เร็กซ์ รับแก้วใบนั้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้พูดคุยอะไร ก็มี เสียงสุนัขป่าลอยแว่วมาตามสายลม "มีเรื่องอะไรงั้นรึ?" ชายหนุ่มผมแดงรับแก้วเปล่าใบนั้นกลับคืนพร้อมรินเหล้าจนเต็มแก้วอีกครั้ง ถึงเขาจะไม่รู้ว่าเสียงหอนเหล่านั้นมันหมายถึงอะไร แต่จากการสังเกตอาการของคนที่ยืนอยู่ใกล้เขา มันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก หลังจากเงี่ยหู ที่ประสาทการรับฟังเหนือกว่ามนุษย์ทั่วๆไปอยู่พอสมควร เรกซ์ เฮลไซท์ ก็เอ่ยขึ้น "สงสัยว่ามีคนแกะรอยตามเรา2คนคนมา ตอนนี้มันอยู่ชายป่าด้านตะวันออก" "หืม ชายป่าเรอะ อนาเขตของพวกลูกน้องแกนี่มันกว้างเอาเรื่องนี่หว่า ให้ช่วยอะไรใหม?"ชายหนุ่มผมแดงเอ่ยถามขณะละเลียดสุราในแก้วต่อ "ไม่ต้องหรอก เวก้า แค่นี้ก็รบกวนนายมามากแล้ว นั่งกินเหล้าให้สบายใจไปซักครึ่ง ชม.แล้วกัน" พูดจบเร็กซ์ก็เดินหายออกไปจากบ้าน ราโชม่อน เวก้า ยกแก้วเหล้าในมือกระดกจนหมด จากนั้นก็หิ้วแก้ว และขวดเหล้าเดินออกไปนอกบ้าน หมอผมแดงเดินมาหยุดที่ริมลำธาร หลังจากมองหาที่นั่ง เขาก็ตัดสินใจที่จะนั่งบนหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง ที่ตั้ง อยู่ริมน้ำ แล้วก็รินเหล้าดื่มอยู่คนเดียวเงียบๆ "นานแค่ไหนแล้วนะที่ตัวเขาเดินตามปณิธานที่สืบทอด เผชิญหน้ากับโชคชะตา และความเจ็บป่วย เสมอมา" "นานแค่ไหนแล้วนะ จากวันที่เขาต้องสูญเสียสิ่งที่เรียกว่าบ้าน" "นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาเลือกจะออกเดินทางเพียงลำพัง" "แล้วนี่มันนานแค่ไหนแล้วนะ จากวันนั้น วันที่ชีวิตของเขา และ ผู้คนที่เขารู้จัก ต้องเปลี่ยนแปลงจนไม่อาจกลับไปเป็นอย่างเดิมได้" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หลายปีก่อน ที่ชายป่าอัสร่า ไม่ห่างจากรีเวเรีย ซักเท่าไร มีหมู่บ้านเล็กๆอยู่หมู่บ้านหนึ่ง ที่นั่นมีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง ทุกคนต่างใช้ชีวิตที่เรียบง่าย ไม่ต้องแก่งแย่งแข่งขันอะไรกันมากมาย และที่หมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้เอง ที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ภายในบ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่ มีเด็กหญิงคนหนึ่งผมสีน้ำตาล กำลังตั้งอกตั้งใจ เรียนรู้เกียวกับการรักษาคนป่วยด้วยวิธีต่างๆอยู่ "เอาล่ะวันนี้พอแค่นี้ก่อน นะจ๊ะ อานิรอน มีอะไรสงสัยหรือเปล่าจ๊ะ" หญิงสาวผมสีแดงสด ดวงตาสีเขียวมรกต ที่อยู่ในชุดจอมเวทย์สายรักษา หรือที่เรียกกันติดปากว่าจอมเวทย์ขาว เอ่ยกับเด็กสาวที่นั่งเรียนอยู่เพียงลำพัง เด็กสาวยิ้มอย่างแจ่มใส "ไม่มีค่ะคุณครู" จากนั้นจอมเวทย์ขาวก็เดินไปเปิดหน้าต่างที่ริมห้อง แล้วชะโงกหน้าออกไปถามเด็กชายที่นั่งพิงกำแพงอยู่ใต้หน้าต่าง ซึ่งเด็กคนนั้น ทั้งสีผมหน้าตาละม้ายคล้ายกับจอมเวทย์ขาวคนนี้เหลือเกิน "แล้วลูกล่ะจ๊ะ เวก้า สงสัยอะไรหรือเปล่า ทีหลังมานั่งในห้องนี่ก็ได้นี่จ๊ะ แม่บอกไปตั้งหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ?" เด็กชายคนนั้นทำหน้า เหรอหลา "แม่พูดอะไรของแม่น่ะ ผมไม่เห็นรู้เรื่อง นั่งในห้องอะไรผมไม่เห็นเข้าใจเลย ผมก็แค่มานั่งพักเหนื่อยแถวนี้เอง ผมไปเล่นต่อละกันนะครับ" จอมเวทย์ขาวยิ้มออกมาอย่างเอือมระอาในตัวลูกชายของตน "จ้า จ้า จ้า ยังไงก็ อย่ากลับบ้านให้เย็นนัก นะ เวก้า" เด็กสาวผมน้ำตาลเดิน มายืนอยู่ข้างๆจอมเวทย์ขาว "ทำไมเวก้า เขาถึงไม่เข้ามานั่งเรียนด้วยกันล่ะคะ คุณครู ฟัฟฟิริเซีย?" ราโชม่อน ฟัฟฟิริเซีย ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน "เห็น ห้าวๆ ห่ามๆ อย่างนั้น ลูกชายครูเขาขี้อายจะตายไป คงจะเขินที่ต้องนั่งเรียนกับ เด็กสาวหน้าตาน่ารักอย่างหนูไงจ๊ะ อานิรอน" เมื่อถูกชมซึ่งๆหน้าอย่างนี้เด็กสาวผมสีน้ำตาลถึงกับเขินจนหน้าแดงก่ำเป็นสีลูกตำลึงสุกเลยทีเดียว ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เด็กชายผมแดง เดินดุ่มๆออกมาจากบ้าน พลางบ่นอยู่ในใจ " แม่ นะ แม่ แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ไม่ได้จะแกล้งกันทำไมก็ไม่รู้ " ขณะที่กำลังเดินอยู่นั่นเองเขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนวิ่งเข้ามาหา เมื่อหันกลับไปก็พบ เด็กชายผมขาวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหา แล้วมาหยุดยืนหอบอยู่หน้าเขา " แฮ่กๆ วะ วะ เวก้า แฮ่กๆ ยะ แย่แล้ว" เด็กผมขาวคนนั้นพยายามพูดทั้งๆที่ตัวเองหอบแฮ่กๆ เวก้าขมวดคิ้ว "ใจเย็นๆ พักให้หายเหนื่อนก่อนแล้วค่อยพูด พูดไปหอบไปอย่างนี้ใครจะไปรู้เรื่องฟะ คาเซล" หลังจากยื่นหอบอยู่ชั่วอึดใจ เด็กชายผมขาวก็เอ่ยขึ้น "ตอนนี้ เร็กซ์ กับ อัลกรอส กำลังจะซัดกันอีกแล้ว" เมื่อได้ยิน คิ้วที่อยู่ขมวดอยู่ก็คลายลง "โถ่ นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก้เดิมๆ ก็ปล่อยให้มันซัดกันไปสิ แกจะจะไปห่วง ไอเจ้าหมาเลือดเดือด กับ คนบ้าคุณธรรม 2ตัวนั่นกันทำไม เราไปหาตกปลากันดีกว่า" พูดจบเวก้า ก็เดินนำ มุ่งหน้าไปทางลำธารสายเล็กๆที่ไม่ห่างจากหมู่บ้านมากนัก "เดี๋ยว! เวก้าขอร้องล่ะช่วยไปห้าม2คนนั่นก่อนเถอะ" เด็กชายผมแดงหันหน้ากลับมา พลางเกาหัวแกรกๆ "เออๆ ก็ได้ๆอะไรๆก็ข้าทุกทีแกนี่" "โธ่ เวก้าในหมู่บ้านนี่ คนที่จะพอห้ามได้ ก็มีแค่นายกับพ่อของนายเท่านั้นแหละ แม้แต่ผู้ใหญ่ ยังไม่มีใคร กล้าห้าม2คนนั่นเลยเวลา ทะเลาะกัน" เด็กชายผมขาวเอ่ยพลางกึ่งเดินกึ่งวิ่งนำทางไป เมื่อเด็กชายผมแดง และ ผมขาวมาถึงที่เกิดเหตุ ซึ่งก็คือ หลังบ้านเขานั่นเอง ที่นั่นมี เด็ก2คนกำลังตะลุมบอน กันอยู่ฝุ่นตลบ เวก้าถอนหายใจออกมาพลางเดินไปคว้าถังน้ำ ตักน้ำจากบ่อน้ำที่เย็นเจี๊ยบ สาดโครมเข้าที่2คนนั้น ทำให้เด้กชายทั้ง 2 คนแยกออกจากกันด้วยสภาพเปียกโชกเป็นลูกหมาตกน้ำทั้งคู่ "ไงเลิกบ้ากันได้รึยัง" เด็กชายผมแดงเลิกคิ้วถาม ซึ่งก็เป็นผลให้เด็กชาย 2 คนที่เปียกโชกหันกลับมามองคนที่ถือถังน้ำอยู่เขม็ง เด็กชายคนแรก ผมสีดำ ดวงตาสีฟ้า ส่วนอีกคนนั้น ผมสีขาวเช่นเดียวกับ เด้กชายที่ยื่นอยู่ข้างๆเวก้า แต่มีดวงตาสีฟ้าอ่อน "นายเข้ามายุ่งทำไมเวก้า! วันนี้ชั้น เร็กซ์ เฮลไซท์ ถ้าไม่ส่งเจ้าหมอนี่ลงไปจมกองเลือดแล้วล่ะก็ มีหวังนอนตายตาไม่หลับแน่ๆ" เด็กชายผมดำเอ่ยออกมาแล้วเหล่ไปยังคู่กรณีของเขาอย่างเคืองๆ เด็กชายผมสีขาวที่ตัวเปียกมะลอกมะแล่ก หันไปสบตากับเด้กชายผมดำที่ชื่อว่า เร็กซ์ อย่างไม่สะทกสะท้าน "นั่นสมควรเป็นคำพูดของฉันไม่ใช่หรือ เรกซ์ ชั้นก้ขอประกาศเหมือนกัน ว่า วันนี้ ถ้าชั้น อัลกรอส แกรนดิส อาร์มีเดียส ไม่ขออยู่ร่วมแผ่นดินกับเจ้าหมอนี่เช่นกัน" เด็กชายผมแดง ถอนหายใจออกมาพร้อมกับส่ายหน้า จากนั้นเขาก็คว่ำถังลงกับพื้นแล้วก็นั่งเท้าคางบนถังใบนั้น "เออ!! อยากซัดกันให้เละไปข้างก็เชิญ ข้าเองก็ขี้เกียจห้ามและเอ้า เชิญ ไม่ต้องห่วงใครชนะ ตูจะส่งลงไปนอนเดี้ยงเป็นเพื่อนเจ้าคนที่แพ้เอง เอ้า!! สิจะช้ากันอยู่ทำไม" เวก้า พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ดวงตาจับจ้องคมกริบไปยังเด็กชายอีก2คน เมื่อเวก้าเล่นไม้นี้ ทำเอาอีก2คนถึงกับสะอึก ต้องหยุดคิดทีเดียวเพราะ ขืนทะเลาะกัน ต่อก็มีแต่เสียกับเสีย หลังจากเงียบกันอยู่พักใหญ่ เวก้าก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกับพูดเนิบๆ พร้อมกับกวักมือไล่ "อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ กินข้าวก็หม้อเดียวกันจะกัดกันเองทำแมวอะไรฟะ เร็กซ์ แกมันก็ปากไวคงพูดไม่คิดอีกแล้วอ่ะดิ" "ส่วนแก อัลกรอส เมื่อไรจะเลิกเถรตรงเป็นไม้กระดานซักทีฟะ คนเรามันต้องมียืดหยุ่นกันบ้างนาเฟ้ย พอๆกันเลยทั้งคู่ รีบๆไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป ข้าจะรออยู่ตรงนี้แหละ เดี๋ยวไปจับปลาที่ลำธารกัน พวกแกแต่ละคน กินกันอย่างกะยัดหมอน สงสาร มารดาข้ามั่งนาเฟ้ย ต้องมาจัดหาข้าวปลาให้พวกแกแด๊ก รีบไปได้แล้วไป" ไม่นานนักเด็กหนุ่ม 4คนก็เดินออกจากบ้านหลังใหญ่ โดยมี อัลกรอส กับ คาเซล เดินนำหน้า ส่วน เวก้า และ เร็กซ์ เดินห้อยท้ายคุยกันถึงเรื่องอาหารเย็นนี้ ซึ่งเป็นภาพที่คนในหมู่บ้านนี้เห็นจนชินตา บ้าน"ราโชม่อน" นั้นนอกจาก สามีภรรยา ราโชม่อน อาดิว , ฟัฟฟิริเซีย และ เวก้าที่เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวแล้ว ยังมีเด็กที่รับมาเลี้ยงอีก 4 คน คนแรกก็คือ "อานิรอน ไอชา มิรันเดน" เด็กสาวผมสีน้ำตาล นันย์ตาสีน้ำตาลเข้ม เด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงมาโดย คณะนักบวชหญิง อยากจะมีความรู้ไปรักษาผู้คนเลยมาขอเรียนรู้วิชาความรู้อยู่ที่บ้านราโชม่อน ที่ได้ชื่อว่าเป็นหมอชื่อดังของ รีเวเรีย คนที่ 2 "คาเซล คาซอฟ ราเฟีย" บุตรชายของเพื่อนสนิท ของ ราโชม่อน อาดิว พ่อของเวก้า เขาเสียแม่ไปตั้งแต่เด็กๆ และเมื่อได้ 5 ขวบก็ต้องเสียพ่อไปอีกครั้ง เลยทำให้เด็กชายผมสีขาว ตาสีฟ้าคนนี้ ต้องมาอยู่ที่บ้านราโชม่อนแห่งนี้ คนที่ 3 "อัลกรอส แกรนดิส อาร์มีเดียส" เด็กชายผมขาว ตาสีฟ้า อีกคน จากหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตะวันตกของ ชายน์ คนที่นั่นต่างเชื่อว่า เป็นร่างอวตาร ของเทพแห่งแสง ทั้งที่ตัวเขาในเวลานี้ก็ไม่ได้ต่างจากเด็กธรรมดาเท่าไรเลย แต่ถึงกระนั้นก็มีคน ต้องการใช้เค้าเป็นหุ่นเชิด เพื่อบงการคนในหมู่บ้าน ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขายอมไม่ได้ จึงหนีกระเซอะกระเซิงออกมาจากที่นั้น แล้วก็พบกับ อาดิว พ่อของเวก้าเข้า จึงได้มาอยู่ที่นี่ และคนสุดท้าย "เร็กซ์ เฮลไซท์" เด็กชาย เผ่าแวลวูลฟ์ ชนเผ่าหายาก ที่แทบไม่เหลืออีกแล้วบน แผ่นดิน เอลล์เทอเฟียแห่งนี้ ซึ่ง ฟัฟฟิริเซีย ไปเจอโดยบังเอิญ ขณะที่เขากำลังบาดเจ็บและถูกไล่ล่า สุดท้ายก็หลบมาอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้ จากที่มาของแต่ละคนแล้ว การมาถึงที่บ้านราโชม่อน ครั้งแรกของแต่ละคน นั้นช่างเป็นอะไรที่ยุ่งยากเหลือเกินสำหรับ ราโชม่อน เวก้า ที่จะเปิดใจแต่ละคนยอมรับเป็นครอบครัวเดียวกัน ซึ่งหน้าที่นี่เขาถูก พ่อและแม่โยนมาให้รับไว้โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยซักนิด เวก้า ต้องซัดกับเร็กซ์ ที่คลั่งแล้ว อาละวาด จนนอนเดี้ยงไปร่วมอาทิตย์ทั้งคู่ โดนสัตว์ป่าทำร้ายเพื่อช่วย คาเซล ที่ทะเล่อทะล่าหนีเข้าไปในป่า ต้องนั่งถกถึงเรื่องคุณธรรม กับ อัลกรอส หรือบางครั้งเขา ก็ต้องแอบๆช่วยอธิบาย เกี่ยวกับเรื่องการรักษาคน ให้ อานิรอนเข้าใจ งานหนักหลายประการ ก็มาตกอยู่กับเด็กชายผมแดงของเรา แต่ตัวเขากลับไม่ได้สนใจอะไรมากนัก คิดว่ามันเป็นเรื่อง ขำๆซะด้วยซ้ำ ที่ต้องมานั่งตามแก้ปัญหา ของผู้ร่วมชายคาของเขาแต่ละคนทุกๆวัน และนี่ก็เป็นอีก 1 วันที่เขาต้องมานั่งแยก เรกซ์ และ อัลกรอส ที่ทะเลาะกันเป็นกิจวัตร เพราะนิสัยที่ต่างกันคนละขั้วเลยทีเดียว ล่ะมั๊ง ที่ทำให้คู่นี้ไม่ค่อยจะกินเส้นกันซักเท่าไรในเวลาปกติ แต่ในเวลาคับขันกลับเข้ากันได้ดีอย่างเหลือเชื่อ เมื่อมาถึง ลำธารสายเล็กๆที่ไม่ห่างจากหมู่บ้านของพวกเขามากนัก เวก้า และ เร็กซ์ ก็จัดแจงไปจับปลา โดยให้ คาเซล และ อัลกรอส ไปหาผลไม้ที่ชายป่าใกล้ๆมาเพิ่ม จนเวลาผ่านไปถึงเย็น เด็กชายทั้ง4 คนจึงเดินกลับหมู่บ้านของพวกเขาพร้อม ผลไม้และปลา ที่ถูกร้อยไว้เป็นพวงๆ ระหว่างทางนั่นเอง พวกเขาก็ต้องสะดุดตา กับ หญิงสาวในเสื้อคลุมสีดำ นอนอยู่ที่ชายป่า เวก้าเห็นเช่นนั้นไม่รอช้า โยนปลาในมือของตนให้เร็กถือไว้ แล้ว วิ่งเข้าไปดูเป็นแรก เมื่อเข้าไปถึงตัวเธอ เขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง "ปวดท้องจังเลย~~~" "นี่พี่สาวๆ เป็นอะไรหรือเปล่าน่ะครับ " เวก้าวิ่งมาถึงก็ถามอาการทันที "ปวดท้องจังเลย~~~" เธฮก็ยังคงพูดประโยคเดิม "นี่พี่สาวไปกินอะไรผิดสำแดงมารึเปล่าน่ะ ?" เด็กชายผมแดงสอบถามถึงที่มาที่ไปของอาการทันที ยังไม่ทันที่ หญิง สาวคนนั้นจะได้ตอบอะไร เวก้าก็ได้ยินเสียงท้องร้องดังลั่น ทำเอาเขาถึงกับยิ้มออกมาอย่างขำๆ "โธ่ พี่สาวหิวข้าวก็ไม่บอก" หลังจากอีก 3 คนที่เหลือเดินมาถึง เวก้าก็จัดแจง ยื่นผลไม้ให้ พี่สาวในเสื้อคลุมสีดำ กินรองท้องไปก่อน ซึ่งเธอก็รับมากินอย่างหิวโหย หลังจากกินจนอิ่มในระดับหนึ่งของเธอแล้ว เธอก็เงยหน้ามาเอ่ยคำขอบคุณเหล่าเด็กชายที่ช่วยเธอเอาไว้ "ขอบคุณพวกน้องชายมาก ถ้าไม่ได้พวกเธอชั้นคงแย่ ลืม แนะนำตัว ดิฉันชื่อ ฟรีเดล ซาโดซ่า ค่ะ เป็นหมอดูรับทำนายดวงชะตาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนค่ะ" หญิงสาวในชุดดำยืนขึ้น แนะนำตัวเอง ซึ่งเวลานี้เอง เด็กๆจากบ้าน ราโชม่อน ก็ได้เห็นหญิงสาวคนนี้แบบเต็มๆตา เธอเป็น หญิงสาวรูปร่างไม่สูงมากนัก ผมยาวซอยปลาย สีนิลปลายขาว ตาสีม่วง สวมแว่นหนาเต๊อะ ชุดเสื้อคลุมสีดำ คาดขอบด้วยสีแดง กระโปรงลายสก็อตสีแดง สวมบูทสีดำสนิท มีถุงเล็กๆห้อยอยู่ตามเอว ดูแล้วก็เหมาะสมกับอาชีพที่เธอแนะนำตัวเองไว้จริงๆ จากนั้นทั้ง 4 คนก็แนะนำตัว กันจนครับ "เพื่อเป็นตอบแทนสำหรับ น้องลามอส น้องจาเนล น้องเป๊ก และน้องนาฮ่า พี่ฟรีเดลคนนี้จะดูดวงชะตาให้น้องๆเอง" เด็กชายทั้ง 4 คนได้ฟังแล้วถึงกับอึ้งกิมกี่ พลางคิดในใจเหมือนกันว่า "ทำไมชื่อพวกเรามันถึงได้เพี้ยนไปได้ขนาดนี้หว่า? อาเจ๊คนนี้จะทำนายไหวมั๊ยนี่" ยังไม่ทันที่จะมีใครหายจากอาการอึ้ง แม่หมอฟรีเดล ก็จัดการ หยิบลูกแก้ว ลูกหนึ่งขึ้นมา วางมันลงกับพื้นยที่บูผ้าสีแดงสดรองไว้ แล้วเธอก็เริ่มทำนายทันที ทั้ง4คนไม่รู้จะทำยังไง ก็ได้แต่นั่งรอฟังคำทำนายของ แม่หมอ ที่แม้กระทั่งชื่อของพวกเขายังเรียกเพี้ยนเลย หลังจากผ่านไปอึดใหญ่ เธอก็เงยหน้า มองหน้าเด็กชายทั้ง4ทีละคน ทีละคน ด้วยสายตายากที่จะบรรยาย แต่ก็เพียงไม่นานเท่านั้น สีหน้าของเธอก็กลับมาเป็นปกติ "แฮะๆ สงสัยวันนี้อากาศไม่ค่อยดี ทำนายไม่ได้เลยแฮะ พี่ขอโทษด้วยละกันนะ" ทั้ง4คนมองหน้ากันเองแล้วหัวเราะออกมาเสียงดัง "พี่สาวไม่ต้องตอบแทนอะไรพวกเราหรอก นี่ก็จะมืดแล้ว ถ้าพี่ยังไม่มีที่พัก แวะไปพักที่บ้านพวกเราก่อนใหม?" เวก้าเอ่ยถามออกมา ฟรีเดล ซาโดซ่า ส่ายๆ หน้าช้า "ขอรับไว้เพียงน้ำใจ พอดีพี่มีธุระต้องรีบไปทำ คงต้องขอตัวลากันตรงนี้เลยละกัน" "ลาก่อนนะ น้องเครอส น้องบาเอล น้องแก๊ก และน้อง พาจ้า ถ้ามีโอกาส เราคงได้พบกันอีก" ฟรีเดลเอ่ยล่ำลาทุกๆคนแล้วก็เดินหายในไปในป่า อัสร่า ทั้ง 4 คนก็ได้แต่โบกมือลา พลางคิดในใจอีกว่า "เรียกชื่อไม่เคยถูกซักครั้งเลยนะเจ๊" จากนั้นเด็กๆจากบ้านราโชม่อน ก็เดินทางกลับบ้านของพวกเขาอย่างเร่งรีบ เพราะนี่ก็จะมืดเต็มทีแล้ว ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หลายวันถัดมา ดวงจันทร์ ส่วงแสงเหลืองนวลอยู่บนท้องฟ้า วันนี้ท้องฟ้าเหนือป่าอัสร่า แจ่มใสใร้เมตหมอกมาบดบัง เหล่าสัตว์น้อยใหญ่ ต่างออกหากินอย่างคึกคัก เสียงสุนัขป่าหอน ลอยแว่วมาตามสายลมแมลงต่างๆต่างสงเสียงร้องระงมตามธรรมชาติของมัน ทำให้ป่าในเวลานี้คึกคักเหลือเกิน ฟรีเดล ซาโดซ่า ที่กำลังจะเดินทางเข้าป่าบ้านเกิดของตนเพื่อ หาสมุนไพรบางอย่างเพื่อนำไปปรุงยา หลังจากเดินทางมาไกลเธอก็เจอสมุนไพรที่เธอหาอยู่ ขณะที่เธอกำลังก้ม เก็บสมุนไพรเหล่านั้นอยู่นั่นเอง เธอก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมายืนอยู่ด้านหลังเธอ จู่ๆ ป่าทั้งป่าตกอยู่ในความเงียบกริบ ไม่มีเสียงใดเล็ดรอดออกมา แม้แต่เสียงแมลงที่ร้องระงงอยู่เสมอในยามค่ำคืนเช่นนี้ ราวกับหวาดกลัวอะไรบางอย่างที่พวกมันมองไม่เห็น เมื่อเธอหันกลับไปมองก็พบ ม้าสีดำขนาดใหญ่ ที่มีดวงตา และลมหายใจเป็นเปลวเพลิง บนหลังม้าตัวนั้น มี ผู้ชาย ผูกโบว์กระต่าย เชิ้ตขาว สูทขาว กางเกงขายาว สวมหมวกทรงสูงสีเดียวกับชุด สวมแว่นดำเอาไว้ ใบหน้านั้นยิ้มร่า ในมือถือกระเป๋าทรงสีเหลี่ยมสีขาวใบใหญ่ ฟรีเดล เงยหน้ามองคนบนหลังม้า แล้วถอดแว่นตาอันหนาเตอะ เผยให้เห็น ดวงตาสีม่วงเข้ม จับจ้องไปอย่างคมกริบ "ไม่ทราบมีธุระ อันใดกับ ดิฉันหรือคะ ท่าน `กราดิอุส ไกอา`" ฟรีเดล เอ่ยถามโดยการเรียกชื่อของเธอนั้น ไม่มีผิดเพี้ยนดั่งเช่นที่เป็นประจำ ในเวลาปกติเลยซักนิด ชายบนหลังม้ายังคงยิ้มร่าอยู่เช่นนั้น "ดาร์กเอลฟ์ ผู้เห็นอนาคตเอ๋ย ข้าอยากจะรู้ว่าเจ้า เห็นอะไรจากเด็กหนุ่ม 4 คนที่ชายป่าแห่งนี้" "เรื่องนั้น ผู้ที่เป็นคนตามเก็บดวงวิญญาณ ที่ล่องลอยอยู่บนผืนดิน เช่นท่านน่าจะรู้ดี กว่าดิชั้นไม่ใช่หรือ?" "เจ้าจะตอบข้าได้มั๊ยล่ะ ฟรีเดล ซาโดซ่า" "ถ้าท่านอยากทราบแล้วล่ะก็ เด็กชายทั้ง4คนนั้น ตกอยู่ในเส้นทางแห่งโชคชะตา ที่บังคับให้พวกเขาต้องเดินสวนกันคนละเส้นทาง โดยไม่มีทางหลีกเลี่ยง" "หนึ่งถูกกำหนดให้เป็นผู้ครองพลังจากพระผู้เป็นเจ้า อีกหนึ่งนั้นถูกกำหนดให้เป็นผู้ต้องคำสาปจากเหล่าปีศาจ หนึ่งคนนั้นเดินในเส้นทางที่เต็มเป็นด้วยคาวเลือดและความตาย อีก หนึ่งคนเดินในเส้นทางที่ต้องต่อสู้เพื่อช่วยผู้คน จากความตาย" "เหล่านี้คือสิ่งที่ท่านอยากจะทราบ ถ้าหมดธุระดิชั้นขอตัวก่อนละกันนะคะ" แล้วทั้ง 2 คนนั้นก็หายไปจากบริเวณนั้น ซึ่งป่าก็กลับมาอยู่ในสภาพเดิม ราวกับว่า สิ่งที่พวกมันหวาดกลัวนั้นได้หายไปแล้ว ฟรีเดล มายืนพักเงียบๆอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ พลางเงยหน้ามองท้องฟ้า แล้วคิดในใจ "พระผู้เป็นเจ้า ท่านต้องการสิ่งใดกันแน่? จึงกำหนดชะตากรรม เช่นนี้แก่เด็กน้อยเหล่านั้น" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] ตอนต่อมาแว้ว ขอดูซึม กัดกิน ฟิคบ้างสิช่วงนี้ ไม่มีตกถึงท้องเลย อิอิ
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] ตอนใหม่มาแล้ววว เย้ เย้ ยังสนุกเหมือนเดิมเลยนะครับ หมอดูคนนี้จะทำนายถูกได้ยังไงเนี่ย(แต่ก็อาจจะถูก) ขนาดทายชื่อยังทายไม่ถูกเล้ย จากคำทำนายสุดท้ายของหมอดูทำให้รู้สึกว่า คนแรกกับคนสุดท้ายในคำนาย จะคู่กันได้ล่ะมั๊งเนี่ย
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] มาตอนหลังๆเริ่มออกแนวซ๊เรียส..... ตามมาอ่านทันแล้ววววววววว โอ้ว เรานี่มันเก่งจริงๆ ก้ากๆๆๆๆ หนุกมากเลยเพ่ พักนี้ไม่ค่อยมีฟิคให้ Copy&Paste เลย ได้มุขดีๆไปเยอะขอบพระคุณจริงๆๆๆ เดี๋ยวๆ เพ่ เห็นว่าเด็กหนุ่มทั้ง 4....ถ้าผมจำไม่ผิดมีสาวน้อยคนนึงไม่ใช่หรือ
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] *0* เพิ่งเห็นว่าอัพตอนใหม่ (5555) ตามมาอ่านงุงิ ตอนหลังๆเริ่มเครียดซะเเล้วสิ ฟรีเดลทำนายเก่งดีจัง 555 (รับจ็อบอะไรอยู่รึเปล่านะ) นั่งรอตอนต่อไป~ /me กลับไปนั่งอ่านตอนเก่าๆฆ่าเวลา ~
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] ชะตากรรมกำหนดมาให้สวนทางกันได้อื้อหือ........ [action]ไอ้ไพซีด........[/action] ถ้าจำไม่ผิด อัสร่านี่บ้านเกิดกระผมรึเปล่าหว่า(ไม่เกี่ยวกับแกอยู่ดีแหละเฟ้ย ไปจีบจัสมินต่อไป๊) @-@ รอชมต่อไปพี่ท่าน จะรอเรื่องยุ่งๆของเอซกับมี่จังต่อปายยยยยยย [action]วิ่งหนีดาบน้ำแข็งของคุณเธอ[/action]
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] อ่านตอนนี้แล้ว สงสารชีวิตวัยเด็กเวก้าไม่น้อยเลยแฮะ ยุ่งวุ่นวายเหลือเกิน แต่ก็ดูสนุกสนานดี ยังอ่านไม่จบ กำลังใกล้ตายกะมิดเทอมในวันมะรืนแล้ว=[]=+ เลยมาอ่านแก้เครียดเล็กๆ แล้วจะรอตอนต่อไปน่ะครับ ขอตัวไปตายคาหนังสือก่อน
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] เรี่องออกที่จะ มีความลึกลับ อยากรู้ว่า ต่อไปจะมีอะไรออกมาให้แปลกใจได้อีก แต่ก็แฝงความน่ากลัวอยู่ในตอนนี้ด้วย รวมๆแล้ว สนุกมากอ่านแล้วออกเครียดๆ
Re: Tale Of Light and Shadow [อัพเดท หมอบ้าเที่ยวล่าสุด (4)] ตอนใหม่ๆ ลงแล้วจ้า ลงก่อนสิ้นปี คาดว่าก่อนปีใหม่ คงจะได้ลงอีกตอน ซึ่งจำนวนตอนของบทนี้ จะเยอะกว่า กว่า2บทที่ผ่านมา เพราะบทนี้ ตอนนึงๆ จะเฉลี่ย ที่ 1หมื่นตัวอักษรนิดๆ ขณะที่2บทที่แล้ว อยู่ที่ 2.5หมื่น ถึง 3หมื่น จึงทำให้จำนวนตอนเยอะกว่า แต่เนื้อหาก้พอๆกันน่ะแหละครับ ยังไงก็ขอให้อ่านกันให้สนุกนะครับ Near [action]รสชาติเป็นไงก็มาบอกเล่า ให้คนปรุงฟังบ้างนะครับว่าอร่อยรึเปล่า[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- T VV I N - F E N I2 I R [action]นั่นสินะ ชื่อยังทายไม่ถูกแต่ทำไมทำนายอนาคตแม่ยำจังน๊า ยินดีที่อ่านแล้วสนุกครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Yoshiki : Amethyst [action]Copy&Paste เอางั้นเลยเรอะพี่น้อง ยังไงก็ตามสบายเลย ฮาๆ สาวน้อยเธอก็รออยู่ที่บ้านไงครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Gunfinal [action]ขอให้อ่านให้สนุกนะครับ จ๊อบของเจ๊เขาก็หมอดูไงครับ ^^[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Paia Aznable : The Red Comet [action]อื้อหือ..... นี่มันคืออะไรหรือครับ ฮาๆ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- MaxlanceR : Hyper Mode!! [action]ขอให้อ่านอะไรก็ ออกสอบหมดเลยนะครับ ยังไงก็อย่าเครียดมากรักษาสุขภาพด้วยครับ[/action] --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- The Guardian Of Midgard [action]ไม่ต้องเครียดหรอกครับอ่านเอาสนุกดีกว่า ^^[/action] ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
